Gevoelde poezie of pretentieuze onzin?

FOK!forum / Literatuur, Taal en Kunst / Gevoelde poezie of pretentieuze onzin?

Lamon	vrijdag 18 april 2003 @ 01:02
	Het liefst schrijf ik liedjes, maar ik heb in de afgelopen jaren ook wat dichtpogingen gedaan. IJdel als ik ben heb ik nu toch wat feedback nodig. Ik zelf vind de rijm en zinsvorm best aardig, maar als ik de gedichten teruglees, vind ik de inhoud nogal hoogdravend en afstandelijk lijken. Het is net een tikkie te wollig om echt over te komen, heb ik het idee, wat heel anders leek toen ik het neerzette. Maar zelf beoordelen is moeilijk, dus misschien is wat feedback wel handig. Ik wil graag gedichtjes blijven schrijven, maar ik heb toch het idee dat het een stuk minder afstandelijk en emotioneler moet overkomen om enige impact te maken.. Misschien zijn er ook anderen die graag dichten en kunnen vertellen wat volgens hen ontbreekt of juist zou moeten ontbreken. De Grens Waar dronkemannen lallen, en helden zich verweren, Waar nieuwe muren vallen, En onwetenden beleren. Waar de toekomst is beklonken, Een mooie toekomst is geschonken, En de lach verder gaat zonder traan. Daar maakt men zich geen illusies, Want dat leidt slechts tot conclusies, En weerhoudt ons van bestaan. Waar gezapigheid zich roert, En ferm door idealen snijdt, Waar oprechtheid zich verhoert, Aan de geest van deze tijd. Waar het hoogste goed zich vertaalt, In de meest treurige verdraagzaamheid, Waar een mens al heeft gefaald, Wanneer hij tot offers is bereid. Daar wil ik mijn hoofd neerleggen, En zonder nog een woord te zeggen, Mijzelf omringen met verloren dagen, En gedachtes die enkel mij behagen, Wanneer iemand mij dan toch zal vragen; Was er niet een andere weg? Zal mijn antwoord niets meer zijn, Dan een roep in de woestijn, 'Waar alle hoop reeds is verloren, Is een nieuw bestaan geboren, Waar geen plaats meer is voor pijn, En waar geen blinde mij wil horen, En geen dag mij kan bekoren, Daar trek ik de lijn.' Verloren Een duizend doden zou ik sterven, Als het doel de nobelheid, Van mijn offer niet zou bederven, En ik zou geloven in mijn strijd. Maar mijn vruchten zijn geplukt, Door wie onwaardig voor de taak, Onterecht vertrouwen, en nu mislukt, Schuldigen slapen, terwijl ik waak. Wraakzucht is te klein een goed, Voor de gaten in mijn hart, Welke vroeger vol met heldenbloed, Maar met de dagen zijn gehard. Gestold zijn nu die laatste delen, Ooit gevuld met een ideaal, Wat overblijft zal nooit meer helen, Nu ik ben geworden, als zo velen, Een boek zonder een verhaal. Eindeloos Waar ik zocht naar de vervlogenheid, Die mij ooit was beloofd, Nooit gehavend door de tijd, Altijd met opgeheven hoofd. Waar gevolgen niet bestonden, En geen grens werd aangegeven, Daar zou niemand mij doorgronden, En mocht ik in vrijheid leven. Ik schreeuw nu angstig van verraad, En mijn muren zijn vergruisd, Geen zorgeloosheid, maar enkel kwaad, Heeft zich in mijn ziel gehuisd. De belofte bleek enkel maar een wens, Welke niet eens bestaansrecht had, Een fictieve haven voor een mens, Dat nu heel nederig bekent, Dat hij voor een kort moment, Zijn plaats in het geheel vergat.
Saboa	vrijdag 18 april 2003 @ 01:14
	Als je voor jezelf gedichtjes wil schrijven, ga vooral verder. Als je iets te melden hebt.. Te lang, te oubollig, zowel in rijmschema als woordkeus. Het lijkt ook nogal gedwongen, alsof de inhoud in het rijmschema is geperst.. of een slecht vertaling van een gedicht uit een andere taal.
seriewoordenaar	vrijdag 18 april 2003 @ 01:36
	Leuk voor jezelf, maar qua woordkeuzes is het te beperkt om hoogdravend genoemd te worden. Inderdaad rijmen om het rijmen, maar je leest geen passie in de teksten, je ziet een simpele rijmvorm. No offense overigens, want je gevoel tijdens het schrijven zal vast wel ok zijn geweest. Maar ga vooral door en laat je niet tegenhouden door mij of anderen.
Lamon	vrijdag 18 april 2003 @ 01:38
	quote: Op vrijdag 18 april 2003 01:14 schreef Saboa het volgende: te oubollig Oeh, dat was nou net het enige wat ik expres deed, hedendaagse gedichten halen het niet bij die van vroeger. Maar het laatste commentaar ben ik het wel mee eens, ja. Het is idd alsof het dwangmatig op rijm gegooid is, terwijl ik dat gevoel zelf niet had toen ik het schreef. Schrijf je ook gedichten? Misschien kun je dan eentje posten, om de verschillen te analiseren.
AngelWings	vrijdag 18 april 2003 @ 01:39
	Komt me zeer bekend voor.. al weet ik niet waarom... cool joh..go on...
Lamon	vrijdag 18 april 2003 @ 01:43
	quote: Op vrijdag 18 april 2003 01:39 schreef AngelWings het volgende: Komt me zeer bekend voor.. Wat komt je bekend voor?
Kogando	vrijdag 18 april 2003 @ 02:08
	Hmm, klinkt best leuk.. ^{maar dat kan ook met mijn huidige alchohol-promilage te maken hebben}
AngelWings	vrijdag 18 april 2003 @ 02:18
	quote: Op vrijdag 18 april 2003 01:43 schreef Lamon het volgende: [..] Wat komt je bekend voor? Kwenie schrijfstijl? denk dat ik je in een vorig leven al us gelezen heb ofzo?
-Wepeel2-	vrijdag 18 april 2003 @ 02:30
	Gooi er eens een op www.poetryalive.nl. Denk dat je daar meer nuttige reacties krijgt. Ik vind het zeker niet slecht, maar soms wat te hoogdravend en teveel dwangrijm. Sowieso hou ik zelf meer van luchtige en meer heldere gedichten, dus ik ben geen goede criticus in dit geval.
Lamon	vrijdag 18 april 2003 @ 02:32
	quote: Op vrijdag 18 april 2003 02:18 schreef AngelWings het volgende: [..] Kwenie schrijfstijl? denk dat ik je in een vorig leven al us gelezen heb ofzo? Ik heb ze in de afgelopen jaren allemaal een keer gepost in 'maak hier een mooi topic van', maar toen was jij hier nog niet geregistreerd. Of ben je een kloon?
-Wepeel2-	vrijdag 18 april 2003 @ 02:38
	Oja, omdat het makkelijk is om alleen wat kritiek te geven zal ik ook wel even een van mijn probeersels online gooien: Banaan als ik je pel... oh als ik je pel... voor- spel ik al een climax en dan tijd voor mond oh god eindelijk mijn genot zwaait in het rond jij gele rakker met blauwe plakker de zin van mijn bestaan klein krom stukje Godperfectie verlaat mij nooit jij...jij...Banaan! Toekomstmuziek inwendig gaar staar morgen fijn tot gisterenzicht toekomstmuziek zeg je? enkel schijntutopie in verdwaald ritme van wat was Oja, en speciaal voor Lamon een over Frank Boeijen uiteraard. Maar die is bijna proza. Verboden dichters Het was buiten koud maar ik droeg een jas en een muts Op mijn discman: Frank Boeijen met verhalen van verboden dichters Ik keek wat om me heen of ik ze ergens kon ontwaren zittend in een hoekje met een schrijfblokje masturberend op hun eigen woorden - Hoewel ik natuurlijk wist dat hij het zo niet bedoelde - Ik kon een glimlach niet onderdrukken trok mn kraag wat verder omhoog en de muts over mijn oren Frank, ik en de hond we liepen verder En ik zou toch zweren dat ik daar in dat hoekje toch een verboden dichter zag Ooit komt het samen Ooit dans ik twee werelden tezamen Walsen zal ik het verleden En de toekomst tango ik roes Utopiadyllisch geheel van alles op één hoopvol begrijpen: Wil jij Samen met mij Eeuwig duren? En nu
Lamon	vrijdag 18 april 2003 @ 02:38
	quote: Op vrijdag 18 april 2003 02:30 schreef -Wepeel2- het volgende: Gooi er eens een op www.poetryalive.nl. Denk dat je daar meer nuttige reacties krijgt. Oeh, grappig. Gedaan. quote: maar soms wat te hoogdravend en teveel dwangrijm. Precies wat ik zelf ook vond dus. Daar moet ik duidelijk aan werken.
Lamon	vrijdag 18 april 2003 @ 02:44
	quote: Op vrijdag 18 april 2003 02:38 schreef -Wepeel2- het volgende: Oja, omdat het makkelijk is om alleen wat kritiek te geven zal ik ook wel even een van mijn probeersels online gooien: Banaan als ik je pel... oh als ik je pel... voor- spel ik al een climax en dan tijd voor mond oh god eindelijk mijn genot zwaait in het rond jij gele rakker met blauwe plakker de zin van mijn bestaan klein krom stukje Godperfectie verlaat mij nooit jij...jij...Banaan! Toekomstmuziek inwendig gaar staar morgen fijn tot gisterenzicht toekomstmuziek zeg je? enkel schijntutopie in verdwaald ritme van wat was Oja, en speciaal voor Lamon een over Frank Boeijen uiteraard. Maar die is bijna proza. Verboden dichters Het was buiten koud maar ik droeg een jas en een muts Op mijn discman: Frank Boeijen met verhalen van verboden dichters Ik keek wat om me heen of ik ze ergens kon ontwaren zittend in een hoekje met een schrijfblokje masturberend op hun eigen woorden - Hoewel ik natuurlijk wist dat hij het zo niet bedoelde - Ik kon een glimlach niet onderdrukken trok mn kraag wat verder omhoog en de muts over mijn oren Frank, ik en de hond we liepen verder En ik zou toch zweren dat ik daar in dat hoekje toch een verboden dichter zag Ooit komt het samen Ooit dans ik twee werelden tezamen Walsen zal ik het verleden En de toekomst tango ik roes Utopiadyllisch geheel van alles op één hoopvol begrijpen: Wil jij Samen met mij Eeuwig duren? Kijk, dat vind ik dus alle behalve slecht. Maar waar ik mijn gedichten te gedwongen vind, vind ik deze gedichten wel weer heel erg vrijgevochten. Een weg in het midden zou dus perfect zijn. (Maar het feit dat de naam Frank Boeijen valt waarborgt natuurlijk sowieso een plaatsje in een verzamelde gedichten bundel. )
Isabeau	vrijdag 18 april 2003 @ 09:09
	Ik vind vaak dat je gedichten voor een groot deel gewoon voor jezelf schrijft. Als jij het te hoogdravend vindt, dan zou je kunnen kijken of je het net iets kunt veranderen dat dat hele hoogdravende eruit is. Schrijf vooral wat je zelf mooi vindt, want daar gaat het eigenlijk om. Als je dan wat waardering van anderen leuk vindt: prima, maar ga niet anders schrijven omdat anderen het anders niet mooi vinden. Ik vind het al heel knap dat je gedichten kan schrijven _{en er zijn genoeg mensen die juist een beetje wollige en hoogdravende gedichten erg mooi vinden}