Misschien dat ik wat 'schokkende' dingen in m'n tekst plaats maar dan voel ik me er ook zo over en schroom ik me eindelijk eens niet me uit te drukken op een manier die ik graag wilde gebruiken.

Intro

Even in het kort iets over mezelf. Ik ben een jongen van 21 jaar en woon in Overijssel. Eigenlijk liep alles wel relatief normaal tot ik zo'n 15 jaar werd. Ik had toen al wat kleine pesterijtjes achter de rug vanwege m'n zwakke voorkomen. Ik was nogal mager en heb nogal een babyface (zachte, zwakke gezichtsstructuur). Ik zie er een stuk jonger uit dan ik ben en dat heeft best veel problemen opgeleverd. Echt rampzalig was het nog niet, behalve het feit dat ik er wat meer verlegen van werd. Helemaal zeker weten doe ik het niet dat ik vanaf zo'n 15 jaar meer in de problemen ben geraakt, maar laat ik voor het gemak het getal 15 nemen. Vanaf dat moment ongeveer ging het flink bergafwaarts.

Voetbal

Ik heb behoorlijk lang voetbal gespeeld. 10 Jaar lang om precies te zijn. Nooit echt met veel plezier, aangezien ik er niet goed in was. Ben je bij mij in de omgeving niet goed in voetbal, dan ben je al snel niet populair. Ik durfde niet veel om de bal te vragen, durfde niet hard te spelen, en dat allemaal omdat ik mezelf maar een mietje vond. Ik was broodmager en keek als ik alleen in de kleedkamer was best veel naar m'n lichaam in de spiegel omdat ik er gewoon een hekel aan had. Waarom was ik ten slotte zo mager, terwijl anderen al behoorlijke spieren begonnen te ontwikkelen?

Ik kwam nog meer in het nauw toen ik een tijdje getreiterd en gepest werd. M'n spullen werden verstopt en als ik wilde douchen werd ik uit de douche geduwd. Ik moest wachten tot de rest klaar was met douchen voor dat ik aan de beurt was. Meerdere malen heb ik geprobeerd er toch tussen te gaan staan, maar ik had gewoon geen kans. De koude tuinslang werd erbij gehaald en ik werd weggeduwd. Soms hield ik me vast aan de doucheknoppen. Er werd dan nog harder aan me getrokken zodat ik tot twee keer toe open wonden in m'n hand had. Het bloed druppelde naar beneden en als reactie kreeg ik gelach en wijzende vingers over me heen. Ik zat te trillen van woede en had tranen in m'n ogen. Ik wilde ze allemaal vermoorden maar kon gewoon niets doen. Ik ben eens huilend naar huis gelopen en wilde een bloedbad aanrichten. Ik was van plan een mes te pakken en vertelde dat aan m'n moeder. Ik schreeuwde en sidderde van haat maar m'n moeder hield me tegen.

Ik begon excuses te verzinnen om onder de trainingen uit te komen. Ik had te veel huiswerk, had griep of kon niet op tijd naar huis komen van school. Na het vele treiteren en pesten heb ik besloten te stoppen. Na een half jaar had ik eindelijk de moed gevonden om op de trainer af te stappen om te vertellen dat ik niet meer wilde voetballen. De trainer wist niets van mijn problemen en dacht dat ik er gewoon geen zin meer aan had. Ik stopte ongeveer op m'n 17e met voetballen.

School

Ik zat inmiddels op het MBO en nam m'n zwakke uitstraling van het voetballen mee in de klas. Ik werd door sommigen wel gewaardeerd, die zelf ook een beetje 'loners' waren. Maar sommigen merkten al gauw m'n fysieke en innerlijke zwakte op, waarna het treiteren weer begonnen. Tijdens het gymmen wilden ze me ditmaal wel graag onder de douche hebben, maar dan met de kleren aan.

Er werd een foto van mij gemaakt en door de hele school verspreidt, uiteraard met een lullige tekst eronder (Ik was zogenaamd op zoek naar een leuke gewillige dame). Ik kreeg telefoontjes van een klasgenoot die zich voordeed als een leuke meid, wat ik gelukkig door kreeg. Ik voelde me te schuldig en schaamde me te veel voor dit soort geintjes om er thuis met m'n ouders over te kunnen praten.

Klasgenoten begonnen me voor de grap out of the blue te slaan en te schoppen en ik deed plotseling dienst als boksbal. Ik durfde niets te doen, ik was gewoon verstijft van angst. Ik overwoog een mes mee te nemen naar school ter afschrikking maar heb het uiteindelijk maar niet gedaan. Ik begon me steeds zwakker te gedragen. Kwam er soms nog wat nuttigs uit m'n strot, over het algemeen durfde ik al niets meer te zeggen uit angst dat ik afgesnauwd werd. Ik werd steeds introverter.

Intussen zakte ik zo diep dat ik thuis druk bezig was met het verzamelen van informatie over wapens. Ik had zelfs een recept voorbereidt om een amoniumnitraatbom te bouwen. Waarom vertel ik dit? In alle eerlijkheid, zit er toch iets in me wat hier stoer mee wil doen en ik weet niet waarom aangezien niemand dit leuk zal vinden. Maar in alle eerlijkheid kan ik ook zeggen dat ik het toen meende en echt wat wilde ondernemen om het gepest te stoppen. Dat durfde ik alleen niet. Ik kon het niet. Ik kon zelfs mn ergste vijanden niet terugpakken. Wraak is soms verleidelijk, maar dit soort dingen zijn nu gelukkig uit mn hoofd verdwenen en ik besef nu ook dat het verkeerd is. Van serieuze stappen is het nooit gekomen. Het bleef bij wat aantekeningen op papier. Misschien ook wel om gewoon woede van me af te schrijven, dat kan best. Aan de andere kant voel ik me klote omdat ik gewoon nooit wat terug gedaan heb. Ik heb ze laten lopen en ze zijn vrijuit gegaan.

De presentatie

Presentaties op school. Helaas nodig voor mijn beroepsrichting. Nog nooit ben ik ergens zo bang voor geweest. Je moet op dat moment je vijanden onder ogen zien terwijl je het liefst dood bent. Meerdere presentaties liepen slordig tot totaal verkeerd. In één geval kon ik zelfs niks uitkramen en stond ik voor de klas terwijl ik niets zei. Ik druipte af en kreeg een herkansing die gelukkig iets beter ging.

Op mijn huidige opleiding moet ik ook veel presentaties geven. Vaak probeer ik het publiek zoveel mogelijk te ontwijken door er een Powerpoint-presentatie van te maken, dan kan ik redelijk veel naar het beeldscherm staren. Maar het gaat alleen maar erger worden omdat ik waarschijnlijk ook moet leren spreken voor zo'n 120 man. Dat kan ik dus gewoon niet, al zal ik waarschijnlijk wel moeten. Voor dat soort dingen overweeg ik mezelf eerst vol te gooien met een paar biertjes zodat ik de zenuwen wat af kan schudden. Ik kan weken van te voren al niet meer normaal concentreren en heb moeite met slapen.

Het convexe gezicht

Ik weet niet of je toevallig iets weet over het menselijke gezicht. Ik weet er best wat vanaf. Niet echt veel technisch gezien vanuit het perspectief van een chirurg, maar ik kan wel zien waarom mensen knap gevonden worden en waarom anderen niet. Ik ben heus niet de enige die dat weet dus ga ik er vanuit dat dit te begrijpen is. Straks zal ik iets vertellen over mijn ervaringen met een psychiater, maar daar voor hoor ik eerst iets over mijn gezicht te vertellen. Later zal blijken waarom.

Een convex gezicht is een afwijkend gezicht wat vaak in de Westerse wereld, en relatief veel in Nederland voorkomt. Het gaat eigenlijk om het volgende: De structuur van de schedel is misvormd. Kleine, ingevallen jukbeenderen en een teruggetrokken onderkaak. Een smal gebit en een flinke Joodse neus. Het gezicht staat dus uit proportie en de verhoudingen kloppen dan gewoon niet. Daarbij komt vaak ook een gebrek aan of een afwijkende, teruggeplaatste kin kijken. Plaats de kaken op elkaar en je straalt een chagrijnige, droevige blik uit. Je ziet er de hele dag kwetsbaar uit en daardoor vorm je dus een gemakkelijk doelwit. Als je in de spiegel kijkt kun je daar dus simpelweg geen zelfvertrouwen uit putten. Je wordt uitgekotst vanwege je afwijkende voorkomen. Ik weet het uit eigen ervaring.

En bij mij is het nog niet eens extreem misvormd, maar gaat het wel degelijk om een afwijking van het menselijke gezicht. Als je wil weten hoe ik er uit zie, kijk dan naar het gezicht van Marilyn Manson (uiteraard zonder make-up). Zo ongeveer zie ik er uit, alleen iets meer misvormd. Ik vind mezelf een mislukte fout van de natuur. Ik zie er gewoon uit als een slappeling, terwijl ik weet dat ik heel wat in me heb. Jammer maar helaas, een fout van de evolutie. Niets aan te doen, want het is namelijk vaak erfelijk. Mijn vader heeft dit dus ook, hier later meer over.

Ik ben naar de dokter geweest vanwege mijn probleem en heb gevraagd of er wat aan viel te doen. Ik stond te springen om een afspraak te maken met een plastische chirurg. Ten slotte beloofden de sites van diverse praktijken me een gouden toekomst. Modellen werden op de site geplaatst. Ja, zo zou ik er uit komen te zien.
Wat was ik gruwelijk naïef. Op advies van een kaakchirurg, die eerst m'n gezicht onderzocht met röntgenfoto's, raadde hij me zeer sterk af daar aan te beginnen. Het resultaat zou gewoonweg bij lange na niet in de buurt komen van die prachtige foto's. Hij raadde me wel iets anders aan. Ik kon me ook in een gewoon ziekenhuis door de kaakchirurg laten opereren. Het resultaat zou een kleine verschuiving van m'n kin zijn met zo'n 1,5 cm.

Snijden, krabben en slaan

Diep teleurgesteld ging ik weer naar huis en besloot me maar weer eens op te sluiten in m'n kamer. Dat deed ik wel vaker om even te janken of iets kapot te schoppen. Soms sneed ik mezelf of sloeg ik dartpijlen met kracht in m'n polsen en dat luchtte dan na afloop heerlijk op. Wat ook werkt is jezelf keihard tegen je hoofd slaan net zo lang tot je hoofdpijn krijgt. Het is het waard. Hoe gek het ook klinkt, zelfmutilatie is voor mij een soms noodzakelijke en prettige uitkomst. Kort maar krachtig.

Vriendinnen

Ik ben nu inmiddels al zon 2 jaar vriendinloos. Ik kies er bewust voor omdat ik mijzelf te veel schaam voor mijn uiterlijk. Dit is alleen maar erger geworden bij mijn laatste vriendin, die alle stukjes zekerheid onbewust begraven heeft. Ze bedoelde het vast niet zo slecht dat ik een rare neus heb, een dubbele kin heb (vanwege mijn gezichtsbouw) en een grapje over een kleine pik moet ook kunnen, als je ten minste zelfvertrouwen hebt. Er is eigenlijk weinig mis met mn pik, maar ik ben er vanaf dat moment anders naar gaan kijken. Ik ben nooit zeker geweest bij meisjes en zal dat helaas ook niet zijn. Ik durf geen nieuwe dingen in bed voor te stellen en neuk liever in het donker omdat ik mn lichaam haat. Ook nu ik al aardig wat meer gewicht heb gekregen vanwege overmatig drankgebruik. Ik ben besneden en heb daardoor moeite met de gevoeligheid van mn pik. Ik voel een stuk minder dan een gezonde jongen en met een condoom om is het voor mij onmogelijk om klaar te komen, wat overigens ook zelden lukt zonder condoom. Het is gewoon een grote teleurstelling die me afschrikt het nog eens te proberen uit faalangst.

Een vriendin hebben gaat uiteraard niet alleen om seks. Dat begrijp ik, maar dat is helaas vrijwel het enige waar ik om geef op dat moment. Ik ben na al die jaren nogal gevoelloos geworden op sommige vlakken en kon daardoor mn ex dan ook gauw vergeten. Dat was waarschijnlijk niet de enige reden. Ik koos waarschijnlijk expres voor een niet zo knappe partner om mezelf daar zo min mogelijk mee te kunnen kwetsen. Een leuke meid waar ik echt voor zou willen gaan vermijd ik om mezelf geen pijn te kunnen doen.

Stage

Bij mijn vorige opleiding hoorde ook een jaar lang stage. Praktijkervaring is belangrijk, nietwaar meneer de leraar? Ik koos er voor om een jaar lang bij hetzelfde bedrijf rond te hangen omdat ik daar niet ver voor hoefde te reizen. Ik trof een hechte club aan waar je als stagiaire niet stel tussen kwam. Ik werd niet genegeerd of gekleineerd maar er werden best veel grapjes over me gemaakt. Ik ging er maar van uit dat dat nou eenmaal bij stage hoort en heb me daar overheen gezet.

Jammer genoeg hielden ze bij mijn stage veel van Photoshop. Er werden foto's van je gemaakt en die werden bewerkt. Je kreeg de bewerkte versie te zien op je verjaardag, of zomaar tussendoor kreeg je een leuke e-mail met daarin een afbeelding met daarop een stoere bodybuilder met mijn gezicht erop geplakt. Een paar weken lang verneukt, ik meen het echt. Ik kan niet meer fantaseren, wat zeer belangrijk voor mij is en denk dus constant aan hoe ik er uit zie. Wanneer ik niet meer kan fantaseren over de held die ik ben in mijn dromen verlies ik een heel groot gedeelte aan ontspanning. Het is voor mij de ultieme ontsnapping en die heb ik dagelijks nodig. Een soort drugs.

Terug naar stage. Als mensen met me praten kruip ik met de stoel naar achteren en probeer de conversatie zo snel mogelijk te laten eindigen. Wanneer dat gebeurd is gaat er een opluchting door me heen. Weer een pauze overleefd met al die mensen die naar je staren in een doodse stilte. Dit doe ik tot op de dag van vandaag nog steeds. Ik ontwijk gesprekken en sluit mezelf af van vragenrondes, etc. Zo lang ik maar niet veel hoef te praten, kijken mensen ook niet veel naar m'n gezicht.

De psychiater

Met een smoes (rugklachten) ging ik elke week één keer op weg naar de psychiater. Niemand in het stagebedrijf leek argwaan te hebben en trapten zo te zien in het verhaal van de fysiotherapeut. Ik had mezelf beloofd me in ieder geval niet van kant te maken zonder de psychiater als laatste oplossing gekozen te hebben. Nu ik er zo over nadenk heb ik dat eigenlijk meer gedaan als laatste verplichting tegenover m'n ouders en m'n zussen. Ik had het dan in ieder geval geprobeerd.

Maar het lukte niet. De psychiater leek totaal niets te weten van body dysphormic disorder (de angst om een bepaald lichaamsdeel te moeten zien in de spiegel, in het kort). Mijn problemen met mijn gezicht zorgden voor een verbazing op zijn gezicht. Wanneer het wekelijkse uurtje voorbij was vroeg hij direct om een nieuwe afspraak. Weet je wat? Gooi er maar drie nieuwe afspraken tegenaan! Ten slotte kost het hem geen geld en leek hij dat prettig te vinden. Ik kreeg nooit het gevoel met een professional te maken te hebben.

Op een dag stelde ik voor foto's mee te brengen van bekende mensen. Zo wilde ik er ten slotte dolgraag uitzien. Ik wilde perfect zijn en moest en zou het voor elkaar krijgen. Ik liet foto's zien van stoere mannen met een prachtige kaaklijn en heroïsch uitziende jukbeenderen en een perfecte neus. "Je kunt je dan net zo goed aan een boom vastknopen, want dat gaat je nooit lukken" was het commentaar van de psychiater tegen een jongen met suïcidale problemen. Hij had gelijk, dat is waar. Hoe cru dat ook klinkt, maar het was voor mij een teken dat ik daar maar beter weg kon gaan. De man had tactische gespreksvaardigheden van een hooligan (net als mijzelf soms).

Mijn vader

M'n pa, die verdient dus ook een hoofdstuk. Mijn pa is, om heel eerlijk te zijn, een zielig stukje mens. Ik vind het niet leuk om dit te zeggen en ik hoop niet dat ik er spijt van krijg, maar ik heb mezelf eerlijkheid gezworen en dat schrijf ik dus nu op. Ik wou dat het anders was, echt waar. Hij doet zo z'n best, maar meer zal hij niet worden. Ik ben geen doemdenker, ik ben slechts een realist. Maar ik besef dat als ik naar zijn zwaar ingevallen, convexe, magere gezicht kijk dat daar een man zit die ook diep in de problemen zit. Hij durft het alleen niet te vertellen. Hij heeft een convex gezicht, net als mij. Tel daar bij op dat hij vroeger een tumor had waardoor zijn maag werd aangepast (vraag me niet hoe, van technische chirurgische begrippen heb ik nou eenmaal geen verstand). Hij heeft dus al van nature een ingevallen gezicht en is daarnaast zeer sterk vermagerd. Deze optelsom leidt tot een eng, mager uiterlijk.

Ik hoor hem wel eens naar de wc lopen, wanneer ik vijf minuten later naar diezelfde wc moet zie ik dat hij naar de spiegel stond te kijken. Dit is één keer gebeurd, maar hij blijft voor mijn gevoel veel te lang naar zichzelf staren. Je wilt als je Body Dysphormic Disorder hebt in het begin gewoon niet weg van de spiegel totdat je jezelf mooi vind. Dit resulteert juist in het omgekeerde. Door je urenlang per dag te focussen op één lichaamsdeel haat je het zoveel dat je het niet meer kan zien. Een bekend geval hiervan is een man uit de VS die zijn benen heeft laten amputeren omdat hij het niet meer aan kon om naar zijn benen te kijken. Ik ontwijk dus sinds ongeveer 2 jaar de spiegel en kam bijvoorbeeld alleen mijn haren met de deur op slot en het licht uit. Ik zie niet veel maar het is genoeg om een redelijk kapsel te kunnen creeëren.

Terug naar mijn vader. Hij heeft een vrouw en drie kinderen, dan schaam je je toch diep voor zo'n uiterlijk en zo'n uitstraling? Als hij meegaat naar een tentoonstelling op mijn school staat hij in schaamte om zich heen te kijken terwijl mijn moeder vrolijk met m'n klasgenoten praat. Geloof me, ik kan dat zien want ik herken het. Ik schaam me dood voor hem maar schaam mij daar vervolgens weer voor. Ik hoor mensen over hem fluisteren en ik weet waar het over gaat. Mijn zussen zien het volgens mij ook, maar die zwijgen.

Zijn gezicht is zo verschrikkelijk dun dat het eng is. Ik durf vaak niet naar z'n gezicht te kijken omdat ik mezelf zie en dus veel pijn zie. Het doet echt zeer, dus ontwijk ik hem maar zo veel mogelijk. Af en toe lig ik wakker en probeer ik uit m'n hoofd te duwen hoe hij zich zou voelen maar dat lukt niet altijd. Hij is eigenlijk net als mijzelf. Ik zie datzelfde wat ik heb als ik naar hem kijk en dat is gewoon kut. Met z'n vijftigste verjaardag moest hij janken in plaats van lachen. Wanneer hij lachte, lachte hij als een boer met kiespijn.

Waarschijnlijk krijg ik nu iets te horen van een Fokker dat het allemaal wel meevalt en dat het niet zo erg is als ik denk. Maar dat is gewoon niet waar. Dit is gewoon echt aan de hand. Je gelooft me wanneer je het zelf zou zien.

Slot

Waarschijnlijk staat dit hele verhaal sommige lezers tegen. Je denkt aan een kneus vol zelfmedelijden en vind me maar zielig. Dat ben ik in jouw ogen, maar ik kan er niks aan doen. Ik heb dit soort gedachten jarenlang in me gehouden en heb af en toe de behoefte er iets aan te doen. Ik heb hier gewoon nooit om gevraagd.
Het leek me verstandig alles er maar in één keer uit te gooien zodat het even weer wat lekkerder voelt. Het is dus niet zo dat dit elke dag door me heen gaat, al doen een paar dingen dat zeker wel. Ook ik lach elke week, ondanks m'n problemen. Bovendien heb ik manieren gevonden om me van m'n gedachten af te leiden door muziek te luisteren, af en toe te schrijven of games te spelen.

Helaas moet ik er aan toevoegen dat mijn keuze vast staat. Ik ga niet op een natuurlijke manier dood. Ik haat mezelf als ik in de spiegel kijk en wil dan dood. Dit is dus geen zelfmoordaankondiging, maar ik weet gewoon dat ik dit niet kan redden. Simpelweg omdat ik mijn uiterlijk, en daardoor mijn karakter, niet kan veranderen. Er zijn echter een paar dingen die me weerhouden van zo'n laatste daad.

Mijn vader, moeder, zussen, familie en enkele vrienden zullen me missen. Mijn vader zal verscheurd worden en ik ben bang voor een zelfde afloop als die van mijzelf. Zal hij blijven leven, dan wordt zijn leven een nog grotere hel. Ik wil geen kettingreactie veroorzaken, en dat is mijn grootste angst. Ik heb ook nog andere angsten maar daar ga ik niet te diep op in. Heel kort kan ik daar over zeggen dat ik bang ben een klopgeest te worden wanneer ik sterf. Verhalen van gefrustreerde zelfmoordenaars die later in een oud huis spookten hebben dat veroorzaakt. Vreemd maar waar.

Ik ben nu aan een einde gekomen (qua schrijven, rustig maar) en voel me iets lekkerder. Voor ik het wist had ik 6 kantjes vol. Misschien moet ik dit wat vaker doen, maar ik wil geen dramaqueen worden. Nu ga ik zo nog even proberen wat te slapen, de groeten en veel liefs van een internet toughguy die in het echt een mietje is.

Tot slot nog even een smilie om dit dramaverhaal wat draaglijker te maken:

Behalve dat je je niet moet laten overgeven aan een suicidale actie.
Je bent al een stuk sterker en op weg als je voor je leven vecht en de wereld laat zien hoeveel jij waard bent.

Ken je het verhaal van due jongen uit Engeland ? Die jongen had ook een convexe gezicht en was postbode en bracht dus ook post bij een modellen-bureau. Iemand van dat bureau merkte hem op, en die jongen is nu en veel gevraagd model. En jah die fiets waarmee hij de post mee rond bracht heeft ie ingeruild voor een ferarri.

Heel veel sterkte, en probeer toch te gaan voor een zo lang mogelijk leven. Als ik zo je verhaal lees, heb je verborgen talenten, doe er wat mee, en laat zien dat jij ook waard bent.

.

Ik kan je alleen sterkte toewensen verder.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 01:32 schreef JCSF het volgende:
[lang verhaal]

---

Misschien zie je dit helemaal niet zitten, maar zo doorgaan als nu lijkt me na dit gelezen te hebben ook niks.

Als je daar echt niet toe kan komen is het zeker een goed idee om eens met een andere psychiater te gaan praten. Er zijn nou eenmaal goede en slechte psychiaters, zoals dat in elke beroepstak voorkomt. Heb het er met hem misschien ook over de suggestie die ik net voorstelde. Hij zal van dat soort dingen waarschijnlijk wat meer verstand hebben. Als hij denkt dat dat verstandig/goed/... zou zijn is dat misschien net die extra stap die je nodig hebt om het er met je vader over te gaan hebben.

Succes & sterkte!

Onwillekeurig leg je toch de aandacht op alle negatieve eigenschappen van jezelf. Ik ben maar twee jaar ouder dan jij, heb nooit zulke pesterijen achter de rug gehad, maar ook ik loop nog te zoeken naar een doel, iets wat me echt blijmaakt, richting geeft. Het is eenvoudig (en soms inderdaad terecht) om schijt te hebben aan mensen. Ik wens jou iemand toe aan wie je je durft bloot te geven, met wie je erachter komt dat er zoveel meer is dan al die eenzaamheid. Je laat merken in je verhaal dat je juist erg geeft om mensen die dichtbij je staan. Dat vertrouwen heb je. Jouw bevestiging komt wel, denk ik. Met dit verhaal laat je zien dat je meer dan genoeg in huis hebt, al stel je je natuurlijk ontzettend teruggehouden op.
Mja, het blijft een beetje een zwak steuntje in de rug zo'n fokpost, maar (nog een open deur!) alle kleine beetjes helpen. Veel sterkte.

(Morgen post ik weer verder. Even naar bed. Truste)

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 02:13 schreef Wolve000 het volgende:
[..]

---

Ik wens je veel succes en veel wijsheid (en misschien wel alleen maar een paar mensen die van je houden om wie je bent!)

en trouwens er zijn genoeg mensen die niet "knap" zijn maar toch zeer geslaagd zij op allerlei gebieden (ook vrouwen).
kijk naar die gast van kop spijkers, wouter bos, bart de graaf (RIP), die voetballer met die zoembalip (weet zijn naam nie meer), en zo zijn er talrijke mensen. deze mensen hebben een paar dingen gemeen. ze zijn niet superknap maar ze hebben karakter uitstraling intelligentie of iets anders. allemaal mensen die geslaagd zijn in het leven, mensen die aanzien genieten en waar menig vrouw mee naar bed wil.

probeer het leven ook eens wat vrolijker te zien. ik heb ook wel eens gedacht vanwege priveproblemen>>> ik spring van de brug af, wij me kapot of ik draai de gaskraan niet open. en telkens deed ik het niet en d8 ik:ik ben slimmer, harder en beter dan anderen.

[Dit bericht is gewijzigd door armageddon1981 op 24-04-2003 02:38]

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 02:18 schreef Mano het volgende:

[..]

Die psychiater hoort op de zwarte lijst.
En jij ... ik vind dit moeilijk. Ik vind mezelf -ook- lelijk maar jouw verhaal is anders. Het lijkt meer gegrond als mijn verhaal maar ik weet niet precies wat ik me bij je uiterlijk moet voorstellen.

Ik wens je veel succes en veel wijsheid (en misschien wel alleen maar een paar mensen die van je houden om wie je bent!)

---

[Dit bericht is gewijzigd door armageddon1981 op 24-04-2003 02:37]

Ik ga je iets zeggen wat je toch niet geloofd maarja ik doe het maar gewoon,

Je mist de Heer.

alhoewel ik het gevoel hebt dat je dit totaal zal negeren zeg ik het toch maar.

[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 24-04-2003 10:52]

Een laatste tip, laat dit (in gecensureerde vorm) lezen aan de personen waar je veel van te verduren hebt.. ik kan me in alle oprechtheid niet voorstellen dat ze dan niet 180 graden draaien qua gedrag. Het enige waar je dan weer voor op moet passen is natuurlijk wat je zelf al zegt, dat je ook weer niet als een "kneus vol zelfmedelijden" gezien wordt.

Heel veel sterkte en ik wens je alle beste om zo spoedig mogelijk uit deze nare situatie te komen!

Je moet je concentreren op de leuke dingen van het leven. Tevens kan ik je aanraden om een psycholoog i.p.v. een psychiater te nemen. Een psychiater staat alleen maar te springen om medicijnen uit te geven, en denk alleen maar hoe hij zo snel mogelijk net zoveel geld kan verdienen als wanneer hij chirurgie als specialisme had gekozen tijdens zijn studie. Geef zo'n man/vrouw een kans, maar als het na een sessie of 5 niet klikt, meteen afbreken en een andere zoeken. Ik ken mensen die pas bij persoon 5 of 6 de juiste psycholoog hebben gevonden, en die mensen hebben daar volledig hun leven veranderd zien worden.

Sterkte en ik ben ervan overtuigd dat je er weer boven komt.

[Dit bericht is gewijzigd door LORICKWAADDEMPER op 24-04-2003 10:51]

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 07:48 schreef blup het volgende:
Ik heb het gelezen en ik weet eigelijk niet meer te zeggen dan sterkte. .

---

Sterkte, wat je ook gaat doen.

en ik zou zoiets niet eens durven schrijven
ik vind het heel moedig van je en je bent zeker geen aandachttrekker

een andere vraag, heb je misschien een foto van jezelf zodat we kunnen zien wat je zo erg aan gezelf vind ?...

Sterkte, Knuffeldees

Vanaf dat moment heb ik een redelijke vriendenkring en een vlotte babbel. Ook hier op het werk ben ik de persoon die het amicaalst met de klanten omgaat, tot genoegen van beide.

Mijn tip aan mensen die gepest worden: kijk veel, heel veel caberet en stand-up komieken, probeer o.a. met TV-programma's een beetje op de hoogte te zijn van wat leuk is dat vergemakkelijkt het praten en loop gewoon mee: koop gewoon wat merkleding, trek een paar dure Nikes aan en je voelt je veel zelfverzekerder en dat straalt uit...

als je eenmaal one of the guys bent kun je altijd nog je eigen identiteit vinden, dat lukt nou eenmaal makkelijker als niet iedereen je de hele tijd als prooi ziet

VOORDAT JE HET LEEST DIT IS MIJN MENING DUS OOK ALLEEN MAAR MIJN MENING! NIET IETS DUS OM JE IETS VAN AAN TE TREKKEN!

heftig verhaal... klote ook dat je ook een medische vaststelling hebt van iets waar je al zo voor werd gepest... dat mensen jouw als mens zo teleurgesteld hebben dat maakt mij boos vooral de psychiater (juist iemand die tenminste een boek had kunnen pakken om even te achterhalen wat jouw medische situatie is) het toont maar weer aan dat mensen achterlijke amoebes zijn... maar... (hier komt de grote maar!) dit leven wat jij nu lijdt is van jou en van jou alleen en er is niemand... maar dan ook niemand die daar aanspraak op heeft. Er is ook niemand die jouw leven kan besturen/ beïnvloeden met woorden. Wat ik eigenlijk bedoel is JIJ vooral JIJ mag mensen ook bezeren met woorden je had best die psychiater een achterlijk AMOEBE mogen noemen je had ook jou vriendin een kutwijf kunnen noemen... je mag dat ook op subtielere manieren doen het is hoe je het invult... je noemt trouwens ironisch genoeg Marilyn Manson als iemand die ook die medische afwijking heeft die jij hebt... moet je es kijken wat er uit zijn mond komt en hij kleed zich ook nog wazig... maar er zijn ook heelveel "Gothic"vrouwen die hem super vinden. Wat ik eigenlijk bedoel is dat jou gezicht het enigste is wat jouw tegenhoudt om te leven. En dat is zonde want, heb jij wel es gekeken wat andere mensen voor gezichten hebben en hoe die doen?! heb je ook wel es gedacht aan mensen zoals Stephen Hawking die vanuit hun rolstoel hun leven leven! want uiteindelijk wil jij ook niet als klopgeest eindigen! snap ie?! misschien moet je die eerste stap zetten en je bevrijden uit die zelfvernietigings cyclus waar je in zit want je wil dit toch niet! snap ie?! ik bedoel je bent 21 je hebt al een vriendin gehad dus je hebt al een streep je op mij voor... dus wat houd je tegen. Wat ik eigenlijk wil zeggen heb meer schijt aan mensen veel meer schijt laat ze maar voelen waar ze staan als ze een kut opmerking plaatsen wees die zwarte schaduw die boven hun hangt...

hou je haaks!

Groeten en sterkte Filmgek

Het is natuurlijk stom om te zeggen dat ik begrijp wat je bedoeld, want ik heb het zelf niet.
Zelf word ik wel gepest op school en vaak geef ik mezelf hiervoor de schuld, terwijl dat toch geen zin heeft.

Ik wens je veel sterkte. Hoe moeilijk het ook klinkt, probeer gewoon vanbinnen te zien dat er wel degelijk mensen om je heen zijn die van je houden en niet iedereen knap ik. Zelf ben ik ook niet de mooiste

Veel suc6.

Ik wens je veel sterkte en suc6!!

en onthoud : er zijn weinig mensen die zichzelf echt mooi vinden _{nee, ik ook niet}

JCFS: Je moet zelf de cirkel doorbreken, anders kom je er nooit uit.
Is het niet zo dat je jezelf haat omdat je die vervelende reacties krijgt van andere mensen ? De reden waarom ze bij jouw komen kwamen om te pesten is omdat ze daarmee weg konden komen. Je moet jezelf verweren, en dat hoeft niet met geweld gepaart te gaan. zeg tegen jezelf ik ben hier, en ik ga niet weg of jullie het nu leuk vinden of niet Je hebt ook het recht om te leven ! vergeet dat niet.

Als jij sterk genoeg dat je een eind aan je eigen leven kunt maken. (dat is niet makkelijk !) Dan zit er ook genoeg kracht in jezelf om de cirkel te doorbreken. Daar heb ik alle vertrouwen in....

sterkte....

Ik vroeg me nog wat af. Heb je vrienden? Is het zo dat je echt helemaal op jezelf bent, of is er toch iemand die je een 'vriend' zou kunnen noemen?

Nou heel veel sterkte in ieder geval. Ik vind het klote dat ik je niet kan helpen. Het enige wat ik kan doen is naar je luisteren. Misschien is dat wel de beste hulp die je op dit moment hebben kunt.

Ik vind het heel moedig dat je dit hebt opgeschreven.

Sjee ik heb al 20x een zin getypt, die ik achteraf weer ge-backspaced heb.
Op ieder potje past een deksel !

Sterkte!

Je vertelling over die presentaties komen me trouwens heel erg bekend voor! (Tequilla deed het bij mij...)

Ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik nou medelijden met je moet hebben of dat ik je dapper moet noemen omdat je het toch hebt opgeschreven en jezelf toch zo hebt opengesteld aan heel fok ( tenminste de mensen die de moeite nemen om het te lezen)

Nee ik vind je heel dapper dat je het opschrijft ik weet uit ervaring met mijn vriendin dat je met dit soort dingen niet snel naar buitenkomt en ik kan me best voorstellen dat dit een hele grote stap is geweest.

Mischien is het een idee om een soort van dagboek te gaan schrijven gewoon voor je zelf zodat je het naderhand mischien kan teruglezen en jezelf mischien een beetje optrekken. Er zullen altijd wel dagen zijn waar het slechter ging en dan kan je je zelf een beetje optrekken

Ik heb heel sterk het gevoel alsof jij het ook echt niet getroffen hebt met de mensen.. Als je bijvoorbeeld kijkt naar voetballers (en dan vooral jeugd) zijn vaak van die types die zichzelf heel wat vinden en dan vooral als ze redelijk een balletje kunnen schoppen... Daar moet je het niet van hebben.... Wat misschien iets voor jou is, een FOK meeting? Ik weet het niet hoor, ik noem maar iets... Aangezien hier sympatieke mensen zitten waarmee je wel kan praten en die je wel respecteren... Maak jezelf iig niet van kant, dat doet niemand wat goeds...

Zoals hierboven ook al gezegd, ga misschien een keer naar de kerk? (ik ben zelf totaal niet gelovig, dus ik probeer hier geen "reclame" te maken ofzo) Probeer geloof in iemand of iets te hebben.. Ik denk ook dat daar misschien mensen komen die je wel respecteren en verder kijken dan je uiterlijk..

Maar het gaat over jou.
Dat je hulp hebt gezocht is het belangrijkste. En om welke redenen is niet belangrijk. Blijkbaar waren/zijn die redenen toch voldoende om te blijven leven. Je psychiater lijkt me niet helemaal ok. Wat ik je kan aanraden is naar maatschappelijk werk gaan. Die praten met je. Op een persoonlijk niveau.Bij de psycholoog/ater heb ik altijd het idee dat ik op mijn hoede moet zijn omdat ze spelletjes aan het spelen zijn. Let wel: dit is mijn ervaring, ik zeg niet dat je moet kappen met psychiatrische hulp, maar ga eens kijken bij MW. En met je pscychiater moet je een vertrouwensband hebben, mis je die, dan moet je op zoek naar een ander.
Ze kunnen je echt helpen!

En over je bloedbaden: ook zeer herkenbaar wat ik in gedachten allemaal niet heb opgeblazen. Maar ik denk dat velen met ons deze gedachten ook wel eens gehad hebben. Is niet verontrustend, je hebt je natuurlijke rem keer op keer met success gebruikt.

Beetje warrig verhaal geworden, maar ik zou zeggen sterkte. En je kunt hier altijd terecht om je hart te luchten.

Ik kan eigenlijk niets onder woorden brengen om je te helpen. Ik heb nooit zoiets meegemaakt. Alles wat ik typ haal ik weer weg. Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen en ik hoop dat je er beter mee kunt leren omgaan.

Ik vind het naar om te horen dat je niet natuurlijk dood gaat en dat je dat nu al weet. Ik kan me verplaatsen in jou (empathie) maar toch is het naar om het zo te lezen...

En over de psychiater zal ik het maar niet te lang hebben. Dat noemt zich psychiater zeg.... Hij mag best eerlijk zijn maar om nou zo ontactisch uit de hoek te komen en vooral tegen iemand die het leven al niet ziet zitten, dat zo iemand dat beroep kan/mag uitoefenen en dat hij er nog geld voor krijgt, te gek voor woorden. Zo iemand hoort er te zijn voor jou...

Je vader zal waarschijnlijk met hetzelfde kampen als jij en het is natuurlijk logisch dat je naasten jou enorm gaan missen als je besluit te stoppen met het leven. Ik oordeel er verder niet over want dat kan ik niet, ik moedig het ook niet aan. Ik zeg alleen dat ik je wel kan begrijpen dat je aan zelfdoding gaat denken.

Echter hoop ik dat je er toch nog uit kan komen en misschien wel de juiste hulp kan krijgen...

Ik kan en wil je het beste wensen en veel sterkte met alles wat nu nog komen gaat en als je, ook al is het er maar 1, echt iemand hebt met wie je alles kan delen, vertel het hem/haar dan en misschien, heel misschien kunnen jullie dan samen misschien de goede hulp vinden.... 2 weten meer dan 1

van Muurbloempje

... maar ik ben dusdanig onder de indruk van je verhaal dat ik het gewoon niet kan....

Je hebt moed en kracht getoond om je hele verhaal hier op te schrijven, om je zegje te doen en om aan te geven "hier ben ik" misschien (en ik weet dat dat moeilijk is) moet je dat in het echte leven ook eens wat vaker doen.....

Het is klote als je niet zelfverzekerd overkomt, mensen lopen dan over je heen (ik ken het gevoel). Wat mij heel erg geholpen heeft is de baan die ik nu heb. Met die baan moest ik op mensen af stappen om dingen te verkopen (ewww, mensen)...maar uiteindelijk wam ik dus een stuk zekerder over....

Ik kan nou wel zeggen dat je het niet toe moet laten dat mensen zo met je spelen, maar daarvoor heb je een bepaalde kracht nodig, geen fysieke kracht....maar binnen in jezelf...en iedereen heeft die kracht..en ja, ook jij....

Er is niks wat ik hier kan zeggen dat het ineens goed voor je maakt (hoe graag ik dat ook wil), maar ik hoop dat je wat steun hebt aan de woorden hier en aan het advies dat door velen word gegeven....

Heel veel sterkte.....en heel veel succes,

Mark

Over de situatie is natuurlijk ieder woord al gesproken maar het enige advies wat ik je kan geven (het is wat nu gewoon in me op komt) is om als je echt geen uitweg meer ziet, niet jezelf te verlaten maar bijvoorbeeld dit land te verlaten.
Het klinkt misschien een beetje raar maar ik denk dat je wel sterk genoeg bent om in je eentje iets te gaan doen, dwz er in je eentje op uit te trekken. Je zult dan hopelijk zien dat er hele mooie dingen in de wereld zijn (qua natuur etc bv) ook zul je met hele andere culturen in aanraking komen waarbij je absoluut geen vergelijk meer hebt vanuit de medemens die nagenoeg hetzelfde zou moeten zijn als jij bent. Hiermee bedoel ik b.v. dat wanneer je in b.v. China bent mensen je waarschijnlijk niet om de reden die je nu zelf aangeeft anders zullen vinden. In b.v. Azie ben je sowieso al bevoorrecht als je blank bent, om maar een statement te maken.
Ik vind het niet echt makkelijk om mijn 'advies' ook daadwerkelijk helemaal te verwoorden maar ik zou het zonde vinden als je dit niet zou proberen! Van verschillende mensen die een soort gelijke wereldreis achtige trip hebben gemaakt weet ik dat ze echt een totaal ander leven zijn gaan leiden. Wanneer je het heel objectief bekijkt is het voor je familie misschien wel hetzelfde dan wanneer je jezelf zou verlaten maar ze zullen ook moeten weten dat jij hiermee misschien wel een fantastisch leven kunt krijgen en dit moeten ze respecteren.

Misschien heb je helemaal niks aan mijn reactie maar dan hoop ik iig dat je het meeneemt in je beslissingen. Ik zou het zeker overwegen..

Sterkte

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 10:55 schreef shmoopy het volgende:
Er is al een heleboel gezegd,
ik wilde alleen nog even kwijt dat ik het hartstikke mooi vind hoe goed iedereen hier reageert.
Mag ook wel eens gezegd worden.

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 10:55 schreef shmoopy het volgende:
Er is al een heleboel gezegd,
ik wilde alleen nog even kwijt dat ik het hartstikke mooi vind hoe goed iedereen hier reageert.
Mag ook wel eens gezegd worden.

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 01:32 schreef JCSF het volgende:
prachtig verhaal waar ik stil van word

---

Jij hebt absoluut je talenten, schrijven alleen al, te zien aan hoe je alles verwoordt hebt. Jij hebt de gave om mensen te raken, écht te raken. Maar dat zul je misschien al wel gemerkt hebben aan de reakties hier . Bovendien durf je iets van jezelf bloot te geven waarvoor ontzettend veel moed nodig is, en die moed, daar bewonder ik je om. En ik ben niet de enige.

Je omschreef jezelf als een internet tough guy, maar een echte internet touch guy kan in mijn ogen niet veel meer dan rellen, trollen en anderszins eikelen. Maar ja, nogmaals, dat is mijn kortzichtige visie . En jij hebt meer in je mars dan dat.
En je schreef dat je irl een mietje was. Heb ik óók mn kanttekeningen bij. De indruk die ik krijg, is dat je irl juist heel sterk bent. Natuurlijk kun je moedeloos worden van wat je allemaal meegemaakt hebt, en je afvragen hoeveel je nog te verduren gaat krijgen en of je dat nog aankunt. Misschien heb je ook geen flauw benul hoe je er in Saturnusnaam ooit in geslaagd bent er nogsteeds te zijn. Jij zegt zelf in het kort dat je dat je familie en andere dierbaren niet kunt aandoen, en dat je bang bent dat je geest gaat dwalen (als ik dat juist heb opgevat tenminste). Ik op mijn beurt zeg ten eerste dat niet iedere suïcidaal nog zo realistisch is om te beseffen dat ie gemist gaat worden, en in mijn ogen onderscheidt dát jou van de suïcidalen (lelijk woord vind ik zelf...) die NIET de kracht hebben om door te gaan.
Misschien zeg je, als je dit enorme verhaal van mij leest, en dan vooral dit deel, 'mens, je zwamt uit je nek! Ik héb niet de kracht om door te gaan, ik ben alleen maar bang voor het alternatief...', en dan kom ik bij mn tweede punt. Als je écht niet sterk genoeg was geweest om tot nu toe al die ellende op wat voor raadselachtige manier te verwerken, dan wás je er nu niet eens meer geweest. Je bent er, ondanks alles nogsteeds, en dat is voor mij een teken dat je ontzettend sterk bent.

Oh, en die smiley van jou, op het einde van je post, was écht niet nodig om het draaglijker te maken hoor! Al moet ik wel erkennen dat die smiley op een vreemde manier perfect aansluit op je schrijfstijl. Hij past ontzettend bij het beeld dat je van jezelf geschetst hebt, niet in de zin van lolbroek, maar alles luchtig willen houden omdat anderen zich anders zouden kunnen storen aan wat je vertelt, en jij dat niet graag wilt zien gebeuren.

_{wat breedsprakerig allemaal weer. Ik lijk volgens mij net een kruising tussen een dominee en Emile Ratelband}

tis wel heel erg stil van de kant van de topicstarter, na zo'n post/verhaal is dat wel een beetje zorgwekkend... DUS REAGEER FF

ik hoop dat het van je af schrijven wat heeft geholpen en probeer eens te gaan leven en doe dingen die iedereen doet en meer.!!!!!

Het eerste wat in me opkomt nu, waar is je moeder in dit verhaal.. ik miste haar meteen al bij het voetbalhoofdstuk..

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 11:24 schreef Pascalle27 het volgende:

[..]

Jij hebt absoluut je talenten, schrijven alleen al, te zien aan hoe je alles verwoordt hebt. Jij hebt de gave om mensen te raken, écht te raken. Maar dat zul je misschien al wel gemerkt hebben aan de reakties hier . Bovendien durf je iets van jezelf bloot te geven waarvoor ontzettend veel moed nodig is, en die moed, daar bewonder ik je om. En ik ben niet de enige.

---

quote:

---

Helaas moet ik er aan toevoegen dat mijn keuze vast staat. Ik ga niet op een natuurlijke manier dood. Ik haat mezelf als ik in de spiegel kijk en wil dan dood. Dit is dus geen zelfmoordaankondiging, maar ik weet gewoon dat ik dit niet kan redden. Simpelweg omdat ik mijn uiterlijk, en daardoor mijn karakter, niet kan veranderen. Er zijn echter een paar dingen die me weerhouden van zo'n laatste daad.

---

over bovenstaande quote, ik hoop dat je nog van gedachten veranderd, het leven is te mooi om jezelf van het leven te beroven. Ook al is het in jou opzicht niet meer de moeite waard om verder te leven..probeer er wat van te maken

zoek een doel om voor te leven, ga iets doen waar je plezier in hebt

Monique

[Dit bericht is gewijzigd door big fan op 24-04-2003 11:36]

Verder wilde ik je nog even zeggen hoe klote ik het vind voor je. Ik ben vroeger ook heel erg gepest, ik ben een keer aangerand (door een bekende) en ben een tijdlang bedreigd door een ex, die me heel erg bang heeft gemaakt. Daardoor ken ik ook het gevoel dat je zo kwaad bent, dat je die mensen wat wilt aan doen. Helaas heeft het geen enkel nut, want zij zijn met zo veel, en jij bent maar in je eentje, maar gelukkig zie jij dat ook in. Toch moet je het verwerken. Vergeten zal je nooit, en je zal altijd de littekens van je jeugd moeten ervaren, maar je moet het een plaats geven. En als het eenmaal een plaats heeft, dan kan je een nieuw leven beginnen. Een gelukkig leven. En ik ben er zeker van dat jij dat kan.

Maargoed, het is niet zo'n lange reactie geworden, maar ik hoop dat je er wat aan hebt. Ook wilde ik nog even zeggen, dat zelfmoord niet de oplossing is. Maar dat ga je inzien als je een gelukkig leven hebt, en ik ben er zeker van overtuigd dat jij dat voor elkaar kan krijgen.

Sterkte
NemesisDivina

Het gebrek aan zelfvertrouwen wat bij jouw overduidelijk aanwezig is, sterker nog... je hebt helemaal geen zelfvertrouwen zorgt voor je uitstraling naar buiten. Dit is ook grotendeels wat je in de spiegel ziet. Je ziet een "MIETJE" die helemaal NIKS klaar heeft gemaakt, gepest word en liever dood dan levend is. Deze stelling moet veranderen. Als je jezelf ziet moet je van jezelf houden, nomatter what you look like. Er zijn mensen met ongelukken die er, geloof me, nog 10 keer zo erg uitzien als jij en toch gelukkig kunnen leven. Één ding is zeker : als je niet van jezelf kan houden, zul je ook nooit van anderen kunnen houden. Werk daaraan. Zelfmoord moet je niet over nadenken, dat kan altijd nog. Onthou : het kan altijd erger dan dat het nu is.

Succes!

-Eggstc.

Dat is gewoon het eerste wat in me opkomt. Je schrijfstijl is werkelijk prachtig, zoals al zoveel mensen hier al hebben opgemerkt.

Nu ik jou verhaal heb gelezen besef ik ineens weer even heel goed hoeveel mensen het nog veel erger hebben dan ik. Ik heb zelf dus een handicap, waarover ik het een en ander geschreven heb in een paar topics. Natuurlijk is dat ook niet leuk, en ik moet zeggen, ik herken veel van wat jij schrijft, behalve dat gedeelte over dood willen dan. Dat heb ik nooit gehad. Het geplaag en geklier op de middelbare school herken ik wel en dat doet inderdaad heel veel pijn. Het is dat gevoel van machteloosheid, dat je er niets aan kunt veranderen (of dat in ieder geval denkt). Iedereen loopt over je heen.

Ik wil hiermee jou verhaal absoluut niet bagatelliseren en gelijk leggen aan mijn handicap, omdat jij hier duidelijk veel meer mee zit dan ik ooit gezeten heb. Misschien helpt het toch een beetje als ik vertel wat ik allemaal gedaan heb. Misschien kun je er iets mee. Het spijt me, maar meer kan ik niet voor je doen. Ik zou willen dat ik het wel kon, maar jij bent de enige die jezelf kan helpen.

Goed, ik heb dus een handicap. Hierdoor loop ik anders dan anderen, en zoals jij zelf heel erg goed weet, mensen reageren altijd op datgene dat afwijkt van het normale. Zo ook bij mij. Het eerste jaar van de middelbare school was een ware hel. Ik zal niet in details treden, want daar heb je helemaal niets aan, maar ook ik vond mezelf niets waard, en ook ik zag geen uitweg uit de ellende, omdat ik nou eenmaal niets kon veranderen aan mijn handicap. Wat ik wel kon doen, was het accepteren. Voor mij was het zo, toen ik het ging accepteren (en dat was heel moeilijk) kreeg ik ook een iets andere houding. Of nou ja, die nam ik gewoon aan. Het was een "fuck you" attitude.
Dit is niet iets wat je van vandaag op morgen doet. Of nou ja, hoe leg ik dit uit. Je kunt het wel besluiten om het te doen, en daar dan morgen mee beginnen, maar voordat je het zelf een beetje begint te geloven ben je een hele tijd verder.

Het zal niet in een x lukken, maar jou manier van schrijven, jou manier van denken (op een manier die je zelf geeneens beseft denk ik) geeft aan dat jij zoveel kracht bezit, dat ik er heilig van overtuigd ben dat jij dit zeker kan. Je bent zoveel sterker dan ik....
Je moet het zelf doen. Leer je zelf te accepteren. Ik deed het ook. Ja, het duurde lang, en ja, het ging met vallen en opstaan, maar ik deed het wel. Een tijdje geleden ontmoette ik zelfs een heel erg mooi meisje, eentje waarvan ik altijd dacht "zo'n meisje zal ik nooit kunnen krijgen". Maar ik kreeg dr wel. Het heeft 2 jaar geduurd, en helaas is het nu weer 4 maanden uit.

Daarna zat ik weer in de put. Maar ik ben nu opnieuw bezig met die fuck you attitude. Oke, ik vind dat ik geen handicap zou moeten hebben, maar ik heb hem wel. Dat zal nooit weggaan, en dus moet ik het wel accepteren. Ook ik zat eerst stil op mijn kamer, lekker veilig, maar ik heb mezelf gedwongen om er op uit te gaan. Het gaat steeds beter. Jij ziet jezelf als een soort monster, maar dat is JOU gedachte. Er was een meid die wel degelijk wat in je zag. Je hebt nl een vriendin gehad. Daaruit kun je afleiden dat er meer meningen zijn dan de jouwe. Je bent blijkbaar heel oke, haal jezelf niet zo naar beneden. Je zit in een spiraal heb ik het idee. Je kijkt in de spiegel, je vind jezelf afschuwelijk, en er is niemand die daar tegenin gaat. Je trekt jezelf steeds meer naar beneden, terwijl ik, afgaande op jou post, denk te kunnen concluderen dat jij helemaal geweldig bent. Oke, dus je vind jezelf niet knap, sterker nog, je wil je leven beeïndigen. Doe dat niet !

Jij kunt het!! Ik kon het, zij het met een veel minder ernstig probleem, maar jij hebt veel meer kracht dan ik. Geef godverdomme niet op !!

Hier eindigt mijn post. Ik kan de goede woorden niet vinden voor wat ik wil zeggen. Ik wil heel veel zeggen, maar ik weet de juiste woorden gewoon niet. Ik krijg het gewoon niet goed geschreven. Sorry.

Just do NOT give up !! Je bent veel te waardevol om er maar gewoon uit te stappen.

* kwaad is omdat ik niet kan verwoorden wat ik precies wil zeggen

Ik was bij het voetballen ook altijd vrij timide. Durfde de bal niet op te vragen en eigenlijk was ik een beetje bang om dingen fout te doen. Alleen werkte het verder bij mij iets anders. Door mijn introverte houding was er op een gegeven moment zo'n geinponum die zich even aan mij wilde optrekken en me een pets in het gezicht gaf. Ik sloeg 'm gelijk terug in die kutsmoel van 'm. Op die manier geef je gelijk een goed signaal af... namelijk dat zoiets niet ongestraft toegelaten wordt. Had ik niks gedaan.. dan was dat het begin van het einde, terwijl er nu juist niks meer gebeurde vanaf dat moment. Iedereen zou op z'n minst voor zichzelf op moeten komen. Niet door iemand gelijk helemaal kapot te steken, maar wel de gepaste reactie uit te voeren.

Ik lees verder dat jouw zwakke uitstraling pestgedrag uitlokte. Kinderen 'ruiken' dat inderdaad op één of andere manier. Het is een keihard wereldje waarbij je goed voor jezelf moet opkomen inderdaad, wil je niet als pispaal gebruikt worden. Het is bijna dierlijk. Het 'lelijke' eendje dat verbannen wordt. Op zich is het best goed te begrijpen dat de haat soms zo erg oploopt dat een veel gepest iemand eens een automatisch pistool meeneemt naar school. En achteraf legt iedereen wel de schuld bij de dader en het onverklaarbare, terwijl een hoop mensen ook maar eens moeten beseffen dat sommige acties consequenties hebben. Daarna gaan ze lopen huilen dat ze zo zielig zijn en dat er helemaal geen reden voor was, maar ondertussen hebben ze de dader wel geestelijk naar de vernieling geholpen en dát mag dan allemaal. Om maar wat te noemen. Jij zegt wel dat wraak niks goeds te bieden heeft, maar ik ben er (zelfs op mijn leeftijd) nog niet achter. Ik wil niemand aanmoedigen om over te gaan tot wraakacties, maar net als dat het bijna een vanzelfsprekend iets is dat de zwakkeren altijd gepakt worden door groepen, zo is het ook vanzelfsprekend dat wraak zoet is.

Tuurlijk, tuurlijk... wraak lost niks op. Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Iedereen moet dat voor zichzelf maar uitmaken. Als iemand mij iets rottigs flikt, komt het twee keer zo hard terug. Ik wil me niet klote voelen en anderen vrijuit laten gaan. Ik ben wel bang dat het af en toe nog eens helemaal mis gaat met mij, want er zit nog altijd een enorme berg opgekropte woede in me die echt ontzettend enge vormen kan aannemen. Het is enorm explosief en uitte zich meestal als ik fantaseerde wat ik anderen ging aandoen. Ik hoop gewoon dat niemand ooit het lef heeft om me proberen te vernederen. Het is eigenlijk een vulkaan. Bijna altijd rustig, maar er kán een eruptie komen. Maar het wordt wel steeds minder en ik word wel steeds rustiger.

In ieder geval ben je nog maar 21 en dan maak je je nog heel druk om wat anderen over je denken. In mijn geval is dat steeds minder geworden met de jaren en als het goed is word je je steeds bewuster van jezelf. Dat gaat je helpen om zelfverzekerder te worden en je plaats te vinden tussen al die nare mensen. Dan kom je anderen tegen die je wél begrijpen en van hun moet je het hebben. Niet van die neanderthalers.

Die plastisch chirurg is alleen zinvol als je zelf echt ontzettend baalt van je uiterlijk. Als je er 100% zeker van bent dat dit niks is voor jou en dat je jezelf echt niet onder ogen kunt komen. Maar als je het alleen doet omdat je wilt dat anderen jou aantrekkelijker vinden of op z'n minst niet gelijk de pik op je hebben, zou ik het niet doen. De 'juiste' mensen zijn er ook en die geven om je om wie je bent. Niet om hoe je er uit ziet. Wat jij anders misschien doet, is jezelf vervormen voor al die mensen die jou ooit het leven zuur hebben gemaakt en dat is des te meer een triomf voor hun. Zij kregen jou zover.

Je hebt het over besnijdenis en het tegenovergestelde daarvan: 'gezonde jongen' . Ik ben ook besneden, maar ik voel mij niet minder gezond. Verder heb ik zelf de problemen die jij noemt helemaal niet. Dus misschien zit het bij jou toch meer in het koppie. Het is vanzelfsprekend dat, wanneer jij je druk gaat maken dat je niet kunt klaarkomen, het dan ook idd niet zo makkelijk zal lukken. Bovendien... hoe weet je dat jij minder voelt dan iemand die niet besneden is? Omdat je dat ergens hebt gelezen? Het feit dat je het dan langer vol kunt houden is bijvoorbeeld weer een groot voordeel. Zou je daar liever niet aan denken?

Die psychiater was trouwens een pechgeval. Zoals je het omschrijft is het idd een waardeloze lompe zak die zijn beroep eigenlijk niet waardig is. Er zitten idd meer van dat soort imbecielen tussen, waarvan het lijkt alsof ze dat beroep hebben gekozen om zich superieur te kunnen voelen. Er zijn er echter ook een heleboel die het wél goed doen. Laat één zo'n minkukel niet gelijk je complete beeld van de psychiatrie bepalen.

Wat jij moet doen is gewoon je plek in deze wereld opeisen. Je moet wat brutaler worden en de gedachten van mensen wat meer manipuleren. En daarmee bedoel ik: Als jij voorover gebogen rondloopt en bijv. mensen niet durft aan te kijken, dan voelen ze dat en dan zullen ze idd die houding van jou bevestigen. Als jij wat brutaler wordt en je durft voor jezelf op te komen, dan is DAT de manier waarop mensen jou gaan zien. Dat heb je zelf voor een groot deel in de hand!! Het gaat allemaal om je uitstraling.

Nog even dit: Je hebt het voorbeeld van je vader om uit af te kunnen leiden hoe het niet moet. Ik vraag me even af in hoeverre je alles afreageert op hem. In feite is hij een goed mens en verdient hij net zoveel liefde en respect als dat jij graag zou willen hebben van hem en van anderen. Je kijkt op hem neer ipv tegen hem op en je wilt niet dat jouw kinderen later datzelfde bij jou doen. JIJ hebt alles nog in eigen hand. Je bent nog jong. Je hebt het zelfbewustzijn. Je bent intelligent. Je uiterlijk kun je misschien niet veranderen, maar het hoeft geen belemmering te zijn voor de ontwikkeling van je innerlijk. Het één is niet afhankelijk van het ander. Zolang jij daar niet aan toegeeft. Uitstraling is alles!

Ik zou zeggen: bepaal zelf je eigen lot, want dat kun je!

p.s. bij zelfmoordgedachten moet je van mij aannemen dat er alleen al een wereld van verschil tussen je 21e en je 25e zit, om maar wat te noemen. Je wilt toch zeker wel afwachten en kijken wat voor moois er allemaal nog te gebeuren staat in je leven? Bij een concert ga je toch ook niet na de support-act al naar huis?

Sterkte jongen!

Als je daarbij bedenkt dat het in het leven uiteindelijk echt niet gaat om het uiterlijk. En dat heb ook ik moeten ondervinden. Dan moet je weten dat jij heel sterk bent in het verwoorden van je gevoelens, en dat kan je in je voordeel laten werken.
Ik denk dat het gebrek aan zelfvertrouwen de oorzaak is dat jij je zo opstelt. En door dat op een of andere manier te veranderen, er zijn er al genoeg genoemd, zul je beter in het leven staan. Hoewel ik me niet kan voorstellen dat dat makkelijk gaat worden, maar op deze manier kun je naar mijn mening nooit een mooi leven leiden. De eerste stap in de goede richting heb je denk ik al gezet door je verhaal op Fok te zetten, en de reacties af te wachten.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 12:53 schreef Bombie het volgende:

Bij een concert ga je toch ook niet na de support-act al naar huis?

---

Zelf ben ik vroeger ook wel gepest. Ik dacht ook altijd dat dat kwam door mijn babyfaceje en (toen) magere gestalte. Later ben ik erachter gekomen dat dat toch min of meer een projectie is.. Ik ben behoorlijk fanatiek aan vechtsport gaan doen, wat goed hielp tegen pesterijen omdat ik me ineens kon handhaven. Ik heb me trouwens maar één keer in een vechtpartij hoeven bewijzen.. Alleen al de uitstraling die je krijgt als je vastbesloten bent om niet meer voor anderen opzij te gaan en als je met je angstgevoelens leert omgaan, helpt geweldig.

Verder kreeg ik later vrienden, waarvan er ééntje ook een hele magere bouw heeft en een behoorlijk spits gezicht, (hij was dunner dan ik, en populair bij vrienden en vriendinnen. Een hele openbaring voor me.) en die staat bekend als een hele knappe jongen. Hij durft zichzelf te zijn, en dan is die aparte verschijning ineens niet meer lelijk, maar juist markant..
Een ander ziet eruit als een soort tuinkabouter, absoluut geen mooie man maar hij is een totale charmeur door zijn vriendelijkheid.

Zelf dacht ik ook altijd dat ik geen relatie zou kunnen krijgen omdat ik er toen niet uitzag als een topatleet, maar deze twee mensen zijn het levende bewijs dat dat niet alles zegt. Ik heb toen moeten leren dat je ook kunt leren een charmeur te zijn..

Wat ik maar zeggen wil, je moet niet alles op je uiterlijk gooien.. Als ik je verhaal zo lees ben je ernstig gepest, en daar heb je een deuk van opgelopen. Je merkte zelf ook al op dat het ook aan je houding ligt.
Ik kan je niet helpen je zelfvertrouwen te herwinnen. (Behalve dan dat ik je kan adviseren om je niet blind te staren op je uiterlijk, je veel onder mensen te begeven en intensief te gaan sporten.. Dat laatste kan een uitlaatklep zijn en het zal je helpen om er wat atletischer te gaan uitzien. Je bent smal gebouwd dus als je ook maar een klein beetje spierontwikkeling krijgt, dan zie je er goed uit. Maar ik weet ook dat die drie tips niet voldoende zijn gezien de duur en de ernst van je problemen).

Ik kan je alleen vertellen dat het niet aan je kop ligt. Iemand anders merkte al op dat je diverse vriendinnen hebt gehad terwijl je pas 21 bent. Als je zo'n gruwel was om te zien, dan was dat vast niet gebeurd.

Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal.. Het is het minste wat ik kan doen..

Oh trouwens, je hebt wel een leuk vooruitzicht: Als je nu smal gebouwd bent dan zie je er goed uit als je de 30 bent gepasseerd. Ik begin nu wat steviger te worden terwijl sommige leeftijdgenoten al een pens hebben. En van je babyface heb je ook plezier als je ouder wordt.

Daarmee leg ik niet de verantwoordelijkheid bij de buitenwereld.
De buitenwereld heeft jou op een vreselijke manier behandeld, no doubt about it. Maar jij hebt er niet adequaat op gereageerd. Je hebt dat kennelijk niet geleerd. Je moeder suste toen jij signalen afgaf, en nam jouw gevoelens niet serieus. Dat valt haar te verwijten, al zal zij zich ook machteloos hebben gevoeld, en gedaan hebben wat haar het beste leek.

Verder denk ik dat je vader ook gedaan heeft wat hij kon. Al is het niet veel. Zijn eigen pijn en ongeluk heeft hij niet kunnen overwinnen. En ipv jou te leren hoe ermee om te gaan, en je te behoeden voor hetzelfde lot als hij heeft, is de vicieuze cirkel alleen maar voortgezet. Jij herkent zijn houding, zijn schaamte zo goed. Maar praten jullie daar wel eens over? Ik krijg de indruk van niet.

Bovendien heb jij door alle gebeurtenissen een fatalistische houding ontwikkeld. Je vertelt hier open en eerlijk je verhaal, en je dekt je al in voor evt reacties door te zeggen: "Jullie zullen me wel een kneus vinden."
Nou, niemand vindt je hier een kneus, dat heb je kunnen lezen. Maar eea heeft zich inmiddels zo ontzettend diep in je gewordteld, dat je niet eens meer durft te hopen dat mensen oprecht je verhaal lezen.

Helaas heb je een erg negatieve ervaring met een psychiater.
Zoals door anderen al gezegd, deze man is niet representatief voor zijn beroepsgroep. Er zijn ook goede hulpverleners. Hele goede. En ik hoop van harte dat je de moed bij elkaar kunt schrapen om de zoektocht te starten naar iemand die je kan helpen je negatieve spiraal te doorbreken. De spiraal die wellicht in gang is gezet door anderen, maar die jij zelf in stand houdt.
Begrijp me niet verkeerd, ik veroordeel je absoluut niet! Ik vind het alleszins begrijpelijk dat je je zo voelt en dat je de dood als verlossing ziet. Maar probeer de energie, het verdriet en de woede die je in je hebt, constructief ipv destructief in te zetten. Dat kun je doen door een goede, betrouwbare hulpverlener te zoeken.

Veel sterkte.

Ik ga het straks nog eens helemaal doorlezen. Heb niet alles gelezen omdat ik ergens mee bezig ben.

Zelfmoord zou ik niet plegen. ( Daar denk je toch aan )

Ik zou dan eerder gaan verhuizen naar een land waar uiterlijk niet zo belangrijk is. Als je hier zo erg met je uiterlijk zit. Er zijn genoeg landen waar je wel lekker je eigen ding kunt doen. Zonder al die mensen die je beoordelen op hoe je eruit ziet inplaats van wat er achter het uiterlijk zit.

Maar straks ga ik alles rustig lezen en ga ik wat dieper erop in. Heb selectief gelezen dus.

Vind dat je goed kunt schrijven, ondanks dat je het niet gewend ben.

Alvast veel sterkte en succes!!!!

Edit: wilde dit bericht al deleten omdat ik nu reageer zonder de hele inhoud te kennen. maar ik laat het toch staan. Als mijn post nergens op slaat dan hoor ik het wel.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 14:04 schreef yingyang het volgende:

[..]

Ik zou dan eerder gaan verhuizen naar een land waar uiterlijk niet zo belangrijk is. Als je hier zo erg met je uiterlijk zit. Er zijn genoeg landen waar je wel lekker je eigen ding kunt doen. Zonder al die mensen die je beoordelen op hoe je eruit ziet inplaats van wat er achter het uiterlijk zit.

---

Ik herken een aantal dingen in je verhaal. Helaas denk ik niet dat je er zonder professionele hulp uitkomt. Er is jou teveel (onrecht!) aangedaan.

De dingen die gebeurt zijn hadden niet moeten gebeuren. Ik maak een beetje uit je verhaal op dat je jezelf voor een deel de schuld geeft. Maar de mensen op je stageadres vertoonden asociaal gedrag hoor, je ex ook (nee, tegen onzekere mensen maak je geen kleine-pikken-grapjes) en die klasgenoten van jou ook. Er is in principe niets met jou mis. Ookal ben je nog zo onzeker, voldoe je niet aan het schoonheidsideaal, zoiets mag gewoon niet gebeuren. helaas leven er een heleboel vervelende mensen op deze wereld.

Ik wou je 1 ding op het hart drukken: er bestaan geen lelijke mensen. Dat is een illusie, net zoals schoonheid een illusie is. Het is totaal relatief en er nogal hardhandig ingestampt door onze huidige cultuur en maatschappij. Streef alsjeblieft geen fantasien na. Je zal nooit kunnen vliegen, je zal nooit over water kunnen lopen, je zal nooit voor 100% van de wereld de mooiste man ter wereld zijn.

Heel veel succes in ieder geval. Het lijkt me niet verstandig om jezelf wat aan te doen, dan hebben zij namelijk gewonnen en gaat er een (wat ik uit je manier van schrijven kan opmaken) mooi mens verloren.
Ontdek waar je goed in bent en wat je interessert en doe er wat mee. Dan zal je zelfvertrouwen groeien en zal je gelijkgestemde mensen tegenkomen die jou niet zo zullen behandelen. En zoek alsjeblieft hulp.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 14:15 schreef Bombie het volgende:

[..]

Dat kun je natuurlijk beter eerst een stad als Amsterdam overwegen. Dat is nl al een heel verschil met de provincie Overrijssel. En zeker als je in de wat kleinere dorpen woont, is er gewoon veel meer sociale controle en kijken mensen eerder op van het 'vreemde'. In Amsterdam is niks vreemd volgens mij.

---

Wat een medeleven. Maar hoe ver reikt deze? Natuurlijk deze reacties zijn oprecht, maar waarom zeggen we dan niet massaal: "Ja, maar ik wil je vriendje wel zijn!"
Wat voor excuus zouden we daarvoor kunnen gebruiken dat niet te willen:
- je woont te ver weg
- ik heb zelf al genoeg problemen
- ik kan jou toch niet helpen
- ik heb het te druk

Zijn dat eigenlijk niet maar zwakke excusen die best overbrugbaar zijn?

We begrijpen je allemaal, maar als het er op aan komt willen we toch liever niet met de topicstarter geassocieerd worden (voor een reallife friendship)?

Ben ik cynisch of is dit de harde realiteit? Wie legt het mij uit.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 15:26 schreef R_ON het volgende:

[..]

Wat een medeleven. Maar hoe ver reikt deze? Natuurlijk deze reacties zijn oprecht, maar waarom zeggen we dan niet massaal: "Ja, maar ik wil je vriendje wel zijn!"

Wat voor excuus zouden we daarvoor kunnen gebruiken dat niet te willen:
- je woont te ver weg
- ik heb zelf al genoeg problemen
- ik kan jou toch niet helpen
- ik heb het te druk

Zijn dat eigenlijk niet maar zwakke excusen die best overbrugbaar zijn?

We begrijpen je allemaal, maar als het er op aan komt willen we toch liever niet met de topicstarter geassocieerd worden (voor een reallife friendship)?

Ben ik cynisch of is dit de harde realiteit? Wie legt het mij uit.

---

Het is natuurlijk wel zo dat ik bijvoorbeeld mensen uit de weg ga die zo ontzettend in de knoei zitten, afhankelijk zijn en er een klerezooi van maken dat ze mij met hun onder water trekken. Daar ben ik nl volledig op afgeknapt en iedereen heeft het recht om die keuze te maken.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 15:26 schreef R_ON het volgende:
FF wat reacties uit dit topic:

- "bijna tranen in m'n ogen"
- "heel veel succes"
- "ben er stil van"
- "sterkte"
- "ik voel me een beetje ondankbaar"
- "geen commentaar te geven"
- "die psychiater hoort op de zwarte lijst"

Wat een medeleven. Maar hoe ver reikt deze? Natuurlijk deze reacties zijn oprecht, maar waarom zeggen we dan niet massaal: "Ja, maar ik wil je vriendje wel zijn!"
Wat voor excuus zouden we daarvoor kunnen gebruiken dat niet te willen:
- je woont te ver weg
- ik heb zelf al genoeg problemen
- ik kan jou toch niet helpen
- ik heb het te druk

Zijn dat eigenlijk niet maar zwakke excusen die best overbrugbaar zijn?

We begrijpen je allemaal, maar als het er op aan komt willen we toch liever niet met de topicstarter geassocieerd worden (voor een reallife friendship)?

Ben ik cynisch of is dit de harde realiteit? Wie legt het mij uit.

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 15:26 schreef R_ON het volgende:
Ben ik cynisch of is dit de harde realiteit? Wie legt het mij uit.

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 15:52 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ja, ik vind je te cynisch en te hard.
Bovendien vind ik dit off-topic.

---

Ik heb dat zelf meegemaakt, en ik weet dus ook van mezelf dat ik iedereen een kans geef Maar het is wel waar, veel mensen redeneren zo...dat wil niet zeggen dat er ook 'normale' mensen zijn die er wel moeite voor doen.

Ik ben echter bang (om het maar weer even ontopic te trekken) dat topicstarter zijn vertrouwen in mensen in het algemeen verloren heeft. Elke persoon die toenadering zou zoeken naar hem zou afgewezen worden zodra ze te dichtbij komen denk ik. Dat is iets dat alleen hij kan veranderen. Hij moet mensen de kans geven te laten zien dat ze het goed bedoelen.

Alvast bedankt.

Een titel zou zijn "mijn kloteleven".

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 15:26 schreef R_ON het volgende:

We begrijpen je allemaal, maar als het er op aan komt willen we toch liever niet met de topicstarter geassocieerd worden (voor een reallife friendship)?

Ben ik cynisch of is dit de harde realiteit? Wie legt het mij uit.

---

Mijn vriendin die heeft borderline, schitzofrenie en MPS en ik heb bewust voor haar gekozen omdat je daar doorheen moet kijken.
Het mogen dan wel geen dingen zijn aan haar uiterlijk maar het heeft voor mij een hele grote imact op mijn leven gemaakt.

Verder kom ik vaak in opvanghuizen voor verstandelijk en geestelijk gehandicapten en ga dan samen met mijn vriendin met een meisje leuke dingen doen zoals wandelen, naar de kinderboerderij enz.. Mijn vriendin die doet dat 2 uur in de week vrijwillig, via een vrijwilligers centrale.

Ik denk dat je best wel gelijk kan hebben maar als ik de reacties zo lees denk ik niet dat het hier het punt is. Mensen die zijn vaak heel anders op het internet dan dat ze zich voordoen dat ben ik helemaal met je eens maar ik weet zeker dat 90% van de mensen hier het wel menen. Mischien wel in mindere mate van wat ze schrijven, maar ik denk als de meeste hem hier in het echt zouden ontmoeten dat ze hem niet uit de weg zullen gaan. Tenminste ik niet!!!!!

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 24-04-2003 16:49]

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 24-04-2003 16:50]

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 24-04-2003 16:58]

Als ik denk aan hoe ik nog letterlijk kan horen wat ze zeiden en hoe, en dat is weinig vergeleken bij jou.... Ja dan kan ik me heel goed voorstellen dat je ze toen allemaal overhoop wilde schieten, oprotten met die fakkers!

Later meer dat ik eigenlijk weinig meer kon zeggen.
Ik dacht net als anderen volgensmij, zoek een andere psychiater...

quote:

---

Ik kon geen titel verzinnen.

---

Ik denk niet dat je je vader echt haat, je haat de 'slechte' eigenschappen die jullie delen.
Dat ken ik zelf ook bij mijn broers, kom uit een gezin van 5 kinderen en dan probeer je je eigen identiteit te creeren. Als iemand je slechte eigenschap dan ' een familietrekje' noemt, wordt het me rood voor de ogen omdat je juist die eigenschappen probeert te verbergen. Maar dat terzijde.

Ik kan eigenlijk maar 1 dingen zeggen:
Het leven lijkt nu misschien zwart en uitzichtloos, maar er komt (misschien met hulp van anderen) vanzelf een periode dat je goede mensen leert kennen en je deze donkere periode kunt -afsluiten- .

Veel succes en sterkte!

Je schrijfstijl is echt enorm mooi en je hebt toch dingen op dingen kunnen verwoorden dat ik me bijna in kon leven.

Ik weet niet wat je hier van vindt.... als ik je ondertitel concludeer... Antichrist, dat je in je leven toch duidelijk beschadigd (ik oordeel niet, maar het geeft toch enige aanduiding tot enorme negativiteit IMHO) bent. Als dat nog al niet al te duidelijk was.
Kzou bijna zeggen "pak eens een bijbel" (oeps nu heb ik et al gezegd )

Sta je mannetje, ga fitnessen? Wees fel naar de medemens (verbaal). Het heeft mij ook redelijk ver gebracht... het verbale!

Succes! En hou et levend daar! je mag er zijn!

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 01:52 schreef Gehaktbal het volgende:
.
Kzou bijna zeggen "pak eens een bijbel" (oeps nu heb ik et al gezegd )

---

bijbel helpt hem ook niet lijkt mij. ik denk dat hij al op een punt zit dat hij god vervloekt omdat van die stelling ieder mens is gelijk weinig terecht komt.

voor de zoveelste keer: reageer aub eens. dit is echt niet leuk meer. eerst zo'n ontzettend dramatisch verhaal en dan complete stilte van jou kant.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 02:01 schreef armageddon1981 het volgende:

[..]

bijbel is voor zwakke mensen. mensen die zelf geen mening kunnen vormen en ellende of het lot (god) afwentelen om zichzelf van elke verantwoordelijkheid te ontrekken.
karl marx (citaat): god is het opium van het volk.

bijbel helpt hem ook niet lijkt mij. ik denk dat hij al op een punt zit dat hij god vervloekt omdat van die stelling ieder mens is gelijk weinig terecht komt.

voor de zoveelste keer: reageer aub eens. dit is echt niet leuk meer. eerst zo'n ontzettend dramatisch verhaal en dan complete stilte van jou kant.

---

Maar 1 ding dat ik echt ff kwijt : ik geloof je pas als je zegt dat je niet geloofd als je hier geweest ben : http://www.soulsurvivor.nl het is een soort van christelijk festival met een paar 1000 jongeren en echt keigave diensten. als je daar bent of bent geweest dan weet je waar ik het over hebt , niet die saaie diensten zoals veel mensen denken .

Als je daar ben geweest en je ziet alle geweldige dingen die God met jou en andere doet en je gelooft nog steeds niet dan kan ik er begrip voor opbregen maar ik breng geen tot weinig begrip op voor mensen die meteen roepen van God bestaat niet enz enz.

tenslotte WAT HEB JE TE VERLIEZEN .

ik zou het echt gaaf vinden als je zou komen. Ik bid voor je

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 02:10 schreef tobber500 het volgende:

[..]

vink een btje jammer wat je hier zegt , het is zoiezo jammer dat veel niet christenen zo tegen de bijbel en het geloof aankijken, wil niet een hele discussie starten of flamewar.

Maar 1 ding dat ik echt ff kwijt : ik geloof je pas als je zegt dat je niet geloofd als je hier geweest ben : http://www.soulsurvivor.nl het is een soort van christelijk festival met een paar 1000 jongeren en echt keigave diensten. als je daar bent of bent geweest dan weet je waar ik het over hebt , niet die saaie diensten zoals veel mensen denken .

Als je daar ben geweest en je ziet alle geweldige dingen die God met jou en andere doet en je gelooft nog steeds niet dan kan ik er begrip voor opbregen maar ik breng geen tot weinig begrip op voor mensen die meteen roepen van God bestaat niet enz enz.

---

hier heeft je goeie geloof dus lekker aan mee geholpen.
lekker een paar miljoen joden uitroeien met toestemming van de christenen.

artikelen over anti-homo, anti-sex-voor-huwelijk, anti-condoom, anti-ander geloof heb ik geen zin om op te zoeken.
trouwens je hele geloof is in strijd met evolutie-theorie. daar zijn bewijzen voor. voor dat armzalige geloofje is geen enkel bewijs. die hele klote bijbel is gewoon propaganda.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 02:12 schreef tobber500 het volgende:
ok voor topicstarter , ga AUB 1 dagje daar kijken en je zal zien dat het je leven totaal kan/zal veranderen als je er open voor staat.

tenslotte WAT HEB JE TE VERLIEZEN .

ik zou het echt gaaf vinden als je zou komen. Ik bid voor je

---

nou die leraar had dus helemaal gelijk, en dat gelijk bewijst die tobber nog maar eens.
ik bid voor je?
waar was je god toen die jongen het zo verdomd moeilijk had, terwijl die jongen het nu nog heel moeilijk heeft. kom jij aan met je geloof. ja daar krijgt hij zelfvertrouwen van, dat veranderd zijn uiterlijk.
die gast heeft het moeilijk en jij probeerd hem naar zo'n eo-jongerendag te slepen om weer een volgeling voor je nep-geloof te hebben. bah, walgelijk om zo mensen te werven.
we raken nu helemaal off topic volgens mij. maar het ging om zijn verhaal, dat hij eindelijk eens alles van zich af kon schrijven en zodoende wat rust kan vinden. als je over geloof gaat beginnen open dan een ander topic.

-edit- ik zelf kan niet goed oordelen of dit in dit topic ongepast is (mijn commentaar omtrend geloof) maar ik laat het staan en laat het maar aan modje over om te oordelen hierover -edit-

[Dit bericht is gewijzigd door armageddon1981 op 25-04-2003 02:45]

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 02:12 schreef tobber500 het volgende:
ok voor topicstarter , ga AUB 1 dagje daar kijken en je zal zien dat het je leven totaal kan/zal veranderen als je er open voor staat.

tenslotte WAT HEB JE TE VERLIEZEN .

ik zou het echt gaaf vinden als je zou komen. Ik bid voor je

---

En topicstarter? Laat eens wat van je horen, man!
e-mail mij of iemand anders hier in dit topic. Er zijn er genoeg die je willen helpen. Maar we moeten wel horen of je geholpen wilt worden.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 08:20 schreef Filmgek het volgende:

[..]

dit is wel erg ongepast in dit topic een verkoop praatje voor een geloof nu gaan houden! wat heeft die jongen daar nu weer aan!

---

Tis alleen een mogelijkheid aandragen, met alleen zeggen: "Wat erg voor je" schiet de topicstarter ook geen fluit op..

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 08:20 schreef Filmgek het volgende:

[..]

dit is wel erg ongepast in dit topic een verkoop praatje voor een geloof nu gaan houden! wat heeft die jongen daar nu weer aan!

---

Wie weet is het iets voor de topicstarter.. je weet maar nooit. Als het niet het geloof zelf is, wellicht de saamhorigheid die je veel ziet bij geloofsgemeenschappen.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 11:33 schreef Dromer het volgende:
Tobber gelooft dat hij een oplossing aandraagt. Heb een beetje respect voor het geloof van een ander, joh! Tobber zal mij ook nooit overtuigen, maar zolang hij respect op kan brengen voor mijn (beredeneerde) ongeloof, zal ik zijn geloof respecteren.

---

Als iemand er steun uit kan halen, dan is dat toch alleem maar goed? Persoonlijk geloof ik niet, maar zolang men het niet als aanleiding ziet om elkaar de hersens in te slaan, dan moet ieder gewoon geloven wat hij/zei wil!

Kunnen we gewoon niet de topicstarter zijn hart laten luchten en hem onze ervaringen met zulke dingen delen, daar heeft hij veel meer aan.
_{En dan mag je best zeggen dat jezus,allah,de bagwan, boeddah of welk ander lichtend voorbeeld je enorm heeft geholpen}

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 14:21 schreef sop het volgende:
Het geloof hoeft niemand hem aan te praten, klik maar eens op zijn homepage icoon. Dus die discussie kunnen we nu ook skippen.

---

Verbaal wat meer je mannetje staan helpt, kben zelf fysiek ook niet de sterkste maar verbaal kan ik aardig mn mannetje staan

Misschien is het wachten op de persoon die je uit al deze ellende trekt. Hele goede vriend/vriendin....

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 11:33 schreef Dromer het volgende:

[..]

Tobber gelooft dat hij een oplossing aandraagt. Heb een beetje respect voor het geloof van een ander, joh! Tobber zal mij ook nooit overtuigen, maar zolang hij respect op kan brengen voor mijn (beredeneerde) ongeloof, zal ik zijn geloof respecteren.

Wie weet is het iets voor de topicstarter.. je weet maar nooit. Als het niet het geloof zelf is, wellicht de saamhorigheid die je veel ziet bij geloofsgemeenschappen.

---

GRRRRRRR FILMGEK

Toch ga ik ook over m'n nek van de meeste bovenstaande reacties. Al dat hypocriete geleuter van 'oooh wat leven we met je mee'. Kom op zeg. Je kent heel die gast niet. En dan nog die eppo die met het geloof aan komt zetten... sodemieter op echt, ik word daar echt woest van. Daar help je niemand mee... die mensen LIJKEN er misschien gelukkiger van te worden, omdat ze met allemaal kneuzen bij elkaar gezet worden. Dat is schijn geluk.

Hoe slecht ik me ook in je in kan leven, ik hoop toch dat iets nuttigs voor je kan doen. Zelfmoord vind ik absoluut niet laf, integendeel, dat durft praktisch niemand. En het zou voorkomen dat jouw genen (je gezicht) voortgezet worden en je niet eventuele toekomstige kinderen met hetzelfde probleem opzadelt. Van de andere kant: je vader heeft ook een vrouw, vertel eens wat meer over je moeder, daar hebben al meer mensen om gevraagd.

Mijn oplossing: Ga op een vechtsport!!! Ik weet dat je niet staat te springen om te gaan sporten door die kutervaringen bij het voetbal, maar dat mag je niet als excuus gebruiken. Ik ken een aantal ventjes van vroeger die ook altijd gepest werden, lelijk waren, geen vriendin hadden enz. enz... die gingen met zijn allen op karate, inmiddels doen ze het allemaal prima, qua studie, qua vrienden, qua vrienden...

Ik ken iemand met een karateschool en die vertelde me wel eens dat hij ECHT hopeloze gevallen binnenkrijgt en dat hem toch praktisch altijd lukt om daar 'kerels' van te maken. (die zich fitter voelen en toch vooral MEER ZELFVERTROUWEN hebben.) Neem mijn advies serieus, please. Onbegrijpelijk dat er nog niet meer mensen met dat idee zijn gekomen.

(En laat iemand die mafkees met zijn Soulsurvivor aub opzouten met zijn spam, ik dacht dat dat niet toegestaan was. Laat je AUB niet nog gekker maken door dat stelletje brainwashers, daar heeft niemand baat bij!

Sterkte!

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 01:51 schreef JCSF het volgende:
Het rare is dat ik voor het schrijven vond dat het nodig was dit van me af te schrijven. Ook was ik benieuwd of andere mensen het herkenden. Nu ik het teruglees voel ik me alleen zo'n aandachttrekker

---

Je bent geen aandachttrekker ..
Het is goed dat je dingen van je af schrijft/KAN schrijven..
Makes U a better person!

Op eerste gezicht komt dat afschrikkend over. Hij valt behoorlijk op dus, omdat hij erg afwijkt van de anderen. Het valt zo erg op dat je vanzelf ernaar gaat kijken, dat doe ik uiteraard vanzelf ook. Niet uit afschuw of wat dan ook maar gewoon omdat ik de neiging heb om dan te kijken.

Toch heb ik die persoon met veel mensen zien omgaan. En dan niet met zomaar mensen, het waren behoorlijk leipe lui te noemen. En ook vrouwen stonden om hem heen. Die lachtten en praatten met hem en nog meer.

1 maand geleden kwam ik hem tegen bij het postkantoor en toen herkende ik hem dus weer. Niet geschrokken of met welke vooroordelen dan ook. Maar ik zag hem als mens die meer in zijn mars heeft en waarbij het uiterlijk op de tweede plaats zou moeten staan.

Kan me wel voorstellen dat er altijd mensen zijn die zulke mensen minder accepteren omdat ze zo eruit zien. En die mensen moet je juist negeren en die mensen moet je uit de weg gaan.

En wat ze ook zeggen, het mag niets uitmaken wat ze zeggen. Omdat ze alleen de buitenkant beoordelen. Ze kijken naar de verpakking inplaats van naar de inhoud.

En ik heb ook op het mbo gezeten. En daar was pesten orde van de dag. Iedere keer zochten ze wel een nieuw slachtoffer. Op het mbo was het zelfs nog erger dan op de mavo. Klote meao.

Ik ben nooit gepest maar als ze me ooit bellen voor een reunie dan zeg ik dat ze de pot op kunnen. Omdat ze steeds weer met z'n allen een slachtoffer uitzochten om te pakken.

Zielig

Het waren maar jonkies en pubers dus waarschijnlijk is ze niets kwalijk te nemen.

Wat wil ik hiermee wil zeggen. Dat je met mensen moet omgaan die wat verder kijken. En probeer de tijd te vergeten waar je onder de douche werd gegooid met kleren aan. Want het is verleden tijd en je zult het hopelijk en waarschijnlijk nooit meer meemaken.

[Dit bericht is gewijzigd door yingyang op 25-04-2003 17:53]

Probeer ook eens een hobby te zoeken, bij voorkeur met vrienden waarbij je je thuisvoeld (klimmen is een erg leuke en gezellige sport )

En als iemand tegen je aanlult waarbij je je niet op je gemak voeld, gewoon terug lullen, je hebt niets te verliezen. Als je juist terughoudend gaat doen komen ze daar ook achter en is het nog veel erger

Al eens geprobeerd je haar totaal anders te doen bijv ? (andere kleur oid)
Of als je een bril hebt bijv lenzen in doen (of gewoon blauwe kleurlenzen). Je word er niet per definitie knapper of stoerder van, maar je zelfvertrouwen stijgt wel en dat is alleen maar mooi meegenomen

[Dit bericht is gewijzigd door eMAeRCe op 25-04-2003 17:48]

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 17:39 schreef Kamphuys het volgende:
Kom op mensen, niet NOG meer reacties als 'ben er stil van, leef met je mee, bla bla'. Probeer eens met wat concrete dingen te komen waar hij iets aan heeft.

---

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 17:39 schreef Kamphuys het volgende:
Kom op mensen, niet NOG meer reacties als 'ben er stil van, leef met je mee, bla bla'. Probeer eens met wat concrete dingen te komen waar hij iets aan heeft.

---

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 17:43 schreef eMAeRCe het volgende:
Ik zou gewoon met je zus(sen) (als die iig 'volwassen' zijn) erover praten.

Probeer ook eens een hobby te zoeken, bij voorkeur met vrienden waarbij je je thuisvoeld (klimmen is een erg leuke en gezellige sport )

En als iemand tegen je aanlult waarbij je je niet op je gemak voeld, gewoon terug lullen, je hebt niets te verliezen. Als je juist terughoudend gaat doen komen ze daar ook achter en is het nog veel erger

Al eens geprobeerd je haar totaal anders te doen bijv ? (andere kleur oid)
Of als je een bril hebt bijv lenzen in doen (of gewoon blauwe kleurlenzen). Je word er niet per definitie knapper of stoerder van, maar je zelfvertrouwen stijgt wel en dat is alleen maar mooi meegenomen

---

Als de maatschappij hard is dan is er geen andere weg dan zelf nog harder te worden.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 17:59 schreef Ultralaser het volgende:
Ga eens op een vechtsport en fitness dat ken je zelf vertrouwen flink opkrikken. Want jezei het zelf al ze voelen het aan dat je zwakker bent maar als je heb gesport zal je een zelfvertrouwen kweken.

---

Enne Poehbeertjuh... als je journalistiek hoopt te gaan studeren dan zou ik maar eens wat gaan werken aan die 'welbespraaktheid'.

Het is allemaal leuk dat mensen medeleven betonen... maar veel meer dan een paar letters op zijn scherm zijn die woorden niet, kan me niet voorstellen dat hij daar wat aan heeft. (Misschien kan de topicstarter zelf even zijn licht daar op laten schijnen?)

Het lijkt mij dat hij echt geen fluit heeft aan al dat zogenaamde 'medeleven', met concrete oplossing kom je een stuk verder. Maar even wachten dus wat de topicstarter daar van vindt...

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 18:26 schreef Kamphuys het volgende:
Enne Poehbeertjuh... als je journalistiek hoopt te gaan studeren dan zou ik maar eens wat gaan werken aan die 'welbespraaktheid'.

---

quote:

---

Het is allemaal leuk dat mensen medeleven betonen... maar veel meer dan een paar letters op zijn scherm zijn die woorden niet, kan me niet voorstellen dat hij daar wat aan heeft. (Misschien kan de topicstarter zelf even zijn licht daar op laten schijnen?)

Het lijkt mij dat hij echt geen fluit heeft aan al dat zogenaamde 'medeleven', met concrete oplossing kom je een stuk verder. Maar even wachten dus wat de topicstarter daar van vindt...

---

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 18:26 schreef Kamphuys het volgende:

[..]

Juist.

Enne Poehbeertjuh... als je journalistiek hoopt te gaan studeren dan zou ik maar eens wat gaan werken aan die 'welbespraaktheid'.

Het is allemaal leuk dat mensen medeleven betonen... maar veel meer dan een paar letters op zijn scherm zijn die woorden niet, kan me niet voorstellen dat hij daar wat aan heeft. (Misschien kan de topicstarter zelf even zijn licht daar op laten schijnen?)

Het lijkt mij dat hij echt geen fluit heeft aan al dat zogenaamde 'medeleven', met concrete oplossing kom je een stuk verder. Maar even wachten dus wat de topicstarter daar van vindt...

---

quote:

---

Misschien kan de topicstarter zelf even zijn licht daar op laten schijnen?
...
Maar even wachten dus wat de topicstarter daar van vindt...

---

En ontopic:

Fitness lijkt me ook niet verkeerd, ik voel me altijd heerlijk na een beetje fitness in de morgen, probeer het gewoon eens een keer, kan weinig aan misgaan toch?

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 18:26 schreef Kamphuys het volgende:

[..]

Juist.

Enne Poehbeertjuh... als je journalistiek hoopt te gaan studeren dan zou ik maar eens wat gaan werken aan die 'welbespraaktheid'.

---

Misschien dat je gewoon ontopic kan blijven, denk dat de topicstarter daar meer aan heeft.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 18:53 schreef poebeertjuh het volgende:

[..]

Ach, ik leef liever op sommige punten ontzettend mee met mensen, waardoor ik de juiste woorden soms niet kan vinden, dan dat ik de opmerkingen van anderen afkraak omdat ik mijn eigen opmerkingen zo ontzettend geweldig vind.

Misschien dat je gewoon ontopic kan blijven, denk dat de topicstarter daar meer aan heeft.

---

Je hebt wel degelijk talenten, laat die alsjeblieft niet verloren gaan.. Misschien kan je voor jezelf psych spelen, dit klinkt wat vaag maar ik zal het je uitleggen. Je hebt blijkbaar een computer, schrijf alles wat je kwijt wil, desnoods schrijf je je complete levensverhaal, eens op. Maak er een mooi Word document van en stuur eens wat kleine stukjes ervan op naar uitegeverijen oid. Echt, je schrijft best mooi, en zo'n verhaal als wat je hebt meegemaakt is echt intrigerend en pakkend. Misschien klinkt dit helemaal verkeerd, maar dit is eigenlijk net zoiets als die Engelse postbode die nu model is. Eerlijk gezegd klinkt het als een broodje aap verhaal, maar de moraal is hetzelfde, gebruik je talent!

Tsja, dat je lichaam niet mooi vind, vind ik heftig. Natuurlijk heeft iedereen wel eens een bad-day, ik zou bijna zeggen, dat hoort bij de puberteit. Ik ga nu iets doms zeggen, maar volgens mij ben jij daar helemaal niet mee bezig geweest en schiet je nu een beetje door (no offence). Ik kan me goed voorstellen wat je bedoelt en echt er zijn heus veel meer mensen die vrijen met het licht uit vanwege iets minder sterkere 'afkeer' van eigen lichaam.

Ik hoop zo dat het goed met je zal gaan. Als die onzin over geloof is een beetje jammer, heeft je topic een beetje verdoezeld. Natuurlijk, je geloof kan je best helpen, mits je ervoor open staat. Maar ik denk dat het wel duidelijk is dat JCSF dit dus niet is. Echt, ik geloof dat er betere tijden voor je zullen komen.

Hopelijk laat je nog eens wat van je horen.
Mail me anders,
Marjolein

Gevoel krijgen voor de zwakkere mensen die je afkraken. Gevoel krijgen voor de "knappe" mensen.

Lijkt me een grote strijd om zo te leven. Dat anderen je beoordelen op je uiterlijk.

Ikzelf ben god dankbaar dat ik niet zo opval. Ik ben gelukkig niet zo knap dat ze me blijven aankijken en ook niet zo dat ze me afkraken.

Ik ben lekker neutraal en val niet zo op. Lekker onopvallend en daar ben ik erg blij om.

Ik kan vrij rondlopen zonder opmerkingen te krijgen. Of dat mensen me anders behandelen.

Mocht ik dat niet zijn dan zou ik agressief gaan worden en vechten voor respect.

niet dat jij dat moet doe. Maar ik zou ze een grote spiegel gaan voorhouden.

Of lekker verhuizen naar streken waar het lekker relaxed gaat.

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 16:48 schreef Bombie het volgende:
Hmm... iedereen geeft wel zo af op Tobber en zijn geloof, maar ik vind het niet terecht... hij komt vriendelijk over en hij is er ongetwijfeld van overtuigd dat dat de topicstarter goed zou kunnen doen. Bovendien heeft hij het, volgens mij, niet over een sekte, scientology church of andere geloofsbedrijven wiens bedoeling het is om mensen het geld uit de zak te kloppen. Ik kan er naast zitten hoor, maar dat is mijn eerste gedachte. Volgens mij is zijn reactie er één met een goede intentie. Ikzelf ben nooit gelovig geweest en zál het ook nooit worden. Maar ik merk hier wel een enorm vijandige houding t.o.v. deze user en z'n geloof en dat vind ik niet erg netjes...

---

Gr Filmgek

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 17:39 schreef Kamphuys het volgende:
Kom op mensen, niet NOG meer reacties als 'ben er stil van, leef met je mee, bla bla'. Probeer eens met wat concrete dingen te komen waar hij iets aan heeft.

---

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 16:48 schreef Bombie het volgende:
Hmm... iedereen geeft wel zo af op Tobber en zijn geloof, maar ik vind het niet terecht... hij komt vriendelijk over en hij is er ongetwijfeld van overtuigd dat dat de topicstarter goed zou kunnen doen. Bovendien heeft hij het, volgens mij, niet over een sekte, scientology church of andere geloofsbedrijven wiens bedoeling het is om mensen het geld uit de zak te kloppen. Ik kan er naast zitten hoor, maar dat is mijn eerste gedachte. Volgens mij is zijn reactie er één met een goede intentie. Ikzelf ben nooit gelovig geweest en zál het ook nooit worden. Maar ik merk hier wel een enorm vijandige houding t.o.v. deze user en z'n geloof en dat vind ik niet erg netjes...

christelijke geloof is ook een sekte alleen door omvag word het een stroming genoemd. met geloof heb je niks. beetje zitten janken in de kerk met die andere gelovige kneusjes maakt geen kerel van je.

dat gezeik over kamphuys zijn commentaar vind ik ook onterecht.
kort samenvattend heeft de topicstarter een probleem die hij eens van zich af wil schrijven. kamphuys leest dit en geeft gewoon mogelijkheden om karakter en zelfvertrouwen te krijgen.
misschien is zijn idee wel straight to the point maar wel goed. op een vechtsport krijg je ook karakter. zelf heb ik ook 2 jaar aan een vechtsport gedaan. daardoor ben ik ook meer mans geworden.
tegenwoordig ben ik beetje auto-fanaat en was mijn oplossing dus minder binnen zitten en kloten met snelle auto's.

kamphuys kwetst niemand zegt alleen botte waarheid en geeft de topicstarter een mogelijke oplossing. forum is tcoh om te discussieren dus als je als moderator steeds gaat dreigen is er van een normale discussie ook niks meer over.

---

groetjes filmgek

En vooral dat sommige mensen je afwijzen, zegt dat iets over hun en niet jouw.
Een persoon met een aandoening of handicapt blijven mensen met een goed en zuiver hart.

Je moet je niet veranderen voor andere mensen, ze moeten je accepteren zoals je bent.
Als kind is het heel moeilijk om anderen kinderen dat duidelijk te maken.

Ikzelf heb voor de klas gestaan en andere kinderen uitgelegd over de aandoening van mijn kleine.
Je ziet en merkt het verschil, mijn kleine is vrolijker dan eerst en komt vaak met een big smile thuis.

Dat je vader en moeder het niet gemerkt hebben, zij hadden veel voor je kunnen doen en betekenen.

En je had ook over dat je als je seks had in het donker deed en onmogelijk klaar kon komen.
Het is niet dat je niet klaar kan komen maar omdat je bang bent en je hebt heel veel dingen aan je hoofd dat je je niet volledig kunt overgeven.

Kijk weer in de spiegel en bekijk je mooie kanten, iedereen heeft wat moois.
Kijk een keer in je hart, zie hoe zuiver hij is en laat je niet lijden door haat.
Het is makkelijk om mensen te haten, en soms hebben meerdere mensen je pijn gedaan maar je kan je niet eeuwig afsluiten voor de buiten wereld.
Er komt een keer dat je het moet inzien.

En het allerbelangerijkste, "Ga niet voor mensen leven, ga voor je eigen leven".
Want als je voor de mensen leeft, zal je nooit tevreden zijn met jezelf en zal je altijd in hetzelfde cirkel zitten.

Ik denk dat het tijd is om die cirkel te verbreken voor jou.

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 03:13 schreef tobber500 het volgende:
JCSF
Antichrist

Ik ga je iets zeggen wat je toch niet geloofd maarja ik doe het maar gewoon,

Je mist de Heer.

alhoewel ik het gevoel hebt dat je dit totaal zal negeren zeg ik het toch maar.

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 08:18 schreef knuffeldees het volgende:
een andere vraag, heb je misschien een foto van jezelf zodat we kunnen zien wat je zo erg aan gezelf vind ?...

Sterkte, Knuffeldees

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 16:09 schreef EggsTC het volgende:
Misschien heel offtopic, misschien ook wel heel erg ontopic, ligt eraan hoe je het bekijkt.

Een titel zou zijn "mijn kloteleven".

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 11:27 schreef milagro het volgende:Het eerste wat in me opkomt nu, waar is je moeder in dit verhaal.. ik miste haar meteen al bij het voetbalhoofdstuk..

---

In ieder geval heel erg bedankt voor de reacties op mijn schrijfstijl. De echte 'grote' schrijvers vinden het misschien niets maar ik doe mijn best. Ik denk eerlijk gezegd dat ik het een stukje beter kan, maar ik probeer niet te wijs over te komen, anders ben ik bang dat het te veel op een schrijfoefening gaat lijken in plaats van een persoonlijk verhaal. Op de één of andere manier dwing ik mezelf om niet alleen mijn verhaal van me af te schrijven, maar probeer ik tegelijkertijd ook de lezer niet in slaap te laten vallen. Ik heb niets overdreven, maar ik heb wel geprobeerd door middel van een soort 'verhalende' schrijfmanier het verhaal boeiend te houden. Ik weet van mezelf dat ik zeer snel de concentratie kwijt raak tijdens het lezen of het studeren, dus daar zal het wel vandaan komen.

Ook wou ik nog even kwijt na het lezen van een paar reacties op de posts zonder adviezen dat ik het niet erg vind dat dat soort posts er staan. Zoals eerder gezegd schrijft iedereen op zijn of haar eigen manier wat hij/zij voelt. Ik wil jullie gewoon bedanken. Ik surf al wat langer op Fok zonder veel berichten te plaatsen en ik heb aardig wat onzin voorbij zien komen, waar ik om heb gelachen trouwens. Maar hier blijft het gewoon serieus en dat is netjes. Het maakt me eerlijk gezegd niet uit wat er in je post staat, zolang het maar serieus is en zolang ik maar kan zien dat ik serieus genomen word.

[Dit bericht is gewijzigd door JCSF op 26-04-2003 00:42]

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 15:52 schreef Filmgek het volgende:
En over respect... Ik heb alleen respect voor gelovigen die mij in mijn waarde laten en niet proberen zieltjes te winnen. Kan mij het een @#$ interreseren of ik ever in de hemel kom! ik brand nog liever in de hel als jullie daar in de hemel zitten.

---

quote:

---

christelijke geloof is ook een sekte alleen door omvag word het een stroming genoemd. met geloof heb je niks. beetje zitten janken in de kerk met die andere gelovige kneusjes maakt geen kerel van je.

---

Het gaat er niet om het 'schaapjes winnen' Het gaat hier uit pure liefde voor de medemens en hem het beste gunnen en hem advies willen geven in wat hun ervaring is. Ik zie het grote probleem hier niet in, en gelukkig JCSF ook niet

quote:

---

Op zaterdag 26 april 2003 00:40 schreef JCSF het volgende:

Ik weet niet precies wat je hiermee bedoelt, maar misschien denk je dat m'n moeder er nooit voor me geweest is. Dat is dus eigenlijk niet zo. Ze bedoelt het goed maar ik krijg het idee dat ze gewoon niet weet hoe ze dit probleem moet oplossen.

---

_{Ow enneuhm alst beetje offtopic is sorriej, en ook als ik weer allemaal flame-reacties aant uitlokken ben, sorriej... Geloof is voor mij ook geen 100% zekerheid, maar ik vind wel dat er ook met respect gepraat moet worden over het geloof als men ook wilt dat er respect voor hen getoond wordt...}

Gehaktbal out

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 19:58 schreef Filmgek het volgende:

[..]

sorry maar je moet je geloof niet bij alles betrekken. Hij laat daar mensen niet in hun waarde ik vind dat je een mens daar dan op mag aanspreken. Dat is hetzelfde als dat ik jou zou vertellen dat jij een cd'tje mee moet nemen en jij neemt een LP mee omdat jij vind dat die beter qua geluid zijn... dan ben je dus niet down met the program vooral omdat er geen LP speler is en jij begint over dat wij als audio freaks dom zijn omdat wij de geneugte van LP spelers niet kennen! Een raar voorbeeld maar dat is precies wat veel geloven doen we luistere allebij naar dezelfde muziek maar jou format is net ff wat anders als dat van de rest en dat is dan waar je over Bitched! en das RESPECTLOOS en daar ontstaan rare discussies uit zoals deze waarin de één tegen de andere zegt he jij hebt geen respect voor de muziek terwijl je eigenlijk geen respect toont naar de format waarop de muziek staat het klinkt allemaal een beetje aanders maar het is exact hetzelfde!

Gr Filmgek

---

quote:

---

Als je daar ben geweest en je ziet alle geweldige dingen die God met jou en andere doet en je gelooft nog steeds niet dan kan ik er begrip voor opbregen maar ik breng geen tot weinig begrip op voor mensen die meteen roepen van God bestaat niet enz enz.

---

quote:

---

Op vrijdag 25 april 2003 20:49 schreef armageddon1981 het volgende:

christelijke geloof is ook een sekte alleen door omvag word het een stroming genoemd. met geloof heb je niks. beetje zitten janken in de kerk met die andere gelovige kneusjes maakt geen kerel van je

---

quote:

---

dat gezeik over kamphuys zijn commentaar vind ik ook onterecht.

---

quote:

---

kort samenvattend heeft de topicstarter een probleem die hij eens van zich af wil schrijven. kamphuys leest dit en geeft gewoon mogelijkheden om karakter en zelfvertrouwen te krijgen.

---

quote:

---

kamphuys kwetst niemand

---

quote:

---

zegt alleen botte waarheid en geeft de topicstarter een mogelijke oplossing. forum is tcoh om te discussieren dus als je als moderator steeds gaat dreigen is er van een normale discussie ook niks meer over.

---

quote:

---

Op zaterdag 26 april 2003 02:06 schreef Bombie het volgende:

[..]

Hoort dit niet in MUZ thuis?
Maar ff serieus... Je moet niet vergeten dat hij reageerde op een nogal felle en respectloze reactie van armageddon1982 ("bijbel is voor zwakke mensen. mensen die zelf geen mening kunnen vormen en ellende of het lot (god) afwentelen om zichzelf van elke verantwoordelijkheid te ontrekken") en dat is zijn goed recht. Hier is tobber niet respectloos Vervolgens draagt hij een positief voorbeeld aan waarvan hij overtuigd is dat het een positieve bijdrage kan leveren. Ook niet respectloos. Hij dringt het niet op. Oké... dán komt er iets waarvan je idd kunt zeggen... da's niet helemaal fair. Hij zegt:

---

quote:

---

Op zaterdag 26 april 2003 00:40 schreef JCSF het volgende:
In ieder geval heel erg bedankt voor de reacties op mijn schrijfstijl. De echte 'grote' schrijvers vinden het misschien niets maar ik doe mijn best. Ik denk eerlijk gezegd dat ik het een stukje beter kan, maar ik probeer niet te wijs over te komen, anders ben ik bang dat het te veel op een schrijfoefening gaat lijken in plaats van een persoonlijk verhaal. Op de één of andere manier dwing ik mezelf om niet alleen mijn verhaal van me af te schrijven, maar probeer ik tegelijkertijd ook de lezer niet in slaap te laten vallen. Ik heb niets overdreven, maar ik heb wel geprobeerd door middel van een soort 'verhalende' schrijfmanier het verhaal boeiend te houden. Ik weet van mezelf dat ik zeer snel de concentratie kwijt raak tijdens het lezen of het studeren, dus daar zal het wel vandaan komen.

---

quote:

---

Ook wou ik nog even kwijt na het lezen van een paar reacties op de posts zonder adviezen dat ik het niet erg vind dat dat soort posts er staan. Zoals eerder gezegd schrijft iedereen op zijn of haar eigen manier wat hij/zij voelt. Ik wil jullie gewoon bedanken. Ik surf al wat langer op Fok zonder veel berichten te plaatsen en ik heb aardig wat onzin voorbij zien komen, waar ik om heb gelachen trouwens. Maar hier blijft het gewoon serieus en dat is netjes. Het maakt me eerlijk gezegd niet uit wat er in je post staat, zolang het maar serieus is en zolang ik maar kan zien dat ik serieus genomen word.

---

_{shit, nu heb ik me ook gemengd in die discussie. Was niet mn bedoeling, sorry.}

En ik vind het idd ook een enorme geruststelling dat je hier reageert.

quote:

---

Op zaterdag 26 april 2003 09:05 schreef Filmgek het volgende:

[..]

wat moet ik doen man moet ik je gelijk geven??!!

---

Dus wat mij betreft hoef je het idd niet weer te gaan weerleggen, net als dat ik dat van jou niet bewust weerleg, maar er gewoon wat meer woorden aan wilde verspillen.

_{Nou.. oké dan.. ik vond idd wél dat tobber niet rescpectloos was en dát wilde ik dan weer wél weerleggen}

Je blijft weliswaar op de achtergrond, maar je bent er wel degelijk. Je bent bezig te observeren en dingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken. Je ziet hoe mensen omgaan met het fenomeen Fortuyn en denkt er het jouwe van. Of een recenter voorbeeld: de oorlog in Irak. Wat anderen ook zeggen, je kiest je eigen waarheid.

Ondanks je zelfmutilatie en wraakgevoelens lukt het je tegelijkertijd te relativeren met sarcasme en humor ('nou ja, ik ben het maar').
Misschien klopt de vergelijking niet helemaal, maar toch moest ik bij jou denken aan de hoofdpersoon uit 'Tomaatsj' van Joost Zwagerman. In het bijzonder aan dit fragment:

---
Mijn vragen over dood spaarde ik op als ik 's avonds in bad zat en mijn moeder op de overloop of in mijn slaapkamer aan het opruimen was.
'Mam?'
'Ja?'
'Als ik doodga, wat doe jullie dan?'
[...]
'Nou ja! Waarom vraag je dat?' Ze klonk verontrust maar ook geërgerd.
'Gewoon. Dat wil ik weten.'
----

Dat fantaseren zat er volgens mij bij jou al op jonge leeftijd in. Niet over lammetjes die dartelen door de wei, maar soms lekker wrang over oorlog, geweld en ravage. Je kunt je ei goed kwijt in games op de computer.

Er zijn echt vrouwen te vinden die als een blok vallen voor je bescheiden 'ik ben er niet-houding'. En misschien zelfs vertederend zouden kijken als je het zou uitspreken.

Ik stel me zo voor dat de gedachte om weer te gaan sporten je waarschijnlijk al misselijk maakt. Waarom zou je ook?

Je hebt schrijftalent, humor, een visie op de werkelijkheid door jezelf 'ingekleurd' (en stiekem ben je er van gaan houden), een grote fantasie, relativeringsvermogen, een denker, observeerder (je bent er zonder er te zijn), komt bescheiden over, maar ze moesten eens weten wat er in je omgaat en blijft zoeken naar waarheid (wat is recht/onrecht?)

Wat mij betreft maak je nog 20 Natrihuppeldepup-bommen, maar dan wel graag alleen op papier.

quote:

---

Op zondag 27 april 2003 12:31 schreef R_ON het volgende:
Bijzonder knap dat je hier je verhaal durft te vertellen, maar het heeft tot gevolg, en dat is een tic van mij, dat ik meer over je wilde weten. Het spijt me voor jou dat je m'n psychologisch gezeur aan moet horen, maar ik kan het niet van me afzetten tot ik m'n geest gerustgesteld heb. Misschien klopt er geen bal van, krijg ik half Fok over me heen met de vraag waar ik het lef vandaan haal, maar ik zeg het lekker toch.

Je blijft weliswaar op de achtergrond, maar je bent er wel degelijk. Je bent bezig te observeren en dingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken. Je ziet hoe mensen omgaan met het fenomeen Fortuyn en denkt er het jouwe van. Of een recenter voorbeeld: de oorlog in Irak. Wat anderen ook zeggen, je kiest je eigen waarheid.

Ondanks je zelfmutilatie en wraakgevoelens lukt het je tegelijkertijd te relativeren met sarcasme en humor ('nou ja, ik ben het maar').
Misschien klopt de vergelijking niet helemaal, maar toch moest ik bij jou denken aan de hoofdpersoon uit 'Tomaatsj' van Joost Zwagerman. In het bijzonder aan dit fragment:

---
Mijn vragen over dood spaarde ik op als ik 's avonds in bad zat en mijn moeder op de overloop of in mijn slaapkamer aan het opruimen was.
'Mam?'
'Ja?'
'Als ik doodga, wat doe jullie dan?'
[...]
'Nou ja! Waarom vraag je dat?' Ze klonk verontrust maar ook geërgerd.
'Gewoon. Dat wil ik weten.'
----

Dat fantaseren zat er volgens mij bij jou al op jonge leeftijd in. Niet over lammetjes die dartelen door de wei, maar soms lekker wrang over oorlog, geweld en ravage. Je kunt je ei goed kwijt in games op de computer.

Er zijn echt vrouwen te vinden die als een blok vallen voor je bescheiden 'ik ben er niet-houding'. En misschien zelfs vertederend zouden kijken als je het zou uitspreken.

Ik stel me zo voor dat de gedachte om weer te gaan sporten je waarschijnlijk al misselijk maakt. Waarom zou je ook?

Je hebt schrijftalent, humor, een visie op de werkelijkheid door jezelf 'ingekleurd' (en stiekem ben je er van gaan houden), een grote fantasie, relativeringsvermogen, een denker, observeerder (je bent er zonder er te zijn), komt bescheiden over, maar ze moesten eens weten wat er in je omgaat en blijft zoeken naar waarheid (wat is recht/onrecht?)

Wat mij betreft maak je nog 20 Natrihuppeldepup-bommen, maar dan wel graag alleen op papier.

---

Mensen beseffen niet wat ze een ander aan kunnen doen en vooral middelbare school kan erg wreed zijn. Overal zijn lessen uit te trekken hoe hard deze ook kunnen zijn, ik spreek hier uit ervaring, en dat zijn echt geen loze woorden.
Confronteer mensen met dit verhaal zou ik zeggen en waarom zou je het censureren? De waarheid is hard, jammer dan, hadden ze zich maar anders moeten gedragen.

Maar vergeet niet dat er ook heus wel aardige mensen rondlopen, niet iedereen heeft het slechtste met je voor

Eigenlijk heeft niemand er iets aan, behalve ikzelf. Het is meer een soort ijdelheid dat ik het hier neerzet. Ik had het ook voor mezelf kunnen houden, alleen blijft het dan gissen of het klopt wat ik denk, nu kan de topicstarter het bevestigen of ontkrachten, als hij dat wil.

Vergelijk het met op een terras zitten. Je kijkt naar mensen en trekt je conclusies. Het verschil is echter dat ze op het terras gebaseerd zijn op iemands uiterlijk, kleding, houding en gedrag en op het internet op basis van wat iemand schrijft.

quote:

---

Op zondag 27 april 2003 13:02 schreef R_ON het volgende:
Coolguy,

Eigenlijk heeft niemand er iets aan, behalve ikzelf. Het is meer een soort ijdelheid dat ik het hier neerzet. Ik had het ook voor mezelf kunnen houden, alleen blijft het dan gissen of het klopt wat ik denk, nu kan de topicstarter het bevestigen of ontkrachten, als hij dat wil.

Vergelijk het met op een terras zitten. Je kijkt naar mensen en trekt je conclusies. Het verschil is echter dat ze op het terras gebaseerd zijn op iemands uiterlijk, kleding, houding en gedrag en op het internet op basis van wat iemand schrijft.

---

quote:

---

Op zondag 27 april 2003 13:02 schreef R_ON het volgende:
Coolguy,

Eigenlijk heeft niemand er iets aan, behalve ikzelf. Het is meer een soort ijdelheid dat ik het hier neerzet. Ik had het ook voor mezelf kunnen houden, alleen blijft het dan gissen of het klopt wat ik denk, nu kan de topicstarter het bevestigen of ontkrachten, als hij dat wil.

Vergelijk het met op een terras zitten. Je kijkt naar mensen en trekt je conclusies. Het verschil is echter dat ze op het terras gebaseerd zijn op iemands uiterlijk, kleding, houding en gedrag en op het internet op basis van wat iemand schrijft.

---

quote:

---

Op zondag 27 april 2003 14:20 schreef Filmgek het volgende:

[..]

wasser mis met een beetje ijdelheid voelt toch lekker?! of niet

---

[Dit bericht is gewijzigd door Disorder op 27-04-2003 22:59]

quote:

---

Op zondag 27 april 2003 12:31 schreef R_ON het volgende:
Je blijft weliswaar op de achtergrond, maar je bent er wel degelijk. Je bent bezig te observeren en dingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken. Je ziet hoe mensen omgaan met het fenomeen Fortuyn en denkt er het jouwe van. Of een recenter voorbeeld: de oorlog in Irak. Wat anderen ook zeggen, je kiest je eigen waarheid.

---

quote:

---

Ondanks je zelfmutilatie en wraakgevoelens lukt het je tegelijkertijd te relativeren met sarcasme en humor ('nou ja, ik ben het maar').
Misschien klopt de vergelijking niet helemaal, maar toch moest ik bij jou denken aan de hoofdpersoon uit 'Tomaatsj' van Joost Zwagerman. In het bijzonder aan dit fragment:

---
Mijn vragen over dood spaarde ik op als ik 's avonds in bad zat en mijn moeder op de overloop of in mijn slaapkamer aan het opruimen was.
'Mam?'
'Ja?'
'Als ik doodga, wat doe jullie dan?'
[...]
'Nou ja! Waarom vraag je dat?' Ze klonk verontrust maar ook geërgerd.
'Gewoon. Dat wil ik weten.'
----

Dat fantaseren zat er volgens mij bij jou al op jonge leeftijd in. Niet over lammetjes die dartelen door de wei, maar soms lekker wrang over oorlog, geweld en ravage. Je kunt je ei goed kwijt in games op de computer.

---

quote:

---

Je hebt schrijftalent, humor, een visie op de werkelijkheid door jezelf 'ingekleurd' (en stiekem ben je er van gaan houden), een grote fantasie, relativeringsvermogen, een denker, observeerder (je bent er zonder er te zijn), komt bescheiden over, maar ze moesten eens weten wat er in je omgaat en blijft zoeken naar waarheid (wat is recht/onrecht?)

---

Erg goed dat je me doorhebt. Vaak blijft het oppervlakkig maar het is leuk om te zien dat mensen aan mijn manier van schrijven en de dingen die ik schrijf mij kunnen inschatten.

Die Joris in Tomaatsj legde z'n moeder die vragen over de dood voor om haar te testen of ze wel van m hield. Verderop in het boek vraagt die Joris:
"Als een dief een pistool op papa en mij richt, he, en hij vraagt jou te kiezen: ik of papa. Wie kies je dan?"

Had jij dat ook? (Alleen als je het wilt vertellen he)

Misschien was het soms nog wat oppervlakkig, maar ik wilde ook weer niet te snel conclusies trekken. Dat komt ook zo betweterig over. En door over jou te schrijven geef ik ook een deel van mezelf bloot en het blijft toch internet, he

quote:

---

Op zondag 27 april 2003 23:17 schreef R_ON het volgende:
Er is nog wel 1 dingetje waar ik benieuwd naar ben.

Die Joris in Tomaatsj legde z'n moeder die vragen over de dood voor om haar te testen of ze wel van m hield. Verderop in het boek vraagt die Joris:
"Als een dief een pistool op papa en mij richt, he, en hij vraagt jou te kiezen: ik of papa. Wie kies je dan?"

Had jij dat ook? (Alleen als je het wilt vertellen he)

---

JCSF zei:
Ook dit klopt, al dacht ik vaak niet over oorlog. Daar hield ik me toen ik erg jong was nog niet erg mee bezig. Wel dacht ik veel over andere, zware onderwerpen. Ik dacht veel te volwassen voor mijn leeftijd en bleef vaak lang wakker. Als ik een programma zag over klopgeesten kon ik die avond nauwelijks slapen en bleef ik me maar afvragen hoe dat te verklaren zou zijn. Die fascinatie zat er wat dat betreft al vroeg in. En inderdaad, het geweld wat in m'n hoofd zit stop ik in m'n energie die ik gebruik als ik een game speel of naar agressieve muziek luister. Daarna voel ik me wat rustiger, en dat verklaard ook waarom ik zo boos wordt als men weer eens naar een game wijst als er een schietpartij is geweest. Ik geloof niet dat die agressie daar vandaan komt, ik geloof juist dat die agressie daardoor zelfs voor een gedeelte verdwijnt.
----

Filmgek zegt:
Totaal mee eens

---
JCSF zei:
En dat is nou juist het probleem. Ik heb het lef niet wat ik hier schrijf aan een meid te vertellen, terwijl ik ook wel weet dat sommige meiden dit heel erg zouden kunnen waarderen. Dat blijft een lastig punt en ik betwijfel dat er ooit een dag komt dat ik het wel gewoon eens zeg.
---

Filmgek zegt:
uh huh zekers ik ook maar ik denk dat je op een bepaald moment gewoon de knoop moet doorhakken en bij degene die je het meest vertrouwt gewoon bepaalde dingen moet omschrijven niet persoonlijk worden! maar gewoon omschrijven hoe je je voelt.

Zoals ik heb mijn zus een paar weken geleden heb vertelt hoe ik me vaak voel. we hadden het over begrafenissen en toen kwam er iets naar boven in de trant van zelfmoord dat zou ik nooit plegen en ging ik er op door van dat ik wel de gevoelens vaak heb. Omdat ik zo vaak ontzettend teleurgesteld raak in mensen en omdat ik het omschreef kon ik het toch op een niet zo'n dramatische manier toch kwijtraken

---
JCSF zei:
Erg goed dat je me doorhebt. Vaak blijft het oppervlakkig maar het is leuk om te zien dat mensen aan mijn manier van schrijven en de dingen die ik schrijf mij kunnen inschatten.
---

Filmgek zegt:
Het is niet echt inschatten je legt eigenlijk vaak je eigen probleem bloot (dat doet iedereen trouwens) maar omdat jij het zelf niet kan herinterperteren kom je in de war en blijf je in een cyclus zitten maar dat heeft iedereen daarom heeft praten met anderen zoveel zin omdat mensen jouw kunnen helpen een beeld van jezelf te scheppen. Heel vaak is de menselijke persoonlijkheid te complex om zelf te omschrijven daar heb je anderen voor die je helpen om dat te doen. Dit gaat niet altijd even goed als je begrijpt wat ik bedoel. Het is een kwestie van die magische mensen tegenkomen die jou altijd als vriend in de buurt willen hebben en je nooit in de steek laten geestelijk dan asl je snapt wat ik bedoel.

Maarja dit soort dingen blijven herkenbaar

groeten filmgek

ik ben helemaal stil van je verhaal...
ik heb het niet helemaal gelezen, maar je ziet wel dat dit echt niet lekker zit, met zo'n klote zielenknijper e.d.

Maar alsjeblieft, maak jezelf niet van kant. Weet hoeveel pijn je je ouders, broers/zussen en familie ermee aandoet. Ik heb zelf ook ooit met die gedachtes gezeten, en ik ben blij dat ik mezelf er niet toe heb gezet!!

Probeer toch eens dingen te gaan zoeken die goed gaan, wat je leuk vind, wat je goed kunt, en denk daar eens aan!! langzaam maar zeker ga je jezelf respecteren. Er zijn altijd wel periodes bij dat dat niet gaat, maar als je daarna weer wat positiever kan denken, is dat alleen maar beter!

Ik kan wel gaan zeggen, ga eens gezellig op stap, of doe dit of dat, maar dat is moeilijk. Heel moeilijk, vooral als je alleen moet gaan. Dat doe je waarschijnlijk toch niet. Dat doen alleen maar mensen die zich goed voelen, en die hebben dat advies weer niet nodig.. Maar probeer beetje bij beetje positiever te gaan denken, stel jezelf iets in het vooruitzicht als je voor jezelf een mijlpaal hebt bereikt. Ga eens kijken wat je wel mooi vind aan jezelf. Probeer eens wat te gaan trainen. Niet in een sportschool, maar thuis. Opdrukken, koop wat gewichten. Ik train zelf niet, maar misschien dat je jezelf dan een beetje gespierder kan maken. Gooi eens in de zoveel tijd ergens al je frustraties eruit. Doe ik ook. Ik ga dan lekker hardlopen of squashen... Regel ergens een boksbal en sla daar lekker op in. Dat kan echt heerlijk werken.

Ik weet echt niet wat ik nog moet schrijven, maar ik wens je heel veel succes!!!

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 01:32 schreef JCSF het volgende:
[verhaal]

---

Ik heb je verhaal gelezen en herkende er iets in. Ik heb rood haar, dat maakt mij anders dan de rest. Op de basisschool had ik er veel last van en ook ik ben van de voetbal afgepest, weliswaar niet zo erg als dat jij het beschrijft, maar het komt op hetzelfde neer.

Op de middelbare werd het steeds erger en ik had er meer dan genoeg van, dus in de vierde deed ik iets heel kleins en simpels, ik liet mijn haar blond verven en deed er gel in, iets wat toen meer mensen deden overigens, en ik heb geen enkele niet-positieve reactie gehad.

Een vriendin heb ik daardoor toen niet gekregen, maar een ding kreeg ik wel: meer zelfvertrouwen. Ongeveer twee jaar lang heb ik mijn haar steeds laten blonderen, tot een tijdje geleden. Ik waardeerde mezelf weer, ik had uitstraling, niet veel, maar het voelde goed.

Sinds mijn haar weer terug zijn oude kleur is heb ik natuurlijk ook regelmatig nieuwe mensen ontmoet, natuurlijk mensen die ik niet mag, die mij niet mogen, en die een geintje uithalen over mijn haar, maar ook maak ik nu makkelijker vrienden enzo, ben ik niet meer bang om met mensen te spreken of voor mensen te spreken (presentaties bezorgden ook mij nachtmerries).

Ik wil hier een ding mee zeggen, namelijk dat het achteraf helemaal niets met mijn haar te maken had. Het ging om de uitstraling, om het zelfvertrouwen dat je uitstraalt, en om dat uit te stralen heb je slechts een persoon nodig en dat ben je zelf. En dat is bij jou ook zo denk ik.

Probeer je op te trekken aan de goede dingen in je leven want die zijn er ongetwijfeld wel. Je kunt, zoals al heel veel gezegd, bijvoorbeeld heel goed schrijven, dus schrijf nu eens zo'n verhaal maar dan over de goeie dingen in je leven. Als je een presentatie geeft die goed gaat kun je daar ook moed uit halen.

Nog een trucje: als je bijvoorbeeld een presentaite geeft, schrijf dan van tevoren op wat je wilt zeggen en oefen dat, bedenk precies hoe het zal verlopen, zodat je overal op kunt reageren en zodat er geen dood moment valt zeg maar. En zo is het ook als je iets wil zeggen, bereid het dan eventjes voor, bedenk in je hoofd al wat je wil gaan zeggen enhoe, en bedenk hoe de reacties kunnen zijn en wat jij dan terug kunt zeggen. Dat hielp bij mij.

Ik hoop dat je er iets aan hebt.
-

En daar zit iets niet helemaal lekker. Hetzelfde begrip dat hij verwacht van anderen toont hij hier nl niet naar de niet-gelovigen toe (waaronder ik). Ik vind dat tobber ZELFS begrip zou moeten tonen voor de niet-gelovigen omdat dat nou eenmaal óók een keuze is. Ik ben me bewust van mijn atheïsme. Dat zie ik niet al een probleem, maar ik vind wel dat tobber direct begrip mag tonen voor mijn keuzes net zo goed als dat ik dat doe voor zijn keuze om wél te geloven. Dat is het enige wat je 'm kunt verwijten. Voor de rest vind ik 'm niet respectloos.
[..]

ik heb wel respect voor de mensen maar geen begrip , tussen respect en begrip zit een wereld van verschil ,

vandale :

begrip :

1 [g.mv.] vermogen tot begrijpen => benul, besef, inzicht, notie
2 denkbeeld zoals men het zich eigen gemaakt heeft => voorstelling, idee
3 eenheid van denken, van andere voorstellingen onderscheiden denkbeeld
4 [g.mv.] bereidheid om zich in te leven
5 overzicht

-------------------------------

respect :

1 eerbied uit hoogachting of angst

quote:

---

Op donderdag 1 mei 2003 23:30 schreef Moonah het volgende:
Laten we verder niet doorgaan op deze discussie in dit topic.
Tnx.

---

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 01:32 schreef JCSF het volgende:
[verhaal]

---

En alleen maar omdat ik anders was dan de rest.
Iedereen liep allemaal op van die Nike schoenen.
Oh wat wilde ik deze schoenen graag hebben, maar onze familie is nu eenmaal 'kakker', en dat ging er dus dan ook niet in bij mijn moeder.

Daar draait het eigenlijk in deze wereld eigenlijk om.
Mensen zijn kuddedieren en willen maar al te graag bij de rest van de groep horen, het maakt niet uit wat ze hiervoor hoeven te doen.
Ookal maken ze een ander ervoor kapot, zolang je zelf maar lol hebt als een groep.
Tenminste, dat denken de meesten van de mensen.

Dit is doorgegaan tot mijn 12 verjaardag.
Toen zijn we verhuist (tot mijn grote verdriet, ik had daar destijds een goede vriend, inderdaad ook een beetje een 'loner' zoals jij dat noemt)

We zijn toen (ons gezin) op zoek gegaan naar een huis in die plaats, en hebben er (tijdelijk) een gevonden.

Toen moest er nog een school gevonden worden voor mijn broertje en ik.
We gingen een keertje 'meedraaien' in de klas voor een dagje.

Wederom werdt ik gepest omdat ik 'anders' was.
Maargoed, mijn ouders leken het een goede school, and so be it.

Eenmaal in mijn huidige woonplaats gekomen was ik verlegen om mensen te ontmoeten, nog steeds met de angst in mijn achterhoofd dat ik hier ook weer gepest zou worden.

Na de kerstvakantie kwam ik op die school, en ik werd gelijk gedefineerd als 'kneus'.
Een paar maanden gingen voorbij, totdat na de zomervakantie ik weer op school kwam, als trotse eigenaar van een CD brander (in die tijd nog niet echt bekend).
Ik kon dus voor een laag prijsje CD's copieren.
Oh wat wilde iedereen graag mijn vriendje zijn.
En ik wilde er maar al te graag bijhoren, dus ik bleef maar copieren voor al mijn 'vriendjes'.

Bij het 'afhandelen' kwam ik natuurlijk in contact met al die kinderen.
Toen leerden ze pas echt mijn aard kennen, en kwamen ze erachter dat ik eigenlijk toch wel aardig was.

Ik zit op dit moment op de middelbare school, en to mijn verbazing is nu 50% uit mijn klas 'kakker'.
Terwijl ik daar destijds voor gepest werd.
Sommige mensen neem ik nog steeds heel erg kwalijk voor het leed dat ze mij vroeger hebben aangedaan, en met die mensen ga ik dus ook niet om.

Wat eigenlijk mijn conclusie is geweest, is dat het allemaal gaat om erbij horen.
Wat mensen elkaar aandoen is niet te geloven, en het ergste is ook nog dat ze het doen om er zelf beter van te worden, terwijl ze zelfs misschien niet eens door hebben dat ze jou enorm naar beneden aan het halen zijn.

Mijn advies?
Ik zou, zoals meer mensen in dit topic zeggen, gaan praten met je vader hoe hij zich voelt, en hoe het vroeger bij hem was.
Je kan dat bijvoorbeeld de conversatie beginnen met "pap, ik zie de laatste tijd dat je niet echt gelukkig bent, wat is er aan de hand?"

Als je echt niet met je vader wilt gaan praten, denk ik dat je naar een psychiater moet gaan, wat je ook al eerder gedaan hebt.
Als ik het zo gelezen heb heb jij te maken gehad met een zeer slechte psychatiater, en is daarom jouw beeld over deze mensen al een beetje vast gesteld.
Er zijn echter zeker wel psychiaters die veel personeler zijn.
Mijn ervaring is dat een vrouw een 'betere' psychiater is dan een man.

Je bent vroeger al gepest, en als je steeds meer gepest wordt is het gewoon een beetje een naar beneden gaande spiraal.
Je gaat jezelf zien als een lelijke jongen, die helemaal niet op deze planeet hoort.

Integendeel, ik durf te wedden dat jij heel anders geweest zou zijn als jij vroeger niet gepest werd.
Jouw basis is hierdoor al zo gelegt, en jij hebt je zo ontwikkeld.
Je moet hier dus vanaf zien te komen, en niet je goede punten vergeten.

Ik hoop dat ik je een beetje geholpen hebt, je kan je altijd emailen als je nog met me wilt praten oid (senn@home.nl)

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 02-05-2003 11:08]

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 02-05-2003 18:22]

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 02-05-2003 18:23]

[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 02-05-2003 18:23]

quote:

---

Op vrijdag 2 mei 2003 01:05 schreef Pieter- het volgende:

[..]

Integendeel, ik durf te wedden dat jij heel anders geweest zou zijn als jij vroeger niet gepest werd.
Jouw basis is hierdoor al zo gelegt, en jij hebt je zo ontwikkeld.
Je moet hier dus vanaf zien te komen, en niet je goede punten vergeten.

---

Misschien dat ik vanavond nog wat zal schrijven.

Ik vond dit topic tot op heden het boeiendste wat ik gelezen heb. Nog steeds heb ik er bewondering voor dat je zoveel over jezelf hier neer hebt durven zetten - ook al is het anoniem.

Misschien stel je het inmiddels niet meer op prijs - wat ik ook goed kan begrijpen - dan in ieder geval succes in de toekomst. Als je het mij vraagt verdien je dat.