Is iemand er bekend mee?
Heb het vermoeden dat ik daar last van heb.
Of sla je vaak maaltijden over?
Misschien is je bloedsuikerspiegel daardoor onstabiel.
quote:
Op dinsdag 25 maart 2003 09:57 schreef bloempjuh het volgende:
Wat dacht je van afbouwen? Veel suiker is niet goed voor je tanden en de rest van je lijf..
Toch wel?Goed verslaving, lees: heb het nodig. Anders ga ik trillen en voel ik me leeg.
Ongeacht of ik wel of niet goed eet.
Eet niet echt goed, maar ik heb er al jaren last van. Alleen nu kom ik er pas achter wat het is.
De pancreas leert:
door het gebruik van snelle suikers, om zo veel insuline aan te maken dat de meeste glucose in je bloed direct in vet wordt omgezet en opgeslagen. Je lichaam heeft eigenlijk geen snelle suikers nodig. De lever kan van eiwitten en vetten zelf glucose maken, bovendien kunnen koolhydraten worden omgezet in glucose. Dit zijn de "langzame suikers", hier schiet de pancreas niet van in de stress
De mens is aangewezen op zijn bloedsuiker:
ongeveer 100 mg glucose in 100 ml bloed. Daalt de suikerspiegel dan treden zgn. hypoglycemische toestanden op zoals zwakte, beven, angst, onbeheerstheid, infecties enz. Beneden een bepaalde waarde sterft de mens. Alle symptomen kunnen op enkele minuten verholpen worden door suiker in te nemen. Suiker is dus levensnoodzakelijk.
Het probleem ligt erin dat hij zo vlug opgenomen wordt door het organisme. Men kan snel en zeker een hypoglycemische toestand die door overwerktheid of oververmoeidheid ontstaan is, verhelpen met suiker, en dus denkt men dat men dit zoveel als nodig mag herhalen, men denkt zelfs een echt tekort aan suiker aldus te verhelpen.
In werkelijkheid geschiedt echter het volgende:
in tegenstelling tot andere voedingsmiddelen wordt suiker onmiddellijk opgenomen, hij komt direct in het bloed. Bij een groot suikeraanbod wordt het organisme met suiker overspoeld. De suikerspiegel stijgt plots, de lever begint al die suiker uit het bloed te halen en blijft dit doen ook als het suikeraanbod al verdwenen is. Daardoor daalt na het suikergebruik de suikerspiegel onder de normale waarde, waardoor opnieuw de behoefte aan suiker ontstaat.
Op deze manier kan een echte verslaving ontstaan.
De bevrediging van een zogezegde behoefte wordt aldus de oorzaak van een nieuwe, meestal nog sterkere "behoefte". Een hypoglycemische toestand moet men dus niet tegemoet komen met suiker hoewel men daarmee direct geholpen is, maar men moet juist suiker vermijden.
Als men geen suiker maar zetmeel tot zich neemt "banaan of brood" dan wordt dit zetmeel langzaam omgezet in suiker, er vindt dus geen plotse stijging en daling van de suikerspiegel plaats. Overigens bezit de lever steeds een rijkelijke voorraad glycogeen dat overeenkomt met zetmeel en dat steeds omgezet wordt naarmate er behoefte aan is, zodat een directe toevoer van suiker zeker niet nodig is.
De cirkel waarin wij zitten:
we voelen ons niet lekker en eten iets van suiker. Hierdoor stijgt ons bloedsuikerniveau en voelen we ons weer even goed. De alvleesklier doet dit weer dalen en we voelen ons weer niet lekker en moeten opnieuw suiker eten. Dit stadium noemen we nu hypoglycemie. Tenslotte raakt de alvleesklier overwerkt en stopt met de productie van insuline. Het gevolg is een te hoge suikerspiegel en dat noemen we dan hyperglycemie of te wel suikerziekte.
Suiker is ontdaan van:
alle natuurlijke hulpstoffen zoals vitaminen b, calcium, zink. Dit zijn stoffen die het lichaam nodig heeft bij de spijsvertering. In suiker komen deze stoffen dus niet voor en worden deze uit het lichaam zelf ontrokken. Suiker word daarom wel eens de vitaminen rover genoemd.
dan krijg je al meer dan genoeg suiker binnen. geraffineerde suikers in snoep en zoet broodbeleg is VERGIF
quote:Wat ik zeg; afbouwen
Op dinsdag 25 maart 2003 10:27 schreef Reintje het volgende:
Klinkt een beetje als hypoglykemie ofzoow. Als je veel suiker eet, kan je lichaam niet zonder omdat het gewend is aan die afbraak. Als je gewoon een week lang géén toegevoegde suikers eet, is het heel makkelijk om er vanaf te blijven...
