Toch probeer ik wel steeds meer tijd vrij te maken, maar ik heb nu niet het idee dat ze het geweldig vind om bij mij te zijn. Seks hebben we amper, want ze is altijd moe. Nu ben ik een typisch avondmens en heb altijd wel wat te kletsen en ik merk dat ze daar vaak "te moe" voor is. Vorige week heb ik laten blijken dat als zij er niets in ziet dat we dan beter kunnen kappen. Gaf wel crisis, maar de volgende dag is alles redelijk bijgelegd.
Toch blijft ze nogal koeltjes in mijn ogen. Ik heb het idee dat ze bang is om weer alleen te zijn, maar ik heb er op deze manier niet al teveel zin in. Zij zegt dat ze gewoon de laatste tijd niet zo goed in orde is en dat het niets met mij te maken heeft. Ik begin daar aan te twijfelen. Iemand tips om daar toch achter te komen?
Het is sowieso geven en nemen. Zij moet accepteren dat jij bepaalde avonden hebt waarop je niet beschikbaar bent omdat jij met jouw dingen bezig bent (uitgaan of wat dan ook), jij moet accepteren dat zij nooit het wilde stapbeest wordt dat jij kennelijk leuk zou vinden en dat zij van andere dingen houdt dan jij.
In elk geval zou het voor mij al stukken minder leuk zijn als ik wist dat ik in de ogen van mijn vriend een of andere suffe saaidoos ben. Probeer haar leven te zien als anders en niet meteen negatief te labelen.
quote:Idd, het is geven en nemen... Jij leeft op andere tijden dan haar, blijkbaar.
Op zaterdag 15 maart 2003 00:01 schreef Angeles het volgende:
Volgens mij is de manier waarop jij over haar levensstijl praat al niet erg bevorderend voor die relatie. Zij heeft een andere manier van leven dan jij, dat is dan toch niet meteen een ingekakt leven?Het is sowieso geven en nemen. Zij moet accepteren dat jij bepaalde avonden hebt waarop je niet beschikbaar bent omdat jij met jouw dingen bezig bent (uitgaan of wat dan ook), jij moet accepteren dat zij nooit het wilde stapbeest wordt dat jij kennelijk leuk zou vinden en dat zij van andere dingen houdt dan jij.
In elk geval zou het voor mij al stukken minder leuk zijn als ik wist dat ik in de ogen van mijn vriend een of andere suffe saaidoos ben. Probeer haar leven te zien als anders en niet meteen negatief te labelen.
Probeer je eens in haar te verplaatsen om nieuwe ideëen op te doen. Je moet op een gegeven moment toch water bij de wijn doen om verder met een relatie te gaan. Zie het gewoon even aan en probeer dan ook daaraan te reageren om haar ook tevreden te stellen... als je dat natuurlijk zelf wil.
Als je zelf geen zin hebt om je levenstijl te veranderen, moet je het niet doen... Maar ik denkd at je uiteindelijk toch je levenstijl zal moeten veranderen om haar tegemoet te komen.
quote:Okee, dat klinkt misschien wat bot. Ik vind haar heel leuk, maar ze heeft een nogal ander sociaal leven. Ze heeft een paar vriendinnen, maar ze zegt zelf dat ze daar vooral mee omgaat, omdat ze anders niemand heeft. Nu ze met mij omgaat, ziet ze haar vriendinnen nog amper en dat vind ik niet prettig. Voor mij zijn vrienden erg belangrijk en zou me doodeenzaam voelen zonder vrienden (helemaal als je geen relatie hebt).
Volgens mij is de manier waarop jij over haar levensstijl praat al niet erg bevorderend voor die relatie. Zij heeft een andere manier van leven dan jij, dat is dan toch niet meteen een ingekakt leven?
Een avondje op visite met vrienden van mij die "een stelletje" zijn vind ze wel leuk. Ik ben zelf jarenlang vrijgezel geweest en vond het altijd prettig dat ik bij al mijn vrienden terecht kon (maakte niet uit of ze een relatie hadden). Vrienden kunnen dus ook altijd bij mij terecht en daar heeft zij volgens mij duidelijk meer moeite mee.
Begrijp me goed. Ik wil graag verder met haar, want het is eigenlijk een hele lieve meid. Het is gewoon niet leuk als zij altijd moe is en nooit zin heeft om iets te doen. Ik heb het idee dat ze bewust afstand houdt, zodat ze niet gekwetst raakt als het mis gaat. Ze heeft aangegeven dat het komt omdat ik veel onderneem zonder haar (maar zij geeft duidelijk te kennen dat ze ook niet mee wil doen). Maar doordat zij zo afstandelijk doet maakt dat mij weer onzeker. Et voila... Een vicieuze circel is ontstaan.
Om daar uit te komen heb ik vorige week de knuppel in het hoendehok gegooit en geopperd dat we er beter een punt achter konden zetten (wil ik volgens mij diep in m'n hart niet, maar er moest wat gebeuren). Dat is keurig uitgepraat en ik heb echt tijd voor haar gemaakt deze week en volgende week. Toch blijft het allemaal nog heel afstandelijk.
Ik vrees dat zij niet durft te kappen, omdat ze bang is alleen over te blijven. Als ze goed te pas is dan hebben we het heel gezellig, maar helaas zijn die momenten steeds sporadischer 
Wanneer je zo verschillend bent, zal dat altijd vrijving blijven geven. En jullie zullen elkaar dan ook denk ik nooit echt begrijpen.
Zij snapt het niet wanneer je niet enorm blij word wanneer ze op zondag om 9 uur een prachtig ontbijt voor je heeft. En jij snapt niet welke idioot er in godesnaam op zondag om negen uur een ontbijt wil hebben, je ontbijt vermoedelijk toch nooit. Ik noem maar wat.
DAt werkt echt niet. Mag je na je veel te vroege ontbijt bij haar vrienden pootjes geven. Terwijl ze wil weten wat je allemaal voor afschuwelijks hebt uitgespookt de nacht ervoor.
Aan de andere kant snapt zijm aar niet waarom jij om 9 uur je ontbijtje niet hoeft, en waarom je haar vrienden niet mag (aan name ok) Mischien zou je ze best mogen, wanneer je ze eens in een kroeg zag, ipv op zondag middag om de salon tafel.
Conclussie. Je moet wel heeel veel geven en weinig nemen, en zij ook. Wil deze relatie werken.
En wanneer je elkaar niet echt heeeeel erg lief vind, word het niks. Het spijt me
quote:-edit: Does niet zo flauw.
Relatie lijkt me niet okay
[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 15-03-2003 11:22]
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
quote:Alleen een hele lieve meid is vrees ik niet genoeg.
Op zaterdag 15 maart 2003 00:34 schreef JoyBoy het volgende:[..]
Begrijp me goed. Ik wil graag verder met haar, want het is eigenlijk een hele lieve meid.
Wanneer ik mijn mannetje anderhalf jaar gelden een "hele lieve jongen" had gevonden. Dan was het nu al minimaal een jaar uit geweest.
Maar ik was (en ben) gewoon dolverlieft, en hij ook, en daarom hebben we hard voor elkaar gevochten, en dat doen we nog steeds. Alleen zo kan onze relatie stand blijven houden. (denk ik)
Maar wanneer je iemand alleen nog maar een lieve meid of jongen vind. Is er al snel niet meer genoeg basis voor een relatie (denk ik)
|
|
