Ik heb een vraag.
Iemand uit mijn omgeving is afgelopen dinsdag "met spoed" in het ziekenhuis opgenomen met zwangerschapvergiftiging.
Wat houdt dat precies in? En ze is 20 weken, wat kunnen dan de gevolgen zijn?
Ook hebben we gehoord dat dit veroorzaakt is door het "syndroom van hellp" heeft iemand een idee wat dat inhoud. Het enige dat ik weet is dat het te maken heeft met de lever.

Kan iemand me meer duidelijkheid geven hierover, want ik maak me behoorlijke zorgen over haar!

Alvast bedankt,

Nynke

[Dit bericht is gewijzigd door nynke_p op 15-03-2003 10:10]

quote:

---

Op zaterdag 15 maart 2003 10:02 schreef nynke_p het volgende:
Hallo allemaal,

Ik heb een vraag.
Iemand uit mijn omgeving is afgelopen dinsdag "met spoed" in het ziekenhuis opgenomen met zwangerschapvergiftiging.
Wat houdt dat precies in? En ze is 20 weken, wat kunnen dan de gevolgen zijn?
Ook hebben we gehoord dat dit veroorzaakt is door het "syndroom van hellp" heeft iemand een idee wat dat inhoud. Het enige dat ik weet is dat het te maken heeft met de lever.

Kan iemand me meer duidelijkheid geven hierover, want ik maak me behoorlijke zorgen over haar!

Alvast bedankt,

Nynke

---

Met 20 weken daar al voor opgenomen zijn, is best vroeg. Sterkte ermee, voor haar speciaal natuurlijk!

Sterkte

Het lichaam van de vrouw ziet het kind als 'niet een deel van haar lichaam'. Net als een donornier afgestoten kan worden. Daarom maakt het lichaam antistoffen aan, die gevaarlijk kunnen zijn voor het kind, en als het voor de 8e maand of sow optreed ook voor de moeder.

Het komt vooral bij het eerste kind wat een vrouw krijgt voor.

Iets wat eens in de krant stond en wat ik toevallig onthouden heb

quote:

---

Zwangerschapshypertensie/Pre-eclampsie

Wat is het?
We spreken van zwangerschapshypertensie als de bloeddruk(hypertensie) van de moeder na de twintigste zwangerschapsweek (dus in de tweede helft van de zwangerschap) te hoog is, terwijl er daarvoor sprake was van een normale bloeddruk. Vroeger werd ook de term zwangerschapsvergiftiging gebruikt om een hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap aan te duiden, een andere term die nog gebruikt wordt is zwangerschapstoxicose.
Er bestaan ook andere ziekten die op zwangerschapshypertensie lijken. Als er ook eiwit in de urine gevonden wordt spreken we van pre-eclampsie.
Tijdens een zwangerschap van een vrouw die last heeft van zwangerschapshypertensie kan er sprake zijn van 1 of meerdere insulten, we spreken dan van eclampsie. Ook het HELLP-syndroom kan voorkomen, dit is een enrstige complicatie van hypertensie in de zwangerschap

Hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap komt voor bij 15 procent van de zwangere vrouwen, met name tijdens de eerste zwangerschap. Gelukkig krijgt maar 1 procent van de zwangere vrouwen last van pre-eclampsie. Vrouwen die op hogere leeftijd (ouder dan 35 jaar) voor het eerst zwanger worden, lopen een verhoogd risico. Dit geldt ook voor vrouwen die zwanger zijn van een meerling.

Hoe herkent u het?
Zwangerschapshypertensie kan vanaf de twintigste zwangerschapsweek tot aan de eerste drie dagen na de geboorte ontstaan. Het kan dus voorkomen dat een vrouw de eerste symptomen van zwangerschapshypertensie pas in het kraambed krijgt.
Van de lichtere vormen van zwangerschapshypertensie hoeft u zelf niets te merken. De verloskundige of de gynaecoloog is hier tijdens controles alert op en zal dan ook steeds uw bloeddruk meten en nagaan of er eiwit in uw urine zit.
De meest voorkomende klachten bij zwangerschapshypertensie zijn:

opgezwollen handen, voeten of gezicht;
pijn of een zwaar drukkend gevoel rechts boven in de buik;
het gevoel dat er een strakke band om de bovenbuik zit;
hoofdpijn;
misselijkheid;
braken;
sterretjes of lichtflitsjes voor de ogen;
tintelingen in de vingers;
minder plassen.
Sommige klachten komen ook voor bij gezonde zwangere vrouwen. We spreken pas van zwangerschapshypertensie als er naast deze eventuele klachten ook sprake is van een verhoogde bloeddruk en eiwit in de urine.

Hoe ontstaat het?
Hoe zwangerschapshypertensie ontstaat is niet precies bekend. Waarschijnlijk spelen verschillende factoren een rol.
Risicofactoren
De kans op zwangerschapshypertensie is groter bij:

een eerste zwangerschap;
overgewicht;
mola-zwangerschap ("druiventroszwangerschap");
hogere leeftijd tijdens de eerste zwangerschap (ouder dan 35 jaar);
meerlingzwangerschap;
aanleg voor zwangerschapshypertensie in de familie;
zwangerschapshypertensie tijdens een eerdere zwangerschap;
een zwangerschap die met donorsperma tot stand is gebracht;
hoge bloeddruk die al voor de zwangerschap bestond;
ziekte van de moeder (met name stollingsstoornissen), bepaalde stofwisselingsziekten, autoimmuunziekten (reumatische aandoeningen, te snel werkende schildklier), nierziekten en niertransplantatie, hartziekten, suikerziekte.
Veranderingen in de bloedvaten
Tijdens een normale zwangerschap verwijden de bloedvaten van de moeder zich. Dat is belangrijk, want een zwangerschap gaat gepaard met een toegenomen hoeveelheid bloed. Bij zwangerschapshypertensie verwijden de bloedvaten zich echter niet. De grotere hoeveelheid bloed krijgt dus geen extra ruimte in het lichaam van de moeder. Hierdoor stijgt de bloeddruk en beschadigen de wanden van de bloedvaten. De aangetaste wanden zijn niet meer waterdicht waardoor veel vocht uit de bloedvaten treedt. Daardoor kunnen handen, voeten en gelaat opzwellen. Doordat er zoveel vocht uit de bloedvaten sijpelt, wordt het bloed te dik en te stroperig. Dit ingedikte bloed stroomt minder gemakkelijk waardoor bepaalde organen beschadigd kunnen raken. Doordat de nieren minder goed werken kunnen er stoffen (met name eiwit) in de urine terechtkomen die er niet thuishoren. De lever kan niet meer genoeg stollingsfactoren maken met stollingsstoornissen als gevolg. Ook de placenta (moederkoek) ondervindt gevolgen van de veranderingen in de bloedvaten. Er wordt te weinig bloed aangevoerd dat ook nog eens snel klontert. Hierdoor kan de baby te weinig voedingsstoffen en zuurstof krijgen waardoor de groei kan achterblijven.
Afweersysteem
Het afweersysteem lijkt ook een belangrijke rol te spelen. Een baby krijgt de helft van zijn erfelijk materiaal van zijn moeder en de andere helft van zijn vader. Het vaderlijk deel van dit erfelijke materiaal is lichaamsvreemd voor de moeder. Normaal gesproken reageert het afweersysteem op lichaamsvreemde stoffen. Tijdens een normale zwangerschap zorgt het lichaam van de vrouw er gelukkig voor dat er geen afweerreactie ontstaat tegen de baby. In het geval van een zwangerschapshypertensie wordt het afweersysteem echter wel actief tegen de placenta (die ook vaderlijk materiaal bevat) en de baby. Dit zorgt ook voor een deel van de problemen. Als de moeder en de vader nog maar korte tijd een seksuele relatie hebben of als de baby verwekt is met donorsperma, heeft het lichaam van de moeder niet lang genoeg of helemaal niet kunnen wennen aan het materiaal van de vader. De kans op zwangerschapshypertensie is dan groter.

Is het ernstig en wat kunt u verwachten?
Een zwangerschapshypertensie kan gevolgen hebben voor de zwangerschap, voor uzelf en voor uw ongeboren kindje. Goede behandeling is belangrijk omdat deze nadelige gevolgen dan zoveel mogelijk voorkomen kunnen worden.
Gevolgen voor de zwangerschap
Zwangerschapshypertensie kan gevolgen hebben voor het verloop van de zwangerschap.

Verergering zwangerschapshypertensie: eclampsie en het HELLP-syndroom
Wanneer zwangerschapshypertensie niet op tijd wordt onderkend of de behandeling niet aanslaat, kan ze overgaan in eclampsie of het HELLP-syndroom. Dit zijn ernstige aandoeningen. Bij eclampsie verergeren de klachten van de zwangerschapshypertensie fors. De hersenen kunnen niet meer normaal functioneren waardoor epileptische aanvallen of een hersenbloeding kunnen optreden. Opname in een ziekenhuis is dan vaak nodig. Gelukkig gaat slechts bij één op de tweehonderd vrouwen de zwangerschapshypertensie over in eclampsie.

Het HELLP-syndroom is een andere ernstige complicatie van zwangerschapshypertensie. HELLP staat voor Hemolysis (afbraak van bloedcellen) Elevated Liverenzymes (gestoorde werking van de lever) en Low Platelets (een tekort aan bloedplaatjes). Bij twee op de honderd vrouwen met zwangerschapshypertensie ontstaat het HELLP-syndroom. Dit syndroom kan ernstige gevolgen hebben voor zowel moeder als kind. Opname en behandeling in het ziekenhuis zijn altijd nodig.

Loslatende placenta (abruptio placentae)
Een andere complicatie is het loslaten van de placenta (moederkoek). Dit wordt ook wel abruptio placentae genoemd. Wanneer de placenta loslaat, krijgt de vrouw plotseling een erg pijnlijke plankharde buik die niet meer ontspant. Vaak verliest zij veel helderrood bloed. Ze moet dan met spoed in het ziekenhuis opgenomen worden. Er zal dan een spoedkeizersnede worden uitgevoerd om de baby geboren te laten worden. Een loslatende placenta komt bij twee op de duizend zwangerschappen voor.

Vroegtijdige bevalling
Als geen enkele behandeling voor zwangerschapshypertensie aanslaat en de conditie van de zwangere of van haar kind achteruitgaat, blijft soms als enige mogelijkheid beëindiging van de zwangerschap over. De bevalling wordt dan ingeleid. Dit kan, afhankelijk van de conditie van de zwangere en haar kind, op verschillende manieren. Er kan gekozen worden voor een (prostaglandine)gel die op de baarmoedermond wordt aangebracht waardoor de baarmoedermond week gemaakt wordt en gaat ontsluiten. Soms is dit voldoende om spontaan weeën te doen ontstaan. Anders kan er gekozen worden voor het geven van een infuus met weeënopwekkende middelen. Voor een inleiding moet de vrouw wel minstens 29 weken zwanger zijn. Bij een kortere zwangerschapsduur zijn de levenskansen van het kindje te gering. Om de longrijping van het kind te stimuleren krijgt een vrouw bij een zwangerschapsduur van minder dan 32 weken corticosteroïden toegediend.

Keizersnede
Soms wordt er gekozen voor een keizersnede. Dit gebeurt wanneer een gewone bevalling niet mogelijk is. Ook wordt hiervoor gekozen als er met spoed iets moet gebeuren omdat de conditie van de zwangere of haar kind hard achteruit gaat.

Gevolgen voor uzelf
Zwangerschapshypertensie kan gevolgen hebben voor uzelf.

Intensieve controle
Wanneer de verloskundige vermoedt dat er bij u sprake is van zwangerschapshypertensie, wordt u doorverwezen naar de gynaecoloog. De gynaecoloog voert een aantal onderzoeken uit waarmee hij de conditie van u en van uw kindje kan inschatten. Bij loos alarm wordt u terugverwezen naar de verloskundige. Bij milde vormen van zwangerschapshypertensie blijft u onder controle van de gynaecoloog en eventueel krijgt u medicijnen mee naar huis. In ernstiger gevallen kunt u (tijdelijk) worden opgenomen in het ziekenhuis.

Klachten
Als u een zwangerschapshypertensie hebt, functioneren uw organen niet meer optimaal, waardoor u de eerder beschreven klachten kunt ontwikkelen. Na de bevalling zullen de klachten van de zwangerschapshypertensie geleidelijk verdwijnen. Toch is het gevaar van complicaties pas drie dagen na de bevalling geweken. Meestal houdt u geen restverschijnselen over aan een zwangerschapshypertensie. Uw organen functioneren snel weer normaal. Wel kan het nog een aantal maanden duren voordat u zich weer hersteld voelt. Ook kunt u psychische klachten overhouden aan een zwangerschapshypertensie. Het is immers een ingrijpende gebeurtenis geweest met veel spanning, angst en onzekerheid. Ook deze klachten verdwijnen in de loop van een aantal maanden tot een jaar.

Volgende zwangerschap
Tijdens een volgende zwangerschap heeft u ongeveer 60 procent kans op zwangerschapshypertensie. Verloskundigen en gynaecologen weten dat en zullen u vanaf het begin van de zwangerschap goed controleren en begeleiden. Een eventuele zwangerschapshypertensie wordt dan vroeg ontdekt en behandeld. De kans op complicaties neemt hierdoor sterk af.

Gevolgen voor uw baby
Zwangerschapshypertensie kan gevolgen hebben voor uw kind.

Achterblijvende groei
Ten gevolge van de zwangerschapshypertensie wordt de placenta minder goed doorbloed. Uw kind krijgt hierdoor minder voedingsstoffen en zuurstof. Het groeit minder snel waardoor het kleiner is dan op grond van de duur van de zwangerschap te verwachten zou zijn. Dit wordt ook wel small for gestational age of dysmaturiteit genoemd. Na de geboorte beginnen deze kinderen met een inhaalgroei. Uiteindelijk is het verschil met hun leeftijdsgenootjes nog maar minimaal. Tegen zuurstoftekort kan de baby zich minder goed verweren. Daarom mag dat niet te lang duren.

Vroeggeboorte
De conditie van u of uw kind kan beëindiging van de zwangerschap noodzakelijk maken. Dit kan betekenen dat uw kind te vroeg, namelijk na een duur van minder dan 37 weken zwangerschap, wordt geboren. Te vroeg geboren kinderen moeten vaak in de couveuse verpleegd worden. Soms ontstaan problemen door onrijpheid van verschillende organen.

Kwetsbaarheid
Kinderen waarvan de moeder zwangerschapshypertensie heeft gehad, zijn wat vatbaarder voor infecties. Ook astma komt bij deze kinderen wat vaker voor dan bij hun leeftijdgenootjes.
Of er nog andere restverschijnselen zullen zijn, hangt af van de leeftijd die uw kind had op het moment dat het werd geboren. Hoe korter de zwangerschapsduur is geweest, hoe groter de kans op problemen in de eerste weken en daarmee ook op restverschijnselen.

Overlijden
Helaas is het niet altijd mogelijk het kind te redden. Met name bij een loslatende placenta kan het gebeuren dat een kindje overlijdt. Ook kinderen die veel te vroeg geboren worden, overleven het soms niet. Realiseer u dat dit slechts bij een erg kleine minderheid van de kinderen het geval is.

Wanneer naar de huisarts?
Als u vermoedt dat er bij u sprake is van zwangerschapshypertensie kunt u contact opnemen met uw verloskundige, huisarts of gynaecoloog die de zwangerschap begeleidt.
Ook als al bekend is dat uw bloeddruk stijgt en u (meer) last krijgt van de volgende klachten is het raadzaam contact op te nemen met degene die de zwangerschap begeleidt en niet te wachten tot de volgende afspraak.

Neem contact op als u:

heftige hoofdpijn heeft;
regelmatig sterretjes ziet;
meer vocht gaat vasthouden (dikke enkels, handen en gezicht);
u de baby minder voelt bewegen;
misselijker bent dan anders en braakt;
pijn heeft in de bovenbuik;
u het gevoel hebt dat er een strakke band om uw bovenbuik zit;
zich algeheel ziek voelt.

Wat kunt u er zelf aan doen?
Aan de behandeling van zwangerschapshypertensie kunt u zelf niets doen. U kunt wel meehelpen aan een vroege ontdekking van de hypertensie. Ook tijdig rust nemen en problemen bespreken kunnen een positieve invloed hebben op het verloop van de klachten.
Alert zijn
U kunt wel alert zijn op eventuele klachten. Wanneer u de eerder beschreven klachten bij uzelf herkent tijdens de zwangerschap, is er niet automatisch sprake van zwangerschapshypertensie. Meld het wel altijd aan de verloskundige of de gynaecoloog. Deze zal u en de baby onderzoeken. Ook wordt de bloeddruk opgemeten en de urine onderzocht. Op deze manier wordt een eventuele zwangerschapshypertensie snel ontdekt en behandeld waardoor verergering en blijvende gevolgen zoveel mogelijk voorkomen kunnen worden.

Rust nemen
Als tijdens de zwangerschapscontroles blijkt dat uw bloeddruk langzaam stijgt, is het zinvol in overleg met uw verloskundige of gynaecoloog meer rust te nemen. Het is raadzaam tussen de middag een aantal uren te rusten, huishoudelijke taken uit te besteden en minder uren te werken. Op deze manier kan verdere verhoging van de bloeddruk soms voorkomen worden.

Praten
De onderzoeken of een eventuele opname in het ziekenhuis zorgen vaak voor een spannende tijd. Terecht maakt u zich als aanstaande ouders ongerust en er is veel onzekerheid hoe de volgende weken zullen verlopen. Praat erover met uw verloskundige, gynaecoloog of de verpleegkundigen. Doe dat ook als u na de bevalling nog last hebt van lichamelijke of psychische problemen. Wellicht is er goede begeleiding mogelijk. Via de patiëntenvereniging kunt u in contact komen met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Deze lotgenotencontacten zijn vaak zeer zinvol en kunnen u helpen bij de verwerking.

Veel vrouwen die een zwangerschapshypertensie hebben doorgemaakt, zien op tegen een volgende bevalling. Dit is heel normaal. Neem voordat u zwanger wordt, contact op met de huisarts. Samen kunt u hierover praten en bespreken welke extra zorg in een volgende zwangerschap wenselijk is.

Algemene adviezen en voorzorgsmaatregelen
Vroeg melden
Wanneer u tot één van de risicogroepen behoort voor het ontwikkelen van zwangerschapshypertensie, meld dit dan aan uw verloskundige of gynaecoloog.
Deze zal extra alert zijn op tekenen van zwangerschapshypertensie. Voor sommige vrouwen is het zinvol om acetylsalicylzuur of andere bloedverdunnende medicijnen te slikken tijdens de zwangerschap. Dit geldt met name voor vrouwen met afwijkingen van de bloedvaten of van de bloedstolling. De gynaecoloog schrijft deze medicijnen voor als dit bij u zinvol zou zijn.
Aandacht voor bloedvaten
Ter voorkoming van zwangerschapshypertensie is het aan te raden een aantal dingen te doen of juist te laten die van invloed zijn op de kwaliteit van de bloedvaten. Dit zijn:

niet roken tijdens de zwangerschap;
niet te veel vet eten;
elke dag minstens 200 gram groente en twee stuks fruit eten;
een zoutloos dieet heeft geen nut, maar voeg niet overal extra zout aan toe;
beweeg elke dag minstens een half uur, bijvoorbeeld wandelen, fietsen, zwemmen.

---

Je kunt je wel voorstellen dat een zwangerschap nogal ingrijpend. Een groeiend kindje in je baarmoeder is niet niets. Je lichaam moet nogal wat kunst en vliegwerk uithalen om alles goed te laten verlopen. Kindje moet zuurstof en bouwstoffen krijgen, afvalstoffen moeten worden verwijderd, kindje moet beschermd worden tegen infecties, de baarmoeder moet extra voeding krijgen (wordt namelijk ook groter). Alles in het lichaam wordt zwaarder belast dan normaal, je hart, je nieren, je botten, etc, etc. Op zich is dat niet erg, want een jong gezond lichaam kan wat hebben, dankzij de reserves die je hebt.

Toch hebben veel vrouwen bv wat last van een laag ijzergehalte in het bloed (Hemoglobine), en zeker later in de zwangerschap kun je bv last krijgen van je maag, darmen of longen (kortademig) omdat de baby daar als het ware opdrukt. Op zich levert dit normaal gesproken geen ernstige problemen op, omdat het lichaam zich weet aan te passen aan deze afwijkende situatie. Tot hier denk ik dat alles wel bekend was.

Pas gevaarlijk wordt het als de aanpassing niet goed lukt, of tekort schiet. Dit gebeurt bv bij zwangerschapsvergiftiging (ookwel Pre-eclampsie genoemd, alhoewel het medisch technisch niet exact hetzelfde is). De hele interne vochtbalans (mens is 70% water) raakt in de knoei, de nieren, lever en hersens kunnen minder goed gaan functioneren. Hoe het precies ontstaat weet men niet, mogelijk heeft het te maken met de moederkoek, omdat alle zwangerschapsvergiftigingsklachten verdwijnen als het kindje wordt geboren en de placenta verwijderd.

Ondanks dat men de oorzaak niet exact weet zijn er wel heel duidelijke verschijnselen die erop wijzen dat er iets mis is.

Ten eerste de bloeddruk. Het is normaal dat de bloeddruk in het begin van de zwangerschap daalt, en later weer wat opkrabbelt, maar eigenlijk niet hoger komt dan de bloeddruk voordat je zwanger werkt. Een te hoge bloeddruk of een die snel stijgt is níet goed, niet voor de moeder, maar het kan ook gevaar opleveren voor de baby. Sommige vrouwen geven wel eens aan dat ze minder leven voelen in de buik, een klacht die op zich niets ernstigs hoeft te betekenen, maar altijd serieus moet worden genomen.

Klachten als opgezette handen en voeten (veel vocht vasthouden), komen ook voor, en duiden ook op stoornissen in de vochtbalans van het lichaam, mogelijk doordat de nieren en lever minder goed werken.

Sommige vrouwen klagen ook over een zgn bandgevoel of pijn in de bovenbuik, dat veroorzaakt kan worden door de groter wordende baarmoeder, maar erger, door leverstoornissen.

Andere verschijnselen zijn bv hoofdpijn en problemen bij het zien (bv sterretjes of zwarte vlekken zien). Dit kan betekenen dat de hersens belemmerd worden in hun functioneren. Ook is het mogelijk dat er een soort insulten (soort epileptische aanval) gaan optreden. In dat geval spreek je meestal van Eclampsie. Meestal zijn er dan al eerder klachten van tintelingen of dove gevoelens in de handen of benen.

Ook een kenmerk kan zijn dat de reflexen heel erg levendig worden. Normaal gesproken worden reflexen namelijk onderdrukt door de hersenen, maar als die minder goed werken, dan 'ontsnappen' ze als het ware aan de controle van de hersens. Een slecht teken dus!

Het is bij bovenstaande verschijnselen altijd moeilijk na te gaan in hoeverre het 'normaal' is, of juist gevaarlijk. Daarom wordt meestal een bloed onderzoek gedaan, waarbij het functioneren van nier en lever wordt bekeken, evenals de 'indikking' van het bloed, door de gestoorde vochthuishouding. In de urine wordt het eiwit gecheckt, een teken dat de nieren minder goed werken. (Echte Pre-eclampsie geeft afwijkingen in het lab die worden aangeduid met het HELLP-syndroom; HELLP is een afkorting voor Hemolysis (bloedafbraak), Elevated Liverenzymes (verhoogde leverenzymen; betekent dat lever niet goed werkt) en Low Platelets (lage bloedplaatjes, ook een kenmerk).

Enige echte behandeling is de geboorte! Zodra baby er is, en de moederkoek eruit is verdwijnen de klachten! Nadeel is alleen dat de zwangerschapsvergiftiging meestal optreedt als de baby nog niet rijp is. Dat betekent rust, veel controles (bloedprikken, bloeddruk, CTG (harttonen kindje). In ernstige gevallen opname in het ziekenhuis.

Een ding wel, je kan er als moeder zelf absoluut niets aandoen of je wel of geen zwangerschapsvergiftiging krijgt.

quote:

---

Op zaterdag 15 maart 2003 10:28 schreef SlaadjeBla het volgende:
Wisten jullie dat zwangerschapsvergiftiging deels voorkomen kan worden als de vrouw "slikt". Dat komt omdat het kind (wat natuurlijk ook deels van de vader is) dan niet als iets lichaamvreemds wordt gezien.

Iets wat eens in de krant stond en wat ik toevallig onthouden heb

---

quote:

---

Op zaterdag 15 maart 2003 10:28 schreef SlaadjeBla het volgende:
Wisten jullie dat zwangerschapsvergiftiging deels voorkomen kan worden als de vrouw "slikt". Dat komt omdat het kind (wat natuurlijk ook deels van de vader is) dan niet als iets lichaamvreemds wordt gezien.

Iets wat eens in de krant stond en wat ik toevallig onthouden heb

---

In theorie zou dit inderdaad een immuunreactie (reactie van het lichaam tegen een vreemd lichaam) kunnen opwekken, maar het is onduidelijk of dit in de praktijk gebeurt... Het schijnt wel zo te zijn dat bij een succesvolle zwangerschap het genetisch materiaal van vader erg lijkt op dat van moeder, zodat het afweersysteem van moeder niet actief wordt... maar ook dit is slecht een idee...

Deze slik-theorie heeft niets met zwangerschapsvergiftiging te maken. De oorzaak van zwangerschapsvergiftiging ligt (voor zover we nu weten) niet in een vreemd-lichaamreactie tegen de placenta, het heeft waarschijnlijk te maken met een bepaalde stof (stikstofdioxide of stikstofmonooxide, weet niet precies, die niet goed wordt weggevangen).

quote:

---

Op zaterdag 15 maart 2003 10:02 schreef nynke_p het volgende:
Hallo allemaal,

Ik heb een vraag.
Iemand uit mijn omgeving is afgelopen dinsdag "met spoed" in het ziekenhuis opgenomen met zwangerschapvergiftiging.
Wat houdt dat precies in? En ze is 20 weken, wat kunnen dan de gevolgen zijn?
Ook hebben we gehoord dat dit veroorzaakt is door het "syndroom van hellp" heeft iemand een idee wat dat inhoud. Het enige dat ik weet is dat het te maken heeft met de lever.

Kan iemand me meer duidelijkheid geven hierover, want ik maak me behoorlijke zorgen over haar!

Alvast bedankt,

Nynke

---

Hellp is heel gevaarlijk voor zowel moeder als kind. En het is zeer waarschijnlijk dat de zwangerschap voortijdig zal worden afgebroken.

_{Een vriendin van mij heeft daar 2 jaar geleden kantjeboord mee gelegen. Uiteindelijk heeft het kindje er zelf voor gekozen om geboren te worden, maar met 28 weken zwangerschap en een groeiachterstand van 5 weken had die kleine meid helaas geen overlevingskansen en heeft ze de geboorte niet overleefd. Mijn vriendin is er gelukkig weer helemaal bovenop gekomen en heeft nu een gezonde zoon van 7 maanden.}

Zwangerschapsvergiftiging wordt ook wel pre-eclampsie genoemd. Deze ziekte komt voor in de laatste maanden van de zwangerschap. De bloeddruk van de moeder stijgt en er is sprake van een te grote hoeveelheid vocht in het lichaam. Waarom deze ziekte ontstaat is niet bekend. Als de urine ook eiwit bevat, loopt de moeder het gevaar de ernstige aandoening eclampsie te krijgen, waarbij de bloeddruk enorm stijgt en er ook andere klachten ontstaan.

Een ernstige vorm van pre-eclampsie wordt gekenmerkt door hoofdpijnen, gezichtsstoornissen, niet tegen scherp licht kunnen, misselijkheid en overgeven en oedeemvorming. Gaat de aandoening over in de ernstige vorm eclampsie, dan zijn er meestal ook stuiptrekkingen en soms bewusteloosheid.

Bij een lichte mate van pre-eclampsie hoeven er geen verschijnselen te zijn. Het is belangrijk geen zwangerschapscontroles over te slaan, zodat de aandoening in een vroeg stadium kan worden ontdekt en kan worden behandeld.
Een lichte mate van pre-eclampsie vormt meestal geen risico voor de baby. Alleen een ernstige vorm van pre-eclampsie en eclampsie zijn gevaarlijk. Het is erg belangrijk (pre-)eclampsie te laten behandelen. Een arts schrijft medicijnen voor om de bloeddruk te laten dalen. Door veel te rusten en de hoeveelheid zout in het eten te beperken, help je zelf mee aan het voorkomen of genezen van (pre-) eclampsie. In zeer ernstige situaties word je opgenomen in het ziekenhuis.

quote:

Op dinsdag 22 april 2003 11:58 schreef Debs het volgende: