abonnement bol.com Unibet Coolblue
  dinsdag 13 mei 2003 @ 20:04:40 #26
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10407552
Als Tarran de geest van de meester voelt blijft hij even stilstaan. Hij bespeurt een tevredenheid erin. Een tevredenheid die direct gerelateerd is met zijn komst. Ook bespeurt hij nog iets anders, iets dat knaagt aan de meester. In zichzelf gekeerd blijft hij staan. Dan gaat hij zitten in kleermakerszit en begint aan een spreuk.

Magische levenslijnen schieten alle kanten op. Elk insect, elk dier, elk wezen in de wijde omtrek is nu verbonden met Tarran.

* Ik weet niet wat mijn meester zo verontrust. Zullen het dan toch de twee personen die voor mij lopen zijn. Lijkt mij niet. En die dwerg en die Nymph stellen in vergelijking met mijn meester ook niet veel voor. Alhoewel de Nymph...

Snel staat Tarran op en begint aan een nieuwe spreuk. Hij baseert zijn spreuk op het bloed van Chaos. Dan verschijnt er als bij toverslag een portaal naast Tarran. Snel stapt hij erdoorheen een leeg pad achterlatend.

In de schuilplaats van Samaell verschijnt op hetzelfde moment een portaal. Even kijkt Samaell verbaasd. Dan wacht hij rustig af wat er gaat gebeuren.

Tarran stapt uit het portaal en het eerste wat hij ziet is zijn meester. Snel knielt hij neer en wacht wat zijn meester te zeggen heeft.

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  dinsdag 13 mei 2003 @ 22:34:19 #27
15069 Phoenixx
Handle with care
pi_10411488
* Een twinkeling veschijnt in Phoenixx' ijskoude ogen als de oude man spreekt over een elven nederzetting. Ze heeft zwaar de pest aan elven, dus als zich een goede reden zou voordoen om enkele elven op bijzonder pijnlijke wijze naar het elfen-Walhalla te helpen, zal zij dat beslist niet laten.

"U vertrouwt op mijn kennis van dit Eiland, Heer. Tja... ik hoop dat mijn kennis toereikend zal zijn. Elfen-nederzettingen... tja... Natuurlijk is er de Toren van Equilan, de elfengodin. Maar Equilan heeft reeds lange tijd geleden het Eiland verlaten. Een soort begin van het einde was dat. Sinds deze goede godin haar toevlucht heeft gezocht in het Hogere Rijk heeft het Kwaad voet aan de grond gekregen op dit Eiland", * grijnst Phoenixx.

"Nee, bij de Toren van Equilan zullen we geen spullen vinden die de Meester gunstig zullen stemmen. Hmmmmmmmmmmm... Teranoq misschien... De Stad der Elven!" * vult ze snel aan als ze Nocens_Veneficus vragend ziet kijken. Maar snel schudt ze haar hoofd.

"Nee, onmogelijk. Hoewel het zeer aangenaam zou kunnen zijn al die lieflijke elven daar eens te laten zien wat èchte magie is, geloof ik niet dat we daar iets nuttigs kunnen halen. Ook Imloth Melui, dat is de Rozenvallei, is denk ik geen goede optie. Maar daar zou ik me in kunnen vergissen; die kant van het Eiland heb ik nooit echt verkend. Wat mij betreft is het elfenbos de meest voor de hand liggende plek. Maar zeg het maar, welk van deze plaatsen spreekt u het meeste aan?"

* Een aangename tinteling loopt over Phoenixx' rug. Eindelijk valt er weer wat te beleven!

The toes you step on today might be connected to the ass you’re going to kiss tomorrow...
  dinsdag 13 mei 2003 @ 22:39:31 #28
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10411632
* Het grootste deel van Samaell's concentratie ligt nog steeds bij de nymph, als hij voelt dat Tarran een portaal naar zijn troonzaal geopend heeft...Blijkbaar heeft zijn eerste discipel al geleerd de kracht van zijn Bloed te gebruiken....

"Welkom, Tarran, eerste discipel van Chaos!"

* Terwijl de Zoon van Chaos die woorden uitspreekt laat hij de volle kracht van zijn geest los op de magiër...Zonder enige moeite doorbreekt hij de muren die Tarran rond zijn geest opgetrokken heeft en terwijl het geheel van Tarran's wezen voor hem openligt, spreekt Samaell rechtstreeks tot hem, van geest tot geest...De magiër, die even daarvoor nog zo arrogant zijn magische kunnen toonde, kan het slechts hulpeloos ondergaan...

"Tarran...je hebt talent, maar je hebt ook nog veel te leren....Je bloed geeft je het recht om hier te zijn, en als je je waardig toont zul je hier veel kunnen leren en hoog kunnen klimmen....Je omgang met gewone mensen heeft je arrogant gemaakt...terecht, want je bent in alles hun meerdere, maar hier zul je je arrogantie opnieuw moeten verdienen. Laat dat je eerste les zijn...

Als je besluit me te dienen zal ik je leren om de onderliggende Chaos in de wereld om je heen af te tappen voor je magie, en zullen je krachten aanzienlijk toenemen...Maar je geest zal slechts mij toebehoren, dus denk goed na voor je je keuze maakt...

Als je er voor kiest om hier te blijven heb ik een kleine opdracht voor je...In de grotten onder deze berg zijn twee avonturiers 'verdwaald' geraakt...een Dwerg en een Nymph...de Nymf draagt een amulet bij zich dat mij...interesseert...Ik wil dat afdaalt in de berg en mij de amulet brengt, maar, om het extra moeilijk te maken, je mag de twee avonturiers niet doden....speel met hun geest, verblind ze met illusies, maar dood ze niet, ze hebben nog een rol te spelen in dit verhaal...
Als je slaagt zal ik je het Hart van Chaos tonen en je mijn leerling maken...

Maak je keuze, Tarran..."

* Met die woorden laat Samaell zijn ijzeren grip op de geest van de magiër weer los...en terwijl hij achterover leunt op zijn troon, kijkt hij afwachtend naar de gedaante die trillend op zijn benen voor hem staat...

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
  woensdag 14 mei 2003 @ 11:29:39 #29
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10419201
Even is Tarran van zijn stuk gebracht door de kracht die er van Samaell uitgaat. Dan begint zijn brein, onmerkbaar voor zijn meester, de afweerschilden weer langzaam op te richten. Op het moment dat Samaell zich terugtrekt, richt Tarran zijn afweerschilden weer op. Krachtiger dan ooit te voren. Hij heeft net zijn eerste les geleerd. Op dit moment voelt hij de geest van zijn meester tegen zijn afweerschermen kaatsen. hij wacht express even met het laten zakken van de schilden. Na een snelle blik op zijn meester geworpen te hebben, laat hij snel de schilden weer zakken. Hij hoort de stem van Samaell in zijn hoofd.

"Ik verwacht antwoord. En ik verwacht het nu"

Op dit ogenblik staat Tarran op. Even kijkt hij zijn meester recht in de ogen. Dan zegt hij.

* Ik zal doen wat U van me verlangt. Ik zal de Nymph en de dwerg laten leven. Ik transporteer ze wel naar 1 of andere duistere plek. Nu zal ik het amulet van de Nymph voor U gaan halen.

Snel spreekt Tarran een spreuk. Naast hem verschijnt er weer een portaal. Snel stapt hij erdoor op weg naar zijn eerste missie in opdracht van zijn meester.

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  woensdag 14 mei 2003 @ 13:45:37 #30
53296 nyphai
Fish go m00
pi_10422513
* De talisman begint steeds heviger te gloeien en nyphai's ogen schitteren met magie. De dwerg gaat naast haar staan en kijkt haar vragend aan.

"Gevaar nadert. We zijn niet onopgemerkt gebleven."

* Werik knikt begrijpend en stelt voor om voorbereidingen te treffen voor een confrontatie en een eventuele aftocht. nyphai kijkt grimmig en roept haar krachten aan. Een blauwe gloed omhult haar en de dwerg zet van schrik een paar stappen achteruit.
Ze is een met de natuur en reikt met haar geest uit naar de bomen en planten die op de berg staan, de wortels van de natuurlijke plantaardige elementen. Ze dwingt ze om door te dringen tot waar hun zijn en de berg begint licht te schudden. Brokken aarde en steen vallen voor de ingangen van de T-splitsing en dikke wortels houden deze op hun plaats.

"Het is niet veel en het zal onze tegenstander waarschijnlijk niet lang ophouden, maar misschien lang genoeg om andere voorbereidingen te treffen. Ik maak me alleen zorgen om jou Werik. Ik kan makkelijk vluchten met een transformatie..."

* nyphai kijkt de dwerg bezorgd aan....

Too soon, too late I could not see[br]Perhaps in time you will return to me[br]And if you wont, I still won't be alone[br]Your touch lingers, giving me a small sense of being home
  woensdag 14 mei 2003 @ 13:57:21 #31
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10422863
* Nadat Tarran is verdwenen, richt Samaell zijn aandacht weer op de nymf en haar reisgenoot...

Even voelt hij een lichte woede als de nymf haar magie gebruikt om zijn berg aan te tasten, maar hij grijpt niet in...nog niet in ieder geval...eerst wil hij zien hoe Tarran het er vanaf brengt..

Hij vermoed dat de nymf zijn leerling wel eens een gevoelige klap aan zijn zelfvertrouwen zou kunnen toebrengen....haar magie is krachtig, en net zoals zijn Chaos-magie, lijkt ze haar kracht rechtstreeks uit haar omgeving te putten....

vreemd...hoe ze vastklampt aan die talisman, terwijl het overgrote deel van haar magie uit haarzelf komt...

Geïntrigeerd wacht de Zoon van Chaos op wat komen gaat....

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
pi_10424731
* Maak je om mij geen zorgen Nyphai. Ik kan voor mijzelf zorgen Ik heb gevochten met wezens waarvan jij voorlopig alleen nog maar van kunt dromen.

Terwijl de dwerg dit zegt haalt hij iets wat lijkt op een fles onder zijn armor vandaan. Snel haalt hij de dop eraf en neemt een flinke teug. Dan biedt hij de fles aan de Nymph aan.

* Hier drink dit dit zal helpen bij de komende strijd.

De nymph pakt de de fles en neemt een flinke slok, die ze onmiddelijk weer uitspuugt.

"Bah, wat een smerig goedje zeg"

Even kijkt ze de dwerg aan die haar met een serieus gezicht staat aan te kijken. Ze verzameld al haar moed en neemt een klein slokje van het spul. Een smerig gezicht trekkend geeft ze de fles weer snel terug aan de dwerg.

De dwerg heeft zijn fles nog niet weggeborgen als er naast hen een portaal verschijnt. Even verbaast, omdat ze dit niet verwacht hadden, kijken ze elkaar even aan. Vluchten kan niet meer. Snel gaan ze beide in de voor hun beste positie staan.

De Nymph roept alles wat er om haar heen aanwezig is en waarmee ze in contact is om haar bij te staan in de komende strijdt.

De battlerager die een hekel heeft aan alle magie die hij niet kan begrijpen wil niets liever degene die door het portaal heen komt aan de muur nagelen.

Gespannen wachten beide af op wat er komen gaat.

I don't need a bath. I just bathed a year ago (Battlerager Phewt in The Legacy of the drow van R.A. Salvatore)[br][url]http://www.fantasycave.nl[/url]
  woensdag 14 mei 2003 @ 16:38:34 #33
54155 Nocens_Veneficus
Broer van Tarran
pi_10428207
* Nocens ziet de lust voor bloed en de haat voor elven in de ogen van Phoenixx, hij glimlacht tevreden. Dit is een bondgenote waar hij op kan rekenen. Als het tweetal verder afdalen voelen zij plots de berg licht schudden.

"Phoenixx, haast is gevraagd. Er zijn hier dingen gaande waar wij ons beter niet in kunnen maken."

* Phoenixx kijkt de magiër vragend aan, maar krijgt verder geen antwoord op haar blik. Het tweetal haast zich naar de voet van de berg en onderweg besluiten zij dat ze het Elfenbos als eerste aan nader onderzoek zullen onderwerpen. Nocens glimlacht kwaadaardig bij het vooruitzicht om weer een spoor van dood en verderf achter te laten.
De gift van zijn Magister zal hij dan eindelijk kunnen gebruiken en dan als zijn taak is voldaan, dan zal hij kunnen terugkeren naar het nieuwe Hof van Chaos. Dan kan hij zijn ware kracht tonen.

Verschillende nieuwsgierige ogen die een oudere man en een jonge vrouw richting het Elfenbos zien lopen. Niet wetende wat zij daar zullen aanrichten......

Do not stand at my grave and weep. I am not there, I do not sleep[br]I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow[br]Do not stand at my grave and cry. I am not there, I did not die
  woensdag 14 mei 2003 @ 17:21:32 #34
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10429416
Tarran stapt uit het portaal dat hij gemaakt heeft en kijkt even om zich heen. Terwijl hij om zich heen kijkt sluit het portaal zich. Tarran ziet al snel de 2 figuren die opgesteld staan in gevechtshouding. Al gauw onderscheidt hij de Nymph van de dwerg door het opgloeien van het amulet.

Snel begint Tarran een ingewikkelde spreuk te bazelen. Eentje die de 2 voor een aantal dagen in slaap zal sussen. Op het moment dat hij de spreuk af heeft gaan de dwerg en de Nymph tot de aanval over.

Tarran, verbaast over het feit dat zijn spreuk geen effect heeft gehad, moet snel tot verdedigen overgaan. Want de dwerg heeft hem al bijna bereikt. Snel strekt hij zijn arm uit op het moment dat de dwerg naar hem opspringt. De punten van het armor van de dwerg gaan dwars door zijn hand heen.

Met een pijnlijk gezicht trekt Tarran zijn arm los. Maar ondertussen heeft de Nymph ook niet stil gezeten. Uit de grond komen wortels van planten waarvan men het bestaan niet eens afweet omhoog gekropen en beginnen zich om de benen van Tarran te wikkelen.

Nu Tarran bevrijdt is van de dwerg kan hij zich op de wortels richten die zich om zijn voeten aan het wikkelen zijn. Snel begint hij een spreuk uit te spreken. uit het niets lijkt Tarran omhuld te worden door een zee van vuur. Door de hitte die de vlammen uitstralen trekken de wortels die zich om de benen van Tarran hebben gewikkeld zich terug.

De dwerg die te dicht bij Tarran stond en ook de volle laag van de vlammenzee krijgt schudt dit even van zich af en zet op dat moment een nieuwe aanval in. Onverschrokken sprint de dwerg opnieuw op Tarran af. Tarran die er dit keer op gerekend heeft maakt een snelle handbeweging met zijn doorboorde hand. Het bloed spat in het rond. Maar het effect van de handbeweging is wel dat de voeten van de dwerg vaststaan in de aarde. Tarran die zich nu om de dwerg geen zorgen meer hoeft te maken draait zich om naar de Nymph.

Tot verbazing van Tarran ligt de Nymph op de grond. Schijnbaar in slaap. Behoedzaam loopt hij op haar af. Een valstrik verwachtend. Bij haar aangekomen hoort hij de regelmatige ademhaling van iemand die vast in slaap is.

* Vreemd. Hoe kan dit nou. Zal mijn spreuk dan toch gewerkt hebben? Misschien dat ze er op 1 of andere manier in geslaagd zijn om het effect van de spreuk te vertragen. Nou ja, het maakt niet uit. Ik heb het amulet, mijn meester kan tevreden zijn.

Met een snelle ruk trekt hij het amulet van de hals van de Nymph. Dan loopt hij terug naar de dwerg, die nog steeds verwoedde pogingen doet om los te komen. Bij de dwerg aangekomen zegt hij.

* Ik mag jullie niet doden van mijn meester. Maar hij heeft verder niet gezegd dat ik jullie niet ergens mag achterlaten, ergens waar je een zekere dood tegemoet gaat. Hmmm, even denken. Ah, het donkere bos in het elfenbos is daar wel een geschikte plek voor. Nu alleen nog even wachten tot jij in slaap valt

Tarran gaat in kleermakerszit voor de dwerg zitten en begint te mediteren, om zijn gewonde hand te genezen. Op het moment dat de dwerg eindelijk in slaap valt, kijkt hij op en begint aan een spreuk. Onmiddelijk lossen de ketenen die de dwerg vasthielden met de aarde op. Met een luide knal valt de dwerg voorover, plat op zijn neus.

* Nou ja, de meester heeft niet gezegd dat ik ze onbeschadigd moet laten. Whahahaha

Dan staat hij op en begint aan een nieuwe spreuk. Als bij toverslag verschijnt er weer een portaal naast Tarran. Dan kijkt Tarran naar de 2 lichamen en maakt een beweging met de hand die weer zo goed als genezen is. De 2 lichamen beginnen te zweven. Tarran maakt een snelle zwaai met zijn arm en de 2 lichamen schieten door het portaal, naar het donkerste stuk van het donker bos in het Elfenbos

Met een tevreden glimlach begint hij aan een nieuwe spreuk die de bestemming van het portaal verandert. Snel stapt Tarran er nu zelf doorheen.

Aan de andere kant van het portaal wacht Samaell af. Hij ziet Tarran uit het portaal stappen en meteen neerknielen. In plaats van geest naar geest te spreken, begint tot frustratie van Samaell, Tarran tegen hem te praten.

* Meester ik heb gedaan wat U vroeg. De Nymph en de dwerg leven nog. Ze zijn niet langer in de mijnen onder deze berg. En wat nog belangrijker is, ik heb voor U het amulet van de Nymph. Ik hoop dat U me nu accepteerd en dat ik een nieuwe opdracht van U krijg.

[Dit bericht is gewijzigd door Tarran op 14-05-2003 17:28]

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  donderdag 15 mei 2003 @ 12:37:48 #35
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10446577
* Vermaakt heeft Samaell zitten kijken naar het korte gevecht dat zich ver onder zijn voeten afspeelt...De arrogantie van zijn nieuwste discipel blijft hem verbazen...een portaal openen vlakbij zijn tegenstanders getuigt niet echt van veel verstand, en het feit dat hij de magie van de nymf onderschatte ook niet...alleen de onverwachtheid van zijn aanval had hem de overwinning gebracht...niets meer en niets minder....En hij dacht waarschijnlijk ook dat zijn nieuwe schilden zijn geest zouden beschermen...Hoog tijd voor een tweede les....

Met een geamuseerde blik neemt Samaell de amulet van Tarran aan en opnieuw schuift hij diens mentale verdediging opzij alsof die er niet is...

Deze keer gaat hij wat verder dan de vorige keer...met onrustbarende snelheid richt hij een muur op tussen Tarran's zintuigen en de buitenwereld en hoewel Tarran tot het uiterste gaat om Samaell tegen te houden is zijn weerstand zinloos.....Tarran zweeft in een zwarte cocon, en slechts stilte is zijn gezelschap....totdat de stilte plotseling doorbroken wordt door de fluisterende stem van zijn meester....

"Tarran....leerling...Je hebt duidelijk nog veel te leren...je werd bijna overmeesterd door een nymf die haar magie nog niet beheerst en een ondermaatse ijzerwinkel, en toch waag je het hier arrogant weer binnen te komen...Ik heb je gewaarschuwd, nu je besloten hebt mijn leerling te worden is je geest van mij...je ziet slechts wat ik wil dat je ziet, je hoort slechts wat ik wil dat je hoort en alles wat je denkt ligt voor mij open...

Maar goed, ik had je een les beloofd als je zou slagen, en ondanks alles heb je de amulet afgeleverd...."

* Heel even is de duisternis en de stilte weer absoluut, maar al snel verschijnt er een punt van licht, die uitgroeid tot een wereld...In beelden en woorden laast Samaell zijn leerling de onderliggende Chaos zien, die in alles aanwezig is en langzaam voelt hij hoe een nieuw begrip in de geest van zijn leerling ontstaat...Hij is nog niet klaar om de Chaos ook rechtstreeks af te tappen, want daarvoor is een mate van zelfbeheersing en controle nodig die Tarran nog niet bezit, maar voor een eerste les moet dit genoeg zijn.....

Als Tarran weer tot zichzelf gekomen is merkt hij dat hij zich buiten, op de flank van de berg bevindt...Als hij enigzins tot rust gekomen is na zijn recente ervaringen, hoort hij weer de stem van zijn meester in zijn hoofd..

"Tarran..leerling..dit is je tweede opdracht, luister goed...De nymf had haar amulet nog maar net in haar bezit gekregen...In je hoofd heb ik een zoek-spreuk geplaatst die je in staat stelt het spoor van de amulet te volgen...vindt degene die haar de steen gaf voor mij, en rapporteer dan terug.....en onthou, ik kijk mee door je ogen...."

* Met die woorden verplaatst Samaell het zwaartepunt van zijn aandacht naar andere plaatsen, en blijft Tarran alleen achter op de flank van de berg...

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
  donderdag 15 mei 2003 @ 17:58:04 #36
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10455717
Weer bijgekomen van zijn nare ervaringen denkt Tarran even na over wat er net gebeurd is.

* Misschien dat ik de macht van mijn meester iets onderschat heb. Nou ja, dat is een probleem waar ik later mee moet afrekenen. Hij heeft een zoek spreuk in mijn hoofd geplaatst. Nou laten we dan maar eens gaan kijken he.

Tarran kijkt even om zich heen en ziet een uitstekende punt van een rots boven een afgrond hangen.

* Ha, dat is een geschikte plek om mijn plan uit te voeren. Laten we eens kijken hoe ver ik kan voelen wie of wat waar is.

Tarran gaat op de rotspunt zitten en concentreert al de magie die hij heeft op dat ene doel. Het vinden van degene met de andere steen. Na een uur in mediterende toestand te hebben gezeten, schieten er naar alle kanten levenslijnen toe.

Tarran voelt de rage van de barbaar Zarr. Er verschijnt een glimlach op Tarran zijn gezicht als hij de reden van de woede achterhaald. Dan concentreert hij zich weer. Een andere levenslijn raakt het bewustzijn van een elf. Met een kracht waar Tarran verbaast van staat wordt de levenslijn naar de elf vernietigd. Tarran trekt een verbaast gezicht, maar houdt de omringende levenslijnen intact. Dat levert resultaat op.

* Ah, de Nymh uiteindelijk gevonden. En nog steeds in de toestand waar ik haar in betoverd heb. Dat geeft mogelijkheden.

De levenslijn naar de Nymph neemt in kracht toe. De geest van Tarran dringt door in het hoofd van de Nymph, waar hij door de slaaptoestand van de Nymph weinig tegenstand ondervind.

* Ah, interessant. Een gevallen engel dus. En hij moet op dit eiland rondzwerven. Hmmm, ik kan er natuurlijk alleen achteraan gaan. Maar een gevallen engel. Dat moet ik eerst maar eens met de meester overleggen.

Vermoeid laat Tarran alle levenslijnen die hij erop uit had gestuurd oplossen. Hij probeerd op te staan, maar valt meteen weer neer. Dit geintje heeft hem alle kracht gekost. Eerst een paar uur slapen dan. Na een paar uur te hebben geslapen. Schrikt Tarran wakker.

* Hoe kan ik zo dom zijn. Ik moet mijn meester waarschuwen. De elf. Wat een kracht. Misschien kunnen we haar overhalen.

Snel maakt Tarran een portaal en stapt erdoorheen. Aan de andere kant staat Samaell al te wachten.

* Meester ik weet wie de drager van het andere amulet is. Het is een gevallen engel genaamd, Abbadon. Maar ik weet eerlijk gezegd niet of mijn krachten al groot genoeg zijn om een gevallen engel aan te kunnen.
O en meester tijdens het zoeken ben ik een elf met ongelofelijke krachten tegengekomen. Ze heet Myrddin. Misschien kan ze overgehaald worden om onze zijde te nemen. Zij bevind zich in het elfenbos en houdt de wacht bij de Nymph en de dwerg

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  vrijdag 16 mei 2003 @ 12:33:48 #37
48870 Abbadon
Gevallen Engel
pi_10470868
edit.....alweer

[Dit bericht is gewijzigd door Abbadon op 16-05-2003 12:35]

Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
  vrijdag 16 mei 2003 @ 12:35:34 #38
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10470910
* Samaell heeft, middels de magie die zijn geest met die van zijn leerling verbind, alles gemerkt wat Tarran geleerd heeft...Hij is dan ook niet verbaast als deze een portaal opent en voor hem verschijnt..

"Een gevallen engel en een sterke magiër....dat is belangwekkend nieuws, leerling....belangwekkend genoeg om voor nu door de vingers te zien, dat je je niet aan je opdracht gehouden hebt....Je taak was de persoon te vinden van wie de nymf haar amulet gekregen had...Ik stel voor dat je je daar onmiddelijk mee bezig gaat houden, voordat ik van gedachten verander...."

* Terwijl Tarran gehaast de troonzaal verlaat, concentreert Samaell zich weer op het amulet dat hij aan het onderzoeken was...het eerste dat hem opvalt aan de steen, is de ouderdom ervan...De steen is een artefact uit het Oude Rijk, dat zijn hoogtepunt millenia geleden kende....Het tweede dat hem opvalt is dat de steen niet compleet is...Het patroon dat in de steen gevat is is onaf, en ergens is dus nog een tweede, soortgelijke steen.....

Wat te doen.....Wat te doen...En laat hij ook de gevallen engel niet vergeten, en de sterke magiër die nu over de nymf en de dwerg waakt...Er zijn veel te veel spelers, en het spel is nog niet eens duidelijk...Met het in bezit nemen van de steen heeft hij zich een plek in het spel toegeëigend...

Maar wie weten dat ik meespeel? Slechts Nocens en Tarran weten van mijn ontwaken, en zij zullen niet spreken.....binnenkort zullen de eersten van mijn dienaren van het Bloed verschijnen en als de Chaos-machina weer werkt zal mijn aanwezigheid hoe dan ook bekend worden....beter te spelen vanuit een positie van macht, dan vanuit de schaduwen aan de kant.....

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
pi_10580280
- edit - Ships, nou ben ik de ezel
I don't need a bath. I just bathed a year ago (Battlerager Phewt in The Legacy of the drow van R.A. Salvatore)[br][url]http://www.fantasycave.nl[/url]
  woensdag 21 mei 2003 @ 10:44:42 #40
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10580336
Zich diep schamend voor zijn onnozelheid begeeft Tarran zich weer op weg. Voorlopig kan hij de meester niet onder ogen komen, niet na wat hij heeft gedaan. Tarran besluit om eerst maar eens een rustig stukje te lopen om te overdenken wat hem te doen staat. Naarmate hij verder van de berg afdaalt wordt zijn doel duidelijker.

* Misschien dat ik de kracht van de Nymph heb onderschat. Misschien dat ze toch nog bepaalde delen van haar geheugen heeft kunnen afsluiten voor mij. Nou ja, niets meer aan te doen. Mijn spreuk zal ondertussen uitgewerkt zijn. Laat ik eerst maar eens gaan kijken waar de Nymph zich bevind.

Tarran wijkt van het pad af en gaat op een rots zitten. Dit keer verkiest hij ervoor om uit zijn lichaam te treden. Dit doet hij alleen als het echt nodig is, want bij een scheiding van vlees met ziel is hij het meest kwetsbaar. Maar op deze berg onder bescherming van de meester, kan het geen kwaad. Snel schiet de geest van Tarran in de richting van het elfenbos. Daar aangekomen is het eerste wat hij ziet dat Nocens bezig is met een bezwering. Even glimlacht Tarran als hij de spreuk herkend. Dan valt zijn oog op de vrouw die voor Nocens staat. Ze is ongeduldig, maar dat hoeft geen slechte eigenschap te zijn. Op dat moment ziet Nocens de vrouw weglopen en weer te voorschijn komen met een bebloed gezicht. Ook ziet hij dat ze Nocens een stuk bebloed vlees aanbied. Weer glimlacht Tarran. Dan zweeft hij verder op zoek naar de Nymph.

Een aantal tientallen mijlen verder ziet Tarran eindelijk zijn doel. Hij ziet dat de Nymph een van de monsters die Nocens op hen heeft afgestuurd een paar trappen geeft. Dan commandeert ze de bomen in de buurt om het monster op te pakken. Tot verbazing van Tarran beginnen de bomen het monster heen en weer te schudden. Dan beland met een grote klap de dwerg op de grond. Hoewel het geheel een komische inval heeft, wordt Tarran zijn humeur er niet beter op.

* Nog even snel kijken wat er met die elf gebeurd is en dan zal ik beslissen wat ik ga doen.

Snel zweeft de geest van Tarran verder over het bos tot hij de elf in de gaten krijgt. Tot verbazing van Tarran is er nog een ander figuur bij de elf.

* Dat lijkt wel... Nee dat is de gevallen engel. Dat is een flinke streep door mijn rekening. Nou ja, geduld is een schone zaak. We hebben lang genoeg moeten wachten op een kans als deze. Het lijkt mij het vertstandigste als ik terugkeer naar mijn eigen lichaam.

Tarran's geest snelt weer terug over het elfenbos tot hij een eenzaam figuur opmerkt. Er gaat een bepaalde kracht van de man uit. Hij hoort de man vloeken.

"Rotelf, een beetje mijn staf stelen. Ik zal haar krijgen, de heks. Vervloekt zal zij zijn."

Na nog even boven de man te hebben rondgezweefd besluit Tarran om terug te keren naar zijn lichaam. Senl schiet Tarran's geest weer over het eiland. Eenmaal terug bij zijn lichaam laat hij zich er langzaam weer inzakken. Met een schok wordt hij weer wakker met een bonkende hoofdpijn.

* De pijn vergeten die dit kunstje met mijn hoofd uithaalt. Misschien is die tovenaar wel een geschikte bondgenoot. Of kan ik hem onderwerpen. Hmmm, daarvoor heb ik bepaalde items nodig. Een stuk van een godenboog en het bloed van een god. Misschien dat ik daar later nog eens achter kan komen, waar ik dat kan vinden. Nu is het tijd om een Nymph te martelen.

Met een valse glimlach begint Tarran aan een spreuk die ervoor zorgt dat er een veld van angst om hem heen ontstaat. Dan spreekt hij nog een paar spreuken uit die hem tegen de meest elementaire vormen van magie zullen beschermen. Vervolgens zendt hij nog een telepathische boodschap naar zijn meester. Over de eenzame tovenaar in het bos. Uiteindelijk tevreden, maakt Tarran een portaal naar het Elfenbos Snel stapt hij erdoorheen.

[Dit bericht is gewijzigd door Tarran op 21-05-2003 13:23]

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  woensdag 21 mei 2003 @ 13:01:17 #41
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10583118
* Met tevredenheid ontvangt Samaell Tarran's laatste boodschap...Zijn leerling begint al wat te leren, en zijn eerdere arrogantie lijkt wat te zijn afgenomen....

Met een paar korte woorden laat Samaell een ring van rûnen in de vloer van de troonzaal opgloeien die tot dan toe onzichtbaar waren...het gesteente in de ring wordt langzaam doorzichtig en enkele handgebaren later geeft het een beeld van de plek in het elfenbos waar de nymf en haar metgezellen verblijven...

Een kleine zoekspreuk bevestigd zijn vermoeden...een aantal duistere magiërs is ook onderweg naar deze plek en een confrontatie zal niet lang uitblijven...De balans is verstoord en zoekt naar een nieuw evenwicht, en dit zal waarschijnlijk één schermutseling in een lange reeks worden...Voor de Zoon van Chaos is dit een goede kans om de krachten van zijn potentiele bondgenoten en vijanden in aktie te zien....

Voor de zekerheid verbind Samaell een teleportatie-spreuk aan zijn leerling...als deze zich weer eens hals over kop in het diepe stort zal hij hem in ieder geval van de rand terug kunnen trekken...

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
  vrijdag 23 mei 2003 @ 13:19:19 #42
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10627603
* Terwijl een deel van Samaell's geest zich nog steeds bezighoudt met de gebeurtenissen in het elfenbos, richt een andere gedeelte zich op de dingen die dichter bij huis gebeuren...De eersten die gehoor hebben gegeven aan zijn roep zijn bij de berg aangekomen, en hij kan er nog meer voelen op de paden die naar de berg leiden...Geen machtige magiërs deze keer, maar ambachtslieden, boeren en soldaten...sommigen met hun gezin, hun veestapel of een karrevracht vol huisraad....

Traag zwaaien de poorten van Chaos Mountain open om deze nieuwkomers binnen te laten en één voor één komen ze binnen...nieuwsgierig, maar zonder een spoor van angst want ze voelen dat ze thuiskomen...en één voor één ontvangt Samaell ze in de troonzaal en heet ze welkom...

"Welkom, Bloed van Chaos, in je nieuwe thuis...er is veel werk te doen, maar meer mensen zijn onderweg en het zal niet lang duren voordat deze berg weer een bloeiende gemeenschap zal bevatten...

Jullie bloed bevat de sleutel tot deze berg, en nooit zal aan één van jullie de toegang ontzegt worden...Dat is mijn belofte aan jullie!"

* Elke nieuwkomer krijgt woonruimte toegewezen in de immense berg, en als snel is de berg vervult van geluiden en licht, waar gedurende zo vele eeuwen slechts duisternis en stilte waren...Puin wordt opgeruimd, en vertrekken worden ingericht en met zijn magie helpt Samaell waar hij kan, want haast is geboden...

Voor het eerst in een lange tijd voelt Samaell weer vreugde...Nooit meer zal hij toestaan dat zijn volk aan de rand van uitsterven gebracht wordt....Hij zal de fouten die hij zo vele eeuwen terug maakte niet meer herhalen...En met trots kijkt Samaell naar zijn nieuwe volgelingen, zijn volk....

[Dit bericht is gewijzigd door Samaell op 23-05-2003 13:27]

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
  vrijdag 30 mei 2003 @ 14:37:47 #43
54943 Zarr
Akeï Warrior
pi_10772512
(Beleef het laatste avontuur van de Akeï warrior in Het Duistere Bos van Herne_the_Hunter Deel IV )

* Zarr zag vanuit de bosrand een hele lange stoet richting de berg trekken. Hij gaf zijn paard de sporen en kwam na een korte tijd bij de stoet aan.

* Zarr begaf zich tussen de mensen die zich een weg baanden richting de berg. de Akeï Warrior had geen idee wat deze mensen bezielde om naar de afgelegen berg te trekken.

Jullie verhuizen? Berg goud te vinden?

* Geen van de mensen antwoordde op de vragen van de barbaar. Zarr besloot om zich dan maar weer los te maken van de lange stoet, maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Om hem heen liepen mensen en er was geen ruimt om zijn paard uit de stoet te manouvreren. Dan ziet Zarr dat de stoet in de berg verdwijnt. Dit baart hem zorgen hij voelt zich opeens niet op zijn gemak. De lucht begint weer ontzettend te stinken. Te stinken naar magie. Zarr voelt dat hij in gevaar is en probeert zich nu uit alle macht los te maken. Hij voelt zijn hoofd bonzen.

Ga weg. Laat Zarr met rust! Ga Weg.... WEG!!!!

* Zarr voelt nu de druk alsmaar sterker worden. Dan voelt hij de verschillende runes verspreid over zijn hele lichaam oplichten. Iemand probeert hem te controleren. hij probeert zich uit alle macht te verzetten, maar geeft dan uiteindelijk op. Zarr weet dat hij geen controle meer heeft over zijn lichaam.

Verzet je niet, dat is nutteloos. * galmt er door Zarr's hoofd.

* Zarr besluit het de strijd op te geven. Voor nu althans. Geduldig wacht hij af wat komen gaat. Hij is ervan overtuigd dat degene die hier achter zit, hem zwaar onderschat. Er is namelijk hier maar weinig bekend over de krachten van een Akeï Warrior en dat zou weleens zijn redding kunnen betekenen. Gedwee laat de barbaar zich steeds verder de berg invoeren.

For Blood and Honour, witness your last battle.
  zaterdag 31 mei 2003 @ 19:30:24 #44
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10793462
* Nadat hij Tarran toestemming heeft gegeven om zijn demonen los te laten, leunt Samaell wat achterover om van het schouwspel te genieten...Dit is een uitgelezen kans om de krachten van de anderen te testen, zeker nu daar ook nog een dienares van de Godin bijgekomen is...En daarbij leidt Tarran's uitbarsting van Chaos-magie de aandacht prima af van de subtielere magie die de ware heerser van Chaos gebruikt...

Terwijl een ander deel van zijn geest zich nog steeds bezighoudt met de nieuwkomers die zich in grote getale aan de poort melden, ziet Samaell hoe de Kytons spelen met hun prooi, en hoe, na enige tijd, de eerste demon door de Merlijn wordt getransformeerd...met zo mogelijk nog meer interesse ziet de Zoon van Chaos daarna hoe de vreemde vrouw de runen van zijn leerling ontrafelt....Chaos-magie, maar in een vorm zoals hij die nog niet eerder zag. En dat van iemand in dienst van de Naamloze...dat roept allerlei vragen op....

Zijn concentratie is nu bijna geheel en al op de strijd in het elfenbos gericht, en als hij ziet dat Tarran een portaal opent om de vreemde vrouw naar Chaos Mountain te brengen stuurt hij dan ook gauw de nieuwkomers, die zich voor de troonzaal ophopen, weg...In zijn haast ontgaat het Samaell dat er zich onder hen een grote, met runen bedekte gestalte bevindt, die echter snel verdwijnt naar de kamer die hem toegewezen is....

Nadat de deuren van de troonzaal zich gesloten hebben verschijnt daar het portaal, waar Tarran en de vrouw uitstappen......

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
  zondag 1 juni 2003 @ 14:44:00 #45
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10804933
Op het moment dat Tarran en de vrouw door de poort stappen voelt Samaell onraad. Snel begint hij aan een spreuk. Vrijwel meteen wordt ze gevangen genomen in een bol die alle vormen van magie neutraliseert.

Verbaast door de plotselinge snelheid waarmee de meester handelt weet Tarran even niet wat te doen. Wezenloos staart hij naar de bol waarin nu een tweede gestalte begint te verschijnen. De man in het witte gewaad de Merlijn komt te voorschijn als zijn magie teniet wordt gedaan door Samaell. In navolging van Samaell spreekt nu Tarran een paar woorden. De bol splijt zich in tweeen. In de ene bol hangt nu de vrouw. In de andere bol zit de nu weerloze Merlijn.

Nu heeft Tarran tijd om zijn meester even op te nemen. Hij zit met een content gezicht naar de twee bollen te staren. Alles is volgens plan verlopen.

* Meester U heeft ongetwijfeld het gevecht met de Kytons kunnen volgen. Ons plan om de Merlijn gevangen te nemen is geslaagd. En wat belangrijker is, we hebben een mogelijke bondgenoot erbij. Ik zal de bol teniet doen en haar wonden helen. Dan kunnen we haar overtuigen om onze zijde te kiezen.

Snel spreekt Tarran weer een paar woorden en de bol rond de vrouw lost op. Dan tekent Tarran een paar runen op het lichaam van de vrouw. Langzaam komt de kleur weer in haar gezicht terug en uiteindelijk opent ze haar ogen. Tarran maakt een handbeweging die de levitatie spreuk die hij op haar had geplaatst teniet doet. Zachtjes wordt ze op haar voeten gezet. Verbaasd neemt ze de omgeving in zich op, dan ziet ze Tarran staan. Voordat ze iets kan zeggen begint hij te spreken.

* Je bent hier in het hart van Chaos mountain. In het huis van de meester. Ik heb je wonden net genezen, maar de runen die ik op je lichaam geplaatst heb verhinderen meteen het gebruik van magie van welke vorm dan ook. Of je moet van een elektrische schok houden, dan nodig ik je gaarne uit om het te proberen. Begrijp goed het is niet dat we je niet vertrouwen, maar in deze berg lopen een hoop wezens rond die niet zo machtig zijn als de meester en ik. Voor nu vertel ons eerst eens uw naam vrouwe.

Voordat Phoenixx antwoordt kijkt ze eerst verder om zich heen. Ze ziet de meester naar haar staan kijken. Een glimlach op zijn gezicht. Dan ziet ze de Merlijn nog steeds gevangen in de bol.

"Jullie zijn machtig dat jullie de Merlijn op deze manier gevangen kunt houden. Mijn naam is trouwens Phoenixx en ik denk dat ik het hier wel zou kunnen uithouden. Mits je die verschrikkelijke runen weghaalt."

Nu is het de beurt aan Samaell om te spreken. Met een steeds innemendere glimlach zegt hij tegen Phoenixx.

"Ik zal de runen ongedaan maken als je jezelf bewezen hebt. Ah, ik de ideale opdracht voor je. De merlijn. Ik zal hem naar de buitenkant van de berg transporteren. Daar mag je je op hem uitleven. Maar hij mag niet gedood worden. hij moet nog de boodschap aan de vrouwe kunnen overbrengen. De boodschap dus dat zijn soort hier niet welkom is."

Samaell kijkt nog even naar de Merlijn en spreekt een paar woorden. Phoenixx en de Merlijn worden naar de buitenkant van de berg getransporteerd. Samaell en Tarran blijven alleen achter. Even kijkt Tarran naar de meester. Hij lijkt ingenomen met zijn leerling. Voorzichtig begint Tarran aan een vraag.

* Meester, ik heb nog iets te doen in Teranoq zoals U wellicht zult weten. Heb ik toestemming om te gaan of moet ik U nog assisteren

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  zondag 1 juni 2003 @ 19:28:41 #46
15069 Phoenixx
Handle with care
pi_10809726
* Phoenixx' waardigheid en trots zijn zwaar aangetast. Ze wordt als een ping-pong bal van hot naar haar gekaatst, zonder dat ze zelf enig grip op de situatie weet te verkrijgen. Dat irriteert haar. Wat ze ook zeker niet waardeert is dat één of andere snoeshaan haar commandeert. Heeft hij dan geen respèct voor haar? Zij is de uitverkorene van de Naamloze! Een beetje eerbied is dan toch wel terecht, niet?

De Naamloze... Ze kan zich nauwelijks nog herinneren wanneer de Meester voor het laatst tot haar gesproken had. Zou hij haar in de steek gelaten hebben? Nee! De Meester zou zijn vertrouwelinge nooit in de steek laten. Tenzij... tenzij zij hem teleurgesteld zou hebben, hem ontrouw zou zijn geweest. Tranen wellen op in Phoenixx' ooghoeken. Snel wrijft ze ze weg, hopend dat niemand heeft gezien dat ze niet alleen de grip op de situatie kwijt is, maar ook bijna de grip op zichzelf verloor.

Die hond van een Tarran had gespeeld met haar gevoelens door haar Atrimar voor te spiegelen als een sappige worst. En ze had gehapt. Onbewust wrijft ze over de littekens die het gevecht met de Kyton hadden achter gelaten. Tarran had dan wel de wonden geheeld, maar niet de littekens weggenomen. Als kers op het toetje had hij zijn runen op haar achter gelaten. Zogenaamd om haar magie in bedwang te houden, maar ze wist wel beter. Zo lang als zij deze runen zou dragen, zou Tarran precies weten waar zij zich bevond. En misschien wel erger.

Snel onderzoekt ze de runen. De structuur komt haar niet bekend voor, maar met enige logica is alles te ontrafelen. Als ze begint te wriemelen aan de tekens, krijgt ze een lichte electrische schok. Duizelig gaat Phoenixx op het gras zitten, zich realiserend dat dit duidelijk een fout plan was. Omdat leren leven met dit teken een zo mogelijk nog slechter plan is, zit er niets anders op dan Samaells opdracht te aanvaarden. De Questor mores leren. Maar dan zal ze hem toch eerst moeten vinden.

En dus gaat Phoenixx op zoek naar Bar_the_Grey.

The toes you step on today might be connected to the ass you’re going to kiss tomorrow...
  maandag 2 juni 2003 @ 16:40:44 #47
53792 Samaell
Archmage of Chaos
pi_10830613
* Nadat de Questor en de roodharige vrouw uit de troonzaal verdwenen zij, richt Samaell zich tot zijn dienaar...Zijn koele grijze ogen boren zich in die van Tarran, die als het ware naar binnen gezogen wordt...Met geen mogelijkheid kan Tarran zijn blik afwenden van het gelaat van zijn meester, en voor het eerst valt de vreemdheid van dat gezicht hem op...Alle onderdelen van een normaal menselijk gezicht zijn aanwezig, maar al die onderdelen zijn op een onrustbarende manier anders...Op het eerste gezicht mag Samaell dan menselijk lijken, maar het wordt Tarran langzaam duidelijk dat zijn meester verre van menselijk is

"Je hebt wederom ondoordacht gehandelt, Tarran...En op deze manier heb je mijn aanwezigheid in Chaos Mountain aan meer mensen duidelijk gemaakt dan mij op dit moment lief is...Maar daar staat tegenover dat we wellicht een nieuwe bondgenoot gewonnen hebben...

Ik heb nog niet besloten of ik je moet straffen of prijzen, maar van je toekomstige akties hangt veel af...Ga onmiddelijk achter de Nymph aan, en Tarran, ik hoop dat je het deze keer wat....subtieler aanpakt"

* Snel roept Tarran weer een portaal op, waar hij door verdwijnt. Samaell's aandacht is inmiddels al door iets anders getrokken...

Door het handelen van zijn leerling is voor het eerst sinds tijden zijn volledige aandacht op Chaos Mountain gericht, waar hij nu een anomalie voelt en terwijl een klein deel van zijn geest zich bezighoudt met de jacht die Phoenixx op de Merlijn maakt, speurt een groter deel van zijn aandacht door de gangen en grotten van de berg...op zoek naar de vreemde aanwezigheid, die hij al snel vind in de vorm van de grote, met runen bedekte gedaante van een barbaarse strijder....

'Wat nu weer...' verzucht Samaell, terwijl hij zijn aandacht gelijkelijk verdeelt tussen de twee schouwspelen die zich binnen de grenzen van zijn domein afspelen...

Know me and fear me, for I am Chaos incarnate
  dinsdag 3 juni 2003 @ 14:23:11 #48
44785 Bar_the_Grey
Questor & Servant
pi_10851762
* Bar_the_Grey bevindt zich buiten de berg. Het was allemaal snel gegaan. De persoon die al in de berg aanwezig was, dat was dus de meester zo leek het in ieder geval. Die doorzag de veranderingspreuk al na enkele seconden. En die andere was dan zijn slaaf of dienaar. Waarschijnlijk enkel vanwege de lust van macht zich schikkend in die rol.

* De Questor keek om zich heen, Er was iets met deze berg. De Quatoluch had verstandig gedaan om de berg te verlaten. Het leek wel te rotten en duistere krachten vulden de lucht. Nu zag de Questor ook de stoet mensen die de berg willoos naderden. Alsof ze geroepen of gesummoned werden. Er was iets heel ernstigs en machtigs gaande dat was ontegenzeggelijk.

* Bar_the_Grey daalde rustig de berg af, het zou niet lang duren of hij zou worden opgejaagd als prooi. op zijn weg naar beneden raakte de Questor ongeveer Halverwege de berg met zijn staf een witte zonnebloem aan. Nu infiltratie duidelijk was mislukt, was er nog maar een alternatief.

* Beneden aangekomen, ging hij richting de stoet mensen. Vlug deed hij een vergevingsgebed aan de Vrouwe. Met een diepe zucht stapte hij vooruit en werd opgenomen door de stoet mensen.

* Midden in de stoet bleef hij staan. Zich concentrerend op een gemakelijke geest. Toen vond hij hem, een boereknecht. Snel stapte de Questor op hem af. Hij moest snel zijn, de jacht zou elk moment geopend kunnen worden. Niet dat hij daarvoor bevreesd was, maar het zou hem niet in staat stellen om zijn doel te halen. De Questor ging precies voor de boereknecht staan en juist toen deze hem wilde passeren, stapte de Questor in het lichaam van de boereknecht. Deze wankelde even toen zijn geest weerstand probeerde te bieden, maar de Questor nam passief plaats in de gedachtenwereld van knecht Rupert. Voor alle zekerheid wistte de questor de herinnering aan deze gebeurtenis en zo liep Rupert de boereknecht zonder in te gaten te hebben van de passagier die hij met zich meedroeg, de berg in.

* Halverwege de berg stond nu een oude man in wit gewaad om zich heen te kijken. Wat deed hij hier, waarom kon hij ineens bewegen? En wat deed die rechte tak in zijn handen? Handen? Dit was heel vreemd allemaal.

Onrecht doen is een groter schande dan het te lijden. [br] Ook een wijze vergist zich wel eens, [br] maar alleen een dwaas volhardt in zijn vergissing. [br] (joodse wijsheden)
  donderdag 5 juni 2003 @ 13:10:48 #49
54943 Zarr
Akeï Warrior
pi_10902849
* Zarr werd bij de binnekomst van de berg in een bepaalde rij gedirigeert. De gang die deze rij mensen volgde, leidde naar een grote open plek waar wapens gesmeden werd. Zarr die al wapens bij zich droeg werd door een gewapende man die door kon gaan als sergeant doorgestuurdt naar een grote open plek. Een enorme grot midden in de berg. Hier werd geoefend door getrainde krijgers. Dit was een trainingsruimte. Zarr voelde nog steeds de druk die zijn geest werd opgelegd. Zijn wilskracht stond onder continue druk. Slechts dankzij de heilige Akeï runes op zijn lichaam kon hij hier weerstand aan bieden. Maar toch was de kracht zo sterk dat de trotse Akeï zich nu hier bevondt.

* In eerste instantie stond Zarr wat passief te kijken hoe enkele redelijk goede krijgers anderen de fijne kneepjes bijbrachten van aanvallen of verdedigen. Totdat er opeens een luide brute overwinningsschreeuw alles in de grot overstemde. Enkele van de krijgers schudden misprijzend. Maar voor Zarr zat herkenning in de schreeuw en bruut duwde hij enkele krijgers opzij om dichterbij te komen. Toen zag hij ze. Ze waren met een kleine groep en werden overduidelijk grootendeels genegeerd door de overige krijgers.

Bij Kronos. Barbaren. Beserkers zelfs.

* Zarr liep ze tegemoet en werd hartelijk ontvangen. De wijn en vlees werden maar al te graag aangeboden. Hij werd verwelkomt als een waar familielid. Het waren barbaren van geen enkele stam die Zarr kende en ook zijn afkomst of naam van de stam waar hij deel van uitmaakte deed bij geen enkele van hen een belletje rinkelen. Al snel werden verhalen uitgewisseld en trofeëen getoond van verslagen vijanden. Vooral de ketting van Zarr was indrukwekkend, zo vonden allen.

* Zarr besloot om hier toch maar wat langer te blijven. Het was al veel te lang geleden dat hij onder broeders was. Misschien zat er wel een goed gevecht in het vat en anders moest hij geduld hebben om de tovenaar of heks die achter dit alles zat op een goed moment aan zijn zwaard te rijgen. Maar voor nu was hij van plan te genieten en nam de wijnzak aan en dronk eruit. Wijn gutste langs zijn gezicht op de rotsgrond. Na de slokken wijn, volgde een oorlogskret die snel door de andere barbaren werd overgenomen:

For BLOOD and HONOUR!

For Blood and Honour, witness your last battle.
  dinsdag 10 juni 2003 @ 08:25:57 #50
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_11000018
Het portaal dat Tarran gemaakt heeft leidt naar de buitenkant van Chaos mountain. Nadat hij uit het portaal gestapt is gaat hij in kleermakerszit op de grond zitten. Hij concentreerd zich op de runen die hij op Phoenixx heeft gezet en op de levensenergie van de Questor. Ondertussen overdenkt Tarran zijn acties. hij vindt nog steeds dat hij goed heeft gehandeld. Dan bespeurt Tarran een verandering in de levensenergie van de Questor. Het wordt minder en minder totdat Tarran uiteindelijk niets meer voelt. Dan komt inene de levensenergie als een golf weer naar hem toe. Maar Tarran voelt dat dit niet meer helemaal dezelfde energie is als die hij eerst gevoeld heeft.

* Hmmmm, er moet iets gebeurd zijn. Misschien was het toch niet zo slim van ons om de Questor weer vrij te laten. Aan de andere kant de jacht op een machtig wezen is altijd fascinerend. Misschien moet ik maar ingrijpen. Want zoeken naar de Questor is nu een onmogelijkheid geworden. En ik kan misschien wel wat hulp gebruiken bij het uitvoeren van het laatste ritueel dat mij uiteindelijk naar Teranoq moet brengen. Ja, zo zullen we het doen. En misschien wil ze zelf ook wel mee.

Langzaam staat Tarran op en bepaald waar Phoenixx zich bevind. Snel maakt hij een portaal. Even tekent hij de runen die hij op Phoenixx heeft geplaatst in de lucht en zet er een extra tekentje bij, dan stapt hij door het portaal. Aan de andere heeft Phoenixx zijn komst opgemerkt door de lichte elektrische schok die Tarran net aan haar had gegeven. Kwaadaardig kijkend ziet Phoenixx Tarran nu door het portaal stappen.

* Sorry Phoenixx, maar er is een plotslinge wending opgetreden zoals je misschien zelf ook al hebt opgemerkt. En om niet te worden aangevallen door je moest ik even drastische maatregelen nemen. Zoals je zelf ook al wel hebt opgemerkt is het niet langer mogelijk om de Questor te localiseren. Ik stel voor dat je nu met mij mee gaat. Ik zal de runen verwijderen als teken van mijn goede bedoelingen. Ik moet namelijk in een fase van schijndood terecht komen om een zuivere ziel te pakken te krijgen, want die heb ik nodig om Teranoq in te komen. En daarbij zou ik jouw hulp goed kunnen gebruiken. Nou wat zeg je ervan.

Terwijl Tarran spreekt loopt hij naar Phoenixx die in eerste instantie terugdeinst, maar dan gelaten toelaat dat Tarran haar aanraakt. Snel verbreekt Tarran de runen. Als laatste teken van zijn goede bedoelingen heelt hij de littekens die hij in eerste instantie niet heeft geheeld.

[Dit bericht is gewijzigd door Tarran op 10-06-2003 18:07]

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')