toen ik 18 was, vond ik het nog niet zo erg maar de greep naar finciele middelen was minimaal
toen ik 22 was vond ik het al minder prettig, de gedachten om nu al vader te moeten zijn...
nu (24) moet ik er de komende 5 jaar nog niet aan denken, waarom ik weet het niet maar ik heb persoonlijk nog niet het gevoel een goed verantwoordelijk vader te kunnen zijn voor mijn kind, hoe denken jullie hierover??
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 24-04-2003 18:56]
Denk dat ik er einde 20 wel aan toe ben ofzo, maar vooral niet te vroeg dus.
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 24-04-2003 18:57]
ik wil iig nog genieten van een vrij leven, zonder verantwoordelijkheden voor dat ik me voorgoed moet vastgrijpen aan het vaderschap
quote:waar ik eigenlijk naar op zoek ben is: wanneer ben je er verantwoordelijk genoeg voor, financieel, moreel, denk ook aan waarden normen... milieu. enz enz
Op donderdag 24 april 2003 14:10 schreef goudappeltje het volgende:
voorlopig nog niet, ben nu 19 en ik wil eerst mijn studie afmaken. Dat betekent dat ik nog wel wat jaartjes zoet ben zonder kids
Denk dat ik er einde 20 wel aan toe ben ofzo, maar vooral niet te vroeg dus.
quote:ik denk dat dit ongeveer is als je een paar jaartjes gewerkt hebt. Je bent dan de ergste wilde haren kwijt en weet wat het is om verplichtingen te hebben. Dan sta je er ook financieel beter voor.
Op donderdag 24 april 2003 14:14 schreef basjeP24 het volgende:[..]
waar ik eigenlijk naar op zoek ben is: wanneer ben je er verantwoordelijk genoeg voor, financieel, moreel, denk ook aan waarden normen... milieu. enz enz
quote:mee eens
Op donderdag 24 april 2003 14:18 schreef Sylvana het volgende:
ik denk dat je voor je 25/26e nog niet financieel zelfstandig genoeg bent voor een kind. Als ik klaar ben me studeren ben ik 22/23 en dan moet ik eerst echt wel een paar jaar gewerkt hebben om een kind te kunnen onderhouden. Ik vind zelf 28 een mooie leeftijd om kinderen te krijgen, dan werk je meestal al een paar jaar, heb je een eigen huis, meer verantwoordelijkheid, wat meer levenservaring, dus dan lijkt het me wel kunnen om een kind te krijgen
quote:in mijn geval ben ik het er wel mee eens hoor. Maar er zijn zat mensen die op hun 25e al een aantal jaren gewerkt hebben en wel financieel zelfstandig zijn.
Op donderdag 24 april 2003 14:18 schreef Sylvana het volgende:
ik denk dat je voor je 25/26e nog niet financieel zelfstandig genoeg bent voor een kind. Als ik klaar ben me studeren ben ik 22/23 en dan moet ik eerst echt wel een paar jaar gewerkt hebben om een kind te kunnen onderhouden. Ik vind zelf 28 een mooie leeftijd om kinderen te krijgen, dan werk je meestal al een paar jaar, heb je een eigen huis, meer verantwoordelijkheid, wat meer levenservaring, dus dan lijkt het me wel kunnen om een kind te krijgen
Maarja wat me wel freakt is dat je meestal een lange relatie hebt met iemand waarmee je dan trouwt. Dat zou betekenen dat ik binnen nu en 4 jaar iemand tegen kom waarmee ik 3 jaar smamenwoon ofzo en dan trouw en dan na 1 jaar kinderen neem. Das naar mijn idee best snel.
aan me gedachte is ook wel te zien dat ik nu nog geen kinderen wil want ben er nog lang nie klaar voor, ik heb nu ook ziets dat ik alleen een jongen wil want ik moet er wel mee kunnen voetballen 
Ik wilde niet te vroeg, maar ik pas ervoor om al tegen de 50 te lopen als mijn eerste net 18 wordt.
Takes all the fun out of being a parent.
quote:ik ben nu 16 en wil soms liever 18 zijn
Op donderdag 24 april 2003 14:07 schreef basjeP24 het volgende:
het toppic doet even anders denken dan wat de vraag eigenlijk is, maar wat vind jij de geschikte leeftijd om een volwaardig ouder te kunnen zijn. ik persoonlijk heb in de loop der jaren mijn menig hierover bijgescherpt. toen ik 16 was vond ik dat een prima leeftijd en als de kleine kwam nam ik mijn verantwoordelijkheden
toen ik 18 was, vond ik het nog niet zo erg maar de greep naar finciele middelen was minimaal
toen ik 22 was vond ik het al minder prettig, de gedachten om nu al vader te moeten zijn...nu (24) moet ik er de komende 5 jaar nog niet aan denken, waarom ik weet het niet maar ik heb persoonlijk nog niet het gevoel een goed verantwoordelijk vader te kunnen zijn voor mijn kind, hoe denken jullie hierover??
word je tenminste serieus genomen
heb je van die mensen die gaan met me vriend praten en kijken straal langs me heen want ik ben een domme 16-jarige die nergens wat vanaf weet
behalve dat is het wel leuk om 16 te zijn 
grtz werty
quote:En op welke leeftijd wil je dan kinderen krijgen?
Op donderdag 24 april 2003 14:37 schreef werty het volgende:[..]
ik ben nu 16 en wil soms liever 18 zijn
word je tenminste serieus genomen
heb je van die mensen die gaan met me vriend praten en kijken straal langs me heen want ik ben een domme 16-jarige die nergens wat vanaf weetbehalve dat is het wel leuk om 16 te zijn
grtz werty
quote:gefeliciteerd! En veel sterkte tijdens de slapeloze nachten!
Op donderdag 24 april 2003 14:35 schreef BladE-l----- het volgende:
Ik ben 26 en we verwachten in augustus de eerste.
Ik wilde niet te vroeg, maar ik pas ervoor om al tegen de 50 te lopen als mijn eerste net 18 wordt.
Takes all the fun out of being a parent.
quote:Dank je!
Op donderdag 24 april 2003 14:39 schreef Fio het volgende:[..]
gefeliciteerd! En veel sterkte tijdens de slapeloze nachten!
Maar ik heb net van mijn baas gehoord dat ik heel veel vrije tijd ga krijgen.
(reorganisatie, ik ben volgende week werkeloos.)
Dus ik kan wel wat slaap missen.
Ik heb altijd gezegd dat ik voor mijn 25ste klaar wil zijn met kinderen krijgen en gelukkig dacht mijn man er ook zo over.
Ik ben nu 24 en trotse mamma van Damien (2,5 jaar) en Duncan (3 weken oud).
Ik denk ook dat het komt omdat ik zelf een "oude" vader heb. Die is nl al 60, al doet ie nog alsof ie 18 is
. Het lijkt me zo lekker om gewoon straks als de kinders het huis uit zijn nog gewoon zonder al te veel ellende te kunnen genieten van het leven, want aletn we wel wezen als mijn kinders rond hun zeg 20ste het huis uit zouden gaan zijn mijn man en ik allebei net begin veertig.
Heerlijk toch?
Over de financiele kant wat door iemand werd aangekaart dat je daar niet de middelen voor zou hebben als je voor je 25 ste kinderen krijgt. dat is je reinste bullshit vind ik persoonlijk.
Mijn man werkt al vanaf zijn 18e fulltime en ik ben op mijn 19e begonnen met werken. We waren beiden klaar met school en mijn man leert nu nog bij via zijn werk dmv cursussen. Tja een IT-er moet bij blijven he?
Ik ben gestopt met werken momenteel en ben van plan om misschien de draad weer op te pakken als de jongste ook naar school is, dus over 4 jaar ongeveer.
Maar tot nu toe redden we het prima en kunnen we ook nog leuke dingen doen zonder dat het ons de kop kost.
Als ik zeker wist dat ik hetzelfde kind zou krijgen, had ik er liever een jaar of 5 mee gewacht. Ik ben heel blij met mijn kleine, zou hem voor geen goud kwijt willen, maar het had beter voor hem geweest als ik wat meer financiele zekerheid had gehad op het moment dat we hem kregen.
quote:ik denk dat het verschil vooral in de opleiding zit (niet lullig bedoeld). Mensen met een lage opleiding beginnen eerder met werken en zijn daardoor eerder toe aan kinderen. Daar komt nog eens bij dat vrouwen met een hogere opleiding eerder geneigd zijn om eerst te gaan werken, omdat anders hun opleiding weggegooid geld is.
Op donderdag 24 april 2003 14:48 schreef Angel22 het volgende:
Goh ik zie hier een hoop reacties met pas eind 20 ofzow.
Ik heb altijd gezegd dat ik voor mijn 25ste klaar wil zijn met kinderen krijgen en gelukkig dacht mijn man er ook zo over.
Maar qua woning/geld is het nog niet echt handig nu.
Maar het lijkt me ondanks alle zorgen e.d super!
Helaas heb je je eigen timing nooit zo in de hand, en een kind "neem" je niet, die krijg je. Afwachten dus...
(En mocht ik vandaag zwanger raken, dan zou ik het stiekum ook ontzettend leuk vinden )
Mag ik auto-rijden
Heb ik alle diploma's die ik wil halen..
Kan ik eindelijk samenwonen met me vriendje
quote:Lees even het topic
Op donderdag 24 april 2003 15:27 schreef Patries86 het volgende:
Ik wil 21 zijn !!Mag ik auto-rijden
Heb ik alle diploma's die ik wil halen..
Kan ik eindelijk samenwonen met me vriendje
ten eerste:
me vriendin is nog maar 16, dus daar zouden de papz en mamz niet blij mee zijn.
ten tweede:
ik ben nog maar 19 vind ik ook nog veels te jong
ten derde:
moet werk gaan vinden, tsja zijn kleine kost wat
nou jaartje of 28 a 30
Ik persoonlijk moet er niet aan denken om nu zwanger te worden. Nou ja, stiekem lijkt het me wel heel mooi enzo. Maar de omstandigheden zijn verre van ideaal. Ik werk al 1,5 jaar nu, maar heb nog nooit een vast contract gehad (lang leve de economie). Ik zou dus al nooit verlof of kineropvang ofzo kunnen krijgen. Verder woon ik op een 1-kamerwoning, ook niet ideaal. Ohja en detail: ik heb geen vent met wie ik er eentje kan maken, hehe.
25 jaar is natuurlijk op zich wel een hele goede leeftijd om zwanger te worden, vooral lichamelijk. Maar voor mij is denk ik de ideale leeftijd zo rond de 28. Dan heb ik dus nog 3 jaar om een man te ontmoeten en te sparen enzo, nou ja eigenlijk minder nog want je besluit nou eenmaal niet om 2 weken na de ontmoeting een kind te maken.
Ach en is het niet een beetje arrogant om een ideale leeftijd te stellen. Het is niet zo dat je een baby op bestelling krijgt. Het is toch een geschenk wat je krijgt.
Ik wilde op mijn 30e al en ik ben nu 35 en tis echt nog niet gelukt hoor.
Voor mij persoonlijk denk ik dat ik nu een betere moeder zou zijn dan toen ik 25 was. Ik was toen veel te veel bezig met mezelf en andere dingen.
ik zal eerst een vriendin moeten vinden voordat ik kinderen kan krijgen. ik zei in mijn puberteit altijd: op mijn 25e wil ik getrouwd zijn. Ben nu 23 dus begin steeds meer te twijfelen of ik nog voor mijn 25e getrouwd zal zijn.
Het antwoord op de topicvraag is dus eigenlijk: Geen idee. Ik zou wel graag kinderen willen overigens.
-edit- vervelende typo's ook -/edit-
Ben bijna 26.
Inmiddels ben ik 28 en mijn vriend (met wie ik nu ruim 9 jaar samen ben) en ik hebben vorige maand besloten om er nu maar voor te gaan.
Waarom we dit niet eerder hebben besloten??? Dat lag voornamelijk aan mij. M'n vriend wil het al 6 jaar (hij is 9 jaar ouder dan ik), maar ik heb de boot altijd afgehouden. Ik had altijd wel een ander excuus om het nog even uit te stellen. Tot ik me realiseerde dat ik, als ik voor m'n 30e nog moeder zou willen worden, toch weleens op mocht gaan schieten.
Ik ben nu een maand gestopt met de pil en hopelijk heb ik binnenkort blij nieuws.
quote:veel succes
Op donderdag 24 april 2003 18:48 schreef Jambo het volgende:
Mijn moeder kreeg mij toen ze 20 was en ik vond (en vind) het heel leuk om zo'n jonge moeder te hebben. Rond mijn 17e zei ik altijd dat ik ook rond m'n 20e aan kinderen zou beginnen.Inmiddels ben ik 28 en mijn vriend (met wie ik nu ruim 9 jaar samen ben) en ik hebben vorige maand besloten om er nu maar voor te gaan.
Waarom we dit niet eerder hebben besloten??? Dat lag voornamelijk aan mij. M'n vriend wil het al 6 jaar (hij is 9 jaar ouder dan ik), maar ik heb de boot altijd afgehouden. Ik had altijd wel een ander excuus om het nog even uit te stellen. Tot ik me realiseerde dat ik, als ik voor m'n 30e nog moeder zou willen worden, toch weleens op mocht gaan schieten.Ik ben nu een maand gestopt met de pil en hopelijk heb ik binnenkort blij nieuws.
quote:ik hoop voor je dat het snel lukt, succes
Op donderdag 24 april 2003 18:48 schreef Jambo het volgende:
Ik ben nu een maand gestopt met de pil en hopelijk heb ik binnenkort blij nieuws.
Qua carriere gerichtheid is dat niet echt handig, maargoed ieder zijn keuze
Je zou dus zeggen dat alles er klaar voor is. Maar ik denk dat we nog ff een paar jaartjes wachten. Ik ben niet bang dat ik het opvoeden niet aan zou kunnen (werk immers met kids), maar zou gewoon nog wel een tijdje van de vrijheid willen genieten. Ik vind 25 wel een mooie leeftijd...
Maar eigenlijk wil ik geen werkende moeder zijn, dus het zit er denk ik voor mij niet in..
quote:Ik denk dat dit in z'n algemeenheid wel klopt, maar voor mij gaat het niet op.
Op donderdag 24 april 2003 15:22 schreef Fio het volgende:[..]
ik denk dat het verschil vooral in de opleiding zit (niet lullig bedoeld). Mensen met een lage opleiding beginnen eerder met werken en zijn daardoor eerder toe aan kinderen. Daar komt nog eens bij dat vrouwen met een hogere opleiding eerder geneigd zijn om eerst te gaan werken, omdat anders hun opleiding weggegooid geld is.
Ik was nog bezig met mijn studie af te ronden toen ik (gepland) zwanger raakte. Op dat moment waren we (bijna) 2 jaar getrouwd en mijn man had (al enkele jaren) een contract voor onbepaalde tijd.
We wilden niet langer wachten. Mijn opleiding kon ik ook wel afronden tijdens en na de zwangerschap (is ondertussen ook gebeurd). En ik vond het jammer om aan een carriere te beginnen die na een aantal jaar moet onderbreken/stilzetten en daarna weer op te pakken. Dan liever beginnen met werken als de kinderen naar school gaan, dan hoef ik niets te onderbreken.
Natuurlijk is het wel zo, dat de kennis die ik heb verouderd is tegen de tijd dat ik aan het werk ga, maar aangezien ik part-time wil gaan beginnen, zal dat niet direct op HBO-niveau zijn (dat hoeft van mij ook niet).
quote:Gelukkig zie je dit zelf in, ik hoorde gister van iemand die met zijn vriendin wel een kindje wilde hebben, maar dan op de voorwaarde van "wie het kindje krijgt mag het houden".
Op donderdag 24 april 2003 14:13 schreef MOD het volgende:
[...]ik wil iig nog genieten van een vrij leven, zonder verantwoordelijkheden[...]
Zie ook hier
We've been spending too much of our lives
Living in a pastime paradise
Let's start living our lives
Living for the future paradise
Praise to our lives
Living for the future paradise
Shame to anyone lives
Living in in a pastime paradise
nog niet aan toe en achteraf ben ik ook erg 'tevreden' met de leeftijd(29) waarop ik mijn
eerste kind mocht verwachten. Wij hebben het krijgen van kinderen zeker bewust gepland,
voor zover dat mogelijk is dan.
Kinderen opvoeden in combinatie met een baan leek mij niets, dus ben ik nu fulltime moeder
en dat bevalt me prima. We verwachten ons tweede kindje in november, sneller dan
verwacht, maar zéker gewenst!!
.quote:Ik ben blij dat ik de mogelijkheid had de eerste jaren er helemaal voor mijn kinderen te zijn, ze hadden dat ook echt nodig.
Op vrijdag 25 april 2003 11:01 schreef basjeP24 het volgende:
nu een volgende vraag, wie vind dat werken en opvoeden samen gaat, ik persoonlijk vind (zeker in de eerste 5 levensjaren) dat er iemand thuis moet zijn, helaas is onze samenleving daar niet meer op gebouwd. wat is jullie mening hierover??
Maar ook weer blij dat het op een gegeven moment niet meer zo nodig was, bij een evt volgend kindje, zou ik denk ik wel part time blijven werken.
Kleine kinderen 5 dagen per week naar de opvang vindt ik persoonlijk weer niets.
Daarnaast ken ik mezelf goed genoeg om te bekennen dat ik er een beetje te egoďstisch voor ben. Je leeft immers maar een keer, en "I want to enjoy it to the full".
Ik ben al vader van een zoon en een dochter en de 3e is op komst.
Vader zijn is voor mij het mooiste wat ik van mijn leven mee heb gemaakt ,maar opa wordt lijkt mij de kroon op het vader schap.
Ik denk trouwens niet dat ik kinderen wil, maar ja, ben pas 20, dus dat is niet zo raar.
Ik zou denk ik geen kinderen meer willen na men 35e, ik zou dat niet leuk vinden voor de kinderen. Als ik op men 30e een kind krijg, ben ik 40 als hij/zei 10 is, op je 40ste kan je nog is een balletje trappen of stukje fietsen.
Als je pas op latere leeftijd kinderen krijg kan het gebeuren dat je zelf al zo slecht op de been bent ofzo dat je niet eens meer met de kinderen wat kan doen.
Een ander punt wat meespeelt dat ik misschien eerder kinderen wil is om het feit dat ze dan een lange tijd in hun leven een opa en oma hebben. Ik zou het ff uitleggen: Ik ben thuis met zen 4e, men jongste 2 broertje verschillen in leeftijd een hoop met mij en men oudste broertje. De 2 jongte hebben maar 1 opa en oma gekent, en de jongste kent alleen een men opa.
Ik heb zelf vroeger zo veel lol en warmte en alles gehad bij men opa en oma, dat had ik voor geen goud willen missen, en ik wil die plezier mijn kinderen ook niet ontnemen. Ik vind het daarom ook erg jammer dat hun nu nog maar 1 opa over hebben. Dat vind ik ergens niet eerlijk als je het vergelijkt met wat ik en men oudste broertje vroeger hadden. Maarja hier doe je verder niks aan 
Ik ben nu 24 en heb een dochter van 9 weken.
Heb er geen moment spijt van.
Had -als ik kinderen had gewild- het liefst rond 28 geweest.
Toen was de situatie er niet naar. Ik ben nu alweer een stukje ouder (tijd vliegt hoor!), en denk niet dat het nog gaat gebeuren.
Dat is overigens een bewuste keuze hoor!
Maar ja.. je weet maar nooit!
Aangezien ik de kost verdien en hij nog studeert wachten we nog maar eventjes (maar als ik perongeluk zwanger raak zal ik dat zeker leuk vinden!). Vriendinnen van mij zijn ook pas laat moeder. Sommige zijn 30 en sommigen zelfs ouder. Ik zie wel ... hopelijk ben ik voor mijn 35e aan de beurt voor zo'n lief baby'tje
Ik vind 28 of 29 wel een mooie leeftijd..
Of ouder, ik wil eigenlijk ook nog wel eerst rondreizen en genieten van mijn vrijheid!
Tante ben ik wel bijna, hoop ik.. mijn zus is al bijna 29 dus..??
Maar, eerst de "goede" volgorde, dus voor mij eerst trouwen (volgend jaar) en dan pas een kind
Maarja ben nog 18 dus voorlopig niet 
quote:Kijk...dat snap ik dan niet. Eerst studeren en dan een jaartje werken om vervolgens aan kinderen te beginnen ???
Op donderdag 24 april 2003 15:27 schreef Christine het volgende:
Vroeger zei ik altijd dat ik op mijn 23e mijn eerste kindje wilde. Volgens de planning die we nu aanhouden, lijkt 25 mij wel een goede leeftijd. Over drie jaar zijn mijn vriend en ik alletwee afgestudeerd, heb ik al een jaar gewerkt, en lijkt het me een goede timing.Helaas heb je je eigen timing nooit zo in de hand, en een kind "neem" je niet, die krijg je. Afwachten dus...
(En mocht ik vandaag zwanger raken, dan zou ik het stiekum ook ontzettend leuk vinden
quote:T lijkt mij handig om wat geld te hebben voor dingen als kleding enzo...
Op zondag 21 september 2003 10:12 schreef _asterix_ het volgende:[..]
Kijk...dat snap ik dan niet. Eerst studeren en dan een jaartje werken om vervolgens aan kinderen te beginnen ???
quote:Ja dat lijkt me ook handig, maar na een jaar heb je nog niet eens de eventuele schulden van de studie afbetaald !
Op zondag 21 september 2003 10:13 schreef SoesGSX600 het volgende:[..]
T lijkt mij handig om wat geld te hebben voor dingen als kleding enzo...
Ontopic ...ik zou wel 20 willen zijn ...
quote:een kind hebben betekent niet meteen einde "carriere" hoor...
Op zondag 21 september 2003 10:12 schreef _asterix_ het volgende:[..]
Kijk...dat snap ik dan niet. Eerst studeren en dan een jaartje werken om vervolgens aan kinderen te beginnen ???
Nu ben ik 21 en heb ik een heel lieve vriend, maar dat is allemaal nog zo pril, dus trouwen schiet nog niet op. Daarnaast ben ik net begonnen aan mijn studie. Ik wil heel graag kinderen, maar niet nu al. Misschien over een jaartje ofzo.
Maar ik vind wel dat werk en opvoeden niet echt samen gaat. Het maakt niet eens uit wie er thuis blijft, zolang er altijd maar een ouder is die voor de kinderen kan zorgen (dat kan dus ook door beiden part-time te gaan werken). In ieder geval ben ik wel goed onderweg om het financieel goed op orde te krijgen zodat als m'n meissie full-time moeder zou willen worden het ze aan niets ontbreekt.
Verder moet je dan ook nog maar afwachten of je uberhaubt wel kinderen kunt krijgen, want dat kan ook nog moeilijker zijn dan de meesten denken. In mijn kennisenkring ken ik 3 stellen waarbij het niet lukt, waarvan 2 in de medische molen zitten en 1 is de droom definitief voorbij, in de leeftijdscategorie 25 en 30+.
Ik zelf heb een relatie achter de rug, waarbij mijn partner onvruchtbaar bleek. Nu in mijn huidige relatie ben ik zwanger van de 1e en de kleine zal geboren worden een paar weekjes voor mijn 35e verjaardag en dan had ik een risico van 1 op 2000 dat het een kindje zou zijn met een handicap, niet dat mij dat iets uitmaakt, maar dan komt die discussie erweer, hoe jonger hoe gezondere kansen
Een kind neem je niet, een kind krijg je!
jee, ik zou het echt niet weten...
Kinderen opvoeden is denk ik niet zozeer aan leeftijd gebonden. Meer aan karakter, omgeving, situatie, ambities... (wil je uberhaupt wel kinderen).
Ikzelf had nooit echt een kinderwens. Ik heb een abortus gehad toen ik 15 was (van mijn huidige man, die "het" wel wilde), maar voor mij was dat toen absoluut onmogelijk.
Ik heb jaren gestudeerd (nog steeds een relatie met dezelfde man) en ben op 25 jarige leeftijd pas gaan werken. (ik had nog steeds geen kinderwens).
Pas toen ik 29 was kreeg ik ineens een gevoel van; ik wil een kind...
Mijn man was er meteen voor, dus ik ben gestopt met de pil en een maand later was ik zwanger...
Heel abrupt dus eigenlijk kregen we een zoontje toen we 30 / 31 waren en het was de beste beslissing die we ooit hebben genomen, maar of dat in ons geval eerder in de tijd ook zo was geweest betwijfel ik....