#ANONIEM | dinsdag 6 februari 2001 @ 09:02 |
Het valt me op dat veel mensen zeggen van: 'Je moet jezelf zijn', maar dat ik daar dan in werkelijkheid weinig van merk. Degenen die het meest geliefd zijn zijn toch vaak degenen die van zichzelf echt super-doorsnee zijn en degenen die wat aparter zijn (maar eveneens zichzelf) vallen er vaak buiten. Die worden dan afgekat. Ik ben zelf een beetje aparter (heb vaak een afwijkende mening), weet ik van mezelf, maar heb gelukkig een toffe groep vrienden. Maar als ik wat meer doorsnee zou zijn zou ik er veel meer hebben. Hoe denken de Fokkers over dit onderwerp? | |
Tally | dinsdag 6 februari 2001 @ 09:32 |
Ik ben gewoon lekker mezelf.. Ga me echt niet aanpassen om bij iemand anders in de smaak te vallen.. Mogen ze me nie dan maar nie.. Ik doe toch waar ik zin in heb.. En luister naar wie ik wil.. Of niet ![]() ![]() ![]() | |
Roché | dinsdag 6 februari 2001 @ 09:41 |
Ik pas mij bijna nooit aan. Als ik hun niet beval? Pff.. zou mij wat. Niet denken dat ik een 1 of andere alto ben, qua kleding ben ik wel een massaschaap (merkkleding vind ik echt wel belangerijk), maar qua denken en manier van doen... nee dan niet. | |
beurdy | dinsdag 6 februari 2001 @ 09:52 |
Volgens mij zijn er maar heel weinig mensen die zich echt niets van anderen aantrekken. Dat is ook niet bepaald god, want dan ben je een ontzettende egoist.. Dus, de kunst is om op het randje te lopen; wel meelopen, en toch jezelf zijn\een persoonlijkheid uitstralen.. | |
Tally | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:17 |
quote:Dan ben ik maar een egoïst hoor.. Als ik mn haar paars wil verven doe ik dat.. Wat mn vriendje ook zegt.. Als ik in een jurkje wil lopen waarbij als ik buk mn tieten er uit springen en mn vriend vind dat niet goed dan doe ik dat dus wel gewoon.. Ik loop tegen niemand te zeiken hoe ze zich moeten gedragen.. Ik kan het er wel nie mee eens zijn maar zeg er niets van.. En verwacht dat ze dat ook bij mij doen.. DAn val ik maar buiten de boot hoor.. | |
sataN | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:24 |
Een beetje een open deur dit, omdat niemand natuurlijk van zichzelf gaat zeggen op te willen gaan in de massa. En je kan je ook afvragen wanneer je dan anders bent. Iemand zegt hier "ik ben heus geen alto hoor." Maar als alto's reen groep zijn, ga je dus dan zo toch weer op in de massa. | |
Exploration | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:24 |
quote:Blijf lekker jezelf ! Je vrienden hebben je uitgekozen om hoe je nu bent. Als jij zelf zegt niet de meest makkelijke te zijn, anders te zijn, dan ben je er in elk geval zeker van dat deze mensen echt je vrienden zijn om wie je bent en wat je doet en dat zijn de betere vrienden denk ik ! Pas jezelf nooit aan omdat anderen dat willen, maar omdat je dat zelf wilt. Nick | |
Larissa | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:38 |
Ik denk dat de meesten hier op Fok! niet anders zijn dan IRL. Een aantal mensen heeft moeite afwijkende meningen te tolereren. Als ze een negatieve mening over iets hebben houden ze die zo lang mogelijk voor zich. Merken ze echter dat "iedereen" er zo over denkt dan komen ze ineens te voorschijn. Dan voelen ze zich opgenomen worden in de massa. Ik heb meer respect voor mensen die altijd zichzelf zijn dan dat ze hun oren laten hangen naar de massa. | |
paulh | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:39 |
quote:Hmm ... ik heb dat bij mijn vrienin nou nooit een probleem gevonden ![]() | |
