Die handschoen? Die heb je toch niet aangeprobeerd he? Goed je wilt een verhaaltje, ik zal eerst even ontbijt maken en wat te drinken maken.
* Chovexani loopt naar de keuken, waar ze wat vers fruit klaarmaakt. Ze ziet hoe Armaya naar buiten glipt en weet dat hij weer op vrouwen jacht gaat, zelfs hij heeft de liefde in zijn bol, nou ja liefde?
Chovexani bloost even bij het idee. Als ze alles klaar heeft, loopt ze weer naar de winkel terug en zet alles op een tafeltje.
Goed die handschoen.Het is niet zo'n interessant verhaal hoor, maar goed. Het is een Baxtalo Handschoen.
Vroeger werden deze handschoenen door magiërs gebruikt als bescherming en voor geluk.
Magiërs hadden natuurlijk hun magie om zich te verdedigen, maar er waren een paar die ook de krijger wilde uithangen, ze hebben deze handschoen gemaakt om hun te beschermen en hun krijgers vaardigheden te geven.
Deze handschoen is al jaren in mijn familie geweest en nu dus in mijn bezit gekomen, het is ook een van de weinige dingen die ik zal verkopen, maar laat hem graag zien, het is een bijzondere handschoen die zich aanpast aan de drager.
* Chovexani doet de handschoen aan en voelt hoe hij om haar hand sluit, dan laat ze een van de zwaarden van de muur na haar toe zweven en gaat een eindje van alles afstaan. Dan geeft ze een demonstratie zwaardvechten, terwijl ze daarvoor nooit in de leer is geweest. nu lijkt het of ze met een zwaard in haar hand geboren is.
Chovexani legt het zwaard neer en wrijft zachtjes over de handschoen en niet veel later laat ze de handschoen van haar hand glijden
Hopelijk zal die kat Armaya een seintje kunnen geven als er meer van dat soort vagelijk volk komt buurten. Dit zijnvan die moment dat sendero zijn troepen mist. Met de perfect huurlingen van vroeger zijn dit soort proeven kinderspel. Maar ja hij moet het op de kracht en wijsheid van Chovexani en Hemzelf hebben. Wat een zeer leuke uitdaging is.
Ehm kan ik die handschoen meenemen ? Hij kan wel eens van pas komen. Heb je nog meer van dat soort leuke dingetjes. Ik vertrouw die god namelijk voor geen byzantijnse dinar.
* Sendero neemt wat fruit en wacht rustig af, wat voor wilde plannen Chovexani vandaag heeft. Of welke rustige plannen ze heeft. Wat het ook wordt geheid komt die god roet in het eten gooien.
Dan kijkt ze haar winkel rond en gaat zelf even op zoek, er liggen zoveel dingen dat ze niet precies weet wat er allemaal ligt.
Uhm laat me eens kijken, ach ja, de Ring der Ontdekking. Deze zuivere bronzen ring word zeer gewaardeerd door diegene die de uithoeken van de wereld willen verkennen en speiciaal degene die zich willen beschermen, aangezien de ring hun zou beschermen tegen ziekte en vergif.
De drager van de ring houdt een constante geriefelijke temperatuur, zelf tijdens extreme temperaturen. Ook zal de rind de drager altijd het noorden aanwijzen, zodat de drager nooit zal kunnen verdwalen.
* Chovexani ziet hoe Armaya weer binnen komt dit keer met een muis in zijn bek en die legt hij voor haar neer. Gelukkig ziet Chovexani hoe de muis niet veel later wegsprint. Met haar gedachte maakt ze een holletje in de muur en ziet de muis daarin weg duiken.
Armaya kijkt haar kwaad aan, maar merkt dan dat de bezoeker er nog steeds is en springt voor hem op tafel. Zachtjes begint de kat te spinnen en het lijkt net of hij een liedje zingt. Chovexani kijkt de kat boos aan en Sendero begrijpt er niks van.
Vertel me een Armaya, wat heb je net gedaan dat je zo vrolijk een liedje zingt? Volgens mij niet veel goeds, aangezien je een zoenoffer voor me hebt meegebracht. Vertel me nou niet dat je weer achter de poes van de buren hebt aangezeten, hoe vaak ik die mensen hier wel niet over de grond heb gehad, met klachten over jou. Ik dacht dat we hadden afgesproken dat je dat zou laten, anders zie ik geen andere oplossing dan je binnen op te sluiten.
* Bij die laatste woorden, gaat de kop van Armaya met een ruk omhoog, kijkt hij Chovexani even vernietigend aan, geeft Sendero een knipoog en keert Chovexani de rug toe. Daarna springt hij van tafel en loopt met een hooghartige pas de trap op, uit het zicht.
Katten!!! Pfff, het is dat hij me zo goed geholpen heeft, anders, nou ja laat maar. Ik zal je er niet mee lastig vallen
* Chovexani pakt een bol op en ziet hoe de bol paars begint op te gloeien. Verschrikt legt ze de bol neer als ze er een soort mist in tevoorschijn ziet komen, wat bij haar weten eigenlijk helemaal niet hoort te gebeuren. Hoewel ze niet snel in paniek is, doet ze toch een paar stappen naar achteren en roept ze Sendero's naam. Sendero hoort meteen aan haar stem dat er iets niet in orde is en kijkt haar vragend aan. Met grote ogen wijst Chovexani naar de bol, waar nu de rook uit lijkt te komen
Dan komt de kat binnen en begint Chovexani hem vermanend toe te spreken. Sendero kan er alleen maar verwonderd naar kijken.
Maffe kat...
* Sendero lacht er even om en na de kreet van Chovexani ziet hij dan ook hoe de bol van Chovexani paars gloeit en er een vage rook tevoor schijn komt. Niet weer zo'n rot geintje van een god hoopt hij.
Bij de goden, wat is dat nu weer voor iets...
* Sendero ziet hoe zich in de paarse rook een vorm zich ontwikkeld en naar buiten stapt. Voor hen staat een afzichtelijk wezen dat behaard is met een soort van naaldjes waaruit paarse rokende druppeltjes komen. Sendero heeft geen flauw idee wat het is. Maar hij weet wel dat het niet vriendelijk is, en zeker niet hier bevochten kan worden. Er is veel te weinig ruimte om te kunnen vechten dus hij kan alleen Chovexani naar de deur wijzen, en er naar toeschuifelen
We moeten weg hier...
Ze hoort Sendero naar haar roepen:
We moeten weg hier* Het lijkt net of haar voeten vast zitten en het enige dat ze kan doen is toekijken. Het wezen slaakt een ijzingwekkende kreet, zo'n kreet dat door merg en been gaat en Chovexani's ogen worden groter.
Dan komen haar benen pas in beweging en haast ze zich naar buiten, via de lange straat, rent ze naar een open plek. Ze voelt hoe Sendero haar volgt en merkt ook dat het wezen hun lijkt te volgen. Het wezen brult van woede en kippenvel vliegt over Chovexani's lichaam. Wat voor verschrikkelijks moeten ze nu weer bestrijden, denkt Chovexani. Chovexani merkt dat ze haar toverstaf is vergeten en ze heeft alle extra kracht nu hard nodig. Voor Sendero ook maar iets kan zeggen, rent ze naar haar winkel terug. Ze kan nog net ontkomen aan een hand die naar haar uitgestrekt wordt.
* Het lijkt er even op dat het wezen Chovexani wilt volgen, maar zodra Sendero stenen tegen zijn kop begint te gooien, lijkt het zijn aandacht van Chovexani af te leiden. Het wezen richt zijn aandacht nu op Sendero en met een kreet probeert het aan te vallen. Ze stijgt op en ziet hoe het wezen herhaaldelijk probeert Sendero aan te vallen, maar Sendero verweerd zich meesterlijk en ze ziet zijn ogen groot worden als ze aan komt vliegen. Chovexani pakt een van de drankjes die ze heeft meegenomen en vliegt om de kop van het wezen, daar giet ze het mengsel over zijn kop, met de bedoeling om het wezen enigszins te verdoven. Voor ze alles over zijn kop heeft kunnen gieten, is ze ontdekt en als een miezerige vlieg, wordt ze door het wezen weggeslagen. Ze komt hard op de grond terecht en ze blijft als verdoofd liggen.
Ondertussen is Chovexani terug in haar winkel, maar kan ze haar toverstok niet zo snel vinden.
Dan herinnert ze zich een spreuk van haar moeder en met een aantal woorden komt haar toverstok aanvliegen. Chovexani pakt nog wat andere benodigdheden, die haar wel van pas kunnen komen en haast zich naar buiten.
Daar zegt ze nog een paar woorden en haar bezem komt aan vliegen.
Sendero schrikt en wilt naar Chovexani toe om te kijken of ze gewond is en of ze zelfs nog wel leeft, maar het wezen heeft andere plannen met hem en zet weer de aanval in.
Voor dat hij naar haar toe kan zwaait het wezen met z'n arm en een wolk van vlijmscherpe naaldjes vliegt naar sendero toe. HIj duikt weg en de plaats waar hij net stond is bezaaid met naalden.
Even kijkt Sendero naar Chovexani en hij ziet dat ze beweegt. Dan vergt het wezen al zijn aandacht. midden op straat terwijl de omwonenden snel hun heil binnen zoeken en een enkele dappere bewoner van Trandofir een boog haalt staat Sendero behoedzaam tegenover het afschrikwekkende wezen.
Hij laat z'n magische staf splitsen en vervormen tot een groot schild tegen de naald aanvallen en een lang zwaard. Uit de groot handel komen een paar helpers die beschutting zoeken achter wat kratten en hun kruisbogen op het wezen richten.
Dan beginnen ze te schieten. Het wezen schokt en krijst van de inslagen van de kruisboogpijlen en gilt het uit als er plotseling een gevederde pijl uit z'n nek steekt, afgeschoten door een dappere dorpeling. Sendero valt dan het wezen aan. Het wezen laat weer een wolk van naalden los die op worden gevangen door het schild van Sendero terwijl zijn zwaard onhoudbaar aan komt zwaaien.
Met een ijzingwekkende krijs stort het wezen zwaar gewond tegen de vlakte. Sendero laat het schild en het zwaard weer samenvoegen en de staf vorm zich tot een speer die Sendero diep in het hart van het wezen ramt. Als het wezen zijn laatste adem uitblaast keert hij zich om naar Chovexani en ziet dat ze overeind kruipt.
