FOK!forum / Relaties & Psychologie / weer thuis gaan wonen -> valkuilen?
PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 15:13
Over twee weken ga ik (v, 22) weer terug naar mijn moeder verhuizen, na 1,5 jaar op kamers te hebben gewoond. De reden daarvoor is dat ik stage ga lopen, mijn (bij)baan moet opgeven en het dan financieel een stuk krapper ga krijgen. Het is maar tijdelijk, want na mijn afstuderen in september ga ik een baan zoeken en zelfstandige woonruimte zoeken. Ik weet echter niet precies hoe lang het gaat duren, want woonruimte vinden kan heel lastig zijn (zeker hier in de randstad ) Het kan dus misschien wel een jaar of langer gaan duren...

Iedereen raadt het me af om weer thuis te gaan wonen, omdat ik vóórdat ik het huis uit ging, behoorlijk veel ruzie met mijn moeder heb gehad. Toch staat mijn besluit vast. Ik denk dat ik een stuk zelfstandiger en volwassener ben geworden en er best mee kan omgaan. Toch zie ik er ook erg tegenop, omdat ik bang ben dat het weer zo wordt als vroeger

Wie heeft hier ervaring mee en weet wat de valkuilen zijn, waar ik op moet letten? Wie heeft tips voor me om het een beetje "draaglijk" te maken?

Ilsjuhhmaandag 10 maart 2003 @ 15:14
ik denk dat het grootste nadeel is dat je nu ineens weer moet leven naar je moeders "regels"
EggsTCmaandag 10 maart 2003 @ 15:14
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:13 schreef PiperMaru het volgende:
Over twee weken ga ik (v, 22) weer terug naar mijn moeder verhuizen, na 1,5 jaar op kamers te hebben gewoond. De reden daarvoor is dat ik stage ga lopen, mijn (bij)baan moet opgeven en het dan financieel een stuk krapper ga krijgen. Het is maar tijdelijk, want na mijn afstuderen in september ga ik een baan zoeken en zelfstandige woonruimte zoeken. Ik weet echter niet precies hoe lang het gaat duren, want woonruimte vinden kan heel lastig zijn (zeker hier in de randstad ) Het kan dus misschien wel een jaar of langer gaan duren...

Iedereen raadt het me af om weer thuis te gaan wonen, omdat ik vóórdat ik het huis uit ging, behoorlijk veel ruzie met mijn moeder heb gehad. Toch staat mijn besluit vast. Ik denk dat ik een stuk zelfstandiger en volwassener ben geworden en er best mee kan omgaan. Toch zie ik er ook erg tegenop, omdat ik bang ben dat het weer zo wordt als vroeger

Wie heeft hier ervaring mee en weet wat de valkuilen zijn, waar ik op moet letten? Wie heeft tips voor me om het een beetje "draaglijk" te maken?


Paar maandjes uitzitten....
Pushitmaandag 10 maart 2003 @ 15:15
Het word weer als vroeger maar dan erger. Bij mij dan iig. De eerste paar maanden valt het mee, maar dezelfde oude shit plus nieuwe erbij blijft langskomen.

Ik heb geen tips, behalve dan alvast weer inschrijven voor een woning eigenlijk.

Nouja suc6

PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 15:15
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:14 schreef Ilsjuhh het volgende:
ik denk dat het grootste nadeel is dat je nu ineens weer moet leven naar je moeders "regels"
Ja, en dat zijn er nogal wat Daarom zie ik er juist zo tegenop...
bliebliemaandag 10 maart 2003 @ 15:16
de regels .
Ik zie het bij mijn zusje, die woont 10 weekjes bij mijn ouders en irriteerd ze tot op het bot door niet naar hun regels te leven.

dwz. bedtijden die niet gelden dus tot 2 uur door blijven internetten, niet komen opdagen bij eten, gewoon weg blijven snachts e.d. .

PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 15:16
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:15 schreef Pushit het volgende:
Het word weer als vroeger maar dan erger. Bij mij dan iig. De eerste paar maanden valt het mee, maar dezelfde oude shit plus nieuwe erbij blijft langskomen.

Ik heb geen tips, behalve dan alvast weer inschrijven voor een woning eigenlijk.

