quote:Mooi verwoord. Schitterende avond en een hele bijzondere concertervaring.
Op donderdag 29 januari 2004 00:29 schreef pumpkin_Ruby het volgende:[..]
Ik, als 18-jarige eerstejaarsstudente uit de provincie, zonder kamer in Amsterdam. Ik had Nick Drake net 1 of 2 maanden daarvoor ontdekt omdat KINK weleens "day is done" draaide. Ik wist dat ik naar die premiere moest.
Die avond was niet alleen de premiere van "a skin too few", maar ook werden er Nick Drake nummers gespeeld (ik geloof door leden van het radio filharmonisch orkest ofzo) in de originele arrangementen van Robert Kirby,een vriend van Nick die ook aanwezig was.De gitaarpartijen werden gespeeld op Nicks eigen gitaar. Zang was weggelaten. Het was wat mij betreft het dichtste dat ik ooit bij een Nick Drake live-ervaring zal komen, niet veel mensen zullen dat hebben meegemaakt, ook niet tijdens zijn leven.
Ook werden er brieven van Nick voorgelezen door zijn zus. Verder was er nog een optreden door Ben en Jason (oa Pink moon) en Beth Orton speelde een set met oa een hartverscheurende versie van "blood red river". Samengevat : de hele avond was een geslaagd eerbetoon en een bijzondere ervaring.
Behalve "a skin too few" is er nog wel wat biografisch materiaal over Nick, een stukje "rock shrines" waarin wordt verteld wie hij was en dat er inderdaad nog steeds mensen zijn graf bezoeken, en "a stranger among us" dat voornamelijk bestaat uit interviews met vrienden/collega's. De biografie door Patrick Humphries is ook de moeite waard.
I never felt magic crazy as this
I never saw moons knew the meaning of the sea
I never held emotion in the palm of my hand
Or felt sweet breezes in the top of a tree
But now you're here
Brighten my northern sky.
I've been a long time that I'm waiting
Been a long that I'm blown
I've been a long time that I've wandered
Through the people I have known
Oh, if you would and you could
Straighten my new mind's eye.
Would you love me for my money
Would you love me for my head
Would you love me through the winter
Would you love me 'til I'm dead
Oh, if you would and you could
Come blow your horn on high.
I never felt magic crazy as this
I never saw moons knew the meaning of the sea
I never held emotion in the palm of my hand
Or felt sweet breezes in the top of a tree
But now you're here
Brighten my northern sky.
quote:Jaaaaaaaa, dat viel mij ook al op. Die was zaterdag op tv, ik zat achter de pc bij mn ouders thuis en mn pa was aan het zappen. Plotseling hoorde ik een paar hele bekende klanken....
Op donderdag 29 januari 2004 21:50 schreef tutjehola het volgende:
En hoe mooi kan een film eindigen? Serendipity met Northern Sky...
quote:*jaloers*
Op donderdag 29 januari 2004 00:29 schreef pumpkin_Ruby het volgende:[..]
Ik, als 18-jarige eerstejaarsstudente uit de provincie, zonder kamer in Amsterdam. Ik had Nick Drake net 1 of 2 maanden daarvoor ontdekt omdat KINK weleens "day is done" draaide. Ik wist dat ik naar die premiere moest.
Die avond was niet alleen de premiere van "a skin too few", maar ook werden er Nick Drake nummers gespeeld (ik geloof door leden van het radio filharmonisch orkest ofzo) in de originele arrangementen van Robert Kirby,een vriend van Nick die ook aanwezig was.De gitaarpartijen werden gespeeld op Nicks eigen gitaar. Zang was weggelaten. Het was wat mij betreft het dichtste dat ik ooit bij een Nick Drake live-ervaring zal komen, niet veel mensen zullen dat hebben meegemaakt, ook niet tijdens zijn leven.
Ook werden er brieven van Nick voorgelezen door zijn zus. Verder was er nog een optreden door Ben en Jason (oa Pink moon) en Beth Orton speelde een set met oa een hartverscheurende versie van "blood red river". Samengevat : de hele avond was een geslaagd eerbetoon en een bijzondere ervaring.
Behalve "a skin too few" is er nog wel wat biografisch materiaal over Nick, een stukje "rock shrines" waarin wordt verteld wie hij was en dat er inderdaad nog steeds mensen zijn graf bezoeken, en "a stranger among us" dat voornamelijk bestaat uit interviews met vrienden/collega's. De biografie door Patrick Humphries is ook de moeite waard.
Ik kon er niet bij zijn.
quote:Ik heb Slid Air niet kunnen vinden, maar wel Sunday's Child, en dat is inderdaad een gaaf nummer!
Op zondag 30 november 2003 03:32 schreef dvr het volgende:
Drake-liefhebbers zouden ook Solid Air van zijn vriend en tijdgenoot John Martyn eens kunnen proberen.
Ik vind trouwens alleen al Nick Drake's titels zo mooi! Things behind the sun, River Man, Northern Sky, Pink Moon...het roept al meteen zoveel op!
you may see me on the ground
for I am the parasite of this town
take a look
you may see me in the dirt
for I am the parasite
who hangs
from your skirt
Goudeerlijke droefheid. Weemoed op z'n best. Mooi.
quote:
Op vrijdag 30 januari 2004 14:40 schreef Kwark het volgende:[..]
Things behind the sun
Elke keer als ik het luister zijn het de mooiste 4 minuten van mijn leven. Voorgegaan door Horn is het helemaal de hemel op aarde.
quote:Mooi he
Op maandag 2 februari 2004 22:42 schreef QyRoZ het volgende:[..]
Elke keer als ik het luister zijn het de mooiste 4 minuten van mijn leven. Voorgegaan door Horn is het helemaal de hemel op aarde.
.
Van Planetquote:
Laatste song Nick Drake op verzamelaar
Gepubliceerd op zaterdag 13 maart 2004
Het allerlaatste nummer dat Nick Drake ooit aan een tape heeft toevertrouwd, komt deze zomer voor het eerst uit. Drake's zwanenzang 'Toe The Line' is straks te vinden op een nieuwe compilatie van materiaal van de Britse singer/songwriter.
'Toe The Line' staat op de verzamelaar 'I Was Made To Love Magic', een album met in totaal 13 tracks, waaronder voornamelijk alternatieve versies van Drake's klassiekers. 'I Was Made' bevat onder meer een solo uitvoering van 'River Man' en een vijf minuten durende uiteenzetting van 'Three Hours'. De collectie songs is een aanvulling op de in 1994 verschenen compilatie 'Way To Blue'.
Het 'nieuwe nummer', dat iets langer is dan twee minuten, is volgens het Mojo magazine in stijl vergelijkbaar met de tracks op Drake's laatste album 'Pink Moon' uit 1972.
Drake maakte drie albums voor zijn dood in 1974 op 26-jarige leeftijd in het huis van zijn ouders door een overdosis van antidepressiva.
Bekijk de documentaire 'A Skin To Few' over Drake hier.
Bron: NME, Ananova
Improv: Rich Tapestry of Life
Gisteren speelde Tom Barman, frontman van dEUS, enkele nummers van Drake in Tivoli. Akoustisch, en met Pianist op vleugel erbij.
Hoewel hij de gevoeligheid van Nick niet helemaal kan raken, waren het live luisteren naar Fruit Tree en Pink moon weer zoooo mooi..
Mensen, koop die platen, ze liggen voor weinig geld bij uw betere platenzaak!
Verder natuurlijk Cello song...Things behind the sun en know..
http://teletekst.nos.nl/gif/228-01.html
Jong! wtf! Rot op stomme wietrokende boomknuffelaar die van rockmuziek houdt... Wat weet jij nou weer van voetbal
[/quote]
Beetje off-topic wellicht, maar wat is het Thuiskopiefonds precies? En is deze docu deels door Nederlanders gemaakt of zo?quote:Deze documentaire kwam mede tot stand dankzij het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepprodukties en Thuiskopiefonds.
Daarvoor wil ik zelfs mijn videorecorder wel aansluiten.quote:Op donderdag 26 augustus 2004 12:07 schreef dwerg het volgende:
Vanavond om 23.13 op Nederland 1 de herhaling van een documentaire over het genie Nick Drake.
http://teletekst.nos.nl/gif/228-01.html
De regisseur is in ieder geval een Nederlander, Jeroen Berkvens, hij heeft de mensen rondom Nick Drake net zo lang "gestalkt" tot ze mee wilden werken aan zijn film.quote:Op donderdag 26 augustus 2004 16:42 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
[..]
En is deze docu deels door Nederlanders gemaakt of zo?
meer informatie:
http://www.cactusmusic.be/music_in_mind/site/programma.htm
Ik denk nu niet dat ik zal gaan, maar als iemand uit de omgeving Middelburg of Leiden gaat, ik houd me aanbevolen als gezelschap.
Thanks, deze wil ik graag zien.quote:Op donderdag 26 augustus 2004 12:07 schreef dwerg het volgende:
Vanavond om 23.13 op Nederland 1 de herhaling van een documentaire over het genie Nick Drake.
http://teletekst.nos.nl/gif/228-01.html
Nick Drake droeg trouwens te kleine schoenen. Iedereen zag dat-ie wat krampachtig liep op die dingetjes, maar zelf zei-die dat ze lekker zaten.
Het is weer bijna herfst, dan kan ik 'm altijd erg waarderen. Het is geen geschikte muziek voor de zomer. Eigenlijk is de winter het beste jaargetijde.
Zo vind ik Jimi Hendrix rond december nauwelijks de moeite waard.
Hoe een mens een flapdrol kan zijn. 
