[update] ok ik zit er NIET in, ik heb gesproken met een deskundige (EMEL thxs kussies voor jou) en die heeft me van dag idee afgepraat. maar toch ik voel me nu nog heel erg kut enne thxs voor al jullie reacties nog [/update]

en plz geen URL's naar pages van wat psychoges nou zijn, want die heb ik allemaal al doorgelezen, maar ik wil gewoon persoonlijk informatie

ik zal een klein beetje vertellen hoe ik me voel
heeeeeeel erg bang, zo bang voor alles, ik d8 gewoon dat het kwam doordat ik had geblowd,
ja dat is het dan ook maar dat blowen in combinatie met mijn geestelijke gesteldheid
en dan plz niet denken dat ik een gek ben ofzo, want ik zit in 5vwo (ok ik ben blijven zitten)

op dit moment dat ik dit typ zit ik gewoon te rillen van de angst, angst om niets, dat weet ik maar toch, ik kan er niets tegen doen.

[Dit bericht is gewijzigd door Randy op 02-01-2001 01:48]

www.fokforum.nl/showtopic/26274

tja beetje dan, ben bang voor vrouwen, bang dat ze me ............... tja vul dat zelf maar in

Koes

Het is niets, voelt wel erg, maar het stelt niets voor.

tja en dat bedoel ik serieus, ik zit op dit moment gewoon te trillen en te janken

Sterkte!!

al ben ik altijd wel bang dat het gebeurt, ik ben dan bang dat ik adem tekort komt en dat ik doodga van zuurstoftekort.

wat ik nog niet hebt verteld is dat ik doodsbang ben dat ik zelfmoord ofzo ga plegen, ik ben er als de dood voor. ik ga dan nadenken hoe ik zelfmoord zou kunnen plegen en dan wordt ik zo bang, gewoon, bang dat ik het ga doen
maar ik wil dat helemaal niet ik wil leven, leven als eerst, nu ik erover schrijf voel ik weer een paar traantjes komen

Ik hoop dat je hier iets aan hebt of mee doet! Heel veel sterkte!

als ik verhalen las van zulke gasten, d8 ik ook altijd: ohw makkelijk toch? gewoon ff aan je ouders vertellen enzo
maar nu ik het zelf meemaakt.........

quote:

---

Op 31 december 2000 12:57 schreef Randy het volgende:
haai, hebben jullie ervaringen met psychoses? of kennen jullie iemand die dat heeft?
want ik zit er nu middenin

---

Veel sterkte in ieder geval.

De dokter kan echt wel wat voor je doen. Ik sta ervan te kijken dat je dit al anderhalve week hebt.

Gewoon NU gaan.

ja als het te persoonlijk is hoeft het niet
of als je icq hebt is het nog makkelijker
ff weglaten sorry

als je dat wilt doen ben ik je heel erg dankbaar

[Dit bericht is gewijzigd door Randy op 03-01-2001 00:53]

Mijn vriend kreeg plotseling midden in de nacht een paniekaanval. Er was geen echte aanleiding, behalve dat hij de laatste tijd erg moe was en problemen had op zijn werk.
Hij maakte mij wakker, zat vreselijk te trillen en vertelde dat ie dacht dat hij doodging. Ik wist niet wat hij had dus ik schrok me een ongeluk.
Meteen dokter opgebeld. Kon meteen langskomen. Op weg naar de dokter werd het al minder, maar nog steeds hypernerveus. De dokter onderzocht hem snel, en constateerde dat hij een hyperventilatie-aanval had. Hij had al wel eens eerder last gehad van hyperventilatie, maar niet zo erg in paniek als toen, hij dacht ook niet dat hij hyperventileerde. Maar dat deed hij dus blijkbaar wel. Hij schaamde zich dat het -maar- hyperventilatie was, maar het geeft niet. Dokter vind dat niet erg, dit maken doktoren veel vaker mee!

De dokter gaf hem kalmeringstabletten voor dat moment en techniek om het tegen te gaan. Ik schreef al; de aanval was van korte duur en kalmeringstabletten werken goed (eventueel in combinatie van bijv. in een boterhamzakje ademen).

Dat jij hier nu al anderhalve week mee zit vind ik verbazingwekkend. Hoe hou je dat vol?! Of heb je het met tussenpozen; aanval krijgen, vervolgens gaat het al weer beter, bang zijn om nog een keer een aanval te krijgen (en het vervolgens ook weer krijgen), enz. In een kringetje? angst om de angst? (komt veel voor hoor)

Ga naar de dokter joh, dan krijg je wat kalmeringstabletten mee om de jaarwisseling fatsoenlijk door te komen. Daarnaast zul je wel doodmoe zijn. Ik weet niet of het helpt om nu in een zakje te ademen, omdat je het al zo lang achterelkaar hebt.

Het lijkt mij i.i.g. dat je wat rust nodig hebt. (en geen alcohol of drugs!!!)
Op korte termijn kun je daarvoor kalmeringstabletten gebruiken. Op lange termijn heb je denk ik een behandelplan nodig, daar kan de dokter je bij helpen. (ik weet niet wat bij jouw de oorzaak is, kan heel divers zijn.)

Ik wens jouw i.i.g. heel veel rust toe!

ik denk de laatste tijd heeel erg veel in mijn hoofd, teveel,
tja, ik voel me nu al wat beter
als ik op de zaken vooruit ga kijken dan begint het weer, ik heb geen hevige anstbuien, maar ik kan wel gaan trillen en dan heel bang worden. maar als ik alcohol ga gebruiken dan wordt het heel erg, dus alcohol de komende maanden ff niet, (sjonge jonge hoe leg ik dit uit aan mijn vrienden?) en straks, tja straks is het oudjaar, ik zal dan wel champagne krijgen en ze zullen zeker vreemd opkijken als ik niet meedrink, want ik heb gisteren op een familiefeest bij een gezamelijk proost ook de alcohol overgeslagen.
tja, waar ik wel bang voor ben is dat ik later weer ga blowen, ik hoop dat ik wat heb geleerd door deze k*tervaring.

maar thxs voor jullie steun en nog een gelukkig nieuwjaar

Ook een fijn en gezond nieuwjaar, Randy!

btw ik praat(te) telkens over een periode vanaf 2 weken geleden woensdag tot nu

Het bleek dat het kwam doordat ik voelde dat ik iets te kort kwam in mijn leven, ik heb bij mezelf nagedacht wat het zou kunnen zijn en nu ik het weet, ben ik bezig met mezelf te veranderen. Nee, ik ben niet naar de huisarts geweest, daar hou ik niet zo van.

Ga bij jezelf nadenken wat het zou kunnen zijn en als je er niet uitkomt, ga dan aanstaande week naar de huisarts toe, stel je voor dat het iets kleins was, dan ga je door deze hel heen voor nx. Als de huisarts het niet kan oplossen : Niet geschoten is altijd mis.

Blijf voorlopig dus maar vooral van de wiet af.

quote:

---

Op 31 december 2000 12:57 schreef Randy het volgende:
haai, hebben jullie ervaringen met psychoses? of kennen jullie iemand die dat heeft?

---

Mijn ervaring: Angstig, niet naar buiten durven, jezelf niet verzorgen, moe zijn, de hele dag op bed liggen, met niemand willen praten, alleen met jezelf bezig zijn, flauwfallen als ja ergens op een te drukke plek komt, als te veel praten wit voor de ogen zien, dood willen (1 keer gehad). etc. etc.

(Weet niet of alles bij psychose hoort)
Mijn moeder was veel erger, die is ook manisch depressief en die gaat echt wanen. Kaboutertjes en dat soort dingen. Zelfs 1 keer zo erg dat ze met dingen gooien enzo.
Maar das wel heel erg.

Dat trillen herken ik wel, heb meestal dan ijskoude handen en vaak me lichaam ook.

Maar wat ik van jou hoor klinkt echt iets als wat van drugs af komt.
Mijn ex had eens dat ie dacht dat ie ging bloeden overal na het blowen en alles begon te vervormen en weet ik wat nog meer. Sindsdien is hij daarmee gestopt en is dat ook verdwenen.

Je hebt zo vele soorten psychoses...
Dit waren die ik ken.

quote:

---

Op 01 januari 2001 11:57 schreef VipFok het volgende:

Het bleek dat het kwam doordat ik voelde dat ik iets te kort kwam in mijn leven,

---

waarik ook bang voor ben is dat ik heel mijn leven zo blijf, daar ben ik echt doodsbang voor. iedereen zegt wel dat dat niet gebeurd, maar toch ik ben er als de dood voor. en ik voel me hele dagen zeg maar niet 'nuchter' het voelt zeg maar alsof ik high bent ofzo, ja dat is het niet, maar zo voelt het wel aan

ik ben er als de dood voor dat ik een einde aan mijn leven maakt, ik denk er aan (bijv als ik een toren ziet) en dan wordt ik bang, bang dat ik er ooit vanaf ga springen in een gekke bui ofzo

Ik heb je al prive op de chat hier over gesproken;

Een vriend van me heeft een psychose gekregen na dat ie had geblowed
Hij blowde al een jaar of 3 iedere dag stevig, en opeens kreeg ie er waanbeelden van.
Hij dacht zn vader te zien in zijn kamer (die al jaaaren dood was) en dacht dat de duivel in zn kamer stond
Hij heeft toen een vriendin laten komen en die heeft uiteindelijk een dokter gebeld.
Hij heeft toen morfine gekregen om te kalmeren. En hij werd opgenomen voor observatie.
Hij bleek een psychose te hebben iets wat ie waarschijnlijk zn hele leven al had.
Het blowen activeerde het alleen.
Hij heeft toen een tijd geen joint meer aangeraakt. stopte van de een op de andere dag. Hij knapte snel op en na een tijdje is ie toch maar weer eens een jointje gaan halen.
Toen ging het nog erger fout.
Hij dacht deze keer dat hij de duivel zelf was maar in een helder moment belde hij wederom dezelfde vriendin.
Die kwam samen met haar moeder nu.
Het moet een heel tafereel geweest zijn , hij dreigde op een gegeven moment hen te vermoorden.
Weer is er toen een arts bij gekomen en werd hij ter observatie opgenomen.

Sindsdien heeft hij (zover ik weet) nooit meer geblowed en ook nooit meer ergens last van gehad.

Ik denk dat jij ook beter gewoon nooit meer kan blowen Randy, en maak uit dit verhaal ook op dat het vele malen erger kan zijn.

Houdt wel in je achterhoofd dat deze angsten (ik weet niet of je van een psychose mag spreken hoor) die je hebt waarschijnlijk tussen jouw oren zitten en niet in een joint, maar mischien is dit wel een goed gegeven om in de toekomst in de gaten te hebben mocht je toch een keer terugvallen ook al heb je niet geblowed.

Doe het rustig aan en ik hoop dat je angsten langzaam verdwijnen.
Het is idd zo dat weed een maand of 3 door je lichaam zwerft voordat het helemaal verdwenen is.

Suc6 Jongen

houdt je taai

quote:

---

Op 01 januari 2001 22:28 schreef subbieLove het volgende:
Ervaring helaas wel. Mijn moeder heeft hele erge psychoses gehad en ik heb zo nu en dan ook.

Mijn ervaring: Angstig, niet naar buiten durven, jezelf niet verzorgen, moe zijn, de hele dag op bed liggen, met niemand willen praten, alleen met jezelf bezig zijn, flauwfallen als ja ergens op een te drukke plek komt, als te veel praten wit voor de ogen zien, dood willen (1 keer gehad). etc. etc.

(Weet niet of alles bij psychose hoort)
Mijn moeder was veel erger, die is ook manisch depressief en die gaat echt wanen. Kaboutertjes en dat soort dingen. Zelfs 1 keer zo erg dat ze met dingen gooien enzo.
Maar das wel heel erg.

Dat trillen herken ik wel, heb meestal dan ijskoude handen en vaak me lichaam ook.

Maar wat ik van jou hoor klinkt echt iets als wat van drugs af komt.
Mijn ex had eens dat ie dacht dat ie ging bloeden overal na het blowen en alles begon te vervormen en weet ik wat nog meer. Sindsdien is hij daarmee gestopt en is dat ook verdwenen.

Je hebt zo vele soorten psychoses...
Dit waren die ik ken.

---

als je dat niet wilt, dan begrijp ik dat volkomen hoor.

maar als je dat wel wilt, zou je me enorm helpen

[Dit bericht is gewijzigd door Randy op 05-01-2001 19:16]

quote:

---

Op 02 januari 2001 01:11 schreef Randy het volgende:
wat ik meemaakt is niets vergeleken met dit, al herken ik wel veel dingen die jij ook krijg in mezelf.

---

Toch moet je niet zo denken vind ik, dat is je eigenproblemen wegschuiven met:"Er is iemand die erger heeft dus wat zeur ik nou?"

Je zal altijd iemand vinden die naar jou idee veel moeilijker heeft dan jezelf.
Maar door weg te schuiven van je eigen problemen kom je er niet.

Als goed is heb je al een berichtje van me gehad

quote:

---

Op 02 januari 2001 19:38 schreef Randy het volgende:
ja sorry ik dacht het ECHT
ik las er namelijk over op internet en ik herkende veel in mezelf,
tja, en dan wordt je bang. ik deed het overigens niet xpress ofzo hoor om aandacht te trekken ofzo, maar ja,
ik weet niet hoe ik het je moet uitleggen, het is zo kut gewoon

---

quote:

---

Op 01 januari 2001 23:16 schreef Randy het volgende:
ohw ja vipfok
hoelang duurde dat bij jou?
hoelang heb je dat zeg maar meegemaakt?

ik ben er als de dood voor dat ik een einde aan mijn leven maakt, ik denk er aan (bijv als ik een toren ziet) en dan wordt ik bang, bang dat ik er ooit vanaf ga springen in een gekke bui ofzo

---

Hoewel je situatie mij aanspreekt denk ik niet dat je momenteel last hebt van een psychose. Wel van een tijdelijke angststoornis. Dit is ondermeer een gevolg van te veel blowen. Zelf geef je al aan dat de afgelopen weken stressend zijn geweest. Meer nederlanders hebben hier last van rond de feestdagen. Opgefokte gezelligheid, vakanties, erg lange en saaie weekenden. Daar kunnen mensen van decompmenseren.

Maak je niet al te veel zorgen. Angst voor de angst zorgt bij jou voor dat je niet meer in staat bent om los te komen van de situatie waarin jij je nu verkeert.

Zorg ervoor dat je weer een gestructureerde dagindeling krijgt. Kan moeilijk zijn als je op school zit en het is vakantie.
Maar zorg er in ieder geval voor dat je een positieve dag-invulling hebt. Mocht je het een, twee, drie niet zo goed weten dan denk ik dat hier genoeg mensen je kunnen meehelpen iets te bedenken.

Zorg er iig ervoor dat je iets gaat doen waarvan jij weet dat je er sterk en goed in bent en laat je jezelf weer weten dat je sterk genoeg bent en alles weer aan kan.

En ga gewoon niet meer blowen als je hier gevoelig voor blijkt te zijn.

* Flexer heeft dit zelf ook wel eens mee gemaakt lang voordat ie in de hulpverlening ging werken

[Dit bericht is gewijzigd door Flexer op 03-01-2001 09:54]

ik heb er nu al 2 weken last van (2 weken precies vandaag)

ik heb deze vraag al 10.000keer gesteld, maar ik denk ook heel veel na nu, en soms wordt ik bang van bepaalde gedachtes. is dat normaal?

ohw ja thxs iedereeen die me heeft gesteund o+

[Dit bericht is gewijzigd door Randy op 03-01-2001 19:53]

quote:

---

Op 02 januari 2001 19:16 schreef DeVuilnisman het volgende:
Een psychose heb of krijg je niet zomaar. Als je echt in een psychose had gezeten had je dat waarschijnlijk niet eens beseft en was je misschien niet eens op Internet maar deed je hele andere dingen of meende je dingen te zien. ik vind het jammer dat je meteen dacht een psychose te hebben. Stel in de toekomst niet meer overhaast dit soort conclusies, want als je er wel ECHT een hebt, word je misschien niet meer serieus genomen...

---

Het is vreselijk om iemand die je dierbaar is zo te zien, zo anders dan normaal. Doet erg veel pijn.

1) Tot jezelf komen en ophouden met denken dat je dood gaat!!! de klachten die je hebt zijn helemaal niet gevaarlijk...terwijl je deze klachten ondervind span je je spieren zodanig dat je de klachten verergerd.
2) Ga denken: So what? Laat me maar dood gaan, ik verzet me er niet tegen. Want verzetten heeft geen zin(LEES: punt 1)
3) Ga op de bank of op je bed zitten met de knieholten op de rand. Zorg dat je voeten op de grond staan en leg je hoofd tussen je knieën. Strek je armen naar je enkels toe of voor je voeten en adem rustig in(via de neus) naar je buik toe.
Adem uit via je mond, maar zorg dat je het uitademen heel langzaam doet. Het beste is om uit te ademen door een tuitje van je mond te maken. Het moet dus net zijn alsof je door een rietje uitademt. Langzaam en constant. (LET OP! Zorg dat je maximaal 3 a 4 keer per minuut ademhaalt)
4) Zorg dat je je buik gaat onstspannen terwijl je 3) doet...doe dit alles zo lang totdat je je een stuk rustiger voelt.
5) Sta op en denk na over welke spieren je spant...meestal zijn dit vooral je nek-, borst-, hals- en schouderspieren.
6) laat de spieren onder 5) los! Dit kan het makkelijkst door ze 1 voor 1 heel licht aan te spannen en weer los te laten. Doe dit net zolang tot deze spieren ontspannen zijn.
7) Ga ergens op je rug liggen met twee flinke kussens onder je knieholten en een dun boekje(0,5 a 1 cm) ofzoiets onder je hoofd. Leg je handen onderaan je buik(net boven je schaamstreek) en adem rustig, maar wel diep en via je neus naar je handen toe.
Adem weer uit via een tuitje in je mond...heel langzaam. Hiermee moet je je buik gaan ontspannen en je rug gaan strekken. Daarmee gaan vanzelf je schouders, nek en borst in een natuurlijk gezonde houding staan.

OK dit is dus alleen maar om een acute aanval te bestrijden/verminderen.
Wanneer je geen aanval hebt moet je dus andere dingen doen. Welke?
1) Ga flink sporten(inspanning is ontspanning) hierdoor zul je minder gauw een aanval krijgen. Vooral zwemmen en hardlopen zijn goed maar in ieder geval iets waar je plezier in hebt. Yoga is ook heel goed.
2) Maak je niet zoveel zorgen...wat het dan ook moge zijn wat je bezig houdt: het maakt helemaal niets uit of je er aan denkt of niet. Je kunt beter actie ondernemen tegen wat je bezig houdt. Er alleen maar aan denken werkt alleen maar tegen!
3) Praat erover met iemand die je vertrouwd, leg je gevoelens bloot!!! Hyperventilatie is veelal het opkroppen van emoties zoals: verdriet, boosheid, angst, machteloosheid.
4) Leg je lat niet te hoog! Vaak worden spanningen veroorzaakt door prestatiedrang. Maak je niet teveel zorgen over je toekomst: dat komt echt wel goed.
Beter een relaxte toekomst dan een "succesvolle" stressy toekomst.
5) Zorg dat jij het belangrijkste bent in je leven...dat klinkt ego maar is het niet! Als je goed voor jezelf zorgt dan zorg je automatisch later goed voor anderen. Als je jezelf verwaarloost dan word je apathisch of chagrijnig of "kil" of allemaal...hier heeft niemand iets aan en jij al helemaal niet!!!
6) Eis erkenning voor je problemen! Je hebt recht op erkenning! Jij hebt rechten! Jij hoeft niet alles te pikken! Er is niets of NIEMAND in de wereld die het recht heeft om jou je problemen maar 'in te laten slikken'.

Ja ik kan nog wel een tijdje doorgaan, maar ik krijg onderhand kramp aan mijn handen/ vingers.
Kort samengevat: ONTSPAN je, maak je geen zorgen, sport en maak jezelf VRIJ!!

PS: Al die RIAGGs enzo, dat duurt allemaal te lang en ze zijn niet zo goed(en dat is een understatement)...vaak beginnelingen en afvallers. Bovendien zijn ze overvol. Dingen die echt kunnen helpen zijn haptonomen, onspanningstherapeuten en yoga. En natuurlijk "echte" psychotherapeuten...maar die kosten wel een paar centen.

Succes ermee
heb je nog vragen? mail me@: xkal@usa.net

[Dit bericht is gewijzigd door Wololo op 05-01-2001 15:54]

quote:

---

Op 05 januari 2001 15:51 schreef Wololo het volgende:

Dingen die echt kunnen helpen zijn haptonomen, onspanningstherapeuten en yoga. En natuurlijk "echte" psychotherapeuten...maar die kosten wel een paar centen.

Succes ermee
heb je nog vragen? mail me@: xkal@usa.net

---

quote:

---

Op 06 januari 2001 08:41 schreef Flexer het volgende:
Ik was er al bang voor. De poldergeneeskunde rukt steeds verder op.
Straks staan we allemaal collectief urine te zuipen omdat dit zo goed voor je aura is.

---

Dan is het ook belangrijk dat je niet de lichamelijke sensatie (arousal, verhoging van de bloeddruk enzo) waarmee een angstaanval meestal begint meteen betrekt op je omgeving ('ze zijn tegen me', verhoging angst)
Die dan weer voor een hogere aruasal zorgt, een negatieve spiraal.
Daar komt dan een paniekaanval uit voort.

nare shit,
maar snel normaal gaan doen in de normale wereld is in je eigen belang

[Dit bericht is gewijzigd door Ritalin op 07-01-2001 03:44]

quote:

---

Op 06 januari 2001 19:44 schreef fokje het volgende:
Sorry hoor, maar wat is dat nou voor stomme opmerking! Ontspanningstherapeuten leren je alleen maar technieken om te kunnen ontspannen, yoga idem. Dit wordt vanuit de reguliere geneeskunde ook voorgeschreven, daar is niks wazigs aan. En met psychotherapeuten evenmin.

---

Om terug te komen op het onderwerp. Het gaat hier om een jongen die angstig is geworden door blowen en hierdoor onzeker is geworden en aan veel dingen gaat twijfelen. Hierdoor nog angstiger. Zit gewoon in een identiteitsfase en is dit aan het leren en ontwikkelen.
Ga je toch niet gelijk een verhaal beginnen over haptonomen, psychotherapeuten ed.

quote:

---

Op 06 januari 2001 21:49 schreef otaku-san het volgende:
Randy , het is aleen aantal dagen na je laatste reactie.
Laat even horen hoe het met je gaat.

---

en ga zo maar door, als ik alles moet gaan typen, dan ben ik al weer een jaar verder.

maar het gaat wel stukken beter dan afgelopen week, ik hoop dat het veel beter gaat nu, want de school begint weer morgen. en hopelijk als ik weer dat ritme hebt opgepakt dat ik dan weer 'beter' wordt.

maar iemand zei wat over een indentiteitscrisis, ms heb ik dat ook wel, ik denk de laatste tijd ook veel aan mijn jeugd, aan de gelukkige periodes met mijn ouders (ik woon nog thuis ofzo hoor, en met mijn ouders gaat het goed) ik mis die periode heel erg. soms komt er zelfs een traantje tevoorschijn als ik eraan terugdenk.

ook zou ik af en toe willen dat ik in de tijd van mijn ouders was geboren, want het lijkt in mijn ogen (ik zeg niet dat het zo is, maar volgens mijn gevoel) veel makkelijker, want de hedendaagse wereld is ingewikkeld.
ik denk zelf dat ik in een periode zit waarin ik mijn ouders zeg maar aan het 'loslaten' ben. ik ben nu btw 17 jaar.
en tja, ik wil toch dat 7 jarig mama's kindje weer zijn.

maar ja, weet iemand of al die verschijnselen die ik in mijn voorgaande berichtjes heb beschreven horen bij een 'indentiteitscrisis'? dus al die trillingen enzo, al die negatieve gedachtes (ik kon afgelopen week niet eens positief denken, d8 ik aan wat positiefs, dan ging ik door met denken totdat die gedachte weer negatief was, en dan weer verder denken, denken denken)

quote:

---

Op 07 januari 2001 08:53 schreef Flexer het volgende:
Even off-topic...
Op het moment dat dat er mensen vanuit de alternatieve hoek gelijk weer met een heel waslijst met adviezen, technieken en middeltjes komen aanzetten gaan bij mij de tenen krom staan. Helemaal als er ook nog even met de vinger naar Riagg's worden gewezen.
Bij het Riagg wordt er eerst voor gezorgd
dat de diagnostiek duidelijk is.

Om terug te komen op het onderwerp. Het gaat hier om een jongen die angstig is geworden door blowen en hierdoor onzeker is geworden en aan veel dingen gaat twijfelen. Hierdoor nog angstiger. Zit gewoon in een identiteitsfase en is dit aan het leren en ontwikkelen.
Ga je toch niet gelijk een verhaal beginnen over haptonomen, psychotherapeuten ed.

---

quote:

---

Op 07 januari 2001 16:40 schreef Randy het volgende:
ohw ja flexer nog een vraag aan jou.
wat ben ik volgens jou aan het leren en ontwikkelen?
mijn indentiteit?
of bedoelde je wat anders?

---

Het effect van blowen versterken je emoties. En kunnen er toe bijdragen dat je in paniek kan raken. Zoals jij je de dagen na dat blowtje voelt is te vergelijken met een stuiterbal die met een knal tegen de grond stuiterd en daarna langzaam uitstuitert.
Denk ik......., maar ik weet het ook niet allemaal zeker.

[Dit bericht is gewijzigd door Flexer op 08-01-2001 09:03]

Lees zojuist je situatie en heb (globaal) de reacties doorgelezen.

Ik begrijp precies wat je doormaakt, want heb het zelf ook zo meegemaakt. Was toen ook 17.

Ik ben nu 23 en kan je vertellen dat ik er nauwelijks meer aan terugdenk. Ik voel me beter dan ooit. Wel dus met de kanttekening dat het de eerste 2 jaar slechts mondjesmaat vorderde.

Ik ben er zelf zonder hulp overheen gekomen. En heb gemerkt dat mijn huisarts me bijna gek verklaarde. Hij beperkte zijn onderzoek tot "draai eens een rondje met je ogen dicht" en "hou eens even je adem in". Ja, als het MOET dan lukt dat wel, dus volgens hem was er niets aan de hand. Ik begon dus echt aan mezelf te twijfelen.
Waarom schrijf ik dit? Niet om je te ontmoedigen, maar meer als waarschuwing om dat te voorkomen. De "genezing" komt uit jezelf. Dat is je drang en behoefte om je weer helemaal okey te voelen en ik weet uit ervaring dat dat eerst onmogelijk lijkt, maar op een gegeven moment automatisch gaat. Ook bij jou zal dat gebeuren.

Ik heb wel hulp gehad van een boek en de beste, maar ook moeilijkste, tip die daarin stond was "het uitdagen van je angsten".
Denk je dat je hart het begeeft? => probeer maar eens om je niet te verzetten en te kijken hoe erg het wordt.
Kan je niet stilzitten? => probeer eens geen enkele spier te bewegen.
Zweethanden? => Kijk maar eens of je ze harder kan laten zweten.
In het begin is dat doodeng en zullen pogingen falen, maar zie het als tien stappen naar voren en 9,5 terug! Een lange weg, maar niet uitzichtloos. Ik garandeer je dat je niet doodgaat als je deze angsten uitdaagt.

Als je meer info op prijs stelt moet je het maar laten weten: m113v@hotmail.com

ik ga nu naar de dokter
en mijn ma gaat mee? (ik d8 dat ik alleen ging, blijkbaar niet)

thxs dat je me hoop geeft voor de toekomst, al had ik die al weer teruggekregen,

randy

ik merkte sinds ik het aan mijn moeder vertelde dat het al flink wat beter ging.

hij zei dat dat vaak voorkomt, en dat het ook vaak door opgekropte gevoelens komt.
door het aan iemand te vertellen die je vertrouwt, (in dit geval mijn ma en de dokter) raak je dat al snel kwijt.

ik voel me nog een beetje onzeker, maar ja, ik heb hoop dat het allemaal goed komt

vorige week kon ik helemaal niet lachen, nu weer wel

ik voel me alleen nog supervermoeid 's ochtends, en ik eet ook wat beter nu

ik denk nog wel vaak na over wat er allemaal is gebeurd, dat vind ik het enigste wat klote is, maar ja zo leer ik wel wat.

Ik heb het zelf ook meegemaakt (geen psychose, maar hyperventilatie-aanvallen in combinatie met migraine)
Het is in ieder geval fijn dat je dokter je serieus neemt, de mijne deed dat niet. Het heeft vrij lang geduurd, ook duizeligheid, licht in m'n hoofd, dat soort dingen...Ook een keer idd nadat ik geblowd had, kreeg ik ineens allerlei rare ideeen zoals 'Hoe zou het zijn als ik van het balkon af zou springen?' of 'Zal ik kijken hoe het is om m'n polsen door te snijden?' Dingen waar ik normaal gesproken nooit aan zou denken. Het kan idd heel beangstigend zijn. Het is goed dat je er met je moeder over gepraat hebt, als je er in je eentje mee rond blijft lopen word het alleen maar erger. Waarschijnlijk is het toch iets van onbewuste stress ofzo...
Was het bij mij in ieder geval wel...Ook nadat ik er heel lang geen last meer van gehad had, kwam het toch zo af en toe weer eens terug. De eerste keer was de ergste, ik dacht echt dat ik doodging en durfde amper meer alleen te zijn of alleen naar buiten te gaan omdat ik bang was dat ik knock out zou gaan. Ik heb d'r veel over gelezen en gepraat en dat heeft echt veel geholpen. Weet je wat het ook is...Vaak zijn mensen met hyperventilatie bang om flauw te vallen, maar eigenlijk is dat het beste wat er kan gebeuren omdat dan je lichaam automatisch weer je ademhaling hersteld, waardoor het overgaat. Ikzelf heb nooit ademtekort en ik ga ook niet 'piepen' niemand ziet t eigenlijk aan me...Gelukkig heb ik d'r nu al bijna een jaar geen last meer van gehad, als je d'r niet meer bang van bent en begrijpt wat er met je gebeurt zal je zien dat het steeds langer wegblijft...

Sterkte!

is het zo dat bij een tijdelijk angststoornis
zeg maar je hersens beetje gedisorienteerd zijn? (dat er bep. stoffen meer of minder aangemaakt worden enz)
en is het ook zo dat je lichaam dit weer gaat herstellen? zoals je lichaam met meerdere dingen doet (verkoudheid enzo)

[Dit bericht is gewijzigd door Randy op 10-01-2001 21:55]

tja, alleen nog af en toe beetje last als ik alleen thuis ben,
maar het is aan het vervagen iig. en ik hoop dat het binnenkort helemaal weg is.

tja, het is nu pas een week nadat ik het had gehad dus ik moet nog geduld hebben,
en het is klote dat er zo weinig zon is.
want naar mijn gevoel voel je je ook beter onder invloed van de zon, ivm andere aanmaak van bep. stoffen in je hersens die je 'blij' maken. (had ik ergens gelezen, volgens mij wel waar)