* Komt op een mooie zomerdag een eenhoorn aan:
* De eenhoorn is van een zeldzame schoonheid, langzaam kijkt de mooie eenhoorn om haar heen, om er zeker van te zijn dat er niemand kijkt en langzaam aan verandert de eenhoorn in een vrouw, eigenlijk een godin, met haar lange blonde haren en haar opvallend blauwe ogen.
O nee wat een puinhoop hiet, wie is hier geweest in mijn paradijs?
* Atalanta kijkt verdrietig om haar heen en gaat maar een beetje opruimen
[Dit bericht is gewijzigd door Atalanta op 18-05-2003 11:26]
Maar als ze er elke keer zo'n puinhoop van maken, kan ik me natuurlijk nog bedenken.
Wat een saaie kost zeg, maar ja ik moet er nog in afstuderen.
* Atalanta mag dan een god zijn, maar ze krijgt nog wel les en moet dus nog zo af en toe huiswerk maken, eigenlijk is een god nooit afgestudeert, dus blijf je in saaie boeken lezen
Hij strompelt verder en ziet dan een huis .. eerder een luxe villa en blijkbaar bevindt hij zich al op het landgoed wat erbij hoort. Een vreemde boog siert het pad naar het huis en de vijver ziet er aanlokkelijk uit om er in te vissen. Lord Dreamer strompelt over het pad naar de deur en klopt aan .. Dan gaat hij op het bankje naast de deur zitten en zet z'n zadeltas op de grond.
he he .. ik zit, nu maar afwachten of er iemand aanwezig is die in iedergeval wat te drinken heeft.
Heer kunt u staan, dan kunt u met mij naar binnen.
* De man mompelt wat, leunt op Atalanta en zo gaan ze samen het huisje binnen.
Binnen zet Atalanta de man op de bank en gaat naar de keuken om wat te drinken voor hem te maken en neemt gelijk wat te eten mee
Volgens mij heeft hij wel een energie drankje nodig, gelukkig dat ik dat net heb geleerd te maken, vervolgens zal de man wel een bad willen hebben, om zijn lichaam tot rust te brengen.
* Ze geeft de man wat te eten en te drinken, kijkt of hij het even zelf zal redden en loopt dan naar de badkamer om een warm bad met opwekkende olie klaar te maken.
Als ze terugkomt in de kamer ziet ze dat de man in slaap is gevallen en maakt hem voorzichtig wakker, helpt hem naar de badkamer, waar het er naar uitziet dat de man het verder wel alleen red.
Atalanta maakt een bed op in de logeerkamer, als de man uit bad komt zal hij vast wel een bed kunnen gebruiken, hij zag er doodmoe uit.
Ze gaat terug naar de huiskamer en wacht tot de man klaar is met badderen
Sorrie voor het tot last zijn , ik zal me eerst een voorstellen..
Ik ben Lord Dreamer, Kasteel heer en avonturier onderweg naar m'n kasteel struikelde m'n paard en brak helaas z'n nek. Ik heb een ruime week het bos te voet doorkruist voordat ik hier aan kwam. Ik wist niet eens dat hier een nieuw onderkomen geplaatst was en als ik terug ben zal ik wat Pretorian Guards de opdracht geven ook hier te patrouileren als verwacht ik niet dat struikrovers zover afdwalen. Hmm ik weet niet eens meer waarom ik zoveel haast had om terug te komen naar het kasteel.
U heeft een leuk onderkomen gemaakt al zeg ik het zelf. Het valt helemaal niet op tussen de omliggende bossen.
* Hij kijkt eens rustig rond en ziet wat dingetjes die niet echt aards zijn, eerder hogere machten spul.
* Atalanta ging weer naar de keuken waar ze een drankje klaar maakte, waardoor Lord Dreamer later lekker van zou kunnen slapen en zou kunnen uitrusten en ze maakte wat te eten klaar.
Ik hoop dat u dit wilt opdrinken, het is een drankje zodat u straks lekker zult slapen en morgen weer veel meer kracht zal hebben
* Lord Dreamer haalt uit z'n zadeltas een wetsteen en gaat naar buiten, daar begint hij grondig z'n zwaard te slijpen en te poetsen tot dat het staal weer als een spiegel glimt en de symbolen goudkleurig oplichten. Er is veel magie aanwezig mopelt hij zacht. Na het slijpen en poetsen loopt hij naar het grasveldje bij de vijver en d=gaat daar de ingewikkelde dans der zwaarden uitvoeren, waarbij elke zwaardoefening aanbod komt en de innerlijke vlam wederom een samensmelting krijgt met de ziel van het zwaard. Na de oefening gaat hij op het bankje zitten en geniet van de rustieke omgeving.
* Hij sluit z'n ogen en laat z'n gedachten terugvoeren naar het oude rijk, het rijk dat er nog steeds is maar waar naar hij niet kan en mag teruggaan, Het rijk waar legioenen klaarstaan om op zijn teken zijn rijk uit te breiden en de duistere gebieden te veroveren. Maar hij kan het niet, na de ramp op z'n vroegere kasteel kan hij niet terug..
Lord Dreamer zucht even en haalt z'n zwaard weg.
Klein beestje toch , je had bijna tot saté gemalen geweest.
* Dan pakt hij uit z'n binnenzak een paar nootjes en werpt die naar de eekhoorn. De eekhoorn propt snel de nootjes in z'n wangzakken en hopt er vandoor, op een afstand kijkt hij even om en met glinsteringen in z'n oogjes kwetterd hij wat.
* LD ziet dat het inmiddels scherig is geworden en dat de eerste vuurvliegjes hun stralende vurige dans boven de vijver aan het houden zijn. Hij staat op en gaat naar binnen waar hij Atalanta aantreft diep verzonken in een magisch leerboek. Hij kijkt omzich heen en ziet diverse kaarsen standaards en met een tondeldoos steekt hij een lucifer aan en steekt hij de kaarsen aan.
En daar was licht .. * Mompelt hij. Dan gaat hij bij Atalanta zitten en kijkt aandachtig hoe Atalanta studeert. Hij leest de titel en glimlacht. dan spreekt hij zacht:
Als je meer van dat soort boeken zoekt , in de grote bibliotheek in m'n kasteel heb ik er wel een hele serie inclusief wat originele versies.
* Dan legt hij z'n zwaard op tafel , de tekens en symbolen gloeien in het kaarslicht, de gouden draken lijken te leven. Lord Dreamer wacht rustig tot Atalanta uitgestudeerd is.
[Dit bericht is gewijzigd door Lord Dreamer op 23-05-2003 08:47]
o * stamelt ze
Het spijt me zo, als ik eenmaal in een boek bezig ben dan raak ik er zo in verdiept dat ik gewoon de tijd vergeet, u zult wel wat willen eten, laat me wat voor u klaarmaken.
* En met deze woorden vlucht Atalanta naar de keuken, zichzelf op haar kop gevend hoe ze wel niet zo stom had kunnen zijn om haar gast te vergeten, heeft haar moeder haar dan niks geleerd. Later komt ze de keuken weer uit waar de heerlijkste geuren vandaan komen en dekt met een zwaai de tafel.
We kunnen zo aan tafel hoor
* Na het eten wijst Atalanta Lord Dreamer de logeer kamer
u zult nu wel moe worden, het drankje dat ik u gegeven heb, gaat werken als het lichaam het tijd vind om te gaan slapen, ik wens u een goede nacht en u bent welkom om in dit huisje te gebruiken wat u denkt nodig te hebben, beschouw het de komende dagen alstublieft als uw thuis
* En met deze woorden laat Atalanta, Lord Dreamer achter.
Goedemorgen Atalanta, het is weer een mooie ochtend, De vogels zingen en de dieren hier hebben het goed naar hun zin, ik heb een aantal spullen voor je gevonden, zal ze vanmiddag in je schuurtje leggen, dan kun je voorlopig voort.
Dank je Rakit, doe de groeten aan je vrouw en kinderen, ik zie het dan wel verschijnen vanmiddag
* Nadat Rakit weer verandert is huppelt hij weer weg.
Atalanta begint honger te krijgen en besluit terug te keren naar haar huisje, om eerst even de vissen in de vijver te voeren en daarna het ontbijt op te dienen en te zien of haar gast zich al wat sterker voelt.
Na het ontbijt gaat hij een rondje door de tuin maken. z'n ogen zien de verschillende sporen van dieren door de tuin en plots valt z'n oog op een konijnen spoor dat overgat van een konijnpoot naar een mens en weer terug waarna het spoor het bos in verdwijnt.
Na z'n rondje door de tuin is het tijd voor de bewegings en zwaardoefeningen en daarna gaat hij eens kijken hoe het met de gastvrouwe vergaat.
* Hij loopt weer naar binnen en ziet Atalanta weer in de boeken gedoken zitten
Sinds wanneer nemen konijnen menselijke vormen aan? * vraagt hij onschuldig
Ik zag namelijk sporen van een konijn over gaan in een mens. moet ik ergens rekening mee houden als ik ga jagen.?
In dit gebied is alles heilig en mag er eigenlijk op niks gejaagd worden, de konijnensporen zijn van Razit, een faunairrisius, oftewel een dier dat in een mens kan veranderen.
Ze komen tegenwoordig niet zo veel meer voor, er is een tijd geweest dat er op hun gejaagd werd, maar hier zijn ze veilig.
Ze leven onder mijn bescherming en in ruil daarvoor geven ze me wat zij kunnen missen, voor iedere soort is dat natuurlijk anders, maar daardoor hoef ik niet zelf op jacht.
U zult er vast wel een paar in de omgeving tegen komen, zo heeft u volgens mij ook Allon onmoet, hij is iemand van de eekhoornfamilie.
Hij heeft mij dat verteld.
* Nadat Atalanta dit aan Lord Dreamer heeft verteld loopt ze naar de deur en fluit ze op haar vingers, niet veel later komt er een wolf aangelopen, die haar even vragend aankijkt en vervolgens het huisje binnen stapt en daarna even vragend naar Lord Dreamer kijkt.
Het is goed hoor Coralie, hij zal je niks doen
* En niet veel later is de wolf verandert in een vrouw, die op haar gemak op de bank gaat zitten. Af en toe wantrouwend naar lord Dreamer kijkend.
Atalanta loopt naar de keuken en komt terug met drinken en wat te eten.
Nadat Coralie wat te drinken heeft genomen, staat ze weer op, zegt gedag en verandert weer in haar natuurlijke vorm, voordat ze de deur uitloopt, weer op weg naar haar vrijheid.
Ik heb met alle dieren een goede band, dat zorgt er gelukkig voor dat ik hier niet al te eenzaam word.
* Als de wolf binnen komt lopen.. grijpt Lord Dreamer automatisch naar z'n zwaard. z'n beweging wordt net zo snel afgebroken als hij begonnen is. Lord Dreamer mag niet laten merken dat hij de handlangers van Atrimar, hij beschouwt alle wolven als handlangers van die eedbreker, het liefst af zou maken.
Een wolf ..
* Lord Dreamer blijft de wolf in de gedaante van een vrouw wantrouwend in de gaten houden, Hij weet niet wat hij er van moet denken
Nu snap ik hoe je het vol kan houden, als de dieren in mensen veranderen en je dus op die manier gezelschap kunnen houden. Aan de andere kant ook gevaarlijk, want wat doe je als een faunairrisius ten prooi valt aan een niet beter wetende jager, verandert hij of zij dan eerst in een mens of sterft het dier in zijn of haar dieren gedaante ?
* Buiten aangekomen loopt Atalanta eerst even naar de wei, waar haar paarden meteen op haar afkomen, het zijn uiteraard geen gewone paarden, net als de vorm waarin Atalanta verandert zijn dit eenhoorns, alleen deze kunnen niet van gedaante veranderen
U denkt nu misschien, hoe ik ze hier hou?
Ze zijn hier uit vrije wil en ze kunnen gaan wanneer ze willen, maar ze verkiezen het om hier te blijven, hier zijn ze veilig, tenminste veiliger dan hier buiten.
Veel mensen zijn naar Eenhoorns op zoek of jagen op ze en sommige mensen geloven er al niet meer in dat ze bestaan.
Een eenhoorn loopt op haar toen en kijkt daarna met intelligente ogen naar Lord Dreamer.
Als u naar huis wilt, zal deze eenhoorn u brengen.
Zie het als een geschenk, hij wil het blijkbaar graag en heeft veel vertrouwen in u, dat moet u zeker als een eer zien, deze wezens zijn erg intelligent.
Als u hem daarna weer vrij laat dan zal hij zelf beslissen of hij bij u wilt blijven of dat hij weert terug naar hier komt.
* Daarna lopen ze verder en komen via een hobbelig pad bij een meertje, ze kunnen water horen kletteren en niet veel later komen ze bij een waterval
Ik breng u hier, omdat u misschien wel behoefte heeft aan een duik in fris, koel water, ook zal het goed zijn voor u spieren om even weer in beweging te zijn na de lange wandeling van de afgelopen dagen.
Ik loop nog even een stukje verder, u zult geen last van mij hebben, moet even bij iemand op bezoek, als u klaar bent, voelt u dan vrij om een kijkje in de omgeving te maken, de dieren zullen u met trots de omgeving willen laten zien, en u zult verbaasd staan over de dingen die zij weten.
* En met deze woorden loopt Atalanta verder, Lord Dreamer achterlatend bij het meertje.
Het kan toch niet waar zijn, o nee laat het niet waar zijn
Dan besluit hij om terug te gaan naar het huisje om te zien hoe het daar loopt. hij loopt rustig terug, komt nog langs de eenhoorn en heeft ook daar nog geen besluit over genomen. Hij komt aan bij het huisje en treft daar een grote boeken puinhoop aan en tussen de puinhoop zit Atalanta driftig te bladeren en te lezen en een oud boek. Lord dreamer bekijkt het even.
Ehmm lukt het allemaal .. Je bent zo verdiept en angstig aan het lezen en bladeren ?
Ja ja alles is goed, ik moest even wat opzoeken, de bewoner had me iets verteld en ik wilde gewoon even zeker weten dat wat hij zei waar was, ik dacht dat ik het in een boek had gelezen en het blijkt zo te zijn
* Op haar gezicht is een trek van afgrijzen te zien, ze weet nog niet wat ze er mee aan moet, maar besluit het even te laten rusten
Ik zal even wat eten voor ons maken, ik geloof dat het daar alweer tijd voor is, heb je nog wat interessants kunnen ontdekken in de omgeving?
Het is hier een zo'n uitgestrekt gebied.
Zou je me misschien even in de keuken kunnen helpen?
Ik heb een vis gekregen, maar ben niet zo goed in het schoonmaken ervan en iets zeg me dat jij daar meer ervaring in hebt en ik zou het heel fijn vinden als je het me kon leren.
normaal pak ik dan een houten stok prik de vis er in de lengte op en hang hem boven een vuurtje .. heerlijk is dat, maar ja dat doe ik meestal in het bos
De omgeving is trouwens prachtig, en erg vredig ook. Alleen werd ik een beetje zenuwachtig van de wolf die me constant volgde. Maar dat kan ook aan mij liggen.
Wat is er zo bijzonder aan de boodschap, erg vrolijk lijk je er niet van te zijn geworden ?
* Lord kijkt inmiddels hoe de vis wordt gekruid en hoe ze stokt met het werk als hij de boodschap aanhaalt.
Hmmm, boodschap? O je bedoelt die ik in de boeken moest opzoeken? Ach ik weet het niet. Er is een waarzegger in het bos, eentje die al heel veel dingen voorzien heeft, hij heeft een teken gezien, een teken dat iets hierheen komt een heel slecht persoon.
Ik weet niet wie of wanneer, maar wel dat het eraan komt. In een van mijn leerboeken staat dat teken, het is het teken voor groot gevaar.
Mijn paradijs is dus in gevaar.
Ik hoop alleen dat het nog een tijd op zich laat duren, zodat ik een aantal voorbereidingen kan doen.
* Met een verdrietig gezicht en met tranen in haar blauwe ogen, kijkt ze Lord Dreamer aan, ze weet gewoon even niet wat ze met deze informatie aanmoet, zelf een godin heeft het af en toe moeilijk
Als je me even wilt excuseren, ik moet even wat doen
* Atalanta loopt naar buiten, zoekt een rustig plekje op en lijkt zich te concentreren, op dat moment komt er een grote wolk naar beneden gedaalt en even later is er het gezicht van Atalanta's moeder te zien in de wolk. Zo goed en kwaad als het gaat, legt Atalanta de situatie uit aan haar moeder en hetis zichtbaar hoe haar moeder geschokt is van het nieuws.
Weet je het zeker kindje?, nou dat is zeker verontrustend nieuws, ik zal het er met je vader over hebben, maar het lijkt me beter om het nu even te laten rusten en erg op je hoede te zijn, blijkbaar is er een slechte geest naar jou op weg, zo lijkt het in ieder geval, doe alsjeblieft voorzichtig.
