Naar verhouding zijn mensen met een streng gereformeerde opvoeding vaker depressief dan mensen met een katholieke of andersoortige opvoeding. Met name bovenstaande gedachte is fnuikend voor de psychische ontwikkeling en integratie van een opgroeiend kind, dat leert om zijn minder positieve kanten te onderdrukken (want die zijn zondig), en zijn goede eigenschappen te beschouwen als iets wat niet van hemzelf is en waarover hij geen trots mag gevoelen.
Hartelijke groeten,
P.F.
quote:klopt.. althans.. sinds de zondeval.. daarvoor was zelfs de mens goed
Op dinsdag 6 mei 2003 18:40 schreef Philip_Freriks het volgende:
De gereformeerde paradox stamt eigenlijk al van Augustinus, en luidt: "de mens is hulpeloos, kan uit zichzelf geen goed doen, en is slechts tot het kwade geneigd. Áls de mens echter iets goeds doet, is een teken van Gods genade: eventuele trots over de goede daad is zondig."
quote:ONZIN. althans.. Augustinus NOCH het reformatorisch dogma heeft iets te maken met de psychische toestand ...
Naar verhouding zijn mensen met een streng gereformeerde opvoeding vaker depressief dan mensen met een katholieke of andersoortige opvoeding. Met name bovenstaande gedachte is fnuikend voor de psychische ontwikkeling en integratie van een opgroeiend kind, dat leert om zijn minder positieve kanten te onderdrukken (want die zijn zondig), en zijn goede eigenschappen te beschouwen als iets wat niet van hemzelf is en waarover hij geen trots mag gevoelen.Hartelijke groeten,
P.F.
er zijn in deze meer factoren ...
-strenge sociale controle
-mishandeling
-incest (deze twee komen ook vaker voor)
dit kun je niet relateren aan de reformatorische leer.. maar aan de onjuiste IMPLEMENTATIE daarvan..
en waar
quote:op slaat weet ik ook niet..
Op dinsdag 6 mei 2003 18:45 schreef TimMer1981 het volgende:
En zo zie je maar weer dat mijn stelling klopt: geloof is hersenbeschadiging.
je kunt geen HERSENBESCHADIGING oplopen door PSYCHISCHE invloeden...
quote:Bij deze deponeer ik een nieuwe stelling: Mensen die TimMer heten hebben gewoon last van een hersenbeschadiging
Op dinsdag 6 mei 2003 18:45 schreef TimMer1981 het volgende:
En zo zie je maar weer dat mijn stelling klopt: geloof is hersenbeschadiging.
quote:Toch bestaan er ondanks jouw aanname gewoon blije gereformeerden,planten deze mensen zich nog steeds voort en lijkt hun gemeenschap nog niet op zijn of haar laatste benen te lopen.Mogelijk is er iets mis met de werkelijkheid, mogelijk is er iets mis met je perceptie?
Op dinsdag 6 mei 2003 18:40 schreef Philip_Freriks het volgende:
De gereformeerde paradox stamt eigenlijk al van Augustinus, en luidt: "de mens is hulpeloos, kan uit zichzelf geen goed doen, en is slechts tot het kwade geneigd. Áls de mens echter iets goeds doet, is een teken van Gods genade: eventuele trots over de goede daad is zondig."
Naar verhouding zijn mensen met een streng gereformeerde opvoeding vaker depressief dan mensen met een katholieke of andersoortige opvoeding. Met name bovenstaande gedachte is fnuikend voor de psychische ontwikkeling en integratie van een opgroeiend kind, dat leert om zijn minder positieve kanten te onderdrukken (want die zijn zondig), en zijn goede eigenschappen te beschouwen als iets wat niet van hemzelf is en waarover hij geen trots mag gevoelen.Hartelijke groeten,
P.F.
Een kind dat leert na te denken voordat het ongebreideld toegeeft aan elk verlangen heeft wat levenskunst van zijn of haar opvoeders meegekregen. Immers niet elk verlangen kan in ons leven direct en zonder rekening te houden met anderen worden bevredigd. Een kind dit tijdig bijbrengen vind ik een vorm van noodzakelijke toerusting voordat je je kroost loslaat in onze maatschappij.
Tegelijkertijd vind ik het wat vreemd om elke creatieve gedachte maar meteen van het etiket 'zonde' te voorzien. Zo hebben de kerkvaderen dat niet bedoeld en ik haal het ook niet uit het gereformeerde handboek bij uitstek: Een Statenvertaling of NBG-vertaling uit 1953.
quote:Werkelijk?
Op dinsdag 6 mei 2003 18:40 schreef Philip_Freriks het volgende:
Naar verhouding zijn mensen met een streng gereformeerde opvoeding vaker depressief dan mensen met een katholieke of andersoortige opvoeding.
Wie daadwerkelijk in zichzelf geloofd is dan ook niet meer mentaal afhankelijk van een of ander externe bron.
Juist op dat punt zie je een enorm verschil tussen de oosterse religies ( Hindoeisme, Boeddhisme en Taoisme) en de westerse religies zoals het Christendom, Jodendom en de Islam, die allen hun fundering vinden in het oude testament dat stelt dat de mens per definitie zondig is en alleen met veel geestelijke begeleiding op het goede spoor gehouden kan worden
Een dergelijke instelling wekt inderdaad deprimerend en ondermijnd je zefvertrouwen wat de kerken overigens zeer goed uitkomt.
Groetjes: Wil