NoorWoMaN | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:46 |
Iedereen loopt in zekere mate mee met de massa maar daar is natuurlijk helemaal niets mis mee. Je kunt nog zo'n buitenbeentje (willen) zijn maar er zijn genoeg situaties waarin je je aanpast aan de rest.Gewoon omdat het hoort of je er nu tegen bent of niet. Ik noem maar een begravenis van je opa in de kerk. Ook al ben ik hevig tegen, ik zal daar niet mijn mening gaan ventileren. Ik pas me aan, al is het maar voor even. Zo zijn er zat situaties te bedenken waarin je je zult aanpassen al was het alleen maar voor de ander. | |
DrBeavis | dinsdag 6 februari 2001 @ 10:53 |
kijk je aanpassen aan iets werkt niet goed...echt gelukkig zal je daar niet van worden want je bent niet echt jezelf Is het dan niet beter jezelf te zijn en vrienden te hebben die je accepteren om wie je bent? Dat is toch veel cooler dan een zooitje nepvrienden die jou wel mogen vanwege je geld of een ander gespeeld iets SataN had wel een beetje gelijk....als puber zoek je nog hoe je je moet gedragen en des te ouder je wordt des te meer schijt je daaraan gaat krijgen | |
#ANONIEM | dinsdag 6 februari 2001 @ 11:00 |
quote:Gelukkig gaat Techno overal tegenin, f*ck de massa ![]() | |
Logos | dinsdag 6 februari 2001 @ 11:38 |
Jij ziet een massa of een groep, omdat jij er deel van uit wil maken of opgevoed bent met dit concept. Ik zie individuele personen die met elkaar omgaan. Het klopt inderdaad dat mensen met dezelfde intresses, hobbies, manieren en/of denkbeelden meer met elkaar omgaan dan met de personen die dat niet doen. Dat is niet meer dan logisch. Wees dus idd jezelf. | |
Tally | dinsdag 6 februari 2001 @ 12:02 |
quote:Mijn vriend ook niet maar gaf maar een voorbeeld.. ![]() | |
fokje | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:11 |
Ik heb het idee hier dat je niet jezelf zou zijn als je toevallig dezelfde mening verkondigt als "de grote massa." Alsof je "jezelf zou zijn" als je een afwijkende mening hebt, je anders kleedt en je anders gedraagt. Wat een onzin! In heel veel gevallen vind ik het betreffende gedrag getuigen van 'het zoeken naar grenzen' en daarmee het 'zoeken naar jezelf.' Al dat uiterlijk vertoon heeft niets te maken met jezelf zijn, hoogstens met puberaal gedrag. (=zoeken naar jezelf) | |
Larissa | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:15 |
quote:Tuurlijk kun je dan ook jezelf zijn. Het punt is dat sommigen pas hun eigen mening naar buiten brengen als ze merken dat de rest van de groep dat ook heeft gedaan. Of als ze merken dat hun mening afwijkt van de groep ze die niet meer naar buiten durven te brengen. Toch kan dit natuurlijk ook een vorm "van jezelf zijn" zijn. Als iemand IRL een meeloper is zal hij of zij dat hier ook zijn. | |
fokje | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:50 |
Je hebt misschien wel gelijk Larissa, maar ik blijf het een moeilijk punt vinden, 'jezelf zijn'. We kampen toch allemaal wel met onzekerheid, in meer of mindere mate? Ik heb de pest aan mensen die zo hard roepen "Kijk mij eens mezelf zijn", direct of indirect. Je voelt (of ik voel) dat dat een facade is waar iemand zich achter verschuilt. (lees; onzekerheid) Niemand kan 100% zichzelf zijn (of wat 'zichzelf zijn' dan ook mag inhouden), we worden allemaal beïnvloed door anderen. | |
Zanderrr | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:52 |
Zouden er ook mensen zijn die zélf vinden dat ze een massa-figuur zijn? Ik denk het niet, dus is 'jezelf zijn' een beetje een loze kreet. | |
fokje | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:52 |
Btw, "ik ben mezelf niet", wie ben ik dan? | |
Meneer_Aart | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:58 |
Meestal mag ik mensen die luidkeels roepen dat ze zo 'zichzelf zijn' niet zo. Dat gedoe... fijn voor jou dat jij jezelf bent en wij niet, zeik niet, hou dat dan ook voor jezelf. En het kan toch ook gewoon zijn dat je het echt eens bent met de massa? Ben je dan gelijk een meeloper? Echte meelopers mag ik niet, maar zogenaamd zichzelf zijnde aanstellers net zo min. Zelf ben ik qua kleren dus ook een kuddedier, ja. En dat interesseert me geen flikker. Ik heb geen zin om in alto-kleren rond te gaan lopen alleen om aan iedereen te laten zien dat ik zo lekker mezelf ben. Heb niet zo de behoefte me aan te stellen. Dus in feite ben ik mezelf door wat dat betreft mee te gaan met de massa. Maar mijn mening heb ik dus wel gewoon. Maar als dat een nogal discutabele mening is ga ik die niet overal staan verkondigen. Waarom zou ik het mezelf wat dat betreft moeilijk maken? Als mijn mening gevraagd wordt geef ik die, maar ik ga niet tussen allemaal mensen met een andere mening ineens zeggen dat ik het niet met ze eens ben. Waarom zou ik? Omdat ik dan mezelf ben? Maar zoals ik al zei, als me iets gevraagd wordt geef ik gewoon m`n mening en dan interesseert het me ook niet echt wat mensen ervan vinden. Zie hiervoor het homo-topic (week of 2 terug verklaarde ik op school dat ik nix tegen homo's had... de massa bekrompen geesten vond het toen nodig mij tijdelijk als homo te bestempelen... great... maar daarom laat ik het niet). Dus ik heb mijn eigen mening en wil die best geven, maar ik ga er niet mee te koop lopen als ik weet dat dat minder fijne reacties op levert. Ik heb ook behoefte aan vrienschap en respect, en als ik mezelf ga lopen aanstellen met zgn. alternatieve meningen of alternatieve kleding levert me dat toch nix op. En bovendien heb ik daar gewoon van mezelf al geen behoefte aan. | |
zodiakk | dinsdag 6 februari 2001 @ 17:58 |
quote:De invloed van anderen, dat vormt je juist. Je eigen identiteit, je eigen ik wordt gevormd door de omgeving, enerzijds door zich van de massa af te stoten, en aan de andere kant om het te omhelzen. Als jij jezelf bent, houdt dat alleen maar in dat jij opkomt voor je eigen ideeen. En als dat overeenkomt met de massa ben je nog steeds jezelf, ook al ben je het met de massa eens. Je eigen ik, daar wordt je echt niet mee geboren hoor! Zelfs al wordt je bestempeld als meeloper, als jij in de ideen gelooft, dan ben je toch nog steeds jezelf. Je bent pas niet jezelf, als je ideeen gaat aanhangen waarvan je het diep in je hart niet mee eens bent. En trouwens, zonder meelopen of aanpassen kom je vaak niet ver in het leven. [Dit bericht is gewijzigd door zodiakk op 06-02-2001 17:59] | |
zovty | dinsdag 6 februari 2001 @ 18:05 |
Ik kan jullie allemaal aanraden om zoals ik te worden. | |
Noodles | dinsdag 6 februari 2001 @ 18:17 |
Ik hoor andere mensen vaak praten over dat ze zo 'zichzelf' zijn enzo omdat ze een afwijkende mening hebben, zich afwijkend kleden, gedragen. Maar bij sommigen is dat 'anders zijn' gewoon geforceerd zodat ze kunnen zeggen dat ze 'zichzelf' zijn terwijl ze het vaak helemaal niet zijn. Afwijkend (of alternatief) zijn betekent lang niet altijd 'jezelf zijn' Vaak worden mensen die bijv. merkkleding dragen aangekeken als 'meelopers', hoewel dat vaak helemaal niet zo hoeft te zijn. | |
tong80 | dinsdag 6 februari 2001 @ 20:54 |
ben mezelf niet nooit geweest | |
Claudia_x | woensdag 7 februari 2001 @ 12:38 |
Just remember you're unique, and so is everyone else. | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 12:50 |
Volgens mij mist iedereen een beetje "the point" hier. Het gaat er niet om hoe je je kleed e.d. it's all about personality... * Techno doet gewoon altijd waar hij zelf zin in heeft, wat anderen ervan vinden kan hem geen r**t schelen... | |
Beatrice | woensdag 7 februari 2001 @ 12:52 |
Ik weet nog hoe ik moest lachen toen mijn neef, die toen 16 en een enorme sjonnie was, compleet met bijbehorend uiterlijk, kleding en opgevoerde brommer, een keer klaagde over "die stomme sjonnies" | |
Dr_Crouton | woensdag 7 februari 2001 @ 12:53 |
Beide. | |
Claudia_x | woensdag 7 februari 2001 @ 13:02 |
quote:Als ik mag geloven dat een mens "zichzelf" kan zijn, dan ben ik schizofreen. Als logé bij mijn ouders, ben ik het kind. Bij mijn vriend ben ik de geliefde, onder hoogleraren de pupil en voor neefjes en nichtjes de leermeester. Ik ben wél wie ik ben, afgeschilderd tegen anderen. | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 13:10 |
quote:Nee. Dat is je relatie ten opzichte van die anderen. Dat is iets heel anders ![]() | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 13:12 |
quote:Klink als 'meeloper', niet als 'eigen persoonlijkheid' ![]() | |
Claudia_x | woensdag 7 februari 2001 @ 13:32 |
quote:Het ging me erom dat mijn _persoonlijkheid_ op zo'n moment heel anders is, mijn gedrag verandert. Ik ben een ander persoon. Daar waar studiegenoten me wel eens gecomplimenteerd hebben om de rust die ik uitstraal, klaagt mijn vriend erover hoe druk ik ben, wanneer ik bij mijn broertje ben. Wie ik ben is onderhevig aan de omgeving waar ik me in verkeer. Net alsof persoonlijkheid iets statisch zou kunnen zijn... | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 13:42 |
quote:Dan pas jij je gedrag (al dan niet onbewust) aan aan de situatie waarin je je bevind... ...zelf reageer en gedraag ik me vrijwel altijd hetzelfde, ongeacht de situatie waarin ik me bevind. | |
Logos | woensdag 7 februari 2001 @ 13:45 |
quote:Tuurlijk is je persoonlijkheid niet statisch, maar het heeft geen zin radicaal je waarden en normen (grenzen (ook wel principes) die toch voor een groot deel "jezelf" zorgen) aan te gaan passen als je er niet achter staat. Grenzen veranderen, daardoor is je persoonlijkheid niet statisch maar ook constant aan verandering onderhevig. Gebeuren deze veranderingen op een niet 'natuurlijke' weg, dan ben je volgens mij niet jezelf, omdat je niet kunt aangeven waarom je jou grenzen op de plaats hebt gelegd waar ze op dat moment liggen. Dat je jezelf schikt naar andermans grenzen is op zich helemaal niet verkeerd. Op die manier blijf je jezelf, op je eigen flexibele manier, zolang zijn/haar grenzen maar binnen die van jou blijven, anders ga je hier ook niet meer in mee. [Dit bericht is gewijzigd door Logos op 07-02-2001 13:47] | |
Claudia_x | woensdag 7 februari 2001 @ 14:31 |
quote:En mijn punt was dat je persoonlijkheid niet een op zich staand statisch gegeven is. Het is geen ip adres (persoonlijkheid/karakter) dat je toegewezen krijgt door je provider (god) en nimmer verandert. Wat ik vooral wilde belichten, is dat een persoonlijkheid verschillende facetten heeft en dat welke facetten naar buiten komen vooral afhankelijk is van de omgeving waar je je in bevindt. Een hele simpele vergelijking: Iemand van 60 kilo is vergeleken met iemand van 40 kilo dik, en met iemand van 100 kilo dun. Maar het kunnen ook facetten zijn die tegenstrijdig zijn met elkaar. Dat maakt echter het ene niet 'jezelf' en het andere 'niet jezelf'. Tevreden zijn met wie je bent is overigens voor mij geen voorwaarde om 'jezelf' te zijn. Ik vind 'jezelf zijn' vooral een mooi praatje, veelal gebruikt door vrouwen die een excuus zoeken om een relatie te beeindigen ('ik wil mezelf hervinden') of mensen die kritiek hebben op een ander maar er geen vinger op weten te leggen ('hij is niet zichzelf'; big brother). quote:Een vrouw die opgesloten heeft gezeten in een concentratiekamp en er anders (al dan niet sterker) uitkomt, lijkt me niet een verandering te hebben ondergaan op een 'natuurlijke weg'. En het aangeven van een 'waarom' lijkt me iets dat vooral op latere leeftijd mogelijk wordt, omdat je dan een groter overzicht hebt op je leven. quote:Ho, het laatste wat ik doe is me schikken naar andermans grenzen en ik verwacht ook zeker niet dat mensen dat bij mij doen. | |
Claudia_x | woensdag 7 februari 2001 @ 14:42 |
quote:Dat lijkt me nogal stug. Wanneer jij bijvoorbeeld iemands auto total loss hebt gereden, dan zul jij diegene niet zo toespreken als wanneer hij jouw auto total loss zou hebben gereden. Bovendien zou je je waarschijnlijk heel anders gedragen tegenover de baas als je zijn auto in de poeier hebt gereden, dan je geliefde. Het zou er misschien ook vanaf hangen onder welke voorwaarden je die auto mee hebt gekregen, hoe waardevol de auto was, of het jouw schuld was, etc. Zoveel variabelen, zoveel voorbeelden.. Overigens, los hiervan, lijkt deze uitspraak me ook wel toepasselijk op gedrag/karaktertrekken: "The well-bred contradict other people. The wise contradict themselves." | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 14:54 |
quote:Beste Claudia_x, jou voorbeeld heeft niets, maar dan ook totaal niets meer met persoonlijkheid te maken... Duidelijker voorbeeld: Snappie? | |
Claudia_x | woensdag 7 februari 2001 @ 15:19 |
quote:Wanneer mensen je beginnen te adresseren met 'beste', weet je dat er stront aan de knikker is. ![]() Gedrag + opstelling zijn mijns inziens toch een fundamenteel onderdeel van 'persoonlijkheid' en 'zijn'. quote:Ah, indien het ook daadwerkelijk hun schuld is, andere situatie dus. ![]() ![]() Ik hoef hier toch niet aan toe te voegen dat ik hiermee NIET impliceer dat jij opvliegend van karakter bent? | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 15:33 |
quote:Als e.o.a. onverlaat er achterop klapt is het niet hun schuld, dus... dan zou ik boos worden op die persoon. Het blijft dus dezelfde situatie, ik wordt n.l. boos op de schuldige. quote:Nee. Dat vind jij. Zoals ik al eerder vermelde, ik zou boos worden op de schuldige, who ever that may be... quote:Tsja, dat heeft meer te maken met je reaktie op de instelling van een van de personen uit je voorbeeld. Hoe je daar op reageert (uiteraard verschillend) is juist een onderdeel van je karakter/persoonlijkheid, snap je? quote:Alsof ik daar wakker van zou liggen, ik ben n.l. totaal niet opvliegend van karakter ![]() [Dit bericht is gewijzigd door Techno op 07-02-2001 15:42] | |
kamagurka | woensdag 7 februari 2001 @ 15:55 |
Vraagje: wie heeft er een "Gaastra"-jas? Oh, wat leuk, wit met blauw, nee niet, wit met rood. Merkkleding, muzieksmaak, openbaar gedrag (jaah, zekers), haarstijl (vet en plat naar achter met af en toe wat puntjes, COOOL man!!), dit zijn allen dingen waarmee mensen inmiddels hun mening over zichzelf lijken te verkondigen. Evenals de mobieltjes waarmee veel sociale activiteit word gesuggereerd en je NOOOITT meer in een bar met onbekenden hoeft te praten (he jakkes!!), want je vertrouwde maten zijn zo opgepiept ![]() ![]() Met dit wil ik maar zeggen: EN jezelf te zijn EN toch ook niet de boot te missen is een levenslange kluif voor sommigen (de meesten eigenlijk). Op zoek naar alternatieven dus (en die zijn bij voorbaad ALTIJD leuk) | |
BE | woensdag 7 februari 2001 @ 16:12 |
Volgens mij heeft de manier waarop je in bepaalde situaties reageert wel degelijk te maken met je persoonlijkheid, maar is het niet zo dat als je tegen de een op een bepaalde manier reageerd dat dat dan een andere persoonlijkheid is dan wanneer je tegen een ander reageerd. Volgens mij is dat geheel namelijk nou juist je persoonlijkheid. En tegen wie, op welke manier en waarover hebben daar geen invloed op, dat zit gewoon in je gebakken, tegen een bejaarde ben je wat beleefder dan tegen een kind (of niet) zo is iemand nou eenmaal. En daar kunnen etiketjes aangeplakt worden (a-sociaal, sociaal, communicatief-gestoord, kinds, zakelijk etc. etc.) en de een vind dat er zus-etiketje op kan en de ander zegt zo-etiketje, maar dat zijn dan zeg maar de namen voor de soorten persoonlijkheden | |
Catkin | woensdag 7 februari 2001 @ 16:13 |
Ik ben, denk ik wel, mezelf. Er is mij al van kleins af aan duidelijk gemaakt (op school vooral) dat ik anders ben. Dat zeiden ze ook altijd letterlijk tegen me. Ze konden echter niet niet zeggen wat er anders aan me is. Ik vind het niet belangrijk om op te gaan in de groep. Zoalng ik maar gelukkig ben en een leuke vrienden groep heb vind ik het best. | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 16:18 |
quote:Klopt, dat zei ik toch ook. Hoe je op een bepaalde situatie reageerd is een onderdeel van je persoonlijkheid. ![]() | |
ZyRoX | woensdag 7 februari 2001 @ 16:31 |
hoe kun je iemand anders zijn dan jezelf? | |
#ANONIEM | woensdag 7 februari 2001 @ 16:34 |
quote:Wat is een Gaastra jas eik ![]() | |
Aaargh! | woensdag 7 februari 2001 @ 19:45 |
Ik ben gewoon mezelf, en als mensen het daar niet mee eens zijn in daar *wijst* het gat van de deur. (je mag e.v.t. ook 3 hoog het raam uit ![]() | |
RaisinGirl | woensdag 7 februari 2001 @ 19:49 |
Tot op zekere hoogte past iedereen zich aan om sociaal geaccepteerd te worden (natuurlijk zullen er ook hierbij uitzonderingen zijn, die de regel bevestigen). Die normen zijn ons aangeleerd/opgelegd via onze ouders en de samenleving waar we deel van uitmaken. In die zin is dus eigenlijk niemand echt zichzelf. Tegerlijkertijd heeft de mens ook behoefte aan een eigen identiteit, of in ieder geval het gevoel van een eigen identiteit. Ene Erik H. Erikson heeft hier een interessante theorie over, nl. de identiteitstheorie. Erikson stelt dat een individuele identiteit tot stand komt aan de hand van collectieve identiteiten (zoals een geloofsgemeenschap, een etnische groep, politieke beweging), die een ideologie in de neutrale zin van het woord (een geheel aan normen en waarden, geloofsvoorstellingen, ethische principes) vertegenwoordigt. Een noodzakelijk element hierbij is repudiation: verwerping van dat wat men niet is, terwille van de afbakening van de eigen identiteit en het voorkomen van identiteitsverwarring. Oftewel: men zet zich af tegen anderen om de eigen identiteit te beschermen. Erikson stelt tevens dat in de moderne westerse maatschappij het proces van identitietsvorming moeilijker is geworden, omdat er geen collectieve dominante identiteit meer is (voorheen het christendom). Mensen worden geconfronteerd met zeer uiteenlopende levensbeschouwelijke groepen en ideeën. Identiteitsvorming wordt daardoor ook complexer en de strijd tussen de verschillende identiteiten wordt feller. En, wat denken jullie, heeft Erikson gelijk ? | |
tong80 | woensdag 7 februari 2001 @ 19:58 |
Zou hem niet durven tegenspreken. | |
Logos | donderdag 8 februari 2001 @ 10:34 |
quote:Wat wil je hier zeggen? Dat wat ik zei overeenkomt met wat jij bedoelt en dat ik hiervoor misschien iets andere woorden heb gebruikt? quote:Hier ontstaat m.i. de denkfout dat de reactie onafhankelijk zou zijn van de persoon waarop gereageerd wordt. Het probleem is dat je persoonlijke reactie afhankelijk is van het bekende, dus ook de persoon waartegen de reactie gegeven gaat worden. Zonder deze persoon (de agerende partij) is er geen situatie. Claudia_x zou je misschien iets abstracter (liefst zonder voorbeelden) uit kunnen leggen wat je precies bedoeld? | |
Logos | donderdag 8 februari 2001 @ 10:37 |
quote:Bij de definitie van identiteit zou ik graag het aangeboren "karakter" toegevoegd zien. Na deze toevoeging stem ik zeker in met zijn definitie. | |
Larissa | donderdag 8 februari 2001 @ 10:41 |
Als de massa ten opzichte van jou zijn houding verandert (positief of negatief) kan het zijn dat je eigen houding tegenover anderen daardoor ook verandert. Andersom geldt dit uiteraard ook. Als je je anders gaat gedragen loop je ook kans dat je omgeving zich anders ten opzichte van jou gaat gedragen. Zo kun je bijvoorbeeld een kind zien veranderen dat in de ene groep gepest wordt door een aantal kinderen als het in een groep terecht komt waar het niet gepest wordt. | |
Logos | donderdag 8 februari 2001 @ 11:17 |
Mooi gezegd Larissa! voor bij je sig: 100% gelijk [Dit bericht is gewijzigd door Logos op 08-02-2001 11:18] | |
Larissa | donderdag 8 februari 2001 @ 11:25 |
quote:Dank je | |
houseworkx | vrijdag 9 februari 2001 @ 04:40 |
Ik snap niet wat het voor moeite is om jezelf te zijn/blijven. Ikzelf trek me weinig aan van de meningen van mensen (zowel in prive/werksfeer) in alle opzichten. Als ik er zin in heb om lekker blij te gaan schreeuwen of me te misdragen als ik ergens ben dan doe ik dat gewoon en heb ik volledig schijt aan wat men ervan vind. Ook qua kleding doe ik wat ik zelf wil (doet kleding er eigenlijk wel toe ???)... Ik heb al menige vergadering in trainigsbroek meegemaakt
Ik denk dat je niet continu jezelf kunt zijn | |
JAMsper | woensdag 15 augustus 2001 @ 13:05 |
Maak je geen zorgen: Je bent uniek!!! Net als iedereen ![]() © Zeepoog | |
FouteMensenStaff | woensdag 27 maart 2002 @ 19:29 |
Ik ben zoveel mogelijk mezelf.. Word er vaak door veroordeeld... Je kent het wel als je iets anders bent.. Je hebt piercings, soms heb ik m'n haar zwart geverfd, redelijk lang haar (halflang ofzo?) heel vaak zwarte kleren aan dus ik ben volgens hen een duivelaanbidder.. Heel irritant van die kortzichtige mensen.. Maar het geeft wel voldoening zoveel mogelijk jezelf te zijn.. | |
BenMobiel | woensdag 27 maart 2002 @ 22:41 |
Ik ben mezelf en om een of andere reden lijken een hoop mensen in veel opzichten op mij(?) Is het raar, dat iemand zich in het openbaar in zekere mate probeert aan te passen? Onder vrienden en familie ben ik mezelf en dat is iets dat ik niet met alle mensen wil en hoef te delen. |