Relatie met mijn vriend is zodanig dat ik niet weet of we nog een relatie na het weekend hebben. Ik heb fantastische tijden met hem en dat al 2 jaar maar ik heb dus kids. En na 2 jaar betrekt hij de kinderen nog steeds niet in onze relatie... Ik geniet van de momenten met hem als ik mijn vrije weekend heb maar in mijn kinderweekend zie ik hem nooit.
Hij wil (nu nog) niet zijn "vrijheid" opgeven... Ik vraag ook niet of we gaan samenwonen of wat dan ook maar af en toe wat contact met de kinderen lijkt me niet teveel gevraagd... Ik geniet ook van mijn "vrijheid" en ga ook lekker stappen met mijn vriendinnen als ik zin heb.
Het is best moeilijk om een relatie met iemand aan te gaan die kinderen heeft maar als je echt van haar houd dan hoort dat er toch bij.
Afijn om een lang verhaal kort te maken, a.s. zaterdag gaan we erover praten en als er niks zinnigs uitkomt dan stop ik er mee... Ik zie hem om het weekend alleen en in die tussentijd komt hij ook zo goed als nooit ff langs...
Erge is alleen dat ik nog van hem houd en gek ben op hem maar ik moet uiteindelijk ook voor mezelf kiezen...
Dus a.s. weekend word een weekend denk ik...
*Muurbloempje wel normale antwoorden tegemoet wil zien, niet van die flutopmerkingen, heb het al moeilijk zat*
Anyway, geef je vriend de vrijheid die hij nodig heeft. Ik kan me goed voorstellen dat je deze situatie niet optimaal vind, maar je kan je vriend nu eenmaal niet dwingen om met je kids te socializen. Zoiets moet langzaam groeien. Als hij daar nog niet aan toe is, dan is dat zijn keuze om ermee te wachten. Dring hem niks op, anders word de relatie verstikkend. Succes en sterkte...
[Dit bericht is gewijzigd door nightfly op 12-03-2003 18:52]
quote:ze hebben al 2 jaar iets...dan kan hij toch ondertussen wel interrese tonen voor haar kinderen? vind ik wel iig
Op woensdag 12 maart 2003 18:48 schreef nightfly het volgende:
Dus je wilt het uitmaken omdat hij er nu nog niet toe is om met je kids op te trekken?
quote:Laten we zeggen dat dat een mede reden is....in die twee jaar heb ik ook nog nooit iets met hem en zijn vrienden gedaan en als ik wat leuks doe met mijn vrienden dan wil hij ook niet komen omdat hij dat niet wil...
Op woensdag 12 maart 2003 18:48 schreef nightfly het volgende:
Dus je wilt het uitmaken omdat hij er nu nog niet toe is om met je kids op te trekken?
In ieder geval suc6 met het gesprek. Hoop voor je dat het positief uitpakt!
quote:34....
Op woensdag 12 maart 2003 18:49 schreef U-lerZzZ het volgende:
Vrijheid opgeven? Hoe oud is je vriend dan?
Ik hoop dat het er wat uitkomt dit weekend. Zo niet : huil dan maar, brul, scheld, vloek en grom. Maar onthou : jij bent lief, mooi en bijzonder juist mét die zoontjes van je! Kan iemand dit niet zien en waarderen, then it's their loss. . Succes meid
.
quote:Thx
Op woensdag 12 maart 2003 18:52 schreef MUUS het volgende:
Hij houdt van jou en jouw zoontjes zijn een deel van jou. Hij weet dat je het leuk zou vinden als hij eens langskomt als je knulletjes er ook zijn.
Ik snap wel dat hij zijn vrijheid oid nog wil houden, maar een keertje langskomen als zij er zijn, kan toch geen kwaad, lijkt me.Ik hoop dat het er wat uitkomt dit weekend. Zo niet : huil dan maar, brul, scheld, vloek en grom. Maar onthou : jij bent lief, mooi en bijzonder juist mét die zoontjes van je! Kan iemand dit niet zien en waarderen, then it's their loss.
. Succes meid
.
*Muurbloempje ff traan moet laten*
quote:Dit vraagt om een msn gesprek, zodar ik je op msn zie, babbel ik effe met je...
Op woensdag 12 maart 2003 18:45 schreef Muurbloempje het volgende:
Voel me nu ff zwaar klo**Relatie met mijn vriend is zodanig dat ik niet weet of we nog een relatie na het weekend hebben. Ik heb fantastische tijden met hem en dat al 2 jaar maar ik heb dus kids. En na 2 jaar betrekt hij de kinderen nog steeds niet in onze relatie... Ik geniet van de momenten met hem als ik mijn vrije weekend heb maar in mijn kinderweekend zie ik hem nooit.
Hij wil (nu nog) niet zijn "vrijheid" opgeven... Ik vraag ook niet of we gaan samenwonen of wat dan ook maar af en toe wat contact met de kinderen lijkt me niet teveel gevraagd... Ik geniet ook van mijn "vrijheid" en ga ook lekker stappen met mijn vriendinnen als ik zin heb.
Het is best moeilijk om een relatie met iemand aan te gaan die kinderen heeft maar als je echt van haar houd dan hoort dat er toch bij.
Afijn om een lang verhaal kort te maken, a.s. zaterdag gaan we erover praten en als er niks zinnigs uitkomt dan stop ik er mee... Ik zie hem om het weekend alleen en in die tussentijd komt hij ook zo goed als nooit ff langs...
Erge is alleen dat ik nog van hem houd en gek ben op hem maar ik moet uiteindelijk ook voor mezelf kiezen...
Dus a.s. weekend word een
weekend denk ik...
*Muurbloempje wel normale antwoorden tegemoet wil zien, niet van die flutopmerkingen, heb het al moeilijk zat*
quote:....en vooral voor je kinderen!
Op woensdag 12 maart 2003 18:45 schreef Muurbloempje het volgende:
Erge is alleen dat ik nog van hem houd en gek ben op hem maar ik moet uiteindelijk ook voor mezelf kiezen...
Lieverd, het wordt vast een heel moeilijk gesprek voor je. Maar jij en je kinderen gaan voor, voor alles. Als hij dat niet kan (of niet wil...!) is hij niet de juiste man voor je.
Het houden van zal slijten, ook als je doorgaat met hem en hij accepteert je kinderen niet.
Sterkte.
quote:Ben er rond 9 uur denk ik...
Op woensdag 12 maart 2003 19:19 schreef ArmaniMania het volgende:[..]
Dit vraagt om een msn gesprek, zodar ik je op msn zie, babbel ik effe met je...
We zijn nu bijna een jaar verder en het gaat super!
quote:Twee jaar is, denk ik, toch lang genoeg om in ieder geval niet meer te doen alsof haar kinderen niet bestaan. Ik kan me voorstellen dat hij niet gelijk deel wil uitmaken van het gezinnetje, maar hij zou, zeker als hij van plan is de relatie lang te laten duren, toch een band met haar kinderen op moeten gaan bouwen. Dat is zowel voor iedereen van belang.
Op woensdag 12 maart 2003 18:48 schreef nightfly het volgende:
Dus je wilt het uitmaken omdat hij er nu nog niet toe is om met je kids op te trekken? Slappe reden, sorry hoor. Ik wil je heel graag opvrolijken, maar zachte heelmeesters maken nu eenmaal stinkende wonden. Ik denk dat je meer aan direct eerlijk advies hebt, dan dat ik dingen zeg alleen maar om je op te vrolijken. So, forgive me my bluntness.Anyway, geef je vriend de vrijheid die hij nodig heeft. Ik kan me goed voorstellen dat je deze situatie niet optimaal vind, maar je kan je vriend nu eenmaal niet dwingen om met je kids te socializen. Zoiets moet langzaam groeien. Als hij daar nog niet aan toe is, dan is dat zijn keuze om ermee te wachten. Dring hem niks op, anders word de relatie verstikkend. Succes en sterkte...
helaas herken ik het zelf een beetje, al is mijn situatie wel weer heel anders.. ik heb zelf al ruim 2,5 jaar met mijn vriendin, en ben echt supergelukkig met haar en hou heel veel van haar. Wil echt altijd bij haar blijven (ook al zijn we nog jong.. ik voel het gewoon), ze maakt me echt zo gelukkig..
Maar sinds 2 weken ofzo gaat het toch een stuk minder doordat we wat vaker ruzies hadden waardoor ze is gaan twijfelen.. Ook voor een deel mijn eigen stomme schuld, maarja dat is achteraf.. En het stomme is dat ik het niet eens echt zag aankomen... Twee erg moeilijke (en emotionele) weken achter de rug, waarin het echt maar net aan goed ging... Heb echt heel erg mijn best gedaan, en dat doe ik nog steeds..
Het gaat inmiddels wel weer wat beter gelukkig, maar ik ben er echt heel onzeker door geworden.. Hoop dat het gauw weer zo wordt als dat het was (zitten iedergeval weer op het goede pad), want ik voel me echt al tijden rot nu...
Je kan er verder niks mee, en ik zal je er vast niet mee opvrolijken, maarja.. Ik wens je iedergeval heel veel sterkte, en misschien komt het voor jou ook wel weer goed! Sterkte!
quote:Ik geef mijn vriend juist alle ruimte en vrijheid, daarom houd hij ook zo van me.. hij is nogal kieskeurig wat betreft een relatie aangaan... Als hij er nog niet aan toe is, is dat idd zijn keuze maar wat met mijn keuze? Ik zit ook in deze relatie, niet alleen hij. Hij geeft zelf toe dat hij in een egoistische fase zit en dat ik helemaal gelijk heb maar dat hij op dit moment niks kan veranderen aan de situatie...
Op woensdag 12 maart 2003 18:48 schreef nightfly het volgende:
Dus je wilt het uitmaken omdat hij er nu nog niet toe is om met je kids op te trekken? Slappe reden, sorry hoor. Ik wil je heel graag opvrolijken, maar zachte heelmeesters maken nu eenmaal stinkende wonden. Ik denk dat je meer aan direct eerlijk advies hebt, dan dat ik dingen zeg alleen maar om je op te vrolijken. So, forgive me my bluntness.Anyway, geef je vriend de vrijheid die hij nodig heeft. Ik kan me goed voorstellen dat je deze situatie niet optimaal vind, maar je kan je vriend nu eenmaal niet dwingen om met je kids te socializen. Zoiets moet langzaam groeien. Als hij daar nog niet aan toe is, dan is dat zijn keuze om ermee te wachten. Dring hem niks op, anders word de relatie verstikkend. Succes en sterkte...
Het is niet 3 maanden maar 2 jaar dat we bij elkaar zijn. Ik zie hem 2 weken niet en hij komt dan ook nooit eens een keer langs, ook niet als ik het een keer moeilijk heb en vergeef me maar als je echt van elkaar houdt dan neem je toch wel de moeite om eens op een andere dag bij degene te zijn die het dan ff moeilijk heeft zodat je haar/hem kan steunen. Dus kom niet aan met dat ik hem geen vrijheid geef, het gaat meer om de kleine dingen waardoor ik merk dat ik een belangrijk deel van zijn leven ben...
quote:Ben ik blij om en ik las weleens zoiets van Semtex over jouw kindjes... Maar hij is helaas niet bereid om die verandering nu te ondergaan, is "bang" dat hij een groot deel van zijn "vrijheid" verliest.... Dus ik moet beslissingen nemen, het is wat je zegt, part of the deal, whole package etc...
Op woensdag 12 maart 2003 20:13 schreef hoe-die-nie het volgende:
Tja, ik zat ongeveer in hetzelfde schuitje, gescheiden vader van twee zoontjes. Toen het vorig jaar toch wel serieuzer werd met SEMTEX en mij heb ik haar duidelijk gemaakt dat we op het punt waren gekomen dat we een keuze moesten maken. Of de banden weer wat losser maken of serieus verder, hierbij heb ik heel duidelijk aan haar gemaakt dat ze een relatie aangaat met niet alleen mij maar ook mijn twee zoontjes, het is een package deal. Take it or leave it. Dit klinkt hard maar ik wilde duidelijkheid, vooral voor mijn kindjes. Tot dat moment hadden ik ervoor gekozen om haar alleen te zien als de kinderen er niet waren en toen we elkaar echt vaker wilden zien moesten we een keuze maken. Mijn kinderen hebben het met de scheiding best moeilijk gehad en ik wilde het hen niet moeilijker maken door ze te laten wennen aan iemand die een leven met hun niet zo ziet zitten.We zijn nu bijna een jaar verder en het gaat super!
Semtex en jou wens ik hele fijne tijden toe maar dat zal vast wel lukken
quote:Je zegt het zelf al, hij neemt niet de moeite daar buiten om een keer langs te komen en je te steunen.
Op woensdag 12 maart 2003 20:48 schreef Muurbloempje het volgende:Ik zie hem 2 weken niet en hij komt dan ook nooit eens een keer langs, ook niet als ik het een keer moeilijk heb en vergeef me maar als je echt van elkaar houdt dan neem je toch wel de moeite om eens op een andere dag bij degene te zijn die het dan ff moeilijk heeft zodat je haar/hem kan steunen.
Ik zou idd dan voor jezelf en je kinderen kiezen, maar dat is heel makkelijk gezegd vanuit m'n eigen stoel.
Iig heel veel sterkte Muurbloempje
Erg moeilijk allemaal.
*Muurbloempje jullie eens hier treft i.p.v. bij B&H*
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |