Sorry voor deze klaag brief maar ik kon het niet laten,
liefs cindy
ewout@corknet.nl = ook mijn msn
quote:Dank je,
Op zondag 16 maart 2003 02:52 schreef yoko het volgende:
bps is borderline persoonlijk stoornis
als ik nuchter was dan had ik het vast wel gegokt
Maar ik wil best wel naar je luisteren hoor, net zoals de rest van fok!
Er zijn hier maar weinig mensen die daar moeilijk over doen
Bij jou denk ik : go for it. Let them eat shit. 
En goed dat je het van je af kunt schrijven.
quote:Ja en wat is dat? Wat houdt dat in? Een vorm van autisme ofzo?
Op zondag 16 maart 2003 02:52 schreef yoko het volgende:
bps is borderline persoonlijk stoornis
quote:gebruik de search...zijn namelijk al topics over...en t is iets wat je niet in een paar woorden kan vertellen, vind ik...
Op zondag 16 maart 2003 03:10 schreef M4stermind het volgende:[..]
Ja en wat is dat? Wat houdt dat in? Een vorm van autisme ofzo?
. Ik kan 't me altijd zo moeilijk voorstellen als mensen je totaal niet serieus nemen, die je zo afstandelijk behandelen..Ik trek met verschillende mensen op die met persoonlijke, psychologische problemen kampen, en ook die willen regelmatig hun verhaal kwijt, 'k moet zeggen, 'k neem bijna niemand zo serieus als hun.
In ieder geval sterkte, goed dat je het eruit hebt gegooid, en twijfel niet als je je verhaal kwijt wil!
quote:Aan de andere kant kan ik me (als psycholoog in opleiding) best voorstellen dat je iemand die vooral aandacht wil niet graag behandelt, dat soort mensen vreten je energie.
Op zondag 16 maart 2003 03:44 schreef webfreak het volgende:
Lullig verhaal... Niemand die je serieus neemt, wat ontzettend treurig is dat
Ik trek met verschillende mensen op die met persoonlijke, psychologische problemen kampen, en ook die willen regelmatig hun verhaal kwijt, 'k moet zeggen, 'k neem bijna niemand zo serieus als hun.
Inderdaad voelt het soms aan alsof je alles droomt en het allemaal niet echt is. Het geeft een beetje een matrix-gevoel. Dat je lichaam helemaal niet hier is maar ergens anders.
Zelf weet ik nog niet helemaal zeker wat de oorzaak is. Het afgelopen jaar heb ik een aantal keren geblowed en spacecake gegeten en vaak had ik dan ook een heel onrealistisch gevoel. Het lijkt een beetje alsof dat gevoel is blijven hangen. Ik weet alleen niet of dat uberhaubt mogelijk is. Misschien is het meer iets dat bij het volwassen worden hoort (een andere kijk op het leven krijgen). Zelf beschouw ik het overigens niet als vervelend en ik denk dan ook niet het bij mij echt dissociatie betreft.
In ieder geval veel succes ermee.
quote:Klopt. Mensen met borderline schijnen niet de prettigsten te zijn voor een therapeut (overigens ook niet voor anderen
Op zondag 16 maart 2003 10:56 schreef MacBeth het volgende:[..]
Aan de andere kant kan ik me (als psycholoog in opleiding) best voorstellen dat je iemand die vooral aandacht wil niet graag behandelt, dat soort mensen vreten je energie.
). Vaak wantrouwend, manipulerend, moeilijk contact maken.Vraag aan yoko: Was je al op je 12e in therapie? Wisten ze toen al dat je borderline hebt/had? En ben je al eens in contact geweest met een speciaal instituut voor persoonlijkheidsstoornissen? Daar zijn de therapeuten natuurlijk meer gespecialiseerd .
[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 16-03-2003 12:58]
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Dus als een borderliner manipuleerd hoef een andere borderliner dat niet te doen die kan bijvoorbeeld weer een ander punt hebben waar die mee zit.
Dus geen enkele borderliner is hetzelfde je heb toch ook fases in nou ik heb een lichte vorm ervan. En dat die therapeuten zo doen is dus niet omdat ik hun aandacht vreet maar dat is omdat ze het veel te druk hebben. Nee dit bedoel ik dus met een stempel op je voorhoofd ze kijken alleen naar de negative kanten nooit naar de positieve kanten.
En als jij psycholoog in opleiding bent dan hoop ik dat je nog veel moet leren want dit is niet de goeie weg.
En ik weet het want een ervarings deskundige is altijd beter dan eenn kwakzalver.
dat je je de hele dag lekker voelt en de andere dag heel kut
dat het op en neer golft?
quote:Tut tut, psychologen/psychiaters/etc. zijn ook mensen, en vanuit hun perspectief kan het ook moeilijk zijn. Zij kunnen zich ook identificeren, pijn meevoelen, en zich zelf daar tegen beschermen door hopeloze gevallen van zich af te schermen.
Op zondag 16 maart 2003 18:12 schreef yoko het volgende:
En als jij psycholoog in opleiding bent dan hoop ik dat je nog veel moet leren want dit is niet de goeie weg.
En ik weet het want een ervarings deskundige is altijd beter dan eenn kwakzalver.
Van enkele eerlijke opmerkingen raak je meteen totaal over de zeik, je denkt kritiek op jouw persoontje te zien (die er niet is) en vat dat extreem zwaar op, om heel hard terug te schoppen. Vind je 't gek dat je al 12 jaar in therapie bent, werken met zo'n negatief iemand is ontzettend moeilijk. Een psycholoog/psychiater kan dan nou eenmaal niet 'zak in de stront' roepen - terecht aangezien je behoorlijk beinvloed wordt door je problemen, en juist daarom in therapie bent - maar fijn is anders.
Goed, meneer de ervaringsdeskundige, veel succes met je ervaringen, dat je er nog maar veel meer van leert en ervaart dan ik, deze kwakzalver steekt z'n moeite wel in mensen waar hij van houdt of geld van ontvangt
Er was waar ik zat een begeleider en die zei ik kan naar je luisteren en er zijn maar ik weet zelf niet hoe het is om zoals jou te zijn daarvoor heb ik de ervaring niet , ik weet zelf niet hoe het is om Borderline te hebben . Ik heb eerlijk gezegd wel meer aan de mensen uit de groep gehad want die begrepen het .
quote:De taak van een goed hulpverlener is juist zich in te leven in de patient. Dat kan heel moeilijk zijn, zoals bij onderzoek van kindermishandelaars voor een rechtbank.
Op zondag 16 maart 2003 18:41 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ikzelf ben ook Borderliner en deel jou stelling over de psychiaters/hulpverleners niet . Ikzelf heb veel gehad aan de dagtherapie , maar ik begrijp een punt wel het is voor iemand die het zelf niet voelt verdomd moeilijk uit te leggen .
sterkte iig!
toi toi toi
quote:
Op zondag 16 maart 2003 18:27 schreef MacBeth het volgende:[..]
Tut tut, psychologen/psychiaters/etc. zijn ook mensen, en vanuit hun perspectief kan het ook moeilijk zijn. Zij kunnen zich ook identificeren, pijn meevoelen, en zich zelf daar tegen beschermen door hopeloze gevallen van zich af te schermen.
Van enkele eerlijke opmerkingen raak je meteen totaal over de zeik, je denkt kritiek op jouw persoontje te zien (die er niet is) en vat dat extreem zwaar op, om heel hard terug te schoppen. Vind je 't gek dat je al 12 jaar in therapie bent, werken met zo'n negatief iemand is ontzettend moeilijk. Een psycholoog/psychiater kan dan nou eenmaal niet 'zak in de stront' roepen - terecht aangezien je behoorlijk beinvloed wordt door je problemen, en juist daarom in therapie bent - maar fijn is anders.
Goed, meneer de ervaringsdeskundige, veel succes met je ervaringen, dat je er nog maar veel meer van leert en ervaart dan ik, deze kwakzalver steekt z'n moeite wel in mensen waar hij van houdt of geld van ontvangt
Ik heb al veel gezien in al die jaren en al veel gehoord maar ik vind als je dat beroep kiest dan moet je ook je best doen voor mensen die je misschien niet zo liggen. In mijn beroep moet ik dat ook doen ik moet ook iedereen serieus nemen ook al denk ik dat ze zich aanstellen kan ik dat niet dan moet ik echt uitkijken naar een andere baan. Ik ben verpleegkundige dus ik weet waar ik over praat.
Maar ik heb gelezen dat u leraar ben dus ik weet niet of u wel echt in opleiding ben voor psycholoog.
Maar okee ieder voor zich, ik denk alleen dat u ook mensen help voor het geld. U zij zelf al dat u mensen behandeld waar u van houd of waar u geld van krijg nou ik persoonlijk vind dat een slechte zaak. Ik weet dat u ook een gezonde afstand moet nemen zodat u er zelf niet onderdoor gaat. Maar om nu kieskeurig te zijn nee dat mag een psycholoog niet zijn.
Maar om even terug te komen ieder heeft wel iemand die hij graag mag en iemand die hij niet zo mag maar hulpverleners moeten die gevoelens effe opzij schuiven iedereen die hulp nodig heeft heeft ook behoefte op een luisterd oor.
In vind het dan ook onterecht dat u zei dat ik dus niet voor niets al vanaf mijn 12e in therapie ben maar als u bijde ouders heeft verloren op jonge leeftijd zou u dat dan zonder therapie kunnen verwerken.
Ik kan best eens ongelijk hebben in mijn mening maar ik vind wel dat dat pas iemand kan beoordelen die meer er vanaf weet.
Ik hoop dat ik u niet persoonlijk heb aangevallen maar dit schoot effe in het verkeerde keel gat.
P.S. in mijn profiel staat trouwens dat ik een vrouw ben.
quote:Waarmee ??? Verklaar je nader
Op zondag 16 maart 2003 22:08 schreef Dr.DarkXL het volgende:
je hebt echt helemaal gelijk, eerlijk waar
Maar hier in limburg is er echt weinig voor borderliners er is hier veel voor schizofrenen en dat hebben ze ook toegegeven, niemand wist eigenlijk waar een borderliner naar toe moest en wisten dus ook niet wat ze wel moesten doen. Wat krijg je dan dat je op een afdeling geplaats wordt waar alleen maar schizofrenen zitten. Ik heb gelukkig nooit een psychosche gehad maar iedereen die daar zat wel dus het team was daar in opgeleid.
Maar zoals sommige hier zeggen dat je aandacht vraagt is toch logische iedereen heeft toch behoefte aan een luisterend oor het verschil zit hem in positieve en negative aandacht vragen.
En dat ik had geklaagt is echt terecht iedereen wil weer een goed en stabiel leven nou ik dus ook.
Dus ik klaagde dat ze me moesten overplaatsen naar een kliniek die wel wist wat borderline is en die weten wat ze moeten doen,maar dat kon niet omdat ik net buiten de regio viel. Nou vond ik dat onzin omdat je zelfs naar groningen kan worden overgeplaats als dat je help dus ik heb figuurlijk liggen vechten voor mij eigen bestwil.
Ik wilde er echt vanaf of tenminsten er mee leren omgaan anders vond ik het zonde van mijn tijd. Ik had niks te zoeken op die afdeling ik was ja immers niet psychotisch.
Het enige wat ik gedaan had is opkomen voor mij zelf in positieve zin.
|
|
