Ik zou eigenlijk vorige week al die controles hebben maar toen had ik vreselijk de griep.
Dat was best eng want de koorts liep aardig op. In overleg met mijn verloskundige moesten we de koorts goed in de gaten houden, boven de 39 zou wat riskant kunnen worden voor de baby. Maar gelukkig kwam de koorts niet hoger.
Medicijnen gebruiken word toch ernstig afgeraden dus dat hebben we dan ook niet gedaan. Logisch natuurlijk.
Gisteren was mijn 2e controle bij de verloskundige. Dat mijn buik inmiddels behoorlijk gegroeid was had ik zelf al aardig door. Ik pas werkelijk helemaal niks meer en loop al wat weekjes in zwangerschapsbroeken.
De vorige controle kwam mijn baarmoeder amper boven het schaambot uit, inmiddels ligt de bovenrand net onder mijn navel.
Mijn bloeddruk was prima en ik ben in 5 weken tijd maar 2 kilo aangekomen. Ongelooflijk want ik voel me veel dikker 
Voor de rest waren alle bloedonderzoeken prima, geen rare antistoffen , geen bloedarmoede en de juiste antistoffen tegen rode hond.
Eindelijk was het toen tijd om de baby's hartje te horen met de doptone.
Das een soort microfoontje die ze in je buik drukken en dan hoor je het hartje door de speaker. Kennelijk was ons hummeltje behoorlijk aan het zwemmen want ze kreeg hem niet te pakken, steeds ontglipte hij de microfoon weer.
Uiteindelijk heeft ze met haar ene hand mijn baarmoeder wat kleiner en klem gedrukt en kon ze met het microfoontje de baby "vastpinnen". Wat is dat een geweldig gehoor zeg " boem boem boem boem" heel snel hoor je zo'n hartje kloppen. De tranen schoten in mijn ogen.
Vandaag was het tijd voor de 2e echo in het ziekenhuis. De vorige keer was er sprake van dat de placenta te laag in de baarmoeder lag en misschien zelfs de uitgang blokkeerde.
Vandaar deze 2e echo om te kijken of met het groeien van de baarmoeder, de placenta ook wat hoger is uitgekomen.
Wat meteen heel duidelijk was dat die kleine veel meer ruimte tot zijn beschikking had dan de 1e keer. Hij lag op zijn kopje ondersteboven in mijn buik, met zijn ruggetje naar het beeld.
Stilliggen om eens goed alles te bekijken was er niet bij. Hij draaide alle kanten op en was vreselijk druk met het vermijden van het in beeld komen.
We hebben vreselijk gelachen want de echoscopiste wilde van alles meten, zijn lengte, de doorsnede van zijn hoofdje, de lengte van zijn beentjes. Maar het leek wel een wedstrijdje schoonzwemmen, hij draaide alle kanten op behalve de goede.
Hij is ongeveer 15 a 16 cm nu en alles zit er op en eraan.
De placenta ligt keurig aan de rugzijde van de baarmoeder en helemaal niet voor de uitgang. Dat vergroot de kans weer op een normale bevalling.
Er zijn wat foto's gemaakt van de baby maar de kwaliteit is niet zo best.
We gaan op zoek naar een echobureau hier in de buurt voor een zogenaamde "pret echo".
Duidelijke foto's en een videoband lijkt ons zo leuk, dan kunnen de familieleden ook eens kijken naar onze schoonzwemmer.
De volgende controles zijn weer eind januari, de gewone controle bij de verloskundige en nogmaals een echo in het ziekenhuis. Dan is de baby namelijk ruim 20 weken en kunnen ze kijken of het ruggetje goed sluit. Zo sluiten ze voor de bevalling een "open ruggetje" uit.
Ow ja , ik heb het steeds over een "hem" maar het geslacht weten we nog niet hoor.
Willen we eigenlijk ook niet weten , maar voor het gemak hebben we het maar over een hem.
... Fijn, dat alles zo goed gaat, lekker ook: dat zwemmen, als 'hij 'dan wat groter is, kan volgens mij je dat ook aan de buitenkant zien...alienbuikkie: voetje hier, voetje daar!En meteen de laatste feestdagen gehad dat jullie nog jong en onbezonnen waren, volgend jaar zijn jullie verantwoordelijke ouders van een baby.. Sjonge!
quote:AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
Op 28 december 2000 16:45 schreef Catootje het volgende:
En meteen de laatste feestdagen gehad dat jullie nog jong en onbezonnen waren, volgend jaar zijn jullie verantwoordelijke ouders van een baby.. Sjonge!
