Amerikaanse soldaten hebben maandagavond een groep Iraakse betogers onder vuur genomen in de stad Fallujah, vijftig kilometer ten westen van Bagdad. Volgens de directeur van het ziekenhuis in Fallujah vielen daarbij dertien doden en 75 gewonden.
De militairen zouden de betogers hebben beschoten omdat die het vuur hadden geopend op het schoolgebouw waarin de Amerikanen gestationeerd zijn. Inwoners van Fallujah zeiden dat aan de demonstratie scholieren van tussen de 5 en 20 jaar deelnamen en de Arabische nieuwszender Al-Jazeera berichtte dat de betogers alleen stenen gooiden naar de school. De Amerikaanse officier Arnold Bray hield evenwel vol dat de betogers vuurwapens bij zich hadden. Naar verluidt was de demonstratie gericht tegen de aanwezigheid van de Amerikanen in de stad.
Het Amerikaanse bevelscentrum in Qatar had geen commentaar op het incident.
[Copyright 2003, Novum Nieuws / Associated Press]
CAIRO - De Iraakse voormalige minister van Informatie Mohammed al-Sahhaf wil zich overgeven aan de Amerikanen, De Amerikanen willen dat echter niet omdat hij niet op de lijst met meestgezochte Iraki's staat.
Dat meldde de Arabische krant Asharq al-Aswat dinsdag bij monde van een woordvoerder van de Patriottische Unie Koerdistan (PUK).
Al-Sahhaf, die beroemd is geworden door zijn aanblijvende optimisme over een Iraakse overwinning in de oorlog en door zijn vindingrijke vervloekingen van de Amerikanen, zou sinds vier dagen verblijven in het huis van zijn tante in Bagdad.
Hij wilde zich overgeven aan Amerikaanse militairen, zodat die hem kunnen beschermen, maar die weigerden dat omdat hij niet in het kaartspel met de 52 meestgezochte Iraki's voorkomt.
Al-Sahhaf was eerst in Mosul en zou daar aan PUK-militairen hebben gevraagd voor hem bij de Amerikanen te bemiddelen. ,,We hebben hem verteld dat we hierin geen partij wilden zijn'', aldus de PUK-woordvoerder.
nu.nl
quote:
Op dinsdag 29 april 2003 14:17 schreef Nyrem het volgende:
Amerikaanse weigering om al-Sahhaf gevangen nemenCAIRO - De Iraakse voormalige minister van Informatie Mohammed al-Sahhaf wil zich overgeven aan de Amerikanen, De Amerikanen willen dat echter niet omdat hij niet op de lijst met meestgezochte Iraki's staat.
Dat meldde de Arabische krant Asharq al-Aswat dinsdag bij monde van een woordvoerder van de Patriottische Unie Koerdistan (PUK).
Al-Sahhaf, die beroemd is geworden door zijn aanblijvende optimisme over een Iraakse overwinning in de oorlog en door zijn vindingrijke vervloekingen van de Amerikanen, zou sinds vier dagen verblijven in het huis van zijn tante in Bagdad.
Hij wilde zich overgeven aan Amerikaanse militairen, zodat die hem kunnen beschermen, maar die weigerden dat omdat hij niet in het kaartspel met de 52 meestgezochte Iraki's voorkomt.
Al-Sahhaf was eerst in Mosul en zou daar aan PUK-militairen hebben gevraagd voor hem bij de Amerikanen te bemiddelen. ,,We hebben hem verteld dat we hierin geen partij wilden zijn'', aldus de PUK-woordvoerder.
nu.nl
Ok, komisch en tragisch tegerlijkertijd 
quote:
Zeer zware explosie in Bagdad
BAGDAD - De Iraakse hoofdstad Bagdad is dinsdag opgeschrikt door een zeer zware explosie. De ontploffing deed zich aan het einde van de middag voor in het zuidoosten van de stad. Aan de horizon is een grote rookkolom te zien, meldde een journalist van het Franse persbureau AFP.Wat de ontploffing heeft veroorzaakt en of er slachtoffers te betreuren zijn is vooralsnog onduidelijk.
Telegraaf.nl
quote:De man blijft gewoon een Komiek
Op dinsdag 29 april 2003 14:17 schreef Nyrem het volgende:
Amerikaanse weigering om al-Sahhaf gevangen nemenCAIRO - De Iraakse voormalige minister van Informatie Mohammed al-Sahhaf wil zich overgeven aan de Amerikanen, De Amerikanen willen dat echter niet omdat hij niet op de lijst met meestgezochte Iraki's staat.
Dat meldde de Arabische krant Asharq al-Aswat dinsdag bij monde van een woordvoerder van de Patriottische Unie Koerdistan (PUK).
Al-Sahhaf, die beroemd is geworden door zijn aanblijvende optimisme over een Iraakse overwinning in de oorlog en door zijn vindingrijke vervloekingen van de Amerikanen, zou sinds vier dagen verblijven in het huis van zijn tante in Bagdad.
Hij wilde zich overgeven aan Amerikaanse militairen, zodat die hem kunnen beschermen, maar die weigerden dat omdat hij niet in het kaartspel met de 52 meestgezochte Iraki's voorkomt.
Al-Sahhaf was eerst in Mosul en zou daar aan PUK-militairen hebben gevraagd voor hem bij de Amerikanen te bemiddelen. ,,We hebben hem verteld dat we hierin geen partij wilden zijn'', aldus de PUK-woordvoerder.
nu.nl
quote:En de VS proberen mee te doen
Op dinsdag 29 april 2003 15:38 schreef El_Catalan het volgende:[..]
De man blijft gewoon een Komiek
quote:
De Iraakse voormalige minister van Informatie Mohammed al-Sahhaf wil zich overgeven aan de Amerikanen, De Amerikanen willen dat echter niet omdat hij niet op de lijst met meestgezochte Iraki's staat.
quote:Geef hem een eigenshow op een Arabische zender ofzo.
Op dinsdag 29 april 2003 15:46 schreef yavanna het volgende:[..]
En de VS proberen mee te doen
[..]
Volgensmij is hij ook niet echt een gehaat persoon
quote:dat is complete bull aangezien er wel degelijk ook mensen buiten de 52 zijn opgepakt
De Iraakse voormalige minister van Informatie Mohammed al-Sahhaf wil zich overgeven aan de Amerikanen, De Amerikanen willen dat echter niet omdat hij niet op de lijst met meestgezochte Iraki's staat.
quote:Doet me heel erg aan die ene film denken uh maar dat was in Iman ofzo (mensen help me ff!
Op dinsdag 29 april 2003 13:13 schreef Nyrem het volgende:
Amerikanen schieten Iraakse betogers dood 29-04-2003
Amerikaanse soldaten hebben maandagavond een groep Iraakse betogers onder vuur genomen in de stad Fallujah, vijftig kilometer ten westen van Bagdad. Volgens de directeur van het ziekenhuis in Fallujah vielen daarbij dertien doden en 75 gewonden.
)
quote:Kun je het je voorstellen? het lijkt wel een sitcom, hij wil zich overgeven en de amerikanen kijken door hun speelkaartjes heen.."sorry, je staat niet op een speelkaart, wegwezen" ''Maar ik wil mij overgeven!" "Nee, sorry, je staat niet op een speelkaart"
Op dinsdag 29 april 2003 17:28 schreef Re het volgende:[..]
dat is complete bull aangezien er wel degelijk ook mensen buiten de 52 zijn opgepakt
Lachen met die amerikanen, hoor.
quote:Dan liever op de BBC ofzo, wellicht iets samen met Ali G
Op dinsdag 29 april 2003 16:11 schreef El_Catalan het volgende:[..]
Geef hem een eigenshow op een Arabische zender ofzo.
Volgensmij is hij ook niet echt een gehaat persoon
quote:Lijkt mij ook.
Op dinsdag 29 april 2003 17:28 schreef Re het volgende:[..]
dat is complete bull aangezien er wel degelijk ook mensen buiten de 52 zijn opgepakt
Dan blijft het een vaag verhaal toch, dat toch door diverse nieuwsbronnen is gebracht.
quote:We hebben in deze oorlog iets geleerd dat je vaak de nieuwsberichten niet moet geloven
Op dinsdag 29 april 2003 18:06 schreef yavanna het volgende:[..]
Lijkt mij ook.
Dan blijft het een vaag verhaal toch, dat toch door diverse nieuwsbronnen is gebracht.
Net zoals dat verhaal met Al-Sahaf die zichzelf had opgehangen nu schijnt hij bij ze tante in huis te zitten
De Arabische nieuwszender al-Arabia heeft de Iraakse oud-minister van Informatie, Said al-Sahaf, een baan als commentator aangeboden. Al-Sahaf zit sinds vier dagen waarschijnlijk bij zijn tante in Bagdad ondergedoken.
Al-Sahaf,alias 'Komische Ali',werd beroemd door zijn aanhoudende optimisme over een Iraakse zege in de oorlog en door zijn vindingrijke vervloekingen van de Amerikanen. (nos.nl)
Een groep Irakese oorlogsslachtoffers zal op 13 mei in België een klacht wegens oorlogsmisdrijven indienen tegen de Amerikaanse generaal Tommy Franks, de commandant van het Amerikaanse leger in Irak. Dat zei dinsdag hun advocaat Jan Fermon.
Er zijn tot dusver negentien oorlogsslachtoffers die de zaak willen steunen, zei Fermon. De klacht betreft met name Franks, maar ook andere Amerikaanse militairen worden vervolgd. Volgens Fermon is sprake van zeventien specifieke incidenten waarin Amerikaanse militairen en commandanten de uit 1993 daterende Belgische wet op de oorlogsmisdrijven hebben geschonden.
De BBC meldde dat de regering-Bush heeft laten weten dat zij de zaak als een belangrijk diplomatiek incident zal opvatten, een voorbeeld van politieke intimidatie. Woordvoerder Richard Boucher van buitenlandse zaken waarschuwde dat alleen al het indienen van een dagvaarding voor België diplomatieke consequenties zal hebben. Boucher maande de Belgische autoriteiten tijdig in te grijpen om zulke gevolgen te voorkomen.
De zogeheten genocidewet maakte het mogelijk iedereen te berechten wegens het plegen van oorlogsmisdrijven, ongeacht de nationaliteit van de betrokkene of de plaats van het misdrijf. Eerder deze maand werd hij zodanig geamendeerd dat België van oorlogsmisdrijven beschuldigde buitenlanders mag uitleveren aan hun eigen land, als dat een democratie is met een redelijk goede rechtspraak.
Fermon zei er vertrouwen in te hebben dat zijn klacht op grond van de nieuwe regels wordt geaccepteerd. Wij hebben een zeer specifieke zaak, met specifieke bewijzen, zei hij. Ik zie niet in hoe zij die kunnen verwerpen. De klacht kan nog worden uitgebreid voordat hij wordt voorgelegd aan de Brusselse onderzoeksmagistraat die moet beslissen over ontvankelijkheid.
De misdrijven in de klacht betreffen het falen van Amerikaanse militairen om na de val van het regime van Saddam Hussein de plundering van ziekenhuizen in Bagdad te voorkomen. Ook wordt een schietpartij op een ambulance van het Rode Kruis genoemd, waarbij de chauffeur en ander medisch personeel gewond raakten. Een andere klacht betreft een verondersteld Amerikaans bombardement op een markt in het noordwesten van Bagdad, waarbij volgens Iraakse bronnen ruim zestig mensen omkwamen.
De bewijzen bestaan deels uit videobeelden en -interviews. Zij zijn verzameld door twee Belgische artsen die in de oorlog in Bagdad werkten. Beiden keerden vorige week terug naar Brussel.
In België zijn ongeveer dertig klachten tegen voormalige en huidige staats- en regeringsleiders ingediend, onder wie de Israëlische premier Ariel Sharon, de Palestijnse leider Yasser Arafat, Saddam en de Cubaanse president Fidel Castro.
[Copyright 2003, Novum Nieuws / Associated Press]
door Judit Neurink
2003-04-29
Wat voor gevolgen heeft de oorlog in Irak en de val van Saddam Hoessein voor de Arabische wereld? Zullen Arabische burgers nu massaal tegen hun machthebbers in opstand komen, of zullen die zich gedwongen voelen hervormingen door te voeren? ,,Niet Irak, maar Egypte is de sleutel.''
Dagenlang lagen op de stoep voor het kantoor van de Egyptische orde van advocaten in Cairo de portretten van president Bush en premier Blair, zodat bezoekers over hen heen zouden lopen - een imitatie van het mozaiek van Bush-senior voor het Rasjid Hotel in Bagdad. Pas na een kleine week gaf de Egyptische regering toch maar de opdracht de portretten van de bevriende staatshoofden te verwijderen.
Het was één van de vele en vaak felle, massale protesten in de Arabische wereld tegen de 'invasie' en de 'agressie' van de Amerikanen. In Alexandrië riepen betogers leuzen als 'Amerika en Israël zijn één vijand, Irak en Palestina één strijd'.
Iraakse ballingen die het ingrijpen van de coalitie als een bevrijdingsoorlog zagen, voelden zich buitengesloten door het groeiende Arabisch nationalisme dat de oorlog tot gevolg had. ,,Ik word met de nek aangekeken omdat ik blij ben dat het regime van Saddam wordt verwijderd'', zuchtte een Iraakse in Nederland, en een Iraakse journalist in Londen klaagde bitter dat ,,veel Arabieren te stom zijn om te zien dat ze onderdrukt worden''. Terwijl in Irak werd gevochten, was de stemming onder Arabieren: 'Saddam mag dan een boef zijn, hij is wel onze boef'.
De ontzetting was groot toen Bagdad zonder noemenswaardig verzet bleek te vallen. Dat een Arabisch land zich niet doodvocht tegen de Amerikaanse bezetter werd door velen als een bijna persoonlijke nederlaag beschouwd, zo sterk hadden de nationalistische gevoelens postgevat.
Die defensieve houding lijkt een slecht voorteken voor de voorbeeldfunctie die een democratisch Irak zou kunnen hebben voor andere Arabische landen -één van de Amerikaanse argumenten voor het ingrijpen. ,,Mensen vertrouwen het proces in Irak niet als iets dat hen democratie zal brengen'', waarschuwt Hassan Krajem, politicoloog aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet. ,,Ze zien het als een bezetting, vanuit hun ervaring met koloniale regimes. Ze willen wel meer democratie, maar dat willen ze zelf bereiken.''
Zijn collega Mohamed al-Sajed Said van het Al Ahram Centrum voor Strategische Studies in Cairo ziet hervormingen van binnenuit als de enige manier die kans van slagen heeft, want ,,als hun land wordt aangevallen, schaart de bevolking zich toch weer achter hun leider.''
Tot nu toe boden Arabische leiders echter nauwelijks ruimte voor meer invloed door de bevolking. ,,Ik geloof niet dat er een volksbeweging is voor meer democratie, behalve misschien in een paar landen, zoals Marokko en Bahrein'', zegt Al-Sajed Said. In Bahrein zijn parlementsverkiezingen gehouden waaraan zelfs vrouwen mochten meedoen. In Marokko liet de grote massa zich juist horen door na een oproep van een islamitische leider de verkiezingen te boycotten.
Dat laatste is een patroon dat vaker optreedt. De wens tot meer invloed uit zich bij de bevolking vooral in steun aan islamitische partijen. Zo lijkt in Saoedi-Arabië kroonprins Abdoellah een beweging in gang te hebben gezet naar meer inspraak en wellicht op den duur ook een vorm van democratie -daartoe gedwongen door de groeiende tegenstand onder zijn burgers tegen de Amerikaanse militaire aanwezigheid zo dichtbij de heilige plaatsen van de islam. De aankondiging van een ingrijpende kabinetswijziging binnenkort kan hierin een eerste stap zijn. De zittende elite in veel andere Arabische landen is echter weinig geneigd de bevolking tegemoet te komen. Zij probeert met name wanhopig radicale moslims buiten te sluiten.
Er bestaat bovendien een duidelijke kloof tussen het volk en de meer intellectuele oppositie. Het volk verliest zich in het geloof, en staat daarmee ver af van intellectuelen die blijven proberen meer invloed af te dwingen, zegt Al-Sajed-Said. ,,In de middenklasse -de intellectuelen, rechters, schrijvers, politici- bestaat wel een sterke hang naar democratische veranderingen, daar wordt wel druk uitgeoefend. Maar er ligt een levensgroot gat tussen hun mening en die van de grote volksmassa.''
De oorlog verenigde beide categorieën in hun protest tegen de Amerikanen. En tegen de protesten werd niet altijd even zachtzinnig opgetreden. Al-Sajed Said ziet dat als een nieuw voorbeeld van het ontbreken van een 'Irak-effect'; hij stelt vast dat juist daar 'veel Arabische regimes hun gebruikelijke wreedheid hebben getoond'.
Dat is echter de korte termijn, zegt zowel Al-Sajed Said in Cairo als Hassan Krajem in Beiroet. Die laatste sluit niet uit dat de gebeurtenissen in Irak wel degelijk effect zullen resulteren, deels vanwege de angst van regimes voor ingrijpen van buiten. ,,Omdat ze bang zijn voor neo-kolonialisme, maar ook omdat een totalitair regime niet in staat is gebleken zichzelf of zijn burgers te beschermen -sterker nog: iedereen heeft gezien dat het er alleen op uit was zichzelf te beschermen.'' Zelfs die indruk kan al funest zijn voor het gezag.
Volgens Krajem weten veel regeringen nog niet precies hoe te reageren, ,,maar misschien zal een aantal bereid zijn hier lering uit te trekken''. Ze zullen inzien dat ze zichzelf moeten veranderen, want, zegt hij, het alternatief is 'te lelijk': een militaire invasie en bezetting.
Hij verwijst met name naar Syrië, dat al de nodige dreigende taal uit Washington over zich heen heeft gehad. ,,Wat in Irak is vernietigd is een Baathregime, net als het regime dat in Syrië aan de macht is. Dat moet daar een ideologische aardbeving hebben gegeven, en moet zijn gevoeld als een rechtstreekse bedreiging.''
Waar op de lange termijn de effecten van de Irak-oorlog zich het meeste zullen doen voelen is echter vooral speculatie. De deskundigen zijn verdeeld. Al-Sajed Said denkt dat niet Syrië, maar Jordanië het enige land is dat eventueel gevolgen van de gebeurtenissen in Irak kan ondervinden. Koning Abdoellah kwam daar klem te zitten tussen zijn steun aan de Amerikanen en de volkswoede tegen het militair ingrijpen in buurland Irak. Dat leidde tot de merkwaardige spagaat dat officieel werd ontkend dat Amerikaanse troepen gebruik maakten van Jordaans grondgebied bij hun operatie in Irak, terwijl iedereen wist dat het grensgebied om die reden was afgesloten.
,,De koning weet niet meer wat er onder het volk leeft. Vooral het contact met de stammen, de sociale basis van de regering, is weg'', stelt Al-Sajed Said vast. ,,In het zuiden zijn stammen in opstand gekomen tegen het Irak-beleid, en dat is hardhandig neergeslagen.'' Opvallend was ook een oproep van 99 prominente, onderling anders altijd zeer verdeelde Jordaanse politici aan de koning om de Amerikaanse oorlog in Irak openlijk te veroordelen. De grootste politieke partij, het Islamitische Actiefront, noemde de beslissing om Amerikaanse troepen toe te laten 'een van de grootste zonden'. Abdoellah gaf uiteindelijk toe aan de druk: hij stapte af van zijn neutrale opstelling en noemde de Amerikaans-Britse actie in Irak een 'invasie' en de burgerslachtoffers in navolging van Bagdad 'martelaren'.
Ook andere Arabische machthebbers kwamen onder vuur te liggen, vooral na de algemeen gevoelde vernedering van een Amerikaans-Britse overwinning in Bagdad. 'Hosni Moebarak, jij lafaard! Je bent een agent van de VS!', riepen betogers bij de Azhar Moskee in hartje Cairo. De Egyptische president had, na zijn maandenlange vergeefse diplomatieke offensief tegen Amerikaans ingrijpen, bij de val van Bagdad slechts als commentaar dat ,,wat gebeurd is ons veel lessen voor de regio oplevert''.
Egyptische intellectuelen grepen net als die in Jordanië de kans aan hun roep om meer vrijheden in een nieuw jasje te steken. In Cairo riep een 'initiatief voor een nieuw Arabisch nationalisme' Arabische regeringen op om met hervormingen concrete stappen tegen 'Amerikaanse agressie' te nemen. De initiatiefnemers stelden zich achter een soortgelijke oproep van negentien Egyptische rechters en juristen voor 'grondige grondwettelijke, politieke en juridische hervormingen in onze landen en modernisering van de sociale structuren'.
Toch denkt Hassan Krajem dat het ingrijpen in Irak alleen echte positieve gevolgen in de regio kan hebben, als de Amerikanen snel vertrekken en er snel eerlijke verkiezingen komen. Anders komt er alleen maar veel verzet tegen hun bezetting, en verder niets. ,,Maar als Irak een echte democratie wordt kan het een model zijn voor de regio. Dat zal een vraag oproepen - van zowel de middenklasse als het gewone volk - voor meer invloed en een beter leven. Omdat mensen zien dat het mogelijk is.''
Al-Sajed Said kan zich zo'n effect op zich wel voorstellen, maar niet van veranderingen in Irak. ,,Dat land ligt te ver weg van de meeste Arabische landen, is omgeven door Golfstaten die deels al liberaler zijn of waar de rijkdom de onvrede heeft beperkt. Nee, ik denk dat zo'n proces in Egypte een veel groter effect heeft, dat zal bijna onmiddellijk voelbaar zijn. Want Egypte geldt als het voorbeeld voor de Arabische wereld. Als Egypte nieuwe wetgeving invoert, wordt dat bijvoorbeeld heel snel overgenomen.''
Al-Sajed Said laat voorzichtig doorschemeren zo'n verandering toch niet helemaal uit te sluiten, ook al sprak hij eerder somber over het ontbreken van een sterke volksbeweging tegen de Arabische regeringen. Wellicht wil hij niet refereren aan de Moslimbroederschap, de verboden islamitische beweging waar het Egyptische volk zich massaal toe aangetrokken voelt, en die buiten de politiek wordt gehouden.
Het kan echter ook chauvinisme zijn, dat Al-Sajed Said geen andere verklaring voor zijn optimisme heeft dan dat in zijn vaderland al een opening naar meer democratie bestaat die elders ontbreekt. Want voor veel Egyptenaren is hun land het vooruitstrevende centrum van de Arabische wereld. ,,We kunnen zeggen en schrijven wat we willen'', benadrukt hij. Hoe dan ook, hypothetisch of niet, hij blijft erbij: ,,Niet Irak, maar Egypte zou de hele Arabische wereld de goede kant op kunnen sturen.''
http://www.trouw.nl/nieuwsenachtergronden/irak/artikelen/1051591991662.html
And our hearts, though stout and brave
Still, like muffled drums are beating
Funeral marches to the grave
quote:Waarom heeft de VS sowieso te weinig mensen voorzien om de te verwachten chaos te counteren, om te vermijden dat er uit de ziekenhuizen, ministerie van onderwijs, enz, geplunderd werd??
Op dinsdag 29 april 2003 10:02 schreef Nyrem het volgende:
VS sturen 4.000 extra militairen naar Bagdad 29-04-2003
[Copyright 2003, Novum Nieuws / Associated Press]
quote:Eh...de Iraki's zouden staan de dansen in de straten, weet je nog?
Op dinsdag 29 april 2003 22:50 schreef schatje het volgende:[..]
Waarom heeft de VS sowieso te weinig mensen voorzien om de te verwachten chaos te counteren, om te vermijden dat er uit de ziekenhuizen, ministerie van onderwijs, enz, geplunderd werd??
Ze zouden zich allemaal dankbaar aan de Amerikaanse voetjes werpen en als een braaf kleuterklasje door Bush & co naar de vrijheid geleid worden.
maw, men had geen flauw idee wat er zou gebeuren en was er ook totaal niet op voorbereid, orde handhaving is een totaal andere taak dan gevechtsoperaties.
Ook het programma in Hongarije om Iraki's op te leiden om het land (mede) te besturen ad interim is mislukt na zo'n 35 cursisten afgeleverd te hebben is het stopgezet.
quote:Maakt het voor jou in godsnaam uit?!
Op dinsdag 29 april 2003 22:50 schreef schatje het volgende:[..]
Waarom heeft de VS sowieso te weinig mensen voorzien om de te verwachten chaos te counteren, om te vermijden dat er uit de ziekenhuizen, ministerie van onderwijs, enz, geplunderd werd??
quote:Er is ook wellicht sprake van gewapend verzet tegen de VS als zij haar troepen te lang in Irak houdt (bedankt VS, en nu wegwezen).Nog maar weer eens een argument voor de rol van de VN.
Op dinsdag 29 april 2003 22:54 schreef Tijger_m het volgende:[..]
Eh...de Iraki's zouden staan de dansen in de straten, weet je nog?
Ze zouden zich allemaal dankbaar aan de Amerikaanse voetjes werpen en als een braaf kleuterklasje door Bush & co naar de vrijheid geleid worden.maw, men had geen flauw idee wat er zou gebeuren en was er ook totaal niet op voorbereid, orde handhaving is een totaal andere taak dan gevechtsoperaties.
Ook het programma in Hongarije om Iraki's op te leiden om het land (mede) te besturen ad interim is mislukt na zo'n 35 cursisten afgeleverd te hebben is het stopgezet.
quote:bron
VS trekt zich terug uit Saudi-Arabië
De VS heeft aangekondigd vrijwel al zijn manschappen terug te trekken uit Saudi-Arabië. Alleen wat opleidingspersoneel blijft achter.
Een hoge legerfunctionaris zei dat het besluit genomen is na 'zeer wederzijdse overeenstemming' met Saudi-Arabië. De terugtrekking moet aan het einde van de zomer voltooid zijn.
Die verhuizen natuurlijk naar Irak .
quote:Nee, naar Al-Udeid in Qatar, de verhuizing is overigens al een feit.
Op dinsdag 29 april 2003 23:18 schreef schatje het volgende:Die verhuizen natuurlijk naar Irak
Zie hier voor een beter artikel:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/2984547.stm