Nouja suc6


Thanx.. zo te horen zal ik het nodig hebben...
Thrawnmaandag 10 maart 2003 @ 15:17
Ruzie krijg je gegarandeerd, want je bent je vrijheid weer kwijt.

Je moet er op rekenen dat je gewoon met heel veel restricties te maken krijgt en daarnaar gaan leven.

Ik heb ook 14 maanden uit huis gewoond, en zit nu weer bij mijn ouders. Het is niet altijd even leuk, maar het went....

bliebliemaandag 10 maart 2003 @ 15:17
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:17 schreef Thrawn het volgende:
Ruzie krijg je gegarandeerd, want je bent je vrijheid weer kwijt.

Je moet er op rekenen dat je gewoon met heel veel restricties te maken krijgt en daarnaar gaan leven.

Ik heb ook 14 maanden uit huis gewoond, en zit nu weer bij mijn ouders. Het is niet altijd even leuk, maar het went....


ik moet er niet aandenken . Zou nog liever in een boomhut gaan slapen ofzo... brrrrrr
Flierpmaandag 10 maart 2003 @ 15:17
je bent gewend je eigen regels te hanteren . . .. dat kun je nu gaan vergeten . .
Pushitmaandag 10 maart 2003 @ 15:18
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:17 schreef Thrawn het volgende:
Ruzie krijg je gegarandeerd, want je bent je vrijheid weer kwijt.

Je moet er op rekenen dat je gewoon met heel veel restricties te maken krijgt en daarnaar gaan leven.

Ik heb ook 14 maanden uit huis gewoond, en zit nu weer bij mijn ouders. Het is niet altijd even leuk, maar het went....


Mwah restricties valt mee, we (ik en me ouders) leven langs elkaar af, maar dat hou je helaas geen maanden vol. Dus af en toe zijn er dan ruzie's. En vrijheid die neemt niemand me af, ook me ouders niet. Vroeger niet en nu al helemaal niet
Flingmaandag 10 maart 2003 @ 15:20
heb je eigenlijk al gesproken/onderhaldeld over die regels? Probeer die in ieder geval duidelijk boven tafel te krijgen voordat je weer intrekt, ga daar ook echt even voor zitten. Veel ruzie komt door verkeerde/verschillende verwachtingen en als je ze niet uitspreekt, is de kans dat ze straks op één lijn liggen uiterst miniem.
PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 15:23
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:20 schreef Fling het volgende:
heb je eigenlijk al gesproken/onderhaldeld over die regels? Probeer die in ieder geval duidelijk boven tafel te krijgen voordat je weer intrekt, ga daar ook echt even voor zitten. Veel ruzie komt door verkeerde/verschillende verwachtingen en als je ze niet uitspreekt, is de kans dat ze straks op één lijn liggen uiterst miniem.
Je hebt gelijk. Ik heb er al met mijn moeder over gesproken dat ik er best tegenop zie. En ze zei dat ze zou proberen ook rekening met mij te houden. Prompt een uurtje later hadden we weer ruzie...
Dat hebben we overigens de volgende dag weer uitgepraat.

Over de regels zal er niet veel te onderhandelen zijn vrees ik (ik zal me aan dezelfde regels moeten houden als mijn broertje van 13), maar in ieder geval is de goede wil er van beide kanten.

michiel-maandag 10 maart 2003 @ 15:23
Als je je vredelievend opstelt kan er toch weinig misgaan?
Beetje respect hebben voor elkaar, en je gemiddeld genomen gewoon een beetje aan de eettijden houden enzow.
The-Chosen1maandag 10 maart 2003 @ 15:24
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:13 schreef PiperMaru het volgende:
want woonruimte vinden kan heel lastig zijn (zeker hier in de randstad ) Het kan dus misschien wel een jaar of langer gaan duren...
lucky !!! hier is de wachttijd 8 tot 10 jaar !!!
PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 15:29
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:24 schreef The-Chosen1 het volgende:

[..]

lucky !!! hier is de wachttijd 8 tot 10 jaar !!!


Hier ook, maar ik ben optimistisch Ik sta al eventjes ingeschreven en wil ook wel met een flatje in een aggenebbisbuurt genoegen nemen...
En ik hoop stiekem dat ik iets kan kopen (evt met hulp van mijn moeder...)
Flingmaandag 10 maart 2003 @ 15:31
Eerste weken zijn cruciaal, dan zet je de toon. De truc is dat je ouders je als een volwassene gaan zien i.p.v. een kind. Gedraag je dus als een volwassene; ruim je eigen zooi op (en niet alleen als iemand het vraagt), help wat mee (zal ik even die was wegstrijken), creëer gezelligheid (breng eens wat lekkers mee voor bij de koffie) waardoor het niet als last wordt gezien dat je thuiswoont maar als een plezier.

Als je je aan dezelfde regels moet houden als je broertje van 13, dan wordt het wel lastig maar als je bovenstaande tips een beetje volgt, dan worden die regels vanzelf soepel.
Ga verder zoveel mogelijk je eigen gang (buitenshuis bedoel ik dan) en oh, vergeet niet af en toe dankjewel te zeggen (want uiteindelijk is het wel heel schappelijk dat je weer een tijdje thuis mag wonen!).

Komt helemaal goed

PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 15:33
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:31 schreef Fling het volgende:
Eerste weken zijn cruciaal, dan zet je de toon. De truc is dat je ouders je als een volwassene gaan zien i.p.v. een kind. Gedraag je dus als een volwassene; ruim je eigen zooi op (en niet alleen als iemand het vraagt), help wat mee (zal ik even die was wegstrijken), creëer gezelligheid (breng eens wat lekkers mee voor bij de koffie) waardoor het niet als last wordt gezien dat je thuiswoont maar als een plezier.

Als je je aan dezelfde regels moet houden als je broertje van 13, dan wordt het wel lastig maar als je bovenstaande tips een beetje volgt, dan worden die regels vanzelf soepel.
Ga verder zoveel mogelijk je eigen gang (buitenshuis bedoel ik dan) en oh, vergeet niet af en toe dankjewel te zeggen (want uiteindelijk is het wel heel schappelijk dat je weer een tijdje thuis mag wonen!).

Komt helemaal goed


Hmmz dat zijn een paar hele goeie tips, thanx!
Ik heb er weer een beetje vertrouwen in
Peregrijnmaandag 10 maart 2003 @ 15:34
Na 4 jaar op kamers te hebben gewoond, woon ik al weer een tijdje thuis. Het is een kwestie van afspraken maken. Ik woon tijdens mijn afstuderen thuis en daarna zoek ik iets voor mezelf. Ik heb totaal geen problemen met mijn ouders, maar die had ik vroeger ook nooit. Ze laten mij totaal vrij en ik hun. Ze hebben toen ze wisten dat ik weer voor een tijdje thuis kwam de zolder verbouwd en ik heb nu de zolderetage voor mezelf. Ik vind het wel erg handig als het eten voor je klaar staat als je thuiskomt, maar je moet er wel aan denken dat alles verandert is vergeleken met vroeger. Mijn ouders accepteren mij als een volwassene, maar daar moet je je dan ook naar gedragen. Als mijn moeder bijvoorbeeld geen tijd heeft kook ik, ik help mee in huis enzevoort. En ik moet toegeven af en toe is het even aanpassen, maar je weet dat het tijdelijk is. Ik denk wel dat het natuurlijk voor iedereen verschilt, maar ik heb een goede band met mijn ouders.
PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 19:33
quote:
Op maandag 10 maart 2003 15:34 schreef Peregrijn het volgende:
Na 4 jaar op kamers te hebben gewoond, woon ik al weer een tijdje thuis. Het is een kwestie van afspraken maken. Ik woon tijdens mijn afstuderen thuis en daarna zoek ik iets voor mezelf. Ik heb totaal geen problemen met mijn ouders, maar die had ik vroeger ook nooit. Ze laten mij totaal vrij en ik hun. Ze hebben toen ze wisten dat ik weer voor een tijdje thuis kwam de zolder verbouwd en ik heb nu de zolderetage voor mezelf. Ik vind het wel erg handig als het eten voor je klaar staat als je thuiskomt, maar je moet er wel aan denken dat alles verandert is vergeleken met vroeger. Mijn ouders accepteren mij als een volwassene, maar daar moet je je dan ook naar gedragen. Als mijn moeder bijvoorbeeld geen tijd heeft kook ik, ik help mee in huis enzevoort. En ik moet toegeven af en toe is het even aanpassen, maar je weet dat het tijdelijk is. Ik denk wel dat het natuurlijk voor iedereen verschilt, maar ik heb een goede band met mijn ouders.
Ja ik heb ook een goeie band met mijn moeder, dus dat moet gaan lukken
addicted_to_jellybeansmaandag 10 maart 2003 @ 19:46
Oh my god dat zou dus echt de nachtmerrie zijn voor mij. Tip richt je kamer je eigen kamer een beetje als huiskamer in met tv daarin , dan hoef je niet steeds bij hun te zitten om tv te kijken , heb je toch nog een beetje privacy.
PiperMarumaandag 10 maart 2003 @ 19:49
quote:
Op maandag 10 maart 2003 19:46 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Tip richt je kamer je eigen kamer een beetje als huiskamer in met tv daarin , dan hoef je niet steeds bij hun te zitten om tv te kijken , heb je toch nog een beetje privacy.
Ja dat ga ik ook zeker doen. Ik heb daar best een grote ruimte, de zolder is voor mij. Het is ook echt een relaxte kamer, toen ik nog thuis woonde zat ik daar ook de hele dag.
Het enige nadeel is dat ik naar beneden moet om te internetten.
tjakk_hahadinsdag 11 maart 2003 @ 01:34
De enorme vrijheid die je nu gewend ben heb je niet meer als je thuis woont. Dan zal je weer rekening met andere (je ouders dus) Moeten houden.

Dat zal in het begin heel erg wennen voor je zijn. Maar na een tijdje wen je daar wel weer aan. En direct al inschrijven bij de wongbouwverenigen want wachten op een huisje duurt langggggggggg

Peregrijndinsdag 11 maart 2003 @ 09:17
quote:
Op dinsdag 11 maart 2003 01:34 schreef tjakk_haha het volgende:
De enorme vrijheid die je nu gewend ben heb je niet meer als je thuis woont. Dan zal je weer rekening met andere (je ouders dus) Moeten houden.

Dat zal in het begin heel erg wennen voor je zijn. Maar na een tijdje wen je daar wel weer aan. En direct al inschrijven bij de wongbouwverenigen want wachten op een huisje duurt langggggggggg


Inschrijven is zekers goed, maar dan moet je wel weten waar je komt te werken.
PiperMarudinsdag 11 maart 2003 @ 10:00
quote:
Op dinsdag 11 maart 2003 09:17 schreef Peregrijn het volgende:

[..]

Inschrijven is zekers goed, maar dan moet je wel weten waar je komt te werken.


Precies, en daar heb ik nog geen idee van! Nu is waar ik woon wel redelijk centraal gelegen, maar als ik ineens in Groningen ofzo kom te werken heb ik alsnog een probleem...
Peregrijndinsdag 11 maart 2003 @ 10:08
quote:
Op dinsdag 11 maart 2003 10:00 schreef PiperMaru het volgende:

[..]

Precies, en daar heb ik nog geen idee van! Nu is waar ik woon wel redelijk centraal gelegen, maar als ik ineens in Groningen ofzo kom te werken heb ik alsnog een probleem...


Ik ken het probleem. Zeker met de huidige arbeidsmarkt mag je blij zijn als je iets kunt krijgen straks. Je kunt niet echt eisen gaan stellen aan waar je wil wonen. Heb je een idee van waar je wil wonen? In het ideale scenario dat je zelf kunt kiezen?

Wat trouwens ook wel handig is: Ik weet niet waar je moeder woont, maar als ze in het midden van het land woont, is het handig om je daar al in te schrijven. Gaat namelijk per regio's, als je in Utrecht bijvoorbeeld ingeschreven staat dan heb je ook prioriteit in bijvoorbeeld Zeist.

Frenkiedinsdag 11 maart 2003 @ 10:10
Ik zou het echt niet kunnen,
ik heb een hele goede band met mijn ouders en kom er vaak zat over de vloer, maar er vast were wonen
Als ik volgende winter vier maanden naar het buitenland ga, dan hou ik zelfs gewoon mijn kamer hier aan. Zodat als ik terugkom ik lekker weer een plekkie voor me eigen heb.
GraPghaSTdinsdag 11 maart 2003 @ 10:11
Ik woon, na bijna 4 jaar op kamers in Leiden gewoond te hebben weer terug bij mijn ouders, ook om redelijk dezelfde redenen als jij.

Je kan je er wel erg druk om maken, maar je _gaat_ nu eenmaal terug naar het Ouderlijck Huisz. Zie het maar als een soort berusting dat je éven niet zoveel kan maken als dat je eerst kon toen je nog op jezelf woonde. Maar inderdaad, zoals al eerder is vermeld, goede afspraken en respect voor elkaars levensstijl kan een boel helpen. Al zijn het inderdaad alleen al de kleine dingen als de was netjes in de mand doen, de douche netjes achterlaten en meehelpen in het gehele huisritme. Wassen, koken, afwas, weetiketwat. En kijk eens of jullie allebei een iets langere lont kunnen hebben mbt ruzies enzo. Je zit nu eenmaal in hetzelfde schuitje, dan kan je er beter iets van maken dan er tegen te vechten. Ik ben mijn ouders ook best wel dankbaar dat het mogelijk is, jij bent niet diegene die alles opgeeft. Ook zij (in jouw geval je moeder dan) geeft een boel vrijheden op. Opeens iemand weer in huis nemen, het is best een grote stap hoor. Maar met respect, redelijkheid en een mooie dosis humor komt het echt wel goed. Het is geen strafkamp, maar je thuis.

PiperMarudinsdag 11 maart 2003 @ 10:15
quote:
Op dinsdag 11 maart 2003 10:08 schreef Peregrijn het volgende:

[..]

Ik ken het probleem. Zeker met de huidige arbeidsmarkt mag je blij zijn als je iets kunt krijgen straks. Je kunt niet echt eisen gaan stellen aan waar je wil wonen. Heb je een idee van waar je wil wonen? In het ideale scenario dat je zelf kunt kiezen?


Ja in het ideale scenario wil ik hier in omgeving Utrecht blijven wonen. Dat is waarschijnlijk ook realistisch. Aangezien ik Media en Cultuur studeer zal ik waarschijnlijk in Amsterdam/Hilversum of elders in de omgeving komen te werken.
quote:
Wat trouwens ook wel handig is: Ik weet niet waar je moeder woont, maar als ze in het midden van het land woont, is het handig om je daar al in te schrijven. Gaat namelijk per regio's, als je in Utrecht bijvoorbeeld ingeschreven staat dan heb je ook prioriteit in bijvoorbeeld Zeist.
Ik sta ingeschreven in Zeist op het moment, het zal waarschijnlijk nog minstens 2 jaar duren voordat ik daar naar m'n zin kan wonen.
In mijn moeders woonplaats Woerden kan ik me waarschijnlijk niet inschrijven omdat ik niet aan de voorwaarden voldoe: je moet een economische binding hebben. dwz een baan voor min. 20uur pw. Of een sociale binding dwz 6 van de afgelopen 10 jaar er hebben gewoond. Das beide niet het geval Terwijl ik wel in Woerden geboren ben en al m'n familie er woont Ik val net overal buiten de boot.
Maar ik moet het nog ff navragen voor de zekerheid, misschien hebben ze een regeling voor mensen zoals ik..
Skoeziedinsdag 11 maart 2003 @ 10:30
Na 3 jaar te hebben samen gewoond ben ik ook weer terug gegaan naar het ouderlijk huis. Heb er echt absoluut geen problemen mee, het enige wat ik een beetje mis is echte vrijheid. Is dus in mijn geval prima vol te houden, ook al is het alleen maar om het feit dat het me bakken met geld scheelt Ben al wel bezig met weer een eigen stekkie, maar eerst de financiën maar eens rond krijgen.
tjakk_hahadinsdag 11 maart 2003 @ 20:22
quote:
Op dinsdag 11 maart 2003 09:17 schreef Peregrijn het volgende:

[..]

Inschrijven is zekers goed, maar dan moet je wel weten waar je komt te werken.


Daar zit wat in