Ik kan in haar ogen niets goed doen, alles moet alleen maar beter...
Heb met mn vriendin afgesproken dat ik haar straks ga ophalen van haar schoolfeest. Komt me ma net binnen en loopt alleen maar te verkondigen en dat ze het niet mee eens en dat ze het niet begrijpt van haar ouders. Toen heb haar duidelijk proberen te maken dat het MIJN leven is en MIJN keuzes zijn die ik maak, maar dat begrijpt ze niet of wil ze niet begrijpen.
Wordt er nou echt gek van...
En dat te bedenken dat zij zelf op mijn leeftijd al lang breed getrouwd was en op haar zelf woonde.
Wanneer zou ze nou eindelijk eens begrijpen dat het kleine jongetje groot geworden is en zn eigen keuzen wil maken?
Maarja... moeders instint...
Ik ken het...
Je moet gewoon duidelijk naar haar toe zijn dat jij je eigen leven leeft en dat ze dat maar moet accepteren... Wat jij dus al wel hebt gedaan.
Wacht dus even de reactie van haar kant af verder.
Het is vaak lastig om dit soort zaken met je ouders te bespreken (vind ik tenminste wel). Ik heb ooit zoiets bij de hakken gehad en knallende ruzie gehad met m'n ouders. Daarna zijn ze gaan inzien dat ik mijn eigen leven heb en de verwachtingen m.b.t. mij zijn bijgesteld. Nadeel is dat we wat afstandelijker met elkaar omgaan, maar ik kan wel mijn eigen leven en keuzes maken. Nu ze zien dat het best prima met mij gaat wordt het wel weer beter.
Een andere mogelijkheid is natuurlijk om buitenshuis woonruimte te gaan zoeken. Ik merkte sterk dat ik na een tijdje buitenshuis gewoond te hebben het heel lastig was om weer een tijd thuis te wonen. Je levensstijl is anders en dat is soms moeilijk van elkaar te accepteren. Wel is het heel interessant om op jezelf te gaan wonen (of bij anderen in huis). Je leert meteen dat sommige dingen ook anders kunnen. Je gaat ook opeens wat eigenaardigheden van je ouders zien, die je anders niet opvallen.
quote:Als jij dat nou ook doet ben je overal vanaf, zolang je bij je ouders woont heb je niet te miepen.
Op zaterdag 15 maart 2003 00:35 schreef FredvZ het volgende:
En dat te bedenken dat zij zelf op mijn leeftijd op haar zelf woonde.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
quote:ik ken het... heb ik ook wel beetje last van. het enige dat werkt is duidelijk zijn. ff voor een keer niet aardig blijven maar kickin' hard gaan.. ff schreeuwen werkt altijd, maar later wel weer goed maken.. je moet iig zeggen dat je nou 20 bent en al wel volwassen genoeg bent om sommige dingen zelf te beslissen..
Op zaterdag 15 maart 2003 00:35 schreef FredvZ het volgende:
Sinds dat ik begin dit jaar een HBO-opleiding doe en al helemaal sinds dat ik sinds vorige maand 20 ben geworden is me ma opeens heel erg bemoeïerig geworden.
Ik kan in haar ogen niets goed doen, alles moet alleen maar beter...
Heb met mn vriendin afgesproken dat ik haar straks ga ophalen van haar schoolfeest. Komt me ma net binnen en loopt alleen maar te verkondigen en dat ze het niet mee eens en dat ze het niet begrijpt van haar ouders. Toen heb haar duidelijk proberen te maken dat het MIJN leven is en MIJN keuzes zijn die ik maak, maar dat begrijpt ze niet of wil ze niet begrijpen.Wordt er nou echt gek van...
En dat te bedenken dat zij zelf op mijn leeftijd al lang breed getrouwd was en op haar zelf woonde.
Wanneer zou ze nou eindelijk eens begrijpen dat het kleine jongetje groot geworden is en zn eigen keuzen wil maken?
Waar de vrouwen zich vrouwelijk gedragen..
En de mannen ook..
quote:Dat is wel heel erg snel gezegd, dat hij bij zijn ouders woont wil niet zeggen dat zij zijn leven kunnen regelen.
Op zaterdag 15 maart 2003 00:47 schreef static het volgende:[..]
Als jij dat nou ook doet ben je overal vanaf, zolang je bij je ouders woont heb je niet te miepen.
quote:Verlaat het huis
Op zaterdag 15 maart 2003 00:35 schreef FredvZ het volgende:
Wanneer zou ze nou eindelijk eens begrijpen dat het kleine jongetje groot geworden is en zn eigen keuzen wil maken?
quote:Op kamers is de makkelijkste optie en tevens een hele leuke... vrijheid is echt heerlijk.
Op zondag 16 maart 2003 17:07 schreef Wrong het volgende:[..]
Verlaat het huis
quote:Maar ook de meest logische. Valt me sowieso op dat er zo veel mensen van rond de 20 nog thuis wonen
Op zondag 16 maart 2003 17:08 schreef mickael het volgende:[..]
Op kamers is de makkelijkste optie en tevens een hele leuke... vrijheid is echt heerlijk.
quote:herkenbaar, beangstigend herkenbaar ... hier ook, ik kom net mijn nest uit zit hier in mijn box voor de PC ... komt mijn ma altijd gelijk al binnen en maar schreeuwen (ze praat nooit rustig) tegen mij wat ik allemaal nog moet doen, dan zeg je mens krijs niet zo ik ben godverdomme net 30 seconden mijn bed uit, dan is ze even 5 minuten rustig en dan begint ze weer alleen nu nog langer en harder.
Op zaterdag 15 maart 2003 00:35 schreef FredvZ het volgende:
Sinds dat ik begin dit jaar een HBO-opleiding doe en al helemaal sinds dat ik sinds vorige maand 20 ben geworden is me ma opeens heel erg bemoeïerig geworden.
Ik kan in haar ogen niets goed doen, alles moet alleen maar beter...
Heb met mn vriendin afgesproken dat ik haar straks ga ophalen van haar schoolfeest. Komt me ma net binnen en loopt alleen maar te verkondigen en dat ze het niet mee eens en dat ze het niet begrijpt van haar ouders. Toen heb haar duidelijk proberen te maken dat het MIJN leven is en MIJN keuzes zijn die ik maak, maar dat begrijpt ze niet of wil ze niet begrijpen.Wordt er nou echt gek van...
En dat te bedenken dat zij zelf op mijn leeftijd al lang breed getrouwd was en op haar zelf woonde.
Wanneer zou ze nou eindelijk eens begrijpen dat het kleine jongetje groot geworden is en zn eigen keuzen wil maken?
het wordt tijd dat ik het huis uitga
Ik lag dus ook regelmatig met m'n moeder overhoop, vond haar VEEEEL te betuttelend en altijd zeveren over allerlei onzin (in mijn ogen). Vanaf het moment dat ik op mezelf woon is dat veel beter gegaan. En hoe minder ik nu thuis kom (eens per maand), hoe beter het gaat eigenlijk. Elk weekend nog thuis zitten dat werkt ook niet.
Het is al 20x gezegd: doe jezelf een lol en ga zelfstandig wonen.
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
|
|