* Na nog even wat gepraat te hebben, verdwijnt het beeld van Atalanta's moeder in de wolk en zweeft de wolk weer de lucht in.
Na nog even nagedacht te hebben, en zichzelf te hebben gerustgesteld, loopt Atalanta het huisje weer in, ze kan nu alleen nog maar wachten op wat er komen gaat en ze is van plan om gewoon haar leven te leven, dus loopt ze met een lach op haar gezicht richting Lord Dreamer.
U bent weer een beetje opgeknapt ? Wat is er nu allemaal aan de hand, wie of wat zou deze plek moeten kunnen bedreigen ?
* Rustig af wachtend op een antwoord gaat Lord Dreamer buiten in de zon op het bankje zitten en geniet van de rust. Bij zich zelf denkend vindt hij dit wel een mooie plaats om het eilandse te verlaten voor de eeuwigheid maar zover is het nog lang niet. Wederom ziet hij de wolvin tussen de bomen aan de bosrand heen en weer schieten. En nog steeds vertrouwd hij het wezen niet. Zoveel magie bezwangert de lucht dat het gewoon zoet is. Niets is wat het lijkt houdt hij zichzelf voor. De harmonie in de magie is sinds de chaosmanie verstoord en onbekende entiteiten spelen er mee als of het niets is.
Ik voel me inderdaad wat beter, heb even met mijn moeder overlegt, die op de godenberg woont en die zou de boodschap van de waarzegger onderzoeken op waarheid.
De boodschap is dat er een slechte geest op weg is hier naartoe, het punt is dat de waarzegger alleen een gevoel weer kan geven en niet meer details. Ik moet op het ogenblik gewoon afwachten wat mijn vader hier van zal zeggen, ik wacht dus rustig af, iets meer op mijn hoede, gelukkig zijn de dieren altijd op hun hoede en zodra ze iets vreemds opmerken komen ze het meteen vertellen, uw komst hadden ze ook aangekondigt.
Wilt u misschien nog wat drinken? Voelt u zich al wat sterker?
Wilt u misschien iets speciaals in de omgeving zien?
Een bepaald verhaal horen?
Ik ben me er van bewust dat ik een slechte gastvrouw was, en zou het graag goed willen maken.
* Atalanta wacht af, wat de wensen van Lord Dreamer zijn, misschien wil hij wel even alleen zijn of anders kunnen we misschien eten bij de waterval? Er zijn toch genoeg mogelijkheden om even de tijd te vergeten? Atalanta laat de rustige omgeving op haar inwerken.
Z'on slechte gastvrouwe bent u helemaal niet hoor, Ik klaag niet.
* Lord Dreamer weet niet wat hij met de situatie aan moet, aan de ene kant komt hij tot rust en wil hij blijven, aan de andere kant zou hij er vandoor moeten gaan. Weg van deze plaats in de hoop dat die slechte geest hem volgt ipv van het rustgevende landgoed te bedreigen.
Dit hele gebied doet me denken aan het vroegere rijk waar ik vandaan kom en het rijk waar de gruwel toesloeg toen ik er niet was. Het brengt herinneringen te boven die eigenlijk alleen diep in m'n gedachten zouden mogen bestaan.
* Hij gooit weer een nootje naar de voorbij springende eekhoorn en denkt even na
Hmm misschien is een hapje eten ergens niet eens zo'n slecht. Aangesterkt ben ik dan al wel maar eten gaat er altijd in.
* Nadat Atalanta het eten in een mand heeft gedaan, gaan ze op weg naar de waterval, waar Atalanta een kleedje op de grond legt en het eten en wat te drinken uit stalt.
Gaat u gang, dat het mag smaken
Proost
Tja een dochter van twee goden, dat is altijd lastig. goden zijn sowieso lastig , zowel de goede als de kwaden. Altijd proberen ze zelf mensen voor hun karretje te spannen. Zelf zijn ze vaak te laf om wat te doen. de kwadere goden willen zich nog wel eens laten zien en hun machten tonen, maar de goede , neuh die laten alles aan hun menselijke pionnen over. Ik vraag me af waar ze waren toen de duistere krachten mijn gezin vermoorde en m'n rijk in het verderf stortte. En dat terwijl ik voor hun het vuile werk opknapte in het territorium van het duistere zelf.
Maar daar kan jij niets aan doen.
* Hij doet z'n shirt uit en laat de zon op z'n huid branden.. z'n gouden amulet van de draak glinstert in het zonnetje en Lord Dreamer ziet in de lucht de ouwe drakenrijders van vroeger vliegen. hele vleugels met strijders trekken voorbij op weg naar de duistere regionen om daar te strijden in de naam van het goede. Hij zucht even en keert terug uit z'n mijmeringen
Op dat moment doet Lord Dreamer zijn shirt uit en de gouden amulet schittert in de zon, erdoor gefacineert, buigt ze dichterbij om hem eens goed te bekijken.
Mag ik je vragen wat dit amulet betekent? Als je hem zo draagt, moet hij veel waarde voor je hebben? Het spijt me wat er met je familie is gebeurd en met je rijk, ik wilde dat ik je kon helpen.
* Tranen glinsteren in de ogen van Atalanta als ze aan het leed denkt, dat deze man heeft moeten doorstaan en nog wel zal doorstaan, want dat blijft in je leven meespelen.
M'n amulet, is het zelfde symbool als op de vlag onder welke wij allen strijden. Als een onzichtbare aanwezigheid van de oude waarden en normen is het het symbool van de vrije macht. ook wat spottend tegen de oude en nieuwe goden. Alles en iedereen konden zij voor hun karretje spannen, behalve de draak, een wezen dat ouder is dan de goden zelf. En als drakenheerser en berijder van Quantarianth kan ik het symbool van de draak vrijelijk gebruiken.
Het amulet op zich heeft een grote emotionele waarde voor mij om dat het staat voor alles wat ik uitdraag. Het is het een zintuig dat soms voor bovennatuurlijke reflexen kan zorgen. Daarnaast versterkt het gevoelens en geeft innerlijk rust en een zienend oog. Hij ziet luchten vol met draken die onder de zwart met gouden draken banier het land veroveren en onderwerpen aan het gezag. Hij ziet de oude drakenheersers zich onderwerpen aan de macht van die achter de draken banier zit. Hij ziet de fanatiekelingen die in de naam van de jihad hun bebloede zwaarden laten neer dalen op de hoofden van de onschuldigen die onwetend vechten in de naam van het kwaad, en boven alles wappert de zwart met gouden draken banier. Hij ziet hoe het vredige eiland van binnen uit verscheurt wordt door de botsende krachten van vernieuwing en verzadiging. Uitwendig in stilte maar inwendig verscheurd door dit alles, verwerkt Lord Dreamer de dromen. Hij kan het niet toestaan, hij mag het niet toestaan. maar waar hij ook voor staat, hij is de de verwerkelijking van de zwart met gouden banier van de draak.
* Even ziet hij het visioen weer voor zich dat hij in het bos ook zag: quote:
Hij schrikt op en kijkt en ziet hoe Atalanta het visioen mee heeft kunnen beleven door de versterkte kracht het amulet. gevoed door de vrede en rust van het omliggende gebied.
Visioenen van paden die open worden gelegt en wegen die naar alle uithoeken van het universum leiden.
Hij ziet z'n eigen dood op paden en hij ziet z'n leven op andere paden. Een keuze kan hij niet maken dat is het lot. Hij ziet werelden die in vlammen opgaan waar demonen heersen en de duistere goden de enige goden zijn.
Hoe duizenden krijgers met de fantatieke blik in hun ogen de ultieme wraak uitvoeren. Hoe torens instorten hoe dorpen worden weggevaagt en hoe technologie wordt gebruikt in de naam van de jihad. En boven alles wappert de zwart met gouden banier van de draak.
Sorrie.. je had dit niet moeten zien.. * even is de bevestiging van Quantarianth mentaal te voelen..
mijn familie is iets dat ik in gedachte met me meedraag, maar hier op dit eiland is een nieuw leven begonnen en daar houd ik me aan vast in moeilijke tijden.
Toch snap ik niet hoe je zo aardig tegen me kan zijn, ik stam af van een ras dat al die verschrikkelijke dingen jou hebben aangedaan, misschien zijn het mijn ouders wel geweest of in ieder geval hebben ze je niet geholpen, zoals ik vind dat zou moeten.
Ik begrijp dat die amulet veel waarde voor je moet hebben, het weerspiegeld jouw gevoelens.
Ik heb grote bewondering voor je, hoe je je kracht hebt behouden en ik hoop dat je hier iets van rust kunt vinden.
Ik hoop dat je zolang wilt blijven als je wilt.
* Atalanta legt een hand op Lord Dreamer zijn arm, om haar gevoelns met hem te delen en om de rust van het gebied dat door haar stroomt aan hem door te geven, de rust van de bomen, de dieren en alle andere wezens in het gebied. Atalanta sluit even haar ogen, om het gevoel te versterken en als ze haar ogen weer opent, ziet ze een gouden gloed om hun heen hangen, en het knettert van de energie, blijkbaar versterkt de amulet ook haar krachten.
Ik kan het de goden niet kwalijk nemen, wat zijn onbeduidende menselijke gevoelens voor entiteiten zoals zij. Ik put de kracht uit mezelf en de wil om te vechten waarvoor ik sta. Ik verdwijn niet zomaar, en deze plek geeft rust en dat bevalt me er aan. Het gezelschap is ook niet onaardig en dat telt ook.
De gouden gloed straalt. Als je duister zou zijn geweest zou je verzengd zijn geworden door de kracht van een ontaarde zon. De amulet heeft ook krachten die het menselijke vermogen te boven gaan. Ik kan hem ook niet afdoen en ook de ketting is onverwoestbaar. de ene dag was hij er nog niet , de dag erna hing hij er. Alsof een entiteit stoffelijk is geworden om iets goed te maken uit het verleden.
* Lord Dreamer schenkt nog maar een sapje in en kijkt over het water terwijl de waterval sprankelijk z'n stroom van fris water laat vallen in de oase van rust die het meertje uitstraalt.
* Atalanta doet een paar passen naar achteren en neemt dan een aanloop en komt met een plons in het water terecht, daarbij Lord Dreamer met een glofvloed nat makend.
Na even onder water te hebben gezwommen komt ze boven water, haar lange blonde haar uit haar gezicht wrijvend, daarna zwemt ze naar de waterval, waar ze onder gaat staan. Langzaam loopt het rustgevende water over haar heen, alle nare gedachten uit haar hoofd spoelend en met alle kleuren van de regenboog komt het in het meertje terecht, zo vormt het ook een betoverende regenboog boven het meertje.
Atalanta komt onder de waterval vandaan en is in ene verdwenen uit het zicht van Lord Dreamer, ze loopt de grot die achter de waterval zit in, hier word het licht geweerkaatst dooe de waterval en bestaat de grot uit duizenden verschillende kleuren, wat de grot een magisch aanzicht geeft.
Dit is Atalanta's favoriete plek, een plek waar ze echt tot rust kan komen.
Hij hij loopt de grot in verwonderd van de pracht van het licht. hij raakt de wanden aan en ziet dat ze bestaan uit een soort kristal wat het licht nog mooier weerkaatst. in vergelijking met de warmte van buiten is het in de grot heerlijk koel. hij zucht zacht en kijkt eens om zich heen waar Atalanta zich bevindt
Atalanta zit achter een rots gedoken en kijkt hoe een salamander weg sprint richting het meertje, opgeschrokken door de onverwachte en onwelkome bezoekers.
Als Lord Dreamer dichterbij komt, schiet ze achter de rots vandaan en Lord Dreamer die haar daar niet verwacht had, doet verschrikt een stap naar achter, maar als hij de plagende blik op Atalanta's gezicht ziet, schiet hij toch snel in de lach.
ik vind het leuk om je te zien lachen en sorry, als ik je plaag, het is ook zo'n tijd geleden dat ik iemand had om lol mee te maken. Hoop dat je het me wil vergeven?
* De plaaglichtjes schitteren in haar blauwe ogen en dan laat ze een spleet in de muur van de grot zien en wenkt ze Lord Dreamer om haar te volgen door de nauwe opening.
Als ze de opening voor bij zijn, komen ze in een grote kamer, dat vroeger een soort troonzaal moet zijn geweest voor een koning die ondergedoken moet zijn geweest. Er is niet veel verandert en er liggen nog veel voorwerpen die ooit door de vroegere bewoners moeten zijn gebruikt.
ik weet helaas de geschiedenis niet van deze kamer, of van de andere kamers die hier zijn, maar het heeft diepe indruk op mij gemaakt, je bent de eerste aan wie ik dit laat zien, ik hoop dat u het geheim wilt bewaren, aangezien er genoeg dingen zijn van waarde en ik vind dat het allemaal in zijn ouder staat moet blijven.
* Verwachtingsvol kijkt ze Lord Dreamer aan, die rustig alles in zich opneemt
Ik ben altijd benieuwd naar oudheidkundige zaken uit het verleden. Hmmm dit is erg oud, ik vraag me af van wie dit geweest is. hmm die tekens op dat vaandel aan de muur kan ik volgens mij vertalen.. iets met Zacharum of Zakarum of zo. Zou dat de naam van het volk of orde kunnen zijn ??? hmmm interressant.
* Lord Dreamer maakt een simpel gebaar met z'n hand en fluisterd glimlachend Ik breng het licht * De kamer licht op zodat de relekwieën en andere spullen zichtbaarder worden.
Sorrie , ik pas af en toe wat magie toe om behulpzaam te zijn. Dit is inderdaad heel erg oud, een schat uit de oudheid en heel erg goed bewaard. Het zou zonde zijn als rovers en plunderaars hun slag hier zouden slaan.
alleen de sieraden die hier liggen zouden je vast goed staan, en ik denk dat niemand van de oorspronkelijke dragers of eigenaars dat erg zouden vinden.
Ik draag niet zo veel sieraden, maar ik zal ze voorzichtig meenemen naar mijn huis, ik heb ook het gevoel dat de vroegere bewoners nog aanwezig zijn, alsof ze iets willen vertellen, hun verhaal willen vertellen.
* Atalanta kijkt Lord Dreamer vragend aan, alsof ze aan hem wil vragen of hij begrijpt wat ze bedoelt.
Atalanta ziet aan hoe Lord Dreamer wat magie gebruikt, maar dat verbaasd haar niks, aangezien ze het al bij hem gevoeld had.
Ze laat hem de andere vertrekken zien, de verschllende slaapkamers en ook een soort bibliotheek, de keuken en een aparte eetzaal en de vertrekken van een koning?, Ook is er een kamer wat lijkt op een klaslokaal, alsof er les werd gegeven, het ziet eruit of er lang in geleeft kon worden.
Een aantal van de boeken heb ik doorgekeken, maar kan er niet echt wijs uit worden, wel jammer want ik lees graag.
Aan de inrichting te zien is het niet echt een volk wat zich verborgen hield, het lijkt wel op een volk dat in het bos leefde, jaagde en woonde maar dat als winterse schuilplaats dit grotten complex bewoonde. maar welk volk en welke koning(in) zou hier z'n of haar rijk hebben gesticht, een rijk dat nu in de vergetelheid is geraakt.
misschien wel een stam Amazone's, of vormverwisselaars. Ik zou het niet zo durven zeggen. * lord Dreamer loopt naar een van de slaapkamers en bekijkt het aan alle kanten, hij voelt ook even aan de stof op het bed hmm nog steeds zacht. Het moet bijna wel magisch geconserveerd zijn. Wie het ook zijn geweest de bedden zijn gemaakt voor mensen die niet erg klein waren.
Hoe ben je eigenlijk achter deze plaats gekomen ?
Als kind was ik altijd al op de aarde te vinden, in plaats van op de godenberg en het gebied waar ik nu in woon heeft me altijd al geboeid, ik kwam hier vaak spelen en vond het meer en de waterval eindeloos en zeker toen ik de grot erachter ontdekte, was ik hier zowat niet weg te slaan, ik kwam en kom hier echt tot rust, zo was ik een keer gewoon aan het spelen en ontdekte de spleet, nieuwgierig als ik ben, liep ik er door heen om vervolgens hier uit te komen, de magie heeft me altijd weerhouden om ook maar iets te verplaatsen of mee te nemen, het is zo mooi gemaakt allemaal en ik heb echt het gevoel de bewoners te storen als ik iets verkeerds doe met hun spullen.
Vandaar ook dat ik niet hier ben gaan wonen, maar een eigen plekje hebt gemaakt, maar ik kom hier graag, zeker als ik me eenzaam voel en ik hier de aanwezigheid voel van anderen. Af en toe lijkt het net of ik hun geesten kan zien, dan zie ik hoe ze eruit zagen en hoe ze leefden, dan zie ik in de eetkamer grote maaltijden en gezellige feesten en soms zie ik dan een zielig kind, net een prinses en ze huilt, ik zie soms ook de koning op zijn troon zitten, vandaar ook dat ik het over een koning had. Ik weet niet of dit beelden uit het verleden zijn en of ze echt gebeurt zijn, misschien zijn het wel gewoon dromen van mij, mijn eigen fantasie, die ik als kind heb verzonnen, maar het zorgt in ieder geval dat ik me minder eenzaam voel.
Nu ja daar is weinig aan te doen , behalve dan dit erfgoed van deze oude beschaving. Eigenlijk krijg ik best wel honger door deze rondtocht in de oudheid.
* Atalanta gaat Lord Dreamer weer voor door de spleet en dan door de grot, ze loopt door de waterval en springt met een grote duik in het koele water, pakt een aantal schelpen van de grond en komt vlak voor hun etensplek weer boven water.
Ze hijst zichzelf aan de kant en gaat even in de zon staan om te drogen.
Daarna pakt ze wat te eten en gaat lekker op met haar benen in het water hangen om pootje te baden.
Een beetje rustiger volgt Lord Dreamer en ook hij pakt wat te eten.
Zijn er thuis mensen die je nu missen? Goede vrienden ofzo?
* Vraagt Atalanta Nieuwgierig, ze is erg benieuwd naar de plek waar Lord Dreamer woont.
Ondanks dat ze een soort godin is, heeft ze volgens zichzelf nog niet genoeg van de wereld gezien en ze is altijd nieuwgierig naar plaatsen die ze niet kent. Ook zou ze meer willen weten over zijn boekencollectie.
Als je wilt dan kan je rustig op visite komen, het is niet zo ver en mocht je bang zijn om alleen te reizen dan zijn er altijd lansiers die met alle plezier een vrouwe willen begeleiden. Er zijn niet veel bandieten en monsters die het aandurven om een patrouille lansiers aan te vallen. Als je het kasteel wil bezichtigen zal je wel niet meer weg te slaan zijn uit de grote bibliotheek. De bibliotheek vol met geschiedenis, boeken over volkeren, magie en wetenschap. Een erg grote collectie waar toch wel veel vraag naar is. Er zijn zelfs mensen die inbraken om wat uit de bibliotheek te stelen.
Het is meer m'n eigen trots die het vertikt om hulp in te roepen toen ik m'n paard kwijtraakte, en het alleen zwerven zit me gewoon in het bloed.
* Lord Dreamer staat op en tekend een figuur in de lucht dat even nagloeid en dan vervaagt. Tegelijkertijd vervaagt Lord Dreamer en staat er een wat oudere man met een wandelstaf in zijn plaats. Dan maakt de oude man ook een gebaar en met een klein plofje staat Lord Dreamer er weer in persoon
Hoe vond je m'n vermoming. ideaal om onopvallend te reizen, en een kadootje van een tovenares die ik per toeval redde van een demon. Het valt wel op hoeveel steun en onderdak je krijgt op het eiland als je in de gedaante van een wat ouder persoon reist.
* Lord Dreamer eet nog een hapje en stap dan het waer in en dobbert wat rond.. genietend van de warme zon en de rust en vriendelijkheid van deze plaats
Dat is inderdaad een goede vermomming en lijkt me erg handig, overigens heb ik geen beveiliging nodig, hoog in de lucht is het redelijk veilig en ook ik kan veranderen, ik heb vluegels en ook in mijn eenhoorn vorm heb ik vleugels, als ik reis dan reis ik door de lucht.
* Na nog wat gegeten te hebben, stapt Lord Dreamer het water weer in en Atalanta gaat even op haar rug liggen en kijkt naar de wolken in de lucht. Ze droomt even over haar kindertijd, daar hoog in de wolken, hoe vaak heeft ze wel niet op zo'n wolk gespeeld? Talloze keren.
Zou haar vader al een mening hebben?
Nou het heeft geen zin om te gaan zitten kniezen en met een ruk staat ze op.
Ze ziet Lord Dreamer nog steeds in het water rond dobberen en een plagerige blik komt weer in haar blauwe ogen, met een grote sprong beland ze vlak naast hem in het water en proestend komt ze weer boven.
Dan duikt ze gehaast weg als ze Lord Dreamer dreigend op haar af ziet komen, om haar sprong haar betaald te zetten.
Eigenlijk vind hij het plagen helemaal niet erg, na alle serieuze zaken is het juist leuk om ontspannen bezig te zijn. En het gezelschap van vrouw die zowel menselijk als godelijk is, is zeker niet onaangenaam. Hij mijmert een beetje weg al staand in het water.....
Atalanta kan niet zien wie haar onder water trekt en haar meesleurt in de richting van?
Ja waarvan eigenlijk, want hoewel het water erg helder is, gaat het te snel om wat te kunnen zien.
Ze voelt alleen maar dat haar voet erg strak word vastgehouden.
Niet veel later, verliest ze het bewustzijn en merkt ze niet dat ze vaart minderen en weer boven water uitkomen.
Ze merkt ook niet dat een monster over haar heen gebogen staat en haar even kort bekijkt, voor hij zich omdraait naar een ander monster en in een vreemde taal tegen het andere monster begint te praten.
Lord Dreamer komt weer boven water en beseft dat hij geen enkel wapen bij zich heeft. Aangezien hij toch bij de waterval is besluit hij de oude wapenkamer van het oude volk te bezoeken en haalt uit een wapenrek een ouduitziend maar toch erg goed geconserveerd zwaard tevoorschijn. het zwaard voelt goed in de hand. hij pakt ook nog een leren rugschede en bindt die om. Met het zwaard in de schede duikt hij de geul in die hem voert naar een dieper gelegen gangen en grottenstelsel. Op het moment dat hij in ademnood komt, houdt de gang op en heeft Lord Dreamer weer lucht.
Boven water gekomen ziet hij direct sporen. De natte sporen vertellen hem dat er pasgeleden iemand is langsgekomen. Hij speurt de grond af en ziet een plek van een mensen hand tussen de sporen van de ontvoerder, aan de grote en vorm te zien is het de hand van Atalanta. Hij sluipt verder en trekt het zwaard wat zacht blauw oplicht. Lord Dreamer kijkt vaag naar het zwaard en voorzichtig sluipt hij verder tot hij gerommel hoort. Hij durft niet verder te gaan maar besluit in een nis te wachten op de dingen die komen gaan. Hij ziet dat hij ook sporen heeft achter gelaten en hoopt maar dat die snel opdrogen.
De grot bestaat uit een ronde kamer, waar meerdere gangen op lijken uit te komen.
Er zijn een paar nissen.
In het midden van de grot is een soort poeltje met zwart water te zien, tenminste het water lijkt zwart te zijn.
Zelf is ze vastgebonden en ligt ze op de harde grond, een paar meter van het poeltje af.
Boven het poeltje hangt met een aantal kettingen een ketel vast, waarin iets lijkt te pruttelen.
De monsters gaan steeds harder praten en lijken op een gegeven moment zelfs te schreeuwen, af en toe duwt de een de ander, alsof hij iets duidelijk wil maken.
Een van de monsters wijst naar haar en snel doet Atalanta alsof zenog bewusteloos is.
Een van de monsters loopt dan op haar af en geeft met zijn been een paar duwtjes tegen haar aan, alsof hij zeker wil zijn dat ze nog slaapt of misschien denken ze wel dat ze dood is.
Atalanta weet niet wat ze moet doen, maar is verstijfd van angst, ze weet alleen dat ze hier weg moet zien te komen, maar heeft nog geen idee hoe.
Hij ziet hoe een van de monsters haar een duwtje geeft, maar ze geeft geen krimp. Lord Dreamer is best wel trots op haar. Zulke afzichtelijke wezens en zich dan zo dood houden, of is ze misschien niet meer in leven. Lord Dreamer kijkt nog eens goed en ziet hoe haar borst op en neer gaat. Ze ademt gelukkig nog. Dan wacht hij tot de monsters weer aan het bekvechten zijn en sluipt naderbij. Het zwaard in z'n hand gaat steeds fellel gloeien. Lord Dreamer vervoekt het want op het moment dat hij de kamer in sluipt zien de monsters hem en nemen een dreigen de houding aan.
Lord Dreamer houdt het zwaard voor zich en schuift tussen de monsters en Atalanta in ..
Kan je staan ?? * Vraagt hij aan haar.
Probeer hier weg te komen dan waag ik wel een poging ze op afstand te houden .. Wat zijn het eigenlijk voor prehistorische wezens. en waarom zou dit zwaard dat ik uit de wapenkamers van de ouden heb gehaald zo oplichten.
Dat ding lijkt wel een fakkel.
In ene houden de monsters zich stil en Atalanta voelt de aanwezigheid van een ander persoon, voorzichtig draait ze haar hoofd en ziet ze Lord Dreamer tussen haar en de monsters in komen staan.
Voorzichtig probeert ze te gaan staan, ze voelt hoe haar spieren protesteren en ziet hoe ze onder de blauwe plekken zit, maar dapper loopt ze richting de uitgang.
Op dat moment ziet ze hoe een van de monsters een aanval op Lord Dreamer doet en hoe hij met het zwaard de eerste aanval afslaat.
De tweede monster probeert langs Lord Dreamer naar haar toe te komen, maar ook deze weet Lord Dreamer tegen te houden en hoe dichterbij de monsters bij het zwaard komen, hoe feller de zwaard oplicht.
Dan ziet ze het gebeuren: naast Lord Dreamer verschijnt een soort geest, een geest de ze al eerder heeft gezien.
De geest neemt steeds vastere vormen aan, totdat er een man staat, ook hij heeft een zwaard in zijn handen die fel oplicht.
Verbaasd over wat ze ziet, kijkt Atalanta hoe de mannen zij aan zij het gevecht met de monsters aangaan.
Gaat het wel? Red je het tot de uitgang?
Maak je maar geen zorgen over mij, ik red me wel, ik moet alleen thuis zien te komen dan kan ik mezelf helen
* zegt Atalanta tegen Lord Dreamer, ze kijkt nog steeds verbaasd naar de gedaante, die op dat moment begint te spreken
Als jullie mij willen volgen, ik weet een kortere weg naar buiten, zonder eerst te moeten zwemmen, ik neem ook aan dat de jonkvrouwe daar niet toe in staat is.
* Een beetje verbaasd, besluiten Lord Dreamer en Atalanta de vreemdeling te volgen en nog verbaasder zijn ze als hij dwars door een muur loopt, waar in ene een opening in is verschenen. Als ze door de opening lopen, begrijpen Lord Dreamer en Atalanta waar ze terecht zijn gekomen. Dit is een ander deel van de oude kamers die ze eerder hebben bezocht, dit lijkt op een soort slaapkamer, maar hier is Atalanta volgens haar nog nooit geweest, het ziet er gebruikt uit.
Ze kijkt de kamer rond en ziet niet alleen een bed, een kast en een buro staan, maar als ze verder kijkt ziet ze ook de deur naar een andere kamer, een kamer met stoelen, en een tafel, een soort salon.
De gedaante loopt naar die kamer toe en gaat op een stoel zitten en gebaard Atalanta hetzelfde te doen.
Kom laat me eens naar je wonden kijken
* Atalanta gaat op een stoel zitten en kijkt verbaasd in de ogen van de man, zoiets vreemds heeft ze nog nooit gezien
* Lord Dreamer is verbaasd. Hij had nooit verwacht dat het wezen hier zo goed de weg zou kennen, blijk baar is het niet zo'n geestesverschijning als men op het eerste gezicht zou denken. Lord Dreamer weet niet goed wat hij er mee aanmoet maar gaat er vanuit dat het wezen vriendelijk is en goede bedoeling heeft, en anders heeft hij nog het zwaard dat gestopt is met gloeien maar nog wel warm aanvoelt. Hij wacht en ziet dat de vreemdeling met eenvoudige maar apparte gebaren de magie van zijn soort tot leven wekt en de wonden bij Atalanta heelt.
Volgens mij gaat hij magie toepassen * Zegt Lord Dreamer
Wie is u eigenlijk * Vraagt Lord Dreamer aan de man
Ik voel bij u ook een grote helende kracht en grote magie, iets wat u zelden lijkt te gebruiken, omdat u er angst voor schijnt te hebben. In het verleden is er iets erg gebeurd, waardoor u het niet meer durft te vertrouwen. Herwin die angst, u zult binnenkort namelijk u magie nodig hebben.
* Daarna kijkt Amras Lord Dreamer aan
Heer, u heeft een behoorlijk droevig verleden. Iets wat nooit uit uw herinnering zal worden verdreven en uw volgt waar u ook gaat. Ik hoop dat u dat zwaard als geschenk van mij wilt aannemen? Het heeft mij grote overwinningen gebracht, doordat het vijanden van te voren aankondigd.
Neem mee wat van waarde voor jullie kan zijn, aangezien ik er toch niks meer aan heb
* Deze woorden worden steeds zachter, tegerlijkertijd word ook de man steeds vager, tot hij niet meer lijkt te bestaan.
Een beetje in de war kijkt Atalanta, Lord Dreamer aan, die ook kijkt alsof hij niet weet wat hij hiervan moet denken.
* Lord Dreamer kijkt naar z'n zwaard, het is gestopt met gloeien en voelt erg licht in de hand.
Tja en nu .. het lijkt erop dat we een vloek moeten ontrafelen en oplossen. Alleen hoe . Zou er wat in die boeken staan wat we kunnen lezen. Als we ons verdiepen in de geschiedenis dan kunnen we misschien wat meer te weten komen.
Weet jij iets van een stam uit het bos ?
Tja en nu .. het lijkt erop dat we een vloek moeten ontrafelen en oplossen. Alleen hoe . Zou er wat in die boeken staan wat we kunnen lezen. Als we ons verdiepen in de geschiedenis dan kunnen we misschien wat meer te weten komen.
Weet jij iets van een stam uit het bos ?
* Een stam uit het bos?
Om je eerlijk te zeggen ik heb geen idee, maar ik kan het natuurlijk altijd aan de dieren vragen, zullen we richting huis? Nou dit avontuur kan ik eigenlijk wel wat drinken gebruiken.
* Atalanta en Lord Dreamer kijken nog een keer om hun heen, maar besluiten dan terug te gaan naar het huisje van Atalanta, om even te bekomen van hun avontuur en te bedenken hoe ze dit kunnen ontraffelen
Lord Dreamer vind het nog steeds fasinerend hoe zo'n prachtig vredig landgoed zo onopgemerkt kan bestaan en vooral dat het zo vriendelijk is. behalve dan die wolven, maar dat is meer persoonlijk. Hij heeft nog steeds dat zwaard bij zich dat hij gekregen heeft.
He he,.. dat was me nog al niet een heftig stukje zeg, zoiets had ik niet verwacht.
* lord Dreamer ploft neer op het bankje voor de deur, en springt daarna weer op.
Oeps . Sorrie, beleeftheid eerst he. dames gaan voor
* Lord Dreamer is duidelijk van de kaart door de gebeurtenissen, hij lijkt erg kalm maar een oplettende toeschouwer zou kunnen zien dat het hem niet echt bevalt met het gebeuren over die "vloek" die monsters en het zwaard
Het lijkt me beter om eerst even wat te gaan eten en drinken, misschien dat we straks weer terug naar die grot kunnen, om wat boeken mee te nemen, misschien dat we ze wel kunnen vertalen ofzo? We zullen even moeten zoeken, maar ik weet dat ik in 1 van de kamers ook een boek heb gezien, iets wat er een beetje uitzag als een dagboek, misschien dat daar wat belangrijke informatie in staat?
* Atalanta kijkt LrodDreamer vragend aan, ze wilt graag weten wat hij ervan vind.
Ondertussen heeft ze de tafel gedekt en is het eten klaar, zodat ze eerst weer de nodige energie kunnen opdoen
Hmm dat is wel een heel goed idee, daar was ik nog niet opgekomen. Ik denk alleen wel dat ik dat gekke zwaard meeneem. wie weet zitten er in ene van die monsters. Ik hoop ook dat we een ontcijfering kunnen verzinnen, want die woorden die we laatst zagen daar waren niet echt begrijpelijk.
* Ondertussen zijn ze gaat zitten en eten een hapje voor de nodige energie. Al dat knokken is leuk maar het kost een hoop energie
Misschien dat ik een oplossing voor ons taalprobleem heb, maar dan moet ik even zoeken, wacht even.
* Atalanta loopt een kamer in en Lord Dreamer hoort een hoop gerommel, niet veel later komt Atalanta onder het stof, weer de kamer uit.
Ik geloof dat ik wat gevonden heb, maar zo te zien werkt het niet meer, misschien dat jij er even naar kunt kijken?
* Atalanta geeft het raar uitziende apparaatje aan Lord Dreamer, die er even vreemd naar kijkt.
Vroeger moest ik dit gebruiken om bepaalde dingen te vertalen, maar er heeft ooit iemand op gestaan
Repareren ?? een magisch apparaat ? ikkuh ?
* Hij houdt het apparaatje bij z'n oor en schudt een keer. hij hoort wat rammelen en een klikje. Dan drukt hij op alles waar op te drukken valt en het apparaatje begint te zoemen
Ehm.. Dat zoemen is dat normaal * Vraagt hij bedrukt tegen Atalanta. Ze lacht verrukt, Hij doet het weer roept ze. Lord Dreamer kijkt haar verbaast aan en geeft haar het apparaat terug.
Als jij het zegt , geloof ik het.
* Atalanta pakt wat broodjes en maakt daarvan met nog wat andere dingen een picknick mand mee klaar. Ze stopt er ook nog twee drinkflessen water in en die geeft ze aan Lord Dreamer die zijn hand al had uitgestoken, om de mand van haar aan te pakken. Terwijl Lord Dreamer zich over de bibliotheek ontfermd, gaat Atalanta op zoek naar wat ze denkt dat het een dagboek is.
Dankbaar dat ze het zware gewicht kwijt is, loopt ze voor Lord Dreamer uit naar buiten, waar de zon, fel aan de hemel staat te branden.
Bezweet komen ze even later weer aan bij het meertje en Atlanta wijst een andere weg naar de grot toe, weer een andere dan die ze net hadden genomen.
Ze kijkt weer eens om zich heen in deze magische omgeving, alles lijkt te stralen en toch lijkt het anders dan de vorige keer dat ze hier waren, ietswat vrediger.
Hij hoopte nog dat hij ff kon uitpuffen bij het meertje, maar nee. Via een andere route komen ze bij de grot en duikt Lord Dreamer de bibliotheek in terwijl Atalanta op zoek gaat naar het "dagboek"
yeah.. boeken ..hmmm
* Lord Dreamer duikt de stapel boeken in en al snel is hij aan het sorteren in de stapels boeken.
Dit moet mee naar huis, dit kan weg is bagger.. hey wat is dit het lijkt wel geschiedenis. Even maar apart leggen * mompeld hij in zichzelf
* Lord vermaakt zich prima en gaat er van uit dat als hij geen gil hoort of over een uurtje niets hoort van Atalanta, dat er dan wat kan gebeurt zijn en dat hij dan op onderzoek uit moet gaan. maar nu eerst de stapels boeken
Op eens ziet ze een kleine opening in de muur, net naast een kast, alsof daar een plank is losgetrokken. Voorzichtig loopt ze naar de plek toen en het ziet er inderdaad uit als een losgetrokken plank.
Voorzichtig haalt ze de plank opzij en wat ze daar ziet overtreft haar stoutse verwachtingen.
Voorzichtig om het niet te breken haalt ze haar vonst te voorschijn. Het is een prachtige kroon, met een heleboel stenen, en hoewel Atalanta geen verstand heeft van stenen, ziet het er toch wel duur uit.
Ze legt de kroon voorzichtig op tafel en kijkt wat er nog verder in de spleet ligt en tot haar stomme verbazing, komt ze het boek tegen, waar ze zo wanhopig naar op zoek was.
Ze pakt hem met de grootste voorzichtigheid uit de nis en legt hem voorzichtig op het buro dat naast haar staat.
Ze slaat hem voorzichtig open, maar de boek zit er niet oud uit, noch alsof het veel gebruikt is. Wel ziet ze er een vreemde taal in staan, woorden in sierlijke letters geschreven.
Ze bekijkt de voorkant en ziet er een apart teken op staan, naast iets wat op een oude stempel lijkt.
Ze pakt wat ze gevonden heeft, voorzichtig in een deken, om het zo min mogelijk te beschadigen en gaat daarna op zoek naar Lord Dreamer.
Op de terugweg verdwaald ze bijna, maar na een paar keer het hele bouwsel zowat gezien te hebben, komt ze bij de bibliotheek aan.
Daar kijkt ze haar ogen uit. Lord Dreamer ziet er blij als een kind uit en ze kan nu wel zien hoe gek hij is op boeken.
Naast hem ligt er een grote stapel en na het word bagger te hebben geroepen legt hij een boek op die stapel.
hij ziet de ene naar het andere boek door te kijken en sommige die blijbaar zijn goedkeuring kunnen dragen legt hij op een andere stapel.
Ohw .. ehmm ja .. sorrie , ik had je niet gezien. boeken he.. * En hij haalt verontschuldigend zijn schouders op, en grijnst schaapachtig. Hij ziet dat ze een boek en wat anders in haar handen heeft.
Heb je succes gehad met de zoektocht ?
Ik heb iets heel kostbaars gevonden en ook het dagboek dat ik zocht, ik weet alleen niet of we er wat aan hebben, ik hoop dat mijn vertaalapparaat deze taal kan vertalen voor ons, maar ook dat is een lange taak. We weten niks van hun zinsbouw en taalgebruik af. Ik wilde dat er iemand was die ons kon helpen.
* Heel voorzichtig vouwt ze de deken open, waar ze de spullen uit de nis in had gedaan en laat het aan Lord Dreamer zien.
Atalanta ziet dat Lord Dreamer ook best onder de indruk is, van de kroon en dat bevestigd haar vermoeden dat de kroon, best kostbaar is. Voorzichtig pakt Lord Dreamer het boek op, waar toch meer zijn belangstelling naar uit gaat en bekijkt eerst even de voorkant en slaat hem dan voorzichig open
Deze spullen vond ik in een nis in de muur, alsof het verborgen moest worden, terwijl ik zeker weet dat ik dat boek eerder nog op een buro hebt zien liggen, er is hier iets heel vreemds aan de hand, maar ik kan me vinger er niet opleggen.
huh .. wat zei je daar ?
* Atalanta vertelt hem nogmaals haar vermoedens en bevindingen. Lord Dreamer lijkt even na te denken over wat er allemaal voor gevallen is, de afgelopen tijd.
De laatste "man" van het ene volk hebben we gezien met zijn verhaal over de vloek. Dan het monsterspul en dan nu dit. Het enige wat we nog niet hebben gezien is het zogenaamde "bosvolk".
Zouden er nu mensen zijn die willen voorkomen dat we wat vinden of ergens achter komen. dat zij die ontvoering van jou hebben opgezet in de hoop ons af te schrikken ?
* Lord Dreamer kijkt even naar het zwaard wat hij gekregen heeft en naar het boek en zoekt een samen hang tussen dat en de kroon en de gebeurtenissen.
We zouden een poging kunnen doen het boek te vertalen, en daarna sporen kunnen zoeken van degene die verstoppertje aan het spelen is. * Dat laatste zegt hij wat duidelijker in de hoop dat de onbekende het hoort.
huh .. wat zei je daar ?
* Atalanta vertelt hem nogmaals wat ze net tegen hem zei. Ze ziet Lord Dreamer nadenken en wacht geduldig wat hij ervan vind. En luistert aandachtig naar zijn bedenkingen.
Hmm, het bosvolk, daar heeft ze ook even aan gedacht, maar dan moeten ze eerst weer terug naar haar huisje, dan kan ze een vergadering bijeen roepen, met alle bosdieren, misschien dat daar wat duidelijkheid uit komt.
Het lijkt me inderdaad het handigst om dat boek eens te bekijken, we kunnen wat eten bij het meertje of weer terug naar mijn huisje gaa. Ik denk dat we dan later het beste hier terug kunnen komen om sporen te zoeken, misschien dat we dan ondertussen weten waar we naar zoeken moeten?
* Atalanta kijkt even naar Lord Dreamer wat hij vind, ze heeft niet zoveel ervaring in dit soort dingen.
Dat terug gaan en overleggen lijkt me een goed plan. Eten bij het meertje en zo ook trouwens, maar dan wil ik wel even wat voor zorgsmaatregelen treffen hier. Ehm mag ik een paar haren van je hebben
* Atalanta kijkt hem erg vreemd aan maar geeft hem een paar haren. Hij pakt de boeken die ze mee willen nemen en laat Atalanta het boek met de kroon weer in de deken wikkelen en duwt haar dan zacht de deur uit. Hij knipoogt even naar haar sluit dan de deur die verder het kamerstelsel in gaat en plakt heel secuur heel voorzicht een haar op de sluitrand. normaal gezien is de haar onzichtbaar voor anderen. Hetzelfde doet hij ook bij de duer die naar buiten gaat.
Zo, als er nu iemand de kamer in is geweest kunnen we het snel genoeg zien
* Lord Dreamer loopt dan achter Atalanta al sjouwend met alle boeken en de mand naar buiten.
Samen lopen Atalanta en Lord Dreamer weer naar buiten en gaan ze op weg naar het meertje.
Daar pakt Atalanta de spullen uit die ze mee hebben genomen en ze ziet dat Lord Dreamer alweer in het boek verdiept is. Hoewel hij het niet kan lezen, lijkt hij het erg interessant te vinden en Atalanta vraagt zich af waarom.
Er staat ook een hele bijlage over magie in , maar daar heeft LD niets aan dat is misschien wat voor Atalanta. Hij verteld haar wat er in het boek staat en waarom het zo interressant voor hem is .
Dan vraagt hij haar of ze al iets wijzer is geworden uit het dagboek, of dat het machientje werkt ?
Dan vraagt hij aan haar of ze het dagboek al heeft ontcijferd en blozend bekent ze dat ze eigenlijk nog niet eens heeft gekeken. Ze was meer van haar aan het omgeving genieten en af te wachten of Lord Dreamer al wat meer duidelijkheid had over het boek.
Driftig gaat ze met het vertaal apparaat aan de gang, maar moet al snel bekennen dat ze de zinnen niet bergrijpt.
Blijkbaar word het toch straks puzzelen en even ontsnapt er een zucht. Hier gaat een hoop werk in zitten en haar hoop dat het een makkelijke klus gaat worden is meteen vervlogen.
Ze zit zo verdiept in haar boek dat ze niet eens merkt dat het weer aan het veranderen is, tot ze vlak boven haar hoofd een donderslag hoort.
We kunnen maar beter ergens gaan schuilen, het gaat zo regenen en ik denk niet dat die boeken dat zullen overleven
* Snel rent ze voor Lord Dreamer uit naar een beschutte plek
* Lord Dreamer grijpt snel de boeken bijelkaar en alles van de picknick en rent achter Atalanta aan naar een beschutte plek onder een stel bomen.
Dat is minder. Je huisje is nog te ver en die grotten is ook een zelfde stuk de andere kant op nu ja dan maar hier.
Zal ik maar een warm vuurtje maken hier? en misschien kan je wat bosbewoners iets vragen .. ?
* Lord Dreamer maakt een bosbestendig veilig kampvuurtje en pakt het boek er al weer bij . Hij doet z'n lederen vest uit.
Doe deze maar aan dan blijf je warm. Door die onweersbui is de temperatuur flink gedaald
Ze ziet hoe behendig Lord Dreamer is in het maken van een vuurtje en al gauw heeft ze het wat minder koud. Ook is Lord Dreamer zo aardig om zijn lederen vest aan haar uit te lenen.
Ze had er ook niet op gerekend dat de temperatuur in een keer zo zou dalen, als had ze dat kunnen zien aankomen, als ze niet zo bezig was geweest met dit avontuur. Even is ze kwaad op zichzelf dat ze hun in deze situatie heeft gebracht, maar met kwaad zijn lost ze het niet op. Nog steeds een beetje koud, slaat ze haar armen om zich heen, om zichzelf een beetje warmte te geven, het vuurtje moet nog een beetje op temperatuur komen en ze zitten niet echt uit de wind.
Ze ziet dat alle beesten ook naar hun huisjes zijn gevlucht en schrikt als er een bliksem schicht vlak langs hun schuilplaats suist en slaakt een kreet van schrik door de donder, die seconden later volgt.
Haar kreet snijdt als een mes door zijn ziel heen. Zij moet zich wel heel rot voelen nu. Hij stookt het vuur wat hoger op en versteld wat an het profisorische bladerdak dat hen droog houdt.
In de snijdende regen , kapt hij wat takken en zet die als een windscherm achter hun beide neer zodat ze wat meer beschudt zijn tegen de wind en de warmte van het vuur zich kan verspreiden
Hij vervloekt even de weergoden en kijkt naar het zwaard dat fel blauw oplicht. Is dit wel een natuurlijk weersverschijnsel. Wat als het zwaard de bliksem opwekt als afweer tegen iets dat hen misschien bedreigd ?
Ze haat onweer, dat doet haar denken aan een ongeluk dat ze vroeger heeft gehad, misschien dat daar het nare gevoel vandaan komt. Ze zal het zich wel verbeelden.
Dan kijkt ze net als Lord Dreamer naar zijn zwaard en ziet hoe het lichtjes oplicht en denkt aan de woorden die Amras cúthalion hun verteld heeft, dat het zwaard alleen oplicht als er vijanden in de buurt zijn, heeft ze het dan toch goed aangevoeld?
De haren in haar nek gaan overeind staan, als er weer een lichte rilling door haar lichaam gaat en nu weet ze het zeker, dit heeft niks meer met het weer te maken.
Rustig staat ze op, misscgien zijn ze niet in gevaar, maar er is wel iemand of iets dat hun bekijkt en ze staat liever om een aanval te ontwijken dan dat ze kwetsbaar op de grond blijft zitten.
Ze kijkt Lord Dreamer aan en ziet hoe hij waakzaam om zich heen kijkt, hij voelt waarschijnlijk hetzelfde.
Hij staart in het zwaard, "bosvolk" denkt hij.. Dan voelt hij de ogen in z'n rug branden. Zou die vloek voor de gedaante veranderaars bedoeld zijn geweest.
Atalanta. Die gedaantewisselaars he .. zijn die hier altijd geweest of zijn ze later gekomen. Misschien zijn zij het wel voor wie de vloek bedoeld is geweest ?
* Dan vliegt er een koude rilling overhem heen, in een flits draait hij zich om. als een verlengstuk van z'n arm ligt zijn eigen reigerszwaard plotseling als pure magie gegoten in z'n hand. De gouden draken stralen helder op de kling. Voor hem op een centimeter van de punt van het zwaard, bevinden zich de ogen van een wolf. geel duister glanzen ze hem tegemoet.
Wolf of iets anders ?
* Fluistert hij zacht ..
Ze hoort heel zachtjes de gefluisterde woorden van Lord Dreamer en wacht met ingehouden adem het antwoord af.
Dan ziet ze de wolf langs het zwaard van Lord Dreamer lopen, het is een andere wolf dan Carolie, dit is het mannetjes wolf floris.
Floris, wat doe jij hier? * Vraagt Atalanta aan de wolf
* Even lijkt de wolf niet te weten wat te moeten zeggen, maar begint dan te vertellen
Ik en mijn kinderen liepen hier langs om een schuilplaats te vinden tegen dit noodweer en toen zagen we een man van deze plek weg sluipen, hij had een wapen bij zich en toen hij ons zag wilde hij ons doodden. Maar niemand komt aan mijn kinderen en in plaats daarvan... heb...ik...hem...eh...gedood.
Toen ik hier een stem hoorden, dacht ik dat ik maar even moest gaan kijken of er niemand gewond was.
Het spijt me dat ik u liet schrikken heer
* Geschokt kijkt Atalanta de wolf aan, kan ze hem geloven? Dan kijkt ze naar Lord Dreamer, ze weet dat hij geen wolven vetrouwd, maar gelooft hij het verhaal?
Je mag blij zijn dat je kop nog op je schouders zit. * Zegt hij kortaf tegen de wolf. verdorrie die wolf heeft misschien de enige gedood die hun wat kon verklaren, al dan niet vrijwillig.
Ik begrijp het dat je je familie in bescherming nam.
* Hij zucht, en ziet dat het weer opklaart. Het gevaar is zeker voorbij
Hmmm.. schiet niet echt op zo.. een insluiper die weggaat en dan gedood wordt. Een zwaard dat van kleur veranderd.
Een vloek die opgelost moet worden om de ziel van een volk verder te laten gaan. Een ander volk waar we nog nooit van hebben gehoord. En een zooi monsters die een maatje te groot zijn.
Dan nog een kroon en een soort van dagboek dat moeilijk te vertalen is... tja moeilijk moeilijk.
* Hij kijkt naar Atalanta en lijkt de wolf te vertrouwen.
Zeg jij het maar .
Dan begint de wolf weer te spreken
* Floris gaat hun voor en niet lang daarna komen ze bij de man aan, die inderdaad dood lijkt te liggen op de grond. Floris geeft een zachte blaf en er komen een zestal pups aan gehuppeld. Dan gaan de oren van Floris omhoog en komt er een waakzame blik op zijn gezicht, de man waarvan hij dacht dat hij hem had gedood, slaakt een zacht gekreun uit, blijkbaar leeft hij nog. Floris ontbloot zij tanden en is gereed voor een nieuwe aanval, als Lrod Dreamer een schreeuw geeft, verschrikt kijkt de wolf op.
Raak dat ding niet aan. Wat het is geen idee maar het is niet menselijk..
Laten we eens afwachten wat het gaat doen
* Met getrokken zwaard wachten ze wat het wezen gaat doen.
Het kijkt verschrikt naar de wolf en dan naar de twee mensen ..
Help... me....... * kreunt het uit
* Lord Dreamer kijkt Atalanta vertwijfelend aan.
Ehm , ik zou niet weten wat te doen, maar volgens onze eenzame ziel in de grotten, heb jij helende magie ?
Help... me....... * kreunt kreunt de man uit
* Lord Dreamer kijkt Atalanta vertwijfeld aan en zegt dat ze misschien moet proberen te helen, precies zoals Amras cúthalion haar had verteld, maar Atalanta betwijfeld of ze dat wel ken. Zeker bij een man waarvan ze niet eens weet of hij goed of slecht is. Als ze Lord Dreamer ongeduldig naar haar ziet kijken, kruipt er een blos op haar gezicht en verbijt ze haar onzekerheid. Voorzichtig gaat ze naast de man zitten, een beetje angstig, aangezien ze bang is elk moment aangevallen te worden, dan herhaalt de man zijn hulp roep.
Help... me.......
* Atalanta legt haar handen boven de man en ze concentreert zich diep op de man om hem te helen, ze ziet hoe een licht uit haar vingers komt en zich over de man verspreidt en even is ze te geschokt om door te gaan, maar het geeft haar wel een machtig gevoel en al snel gaat ze verder.
Niet lang daarna gaat de man rechtop zitten en snel staat Atalanta op, om een beetje beschutting te zoeken achter Lord Dreamer, die tenminste gewapend is.
Wie bent u en wat doet u hier * Lord Dreamer kijkt een beetje vijandig de man aan en is benieuwd naar de antwoorden.
* De man kijkt Lord Dreamer aan en lijkt dan te willen vluchten, maar ziet dan de tanden van Floris en besluit toch wat antwoorden te geven.
Mijn naam doet er niet toe net als mijn volk, ik kom ver uit het bos en ben op zoek naar wat te eten en te drinken, ons volk komt om van de honger. Vergeef mij en laat mij alstublieft gaan, mijn kinderen, mijn vrouw zouden dood gaan, als ik niet terug kom, als u wilt, zou u dan mee willen komen, schone jonkvrouwe, u heeft mijn leven gered en daarvoor wil ik u graag belonen
* Atalanta weet niet wat ze moet doen, ze vertrouwt de man niet zo, en kijkt Lord Dreamer voor hulp aan, Ze kunnen misschien met hem meegaan en kijken of dit inderdaad het bosvolk is of ze kunnen terug naar huis gaan, om de boeken verder te bestuderen.
De man is een ander verhaal , hij denkt zeker dat Atalanta alleen met hem mee gaat. Fout gedacht ventje de wolf zal zeker mee willen of z'n gezin beschermen en Lord Dreamer laat Atalanta niet zomaar alleen vertrekken.
Ik denk wel dat we mee kunnen gaan met de man en een picknick mand met eten .. ohw meneer naamloos . waarom sloop u gewapend rond ons kamp ?
* Lord Dreamer is blij dat het magische zwaard in z'n foudraal op z'n rug zit , want hij weet zeker dat het misschien wel eens blauw op kan lichten.
Tot haar opluchting heeft ze Lord Dreamer goed ingeschat en hoort ze hem weer een paar woorden tot de onbekende man richten
Ik denk wel dat we mee kunnen gaan met de man en een picknick mand met eten .. ohw meneer naamloos . waarom sloop u gewapend rond ons kamp ?
* Bij het woord eten gaan de ogen van de man wijd open staan, en moet hij even slikken
Ik was op zoek naar eten heer, naar wat prooi dieren, om op het spit te leggen, ik moet hiervoor ver reizen, omdat er bij ons geen dieren meer rondlopen. Het spijt me als ik u bang hebt gemaakt, dat was zeker niet mijn bedoeling. Mijn naam is overigens Anderson van Krijgersem, ik ben de laatste van mijn stam, uitgemoord door bandieten
* Even verschijnt er een wraakzuchtige trek over zijn gezicht, maar dan kijkt hij weer met eerbied op naar Lord Dreamer. Anderson staat op en nog een beetje zwak loopt hij voor hun uit, richting zijn dorp
Lord Dreamer weet ook dat de man voorzichtig is, hij zal de man die zich Anderson noemt niet onderschatten. Mensen die wraakzuchtig zijn, zijn gevaarlijk.
bandieten he .. dat moet een hele tijd geleden geweest zijn dan..
* Het groepje volgt de man dieper het bos in, Lord Dreamer kent dit gedeelte van het bos niet en kijkt vragend naar Atalanta.
Na een tijdje lopen, stoppen ze even en kan Atalanta om zich heen kijken, ze weet zeker dat ze hier nog nooit is geweest en kijkt even voor steun naar Lord Dreamer.
Ze lopen verder en komen niet veel later bij een dorp aan, tenminste dat moet het vroeger geweest zijn. Nu lijken het ruines, in brand gestokken hutten. toch ziet het er bewoond uit en las de man wat roept komen er een stel kinderen tevoorschijn. Nieuwgierg worden de nieuwkomers bekeken.
Jongens, deze mensen dienen met respect behandeld te worden, ze hebben jullie vaders leven gerd.
* Ze lopen nog wat verder en zien dan een hut wat opnieuw opgebouwd lijkt te zijn, Atalanta weet niet waar ze kijken moet, maar word uitgenodigd om binnen te gaan zitten, daar ziet het er netjes uit
Ik laat jullie even alleen, ben zo terug
* En snel loopt de man weg Atalanta en Lord Dreamer alleen achterlatedn
en zo te zien heeft hij niet gelogen, maar ik vraag me af of dit de stam is die we eigenlijk zoeken .. het is diep in het bos. dus de term "bosvolk" zou goed kunnen kloppen.
We kunnen straks wel aan de man vragen of hij het andere volk kent.
* Lord Dreamer bekijkt even het zwaard, wat nog steeds blauw gloeit.
Dat zwaard vertrouw ik ook voor geen meter, voor welke vijanden waarschuwt hij, die van ons ? of de vijanden van hun ?
Deze stad ziet er inderdaad vernietigd uit * Zegt Lord Dreamer tegen Atalanta
en zo te zien heeft hij niet gelogen, maar ik vraag me af of dit de stam is die we eigenlijk zoeken .. het is diep in het bos. dus de term "bosvolk" zou goed kunnen kloppen.
We kunnen straks wel aan de man vragen of hij het andere volk kent.
* Atalanta is het hier wel mee eens, maar ze heeft nog steeds het gevoel dat er iets niet klopt. De huizen zien er namelijk niet echt oud uit, voor in deze gebieden. Ze denkt diep na, hier zijn niet veel andere dorpen meer, de meeste zijn weggetrokken, omdat hier niet zo goed te leven viel, tenminste dat is wat de gedaantewisselaars tegen haar vertelde, zouden die dan toch tegen haar liegen?
Lord Dreamer kijkt naar zijn zwaard, wat hij nu minder vertrouwt. Dan zien ze Anderson van Krijgersem weer terug komen en is het tijd voor wat duidelijkheid, Atalanta doet haar mond open en begint met vragenstellen.
Als ik vragen mag, hoe oud is dit dorpje en hoe lang woonde u er al? Hebben hier meerdere dorpjes gestaan, kent u een volk wat in de getseente bij een meertje woonde? * Atalanta moet even op adem komen, dit was wel een beetje een stormvloed
* Anderson kijkt de vrouw geschokt en verbaasd aan, deze aanval had hij niet verwacht, maar dan begint hij te praten
Ja, jonkvrouwe, ik ken het volk dat in de gesteente wonen en weet wat voor verschrikkelijks er mee gebeurd is, er woonde namelijk familie van de stamleider, die hierzo regeerde. Hij had ruzie met een bandiet in de stad en die stuurde een ploeg eruit om deze stad uit te moorden, helaas kwamen ze onderweg een vijand tegen van Amras, en die stuurde ze de verkeerde kant op, zo liep een wraakaktie verkeerd af. Dit is al heel wat jaren terug gebeurd, maar toch blijft het hangen, ik heb de verhalen ook maar gehoord, ik was nog niet eens geboren, toen degene die wraak wilde nemen erachter kwam dat hij het verkeerde volk had uitgemoord, was hij al oud om zelf aktie te ondernemen, maar hij heeft een zoon, met evenveel haat in zich en die heeft ons volk uitgemoord, zonder zelfs maar te bedenken dat er al een andere generatie woont.
* Er komt een wraakzuchtige trek over Anderson's gezicht en Atalanta ziet dat het Zwaard feller oplicht, dan probeert Anderson zich rustig te houden en slaakt een diepe zucht. Hij kijkt de mensen aan, wier hij voor zijn leven zal bedanken, misschien hebben ze nog meer vragen, het minste wat hij voor hun kan doen is ze te beantwoorden.
* Lord Dreamer gooit dat er uit puur om de reactie te peilen van de man. Iets in het hele gebeuren klopt niet.
* Hij kijkt eens rond naar de hutten en denkt na ,,
Ik was geen familie hoor, alleen het opperhoofd, maar ze hadden geen ruzie met elkaar. Niet dat ze erg goed bevriend waren, maar ze hadden zeker geen ruzie met elkaar, tenminste dat heb ik gehoord, zoals ik u net al verteld heb, ik was er niet bij, ik wilde dat ik u daarin kon helpen, maar ik heb het ook alleen maar van horen zeggen. De geest van mijn opperhoofd zweeft nog steeds hier rond en ik heb een keertje, zijn familie proberen op te zoeken, maar heb de grot nooit kunnen vinden.
* atalanta kijkt een tijdje naar de man en voelt dat hij zich ongemakkelijk voelt door zowel de peilende blik van Lord Dreamer als die van haar.
Kan ik u iets te drinken inschenken, we hebben niet veel hier, maar water is wel het minste wat ik u kan aanbieden, voor het redden van mijn leven
* Snel loopt de man de tent uit en laat Atalanta en Lord Dreamer weer samen achter
echt veel zijn we er niet mee opgeschoten.. hooguit dat we het bosvolk hebben gevonden.. en dat deze mensen honger hebben. Hmm beetje agrarische hulp kunnen ze wel gebruiken .. en een stel kippen en varken en/of koeien ook . dan zouden ze een veestapel op kunnen bouwen en landbouw bedrijven ipv alleen maar te jagen.
Dat zou hun voedselprobleem op kunnen lossen, aan water hebben ze geen gebrek. Maar dan zitten we nog met ons probleem. Wat eigenlijk niet ons probleem is.
* Lord Dreamer kijkt even zoekend om zich heen.
ha.. misschien dat als we die geest vinden van het opperhoofd dat we dan meer te weten komen ??
* Atalanta kijkt een beetje angstig naar Lord Dreamer hoewel ze zijn beweeg redenen wel kan respecteren is ze er nou niet echt blij mee. Al moet ze wel toegeven dat ze ook graag de oplossing van dit verhaal zou willen weten.
Misschien kan ik wat regelen met de gedaante verwisselaars, die hebben in het bos genoeg voedsel wat ze misschien wel kunnen delen. Zullen we dan maar vragen of Anderson weet waar de geest zich bevind
* Bang voor het antwoord kijkt ze Lord Dreamer aan, ze wilde dat ze niet zo bang uitgevallen was, maar ondanks dat ze veel heeft bereikt in haar leven, heeft ze de angst voor geesten nog niet echt overwonnen. Ze ziet hoe Anderson weer terug komt met in elke hand een kom water wat hij aan hun geeft. Even kijkt ze in de kom en ziet dat het water niet echt helder is, meer bruin en ook dat haar neus verdacht kriebelt. Ze moet moeite doen om haar niesbui in te houden en trekt daarbij een moeilijk gezicht.
De gedaante verwisselaars, dat is wel een goed idee. misschien kunnen zij ook wel de landbouw beginselen overbrengen.
* Dan komt Anderson terug met het water. Lord Dreamer ziet aan de reactie van Atalanta dat het niet best is. Hij kijt naar het water en schrikt.. er zwemt zelfs een beestje in.
Jullie zijn niet echt aan het buitenleven gewend he, het leven in de natuur. Ik zal je vertellen en voordoen hoe je het water zuivert.
* Lord Dreamer scheurt een reep van zijn shirt af en pakt een lege kom die op tafel staat. dan legt hij de reep stof op de kom en kijkt even rond hij pakt een handje fijn zand en legt dat op de reep stof.
Dit is een simpel waterfilter.
* Hij giet het troebele bruine water in de kom door het filter en wisselt dan het filter naar de nu lege kom. Het water ziet er stukken schoner uit en er zwemt drijft niets meer in.
met een andersoortig zand en wat planten gaat het nog beter, maar het is in iedergeval drinkbaarder en je kinderen worden er niet meer ziek van
* Hij ziet hoe Anderson even bloost van schaamte en hem dan weer dankbaar aankijkt.
klein vraagje nog.. die geest van het overleden opperhoofd , waar kunnen we die ongeveer vinden ?
[Dit bericht is gewijzigd door Lord Dreamer op 03-08-2003 21:16]
Uhm, de geest? O, ja, hmmm, laat me even denken hoor. Hij is moeilijk te vinden, laat zich niet zo snel zien.
Ik kan u wel vertellen over een begraaf plaats, waar de spook rondhangt, bij het graf van zijn veel te vroeg overleden zoon, meer kan ik u helaas niet vertellen.
* Atalanta schrikt bij het woord begraafplaats en hoopt met heel haar hart dat Lord Dreamer besluit er niet heen te gaan, nog meer geesten, maar ze weet dat ze voor niks hoopt en hoort dan Lord Dreamer zijn stem,als hij tegen Anderson begint te praten.
Ik hoop dat u onsde weg wilt wijzen naar deze begraafplaats?
* Lord Dreamer kijkt even naar Atalanta en als hij de angstige uitdrukking op haar gezicht ziet, geeft hij haar een bemoedigende knipoog, maar Atalanta lijkt het niet te zien, dan recht ze haar rug en volgt ze de twee mannen door het bos
Sinds de ondoden bestorming bij zijn kasteel heef Lord Dreamer zo zijn manieren om af te rekenen met ondoden en geesten.
Anderson gaat hen voor over een donker bospad dat tussen de ruïnes ligt en na een tijdje komen ze bij een overwoekerde begraafplaats met ene paar graftombes en een stel half afgebroken grafstenen. Hij wijst Lord Dreamer en Atalanta naar een iets beter onderhouden graf.
Daar is het * Zegt hij
Dank u * Zegt Lord Dreamer
* Lord Dreamer kijkt Atalanta aan en dan begint het wachten op de geest van de heerser
Een koude rilling glipt langs haar rug en het lijkt net of de wind aanneemt. Diep in het bos hoort ze een wolf huilen.
Langzaam word het donker en daarmee neemt ook de angst bij Atalanta toe, gelukkig heeft Anderson ze fakkels mee gegeven en hebben ze tenminste nog wat licht.
Ze hoort nog een wolf huilen en kijkt omhoog, waar ze de vollen maan ziet en schrikt als ze een hand om haar heen voelt.
Ze kijkt naar Lord Dreamer maar ziet dat die een stukje van haar af staat en naar het graf staat te kijken, ze zal het zich wel verbeeld hebben, dan voelt ze weer een hand en dit keer raakt het haar hand aan, ze slaakt een gil als er een grijzend wit, doorzichtig gezicht voor haar verschijnt en even boe tegen haar zegt.
Atalanta valt achterover en komt tegen een grafsteen aan , zo te zien is hun geest tevoorschijn gekomen
Zacht fluistert hij in zich zelf laat het feest beginnen en kijkt ingespannen naar het graf zijn oren gespitst op ieder geluid.
Dan hoort hij de gil van Atalanta en ziet hoe ze valt terwijl een geest "boe"zegt. Eigelijk moet hij er om lachen maar zijn eerste aandacht gaat uit naar Atalanta. Hij loopt snel naar haar toen en helpt haar omhoog
gaat het ..
* Dan keert hij zich naar de geest.
Gegroet, Als u de vroegere heerser van deze stad bent , dan sorrie dat we u storen maar we hebben wat vraagjes voor u.
* Lord Dreamer ziet dat de geest een redelijk persoon is en weet Atalanta te overtuigen dat geesten niet zo verkeerd zijn als je op het eerste moment zou denken
gegroet, ik ben inderdaad de vroegere heerser van deze stad, wat kan ik voor u betekenen, heer en zeer schone dame?
* Atalanta kijkt nu niet bang meer naar de geest, eerder boos, alsof ze hem elk moment een toontje lager zou willen laten zingen.
Kunt u ons wat vertellen over de vloek die er over het volk in de gesteente heerst? Er is ons verteld dat het gebeurt is dankzij een wraakaktie op u en u volk, maar dat die verkeerd afliep, wij hopen dat u ons verder kunt helpen om dit misterie te ontraffelen.
* Even kijkt de geest hun geschokt aan, maar begint dan met een zachte stem te vertellen, Atalanta en Lord Dreamer moeten moeite doen om hem te verstaan
Ik was naar de grote stad gegaan om wat voorraden in te kopen en ik kreeg ruzie met een van de slechste heren van dit gebied, ik had eigenlijk weg moeten lopen, maar dat was mijn eer te na. Eenmaal terug in mijn dorp had ik er spijt van, wetend dat dit een groot krijgsman was en niet over een paar doden zou treuren, ik kon niet weten dat ze naar mijn broer gestuurd werden. Ik weet dat het een vijand van mijn broer was, ene nicolas Fransisco. ik heb hem nog wel eens in het bos gezien, al zou ik je niet kunnen vertellen waar je hem kunt vinden. Ik hoop hiermee jullie vragen te hebben beantwoord, het is voor mij weer tijd om te gaan
* Nog voordat ze maar kunnen reageren is de geest verdwenen, maar Atalanta voelt nog een kneepje in haar bil, ze kijkt een beetje boos naar Lord Dremaer, dat doet het hem, ze is van haar angst genezen, ze voelt zich namelijk boos
Je had wat moeten doen in plaats van te lachen.
* Beteuterd staat Lord Dreamer bij te komen van haar uitbarsting.
ehm ja .. sorrie * En hij wrijft even over z'n wang.
We hebben in iedergeval een naam toch ? Nicolas Fransisco zou de gene moeten zijn die alles heeft veroorzaakt. En je bent van je angst voor geesten af toch ?
* Atalanta kijkt hem nog een keer vernietigend aan voordat ze stampvoetend terug loopt van de begraafplaats naar het dorpje tussen de ruïnes. Lord Dreamer volgt haar gedwee, hij heeft toch wel een beetje spijtgevoelens door het gebeuren met die geest met z'n losse handjes.
* Ze hoort hoe Lord Dreamer zich dan probeert te verontschuldigen, maar kijk hem vernietigend aan, dat is toch geen verantschudiging, meer? Van kwaadheid stampt ze weg, hij bekijkt het maar, ze zoekt het zelf wel uit. en ze moppert in zichzelf, daardoor kijkt ze niet echt uit waar ze loopt en blijft met haar voet hangen in een boomwortel en ze valt plat voor over, daarbij een kreet uitroepend, als ze Lord Dreamer achter zich weer in de lach hoort schiete, krabbelt ze snel op en geeft de boomwortel een scop, alsof die express omhoog kwam om haar te laten struikelen, kwaad kijkt ze weer naar Lord Dreamer, die snel ophoud met lachen, als ziet ze in zijn ogen, de pretlichtjes nog glinsteren. Als ze probeert te lopen, merkt ze pas dat haar enkel pijn doet, maar trots probeert ze door te lopen. Als ze dan eindelijk moet toegeven dat het even niet gaat, gaat ze op de grond zitten en glijd er een traan langs haar gezicht.
Hij ziet het voor zijn neus gebeuren en is boos op zichzelf, had hij niet gelachen dan had ze niet boosgeweest en misschien niet gestruikeld. Hij loopt naar Atalanta toe en knielt bij haar neer.
Gaat het ?? laat eens kijken ?
* Hij ziet hoe haar enkel dikker is en voelt er even aan. zo te voelen niet gebroken maar wel verzwikt. Hij weet dat Atalanta helende magie bezit, maar kan ze dat toepassen op haar zelf anders moet hij het inzwachtelen en hebben ze nog een lange weg terug te gaan.
Kan je je helende magie op je zelf gebruiken ? of moet ik de enkel verbinden voor je ?
* Lord Dreamer denkt terug aan een van zijn eerste tochten in zijn oude rijk aan de andere kant van de tijd en ruimte. Hij weet nog dat hij met een oude man meeging die hem alles leerde over eerste hulp botbreuken enzo maar ook overleving in het bos , voedselzoeken beschutting maken en alles. Al die zaken komen bij hem boven als hij Atalanta zo met haar ziet zitten
Gaat het ?? laat eens kijken ?
* Ze voelt hoe haar enkel opzet en hoe voorzichtig Lord Dreamer haar enkel onderzoekt en dan vraagt.
Kan je je helende magie op je zelf gebruiken ? of moet ik de enkel verbinden voor je ?
* In haar boosheid en trots was ze helemaal haar krachten vergeten, het is ook zo nieuw voor haar.
Ze laat haar handen boven haar enkel zweven en denkt met heel haar gedachten aan een genezende enkel.
Als een wonder kijkt ze naar haar handen, die beginnen te gloeien en hoe er een licht weerkaatst op haar enkel, ze voelt de zwelling wegtrekken en de pijn wat verzachten. Opgelucht probeert ze te staan, hoewel haar enkel nog wel gevoelig is, blijkt de ergste pijn weg te zijn en ze loopt een stukje.
Ik denk dat we zo wel verder kunnen * Zegt ze tegen Lord Dreamer.
* Dan kijkt ze Lord Dreamer aan, ze voelt zich nu toch wel schuldig om die klap in zijn gezicht
Uhm, ik wil graag even mijn excuses aanbieden voor die klap in je gezicht, hoewel je me kwaad maakte, is dat niet echt netjes van me en had ik je zeker geen klap mogen geven. Ik kan begrijpen dat het een lachwekkende situatie was en eigenlijk had je groot gelijk om te lachen, ik hoop dat je mijn excuses wilt accepteren?
* Vragend kijkt ze naar Lord Dreamer op
Hij ziet dat ze opstaat en voorzichtig weer loopt, Hij is opgelucht dat ze niet erg geblesseerd meer is.
Dan biedt Atalanta haar excuses aan. Lord Dreamer vindt dat helemaal niet nodig.
Nou nou, dat is toch niet nodig dat je je verontschuldig. Ik had er bij na moeten denken dat je helemaal niets met geesten hebt en dat zo'n lollige vrijpostige geest wel eens je boos kon maken. Al moet ik toegeven dat het een komisch gezicht was. Als jij niet meer boos bent vind ik alles best.
* Hij kijkt rond.
Ehm, heb je nog opgelet waar we zijn, ik heb er even niet opgelet en dit paadje is wel iets anders dan onze heenweg ?
Uhm... Ik geloof niet dat ik echt goed opgelet heb, was zo kwaad dat ik gewoon ben weggestormt, wat stom, ik had ook beter moeten weten in een bos. Het is ook wel vervelend dat ik hier de weg totaal niet ken.
* Een trieste trek verschijnt op haar gezicht, wat een domkop is ze soms toch ook, ze weet toch dat ze moet oppassen als ze op een plek komt die ze niet kent en altijd de zelfde weg terug moet lopen?
Ze kijkt nogmaals om zich heen, maar het is ook eigenlijk te donker om een goed beeld van de omgeving te krijgen ondanks de fakkels.
misschien kunnen we eerst beter weer omkeren en teruglopen naar de begraafplaats, al ben ik bang dat ik die ook niet meer weet te vinden, heb ook geen richtingsgevoel.
Uhm, weet jij misschien welke kant we op moeten? Ik weet trouwens ook niet eens waar we die Nicolas Fransisco kunnen vinden. En de stad is een eindje lopen hier vandaan. Het is zo donker, dat ik niet eens een hand voor ogen zie, misschien kunnen we hier beter overnachten, in ieder geval wachten tot het wat lichter word?
hmm , Niet zo treurig kijken hoor, daar kan ik niet tegen * Zegt Lord Dreamer
Overnachten lijkt me de beste optie, als je nu eens wat kleine takjes zoekt dan maak ik wel een beschuttig zodat we kunnen overnachten
* Atalanta gaat kleine takjes pakken terwijl Lord Dreamer een paar stevige takken uitzoekt, ze afhakt en dan als een soort tentstokken in de grond plant. Daar overheen legt hij grote takken met bladeren zodat er een waterdicht dakje ontstaat. Binnen bedenkt hij de grond met bladeren en legt daar de deken zo over heen dat er een mens tussen kan slapen. Dan maakt hij voor de "tent" een kuil waarin hij de kleine takjes die Atalanta verzameld heeft neerlegt. Hij steekt een vuurtje aan en al snel brand er een behagelijk vuur en is hun schuilplaats af.
Zo dat is beter. Je mag van mij gaan slapen hoor, ik houd de wacht wel. Morgen zien we wel verder waar we die Nicolas Fransisco kunnen vinden en hoe we het bos uit komen
* Hij maakt voor de zekerheid een paar fakkels van takken bladeren en hars en legt ook een stapel hout neer voor het kampvuur. Dan installeerd hij zich strategisch bij een dikke boom naast het vuur zodat hij een oog kan houden op de "tent"en op de omgeving
Verbaasd kijkt Atalanta, naar het tentje dat zich vormt. Ook is ze blij met het vuurtje dat Lord Dreamer aanmaakt, ze begon het toch wel weer frisjes te krijgen, ze had er niet op gerekend in de natuur te moeten overnachten, ze schrikt uit haar overpeinzingen door de stem van Lord Dreamer.
Zo dat is beter. Je mag van mij gaan slapen hoor, ik houd de wacht wel. Morgen zien we wel verder waar we die Nicolas Fransisco kunnen vinden en hoe we het bos uit komen
* Atalanta is blij met het aanbod en gaat het tentje in. Even lijkt het erop dat ze niet kan slapen,maar zodra haar hoofd de grond raakt, valt ze van oververmoeidheid in slaap.
Als het net licht begint te worden, word Atalanta door een geluid gewekt, verbaasd kijkt ze om zich heen, dit is niet haar slaapkamer.
Dan herinnert ze zich het raadsel weer dat ze aan het oplossen zijn, of tenminste proberen op te lossen.
Ze gaat op zoek naar Lord Dreamer en sluipt het tentje uit, buiten tegen een dikke boom ziet ze hem, hij lijkt in een diepe slaap te zijn, maar schijn bedriegt, bij het eerste geluid dat hij hoort, kijkt hij waakzaam om zich heen.
Als hij Atalanta ziet, lacht hij even ter begroeting naar haar
Uit zijn ooghoek ziet hij de beweging van Atalanta, hoe ze even zoekend om zich heen kijkt en hoe ze dan op staat. Hij lacht even naar haar en komt verkrampt uit zijn houding omhoog.
oeh.. Een nacht waken gaat prima maar constant die zithouding is toch wat te veel van het goede. Ik begin oud te worden. * zegt hij met een knipoog
Heb je redelijk geslapen ? * Vraagt hij Ontbijt hebben we niet helaas. De picknick mand hebben we aan die mensen gegeven die het zo hard nodig hadden. Ik heb nog wel een flesje goed water en een appel, die mag je wel hebben.
* Lord Dreamer geeft de appel en het water aan Atalanta en begint rustghet kamperment op te ruimen en de sporen zo goed mogelijk uit te wissen.
Niet iedereen hoeft te weten dat je hier goed kunt overnachten * Zegt hij
Hmm nu eens zien waar we heen moeten. Aan de zon te zien en die hoop stenen daar, ligt de stad ehmm daar. * hij wijst een richting uit die naar een meer open gedeelte van het leidt en wat inderdaad toevallig het pad naar het bos lijkt te zijn.
Op het pas lopend, ziet Atalanta een aantal sporen die lijken op die van gedaanteverwisselaars, zo zie je eerst dierenpoten, overgaat in mensen voeten.
Atalanta voelt hoe Lord Dreamer achter haar loopt en had er aan moeten denken om wat makkelijker loopschoenen aan te doen, maar hoe moest ze ook weten, dat ze zover moesten lopen.
Na een tijdje vraagt ze Lord Dreamer even rust te houden dit is ze niet gewent, waarom zouden ze niet kunnen vliegen, zowel in deze gedaante als in haar eenhoorn gedaante kan ze vliegen, dat scheelt zowel tijd als sandalen.
Atalanta gaat op een boomstronk zitten en voelt hoe haar voeten tintelen. Ze is blij even te kunnen zitten en wilde dat ze wat te eten of te drinken had.
Ze vraagt zich af hoever het nog is naar de stad.
Lord Dreamer staat ongeduldig naast haar en na een kleine pauze, staat ze moeizaam weer op en vervolgens ze hun reis.
Atalanta ziet tot haar geluk dat het al snel drukker word op de weg die ze bewandelen, een teken dat ze niet zo ver van de stad verwijdert zijn.
Hij fronst z'n wenkbrouwen en legt subtiel zijn hand op zijn zwaard. Iets klopte er in het hele verhaal niet, en langzaam komen de puzzelstukjes te samen.
Dan rusten ze even. Lord Dreamer had het liefst de pas er in gezet, maar weet dat Atalanta dat niet kan op die dunne schoentjes. Het was ook helemaal niet de bedoeling dat ze hier in verzeild zouden raken. Anders had hij zijn uitrusting wel mee genomen.
Hij kijkt naar haar en ziet dat ze het zwaar heeft. hij weet dat de stad niet echt gek ver meer kan zijn. En even later gaan ze weer verder en het lijkt drukker te worden. Dan staan ze weer bij de stad.
gedaante verwisselaars, een ontredderd volk en veel sporen ..hmm dat geeft te denken. * mompelt hij zacht
Er staan allerlei kraampjes met verschillende koopwaren en eetbenodigdheden.
Langzaam lopen ze door de stad om eerst de stad een beetje te verkennen.
Ze komen langs een herberg en een stel mannen zijn met elkaar aan het vechten.
Angstig gaat Atalanta achter Lord Dreamer lopen en zonder opgemerkt te worden lopen ze langs het groepje herrieschoppers.
Op dit uur lijkt het wel of de mensen thuis zitten, het is redelijk ruistig op straat, behalve dan achter de verkoopkraampjes.
Atalanta kijkt haar ogen uit, naar alle verschillende mensen die hier komen, ze is gek op alle variaties die het menselijk ras de wereld geeft en kijkt graag naar de verschillen.
Atalanta kijkt Lord Dreamer aan
Heb je enig idee waar we het beste onze zoektocht kunnen beginnen, naar deze Nicolas Fransisco. Misschien het beste in de herberg?* Ze ziet Lord Dreamer even denken en wacht met haar voet tikkend op de grond, ongeduldig op antwoord, deze stad geeft haar een vreemd kil gevoel
Hmm vage stad is het.. Het ruikt te vreemd, te onecht. Deze stad ademt een onwereldlijke sfeer uit.
* Denkt even over de vraag na en kijkt rustig en beheerst rond. Hij ziet hoe nerveus Atalanta is geworden en vraagt zich af waarom. Waarom is de stad kil en wat moeten die gedaante wisselaars hier allemaal. Blijkbaar is het niet zo'n zwak volk als ze zich voor doen.
De herberg he.. hmmm dat is meestal wel een goed start. Hier neem mijn leren vest maar, voor dat men denkt dat je te koop bent of iets dergelijks. En omnu een halve herberg te moeten afslachten omdat je eer in het gevaar komt vind ik niet zo erg, maar als het niet nodig is , lievre niet
* Ze lopen gezamelijk naar de herberg en Lord Dreamer zwaait de zware deur open. Een geurwolk van ongewassen mensen, drank en tabakrook , te samen met voedsel en hout geuren komt hen tegemoet. Lord Dreamer bromt een keer afkeuren en stapt naar binnen.
Atalanta moet haar best doen om niet te kokhalzen van de stank. Ze houdt snel haar hand voor haar gezicht, om de geur enigszins te beperken.
Van alle kanten worden ze aangekeken en Atalanta doet haar best om er zelfverzekerd uit te zien, iets wat haar niet al te goed afgaat. Ze gaat snel dichter bij Lord Dreamer lopen, die naar de bar toe snelt.
Bij de bar moeten ze een plaatje veroveren tussen alle zuipende en lallende mensen.
Lord Dreamer roept de barman en een grote vent komt voor hem staan en kijkt hem argwanend aan.
Wij zijn op zoek naar een man genaamd Nicolas Fransisco, kunt u ons misschien meer vertellen? * Er lijkt een schokje door de man heen te gaan, maar zo snel dat Atalanta denkt het zich te hebben verbeeld.
Nicolas Fransisco zei u? Hmmm, heb wel eens van de naam gehoord, misschien dat u dan beter naar de werkplaats van de Fransisco's kunt gaan, daar hebben ze vast wel van Nicolas gehoord. Hoe u daar het beste kunt komen?
Het is al redelijk laat dus ik denk niet dat ze nog open zijn, maar als u buiten staat, gaat u rechtsaf, u loopt door, bij de bakkerskraam gaat u links en als u dan voorbij de smidse komt gaat u rechtsaf, daar ziet u de grootte opslagruimte van de Fransisco's.
* Lord Dreamer bedankt de man en wilt zich omdraaien, maar word verbaasd door Atalanta. Atalanta voelt hoe een man zijn hand legt op haar billen en is dat vrijpostige gedoe nu zat en zelfs voor de man door heeft wat er gebeurt, ligt de man met zijn gezicht in zijn glas bier. Voldaan staat Atalanta er naar te kijken en uitdagend kijkt ze in het rond, ze is het nu zat, ze laat niet met zich spotten.
Francisco's eigen opslagruimte hmmm....
* Lord Dreamer hoort wel dat de zaak dicht kan zijn maar heeft het idee opgevat dat deze tent niets is en dat hij weg wil hier. Hij draait zich om naar Atalanta en ziet verbaasd hoe zij een vrijpostige man tegen de vlakte heeft geslagen. Zijn maats kijken woest en één van hen trekt een mes.
Leuke actie hoor Atalanta , heel netjes. * Zegt hij vrij luid terwijl hij demonstratief zijn zwaard iets losser trekt.
Ach heren, u wilt hier toch geen bloedbad hebben. En toch al helemaal niet uw eigen ingewanden naast het gebroken glas bier terug vinden. Nee toch. Goed dan.* Zegt hij uiterst zakelijk en zacht tegen de vrienden van het neergeslagen individu
* De potentiele vechtersbazen kijken nog een keer kwaad, tot een van hen de tekens op gevest en stukje kling van Lord Dreamers Zwaard ziet. Ze deinzen terug en mompelen wat verontschuldigingen terwijl hun maat overeind komt en zijn verontschuldiging tegenover Atalanta maakt en het als een geintje af doet.
Zo te zien kunnen we ongestoord gaan. * Zegt hij zachtjes tegen Atalanta, en ze gaan weg uit het stinkhol.
Ze ziet hoe Lord Dreamer de mannen toespreekt, maar echt onder de indruk lijken ze niet te zijn, totdat ze tekens op de kling van zijn zwaard zien. Het gezelschap slaat als een blad aan een boom om en ze verontschuldigen zich zelf.
Zo te zien kunnen we ongestoord gaan. * Zegt Lord Dreamer zachtjes tegen Atalanta en ze loopt voor Lord Dreamer uit, naar de uitgang. Buiten begint Lord Dreamer tegen haar te sputteren, dat ze niet zo ondoordacht moet reageren, maar Hoewel Atalanta toegeeft dat ze het beter anders had kunnen benaderen, blijft ze trots op haar actie en weet ze dat ze het de volgende keer weer zo zou doen. Lord Dreamer schudt zijn hoofd en slaakt een diepe zucht, niet wetend wat hij met haar aan moet, maar besluit dan maar richting die groothandel te lopen, kijken af die nog open is. Volgens de aanwijzingen moeten ze dan nu bij de plaats komen van de opslagplaats.
Het wordt steeds stiller en killer op straat en Atalanta slaat haar armen in een beschermend gebaar om zich heen.
Bij de bakkerkraam gaan ze links en na voorbij de smidse te zijn gekomen slaan ze rechtsaf.
En inderdaad op een pand, recht tegenover hun staat met grote letters:
Fransisco's opslag.
* Opgewonden kijkt Atalanta Lord Dreamer aan en ziet dat hij ook het grote pand bekijkt. Zo te zien ziet het er verlaten uit, maar dat weerhoudt Lord Dreamer niet om even rond te snuffelen. Nieuwsgierig loopt Atalanta achter hem aan.
Vrouwen ..... .. . en hun trots * Zucht hij Dan komen ze bij de opslag.
* Hij kijkt naar het pand en het ziet er verlaten uit. Een steegje naast het pand is ook verlaten en Hij loopt daar heen. Atalanta volgt hem nieuwsgierig, hij kijkt om zich heen en ziet dan een deur vanuit de steeg het gebouw in. Hij kijkt naar het slot en vraagt Atalanta om een haarspeld. Hij vervloekt het feit dat hij zijn uitrusting niet bij zich heeft. Hij krijgt de haarspeld en peutert er mee in het slot
"klik" * Het slot klikt open en Lord Dreamer kijkt triomfantelijk naar Atalanta
hoppeta.... open ..
* Lord Dreamer stapt naar binnen en Atalanta volgt hem. Een gangetje leidt hen tot een kantoortje dat uitkijkt op de opslagplaats. kasten met boeken en een grote kaart van het bos en de stad siert de muur. Lord Dreamers oog wordt tot de kaart getrokken. Hij bekijkt de kaart .. iets klopt er niet met de ligging van de stad en de twee verloren gegaande volkeren en de aanwezigheid die hij volet van de gedaante wisselaars
In de opslag plaats staan een aantal kratten en nieuwgierig kijkt ze wat er op de kratten staat, maar het is in een haar onbekende taal geschreven.
Misschien dat ze haar vertaalapparaat er weg mee weet en uit een zak in haar gewaad haalt ze haar apparaat te voorschijn.
Ze tikt op een paar toetsen en even lijkt het alsof het appraat weer stuk is, maar dan gaat het met een luide piep aan.
Net als ze de woorden in wilt voeren hoort ze voetstappen en een tweetal stemmen.
Angstig kijkt ze om zich heen en ziet dan een laken om een kist gewikkeld. Snel pakt ze het laken van de kist, gaat tussen twee kratten in gebukt zitten en slaat de deken over haar en de twee kratten heen.
Ze ziet hoe de twee mannen, naar een krat toe lopen, en de deksel ervan open doen. Ze ziet hoe de kleinste man er een soort beeld uit pakt en het aan de andere man laat zien. Deze pakt het van de kleinere man over en begint het druk te onderzoeken, dan klinkt er een gedonder van woorden, alsof de grotere man ergens niet mee eens is.
Atalanta hoort ze met elkaar praten maar kan hun net niet verstaan.
Ze ziet hoe de twee mannen nu richting kantoor lopen en in stilte probeert ze Lord Dreamer te waarschuwen, maar misschien is hij het kantoor al uit en loopt hij weer eens hoofdschudend naar haar te zoeken. Voorzichtig sluipt ze achter de twee mannen aan.
Hij zoekt rond naar een plaats om te schuilen. De voetstappen komen dichterbij en de tijd drukt. Hij kijkt om zich heen en ziet geen schuilplaats. Ach barst denkt hij dan, waarom verbergen. Hij gaat dan achter het bureau zitten legt zijn zwaard op tafel voor hem en wacht dan rustig tot de heren binnen komen.
De personen komen binnen en weten van schrik niet wat te doen.
Goeden avond heren * Zegt Lord Dreamer. Wat kan ik voor jullie doen ? * Zegt hij dan vriendelijk onder het mom de brutalen hebben de halve wereld
Goeden avond heren * Zegt Lord Dreamer. Wat kan ik voor jullie doen?
* Verbaasd kijken de mannen Lord Dreamer aan en als ze van de schok bekomen zijn, komt er een stormvloed van woorden uit de mond van kleinste man, voor hij naar een wapen zoekt en op Lord Dreamer wilt inhakken. De grote man staat nog steeds geschokt te kijken naar lord Dreamer en kijkt hem aan alsof hij het liefst weg vlucht. De kleine man is nog steeds bezig om zijn wapen te pakken, wat blijkbaar vast zit in zijn kleding en Lord Dreamer kijkt het allemaal geamuseerd aan. Atalanta komt rustig dichter bij en als de grote man haar ziet, worden zijn ogen nog groter. De man weet niet wat hij moet doen, maar loopt daarna dreigend op Atalanta af. Atalanta kijkt de man boos aan en is zeker niet bang op dit moment. Ze weet dat ze het wat kracht betreft niet van de man kan winnen, maar de man is nooit zo snel als zij.
Wat een lafbekken denkt Lord Dreamer. Hij staat op pakt zijn zwaard van tafel en loopt naar de kleine man toe. Hij schudt een keer zijn hoofd als de kleine man nog steeds staat te graaien naar zijn zwaard. Hij balt zijn vuist en geeft de kleine man een mep , de man zucht een keer en valt met rollende ogen als een zak zand inelkaar.
inmiddels probeerd de grote man Atalanta te grazen te nemen die gewoon de snel is voor de man. Lord Dreamer loopt door en geeft de man een tik in zijn nek, zodat ook hij tegen de vlakte valt. De rust keert terug in het pand.
Sow.. Het moet niet veel gekker worden hier zeg. Heb je al iets ontdekt dat onze zoektocht kan helpen ?? * Vraagt hij aan Atalanta
Hoe komen we zo aan informatie als je ze zomaar neerslaat, nou even kijken of ik een touw kan vinden, dan maken we ze vast en kijken we of ze wat willen zeggen.
Of ik wat gevonden heb? Tja, er staan in de opslagplaats een aantal kisten, met rare woorden erop, ik wilde ze net gaan vertalen, toen deze twee rare ventjes op kwamen draven.
De grote man lijkt me een koper van het beeldje dat ze in hun handen hadden, heb jij dat ergens gezien hier? Ze namen het namelijk mee.
Helaas kon ik niet opmaken waar ze over praatten, stond te ver weg.
Misschien dat we zo even bij die kisten kunnen gaan kijken?
* Atalanta kijkt in een kast en tot haar plezier ziet ze een rol touw liggen, van een sterke kwaliteit en met een verassende vaardigheid begint ze de mannen vast te knopen. Atalanta gaat boos voor hun staan en kijkt op de mannen neer. Ze heeft het helemaal gehad met de zoektocht. Ze heeft pijnlijke voeten, hoofdpijn, smerige kleren en een rot humeur.
Intussen beginnen de mannen bij te komen.
Ze wil informatie en ze zal het krijgen ook.
Ze ziet hoe de grote man zijn ogen opent en haar bang aankijkt. Dan hoort ze hem een schietgebedje prevelen.
Weet je wat , we laten die gasten gewoon creperen. Hun baas vind ze morgen ochtend wel. Wil je trouwens nog een mooi beeldje hebben voor op de kast ? Dan nemen we gewoon het beeldje mee.
* Hij loopt naar het beeldje en stopt dat voorzichtig weg in z'n zak. Hij ziet hoe Atalanta vakkundig de mannen vastbind en hoort hoe de grootste van de twee een gebed prevelt. Hij trekt zijn zwaard en houdt het puntje voor de man z'n neus
Spreek of zwijg voor eeuwig * Bromt Hij
Als je het zo mooi vind, mag je het zelf meenemen, voor in je kasteel, ik vind het maar een lelijk geval, maar volgens mij heeft het iets met een religie te maken, ik heb het in een van de boeken gezien, die we uit de grot hebben meegenomen.
* Atalanta ziet hoe Lord Dreamer het beelde in zijn zak opbergt en ze hoort hoe een van de mannen een gebedje begint te prevelen. Even schrikt ze als Lord Dreamer zijn zwaard bij het gezicht van de man houdt en ziet de ogen van de man groot woorden.
Een akelig geschreeuw komt uit de mond van de man en Atalanta kan er geen touw aan vast knopen, en slaat van pure afkeer haar handen voor haar oren, wat een gekrijs.
Atalanta ziet dat Lord Dreamer er ook niet echt van gecharmeerd is en ze besluiten maar de kamer te verlaten, hier is toch geen zinnigs woord uit te krijgen en samen lopen ze naar de opslagplaats.
* Atalanta toont lord Dreamer de plek waar ze de mannen het beeldje heeft zien opppakken en ze besluiten de rest van de kisten te onderzoeken. Atalanta komt er al snel achter dat er in sommige kisten niet veel zit behalve, wat lijkt op kleding, maar ze heeft ook smokkelwaar ontdekt, zoals beeldjes en zelfs wapens. Ook Lord Dreamer lijkt zijn ogen uit te kijken. Nogmaals probeert Atalanta de teksten te ontcijferen die op de kisten staat, maar ze komt niet verder dan: etens....
Ik denk niet dat we hier veel duidelijkheid zullen krijgen, of zelfs maar een stukje van de puzzel zullen vinden, misschien dat er nog meer kamers hier zijn ofzo, ik heb nog niet echt verder gekeken.
* Lord Dreamer loopt dan achter Atalanta naar de opslagruimte en zie de kisten met wapens, kunst voorwerpen en andere spullen
Hmmmm, het lijkt wel of ze een hele beschaving geplunderd hebben.
* Lord Dreamer pakt twee mooi gevormde messen uit de kisten , hij bekijkt ze en stopt ze in z'n zak. Dan schopt hij een keer tegen de kist met de half leesbare tekst en trapt op die manier de zijkant eruit. Een paar blikken en zakken vallen eruit..
De messen zijn te mooi en te "krachtig" om hier te laten liggen, ze passen wel bij het beeldje. Maar wat uit deze kist komt is voedsel. gedroofd voedsel ? vreemd
De overige kamers lijken me ook niet veel soeps, we kunnen verder zoeken , we kunnen ook weg gaan. Deze queste bevalt me hoe langer hoe meer voor geen meter. Iets klopt er niet en ik weet niet wat
* Atalanta stapt naar buiten, waar de mist laag hangt en het zicht minimaal is. Een gure wind blaast door de straten. Atalanta voelt hoe een kille rilling over haar rug kruipt en heeft nog steeds het gevoel dat ze door meerdere ogen word nagekeken.
Haar vleugels vouwt ze om zich heen, om enigszins wat bescherming te krijgen.
Nou hebben we nog geen Nicolas Fransisco ontmoet.
Ik vraag me af of we niet in een hinderlaag zijn gelokt. Zo zijn we ook niks verder gekomen, behalve dan dat je wat mooie kunstvoorwerpen hebt bemachtigd.
Maar wat moeten we nu doen, deze stad uitgaan en maar weer terug naar huis gaan, kijken of er wat in die boeken verder staat. Ik geloof dat dit toch moeilijker is dan ik had gedacht.
Ik begin ook honger te krijgen en mijn voeten zijn zo opgezwollen dat ik mijn sandalen straks niet eens uitkrijg.
* Ondertussen zijn ze bij de rand van de stad aangekomen, waar een man staat in een zwart gewaad. Als ze dichterbij komen, ziet Atalanta het verschrikkelijk misvormde gezicht van de man en weer voelt ze die verschrikkelijke kille rilling over haar rug glijden. Er is hier iets niet in orde, maar Atalanta kan haar vinger er niet precies opleggen, wat het precies is.
Langzaam beginnen de wind te huilen, verder dan dat is het ijzig stil, te stil voor zo'n grote stad.
Hoor je die stilte ook? Ik voel me hier niet thuis, het is net of er iets akeligs staat te gebeuren.
Laten we maar weggaan van hier, terug naar je huis en vredig landgoed.
* Dan zijn ze aan de rand van de stad en ziet ook hij het figuur en ziet zijn gezicht en de onnatuurlijke glans in zijn ogen. Zijn mantel beweegt niet terwijl de wind huilt. De onatuurlijke stilte spreekt boekdelen
Hmm vaag .. erg vaag .. waarom zou hij zich hier op onze weg zich ophouden. het bevalt me voor geen meter
* Lord Dreamer denkt bij zichzelf of dit niet de man is die ze zochten ?
Hallo , wie bent u ? * Roept hij tegen de man. Als hij de man aan kijkt ziet hij in gedachten hoe de tentakels van het kwaad van de vreemde man af komen en hen willen grijpen.
Voorzichtig Atalanta, ik vertrouw hem niet
"Zo Heer. U denkt mij niet te kunnen vertrouwen. Ik vraag me af hoe u bij dat idee komt"
* De man laat een vals lachje horen en Atalanta kijkt met veel afschuw naar de man zijn gezicht, die half verborgen is door zijn mantel.
"Uw intuïtie laat u zelfs na al die jaren niet in de steek Heer. Of ik te vertrouwen ben, moet u voor u zelf uitmaken, maar ik zou u wel kunnen helpen op uw zoektocht. In een stad als deze gaat zo'n verhaal snel de ronde, voor u zich afvraagt hoe ik van uw queste weet.
U bent op zoek naar ene Nicolas Fransisco en u denkt hem hier te vinden. Dan moet ik u toch terleurstellen. Mijn goede vriend Nicolas is al een tijdje de stad uit en hij spookt nu ergens door de bossen. Hij is op de vlucht voor piraten, die het op zijn voorraad hebben voorzien.
Ik denk dat u veel moeite moet doen als u hem wilt vinden. Nicolas is bekend om zijn verdwijningstrucs, natuurlijk zou ik u kunnen helpen om hem te vinden, maar daar staat veel tegenover. Ik ben niet goedkoop en heb al jaren geen vrouw meer gehad"
* Na die woorden vestigt de man zijn blik op Atalanta en lijkt bijna te kwijlen. Atalanta voelt zich helemaal naar worden en moet zich bedwingen om te blijven staan. Deze man wakkert haar angst aan en het liefst had ze zich omgedraait en was gevlucht. Iets zorgt ervoor dat ze haar hoofd recht houdt en in de ijskoude lege ogen van de man blijft kijken.
hmpf . Met zo'n uiterlijk en gedrag zal je ook geen vrouw krijgen ook. * Schimpt Lord dreamer express om de man uit te lokken
En voor de goede orde deze vrouw is niet te koop. Misschien dat in jouw gedachten vrouwen nog te koop zijn. Maar niet in mijn belevings wereld.
* Lord Dreamer heeft een vermoeden dat Nicolas Fransisco gewoon voor hem staat. En hij heeft weinig zin om in een val te lopen als ze besluiten mee te gaan met het vage figuur.
Misschien moest ik hem maar gewoon afmaken * Zegt hij zacht tegen Atalanta
"Wat is het toch dat uiterlijk zo belangrijk is voor mensen, u beoordeelt mij meteen op mijn uiterlijk en op de paar woorden die wij met elkaar gesproken hebben. Verder kunt u natuurlijk altijd proberen mij af te maken, zoals u dat heel wonderlijk verwoord. Mag ik u alleen van te voren een waarschuwing geven, dat niet alles is wat het lijkt en dat u goed uw ogen de kost moet geven, voor u zelfs maar een beweging maakt."
* Atlanta ziet Lord Dreamer nadenken en een slimme man als hij zal wel begrijpen wat deze vreemdeling te vertellen heeft, maar Atalanta kan er geen touw meer aan vast knopen en is de draad in het verhaal helemaal kwijt. Atalanta ziet hoe Lord Dreamer bijna ontzichtbaar knikt en Atalanta heeft het gevoel dat de mannen een ontzichtbaar gevecht aan het voeren zijn. Ze voelt de wind langs haar blonde haren waaien en ziet hoe de bladeren langs Lord Dreamer zijn voeten waaien, als ze dan naar de man kijkt ziet ze dat de bladeren in een baan langs de man gaan, alsof er een soort schild om hem heen hangt, ook zit ze nu pas dat de wind geen effect op de man hebben, zijn gewaad blijft recht zitten en wappert niet in de wind.
Zijn hele voorkomen komt onnatuurlijk op Atlanta over en haar nieuwsgierigheid wint het van haar angst. Ze sluit haar ogen en voelt hoe de energie door haar raast, dan verplaatst ze haar gedachten naar die van de man, een kunstje dat ze al in haar jonge kinderjaren heeft geleerd, maar een kunstje dat ze zelden gebruikt. Zolang de man en Lord Dreamer nog met elkaar in gevecht zijn, heeft zij de tijd om in de man zijn gedachten en herinneringen te kruipen, zonder opgemerkt te worden. Eerst kan Atlanta niet tot de gedachten van de man doordringen, maar ze roept de kracht aan van de wind om haar heen en de energie begint steeds sneller door haar heen te stromen en ook de gedachten en herinneringen van de man stromen door haar heen. Atalanta's gezicht wordt steeds bleker en ze voelt hoe haar lichaam begint te tollen, dan ziet ze een verschrikkelijk beeld en voordat ze kans heeft om zich terug te trekken uit de gedachten van de man, valt ze flauw, daarmee wordt ook het stille gevecht tussen de man en Lord Dreamer verbroken en haar verbindeing met de man zijn gedachten.
* Zijn 'tegenstander' staat in een cocon van kwaad en Hij voelt door de versterkende kracht van het beeldje hoe de vreemdeling zijn magie aan het bundelen is. Dan ziet hij in z'n ooghoek hoe Atalanta zucht en ter aarde stort. Hij ziet nog wel hoe ze ademt en hij maakt een sprong voorwaarts
Laffaard ..* Roept hij en bij het neerkomen van zijn sprong stuiven de bladeren aan de kant als werden zij weggeblazen door een orkaan. Zijn zwaard is één met de arm en de gloed vanuit het beeldje versterkt het reigerszwaard zodat het fel wit oplicht. Dan ziet hij hoe zich een gouden glans om hem heen verschijnt en de twee messen uit zijn zak glijden en een ingewikkelde dans om hem heen voeren, een dans die steeds sneller en sneller. Zonder dat hij het zelf wist heeft hij de magische voorwerpen van een oude religie meegenomen en die voorwerpen en magie helpt hem nu een handje. Hij ziet hoe de vreemdeling even uit zijn balans is gebracht door de verschijning van de oeroude magie. Zo staan de twee tegen over elkaar. terwijl Atalanta zacht kreunend weer tot bezinning komt en haar ogen opslaat.
Nadat atalanta haar ogen heeft geopend moet ze zichzelf even knijpen om er zeker van te zijn dat ze niet nog steeds droomt. Als een soort magie ziet ze de dingen die Lord Dreamer heeft meegenomen om hem heen dansen en het lijkt er wel op of ze hem beschermen. Ze ziet nog net hoe die vreemde man zijn balans probeert te hervinden.
"Lord Dreamer pas op, deze man is niet menselijk. Het is meer een soort geest ofzo. Ik heb zijn herinneringen gezien, zijn gedachtes en er is geen mogelijkheid dat die man nog kan leven. Ik heb zelfs zijn dood gezien. Hij is het pure kwaad. Wees voorzichtig"
* De man kijkt bij de woorden van Atalanta op en lacht even een duivels lachje voor hij in de nacht oplost. Verbaasd kijkt Atalanta om zich heen, want gelijk met de verdwijning van de man, is de wind ook gaan liggen. Atalanta probeert te gaan staan, aangezien ze nog steeds op de grond zit en kijkt daarna Lord Dreamer aan, die de omgeving aan het onderzoeken is
"Denk je dat hij weg is? Ik denk dat we nu beter hier weg kunnen gaan, dit bevalt me niks en ik denk dat we inderdaad Nicolas Fransisco gevonden hebben. Het lijkt ook dat hij niet mee wilt werken, maar ik wil graag naar huis om de dingen die ik gezien heb op een rijtje te zetten en misschien kan ik samen met de boeken die we gevonden hebben tot een oplossing komen "
Nou Atalanta, dat magische schild is weer weg , dus het gevaar zal geweken zijn.
* Hij loopt naar de plek toe en ruikt de verotting van de bladeren waar de "man" stond
Ja hij is echt weg. * Zegt hij tegen Atalanta
We kunnen nu wel terug naar je huisje gaan. Ik denk niet dat er nog iets is wat ons tegenhoud. Knokken tegen wezens die dood gaan , dat is prima , maar ondode geesten is wat minder. In de strijd om mijn kasteel heb ik een hele veldslag tegen dat soort wezen moeten voeren.
* Hij ziet voor zijn neus weer de slachting die aangericht werd onder zijn troepen terwijl ze golf na golf zwart gespuis afsloegen. Hij zucht een keer zacht schudt z'n hoofd. hij rijkt haar zijn hand en spreekt verder
Kan je staan ? dan kunnen we dezxe plek verlaten en terug gaan naar een wat vriendelijkere omgeving. En kan je de boeken gaan bestuderen.
"Nou Atalanta, dat magische schild is weer weg , dus het gevaar zal geweken zijn.
Ja hij is echt weg.
We kunnen nu wel terug naar je huisje gaan. Ik denk niet dat er nog iets is wat ons tegenhoud. Knokken tegen wezens die dood gaan , dat is prima , maar ondode geesten is wat minder. In de strijd om mijn kasteel heb ik een hele veldslag tegen dat soort wezen moeten voeren."
* Nogmaals kijkt ze naar de plek waar die vreemde verschijning had gestaan en opgelucht moet ze toegeven dat de sfeer op de plek minder ijzig is geworden.
Voorzichtig beginnen ze aan de terug weg. Ze is blij dat Lord Dreamer bij haar is, aangezien ze anders zeker verdwaald zou zijn.
"Denk je dat we dit raadsel nog steeds kunnen oplossen? Ik heb het gevoel dat we nog steeds geen stap verder zijn gekomen. Ik vraag me af of dit raadsel wel opgelost wilt worden, het lijkt net of we telkens op een dood spoor worden gestuurt. "
* Atalanta voelt zich moe en smerig en snakt naar het meertje bij haar huis, of het bad in haar huis. Ze zou nu alles geven om in dat bad te liggen of zelfs maar een behoorlijke maaltijd te kunnen eten. gelukkig weet ze dat ze niet ver van haar huis zijn en als vanzelf gaat ze harder lopen
Ik weet ook niet of het raadsel wel opgelost mag worden, misschien is het een heel ander raadsel dan wij denken. Misschien zijn we begonnen met misleidende valse sporen.
* Lord Dreamer ziet dan de splitsing.
Ha. hier naar links en dan nog een klein uurtje dit pad volgen dan komen we bij de grotstad uit. waar we de boeken vonden vanaf daar is het nog langs het meertje terug naar jouw huis
* Lord Dreamer heeft ook honger gekregen en snakt ook naar een bad. Die vieze zompige moeras lucht wil hij wel kwijt. Hij lijkt nu meer op een verwaarloosde bedelaar dan op een avontuurlijke kasteelheer
Als ze na hun duik bij haar huisje aankomen, voelt Atalanta meteen dat er wat mis is en als ze haar huisje binnen gaan, ziet ze dat haar voorgevoel klopt. Al haar boeken zijn uit haar boekenkast, eigenlijk staat er niks meer op zijn plaats. Haar huis is één grote ravage. Atalanta kijkt met ogen, groot van schrik rond. De tranen springen in haar ogen als ze zit dat ook haar collectie eenhoornbeeldjes is gesneuveld.
Is er iemand op zoek geweest naar iets of is het vandalisme geweest?
Wat een puinhoop, volgens mij had ik het zo niet achter gelaten
* Atalanta probeert een grapje tegen Lord Dreamer te maken om zich sterk te houden, zo'n puinhoop heeft ze nog nooit meegemaakt en de vermoeidheid van de reis, de uitzichtloze situatie van dit, zorgen ervoor dat Atalanta bijna in tranen zal uitbarsten.
Als jij nou eerst in bad gaat, dan zal ik het hier een beetje opruimen en daarna zal ik wat eten maken, als je dan uit bad komt, kunnen we een fatsoenlijke maaltijd nuttigen, voor ik zelf een bad neem. Na een goede nachtrust, kunnen we ons morgen wel weer over dit vraagstuk buigen
* Met een zachte hand duwt hij Atalanta de kamer uit en begint met z'n onderzoek. Wie er ook bezig is geweest sporen hebben ze niet achter gelaten, hij ruimt alles wat de insluipers hebben neergegooid op en legt ook de beeldjes die stuk zijn in volgorde op tafel. Misschien dat er lijm in huis is of wat magie om ze weer heel te maken. Hij zet alle boeken weer voorzichtig in de kast en ziet dat er niets ontbreekt. Blijkbaar hebben de insluipers niet gevonden wat ze zochten. Lord Dreamer ruimt alles verder op en maakt de tafel en de vloer schoon. Dan pakt hij z'n rug tas uit en legt de boeken uit z'n tas op tafel , ook de beeldjes , relekwieën en de rest van de onderweg opgepikte spullen legt hij erbij . Dan gaat hij buiten op de bank zitten gooit z'n jas uit en doet z'n leren laarzen uit en steekt een pijp op. Hij wacht geduldig als een gentleman totdat Atalanta klaar is met badderen
De badkamer is nu vrij, ik neem aan dat je zelf ook behoefte hebt aan een lekker warm bad, ondertussen zal ik eens kijken of ik wat te eten in huis heb en een fatsoenlijke maaltijd kan maken, daar hebben we vast allebei behoefte aan. Dank je voor het opruimen, het ziet er zo al minder angstaanjagend uit, heb je nog sporen kunnen vinden, of is er iets wat ontbreekt?
* Samen met Lord Dreamer loopt Atalanta naar binnen, ze pakt een schone handdoek voor Lord Dreamer en laat hem alleen zodat hij ongestoord lekker kan badderen, zelf kijkt ze haar huis nog een keer door, om te kijken of ze niks mist en daarna kijkt ze in haar kastjes voor iets te eten.
Na niet te lange tijd hangt er een heerlijke geur in Atalanta's huisje
* Hij loopt dan samen met Atalanta naar de badkamer en krijgt een grote handdoek. Na dat Atalanta terug is gegaan merkt hij pas hoe schoon, fris en heerlijk zij rook terwijl hij stinkt.
[* Lord Dreamer maakt een emmer met zeepsop klaar en propt daar z'n kleding in na eerst al z'n zakken leeggemaakt te hebben en zo
* Dan laat zich in het hete badwater zakken en voelt hoe zijn spieren zich eindelijk ontspannen. Na vele dagen lopen en bezig zijn is een heet bad zeer weldadig en al snel valt hij in een lichte slaap. Na verloop van tijd wordt hij wakker van de heerlijke geur die zijn neus prikkelt. Hij komt uit bad, droogt zich af en scheert zich voor een spiegel. dan slaat hij een schone handdoek om en wast z'n kleding verder . Gekleed in een handdoek komt hij de badkamer uit en hangt z'n kleding te drogen aan de waslijn die buiten gespannen is. Dan gaat hij weer naar binnen.
Hmm het ruikt heerlijk ..
Lord Dreamer komt binnen en kan meteen aan tafel aanschuiven. Hij maakt een opmerking over hoe heerlijk het eten ruikt.
Zwijgend gaat Atalanta zitten en schept de borden vol. Dan begint ze met smaak te eten, alsof ze al dagen niks gegeten heeft.
"Uhm, Ik zag dat je je kleren had gewassen. Ik heb hier nog wel een paar oude mannenkleren liggen, ik kwam ze tegen en misschien passen ze je. Ze zijn van mijn vader en je kan ze wel aan zolang je kleren aan het drogen zijn. "
* Atalanta kijkt Lord Dreamer aan en ziet hoe hij met smaak zijn bord leeg eet, zonder het te vragen schept Atalanta voor een tweede keer zijn bord vol en kan het dan niet laten om even beschaamd te gapen. Ze voelt nu hoe moe haar lichaam is. Hoewel haar geest nog steeds aktief is en alle vragen, beantwoord wil zien, wil haar lichaam het liefst slapen
Ehmm nee, m'n kleren zijn zo droog hoor, en als ik straks even in de zon ga zitten kleur ik weer een beetje bij. Of je moet een bezwaar hebben tegen een man in een handdoek.
* Hij eet verder en geniet van de twee portie die Atalanta voor hem opschept. Honger had hij zeker, vooral na een weldadig bad en een klein dutje.
Zo dat was zeker erg lekker, eigenlijk ben ik wel toe aan een dutje , lekker in de zon zitten het eten laten zakken en dan pas de oude boeken bekijken lijkt mij een prima plan.
Ik weet niet of het bankje zo geschikt is voor een dutje, ik moet ergens een soort ligstoel hebben, die staan waarschijnlijk achter het huis, in het schuurtje. Daar staat ook wat gereedschap in en nog een aantal dingen wat ik niet zo vaak gebruik.
Ik zal zo even de paarden gaan verzorgen en de vissen wat te eten geven.
* Atalanta loopt naar buiten en net op dat moment verschijnt er een heldere ster aan de hemel. Even lijkt het erop dat Atalanta zich verslikt, maar al snel haalt ze opgelucht adem, als ze ziet dat de ster verdwijnt. Ze loopt richting de paarden, die al beginnen te trappelen van ongeduld als ze Atalanta zien naderen.
Voorzichtig aait ze hun zachte neuzen en loopt dan naar de plek waar ze hun eten bewaard. Dankbaar wrijven de paarden hun neuzen langs Atalanta's arm als ze vers eten en vers water hebben gehad, dan loopt ze naar de vijver, waar ze naast gaat zitten en bekijkt de prachtige vissen in de vijver. Ze voelt hoe ze zich ontspant in haar eigen omgeving en even vergeet ze haar zorgen en de wereld om haar heen en komt er een droombeeld in haar gedachten op. Een gelukzalige glimlach verschijnt op haar gezicht.
Voorzichtig pakt hij zijn spullen bij elkaar en kleedt zich aan. Dan pakt hij het eeuwenoude blauwe zwaard en tekent een symbool op het pad, het zwaard steekt hij er midden in.
Hij zucht een keer en weet dat hij deze plaats en deze dame gaat missen. Hij draait zich dan om en zonder om te kijken loopt hij het pad af het bos weer in.
Een eekhoorntje kijkt hem na en piept een keer. Dan is Lord Dreamer verdwenen en sprinkt ook het eekhoorntje de boom in.
* Tussen de hoge bomen loopt Lord Dreamer, hij zucht en praat voor zich uit. De magie is zoek, het is er wel en diep van binnen voel ik de vonk, maar het is net buiten bereik. Ik kan het niet meer, het is over, weg.
* Voor zijn oog ziet hij de veldslagen , zijn kasteel onder het beleg, de machtswisselingen. De interne strijd en de externe factoren hebben hun tol geëist. Hij heeft het aan zien komen, maar machteloos toegekeken. Nu is het te laat. De teerling is geworpen, het spel gespeeld. zonder dat hij de speler was. Hij verlangt terug naar de oude dagen van weleer. De dagen dat hij onbezorgt kon genieten van het wijdse uitzicht en de dagen dat hij meer een avonturier was. Hij weet dat het niet aan de lieftallige schone dame ligt die hij zojuist achterliet. Maar nu is hij weer alleen. bezorgt over hoe het verder gaat, maar rustig omdat hij niet bang hoeft te zijn het op een ander af te schuiven. Hier is geen ander meer. Hier zijn de bomen die er al eeuwen staan en na dat hij ze gepasseerd is nog eeuwen zullen staan. Misschien niet hier, maar dan wel in een andere wereld. Langzaam sjokt hij verder.. Het onbekende tegemoet. Het oneindige tegemoet.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |