Nadat het een hele tijd goed ging met mij is er nu een moeilijke periode aangebroken. Ik ben werkeloos en dat oefent psychische druk uit, ik heb bloedarmoede. Kortom ik zit nu 3 weken thuis en ik doe weinig en daar heb ik de balen van!
Daar heb je toch vrienden voor zou je zeggen?! Dat dacht ik ook ja...MAAR... Er is gewoon nog niemand langsgekomen, niemand kon de moeite sparen om mij eens ergens voor uit te nodigen. Mijn beste maat heeft sinds zijn laatste bezoek (3 weken terug) niks meer van zich laten horen, ik heb hem gesmst, maar niks meer terug gekregen. Mijn beste vriendin heeft ook geen tijd voor me, ze zei letterlijk dat ze het te druk had met zichzelf...
Ik heb ook nog een vriendin (sinds 9 maanden), bij haar thuis is sinds 2 weken terug te telefoon afgesloten en sinds die tijd heeft ze ook niet meer gebeld en ik kan haar ook niet bellen. Ze weet dat ik het moeilijk heb, maar ik heb ook geen kaartjes, brief...of WAT dan ook gekregen!!! Iets waar ik niet bij kan, want zij zit al bijna een half jaar thuis met nix te doen!!! Afgelopen weekend zat ik daar dus, van vrijdagavond tot zondagavond en toen wilde ik naar huis (ik woon 130 km verder) en toen begon ze te huilen, ze had gehoopt dat ik langer zou blijven nu ik toch niks te doen had. Nou zien onze weekenden de laatste maanden zo uit: tv kijken eten tv kijken eten tv kijken slapen en dan pas om 1 uur het bed uit want je raad het al dan is er weer en dag van tv kijken eten tv kijken eten tv kijken slapen aangebroken. Ik verveel me de pleuris daar, dat houd ik 2 dagen vol en dan is het leuk geweest. Afgelopen weekend dacht ik, ik kan wel eens bij mijn ouders langs. Had ze geen zin in...ko0m op zeg dat is toch beter dan voor die *@*%$ tv hangen??? Ik heb geprobeerd om er met haar over te praten, maar dan gaat ze huilen omdat ik dan volgens haar denk aan uitmaken!!! -ZUCHT- Ik kan hier toch niks mee of wel?!
Afgelopen vrijdag hadden een paar mensen gevraagd of ik meeging de stad in. Dat was ok natuurlijk, maar ik zei nee. Stom, ja, maar ik had helemaal geen zin in stappen... Vandaag realiseer ik me hoe ver ik heen ben...het bevalt me totaal niet. Ik voel me aanzaam en het lijkt wel of ik er niks aan kan doen!
quote:Lijkt me idd een geval van DITCH DIE BITCH!!
ZUCHT- Ik kan hier toch niks mee of wel?!
suc6 iig
ik zou zeggen: STA op en ga eens wat ondernemen!!
- zoek een baan
- ga eens wat vaker uit
- ga sporten
quote:En uiteindelijk komt het er op neer dat je @#$#@ alles alleen moet doen. Namelijk keuzes maken voor jezelf.
Op zaterdag 15 maart 2003 18:08 schreef Dragonfly het volgende:
je hebt het toch echt allemaal zelf in de hand hoor...
het ligt echt aan jezelf...wat jij met je leven doet...en wil...ik zou zeggen: STA op en ga eens wat ondernemen!!
- zoek een baan
- ga eens wat vaker uit
- ga sporten
quote:
Op zaterdag 15 maart 2003 18:08 schreef Dragonfly het volgende:
je hebt het toch echt allemaal zelf in de hand hoor...
het ligt echt aan jezelf...wat jij met je leven doet...en wil...ik zou zeggen: STA op en ga eens wat ondernemen!!
- zoek een baan
- ga eens wat vaker uit
- ga sporten
volledig mee eens hoor. Moed bij elkaar rapen en onderneem wat
succes
Ook moet het voor een chemisch ingenieur niet moeilijk zijn een baan te vinden. Get yo' ass off the wagon man!
Toch lijkt het me niet zo om vanaaf alleen te gaan stappen
Blijkbaar heb jij ook geen contact opgenomen met je vrienden.
Hervat de controle over je eigen leven want als ik het zo lees laat je alles apatisch over je heen komen...
Als je met je vriendin niet alleen maar op de bank tv wil zitten kijken; wat houdt je tegen om met haar iets anders te gaan doen?
Het lijkt wel of je zit te verzuipen in je ellende en wacht tot een ander een reddingsboei gooit. Helaas werkt het zo niet en zul je toch echt zelf moeten zwemmen....
Vrienden heb ik wel gebeld en gesmst! ik krijg niet eens altijd wat terug en als dat wel zo is, is dat ze geen tijd hebben!
Oh als ik mn vriendin iets voorstel dan heeft ze er geen zin in!!!
quote:Oh sorry, dat had ik niet begrepen.
Op zaterdag 15 maart 2003 19:59 schreef Wizard_of_life het volgende:
Nee, ik ga niet op mn ondergang zitten wachten, maar het gaat gewoon even stroef...Vrienden heb ik wel gebeld en gesmst! ik krijg niet eens altijd wat terug en als dat wel zo is, is dat ze geen tijd hebben!
Oh als ik mn vriendin iets voorstel dan heeft ze er geen zin in!!!
In dat geval vind ik dat je vrienden (zacht uitgedrukt) zich niet bepaald van hun beste kant laten zien; ik kan me voorstellen dat je daar allesbehalve vrolijk van wordt.
Wat je vriendin betreft: heb je je wel eens afgevraagd of jullie eigenlijk wel bij elkaar passen? Ik bedoel, als je pas 9 maanden bij elkaar bent zouden de vonken er nog vanaf moeten vliegen!
Misschien is het tijd dat je keuzes maakt v.w.b. je vriendenkring en je relatie; beiden horen een aanvulling te zijn op je leven en niet iets dat je je nog ellendiger doet voelen!
Heel veel sterkte in ieder geval.
En je vrienden, tja dat is lastig...
maar gewoon blijven bellen, en nee niet boos worden ofzo...
Nodig ze uit, organiseer wat, kom zelf met wat leuke ideetjes.
De meeste mensen houden wel van een organisator in hun midden enzo
Gelukkig waren er toch mensen die met me te doen hadden. Ik heb het een en ander kunnen bespreken met anderen. Ze kwamen uit een wat onverwachte hoek, de een ken ik alleen vaag van msn, de ander heb ik 3 keer in mijn leven gezien ofzo. Maar dat maakt niet uit, ze waren er. Daarna kwam mijn beste maat ook aankloppen.
Ik voel me dus weer even stukken beter, ik heb weer hoop dat het met mij goed gaat komen.
Ook ga ik het uitmaken met mijn vriendin... Dat zij een lam leven wil leiden is best, maar ik laat me daar niet in mee trekken. Zij is de oorzaak, dat ik me zo beroerd voelde. Ik kan me geen toekomst met haar voorstellen. Mensen veranderen niet en ik wil haar niet veranderen, dat moet ze zelf doen. Jammer , maar ik ben ook niet zo verliefd meer op haar...
Wachten opdat iemand je uit de put komt halen? Ik had allang iets zelf gedaan. Je hebt wel een enorme eigendunk als je denkt dat iedereen wel naar jou zou komen.
Ik denk dat het meer zegt over jou dan over die "vrienden" van je.
Iemand die zwelgt van medelijden zou ik ook niet gaan bezoeken. Ik kan mijn tijd wel beter besteden.
* Wizard_of_life denk dat er iemand z'n dag niet heeft
quote:helemaal mee eens
Op zaterdag 15 maart 2003 18:08 schreef Dragonfly het volgende:
je hebt het toch echt allemaal zelf in de hand hoor...
het ligt echt aan jezelf...wat jij met je leven doet...en wil...ik zou zeggen: STA op en ga eens wat ondernemen!!
- zoek een baan
- ga eens wat vaker uit
- ga sporten
En wat betreft je vriendin: ik denk dat je een goede keus hebt gemaakt om het uit te maken. Als zij je leven wil leiden, is ze imho fout bezig.
Ik zag in je profiel dat je pasgeleden 23 bent geworden; nog een heel leven voor je dus! Nu nog een baan vinden...Succes!
quote:Ik zie verschillende van dit soort reacties van jou in een aantal topics. Kan het iets genuanceerder en minder svp?
Op dinsdag 18 maart 2003 14:39 schreef Mea.Culpa het volgende:
* Mea.Culpa heeft een prima dag hoor..
Je komt gewoon behoorlijk hopeloos over.. that's all.
quote:uhwww Ik geef gewoon een mening. Maar ok.. omdat sommige tere zieltjes gevoelig zijn voor de realiteit zal ik mijn spreektaal aanpassen.
Op dinsdag 18 maart 2003 14:49 schreef Ripley het volgende:[..]
Ik zie verschillende van dit soort reacties van jou in een aantal topics. Kan het iets genuanceerder en minder svp?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |