Jeugdtrauma -de goedkope sportschoen-

was een antwoord voor saaw

Ik liep altijd op Asix tiger's die ik zelf betaalde van m'n bijbaantje (Medicijnen bezorgen).

Nog vroeger (voor m'n 10-de) meestal op boots schoenen of pinoccio.

Ik had in de eerste jaren mijn nikes altijd ! Maar later begonnen mijn ouders de Bristol wel aantrekkelijk te vinden als uitvalsbasis..., ik werd daar neergezet en moest maar een paar zoeken. Misschien deden ze dat omdat ik toch 3 paar per jaar verslond !

Ik mocht altijd schoenen uitzoeken bij de Bristol, wat erop neerkwam dat ik O'Hara's kreeg

Ik had alleen maar vriendjes met te rijke ouders, die klootzakjes hadden allemaal AirMax, Puma disc of Adidas Torsion's.
Liep ik daar met mijn gare marktschoenen (Teamcity geloof ik).
1 seizoenetje volgehouden, toen ben ik uit eigen zak geld gaan bijleggen voor sportschoenen.
in groep 8 liep ik toen met mijn Nike air Huarachee's en ik was helemaal de pimp!
vanaf die tijd altijd Nike's gekocht, meestal in uitverkoop, maar toch,... het waren Nike's

Iemand nog de taft hype meegemaakt?

Op de basisschool was ik nogal een einzelgänger, dus ik heb me toen nooit zo verdiept in de kleding van mijn klasgenoten. Ik had eerst L.A. Gears en daarna zwarte sportschoenen waarvan ik de naam niet meer weet. Pas in de eerste van de mavo koos ik bewust voor Nike Airmax. Ik vond ze toen erg gaaf en alle stoere kinders liepen met zulke schoenen. Gelukkig werd je bij mij in de klas nooit beoordeeld op het merk van je kleding. Kwam ook doordat en groot deel gewoon niet zulke rijke ouders had en dus vooral in marktkleding liep.

Ik word nu nog door broerlief herinnerd aan mijn Jet 777 en Adam & Eve tijdperk. En ik zal waarschijnlijk ooit van die so called schoenen hebben gehad met "airvenstertjes". Je brak je vinger zowat als je de "air" wilde voelen door het in te drukken. Wat dus niet ging. En 'veren' deden die schoenen dus niet. Het was gewoon een stuk hard plastic, die zool. Vre-se-lijk

Maar ja, vroeger hadden we thuis niet zo heel veel geld te besteden, dus de merken Nike, Adidas, Levi's e.d. waren niet aan mij besteed. Totdat ik zelf geld ging verdienen en mijn allereerste Nike Air Base ging kopen

http://www.arkamix.com/va(...)-eng-GB/june_104.jpg
(maar dan rood i.p.v. blauw)

Ook de merkbroeken kwamen in beeld, evenals de Aussie. Het Aussietijdperk was aangebroken . Menig pak versleten

Ja, die Jet 777's.......ik weet het nog goed. Overwegend grijs met een beetje wit. Halfhoge schoenen, geen gezicht. Maar ja, je was jong en moeder dokte

-edit-
Ik had ook nog van die schoenen met van zo'n draaigeval. Geen veters, maar van die draden, die je strak kon trekken. Asics ofzo? Of Puma?

Last, but not least; Dutchie shoes . Hell, ik herinner me steeds meer merken......Victory schoenen. Nou, wat een victory

[ Bericht 13% gewijzigd door TwinCamDude op 12-01-2009 22:38:49 ]

ik had die master nike airs met raampje wja en samen met de schoenen bepaalde ook je casio horloge je status omdat er nog geen telefoons waren moest je maar daarmee pimpen

Nike Air max ftw

Jammer dat ik die niet meer bewaard heb

Edit: na beetje googlen zie ik dat Classics waren Kan geen plaatje vinden. Waren in ieder geval creme met zilveren rand

[ Bericht 38% gewijzigd door Elwood1802 op 17-01-2009 01:48:27 ]

Victory heb ik ook ooit aan gehad. Wel alleen voor de gymlessen, maar toch. Die schoenen hadden beter Defeat kunnen heten.

Oja en O'Hara en Ball Game

Flashback tvp

Je had ook van die Jordache schoenen toen

En mijn Diadora basketballschoenen met veters en klittenband en stabilisatoren ( ) waren wel fantastisch, en bijna onverwoestbaar. Mijn zweetvoeten zijn ze echter fataal geworden

[ Bericht 42% gewijzigd door DumDaDum op 17-01-2009 02:58:34 ]

Even dit epische topic kicken. Per jaar kreeg ik altijd 2 paar schoenen. Voor de zomer en de winter. Eerst kwamen ze altijd bij de van Haren vandaan. In de winter altijd leren stappers die niet bepaald fraai waren, en in de zomer iets sportievere schoenen. Later werden er ook schoenen gekocht bij de Bristol. Zeker op de basisschool kon je het natuurlijk nooit goed doen met die dingen.
Een berucht merk was Rucanor. Deze gymschoen zorgde ervoor dat je tijdens de gymlessen altijd verdoemd was:



Victory schoenen kon je altijd krijgen bij de van Haren en Mistral kocht je bij de Bristol. Ook DMG was een veel geziene gast. Panther vond ik zelf heel vet, ik kreeg ooit witte en blauwe maar er kon geen goed woord vanaf bij mijn klasgenootjes...
Een aantal jaar terug nog maar een een stel van die goedkope schoenen gekocht, maar ze gaan wel heel snel stuk. Dan is een stel goede schoenen een veel betere investering.

Ik had witte fakes van Converse.. het had niet eens een merk zo nep was het, van de bristol.. met mijn opgetrokken sokken stond ik dan tussen de rest. Ik had ook een hoerenzoon van een leraar die elke week erop kickte door te hardop te roepen 'dat mijn moeder eens nieuwe schoenen moest kopen'.

Maar nu ik er eigenlijk aan denk.. ik had wel als Turk altijd de nieuwste sneakers in de klas. Gewoon Nike's en Adidas modellen, en de Nederlandse kinderen hadden van die lullige merkloze bergschoenen aan. Soms hadden ze een merk, CAT of zo, maar het waren nog steeds van die lullige bergschoenen. Dat maakte weer veel goed.

Ik lach me helemaal kapot! Ik ken dit! Al kon me op de basisschool niet eens boeien dat ik Celtic's, Dutchy's of wat voor Scapino schoen dan ook aan had. Tot in groep 8, toen werden we allemaal merkbewuster. Sowieso droeg ik toentertijd veel O'neill. Dat vond mijn moeder ook een erg leuk merk, dus die stak me daar ook in (zonder klagen van mijn kant overigens, vond het altijd stoere prints/teksten hebben). Ik weet nog goed de eerste Nike Air Max in onze klas. Alle jongens (incluis artelligence) bewonderden de schoenen van onze klasgenoot. Meer jongens in mijn klas ontdekten ook de Aussie, Cavello en Nike Air Max. Meestal omdat zij ook oudere broers hadden die helemaal hardcore minded waren. Zo kwam ik ook in aanraking met die stroming. Was ook heeeeeel erg blij met mijn eerste Nikes (al heb ik eerder ook wel Adidas gehad als heikneuter). Het waren ook nog Nike Air's! Wel bij de Scapino vandaan, maar goed... (Overigens kreeg ik 's winters altijd kwaliteitsschoenen, bij een vooraanstaande schoenenzaak in de stad, 's zomers altijd die goedkope sportschoenen van de Scapino.)

En op de havo droeg ik dus Nike Air Max, Australian, Cavello.. Knipte ik mijn spijkerbroeken stuk, zodat ze over de schoenen vielen. Prikte na een tijd de window's in mijn Air Max lek, dat was ook hip. Wat een debiel gedrag ook haha!

Mooi topic! Jeugdsentiment Wat gaat de tijd dan snel... Ga al richting de 30

Weten jullie ook nog de tijd van de schoenen (nike's) met Lampjes!!!!
haha dat was nog eens wat toen ik 7 jaar was!! (voor mijn ouders dan )

Ik wilde als kind altijd van die stoffen gymschoentjes. Gewoon die platte dingen met n veter (die nu zo in mode zijn ). Want elke keer als ik van die nike-achtige schoenen pastte vond ik dat ik er uitzag als een eend. Ik had enorme lange spillepoten...het was gewoon echt geen gezicht. Zeker niet in cominatie met een fietsbroekje (verplicht) en zo'n oversized t-shirt van de school (ook verplicht). Daarbuiten vond ik gym sowieso geen reet aan, tenzij we gingen turnen/zwemmen/dansen. En buiten de gymles, vond ik sportschoenen een absolute no-no. (Nu stiekem nog steeds). Toen ik naar de middelbare school ging wilde ik per se hakken. Die heb ik erdoor gezeurd aan t eind van groep acht. Suede laarzen met n blokhakje. Vond ze geweldig...

Oja op mijn scholen was merkkleding ook niet echt heel belangrijk. Heel af en toe met n bepaalde hype misschien. Maar dan vooral speelgoedhypes (jojo's?! etc.)
Hoe sociaal je was bepaalde vooral de mate waarin je populair was. Dus de types met n grote bek/goed gevoel voor humor hadden de meeste aanhangers en de stille miepen. Nou dat waren dan dus stille miepen. Moet wel zeggen dat het er in andere klassen (op de middelbare vooral) er wel anders aan toe ging mbt merken/populairiteit)

O de horror, O'Hara had ik geloof ik of Celtics, 1x heb ik mn ouders een keer zo gek gekregen om L.A. Gears te kopen, die hadden ze toen bij de Bristol, sterk afgeprijsd(maar nog steeds duurder dan die neppe shit)

Toen ik op school kwam supertrots werd ik keihard uitgelachen want ik had een 'oud' model aan En natuurlijk wisten ze dat ze in het Bristolkrantje stonden en dat was al genoeg reden om me uit te lachen. Toen ik even later naar het zwembad ging was er 1 schoen verdwenen Toen ik het opbiechtte aan mijn ouders zei mn vader: dit is de eerste en laatste keer dat je zo'n dure merkschoenen krijgt, worden toch alleen maar gejat (maar er was maar 1 weg, te lelijk om te jatten denk ik, met felgroen en rose gevlochten vetermatje )

Ik voel jullie pijn

Maar ach, de personen die mijn O'Hara's beschimpten dragen nu waarschijnlijk veiligheidsschoenen omdat dat nou eenmaal moet als vuilnisman. Met een beetje geluk hebben ze de schoenendoos van m'n nieuwe paar Crockett&Jones tussen mijn afval zien liggen.

Klitteband EN lampjes; ik was tha bomba

Ik was vandaag in de Bristol voor een simpele trainingsbroek, en de lucht van lijm en rubber komt je te gemoed als je de winkel binnenstapt. Ik werd er gewoon weer een beetje nostalgisch van!

Maar goed, de Panther-sportbroek zit prima, en kostte weinig dus toppie Bristol! Toch denk ik dat mensen tegenwoordig niet zo snel meer sportschoenen bij de Bristol zullen kopen. Een paar leuke Nikes koop je tegenwoordig al voor zo'n ¤50,- dus dat valt reuze mee. Ik weet eigenlijk niet eens meer hoeveel die typische Bristolschoenen vroeger kostten...

Troop! Die heb ik ook nog gehad. Jezus wat een dingen.

Ik kreeg nooit van die dure schoenen, maar wist eens via een vage uitverkoop die wit met lichtgroene Adidas Torsions te krijgen een keer. Dus die telden helemaal mee.



Alleen toen ik daarna weer schoenen moest kopen, ja toen was zo'n aanbieding nergens te vinden. Dus moest ik met een paar Nike Crosstrainers terug komen en iedereen maar vragen waar en hoe duur ik ze gekocht had. Wel triest eigenlijk.

Afin de volgende keer had ik een baatje als tomatenplukker en heb ik van m'n 1e geld Air Max 180 gekocht. Toen deed ik weer mee