Erg toffe muziek.
Heb alleen nog maar "Third", maar bij Vork ook al "Fourth" en "Fifth" gehoord.
De beste platen zijn naar mijn mening 'Volume II', 'Third', 'Fourth' en 'Bundles'. Helemaal een vette aanrader is de dubbel-cd met BBC-sessies voor het radioprogramma van John Peel. Jammer dat dit soort muziek bijna niet meer gemaakt wordt.
Het leek trouwens ook wel een klein beetje op Niels Petter Molvaer, dacht ik.
.Third t/m Fifth is zijn iig overgens op cd wel aardig goed te krijgen, voor een nice price prijsje. Die anderen zijn wat moeilijk te vinden en ik vrees ook wat duurder. Wil je plaat, ja dan zal het nog wel een stukje duurder zijn.
quote:Als je cd's ook ok vind... Bij de Sounds kwamen we dus Third, Fourth/Fifth tegen voor slechts 8,99 per cd'tje.
Op dinsdag 18 maart 2003 20:30 schreef rheingold het volgende:
softmachine, daar moet ik me nog steeds eens aan wagen. ik ken het niet. jammer is dat hun platen tweedehands nogal aan de prijzige kant zijn.
quote:cd's vind ik niet ok.
Op dinsdag 18 maart 2003 20:46 schreef Seborik het volgende:[..]
Als je cd's ook ok vind... Bij de Sounds kwamen we dus Third, Fourth/Fifth tegen voor slechts 8,99 per cd'tje.
* Zander draait nu 'Teeth' van SM IV... hard.
Zijn er meer nummers met zulke zang?
quote:Op bijna heel 'Volume II' wordt zo gezongen, verder is Robert Wyatts solo-werk dan ook wel aan te raden (vooral de platen 'Dondestan' en 'Shleep', mooi..
Op vrijdag 21 maart 2003 22:28 schreef Seborik het volgende:
Zijn er meer nummers met zulke zang?
)favo nummers:
A certain kind -> fantastisch kwetsbaar gezongen, heerlijk nummer
Why are we sleeping -> ook zo'n heerlijke meezinger
Beide nummers van volume 1&2
Ik vind hem toch wat minder dan Third, eigenlijk. Third heeft voor mij wat meer sfeer en ook mis ik een beetje de vocalen die er op Third wel te vinden zijn, waar ik reeds hierboven mijn appreciatie over uit heb gesproken.
Volume 1 en 2 zijn zeerzeker ook ok, geen lange improvisaties, maar zeer goeie nummers met zang erbij (iets voor jou Sebbo, die eerste twee ga je namelijk zeker goed vinden).
quote:Die 1e 2 zijn idd goed. Meer jaren 60 songgericht dan de albums die erna kwamen. Third is ook wel een enorme partij gefreak
Op zaterdag 17 mei 2003 19:33 schreef Vork het volgende:
Ik vind de muziek sowieso vanaf Third tot hoe hoger het nummer hoe mindfer samenhangend.Volume 1 en 2 zijn zeerzeker ook ok, geen lange improvisaties, maar zeer goeie nummers met zang erbij (iets voor jou Sebbo, die eerste twee ga je namelijk zeker goed vinden).
4/5/6 liggen wel in het verlengde, hoewel de muziek ergens nog vreemder werd. Sommige stukken lijken wel 1 grote improv. Maar leuk om te hebben en betaalbaar 7 is ook erg vreemd, niet altijd even sterk maar al met al toch een goed album. Heb hem eigenlijk nog nooit in nederland gezien op CD. Heb zelf een japanse Epic uitgave van de beurs.
De albums die daarna kwam, Softs en Bundles vind ik geweldig. Met name bundels en dan "Hazard Profile" met dat geweldige gitaarwerk van Holdsworth.
Opnames van rond die tijd zijn ook uitgebracht. Rubber Riff bevat sessies uit '76 met John Etheridge op gitaar. Niet alle nummers zijn even sterk maar met name het nummer "Pavan" is geweldig. Eenvoud maar toch zo mooi en sfeervol...
Land Of Cockayne is vaag en ken hem zo slecht dat ik er niet veel over te zeggen heb. Deed me eig helemaal niks. Zelfs de hoes doet me niks...
