Wie bel jij in een extreem noodruftig moment?
quote:Maar toch, er is vast iemand die altijd weer opduikt en vlgs mij kunnen dat geen nieuwe mensen in je leven zijn.Wie vertrouw je door en door?
Op zaterdag 15 maart 2003 20:00 schreef BlaatschaaP het volgende:
Hangt er vanaf. Toen ik nog in Amsterdam zat belde ik mijn oma (bijv. toen ik het huis uitgekickt was), nu ik in Nijmegen woon denk ik dat ik sweek zou bellen. Maar ik weet het niet, het hangt van de situatie af.
Of heeft het niet met vertrouwen te maken?
quote:Het probleem is juist dat de problemen meestal in mijn familie zitten. Als ik dus problemen heb met mijn moeder (zoals nu) ga ik haar niet bellen als ik ruzie met 'r heb
Op zaterdag 15 maart 2003 20:02 schreef fatima het volgende:[..]
Maar toch, er is vast iemand die altijd weer opduikt en vlgs mij kunnen dat geen nieuwe mensen in je leven zijn.Wie vertrouw je door en door?
Of heeft het niet met vertrouwen te maken?
. En er is eigenlijk niemand die ik door en door en door vertrouw. Ik ben nogal wantrouwerig (en dat hoeft niemand die dit leest lullig op te pakken, dat zit in mijn karakter).
quote:Dan hebt u een goede opvoeding genoten
Op zaterdag 15 maart 2003 20:05 schreef Skylar het volgende:
Mijn mammie.
. BTW het is toch skylark 
.
quote:Waarom heb je dan een goede opvoeding genoten?
Op zaterdag 15 maart 2003 20:27 schreef fatima het volgende:[..]
Dan hebt u een goede opvoeding genoten
quote:Je mamsie daar kom je uit, de meeste mamsies leven voor hun kids die komen op de eerste plaats dan mannie enz.
Op zaterdag 15 maart 2003 20:27 schreef Phuturistixxx het volgende:[..]
Waarom heb je dan een goede opvoeding genoten?
Als je je moeder belt in nood vind ik dat een bewijs van een goede opvoeding. Wie kent je beter dan je moehoeder ? Degene die dat niet doen hebben iets ontbeert in hun opvoeding. Het basisvertrouwen, kiekeboe
.
het ligt trouwens wel aan de situatie, als thuis iets gebeurd ofzo ga ik dus naar haar toe, maar in 'nood' zou ik meteen mn ma bellen
Omdat ik hen meer vertrouw dan wie dan ook (en ze ook nog eens heel erg pragmatisch zijn).
quote:Leuk, fantastisch om te horen dat de ouders uiteindelijk altijd die veilige haven zijn.
Op zaterdag 15 maart 2003 20:44 schreef Noayla_ het volgende:
Oké, ik ben dan wel al 34 maar als er echt iets ergs aan de hand is: mijn ouders, without a doubt.Omdat ik hen meer vertrouw dan wie dan ook (en ze ook nog eens heel erg pragmatisch zijn).
Mijn ouders wonen niet naast de deur en die wil ik niet ongerust maken, vooral omdat ze ook niet binnen een uur hier kunnen zijn.
Ligt er ook een beetje aan wat je onder ´in nood´ verstaat natuurlijk. Als er echt iets ergs is, dan toch mijn ouders. Als ik ergens mee zit, of in de knoei zit of liefdesverdriet of wat dan ook... ik hol zo in mijn pyama naar de overburen... uithuilen mag ALTIJD daar 
Ze zijn ook heel realistisch en geven me rustig een schop onder mijn kont als ik dat nodig heb.
quote:Ik prijs mezelf ook zéér gelukkig wat dat betreft
Op zaterdag 15 maart 2003 20:46 schreef fatima het volgende:[..]
Leuk, fantastisch om te horen dat de ouders uiteindelijk altijd die veilige haven zijn.
Het is ook gewoon de eerste die in me opkomt op zo'n moment lijkt me.
Vanaf hier
Is alles wat het lijkt.
Hangt van de situatie af, maar ik denk dat wanneer ik echt in de knoop met mezelf zou zitten zou ik een oude vriendin van me bellen.
Is het een wat wereldser probleem zoals pech of wat dan ook dan zal mijn broer volstaan denk ik
|
|
