Evolutie lege ruimte.
Onderzoek naar vacuüm en tijd is al sinds vele eeuwen aan de gang.
De huidige definities van vacuüm gaan ervan uit dat het vacuüm niet helemaal leeg is, dit heet het fysieke vacuüm.
De klassieke wetenschap ging uit van een absoluut leeg vacuüm en dit lijkt ook het meest op de definitie van vacuüm waar ik vanuit wil gaan.
Waarom absoluut leeg zul je vragen?? Dit is een vacuüm wat, zelfs volgens onderstaande verhandeling alléén aan het begin van het eerste moment van zijn creatie bestaat en een abstractie in een geïdealiseerde werkelijkheid is, maar als theoretisch uitgangspunt ideaal, voor het model wat ik probeer te beredeneren.
Het is zelfs zo dat vele wetenschappers ervan uit gaan dat je bij lege ruimte geen grenzen kunt definiëren, omdat het translatie invariant zou zijn. Maar in een abstracte werkelijkheid kan dit wel.
Tijd is volgens vele wetenschappers de vierde dimensie. En om over tijd en ruimte te spreken of deze bestaat op een bepaalde positie op een bepaald tijdstip zou empirisch zijn, maar ook hier geldt weer dat we dit wel kunnen in een abstracte werkelijkheid.
Ik wil aantonen:
1.Hoe beweging zonder extern uitgeoefende kracht kan ontstaan (of je moet tijdsduur als externe kracht zien).
2.Hoe een deel lege vanuit zichzelf ruimte evolueert (of je moet tijd als een externe factor zien).
3.Of het bestaan van een deel lege ruimte uniek is of herhalend.
Mijn beweringen zijn dat
1.Er beweging ontstaat door voortgang in tijd en deze voortgang ook gebeurtenissen en lege ruimte verandert, al lijken ze relatief stil te staan, of onveranderlijk.
2.Lege ruimte in combinatie met voortgang in tijd een groeiende existentie is.
3.De voortgang in tijd van een deel lege ruimte er voor zorgt dat ieder deel lege ruimte uniek is, hoogstens gelijkend.
Om deze beweringen aan te tonen, beschouw ik het vacuüm als een leeg stuk ruimte waarin geen atomen, quarks straling, golven, velden of wat dan ook aanwezig zijn (tenminste bij aanvang creatie). Voor mijn gedachte-experiment neem ik een denkbeeldig doosje lege ruimte met grenzen die te identificeren zijn met de vorm en de grootte van het doosje, zonder invloed van straling of andere invloed van buitenaf. Dit is nogmaals natuurlijk een abstract beeld en een geïdealiseerde werkelijkheid.
Uitgangspunten zijn dus:
1.Definitie van doosje lege ruimte: Doosje lege ruimte = een absoluut leeg stuk ruimte met volume zonder inhoud of straling van enige vorm en uit te drukken met x,y en z coordinaten vanuit een af te spreken 0-punt.
2.Definitie van tijdbeweging: Tijdbeweging=een aaneenschakeling van momenten, met raakpunten 0 dat bovenstaande lege ruimte bestaat, uit te drukken met x,y,z coordinaten en vertrekkend vanuit een af te spreken 0-punt. Hierdoor ontstaat een tijdketen. Tijd kan in deze driedimensionale voorstelling alle richtingen in.
Tijdbeweging is te relateren aan de vorm en afmetingen van het doosje lege ruimte dat we beschouwen, want zonder dit doosje lege ruimte is er geen aan dit doosje gerelateerde tijdbeweging.
Nu beschouwen we een doosje lege ruimte van b.v. 10x10x10 cm, dit doosje heeft de volgende natuurkundige eigenschappen:
1.volume = 1000 cm3
2.afmetingen = 10x10x10 cm
3.vorm = kubus
4.gewicht = 0 kg onder invloed van zwaartekracht op aarde
5.inhoud = geen.
6.positie t.o.v. ucs waarbij origin 0,0,0 = hoekpunt A. Overige hoekpunten zijn: B, C, D, E, F, G, H.
7.tijdsduur bestaan in jaren, maanden, dagen, uren, minuten en seconden.
Van dit deel lege ruimte op zichzelf beschouwd is de tijdbeweging dat deze bestaat b.v. te meten op basis van gelijktijdigheid met een klok, en de positie t.o.v. b.v. van deze zelfde klok.
Indien het om meerdere doosjes gaat zou de positie en tijdbeweging te relateren zijn aan de doosjes onderling.
Ook kun je een enkel doosje verdelen in b.v. twee halve doosjes die in de ruimte t.o.v. elkaar een andere positie hebben maar wel dezelfde oorsprong en tijdsduur bestaan, enz..
Welke beweringen kan ik op dit moment over lege ruimte en tijd maken:
1.Wiskundig is dit doosje lege ruimte oneindig te verdelen in verschillende vormen van verschillende grootte.
2.Ieder moment in tijd, dat dit doosje lege ruimte bestaat, is wiskundig eindeloos te verdelen in verschillende momenten van kortere tijdsduur.
3.Ieder doosje lege ruimte bestaat vanaf het moment van creatie een aaneenschakeling van momenten.
(Dit heb ik geprobeerd te visualiseren met de volgende tekening.)
Hier hoort een visual die qua bestandsformaat te groot is om te uploaden
Als je tijd als een driedimensionale ruimte beschouwt met tijdlijnen in alle richtingen en je zou een doosje lege ruimte een cirkel laten beschrijven waarbij het terugkeert op een vorig ingenomen plaats, dan is dit moment toch anders omdat het doosje lege ruimte ouder is geworden en het op een later tijdstip plaatsvindt. Een doosje lege ruimte kan dus niet terugkeren naar een vorig moment in tijd
Ook een jonger doosje lege ruimte kan naderhand niet op dezelfde plaats terechtkomen, omdat het gerelateerd aan het eerste doosje lege ruimte op een later tijdstip plaatsvindt. In dit later zijn zit het verschil.
Hiervan uitgaande trek ik de volgende conclusies:
1.Groei: Dat het ouder worden van ieder doosje lege ruimte een groeiende existentie tot gevolg heeft.
2.Voortgang: Dat ieder doosje lege ruimte zich maar één enkel moment op dezelfde plaats in haar tijdketen kan ophouden en door haar eigen bestaan gedwongen wordt voort te gaan. Zonder verdere invloeden van buitenaf maakt het een eenparige beweging.
3.Verandering: Dat ieder doosje lege ruimte verandert doordat ze bestaat gedurende de tijd: ieder volgend moment in de tijd is niet hetzelfde als de vorige en niet dezelfde als de volgende.
Tijdbeweging forceert lege ruimte te veranderen: ieder moment dat lege ruimte bestaat, is anders dan het moment ervoor, of erna.
Hierdoor zijn er drie wetten af te leiden: een wet van groei, voortgang en verandering.
Waarbij y = een moment van het bestaan van het doosje lege ruimte te meten met een klok.
{Groei van een doosje lege ruimte} = {Tijdsduur bestaan sinds oorsprong van een doosje lege ruimte}
Eventueel uit te drukken in Jaren, Maanden, Uren, Minuten en Seconden.
{Voortgang van een doosje lege ruimte in tijd} = {Tijdsduur bestaan sinds oorsprong + y van een doosje lege ruimte} Eventueel uit te drukken in Jaren, Maanden, Uren, Minuten en Seconden.
{Verandering van een doosje lege ruimte} = {(Tijdsduur bestaan sinds oorsprong) - (Tijdsduur bestaan sinds oorsprong - y)}
Eventueel uit te drukken in Jaren, Maanden, Uren, Minuten en Seconden.
4.Dat ieder doosje lege ruimte anders is dan een doosje dat zich ergens anders bevindt, doordat het zich op een andere positie bevindt.
Nu roept dit de volgende vragen en ideeën op:
1.Wat zou het ouder worden van een doosje lege ruimte toe kunnen voegen aan dit doosje lege ruimte.
2.Wat zou de invloed van verschillende doosjes lege ruimte van b.v. verschillende ouderdom op elkaar kunnen zijn. (om dit te visualiseren hierbij nog een tekening.)
3.Indien je uitgaat van oneindig aantal tijduniversum zonder materie en alleen maar lege ruimte, welk dus volgens bovenstaande beweringen voortgaan en veranderen in tijd doordat ze ouder worden, hoe zou je dit dan kunnen beschrijven.
Hier hoort een visual die qua bestandsformaat te groot is om te uploaden
Nu een stap verder:
Indien je uitgaat van een universum zonder materie en alleen maar lege ruimte en je ervan uitgaat dat tijdbeweging vanuit verschillende richtingen kan komen, kunnen er op ieder moment en op iedere positie verschillende doosjes lege ruimte botsen met doosjes van gelijke of verschillende ouderdom en grootte en hierdoor van richting veranderen.
Hier hoort een visual die qua bestandsformaat te groot is om te uploaden
De waarde bij 0=0 van 0 is gelijk, maar de nul links van het = teken is een ander dan de 0 rechts van het = teken.
Dit is een ongelijkheid.
Op basis van een aantal overeenkomsten wordt er gezegd dat 0 gelijk is aan 0,
maar de ongelijkheden is dat het twee verschillende 0en zijn zij bevinden zich op een andere positie en zij zijn na elkaar genoteerd dus de 0 is ouder dan de ander.
Groeten,
Marcus Goldsteen
info@goldsteen.nl
Brainstorm.
Tijd wordt door mensen met klokken als beweging gemeten n.l. het voortgaan van de wijzers van de klok of de raderen van de klok of de voortgang van lichtstralen met een lichtklok.
Zijn de delen lege ruimte als een verzameling in een wiskundige formule uit te drukken.
Als je de voortgang in tijd van een deel lege ruimte wilt visualiseren is het niet mogelijk om dit met een platte voorstelling te doen omdat een deel welk zich achter het voorste deel bevindt zich dus ook op een achterliggende positie in tijd bevindt. Dus zoals ik het tot nu toe gedaan heb is de juiste manier. Deze blijft dus afhankelijk van het beschouwde volume.
Zou de nulpuntsenergie volgens het Heisenbergs principe en welke aantoonbaar gemeten is met het Casimir effect dezelfde lading zijn als die volgens mijn model.
Volgens mijn model zou dit een groeiende energie moeten zijn.
Je zou dus moeten bedenken hoe je deze energiegroei zou kunnen meten.
Volgens de relativiteitstheorie van Einstein zou niets sneller dan het licht kunnen. Dit zou betekenen dat wanneer we uitgaan van een deel lege ruimte op een bepaalde positie deze de informatie of lading van omliggende delen lege ruimte afhankelijk van de afstand op een ander tijdstip krijgt. Dus ook al zouden de ladingen in oorsprong gelijk zijn bij het bereiken van het bovengenoemd deel lege ruimte bestaat een tijdsverschil en dus ouderdomsverschil.
Ik heb zitten denken over een manier om de wet van de groei van energie van een doosje lege ruimte aan te kunnen tonen.
Je zou hiervoor een vacuüm doosje moeten maken met in het midden van dit doosje een flexibele scheidingswand.
Dan zou je op het absolute nulpunt of dicht daar in de buurt aan de ene helft al het mogelijk verwijderbare moeten verwijderen. Dit enige tijd in stand moeten houden en dan na verloop van enige tijd bij de andere helft al het mogelijk verwijderbare moeten verwijderen.
Natuurlijk zou het dan natuurlijk niet zo moeten zijn dat de elektromagnetische straling aan de wanden wordt afgegeven. Het zou dan volgens de theorie van de groei kunnen zijn dat in de oudere helft van het doosje het vacuüm geëvolueerd is en een grotere kracht op de tussenliggende plaat uitoefent dan in de jongere helft.
Of de evolutie moet zich op een andere manier manifesteren b.v. doordat er materie is ontstaan.
[Dit bericht is gewijzigd door Goldsteen op 18-05-2003 08:56]
Zo wel: ga een Nobelprijs claimen
[Dit bericht is gewijzigd door the.moderator op 18-05-2003 01:08]
quote:zie het als een zwerm muggen, voor ons zien ze er allemaal hetzelfde uit, maar de muggen denken daar waarschijnlijk anders over.
Op zondag 18 mei 2003 00:15 schreef the.moderator het volgende:
Zeg newbie, van wie ben jij een kloon?
quote:Het is een beweging in de tijdrichting.
Op zondag 18 mei 2003 00:32 schreef RemcoDelft het volgende:
Jouw bewering1, dat beweging ook zonder externe kracht kan ontstaan, is simpelweg in strijd met Newton, en ook wel in strijd met de thermodynamica: als iets uit zichzelf gaat bewegen, moet het die energie ergens vandaan krijgen (=afkoelen), en dat kan niet spontaan.
Zo wel: ga een Nobelprijs claimen
[Dit bericht is gewijzigd door Schorpioen op 18-05-2003 18:36]
quote:Beste Remco,
Op zondag 18 mei 2003 00:32 schreef RemcoDelft het volgende:
Jouw bewering1, dat beweging ook zonder externe kracht kan ontstaan,
Ik heb het niet over een eenparige beweging zoals b.v. van een afgevuurde kogel.
Waar jij naar verwijst is beweging t.o.v. elkaar binnen de drie voor ons zichtbare dimensies.
Overigens wanneer één voorwerp beweegt binnen deze voor ons zichtbare drie dimensies, heeft het volgens de wetenschap geen zin om het over beweging te hebben; Volgens de wetenschap kun je pas over beweging spreken indien het om beweging van meerdere voorwerpen t.o.v. elkaar gaat.
Ik heb het over tijdbeweging. Dit is een beweging in relatie tot zichzelf (n.l. zijn oorsprong in tijd) of in mijn beweringen deel lege ruimte t.o.v. zichzelf in de tijddimensie. Dit betekend dus in feite dat het voor een aanschouwer best stil kan staan, binnen de voor ons zichtbare drie dimensies: maar ik heb het over de voor ons niet zichtbare hogere tijddimensie.
Anders beschouwd zou je indien je alle beweging van alle objecten, (leeg of niet) stil zou zetten, je nog steeds een eenparige tijdbeweging overhouden. Alleen ditmaal van alle objecten in dezelfde tijdrichting.
Waarom dit nog steeds een tijdbeweging is: nogmaals: omdat ze ouder worden en je het ouder worden kunt meten vanaf het moment dat je alle driedimensionale beweging stil hebt gezet.
quote:uhm ik weet niet wat er allemaal onder "externe krachten" valt. maaruh zwaartekracht zou ik er 1 noemen, uiteraard als abstractie in een geidealiseerde werkelijkheid he....
Op zondag 18 mei 2003 00:58 schreef the.moderator het volgende:
Als een appel uit een boom valt, dan gebeurt dat ook zonder externe kracht. Als er al sprake van een externe kracht is dan is het hoogstens de wrijvingskracht van de lucht. Zoniet: ga zelf Nobelprijs claimen!
quote:Gelijk heb je.
Op dinsdag 27 mei 2003 22:11 schreef KlaPMonGooL het volgende:[..]
uhm ik weet niet wat er allemaal onder "externe krachten" valt. maaruh zwaartekracht zou ik er 1 noemen, uiteraard als abstractie in een geidealiseerde werkelijkheid he....
quote:Volgens de geldende Algemene Relativiteitstheorie is het geen externe, maar juist een lokale kracht.
Op dinsdag 27 mei 2003 22:11 schreef KlaPMonGooL het volgende:[..]
uhm ik weet niet wat er allemaal onder "externe krachten" valt. maaruh zwaartekracht zou ik er 1 noemen, uiteraard als abstractie in een geidealiseerde werkelijkheid he....
Of om de ruim één eeuw oude, en door mij geparafraseerde, woorden van Maxwell te gebruiken; Hoe weet de Aarde dat je er bent, zodat hij aan je kan trekken? Die vraag is uiteindelijk door Einstein beantwoord.
Je moet het dan wel zuiver theoretisch bekijken en massa als pure energie zien, wat het in wezen ook is.
quote:Ja E=mc2 heh.
Op dinsdag 27 mei 2003 22:38 schreef the.moderator het volgende:[..]
Je moet het dan wel zuiver theoretisch bekijken en massa als pure energie zien, wat het in wezen ook is.
quote:[off-topic]
Op dinsdag 27 mei 2003 23:55 schreef Goldsteen het volgende:[..]
Ja E=mc2 heh.
Nee, je begrijpt de nuance niet. Die formule waaruit blijkt dat energie en masse equivalent zijn gaat veel dieper. Wat jij als een object met massa ziet, kun je ook als een object met energie zien. Energie is namelijk ook net zo zwaar als de equivalente massa. De formule werk dus gewoon twee kanten op. Wat jij ziet als je een voorwerp bekijkt is de energie, want materie is er nauwelijks. Materie is net zo doorzichtig als het heelal, ware het niet dat we min of meer verblind worden door de energie er omheen.
Sommige mensen zijn verbaasd dat ze voor meer dan 80% uit water bestaan. Als jij ook zo iemand bent, dan heb ik nog meer slecht nieuws voor je, want de twee waterstofatomen en het zuurstofatoom van het watermolecuul bestaan voor meer dan 99,999999999.....% uit vacuüm. De kern van het waterstofatoom is circa 100.000 maal kleiner dan het atoom dat een diameter van slechts één Angstöm heeft. Dat is de diameter van de elektron-waarschijnlijkheidswolk.
Dat elektron, wat dus het volume aan het atoom geeft, heeft zelf als puntdeeltje geen volume. Het elektron is dus pure energie, die het waterstofatoom zijn volume en een heel klein beetje van zijn massa geeft. Wat jij dus ziet als je naar een persoon kijkt, zijn slechts een paar fotonen die geheel perongeluk een energieuitwisseling met een elektron van een waterstof of zuurstof of koolstof-atoom hebben gehad. Als je ogen dus niet gevoelig voor fotonenergie zouden zijn, maar de metafysische werkelijkheid zouden kunnen zien, dan zagen ze een grote leegte, net zoals bij het heelal.
[/off-topic]
Het voorgaande gelezen hebbende, kun je nu de conclussie trekken dat een voorwerp niet uit een verzameling zware op biljardballen gelijkende massieve atomen bestaat. Een voorwerp bestaat uit een compacte opeenstapeling van lege elektronenwolken. Met daardoorheen op spaarzame maar afgewogen strategische plaatsen een atoomkern. Die het geheel stabiliteit en massa en dus ook inertia verschaffen.
De zogenaamde "aantrekkingskracht" werkt op massa en dus praktisch voornamelijk op atoomkernen. De studie van de theorie van zwarte gaten a.d.h.v. de Algemene Relativiteitstheorie heeft ons geleerd dat een voorwerp dat in een zwart gat valt door de extreme kromming van de ruimte-tijd uit elkaar wordt getrokken. Dat is een fenomeen waarbij de kracht op het ene einde van het voorwerp lokaal een andere kracht is dan de lokale kracht op het andere einde van het voorwerp. Als die kracht dan lokaal is, dan is die altijd lokaal.
De kracht die het voorwerp zelf uit elkaar trekt is wel een voorbeeld van externe kracht, omdat die kracht via de coulombkrachten van de kern en elektronenwolk van de atomen van de ene naar de andere kant wordt overgebracht. In dit geval is de verscheurende resultante dus extern voor de atomen die hem ondervinden.
De kracht zelf is echter niet extern voor het voorwerp. Het is dus het voorwerp dat zichzelf uit elkaar scheurt, omdat de ruimte-tijd over het volume van het voorwerp door de zeer sterke kromming zelf niet meer vlak is.
Zo zijn het dus ook de vallende appelatoomkernen zelf die lokaal en aktief de ruimte-tijd-kromming volgen.
* Ik denk dat ik hierover maar eens een boek, met de titel "Gravity for Dummies", ga schrijven.
[Dit bericht is gewijzigd door the.moderator op 28-05-2003 06:32]
quote:Dank je voor deze heldere uiteenzetting.
Op woensdag 28 mei 2003 04:20 schreef the.moderator het volgende:[..]
[off-topic]
[/off-topic]De zogenaamde "aantrekkingskracht" werkt op massa en dus praktisch voornamelijk op atoomkernen.
Je hebt het over massa.
Kun je ook zo'n helder antwoord geven over hoe massa ontstaat??
2) Enige andersoortige beweging heeft externe energie nodig. Deze kan wel zomaar ineens in je vacuum terechtkomen doormiddel van een dimensiedoorkruisende quantumfluctuatie waarbij je niets (lege ruimte) gesplitst wordt in energie en antienergie.
Wel een kleine kans dat dit gebeurt aangezien het in de geschiedenis maar 1x is voorgekomen in onze dimensie.
In feite is het heelal ook nog steeds een volkomen lege ruimte, want globaal gezien kan je de aanwezige energie anihileren tegenover de antienergie.
De startende kracht hiervoor kwam dus uit een andere dimensie, en ik denk dat de krachten gezien over alle dimensies ook 0 zijn, maar dat 1 dimensie kracht kan 'lenen' uit een andere die tijdelijk een negatieve kracht heeft en vervolgens ook weer 'leent'.
Maar ik dwaal wat af hier. Mijn punt is dat als je alles wat bestaat optelt, in welke vorm of dimensie dan ook, dan kom je uiteindelijk uit op 0/niets.
Alles wat er is/was/zal zijn is uiteindelijk alleen een staatverandering van 'niets'.
[Dit bericht is gewijzigd door raphidae op 29-05-2003 06:18]
quote:Dicht bij de spreekwoordelijke appel die er vanaf viel.
Op donderdag 29 mei 2003 06:17 schreef NicoV het volgende:
waar is de boom?
quote:Hoofddoel:
Op donderdag 29 mei 2003 03:29 schreef thabit het volgende:
Kan er misschien een korte samenvatting van de openingspost worden gegeven want zoveel informatie kan ik niet in 1 keer verwerken.
Kan lege ruimte (of vacuüm) evolueren of met andere woorden kan iets uit niets ontstaan zonder invloed van materie o.i.d..
Hieruit volgen subdoelen.
1.Subdoel: Wat zijn de fysische eigenschappen van lege ruimte.
2.Subdoel: Wat voor invloed hebben deze fysische eigenschappen op
elkaar.
3.Subdoel: Zijn de hieraan verbonden conclusies wiskundig uit te
drukken.
quote:Eigenlijk wil ik uitgaan van evolutie van lege ruimte binnen onze tijddimensie. Niet door quantumfluctuatie die het vacuüm doorkruist vanuit een andere tijddimensie.
Op donderdag 29 mei 2003 06:16 schreef raphidae het volgende:De startende kracht hiervoor kwam dus uit een andere dimensie, en ik denk dat de krachten gezien over alle dimensies ook 0 zijn, maar dat 1 dimensie kracht kan 'lenen' uit een andere die tijdelijk een negatieve kracht heeft en vervolgens ook weer 'leent'.
Mij lijkt evolutie mogelijk op grond van ouderdomsverschillen.
quote:Het enige verschil tussen één leeg doosje dat geplaatst/ontstaan is op tijdstip=0 tegenover een ander leeg doosje, ontstaan op tijdstip=1, is slechts het verschil tussen de tijdstippen, dus idd de 'leeftijd' van de doosjes tegenover elkaar.
Op zondag 1 juni 2003 00:18 schreef Goldsteen het volgende:[..]
Mij lijkt evolutie mogelijk op grond van ouderdomsverschillen.
Maar daarmee veranderd er verder niets, vanuit 'niets' kan niet zomaar 'iets' ontstaan (van een totaal niets uitgaand, waar dus echt 0% 'iets' aanwezig is ).
Hoezo stel je dan, dat er evolutie mogelijk is gebaseerd op ouderdomsverschillen? Mijns inziens is dit onmogelijk iig...(of je moet het 'ouder worden' een evolutie kunnen/willen noemen, maar dan nóg, blijft het een vacuüm)..
Het zou dus kunnen zijn/ Of het is echt zo.... Dat tijd er niet is maar dat alles een bepaalde levensduur heeft. (geen waarom vragen...het is gewoon zo)
Door invloeden (maakt niet uit wat) zal het "iets" veranderen....
Deze invloeden verschillen van b.v. planeet tot planeet zodat het "iets" nooit overal even snel ouder zal worden. Als deze perioden dus verschillen hoeft het niet perse tijd te zijn...sterker nog....het ligt niet aan de tijd.
Wel moet je het voor t gemak aanhouden....
quote:Niet mee eens. Als je van buitenaf de tijd bijhoudt (dus buiten dat vacuüm doosje) dan kan er binnen niks gebeuren/ontstaan, er verstrijkt wel degelijk tijd. Dat is dan dus af te meten aan bijvoorbeeld je horloge. Indien je binnen dat doosje een molecuul ofzo zou zijn, zou je natuurlijk geen tijd kunnen meten, maar deze verstrijkt wel degelijk. Althans wel voor de buitenwereld, dus waarom niet in het vacuüm?
Op maandag 2 juni 2003 00:36 schreef M2theC het volgende:
Op het moment dat er "iets" binnen deze ruimte is zal je nog steeds geen tijd waarnemen. Pas als dat "iets" veranderd (ouder worden, vergaan) kun je dus tijd waarnemen.
quote:Precies. In het vacuüm heeft het geen zin over tijd te spreken, maar daarom is het niet direct zo dat daar geen tijd is. Dat heeft volgens mij meer te maken met de vraag of tijd echt een fundamenteel fysisch iets is, of gewoon een door de mens bedacht hulpmiddel.
Op maandag 2 juni 2003 00:44 schreef Logix het volgende:[..]
Niet mee eens. Als je van buitenaf de tijd bijhoudt (dus buiten dat vacuüm doosje) dan kan er binnen niks gebeuren/ontstaan, er verstrijkt wel degelijk tijd. Dat is dan dus af te meten aan bijvoorbeeld je horloge. Indien je binnen dat doosje een molecuul ofzo zou zijn, zou je natuurlijk geen tijd kunnen meten, maar deze verstrijkt wel degelijk. Althans wel voor de buitenwereld, dus waarom niet in het vacuüm?
quote:Ilya Prigogine die helaas afgelopen 28ste mei is komen te overlijden drukte het in zijn boek Het einde van de zekerheden waarin hij het e.e.a. over tijd en irreversibele processen beschrijft op de volgende manier uit: De materie is blind in een evenwichtstoestand, waar de pijl van de tijd zich niet manifesteert, maar wanneer die zich wel manifesteert, ver van evenwicht, dan begint de materie te zien! Zonder de coherentie van de irreversibele niet-evenwichtsprocessen zou het verschijnen van het leven op Aarde ondenkbaar zijn. De stelling dat de pijl van de tijd slechts fenomenologie is, wordt absurd. Wij zijn het niet die de pijl van de tijd doen ontstaan. Integendeel, wij zijn de kinderen van de pijl van de tijd.
Op maandag 2 juni 2003 00:36 schreef M2theC het volgende:
Tijd bestaat nietHet zou dus kunnen zijn/ Of het is echt zo.... Dat tijd er niet is maar dat alles een bepaalde levensduur heeft. (geen waarom vragen...het is gewoon zo)
Als deze perioden dus verschillen hoeft het niet perse tijd te zijn...sterker nog....het ligt niet aan de tijd.
Wel moet je het voor t gemak aanhouden....
Lastige taal, simpele verklaring: inderdaad zijn er nog steeds hele groepen wetenschappers die niet in een pijl van de tijd en hele groepen wetenschappers die wel in een pijl van de tijd geloven. Ik denk dat de tweede groep gelijk heeft. De eerste groep, van oudsher de grootste, wordt steeds kleiner.
quote:Er zijn nog wel een paar andere verschillen te bedenken b.v. een positie-, een vorm-, of een afmeting-verschil.
Op maandag 2 juni 2003 00:26 schreef Logix het volgende:[..]
Het enige verschil tussen één leeg doosje dat geplaatst/ontstaan is op tijdstip=0 tegenover een ander leeg doosje, ontstaan op tijdstip=1, is slechts het verschil tussen de tijdstippen, dus idd de 'leeftijd' van de doosjes tegenover elkaar.
Maar daarmee veranderd er verder niets, vanuit 'niets' kan niet zomaar 'iets' ontstaan (van een totaal niets uitgaand, waar dus echt 0% 'iets' aanwezig is
Hoezo stel je dan, dat er evolutie mogelijk is gebaseerd op ouderdomsverschillen? Mijns inziens is dit onmogelijk iig...(of je moet het 'ouder worden' een evolutie kunnen/willen noemen, maar dan nóg, blijft het een vacuüm)..
Robert Kaplan schrijft in zijn boek Het paradoxale niets een geschiedenis van het getal nul als wiskundig voorbeeld van niets wat iets is:
Begin citaat:
Er bestaat een (denkbeeldige) verzameling, de lege verzameling, 0, die in het geheel geen elementen bevat. Hoezo denkbeeldig? Hoe kunnen denkbeeldige dingen bestaan? Als u nu nog steeds niet tevreden bent met de antwoorden op de vraag of en waarom de lege verzameling een levend begrip is, wordt u misschien geholpen door een argument in de stijl van het godsbewijs van St. Anselmus, verschaft door een filosoof met de naam Wesley Salmon: De gek zegt in zijn hart, schrijft hij, dat er geen lege verzameling bestaat. Maar als dat de waarheid zou zijn, zou de verzameling van al deze verzamelingen leeg zijn en zou dit de lege verzameling zijn.
Einde citaat.
Zo staat er wel meer in dit boek over het afleiden van b.v. gehele getallen uit de lege verzameling.
Hoe het vervolg van de evolutie van de lege ruimte is zou ik ook (nog) niet weten (en misschien wel nooit). Dit is, denk ik, meer een onderzoeksgebied voor de natuurkunde.
quote:Het is maar een theorie.... Maar ik had t in dit geval over een ruimte zoals b.v. het universum. Er zal dus niks zijn..... niks is ook "iets" maar er treden geen veranderingen op. Tijd is er misschien wel, het is alleen niet relevant. Je kan het niet waarnemen... alleen de gevolgen ervan.
Op maandag 2 juni 2003 22:53 schreef Goldsteen het volgende:[..]
Ilya Prigogine die helaas afgelopen 28ste mei is komen te overlijden drukte het in zijn boek Het einde van de zekerheden waarin hij het e.e.a. over tijd en irreversibele processen beschrijft op de volgende manier uit: De materie is blind in een evenwichtstoestand, waar de pijl van de tijd zich niet manifesteert, maar wanneer die zich wel manifesteert, ver van evenwicht, dan begint de materie te zien! Zonder de coherentie van de irreversibele niet-evenwichtsprocessen zou het verschijnen van het leven op Aarde ondenkbaar zijn. De stelling dat de pijl van de tijd slechts fenomenologie is, wordt absurd. Wij zijn het niet die de pijl van de tijd doen ontstaan. Integendeel, wij zijn de kinderen van de pijl van de tijd.
Lastige taal, simpele verklaring: inderdaad zijn er nog steeds hele groepen wetenschappers die niet in een pijl van de tijd en hele groepen wetenschappers die wel in een pijl van de tijd geloven. Ik denk dat de tweede groep gelijk heeft. De eerste groep, van oudsher de grootste, wordt steeds kleiner.
Tijd zal dus overal verschillen en niet te meten zijn. Op aarde gaan we uit van de tijd aan de hand van factoren en omstandigheden die we misschien alleen hier hebben.
Hout zal misschien wel na honderd "aardjaren" rotten als we het naar Mars brengen. Alles wat zich binnen een bepaalde ruimte bevind is dus onderhevig aan de factoren van buitenaf. Snelheid zoals wij die "hier" kennen zal misschien totaal anders zijn op een andere planeet. Dingen in tijd uitdrukken is dus niet mogelijk...
quote:Natuurkundig gezien is het inderdaad niet mogelijk om iets in tijd uit te drukken omdat het een variable meet eenheid zou moeten zijn en dat mag niet omdat eenheden juist gelijk moeten zijn.
Op dinsdag 3 juni 2003 00:36 schreef M2theC het volgende:[..]
Het is maar een theorie.... Maar ik had t in dit geval over een ruimte zoals b.v. het universum. Er zal dus niks zijn..... niks is ook "iets" maar er treden geen veranderingen op. Tijd is er misschien wel, het is alleen niet relevant. Je kan het niet waarnemen... alleen de gevolgen ervan.
Tijd zal dus overal verschillen en niet te meten zijn. Op aarde gaan we uit van de tijd aan de hand van factoren en omstandigheden die we misschien alleen hier hebben.
Hout zal misschien wel na honderd "aardjaren" rotten als we het naar Mars brengen. Alles wat zich binnen een bepaalde ruimte bevind is dus onderhevig aan de factoren van buitenaf. Snelheid zoals wij die "hier" kennen zal misschien totaal anders zijn op een andere planeet. Dingen in tijd uitdrukken is dus niet mogelijk...
Filosofies zou het wel mogelijk zijn omdat je de tijd kunt zien zoals mensen die zien verschil van dag - nacht, dus wij baseerde onze tijd dus op de zon (later kon dit ook op atoomtijd, maar dat is ff te ingewikkeld om uit te leggen hoe dat gaat en dat hoord onder natuurkunde). Volgens de filosofie zou je dan kunne zeggen dat ieder deel van ruimte dat een dag - nacht vershil kent je een tijd kunt geven. Hoe doe je dit dat? Je meet wanneer de zon dan op zijn hoogste punt zouy staan en je noemt dit 12 uur, je wacht weer totdat die weer zo is en je noemt dit ook 12 uur. Je hebt dat gemeten wat een dag is in die ruimte