Trouwens, bij de Media Markt R'dam staat een vaag cdtje met als naam Soft Machine, uitgebracht op Neon (?) in 1999. Dit is in feite gewoon "Jet Propelled Photographs" met opnames uit '68
Ik zou zelf trouwens graag "Alive and Well in Paris" op CD willen
quote:Bij de Concerto en Boudisque in Amsterdam hadden ze aardig wat Soft Machine cd's. Misschien kun je hem daar wel vinden, anders misschien online ergens.
Op zaterdag 17 mei 2003 20:58 schreef OProg het volgende:
Ik zou zelf trouwens graag "Alive and Well in Paris" op CD willen
quote:Misschien een volgende keer dan wanneer hij er ligt.
Op zaterdag 17 mei 2003 19:33 schreef Vork het volgende:
Volume 1 en 2 zijn zeerzeker ook ok, geen lange improvisaties, maar zeer goeie nummers met zang erbij (iets voor jou Sebbo, die eerste twee ga je namelijk zeker goed vinden).
quote:Zal binnenkort weer eens gaan kijken. Heb wel 1 keer iets gezien wat er op leek op een beurs. Maar die uitgave was diep-vaag
Op zaterdag 17 mei 2003 21:08 schreef Seborik het volgende:[..]
Bij de Concerto en Boudisque in Amsterdam hadden ze aardig wat Soft Machine cd's. Misschien kun je hem daar wel vinden, anders misschien online ergens.
En naar Concerto/Fame/Boudisque kost altijd heel veel geld
Maar Concerto heeft wel vaak hele vette 2e hands
Een Soft Machine-cd die je koste wat kost moet vermijden is "Facelift". Op papier ziet het er goed uit: live-opnames van de line-up rond Third/Fourth, maar de geluidskwaliteit is zwaar ondermaats. Niet matig, maar tenenkrommend slecht. Caveat emptor, dus...
quote:Mjah...
Op zaterdag 17 mei 2003 21:30 schreef Zander het volgende:
Een Soft Machine-cd die je koste wat kost moet vermijden is "Facelift". Op papier ziet het er goed uit: live-opnames van de line-up rond Third/Fourth, maar de geluidskwaliteit is zwaar ondermaats. Niet matig, maar tenenkrommend slecht. Caveat emptor, dus...
Virtually en Backwards zijn dan weer wel erg leuk...
van de BBC heb ik een cd "Live in Concert". uitgebracht door Windsong International in 1993...
'k heb hun gelijknamige CD, en een boel MP3's (van billy
), en ze zijn errug gaaf..Ook maar es gaan zoeken voor die BBC-sessies, zijn meestal ook wel interessant.
quote:De versie van Moon in June die op de BBC Sessies staat heeft gewijzigde lyrics:
Op zaterdag 17 mei 2003 21:30 schreef Zander het volgende:
Ik zag dat er nu ook weer een nieuwe cd met BBC sessies is uitgekomen, al zal ik zelf het meeste vast al hebben.
quote:Wyatt schijnt het een paar minuten voor de broadcast te hebben geschreven. Ik vond het wel grappig.
I can still remember
The last time we played on Top Gear
And though each little song
Was less than 3 minutes long
Mike squeezed a solo in somehow
And although we like our longer tunes
It seems polite to cut them down
To little bits
They might be hits
Who gives an afterall
Tell me how would you feel
In the place of John Peel
You just can't please all of the musicians
All the time
Playing now is lovely
Here in the BBC
We're free to play almost as long
And as loud
As a jazz group
Or an orchestra on Radio Tree
There are dance halls and theatres
With acoustics worse than here
Not forgetting the extra facilities
Such as the tea machine
Just along the corridor
So to all our mates like Kevin,
Caravan and the old Pink Floyd
Allow me to recommend Top Gear
Despite it's extraordinary name
Yes playing playing now is lovely
Here in the BBC
We're free to play almost as long and as loud
As the foreign language classes
And that John Cage interview
And the jazzgroups
And the orchestras on Radio Three.
Goede Muziekzaken herken je meteen. 
quote:Ik wist dat dit hier nog ergens stond
Op zaterdag 17 mei 2003 20:58 schreef OProg het volgende:[..]
Ik zou zelf trouwens graag "Alive and Well in Paris" op CD willen
Ik heb hem dus inmiddels. Vage plaat. Met een mobile-recording unit opgenomen. Geen publiek te horen. Lijkt in fiete gewoon studio. Bevat een aantal goede stukken maar zeker tegen het einde heb ik wel het idee dat de koek een beetje op was. Ondanks sterke momenten ook stukken die minder boeien. En het tijdperk waarin dit speelde, 77, was ook niet echt positief voor dit soorf muziek.
Softs dus ook gekocht. Blijft een hele sterke plaat. Net iets minder dan Bundles, dat was mij betreft mede door Holdsworth zo goed is. MAar zijn vervanger, John Etheridge kon er ook wat van
Land of Cocayne ook weer zitten beluisteren. Ondanks de namen (Holdsworth, Jack Bruce oa) zeer matig. "(Black) Velvet Mountain" is wat mij betreft dan een goed nummer, maar er staat ook van zulke gladde zooi op. Absoluut niet Soft Machine, het sluit wat mij betreft op geen enkele periode aan. Muzikaal doet het me dan denken aan Deodato. In feite een beetje een overbodige stuiptrekking van deze geweldige band.
[Dit bericht is gewijzigd door OProg op 02-12-2003 00:04]
Vorige week nog "BBC Radio 1971-1974" gekocht, en die is wel erg okee, met een nieuwe versie van de Hazard Profile-suite van Bundles.
Ik zag trouwens ook nog een nieuwe cd-uitgave van "Third" liggen, in een digipack. Enig idee of die geremastered is of in ieder geval beter klinkt dan de oude cd? (ik heb die uitgave op Rewind / Columbia).
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 02-12-2003 01:33]
quote:Ik had er idd al 2 @ LP maar wilde ze ook @ CD hebben
Op dinsdag 2 december 2003 01:17 schreef Zander het volgende:
Mjah, ik ben zelf eerlijk gezegd van alledrie die albums niet echt gecharmeerd. Er wordt uiteraard wel goed gespeeld, maar het ontbreekt een beetje aan echt sterke composities en een 'eigen' smoel. "Land of Cockayne" vind ik zelfs ronduit slecht. Uiteraard heb ik ze wel allemaal (op lp) om de verzameling compleet te houden.
Softs vind ik sterk. Minder dan bundles maar wel lekker luisteren. "Land of C" heeft toch een paar sterke momenten (ze zijn zeldzaam, maar goed). Over het geheel is het idd vrij beroerd. Er staan een paar stukken op waar je haast verwacht dat het volume omlaag gaat en iemand begint met heb voorlezen van de tussenstanden uit het betaald voetbal...
quote:
Vorige week nog "BBC Radio 1971-1974" gekocht, en die is wel erg okee, met een nieuwe versie van de Hazard Profile-suite van Bundles.
Die heb ik ook algezien. Het zijn in totaal 2 cd's. Ook 1 van 68-71 meen ik. Ik was idd benieuwd naar het materiaal met Holdsworth. Is het goed verder en is Hazard Profile-suite anders?
quote:Wat ik er zo over las twijfel ik om eerlijk te zijn of het een remaster is. Hij ziet er wel gaaf uit zo...
Ik zag trouwens ook nog een nieuwe cd-uitgave van "Third" liggen, in een digipack. Enig idee of die geremastered is of in ieder geval beter klinkt dan de oude cd? (ik heb die uitgave op Rewind / Columbia).
quote:Het zijn zelfs twee verschillende dubbel-cds. 1967-1971 heb ik zelf niet gekocht, omdat bijna al het materiaal ook al op de oude "Peel Sessions" dubbelaar staat. Maar als je die niet hebt, dan zou ik deze cd eerder aanschaffen dan de 71-74 cd. De Softs in de klassieke line-up op hun best, en nog goed opgenomen ook.
Op dinsdag 2 december 2003 18:31 schreef OProg het volgende:
Die heb ik ook algezien. Het zijn in totaal 2 cd's. Ook 1 van 68-71 meen ik.
quote:Holdsworth is alleen op de tweede cd te horen, maar daar staat Hazard Profile dus integraal op. Het arrangement is niet echt anders dan de studio-versie, maar hij speelt wel een paar erg lekkere solo's. Mike Ratledge ook trouwens, met dat zwaar overstuurde orgelgeluid dat je zo vaak hoort op de eerste paar Soft-albums. Maar goed, als je die BBC-sessies van de klassieke line-up nog niet hebt, zou ik die zelf eerder aanschaffen.
Ik was idd benieuwd naar het materiaal met Holdsworth. Is het goed verder en is Hazard Profile-suite anders?
quote:Hij zag er idd wel mooi uit, zo. Maar het gaat me eigenlijk meer om de geluidskwaliteit, want die is (zoals ik al eerder schreef) op de originele cd toch wel behoorlijk matig, al maakt de muziek natuurlijk alles weer goed.
Wat ik er zo over las twijfel ik om eerlijk te zijn of het een remaster is. Hij ziet er wel gaaf uit zo...
quote:Ja hoor. Caravan vind ik wisselvallig (eerste paar platen zijn wel erg goed), maar de twee Hatfield-albums behoren tot mijn absolute favorieten, al heeft het wel even geduurd voordat ik het echt op waarde kon schatten. OProg zal deze bands ongetwijfeld ook wel kennen.
Op dinsdag 2 december 2003 18:44 schreef rheingold het volgende:
iemand hier bekende met het werk van caravan en hatfield and the north????
quote:Dat bedoelde ik
Op dinsdag 2 december 2003 18:47 schreef Zander het volgende:[..]
Het zijn zelfs twee verschillende dubbel-cds. 1967-1971 heb ik zelf niet gekocht, omdat bijna al het materiaal ook al op de oude "Peel Sessions" dubbelaar staat. Maar als je die niet hebt, dan zou ik deze cd eerder aanschaffen dan de 71-74 cd. De Softs in de klassieke line-up op hun best, en nog goed opgenomen ook.
Ik heb ook wel interesse in die eerste CD van de 2. (na die 2e natuurlijk ). Wat ik heb van de BBC opnames is een rommelpotje. Vage cd's van het Windsong-label die er veder niet uit zien. Opnames zijn redelijk, maar ook niet echt super.
quote:Ik zal het wel eens vragen deze week aan iemand die het misschien wel weet.
Holdsworth is alleen op de tweede cd te horen, maar daar staat Hazard Profile dus integraal op. Het arrangement is niet echt anders dan de studio-versie, maar hij speelt wel een paar erg lekkere solo's. Mike Ratledge ook trouwens, met dat zwaar overstuurde orgelgeluid dat je zo vaak hoort op de eerste paar Soft-albums. Maar goed, als je die BBC-sessies van de klassieke line-up nog niet hebt, zou ik die zelf eerder aanschaffen.Hij zag er idd wel mooi uit, zo. Maar het gaat me eigenlijk meer om de geluidskwaliteit, want die is (zoals ik al eerder schreef) op de originele cd toch wel behoorlijk matig, al maakt de muziek natuurlijk alles weer goed.
Vandaag wel Soft Works gekocht. 2003 album met Holdsworth, Elton Dean, Hugh Hopper en John Marshall. Zal er straks eens lekker voor gaan zitten
quote:Ja
Op dinsdag 2 december 2003 18:44 schreef rheingold het volgende:
iemand hier bekende met het werk van caravan en hatfield and the north????
Hatfield en the North is absolute top, op beide albums National Health, Gilgamesh en Egg zijn ook absolute aanraders
Caravan is ook erg sterk, vooral "In the land of grey and pink" is een favoriet. Wat ook echt geweldig is is "Live at the Fairfield Halls, 1974". Deze is officieel uitgegeven en echt een geweldige registratie van het beste Caravan-werk.
De eerste 6 albums zijn erg goed. "Blind Dog at..." en "Cunning Stunts" redelijk goed. Wat matige dingen komen er wel op voor maar over de hele linie vrij goed .
Caravan is imho later wel een beetje op een zijspoor geraakt. "Better by Far" is zeer matig. Ik kende toen ik deze LP kocht Caravan ook alleen van de eerste albums. Groot was dan ook de teleurstelling bij het horen. Echt matige tot slechte nummers. Het titelnummer is me toch een zeikdeuntje..
Die jaren '80 albums zijn ook niet echt top (The album/back to front). De afgelopen jaren lijken ze vooral uit te blinken in het uitbrengen van live-albums en vaag oud werk waarover ze zelf inmiddels de controlle kwijt zijn geloof ik. Er komt vrij veel overbodig spul uit.
Het nieuwe album van begin dit jaar is dan wel weer leuk
[Dit bericht is gewijzigd door OProg op 02-12-2003 19:06]
land of grey and pink is idd erg goed. dat nummer over die golfbaan is hilarisch en kant 2 is helemaal instrumentaal en ik vind ik een topper.
van haffield and the north vind ik shaving is boring toch wel erg goed.
De stroom met bbc releases gaat nog even door; deze komt eind januari uit.
Het is een dubbel cd ; disk 1 is dacht ik eerder al uitgebracht als BBC Live in Concert 1971.
(Ik ken zelf alleen 3 4 en 5. Ik heb zo te zien nog wel wat in te halen. )
Bundless 1975 (EMI) Met Allan Holdsworth
Softs 1976 (EMI)
In 1990 zijn deze op cd uitgebracht op ''See for miles ahead records''
The land of cockayne 1981 (EMI) Met Allan Holdsworth.
Deze is in 1996 op cd uitgebracht op ''One way records''
Deze lp,s zijn al jaren ook op cd leverbaar.
quote:Ik vind dat zijn vrouw een beetje teveel te horen is tegen het einde van de plaat. Verder idd een sterk album
Op zondag 1 februari 2004 13:25 schreef Zander het volgende:
Heeft iemand trouwens de laatste plaat van Robert Wyatt, Cuckooland, al gehoord? Echt weer een pareltje, al duurt het (zoals bij hem gebruikelijk is) wel even voordat het kwartje gevallen is.
De tijd moet ik nog opzoeken maar ik meen dat het BBC 2 was
quote:Bedankt voor de tip!Op vrijdag 13 augustus 2004 11:04 schreef Zander het volgende:
Vanavond om 0:35 op BBC 2, dus.
Ik hoop dat ik er aan denk om mijn videorecorder aan te zetten...
quote:Welk album?Op vrijdag 13 augustus 2004 13:54 schreef Harry_Sack het volgende:
ik heb het een poging gegeven.. het moet nog even inwerken
quote:Triple echoOp vrijdag 13 augustus 2004 17:14 schreef OProg het volgende:
[..]
Welk album?
Soft Machine
10/05 Zaandam, De Kade
Hatfield and the North
16/06 Verviers (B), Spirit of 66
17/06 Zaandam, De Kade:
Geluid is even köt overigens. quote:Dave Stewart doet zoals verwacht niet mee.2005
January
Hatfield and the North reform with a line-up of Phil Miller, Richard Sinclair and Pip Pyle, with Alex Maguire on keyboards
Ik kan alleen niet vinden wie er nu precies in die nieuwe Soft Machine bezetting zitten die ook gaat touren.
quote:volgens deze linkSoft Machine
John Etheridge (electric guitar); Elton Dean (saxello, alto sax, Fender Rhodes), Hugh Hopper (electric bass); John Marshall (drums)
On tour june and summer 2005
Wel een coole bezetting trouwens.
quote:Cardboard ja
Gewoon voor 7 euro (ofzoiets)
Ik twijfel een beetje of ik naar die concerten van Soft Machine en Hatfield moet gaan, het zijn wel twee van mijn favoriete bands, maar ik heb verder geen idee of het nog steeds ergens naar klinkt.
Jammer ook dat Mike Ratledge niet meer bij Soft Machine speelt, zonder dat ranzig vervormde orgeltje is het vast niet helemaal hetzelfde. Doet 'ie sowieso eigenlijk nog iets in de muziek?
Gave muziek!
Ik ken zelfs vrouwen die dit waarderen, toch wel apart want meestal houden de dames niet zo van experimenteel gefröbel. Maar goed, dit nummer is nu eenmaal ook uitstekend bruikbaar als muzikaal behang terwijl je met andere dingen bezig bent.
Een opvallende kwaliteit van de Soft Machine (van eind jaren '60) vind ik dat hun muziek zelfs nu nog niet echt gedateerd klinkt. Vind ik dan. Dat is tamelijk knap voor de soort muziek die ze maakten.
Zit inmiddels bij Moon in June
Dean first gained acclaim as a member of the Keith Tippett Group, led by the English pianist and featuring the horn section of Dean, Marc Charig and Nick Evans, in 1969. Later that year, Dean, Charig and Evans were hired by Soft Machine to augment their core trio. After touring as a septet, the band was trimmed down to a quintet, then a quartet. This resulted in what many consider the classic Soft Machine line-up of Robert Wyatt, Mike Ratledge, Hugh Hopper and Elton Dean, which recorded Third (1970) and Fourth (1971) for CBS.
Dean left Soft Machine after 1972's Fifth to devote his time to his own group, Just Us, and various jazz-oriented line-ups, many of them featuring Tippett. Over the years however, he remained associated with the Soft Machine family (also known as the "Canterbury scene"), often in the company of bassist Hugh Hopper, while leading his own acoustic jazz quartets and quintets.
In the past few years Dean had again been involved in a variety of Soft Machine-derived line-ups: SoftWorks with Hugh Hopper, Allan Holdsworth and John Marshall; Soft Machine Legacy with Etheridge replacing Holdsworth; Soft Bounds, with Hopper and French jazzers Sophia Domancich and Simon Goubert; and the French-based PolySoft tribute project, again featuring Hopper. Soft Machine Legacy recorded its debut album in September, and the band were looking forward to supporting it with a series of live performances; a live DVD, recorded in Paris last December, is also set for release later this year.
Ik zag hem nog drie jaar geleden op Zappanale spelen...
quote:Op dinsdag 9 juni 2009 08:10 schreef TheGrandWazoo het volgende:
En na Elton Dean is ook Hugh Hopper niet meer
Ik zag hem nog drie jaar geleden op Zappanale spelen...
[ afbeelding ]
KutToch blij dat ik 'm nog één keer heb kunnen zien, op diezelfde Zappanale.
En wát een optreden was dat zeg!
Heerlijke plaat, en veeeel te lang geleden voor het laatst gehoord.
Helaas om minder leuke reden en is dit topic zo langzamerhand wat sober aan het worden.
Want nu is Kevin Ayers overleden.
quote:Soft Machines Kevin Ayers (68) overleden
Eergisteren is in zijn huis in Frankrijk de Britse zanger Kevin Ayers in zijn slaap overleden. Ayers, die in de jaren zeventig samen met Robert Wyatt en Mike Ratledge lid was van The Soft Machine, werd 68. Dat maakt muziekblad Mojo bekend.
Ayers werd geboren in Engeland, maar bracht een groot deel van zijn jeugd door in Maleisië. Daarna heeft hij zich nooit meer echt thuis gevoeld in Engeland. Eind jaren '70 verhuisde Ayers naar Mallorca, om in de jaren '90 naar Zuid-Frankrijk te verhuizen.
Robert Wyatt
Hij begon zijn muzikale carrière in 1964-1965, als leadzanger van The Wilde Flowers. Ayers voelde zich sterk aangetrokken tot de ongedwongen sfeer die hing in de groep rond Robert Wyatt, die hun verzamelplaats had in het herenhuis van Wyatts moeder. Met het splitsen van The Wilde Flowers ging Ayers mee naar The Soft Machine.
The Soft Machine
De eerste elpee van The Soft Machine werd in New York opgenomen. Er staat een aantal songs op die door Ayers zijn geschreven. De Amerikaanse tournee van een half jaar, waarbij The Soft Machine support act voor Jimi Hendrix was, werd voor Ayers een breekpunt. Het toeren putte hem te veel uit en hij trok zich terug.
Mike Oldfield
Samen met de nog heel jonge Mike Oldfield begon Ayers de band The Whole World. De band bracht maar één, weliswaar invloedrijk album uit, 'Shooting At The Moon', in 1970.
In 1974 speelde Ayers een concert samen met Nico, Brian Eno en John Cale.
Eind jaren '70 trok hij zich meer en meer terug op Mallorca. Met volgende albums had Ayers weinig succes in Engeland of Amerika, maar bleef hij wel een warme ontvangst kennen op het Europese vasteland, met name in Spanje, Nederland en België.
In de jaren '90 ging Ayers zich weer actiever met muziek bezighouden. In 1992 kwam 'Still Life With Guitar' uit en ging Ayers weer toeren. Begin jaren 2000 toerde Kevin Ayers weer uitgebreid op het Europese vasteland.
http://www.ad.nl/ad/nl/56(...)s-68-overleden.dhtml
Zo maar een solowerk van hem opzetten.
Morgen toch maar eens in mijn verzameling gaan spitten en ze weer eens opzetten.
Meen me te herinneren dat ik de derde toentertijd wel redelijk vaak gedraaid heb.
Ja.quote:
Op Gisteravond als eerbetoon 'Whatevershebringswesing' en 'Yes We Have No Mañanas (So Get Your Mañanas Today)' zitten luisteren.
Die heb ik ook ... Mooie platen jaquote:Op donderdag 21 februari 2013 20:46 schreef OProg het volgende:
[..]
Ja.
Gisteravond als eerbetoon 'Whatevershebringswesing' en 'Yes We Have No Mañanas (So Get Your Mañanas Today)' zitten luisteren.
Deze dan:
