Soms is het zo dat koppigheid geassocieerd wordt met de landsstreek waaruit iemand afkomstig is. Vooral in de periferie van het land schijnt deze menseneigenschap weelderig te tieren. Bijv. de provincie Zeeland is niet alleen bekend om zijn spreekwoordelijke "zunigheid", maar ook om de barse koppigheid. Of het wat met de omgeving te maken heeft of met de aanhoudende westenwinden is onbekend, maar als een Zeeuw eenmaal iets in zijn hoofd heeft dan trek je dat er met een span paarden nog niet uit. Onverzettelijk alsof hij tegen het oprukkende water vecht zal hij standvastig zijn. Waar de stadsmens allang soepel het hoofd heeft gebogen, wijkt de Zeeuw nimmer.
Het geeft aan eigenwijsheid een totaal nieuwe dimensie, vind ik altijd. Dat zeg ik, omdat ik dorgaans een meegaand karakter heb, maar me af en toe ook behoorlijk kan ingraven in de loopgraven. Ik vind eigenwijsheid en koppigheid best wel een charmante karaktertrek nl. Hierdoor verkrijgt een persoon reliëf. Het aalgladde dat aan veel mensen kleeft neigt naar onzichtbaarheid van het ego. Als je het met alles eens bent, dan ben je het ook met niets eens.
Daarom is het ook dat ik in relaties eik. vooral ook mensen prettig vind met een uitgesproken mening ergens over. Dat mag soms botsen, maar de contouren zijn tenminste duidelijk. Helaas is het zo dat dergelijke relaties over het algemeen not done zijn. Als jij met een leuke dame of andersom iets wil beginnen dan moet je zo ongeveer 1 met elkaar zijn en soms zelfs elkaars schaduw. Ook zie je in toenemende mate dat op het werk oorspronkelijkheid node gemist kan worden. We drillen elkaar tot een infame eenheidsworst en staan er blijmoedig bij te kijken. Vooral op personeelsfeestjes blijkt dan plotseling dat onderhuids toch veel broeit. Vaak kun je daar zo een broeierige literaire roman van schrijven...
Nee, geef mij maar een beetje koppigheid...
Ik persoonlijk vindt koppigheid een goede competentie, je kan vastbijten in iets en dat laat je niet gauw los. Als daarmee meegaand gepaard gaat is er op zich helemaal niets mis toch..
En tja er zijn genoeg partners te vinden die ook lekker koppig zijn en het een relatie alleen maar boeiend vinden met af en toe wat strijd dus ja
en ik kom ook uit Zeeland, puur toeval waarschijnlijk.
Ik kan je vertellen dat het niet alles is hoor.
Vaak ruzie's over gehad en zeker met andere koppige mensen.
Ik vind het wel gaaf om anderen te overtuigen van mijn mening en dat ze het daar dan mee eens zijn.
Maar dan voel ik me later schuldig.
Met lesgeven (gymles) heb je wel wat koppigheid nodig, je moet anderen immers overtuigen van je werk en wat je ze aan wilt leren.
Dan is het best handig.
Op personeelsfeestjes ben ik overigens wel meegaand, ik ben dan ook de jongste 
Het is wel okay om een eigen mening te hebben en die te laten horen en niet altijd met de flow mee te gaan, maar bij mij resulteert het soms in starheid en doordrammen. En dat is op het persoonlijke vlak niet altijd even prettig voor anderen of zelfs maar goed voor jezelf. Ik vind zelf dat ik wat minder koppig en eigenwijs moet proberen te zijn en meer moet open staan voor andere mensen.
quote:Nou in relaties en op het werk is het anders altijd de eenheidsworst die telt hoor. Ik zeg niet voor niets dat je constant gedrild wordt om precies hetzelfde te zijn dan les autres. Misschien is het tegenwoordig mode, maar bij 1 afwijkend standpunt dan lig je er uit... Je zult bijna bang worden er een eigen mening op na te houden...
Op woensdag 12 maart 2003 11:02 schreef Ripley het volgende:
Ik ben zelf koppig en eigenwijs, maar ik zie het niet zo positief eigenlijkHet is wel okay om een eigen mening te hebben en die te laten horen en niet altijd met de flow mee te gaan, maar bij mij resulteert het soms in starheid en doordrammen. En dat is op het persoonlijke vlak niet altijd even prettig voor anderen of zelfs maar goed voor jezelf. Ik vind zelf dat ik wat minder koppig en eigenwijs moet proberen te zijn en meer moet open staan voor andere mensen.