quote:Zuid-Afrikaanse artsen staan bekend als de beste ter wereld.
Op maandag 31 maart 2003 13:40 schreef Antagonist het volgende:
Nou , dat scheelt wel heel veel.
Zelf heb ik alleen geen vertrouwen in Afrikaanse Medici
*no offence ... eigenlijk wel*
Mate van specialisme zal wel meevallen.
Verder : koop een bril, brillen zijn geil. :p
Voor wat betreft expertise moet je niet twijfelen. Beide landen hanteren dezelfde methoden en apparatuur. Is het toch niet zo, dan weet ik wel zeker dat de kwaliteit van de behandelingen evenwaardig zijn.
I'm going to burn in hell anyway, so why can't I ???
Een van de grote redenen van het prijsverschil is het feit dat veel klinieken in Nederland 1 oog per keer doen. Je moet dus 2 keer op komen dagen. In Belgie doen ze beiden ogen in 1 keer. Voor beide methodes is wel wat te zeggen.
De medische zorg in Belgie is overigens van minstens hetzelfde niveau, zo niet hoger dan in NL.
Maar genoeg geklaagd, ik denk dat wat Nederland betreft we nog een klein beetje achterlopen voor nieuwigheden en nu pas echt interesse tonen voor het laseren en de faciliteiten beter beschikbaar worden. *Denk* ik.
Hoe vaak hoor je niet: "Ja, in Amerika of andere landen zijn ze al jaren bezig, maar hier zijn we nog niet zo snel, duurt nog jaren meneer/mevrouw."
quote:Maar je vrouw is dus in Belgie geweest voor het laseren??
Op maandag 31 maart 2003 20:01 schreef tfh het volgende:
Mijn vrouw heeft zeer recentelijk haar ogen laten laseren. Van te voren hebben we uitgebreid rondgekeken in NL en in Belgie.
Een van de grote redenen van het prijsverschil is het feit dat veel klinieken in Nederland 1 oog per keer doen. Je moet dus 2 keer op komen dagen. In Belgie doen ze beiden ogen in 1 keer. Voor beide methodes is wel wat te zeggen.
De medische zorg in Belgie is overigens van minstens hetzelfde niveau, zo niet hoger dan in NL.
quote:Tsja ik weet niet welke het nu wel vergoeden. Dat zal ik aan mijn vader moeten vragen. Die werkt bij een opticiens zaak en doet doorverwijzingen.
Op maandag 31 maart 2003 14:12 schreef DennisMoore het volgende:[..]
Weet je misschien ook welke het vergoeden?
[denk] M'n ene oog is ca. +3 en m'n andere oog -3. Een bril kan dus niet. Contactlenzen kan net wel. Maar stel dat ik nou ga klagen over irriterende contactlenzen, dan zou een oogarts me kunnen doorverwijzen naar een laserkliniek, omdat een bril niet wil dus. En doorverwijzing = vergoeding? [/denk]
quote:Ik ben zeer benieuwd zit nl. nog te twijfelen tussen laseren en nachtlenzen.
Op dinsdag 1 april 2003 10:16 schreef Ordos20 het volgende:[..]
Tsja ik weet niet welke het nu wel vergoeden. Dat zal ik aan mijn vader moeten vragen. Die werkt bij een opticiens zaak en doet doorverwijzingen.
Een nadeel van laseren is buiten de hoge prijs, de kans dat de sterkte weer terug loopt na een jaar of 10 en dat je dan geen lenzen meer kan dragen.
quote:Nee, uiteindelijkhebben we besloten het te laten doen via een ziekenhuis in Breda (waar we ook wonen). De behlandeling zelf vond plaat is het oogziekenhuis in R'dam, maar de nazorg gewoon in Breda. Dat vonden we gewoon wat praktischer dan elke keer naar Belgie te moeten voor controle.
Op dinsdag 1 april 2003 10:13 schreef Tombias het volgende:[..]
Maar je vrouw is dus in Belgie geweest voor het laseren??
quote:Via welke instantie heeft ze het laten doen?
Op dinsdag 1 april 2003 10:34 schreef tfh het volgende:[..]
Nee, uiteindelijkhebben we besloten het te laten doen via een ziekenhuis in Breda (waar we ook wonen). De behlandeling zelf vond plaat is het oogziekenhuis in R'dam, maar de nazorg gewoon in Breda. Dat vonden we gewoon wat praktischer dan elke keer naar Belgie te moeten voor controle.
Op http://members.home.nl/pe3pmk/eigenoog.htm staat een verhaal over de ervaring met laseren.
quote:Via het Amphia ziekenhuis in Breda. Deze hebben ook een speciale afdeling voor alles mbt ogen e.d.
Op dinsdag 1 april 2003 10:52 schreef Tombias het volgende:[..]
Via welke instantie heeft ze het laten doen?
De oogpoli bevindt zich op de locatie Langendijk. De geven er eens in de zoveel tijd ook een informatie avond over laseren en de verschillende technieken (lasik, lasek, etc...)
Bel ze anders eens om te vragen wanneer ze weer zo'n informatie avond hebben.
quote:Nou, de laatste regel van dit verhaal moet je met de nodige korrels zout nemen. Er staat dat het volledig pijnloos is, maar ik kan je garanderen dat dat niet het geval is. Mijn vrouw heeft van het 1e oog betrekkelijk weinig last gehad dankzijn de piijnstillers, maar het 2e oog heeft flink wat pijn opgeleverd.
Op dinsdag 1 april 2003 10:53 schreef Tombias het volgende:
Voor de geinteresseerden...Op http://members.home.nl/pe3pmk/eigenoog.htm staat een verhaal over de ervaring met laseren.
Maar: Ze vindt het nog steeds de moeite waard
Van min 7 naar goed zicht in 16 minuten
Je ogen laten laseren zodat je nooit meer een bril of contactlenzen hoeft te dragen. Klinkt science-fictionachtig maar duizenden mensen laten het jaarlijks doen. En dat worden er almaar meer. Verslaggeefster Petra Dircks nam de stap en liet haar ogen laseren. In drie afleveringen vertelt zij over deze nieuwe hype in de gezondheidszorg.
Laseren deel 3: de behandeling
Deze ochtend draag ik nog een bril. Maar vanmiddag zal dat anders zijn. Dan hoef ik geen bril meer op. Dan zie ik zelf. Althans, dat is wel de bedoeling. Weken terug nam ik het besluit mijn ogen te laten laseren. De weken dat ik mijn lenzen (min 7) uit moest en mijn bril op, vielen niet tegen. Met vertrouwen zag ik de behandeling tegemoet.
Deze ochtend heb ik ook vertrouwen. En ben niet nerveus. Wekenlang heb ik aan zoveel mensen uitgelegd waarom ik ineens een bril droeg en daarbij het hele laserverhaal verteld, dat het soms voelt alsof ik alles al achter de rug heb. Het moest nu maar eens gebeuren.
Om twee uur sta ik gepland. Ruim voor die tijd zit ik in de wachtkamer. Kriebels in de maag. Raar, want ik heb zoveel mensen gesproken die mij voorgingen en die allen zeiden dat het niks voorstelt. Als dr. Cees Verdoorn zich meldt, veranderen de kriebels in golven. Waar ben ik aan begonnen?
We gaan de behandelkamer in. Het meest gedenkwaardige moment is dan meteen aangebroken: ik zet voorgoed mijn bril af. Dan krijg ik verdovende oogdruppels in het rechteroog. Voelt lekker koel. En ze werken direct, het oog voelt wat zwaar. Dan mag ik gaan liggen, keurig met mijn hoofd in de steun. Dr. Verdoorn drukt op een knop en het bed schuift onder de apparatuur. Nu roeren de zenuwen zich. En juist nu moet ik kalm blijven. Diep zuchten helpt. Wat als ik moet niezen? "Dan moet je dat even zeggen, zet ik alles stop en kun je je gang gaan. Gaan we daarna verder", vertelt Verdoorn. En: "We gaan beginnen."
Hij plakt een stuk plastic rond mijn oog en plakt meteen de wimpers vast zodat het bovenste ooglid alvast stil blijft. Ondertussen vertelt hij kalm wat hij doet. Ik vind dat prettig, het stelt gerust. En ik mag terugpraten, mijn mondbewegingen storen de behandeling niet. Ondertussen snijdt Verdoorn het folie boven mijn oogbol open. Dan komt wat eng klinkt, maar wat mij honderd procent meevalt: het aanbrengen van de klem die de oogleden spreidt en ze vasthoudt. Ik voel er niks van.
Houvast
Dat waren de voorbereidende zaken. Nu het echte werk. Verdoorn moet een flapje in mijn hoornvlies snijden. Ik kijk steeds geconcentreerd naar een fel groen lampje op zo'n twintig centimeter hoogte boven mij. Dat is mijn houvast. En dat is prettig.
Verdoorn vertelt dat hij iets op mijn oog drukt, dat ik dan even zwart zie en daarna weer het groene lampje in het vizier krijg. Ik voel alleen een lichte druk op de oogkas. Dan zoemt er iets, maar ik voel niks. Heel snel zie ik weer. Mijn vertrouwde groene punt. Dan schuift er een vage waas voor mijn oog. Verdoorn: "Ik schuif nu het flapje opzij en dan zet ik de laser aan. Dan moet je heel goed naar het lampje kijken. Dat duurt niet lang."
Ik kijk of mijn leven ervan afhangt. Het enige wat ik van het laseren, dus het wegbranden van een deel van mijn hoornvlies merk, is het hardere zoemen van de apparatuur en een lichte schroeilucht. Nog voordat ik kan denken 'wat duurt het lang', stopt het harde zoemen en sproeit Verdoorn koele druppels in het oog.
Dan weer die vage waas en het flapje ligt terug. Met twee mini-spatels polijst Verdoorn het flapje in exact de goede positie. Ik voel niks, geen pijn, geen brandend gevoel en ik zie geen enge dingen. Alleen wat lichte schaduwen. Dat moeten de gehandschoende vingers en spatels zijn. "Hoe voelt dat nu?", vraagt de oogarts en naar waarheid antwoord ik dat ik me goed voel. "Mooi, dan stoppen we met dit oog.". "Nu al", roep ik verbaasd. Acht minuten heeft dit alles geduurd.
Verdoorn plakt een wattenschijfje voor mijn rechteroog en druppelt het linkeroog. Ik onderga het relaxed en probeer zelfs wat 'mee te kijken'.
Na ruim een kwartier is het gedaan.
"Ga maar zitten en vertel hoe laat het is", wijst Verdoorn naar de klok op de muur. Ik richt me op van de behandeltafel en kijk, zie de klok en zie wijzers. Niet scherp, maar toch. Het is kwart voor drie.
Wrijven is nu strikt verboden. En die neiging heb ik, want mijn ogen voelen branderig. Geen pijn, absoluut geen pijn. Ik geloof het zelf niet. Om te zien of het flapje goed houdt, moet ik bijna een uur wachten voordat ik naar huis kan. Kopje koffie drinken en wat rondlopen, want lezen mag niet. Maar ik kan zelf naar het toilet, want ik kan al redelijk zien. De dokter zal na een kleine test zeggen dat ik al voor 50 procent zie. Het branden kan nog vijf tot acht uur duren.
Uien
Thuis houdt het branden aan. Net of ik vijf kilo uien heb gesneden. Drie uur na de behandeling zit ik op de bank en zie het zes-uurjournaal. En ik kan de ondertitels lezen. Zelf lezen. Een wonder. En het branderige gevoel is nu vrijwel verdwenen. Ik voel geen pijn, nauwelijks meer branden en ik zie. Met het uur wordt het beter.
Helder
De volgende morgen is de wereld helder. Sta ik voor het raam kentekens van de auto's die tientallen meters verderop staan te lezen. Hardop. Bij de controle 's middags is dr. Verdoorn tevreden. Het oog ziet er prima uit, de flapjes houden zich perfect en ik heb geen klachten.
Een week later is dat wat anders. Met mijn linkeroog zie ik super, mijn rechteroog staat nog op min 1. Komt vaker voor, stelt Verdoorn. Bij één op de tien moet nabehandeld worden. Misschien is dat bij mij ook zo. Verdoorn wil het nog een maand of wat aanzien. "Is het dan niet goed, dan laser ik het bij." Alsof hij een tegelzetter is die even een strookje opnieuw doet. Kans van slagen? vraag ik. "Honderd procent."
Nu, zes weken na de behandeling weet ik niet beter meer. Ben ik al helemaal gewend aan het niet hebben van bril en lenzen. De eerste ochtenden greep ik direct naast het bed naar de bril. Maar 's nachts als ik wakker word, geniet ik nog altijd. Ik draai mijn hoofd om en zie hoe laat het is. "Iedereen heeft een wekkerverhaal", zei een van de oogartsen maanden terug toen ik nog twijfelde. Nu begrijp ik waarom. Wat is er mooier dan 'snachts op een wekker (kunnen) kijken?
NAZORG
--Eerste twee dagen niet lezen.
--Zeker twee maanden niet wrijven.
--Gedurende één week drie- tot viermaal per dag druppelen.
--Eerste twee weken stoffige en rokerige ruimtes vermijden.
--Gedurende twee weken 's nachts plastic oogkapjes dragen.
--Geen make-up gedurende twee weken.
--Bij fel zonlicht zonnebril dragen.
--Gedurende één maand niet zwemmen.
--Niet diepzeeduiken gedurende twee maanden.
--De eerste twee weken niet motorrijden.
--Op zonnebank de ogen afdekken.
quote:Ja leek mij ook wel nuttige info. Er zijn maar weinig ervaringen te vinden op internet en deze beschrijft precies de gang van zaken.
Op dinsdag 1 april 2003 13:35 schreef kreischer2000 het volgende:
zo dat is een mooi verslag! bedankt! daar kan je tenminste wat mee!
De ene wordt uitgevoerd bij een afwijking van min 6 en hoger. Dat is degene die hierboven beschreven is. Dan wordt er een stukje hoornvlies open gesneden, de laser behandeling wordt uitgevoerd en het flapje gaat weer terug.
De methode is het minst pijnlijk, hersteld het snelst, maar geeft meer risico op infecties.
Bij de andere methode wordt het epiteel op je oog weggebrand met alcohol. Daarna komt de laser er aan te pas. Dit wordt gedaan bij afwijkingen minder dan -6. Deze operatie heeft minder risico's, maar is wel een flink stuk pijnlijker. Zeker de eerste 2 a 3 dagen, omdat er geen epiteel meer aanwezig is voor je pupil.
quote:Degene beschreven in het lange verhaal is de Lasek methode?
Op dinsdag 1 april 2003 15:11 schreef tfh het volgende:
Dit is dus de ene behandeling. Er zijn 2 min of meer standaard behandelingen. Lasek en Lasik.
De ene wordt uitgevoerd bij een afwijking van min 6 en hoger. Dat is degene die hierboven beschreven is. Dan wordt er een stukje hoornvlies open gesneden, de laser behandeling wordt uitgevoerd en het flapje gaat weer terug.
De methode is het minst pijnlijk, hersteld het snelst, maar geeft meer risico op infecties.Bij de andere methode wordt het epiteel op je oog weggebrand met alcohol. Daarna komt de laser er aan te pas. Dit wordt gedaan bij afwijkingen minder dan -6. Deze operatie heeft minder risico's, maar is wel een flink stuk pijnlijker. Zeker de eerste 2 a 3 dagen, omdat er geen epiteel meer aanwezig is voor je pupil.
Dus de kans dat het misgaat is bij een lichter afwijking minder?
[Dit bericht is gewijzigd door Tombias op 01-04-2003 15:32]
quote:Nee, in het verhaal staat dus de Lasik methode. Het plaatje wat je laat zien (lasik) wordt vooral gedaan bij grotere afwijkingen( > -6). Maar het flapje dat wordt losgehaald is erg dun. Als het niet goed terug valt of loslaat kunnen er problemen ontstaan. Daarnaast is de kans op ontstekingen groter.
Op dinsdag 1 april 2003 15:26 schreef Tombias het volgende:[..]
Degene beschreven in het lange verhaal is de Lasek methode?
Dus de kans dat het misgaat is bij een lichter afwijking minder?
[afbeelding]
Bij Lasek wordt dus dmv wat alcohol alleen het epiteel weggehaald. Minder kans op complicaties, maar pijnlijker...
quote:Inderdaad. 1e oog begin januari, 2e oog begin februari. Haar lenzen zijn voor altijd de prullenbak in
Op dinsdag 1 april 2003 16:24 schreef Tombias het volgende:
Bedankt voor de info.Je vrouw heeft dus Lasek gehad?
quote:Waarom beide ogen niet in 1 keer? Of mag dat niet op een of andere manier?
Op dinsdag 1 april 2003 16:28 schreef tfh het volgende:[..]
Inderdaad. 1e oog begin januari, 2e oog begin februari. Haar lenzen zijn voor altijd de prullenbak in
|
|
