Hij heeft aan de onderkant van zijn rug 2 kleine breuken opgelopen.
Ws krijgt hij maandag een corset aangemeten.
Hopelijk kan hij dan snel weer naar huis.
Veel succes nog en veel plezier als hij weer thuis is, dat is vele malen prettiger.
Ben in ieder geval blij voor dat zijn rug niet al te veel schade heeft opgelopen.
Ongeveer 7 jaar geleden heeft mijn vader hetzelfde meegemaakt, hij was toen 50 jaar.
Het is echt vreselijk als je dat overkomt, mijn altijd actieve vader lag nu in een ziekenhuisbed en kon volgens je gevoel bijna niets meer.
Het heeft maanden geduurd voordat ie het zelf heeft kunnen accepteren dat zijn leven veranderd is, want dat is het zeker (kijk maar naar de eerste post van von_manstein, die klopt nl. helemaal). Het is ook belangrijk dat je er mee om leert gaan, want het veranderd allemaal.
Nu 7 jaar later gaat het goed, verder geen last meer alleen de kleinigheden die wel eens vervelend zijn...
Hij kan nu met behulp van een rollator al hele stukken lopen.
Hij mocht vanmorgen naar huis!
Nu wachten we nog steeds op een bed en rollator van de Thuiszorg.
Het gaat gelukkig de goede kant op.
quote:Goed nieuws!
Op woensdag 28 mei 2003 16:45 schreef Ingrid19 het volgende:
Hoi, mijn vader heeft sinds zondagavond een corset.
Hij kan nu met behulp van een rollator al hele stukken lopen.
Hij mocht vanmorgen naar huis!
Nu wachten we nog steeds op een bed en rollator van de Thuiszorg.
Het gaat gelukkig de goede kant op.
Fijn om te horen dat het beter gaat. Heel veel succes met revalideren.
hij wordt nu moe van de meest rare dingen: een balletje gooien voor de hond is hem al teveel, maar ruim 10km hardlopen doet ie zonder problemen 
btw. zit er wel een groot verschil tussen een hersenbloeding en een infarct (ik zie de termen hier door elkaar gebruikt worden).
een bloeding is meestal minder ernstig maar kan ook fataal zijn en kan ook op elke leeftijd voorkomen (bijv. aangeboren afwijking van de aderen). hierbij breekt een adre open in je hoofd zodat er bloed in je hoofd stroomt.
een infarct komt eigenlijk alleen maar bij oudere mensen voor omdat dat het verstoppen van een ader is wat vaak gebeurt door roken en een hoog cholesterol gehalte waardoor de aderen dichtslibben. omdat dit wel een aardige tijd duurt komt het praktisch niet voor bij jongere mensen.
(ff in het kort.. het eten is klaar )
quote:Een infarct komt soms weleens voor bij jongere mensen, heb het over een jaar of 50.
Op woensdag 28 mei 2003 17:51 schreef Leipo666 het volgende:een infarct komt eigenlijk alleen maar bij oudere mensen voor omdat dat het verstoppen van een ader is wat vaak gebeurt door roken en een hoog cholesterol gehalte waardoor de aderen dichtslibben. omdat dit wel een aardige tijd duurt komt het praktisch niet voor bij jongere mensen.
(ik heb er ook wel ervaring mee, loop stage op een afdeling vol met mensen die een CVA hebben gehad)
Maar als het je vader is is het natuurlijk wel heel anders.
Sterkte!
Liefde is leven,
Leef in liefde,
Laat liefde leven!
quote:met oudere mensen bedoelde ik eigenlijk 50 jaar en ouder. een infarct onder de 50 jaar is eigenlijk een zeldzaamheid (ik wil niet zeggen dat het niet voorkomt).
Op woensdag 28 mei 2003 17:56 schreef Debs het volgende:[..]
Een infarct komt soms weleens voor bij jongere mensen, heb het over een jaar of 50.
(ik heb er ook wel ervaring mee, loop stage op een afdeling vol met mensen die een CVA hebben gehad)
Maar als het je vader is is het natuurlijk wel heel anders.
Sterkte!
bij mijn vader was ie eigenlijk zo licht dat ze eerst dachten aan een hartinfarct/aanval (ook weer verschil) omdat hij ineens in elkaar zakte terwijl hij boven op ons fitnesapparaat bezig was en zo slap was dat ie niet eens meer om hulp kon roepen(later gelukkig wel maar toen was hij alweer wat opgeknapt). maar uit alle onderzoeken konden ze niets wijzer worden. uiteindelijk na een paar weken pas zag een dokter meteen toen me vader binnenkwam wat het was: hij zag dat 1 gezichtshelft niet omhoog ging als hij fronsde, maar het was zo weinig dat wij het zelf nog niet eens gezien hadden.
nu zijn de onderzoeken nog gaande om de plek te vinden in de hersenen waar het heeft plaatsgevonden en om te kijken of er misschien wel een grote bloeding eraan zit te komen zodat ze er tijdig wat aan kunnen doen.
In '95 kreeg mijn moeder (toen 36) een hersenbloeding, en werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Tegen mijn vader zeiden ze dat ze elkaar maar alvast een dikke knuffel moesten geven, aangezien ze een nogal ingewikkelde operatie moest ondergaan en het flink aan het bloeden was in d'r hoofd. 
Na een heleboel snij- en pluiswerk lag mammie daar, met een luikje in dr hoofd, paars opgezet (de naden van dat luikje dan) op de IC spastisch haar aardbeien (die mijn vader lief meebracht) rond te strooien.
Maar het einde van het verhaal is dus dat ze een paar maanden medicijnen slikte, me 2x per dag goeiemorgen wenste en nu helemaal normaal is. Ze was toch altijd al verstrooid maar dat is er eigenlijk niet erger op geworden. Ze doet al jaren weer alles en het gaat gewoon weer helemaal goed nou
Ik dacht, misschien helpt het om te lezen dat het ook wel goed kan gaan.... en nogmaals sterkte!!
hij kan ook minder goed tegen drukte om hem heen: een dagje shoppen in het centrum is slopend voor hem.
We gaan aanstaande dinsdag naar het concert van Bon Jovi, dus kijken hoe dat gaat....
hij baalt er alleen van dat hij zo moe wordt van de simpele dingen en wel gewoon kan hardlopen/roeien/fitnessen.
ook een groot nadeel: me ouders zouden over 10 dagen voor 2 weken naar de Dominicaanse Republiek gaan als 2e huwelijksreis (ze zijn dan 25 jaar getrouwd) maar die reis hebben ze af moeten zeggen (gelukkig wel annuleringsverzekering).
Kreeg hij s avonds een zware epileptische aanval!
Moest hij meteen weer naar het ziekenhuis.
Het bleek dat ze hem een veel te lage dosis medicijnen hadden gegeven.
Hopelijk heeft hij nu de goede dosis medicijnen.
Hij is sinds gisteren weer thuis. (maandag)
Hij heeft nu een bed en een rollator van de thuiszorg.
Hopelijk knapt hij nu een beetje op. Dat kan wel heel lang duren.
Zielig voor hem dat hij nu een half jaar niet mag auto rijden, vanwege de medicijnen. Hij heeft pas 4 jaar zijn rijbewijs.
btw. bij mijn pa hebben ze niets meer kunnen vinden in zijn hoofd dus officieel is hij weer gezond verklaard, al hebben ze wel hun 25 jaar huwelijksreis naar de Dominicaanse Republiek afgezegt omdat dat echt niet zou gaan: na een dag sleuren met koffers is hij de rest van de vakantie bekaf. dat zou dus geen leuke vakantie geweest zijn.
Mijn moeder heeft vorig jaar huidkanker gehad, waar ze nog steeds van aan het genezen is. We hadden gehoopt dat dit een 'normaal' jaar zou worden.
Erg vervelend dat je beide ouders allebei ziek zijn of herstellende.Een (lichte) herseninfarct, is dat hetzelfde als een bloeding? Of wat is het verschil?
Wat shit voor je,quote:Op zaterdag 29 mei 2004 01:00 schreef Ingrid19 het volgende:
hallo, het is inmiddels ruim een jaar geleden. (20 mei) Het gaat redelijk met hem. Alleen heeft hij vandaag weer een (hele) lichte herseninfarct gehad. Hij heeft nog steeds erg vaak last van zijn rug. En de laatste tijd heeft hij weinig kracht in zijn handen en benen. Helaas is hij vandaag weer opgenomen in het ziekenhuis. Hij moet iig vannacht blijven, dan wordt hij aan een monitor gelegd. Heel ws gaat de vakantie alweer niet door. Grrr, waarom moet dit nu weer mijn ouders overkomen? Mijn moeder heeft vorig jaar huidkanker gehad, waar ze nog steeds van aan het genezen is. We hadden gehoopt dat dit een 'normaal' jaar zou worden.
sterkte gewenst.
Ik weet het eerlijk gezegd ook niet precies. Hij moet iig met pinksteren nog blijven, wanneer hij weer naar huis mag is nog niet bekend. Het gaat wel redelijk met hem. Het is gelukkig niet zo erg als vorig jaar. Hij heeft nog steeds minder kracht aan 1 kant van zijn lichaam. Vanmiddag horen we meer. Om 15.30 gaan we naar het bezoekuur, weten we vast wel meer.quote:Op zaterdag 29 mei 2004 01:14 schreef FritsVanEgters het volgende:
Tjeemig, allereerst sterkte gewenst. Erg vervelend dat je beide ouders allebei ziek zijn of herstellende.
Een (lichte) herseninfarct, is dat hetzelfde als een bloeding? Of wat is het verschil?
Heel erg veel sterkte Ingrid (en de rest van de familie natuurlijk!)
Hopelijk goed nieuwsquote:Op zaterdag 29 mei 2004 14:08 schreef Ingrid19 het volgende:
Vanmiddag horen we meer. Om 15.30 gaan we naar het bezoekuur, weten we vast wel meer.
Daardoor kreeg een deel van de hersenen in de rechter helft geen bloed meer en is kapot gegaan.
Is toen de rest van zijn leven aan de linkerkant verlamd gebleven, en er was geen fatsoenlijk gesprek meer met hem te houden. Hij heeft na de bloeding nog 10 jaar geleefd, tot vorig jaar.
Verder een kennis van mn ouders ook. Die heeft een paar maanden gerevalideerd, maar alles is met hem weer perfect in orde..
Veel sterkte!
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
het zit je niet echt mee he?
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Gevolg was dat hij na de operatie niet goed meer dingen kon onthouden, en dacht dat hij een Chinese krant las terwijl hij het NRC voor zich had Na verloop van tijd kwam het weer goed, ik ben inmiddels 19 en het is nooit meer voorgekomen, het is echter wel genetisch, dus ik moet ook mezelf in de gaten houden. Aangezien je hersenen zelf compenseren voor afgestorven delen is hij er nu praktisch weer helemaal bovenop, hoewel hij nog steeds vrij traag leest.
Na verloop van tijd kwam het weer goed, ik ben inmiddels 19 en het is nooit meer voorgekomen, het is echter wel genetisch, dus ik moet ook mezelf in de gaten houden. Aangezien je hersenen zelf compenseren voor afgestorven delen is hij er nu praktisch weer helemaal bovenop, hoewel hij nog steeds vrij traag leest.
ik kreeg een slaaparm, en ik dacht echt dat ik zoiets had van er zit een bloedprop in m'n arm.
Ik ben een half uur wakker gebleven maar er gebeurde niets.
Ineens denk ik er weer aan.
|
|
