Hij mag de laatste paar maanden niet bij ons thuis komen, mijn ouders willen hem niet zien. De redenen?
- Afgelopen zomer is hij met vrienden op vakantie geweest naar Italie, dat had ie ze beloofd het jaar ervoor. Conclusie van mijn ouders: Zijn vrienden zijn belangrijjker
- Met het kerstgala van mijn school wilde hij eigenlijk niet alleen met mij omdat hij dan ongeveer 5 jaar boven de gemiddelde leeftijd zou zitten. Toen zijn vrienden mee besloten te gaan wilde hij wel. Conclusie van mijn ouders: Zijn vrienden gaan voor.
- Op eerste kerstdag zou hij thuis eten met zijn familie, op 2e kerstdag ging hij met mij mee naar mijn familie. Ik bleef op eerste kerstdag thuis. Conclusie ouders: Zijn familie accepteert mij niet () en zijn familie gaat voor.
- Afgelopen vakantie is hij naar Italië geweest. Ik ging niet mee, hij ging met zijn familie. Conclusie ouders: Hij gaat liever met familie op vakantie dan dat hij een week alleen is met zijn vriendin.
- In de zomervakantie van 2001 waarin hij met zijn vrienden in Italië zat, heeft hij allemaal cadeautjes voor mij gekocht: 3 t-shirtjes, oorbelletjes, sloffen... en alleen de oorbellen kreeg ik op mijn verjaardag, de rest kreeg ik ervoor. Conclusie ouders: Hij heeft voor mijn verjaardag niets meer over dan een paar oorbelletjes. (En ze vergeten dat hij een jas voor me heeft gekocht)
- Afgelopen vakantie heeft hij ook weer een stapel cadeautjes gekocht: Een shirtje met een hartje, een riem, een armbandje met een hartje en een fles limoncé. Conclusie ouders: Armbandje was niet eens van zilver, troep dus. Fles Limoncé was echt niet gekocht, want zoiets geef je niet aan je vriendin, die was ongetwijfeld gekregen van zijn vader ofzo.
- Die fles limoncé had ik gekregen omdat ik heel vaak heb gezeurd of ik wat mocht proeven uit zijn sierfles limoncé op z'n kamer, maar dat mocht steeds niet, dus ik kreeg maar een eigen fles... Conclusie ouders: Hij vindt het dichtlaten van een fles belangrijker dan het laten proeven aan zijn vriendin.
Ik word er helemaal gestoord van, het is echt een hele lieve jongen. Zijn ouders vinden me geweldig (kreeg laatst een heel erg lief meeltje van zijn moeder) en ik kan goed opschieten met zijn vrienden (we gaan regelmatig met z'n allen uit), maar volgens mijn ouders houdt hij mij aan het lijntje... Een zinnig gesprek met hem hebben ze nog nooit gevoerd en dat willen ze ook niet, want ze vinden dat ze hem inmiddels goed genoeg kennen... Wat moet ik hiermee...?
[Dit bericht is gewijzigd door Vortexx op 13-03-2003 00:05]
Ik denk dat je gewoon geduld moet hebben. Op een dag zullen ze wel moeten accepteren dat jij gelukkig met hem bent. .
quote:17... maar dat kan het niet zijn want mijn ouders schelen 5 jaar... Het enige wat ik nog kan bedenk is het feit dat mijn moeder nooit geaccepteerd is door mijn vaders ouders omdat ze de dochter van een Italiaanse gastarbeider was, en mijn vaders familie was erg rijk. Zij heeft uiteindelijk voor mijn vader gekozen en we hebben ook geen contact met mijn vaders kant van de familie, dus ze zou moeten weten wat de consequenties kunnen zijn...
mijn god wat een kortzichtige ouders zeg...........hoe oud ben je? ik bedoel.....soms ligt t aan de leeftijd of ze je vrij laten of niet
[Dit bericht is gewijzigd door Vortexx op 13-03-2003 00:08]
was reactie op private ryan, ze moeten toch wel inzien na meer dan een jaar dat ze gelukkig met hem is
[Dit bericht is gewijzigd door Elvislives op 13-03-2003 00:09]
Ik zou gewoon met hem om blijven gaan, dan maar buiten de deur. Het is klote, maar beter dan ellenlange discussies met ze aangaan, ze komen nogal onredelijk over. Waarschijnlijk draaien ze wel bij als ze merken dat ze hun zin niet krijgen.
sorry hoor.... ( )
iig je moetmaar ghewoon wachten tot je met hem samenwoond ant zulke ouders zijn NIET om te praten? ze zijn vermoedelijk OOK te schijterig om het tegen je vriendje te zeggen?
quote:Maakt niet uit... kben het er eigenlijk wel mee eens... (momenteel is het dubbel
Op donderdag 13 maart 2003 00:08 schreef TheWilliedockSaints het volgende:
wat een kutouders heb je!sorry hoor.... (
)
Zij moeten geen conclusies trekken, dat moet jij doen! Als het jou dwars zou zitten oke, maar zij hebben niks met jullie relatie te maken. Hij is verder toch goed voor je? Dan hoeven ze zich daar geen zorgen om te maken, ze moeten zich dus gewoon erbuiten houden
Jezus mina, waar mensen al problemen van kunnen maken zeg.
Succes joh
Trek je lekker niets aan van je ouders, dan trekken ze vanzelf weer bij. En anders, Laat ze zelf maar kiezen.
Jammer dan voor je ouders.
quote:
Op donderdag 13 maart 2003 00:09 schreef Vortexx het volgende:[..]
Maakt niet uit... kben het er eigenlijk wel mee eens... (momenteel is het dubbel
dus...)
ik ben trouwens een erg leuke jongen...blond,
veel succes
quote:Met een heel lief icoontje ook
Op donderdag 13 maart 2003 00:12 schreef TheWilliedockSaints het volgende:[..]
ik ben trouwens een erg leuke jongen...blond,
![]()
quote:
Op donderdag 13 maart 2003 00:12 schreef TheWilliedockSaints het volgende:[..]
ik ben trouwens een erg leuke jongen...blond,
![]()
veel succes
quote:Ik doe m'n best... maar het is behoorlijk klote om regelmatig na het bezoek van een vriend (Koerd, 7 jaar geleden gevlucht, spreekt wel aardig nederelands maar daar houdt het volgens mij ook mee op... okee hij is ook wel aardig, maar daar gaat het nu niet om) van mn broer te moeten horen "Wat jammer dat Lisa daar neit mee thuis is gekomen...." (Ze zeggen het niet tegen mij, maar ik slaap boven de woonkamer dus ik versta het wel
Op donderdag 13 maart 2003 00:12 schreef heaven7 het volgende:
En laat je niet kisten he, als jullie van elkaar houden dan houden jullie van elkaar.. PUNT!Jammer dan voor je ouders.
quote:Ja
Op donderdag 13 maart 2003 00:15 schreef jwvink het volgende:
Ik heb nu 9 maanden en 6 dagenmet mijn SUPERLIEVE vriendin. Mijn ouders gaan haar ouders ontmoeten en dat moet gebeuren rond eind maart is wel leuk
ik kan echt supergoed opschieten met d'r ouders en ze kan ook goed met mijn ouders omgaan echt heel erg leuk...
Heel leuk voor je maar wat draagt het bij aan dit topic?
edit: iets topuicstarter vriednleiijk gemakt/
[Dit bericht is gewijzigd door speedfreakssj op 13-03-2003 01:36]
Sorry.
Ik heb het ook gehad. Ik werd niet echt geaccepteerd bij haar ouders (ik was te kak) en mijn ouders die vonden haar niet zo...ja...hoe zeg je dat...ontwikkeld ?
Maar nu we elkaar allemaal kennen is dat eigenlijk helemaal niet meer zo. Door elkaar vaak te zien en veel te praten (borrelpraat) zorg je ervoor dat je wel geaccepteerd wordt. Vrienden misschien niet, maar acceptatie lukt wel hoor !
Dat kunnen ze echt NIET maken, ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk is
Rot voor je
quote:En DAAR zit nou juist het probleem.. Ze kennen hem niet! Je moet op 1 of andere manier zien te zorgen dat je vriend wat meer met je ouders in contact komt..
Op donderdag 13 maart 2003 00:02 schreef Vortexx het volgende:
[Verhaal..]Een zinnig gesprek met hem hebben ze nog nooit gevoerd en dat willen ze ook niet, want ze vinden dat ze hem inmiddels goed genoeg kennen... Wat moet ik hiermee...?
Succes ermee joh
Wedden dat ze met hun bek vol tanden staan?
Je ouders zijn momenteel je vijanden. Verzet je ertegen ten koste van alles. Je zult spijt krijgen als je toegeeft aan hun dwingelandij.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |