Het grote dreumes, peuter en kleutertopic. deel 5

Gao, je kunt uiteraard proberen om Iris op het potje te zetten, maar het kan ook 'gewoon' een uitkleedfase zijn In dat geval kun je met bijvoorbeeld schilderstape de luier extra dichtplakken, in dehoop dat ze dat niet loskrijgt.

Wat drinken betreft, Christan heeft altijd een beker (voorheen een klein flesje) water in zijn bed. Verslikken is nog nooit een probleem geweest, en bovendien staat de babyfoon altijd aan, of ik lig 1 deur verderop.

Hihih Bo heeft net nog haar kamertje ondergepiest. (gelukkig laminaat) We hadden haar uitgekleed om het eens op de wc te proberen (hebben zo'n speciaal brilletje voor op de wc pot gekocht omdat ze telkens zon intresse had voor de wc, mijn broek open doen, papiertje aangeven doortrekken enz) Dat wilde ze dus niet en vond ze eng. Wij met haar door naar boven met blote billetjes om in bad te gaan. Staat ze bij de luieremmer te frutsen en benauwde geluidjes te maken en husb roept vanuit een ander kamertje. Niet aan de luieremmer komen. Toen begon ze te huilen. Stond die schat daar heel zielig te plassen zo van sorry maar ik kan niet stoppen (waarschijnlijk wilde ze het in die emmer proberen ofzo)
Maar goed antwoord op jouw vraag over de luier uittrekken. Dat doet Bo dus ook als ze geen rompertje aan heeft. Daarom draagt Bo nog rompertjes. En als het erg warm is draagt ze een hele leuke waardoor ze alleen een korte broek aan hoeft en de romper als hempje of shirtje fungeert. Rompertjes maakt ze (nog) niet uit zichzelf los, dus vandaar. Over het drinken weet ik niet. Ze word hier niet snachts wakker van de dorst. Ben zelf ook niet zo'n voorstander van drinken mee naar bedje. Ben bang dat het een gewoonte word. Als ik zelf ga slapen neem ik ook geen drinken mee. Bo krijgt nog wel een flesje wamre melk voor het slapen gaan. Misschien als je dat nog niet deed kan je dat doen, zodat ze niet dorstig naar bed toe gaat ofzo.
Soms is het echt moeilijk he om erachter te komen wat er nu is. Zo geeft Bo steeds pijntjes in haar heup onderrug aan. Ook zo'n typische plek waar kleintjes toch niet snel pijn aangeven denk ik. Ze wrijft er steeds over en kijkt dan moielijk Lijken wel pijn scheuten. Zouden dit groeipijnen kunnen zijn? Ze groeit namelijk echt als kool. Ook wrijft ze constant over de achterkant van haar hoofdje over haar haar. Heb al gecontroleerd om beestjes maar niks te zien, ook is de huis niet geiiriteerd, maar ze blijft maar heel hard wrijven. Dan mag ze van mij toch wel snel gaan praten hoor. Vind het best moeilijk als je elkaar zo probeert te begrijpen maar er uiteindelijk toch niks van begrijpt.
Verder moet ik echt steeds meer om haar lachen hoor. Ze kletst me de oren van me kop. Hele verhaaltjes in haar eigen taal. Ik moet haar nu ook voorlezen dan gaat ze mij ook voorlezen, ze legt puzzeltjes en begrijpt zo ontzettend veel. Ik zat vandaag nog even '' oude'' foto's te kijken.....wa gaat de tijd toch hard. Ze word wel een echte kattekop af en toe. Zegt mijn moeder pas tegen haar 'kattekop" Zegt ze heel eigenwijs en beledigd kattekip terug, we lagen in een deuk natuurlijk. En als wij nu kattekop zeggen ligt ze zelf helemaal blauw.
Ook heb ik het idee dat het nu begint te dagen bij haar dat er iets in mijn buik zit. Ze geeft er nu kusjes op als ik vraag krijg de baby een kusje en als ik zeg zachtjes doen gaat ze er over wrijven. Zo lief vind ik dat.
Zo en nu weer genoeg opgeschept en gezwijmeld over mijn eigen kind. Soms moet dat gewoon ff hoor

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 19:53 schreef jessie het volgende:
Over het drinken weet ik niet. Ze word hier niet snachts wakker van de dorst. Ben zelf ook niet zo'n voorstander van drinken mee naar bedje. Ben bang dat het een gewoonte word. Als ik zelf ga slapen neem ik ook geen drinken mee. Bo krijgt nog wel een flesje wamre melk voor het slapen gaan. Misschien als je dat nog niet deed kan je dat doen, zodat ze niet dorstig naar bed toe gaat ofzo.

---

Jessie, drinken mee naar bed kan geen kwaad, mits het water is. Andere drankjes, ook melk, kunnen tandbederf veroorzaken. Dus: na het tandenpoetsen alleen water geven.

Moest wel lachen om plassende Bo Christan stond van het weekend weer te plassen in zijn zwembroek (buiten in zijn badje) en daar kijkt hij dan zó stomverbaasd naar Hij heeft echt nog niet door dat hij dan aan het plassen is. Hier wordt het dus nog niks met de zindelijkheidstraining

Zodra ik Katja maar even zonder luier laat, begint ze meteen te plassen en dan ook direct te huilen. Ze vindt het echt heel vreselijk die urine langs haar beentjes. Dus wie weet wil ze wel snel zindelijk worden. Ik heb echter nog niks geprobeerd in die richting.
Ik laat Katja af en toe wel met een flesje water in haar ledikantje. Als wij dan naar bed gaan haal ik het weg. Dat gaat altijd goed.

Wij zijn vanmiddag bij Eva geweest (en daarna heb ik heerlijk geslapen, vandaar nu pas deze update).
De kinderarts was weer geweest. Ze heeft last van stridor, ze piept nu bij het uitademen. Nu heeft ze haar spieren in gezicht en nek en buik keihard nodig om uit te ademen. Vandaar dat waarschijnlijk het vocht in haar gezicht niet goed wegkan. Ze heeft echt een heel raar opgezwollen gezichtje. Hier kunnen ze op het moment even niets tegen doen, ze wachten eerst af wat de Prednison doet. De kinderarts heeft gewaarschuwd voor teveel optimisme, Eva is er nog lang niet. Ze heeft nog een hele lange weg te gaan en er kan nog van alles gebeuren.
Voor de rest slaapt ze nog bijna de hele dag. Maar ze waren langzaam bezig de zuurstof af te bouwen en dat ging gelukkig goed.

Lois zal waarschijnlijk zo nog wel een update geven, dit was van 3 uur.

Gelukkig maar, als ik het zo begrijp komt ze er langzaam maar zeker weer boven op?

Wat is stridor?

Fijn dat je ons weer op de hoogte houdt, Karin. Voor jou is het ook allemaal spannend natuurlijk. Arme Eefje... Ik vind het zo zielig, elke keer weer zo ziek

Die arme Eva, zo veel moeite met ademen. Hoe kon ze toch ineens zo ontzettend ziek worden? Weten ze daar al iets meer over? Nou ja, voorlopig is het belangrijker dat ze opknapt zodat ze weer lekker naar huis kan gaan. Ik hoop zo dat de kinderarts geen gelijk heeft en dat ze nu heel snel beter wordt.

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 20:44 schreef Karin het volgende:
Wij zijn vanmiddag bij Eva geweest (en daarna heb ik heerlijk geslapen, vandaar nu pas deze update).
De kinderarts was weer geweest. Ze heeft last van stridor, ze piept nu bij het uitademen. Nu heeft ze haar spieren in gezicht en nek en buik keihard nodig om uit te ademen. Vandaar dat waarschijnlijk het vocht in haar gezicht niet goed wegkan. Ze heeft echt een heel raar opgezwollen gezichtje. Hier kunnen ze op het moment even niets tegen doen, ze wachten eerst af wat de Prednison doet. De kinderarts heeft gewaarschuwd voor teveel optimisme, Eva is er nog lang niet. Ze heeft nog een hele lange weg te gaan en er kan nog van alles gebeuren.
Voor de rest slaapt ze nog bijna de hele dag. Maar ze waren langzaam bezig de zuurstof af te bouwen en dat ging gelukkig goed.

Lois zal waarschijnlijk zo nog wel een update geven, dit was van 3 uur.

---

Stridor is een gierend geluid bij de uitademing door gezwollen slijmvlies in het bovenste deel van de luchtwegen. Dit komt, denkt de kinderarts, door de ontstekingen die er nog zitten. De hoop is dus dat het gaat oplossen de komende dagen door de Prednison. Hij wist er eigenlijk eventjes geen raad mee. Net als het gezwollen gezichtje, de meest logische verklaring is dat ze door het "misbruik" van haar nek en schouderspieren om te kunnen ademen niet genoeg vocht meer afvoerd. Het is een heel raar gezicht moet ik zeggen, heel onherkenbaar snoetje heeft ze zo, net alsof ze Down heeft met van die rare dikke ogen.
Ze moet nog ontzettend worstelen voor adem maar ze hebben wel succesvol de zuurstof met de helft kunnen "afknijpen" . Ze zit nu op een halve liter ipv 1 liter extra zuurstof. Meer durfden ze even niet aan vandaag. Haar hartslag is ongelooflijk omlaag gegaan, het zit nu bijna op normale waardes. Vergelijking: afgelopen week was 230 standaard, nu schommelt ze tussen de 110 en de 130. Veel beter dus.
De plasluiers die ze produceert per uur zijn enorm, zulke gevulde luiers hebben we na een lange nacht nog niet eens. Verder begonnen wij de dag ongelooflijk optimistisch maar we zijn eventjes terug gefloten door de arts en verpleging. Niet dat het niet goed gaat maar de weg naar beneden, zoals ze dat zo mooi zeggen, leg je heel snel af en de weg omhoog is een hele lange met stapjes terug erbij.
We waren haar echt bijna kwijt gisteren en dat moesten we even accepteren. We wisten het wel maar het besef dringt nu pas door.
Zo moeten we heel rustig aan doen en elke vooruitgang koesteren. We moeten ook de hele dag afwegingen maken, zullen we haar in bad doen? Nee doe maar niet want ze moet ook kracht overhouden voor het drinken van haar medicijnen zometeen. Onvoorstelbaar he?
Ze is geen kwartier achter elkaar wakker maar die kwartiertjes zijn wel geweldig. Ze is duidelijk beter dan gisteren!
Allemaal wederom ontzettend bedankt voor het meeleven, Jeroen was er ook sterk door ontroerd vanmiddag toen hij het las (hij was even spullen halen). Alle lieve mailtjes doen ons ook erg goed en Eva was heel erg blij met haar 1e kaartje Stout .
Alle kaarsjes die gebrand worden voor Eva doen hun werk goed.

Vergeet ik nog, Jeroen moet morgen weer werken en heeft daar nu al maagpijn van. Hij wil helemaal niet weg maar is ongelooflijk bang dat als hij niet komt opdagen hij zijn baan kwijt is. Nou kan iedereen heel hard roepen "je kind gaat voor" maar zo makkelijk is dat niet natuurlijk.
Hij gaat dus morgen heen voor iig een gesprek met de baas, zijn chef en PZ en ik hoop dat die mensen eindelijk iets menselijks krijgen en die jongen lekker naar huis sturen. Hij zit er ook geweldig doorheen, en normaal functioneren lijkt me onmogelijk maar goed.

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 21:55 schreef Lois het volgende:
Verder begonnen wij de dag ongelooflijk optimistisch maar we zijn eventjes terug gefloten door de arts en verpleging. Niet dat het niet goed gaat maar de weg naar beneden, zoals ze dat zo mooi zeggen, leg je heel snel af en de weg omhoog is een hele lange met stapjes terug erbij.
We waren haar echt bijna kwijt gisteren en dat moesten we even accepteren. We wisten het wel maar het besef dringt nu pas door.

---

Jeetje Lois, het zag er ernstig uit natuurlijk, maar dat het zó erg was, dringt nu ook pas tot mij door Gelukkig maar dat er vooruitgang in zit. Ik hoop maar dat je haar gauw weer thuis hebt, maar ik begrijp wel dat je daar nu nog niets van kunt zeggen.

Hoe zit het nu met Jeroens werk trouwens? Zijn ze daar alweer een beetje normaal gaan doen?

Dikke voor jullie alledrie!

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 21:58 schreef Lois het volgende:
Vergeet ik nog, Jeroen moet morgen weer werken en heeft daar nu al maagpijn van. Hij wil helemaal niet weg maar is ongelooflijk bang dat als hij niet komt opdagen hij zijn baan kwijt is. Nou kan iedereen heel hard roepen "je kind gaat voor" maar zo makkelijk is dat niet natuurlijk.
Hij gaat dus morgen heen voor iig een gesprek met de baas, zijn chef en PZ en ik hoop dat die mensen eindelijk iets menselijks krijgen en die jongen lekker naar huis sturen. Hij zit er ook geweldig doorheen, en normaal functioneren lijkt me onmogelijk maar goed.

---

O, we hebben tegelijk zitten typen zie ik. Ik snap eerlijk gezegd niet dat dit niet onder calamiteitenverlof valt

Toen mijn vader laatst onverwacht in het ziekenhuis werd opgenomen, en ik van alles voor hem moest halen en regelen, was een mailtje naar P&O voldoende om bevestigd te krijgen, dat ik daar bijzonder verlof voor kreeg (wij kennen geen calamiteitenverlof, maar het valt dus onder bijzonder verlof). En dat geldt ook als Christan ziek wordt en ik geen andere opvang heb. Heeft Jeroen een CAO? Kijk daar eens in (als je puf hebt) of bel anders de vakbond als hij daar lid van is. Succes!

Enne, zelf ziekmelden? Kan me voorstellen dat hij niet in staat is om te werken. Misschien kan de bedrijfsarts iets doen?

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 21:55 schreef Lois het volgende:

We waren haar echt bijna kwijt gisteren en dat moesten we even accepteren.

---

Slik
Daar schrik ik ook ontzettend van. Dat had ik ook niet gedacht.

Moest trouwens bij je update denken aan het gezegde: 'ziektes komen te paard, en gaan te voet'.

Enne over Jeroen: zoals Rewimo ook al zegt: 'gewoon' ziekmelden. Hij zit er toch helemaal doorheen? Dit soort pz-flauwekul kunnen jullie er niet ook nog bij hebben, stelletje hufters daar zeg

Het is ook heel moeilijk voor te stellen maar vooral bij uitdroging en ademnood kan het dus blijkbaar enorm snel verkeerd gaan. Wisten wij gelukkig ook niet, anders kan je niet meer op je benen staan. Het is ook niet gebeurd dus dat is gunstig. Ik snap nu iets beter de ernstige gezichten van de verpleging en de binnenstormende kinderarts (met zijn jas nog aan) van gisterochtend. Het is goed afgelopen, het is niet zo ver gekomen en dat is maar goed ook. Ik schrok er ook enorm van maar ik sta er gewoon niet teveel bij stil, anders ben je nergens meer.

Jeroen wil heel graag ziekmelden maar heeft sterk het gevoel dat ze al vanaf het begin bezig zijn met hem eruit werken. Hij is daar gedwongen naar toe overgeplaatst en blijkbaar willen ze hem niet. Het beste wat hij volgens ons op dit moment kan doen is er heen gaan morgen en gaan vertellen wat er is gebeurd en kijken wat er dan gebeurd. Zorgverlof of calemiteitenverlof is hem van de week al geweigerd. Ziekmelden is nog een optie maar hij wil eerst praten.

[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 09-06-2003 22:16]

_{Lois, ik probeer wat informatie in te winnen over calamiteitenverlof, via een vriendin die juriste is. Ik laat het je zo snel mogelijk weten}

Edit, zelf al iets gevonden - van de site van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (http://home.szw.nl/faq/dsp_faq.cfm?view=detail&link_id=2416)

Wanneer heeft iemand recht op calamiteitenverlof?
Als iemand door zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden niet kan werken, bestaat er het recht op kortdurend verlof. Dat is bepaald in de wettelijke regeling van het calamiteitenverlof. Iedere werknemer mag van dit recht gebruik maken.

De werkgever moet een redelijk verzoek om calamiteitenverlof altijd toekennen. Hij is bovendien verplicht het salaris gewoon door te betalen, tenzij in een persoonlijke arbeidsovereenkomst of in de CAO andere afspraken zijn gemaakt.

De werkgever heeft het recht om calamiteitenverlof (binnen bepaalde grenzen) aan te merken als gewone vakantiedagen. De werknemer moet hiermee wel uitdrukkelijk akkoord gaan.

De wet geldt in principe voor iedereen die in dienstverband bij de overheid of in het bedrijfsleven werkt. In CAO's staan trouwens ook vaak afspraken over verlof bij calamiteiten.

Een CAO-regeling is vaak uitgebreider en aantrekkelijker dan de wet. In dat geval geldt niet de hier beschreven wet, maar de CAO-regeling. Zo zijn er steeds meer CAO's die bij bijvoorbeeld een geboorte een verlof van langer dan één dag mogelijk maken.

Het calamiteitenverlof vormt thans een onderdeel van de Wet arbeid en zorg die 1 december 2001 inwerking is getreden.

Dat lijkt me duidelijk. Jeroen kan zich hierop beroepen.

gvd, eefje bijna niet meer onder ons geweest!!! Laten we even afspreken dat Mink de eerste en de laatste was...dat trek ik niet hoor, Mink was zo ingrijpend, niet Eef ook nog Gelukkig gaat het weer iiiiieetsjes beter...(en die werkgever is een LUL)

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 22:14 schreef Rewimo het volgende:
_{Lois, ik probeer wat informatie in te winnen over calamiteitenverlof, via een vriendin die juriste is. Ik laat het je zo snel mogelijk weten}

---

Ik ben bang dat het calamiteitenverlof niet de juiste ingang is, omdat dat bedoeld is om het eerste noodverband aan te leggen, bijvoorbeeld om je kind naar het ziekenhuis te brengen, de hoofdkraan af te sluiten en de parketvloer te gaan dweilen als je een lekkage hebt, dat soort dingen.
Ik vermoed dat zorgverlof een betere insteek is, alleen staat daar weer niet expliciet bij dat het ook geldt als je kind in het ziekenhuis ligt. Nou weet iedereen dat je daar als ouder bij moet zijn, maar goed, in theorie zorgen anderen voor je kind en ben je niet nodig. Daar komt bij dat je formeel heb je geen recht op zorgverlof als je partner je kind kan verzorgen.

Maar dat laat onverlet dat iedereen die een beetje inlevingsvermogen heeft, snapt dat Jeroen nu niet normaal kan gaan werken alsof er niks aan de hand is. Er is ook nog zoiets als goed werkgeverschap.

-edit- ook bron www.minszw.nl

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 22:14 schreef Lois het volgende:

Jeroen wil heel graag ziekmelden maar heeft sterk het gevoel dat ze al vanaf het begin bezig zijn met hem eruit werken. Hij is daar gedwongen naar toe overgeplaatst en blijkbaar willen ze hem niet. Het beste wat hij volgens ons op dit moment kan doen is er heen gaan morgen en gaan vertellen wat er is gebeurd en kijken wat er dan gebeurd. Zorgverlof of calemiteitenverlof is hem van de week al geweigerd. Ziekmelden is nog een optie maar hij wil eerst praten.

---

Ja, ik begrijp het. Het is inderdaad misschien wel wat gemakkelijk om vanaf een afstandje te roepen: 'dat pik je toch niet?'. Wat is wijsheid in dit geval?

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 22:18 schreef Catootje het volgende:
gvd, eefje bijna niet meer onder ons geweest!!! Laten we even afspreken dat Mink de eerste en de laatste was...dat trek ik niet hoor, Mink was zo ingrijpend, niet Eef ook nog Gelukkig gaat het weer iiiiieetsjes beter...(en die werkgever is een LUL)

---

Lieverd, zo dramatisch was het gelukkig niet. Eva is een enorme vechter, ze waren er echt heel erg op tijd bij en ze was in goede handen. Er had nog heel wat moeten gebeuren voor het zover was gekomen hoor, het was meer "als we niet meteen hadden ingegrepen dan...." maar er is ingegrepen en het is goedgekomen en er is niks gebeurd..
Niet op blindstaren, doen wij ook niet. Het is goed, het komt goed en Eefje komt er weer bovenop.

Edit=aanvulling:

Bij Eva lag op de afdeling een meisje van 7 maanden met hersenvliesontsteking. De vorm waar je met 14 maanden voor ingeent word. Ze waren er op tijd bij maar de opmerkingen " had je 4 uur later met haar gekomen dan...." krijg je toch te horen. Ze waren niet 4 uur later, ze waren op tijd en het kindje is na een paar dagen gezond weer naar huis gegaan. Daar kan je het mee vergelijken. Net als "had ik 5 minuten eerder overgestoken had ik onder die bus gelegen".
Het is niet gebeurd dus er is niks aan de hand.

Het is niet goed geweest gisteren maar er is gewoon niks gebeurd. Ik had beter kunnen zeggen: het had gisteren heel makkelijk enorm fout kunnen lopen maar ik ben momenteel emotioneel ook niet 1 van de heldersten. Ik had mijn woorden even anders moeten kiezen, sorry.

[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 09-06-2003 22:39]

Hoi lois

heb alles gelezen ik wens jullie heel veel sterkte
en eva komt er wel weer boven op we duimen voor jullie

Fijn dat het stapje voor stapje weer wat beter gaat. De ernst van de zaak had ik wel door ja, daarom maakte ik me ook zo vreselijk zorgen. Maar Eef heeft al zo vaak laten zien dat ze enorm veel veerkracht heeft dat ik wel veel geloof in haar -en haar ouders- heb.

Wat Jeroen betreft: direct ziekmelden is echt de beste optie. Dan kan hij in ieder geval niet ontslagen worden en eens rustig de opties bekijken. Ik zou absoluut eens met advocaat of vakbond als die er is gaan praten hoe dat nou zit met het zorgverlof. Straks gaat hij er aan kapot, daar heeft niemand wat aan. Als werknemer sta je behoorlijk sterk, ze kunnen hem er echt niet zomaar uitgooien en het is -voor de rechter in ieder geval- duidelijk dat iemand tijdens zo'n crisiperiode "ziek" is en zich dus moet ziekmelden. Laat hij zich anders voornemen zich om te beginnen deze hele week ziek te melden, dat geeft even wat rust en dan moet hij ondertussen eens advies inwinnen. Juridisch gezien is dat echt het slimste en op persoonlijk gebied denk ik ook. Dat arbeidsconflict kan hij ook bespreken als hij is ziekgemeld (maar dan is hij in ieder geval beschermd tegen ontslag), of met de arbo-arts.

Sterkte met het opkrabbelen. Laten we hopen dat er geen tegenslagen meer komen. Arm meissie...

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 21:58 schreef Lois het volgende:
Vergeet ik nog, Jeroen moet morgen weer werken en heeft daar nu al maagpijn van. Hij wil helemaal niet weg maar is ongelooflijk bang dat als hij niet komt opdagen hij zijn baan kwijt is. Nou kan iedereen heel hard roepen "je kind gaat voor" maar zo makkelijk is dat niet natuurlijk.
Hij gaat dus morgen heen voor iig een gesprek met de baas, zijn chef en PZ en ik hoop dat die mensen eindelijk iets menselijks krijgen en die jongen lekker naar huis sturen. Hij zit er ook geweldig doorheen, en normaal functioneren lijkt me onmogelijk maar goed.

---

Wanneer je bijna een kind verliest ga je niet werken.
Als zijn baas dat niet begrijpt sturen we de Fok knokploeg op 'm af

Maar even reeël.
Wanneer hij zich morgen ziek meldt op emotionele gronden, kan zijn baas hem NOOIT op staande fout ontslaan. Dan zit hij gewoon in de ziektewet.
Zijn baas zal waarschijnlijk een speodcontrole aanvragen bij de Arbo, die controlle komt dezelfde dag nog, en Jeroen is niet thuis, want die zit in het ziekenhuis.

Morgenavond vindt hij een briefje op de mat, waarin staat dat hij zich moet melden bij de arboarts, en dat is GOED in dit geval. Geen arts die je in deze situatie aan werk stuurt. Sterker nog, die sommeert Jeroen om de komende tijd rustig aan te doen, zich te concentreren op wat echt belangrijk is en fluit hoogstwaarschijnlijk de werkgever terug.

In het onwaarschijnlijke geval dat de arts Jeroen WEL aan het werk stuurt, heb je als werknemer nog steeds het RECHT om dat te weigeren, en levert je nog steeds geen ontslag op staande voet op. De werkgever moet het dan nog steeds netjes aanvragen bij de regionale atbeidsvoorziening (oid), of kantongerecht.

Zelfs in dat geval staat hij niet zomaar op straat, hoewel bij een rechtzaak (uiteindelijk, dan ben je weken verder) er waarschijnlijk geoordeeld wordt dat er een onwerkbare situatie is ontstaan, en dan wordt Jeroen weggestuurd met een jaarsalaris netto in zijn zak

Bottomline, wanneer je je als werknemer niet wil LATEN ontslaan, wordt het erg moeilijk voor de werkgever.

Een en ander uit verschillende ervaringen van mijzelf en direkte omgeving. Wel een tipje, surf snel naar de website van FNV of CNV en wordt lid.

Ik ben het helemaal met Swets eens.
Jeroen kan zich mijn inziens ook beter ziekmelden.
(ik heb het zelf meegemaakt op mijn werk, was overspannen aan het worden voelde het aankomen, was het nog net niet half om half zeg maar en heb me daarom dus ook ziek gemeld) Zo'n arboarts kan dan juist voor jou zorgen dat als je weer eenmaal aan het werk gaat de condities om te werken ook beter zijn.
En geloof me die zal echt in jullie geval Jeroen echt niet aan het werk sturen maar eerder hem inderdaad verzoeken rust te nemen en er te zijn voor zijn lieve meissie(s) welnu!! Misschien lucht het Jeroen ook op om juist eens met een 'buitenstaander'over zijn werk te praten zoals alles nu gaat en over de situatie van Eva dus. (ik had toen zo'n schat van een man, had net te horen gekregen dat kinderen er voor mij niet in zouden zitten en op mijn werk was er een en al spanning, die man zei toen, jij gaat nu eerst aan jezelf denken, want wat jij te horen hebt gekregen is nogal niet wat, werken kan je altijd nog enz enz, heb daar toen een potje zitten janken ongeloofelijk, maar wel opgelucht)
Wat ik dus wil zeggen een beetje omslachtig misschien. Is dat Jeroen echt niet met een knoop in zijn maag aan het werk moet gaan. Eva heeft hem ook hard genoeg nodig veel harder als zijn baas. En als ik zo de verhalen lees van jullie lijkt mij praten daar niet echt een oplossing. Als ze zo erg tegenwerken. En Jeroen is antuurlijk ook gestresst en dan kan het juist gebeuren dat hij dan net de verkeerde dingen op het verkeerde moment gaat zeggen (wat ik me dus wel heel goed in kan denken)
Je krijgt inderdaad waarschijnlijk spoecontrole enz met als resultaat dat je over een week ofzo eens langs moet gaan als je niet thuis bent.
Grrrr kan me zo kwaad maken om mensen die zo weinig respect hebben voor andere mensen, bah. Echt associaal. En als je dan in de ziektewet zit kan je op je gemakkie eens nadenken of jij nog wel voo zo'n baas wil werken.
Zet hem op hoor Jeroen!!!!!! Je baas mag in zijn handen knijpen met iemand als jij!!!
En Lois, ik ben zo blij dat het een stukje beter gaat met jullie Eva!!! Ik kan me voorstellen dat als je eenmaal middenin het ziek zijn enzo staat je niet eens ziet hoe erg het is/was. Misschien maar goed ook zoals je zelf schrijft anders hou je dit toch helemaal niet vol. Eva mag supertrots zijn op haar pappa en mamma die alles zo goed zien van hun meissie en met zoveel liefde doen.
Nogmaals dikke kussen voor jullie 4tjes

LLieve Lois, Jeroen en Eva !

Wat onwijs fijn dat het een stukje beter gaat !
Ook ik denk dat Jeroen zich het beste ziek kan melden, wat die andere meiden schrijven klopt en verzekerd julie van de beste zorg voor Jeroen.
Ik snap dat ie nog wil praten maar als dat niet werkt is ziekmelden de enige optie.

welk bedrijf is dat trouwens..................... _{krijg plaatvervangende wraakneigingen}

quote:

---

Op maandag 9 juni 2003 22:28 schreef Lois het volgende:

[..]

Lieverd, zo dramatisch was het gelukkig niet. Eva is een enorme vechter, ze waren er echt heel erg op tijd bij en ze was in goede handen. Er had nog heel wat moeten gebeuren voor het zover was gekomen hoor, het was meer "als we niet meteen hadden ingegrepen dan...." maar er is ingegrepen en het is goedgekomen en er is niks gebeurd..
Niet op blindstaren, doen wij ook niet. Het is goed, het komt goed en Eefje komt er weer bovenop.

Edit=aanvulling:

Bij Eva lag op de afdeling een meisje van 7 maanden met hersenvliesontsteking. De vorm waar je met 14 maanden voor ingeent word. Ze waren er op tijd bij maar de opmerkingen " had je 4 uur later met haar gekomen dan...." krijg je toch te horen. Ze waren niet 4 uur later, ze waren op tijd en het kindje is na een paar dagen gezond weer naar huis gegaan. Daar kan je het mee vergelijken. Net als "had ik 5 minuten eerder overgestoken had ik onder die bus gelegen".
Het is niet gebeurd dus er is niks aan de hand.

Het is niet goed geweest gisteren maar er is gewoon niks gebeurd. Ik had beter kunnen zeggen: het had gisteren heel makkelijk enorm fout kunnen lopen maar ik ben momenteel emotioneel ook niet 1 van de heldersten. Ik had mijn woorden even anders moeten kiezen, sorry.

---

Owwwwwww *uithijgt* (issoook de hormonen denk ik, want nu lees ik het weer anders....)