En daar kom je nu pas mee aan *snif snif*
Nee nu serieus, het was een pracht gezicht om die kleine zo lekker rond te zien spartelen.
Ik vind het fijn om daar reacties op te krijgen.Veel zwangerschap plezier,groetjes van mij.
Ik voel me wel heel bijzonder, en dat komt voornamelijk denk ik omdat Clark me heel bijzonder behandeld. Hij is echt ongelooflijk lief voor me en we zijn nog nooit zo close geweest als nu. Het is echt een heel bijzonder gevoel om samen naar zo'n kindje toe te leven.
Ik krijg al een aardig buikje en ook mijn borsten mogen eindelijk eens gezien worden 
Volgens de verloskundige kan ik de komende weken het eerste "gevoel" van het kindje gaan ervaren. Ik ben heel benieuwd, het is me omschreven als een plopje in je buik dus we wachten daar eigenlijk vol spanning op.
Ik lees me helemaal suf , allemaal boeken met ervaringen van vrouwen en hun verhalen over de bevalling.
Ik heb bijzonder genoten van het nieuwe boekje van Daphne Deckers. Die beschrijft op humoristische en nuchtere wijze wat er allemaal met haar lichaam en emoties gebeurde tijdens de zwangerschap.
Voor de rest zijn we erg druk met plannen maken, hoe gaan we de kinderkamer doen, wat moeten we allemaal nog in huis halen, waar vinden we een kinderdagverblijf etc. etc.
Er is nog genoeg te regelen en gelukkig hebben we daar ook nog even de tijd voor
), Mijn vriend begint leuke kindjes aan te wijzen, vrienden kopen opvoedboekjes..heel raar allemaal! Nu roept iedereen in onze vriendenkring (een enkeling daargelaten, die zijn al met family gestart)nog dat ze jaren wilen wachten. Wij ook hoor! Ik ben verre van zwanger, dat zou nu ook helemaal niet slim zijn.. Maar iedereen die nu een huis koopt, houdt rekening met babyruimte en zo,.. Erg grappig!
Leuk om te horen dat het zo goed gaat!
Heb je al 'plop' gevoeld? 
Heel veel geluk (dat moet lukken), gezondheid en liefde toegewenst voor jullie drietjes in 2001.
Nog maar even geduld hebben.
Ik heb wel een afspraak gemaakt bij een echo bureau. Daar kunnen ze een "pret-echo" maken waarbij je een videoband krijgt plus 8 foto's van het kindje. Ze kunnen zelfs, als het kindje een beetje stil ligt, een 3D opname maken.
20 januari hebben we de afspraak en ik ben heel benieuwd.
Verder heb ik ons opgegeven voor kraamzorg, dat zijn dingen die je nu al moet regelen.
Een collega van mij , die omstreeks dezelfde periode een kindje verwacht, heeft de hele babykamer al klaar.
Soms voel ik me zo hopeloos onvoorbereid maar aan de andere kant, ik heb toch nog tijd genoeg.
We hebben al een box, badje, autostoeltje en een bedje.
De commode kunnen we binnenkort bij iemand ophalen. Het zijn allemaal 2e hands spulletjes die Clark gaat voorzien van een nieuw laagje (acryl) verf.
Het bedje en het wiegje komen bij mijn schoonouders vandaan, daar heeft Clark nog in gelegen.
Een collega van Clark vertelde mij gisteren over alle handige dingen die hij heeft gekocht voor zijn aanstaande kindje. Een flessenwarmer met autostekker bijvoorbeeld.
Ik denk dat het tijd word dat Clark en ik wat babywinkels in gaan duiken want ik wist geeneens dat dat bestond.
De ontwikkeling van mijn buik gaat nu echt hard, je kan er niet meer omheen : ik heb een zwanger buikje.
Je merkt ook meteen dat mensen je anders bekijken. Ik krijg allemaal zoetsappige of meelevende of stralende blikken toegeworpen van andere mensen.
De angst slaat nu ook af en toe aardig toe, hebben we hier wel goed aan gedaan, ben ik wel volwassen genoeg om een kind op te voeden, kunnen we dit allemaal financieel nog wel redden straks, wat als het kindje niet gezond is etc etc.
Heerlijk zo'n hormonenstorm 
Gelukkig kan ik 10 minuten later alweer hopeloos in een deuk liggen met Clark die mij dan probeert op te fleuren.
Ik voel de beebie !!!!!
Geweldig he, ik loop al de hele dag als een wezenloze te stralen
Gistermiddag in de auto voelde ik een soort "plopjes" in mijn buik. Nou voel ik dit wel vaker ( en dan zijn het meestal mijn darmen) maar dit was anders.
Ik twijfelde wel meteen , is dit het wel, voel ik dit wel goed, is het geen wishful thinking.
Maar nee, vanmorgen in de auto voelde ik het weer. Gek op autorijden zeiden wij al tegen elkaar. Het voelt als een soort gekriebel van binnenuit tegen de buitenwand van mijn buik. Geweldig gevoel en ik moet er ook vreselijk om lachen.
De hele dag vandaag kon ik op de raarste momenten ineens in lachen uitbarsten.
Ik heb het maar even uitgelegd op mijn werk want ik werd een beetje raar aangekeken
Het is echt een fantastisch gevoel en jammer genoeg kan ik het niet goed omschrijven. Clark is namelijk ook wel benieuwd hoe dat voelt maar het is gewoon moeilijk uit te leggen. Binnenkort kan Clark het zelf voelen aan de buitenkant van mijn buik.
quote:ach...ik ben 29 weken zwanger en heb het kamertje nog lang niet klaar...
Op 04 januari 2001 14:54 schreef Lois het volgende:
Een collega van mij , die omstreeks dezelfde periode een kindje verwacht, heeft de hele babykamer al klaar.
Soms voel ik me zo hopeloos onvoorbereid maar aan de andere kant, ik heb toch nog tijd genoeg.
...maar dit kan niet meer missen: hij zit er!! (autorijden schijnen ze vaak lekker te vinden, als ie later jankt: de auto in..schijnt)Goh, wat zou ie daarbinnen aan het doen zijn dan? zwemmen en dan tegen de wand botsen? Met zijn armpjes en beentjes wapperen? Zou dat nu kunnen? Stoer, zeg!
Voel je je trots?
In jou, lieverd, groeit JULLLIE kind.
Lekker veilig, warm, gekoesterd bij zijn eigen mamma kan hij verder groeien.
(Ik zit dit met een brede glimlach te tikken.)
[Dit bericht is gewijzigd door Kielef op 09-01-2001 20:56]
quote:GAAAAAAAAAAFFF!!!!!!!
Op 09 januari 2001 19:07 schreef Lois het volgende:Ik voel de beebie !!!!!
quote:Leuk je hier weer te zien Lily! Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Op 09 januari 2001 20:28 schreef lily het volgende:
ach...ik ben 29 weken zwanger en heb het kamertje nog lang niet klaar...
En terecht,je bent een trotse .a.s. moeder dat ken ik zo uit je verhalen halen.
Veel zwangerschap plezier, Ingrid.
En hoeveel weken moet je nog Lois?
miss you!
Dat moet volgens mij een heerlijk gevoel zijn!
Ik blijf vol spanning je verhalen volgen!
We zijn er al achter dat de beebie beweging het leukst vind. In de auto, op de pont, in de tram daar is ie het actiefst.
Voor de rest kijken we vol spanning uit naar de pretecho volgende week zaterdag.
Als alles goed is eindelijk een videoband om aan de familie te laten zien.
Nu zijn we druk bezig met het regelen van de praktische zaken voor later, kinderopvang en andere werktijden enzo. Rottige dingen om allemaal te regelen omdat je er te weinig van weet maar we worden langzaam wijzer.
Het is nog even toestand maar we komen er wel uit.
Nog regelmatig wat schopjes van je "Kleintje"?
Kom op, we willen een update zien
* Barb is benieuwd hoe het gaat!
Ik wilde eigenlijk de update "bewaren"voor aankomende zaterdag en dan het geheel illustreren met foto's van de pretecho.
Maar jullie zijn ongeduldig
Oke hoe gaat het nu??
De kleine schopt zich wezeloos, het is echt geweldig. De schopjes zijn niet hard genoeg om aan de buitenkant van mijn buik te voelen maar van de week gebeurde toch iets geweldigs.
Clark had zijn handen op mijn buik en we zaten ingespannen te proberen of hij iets voelde. "voel je dit? " Nee. en dat ging zo een tijdje door. Toen gaf die kleine ineens een enorme poeier en en terwijl ik AU riep zat Clark ineens vol ongeloof naar mijn buik te staren. Die had hij wel gevoeld
Hardstikke leuk was dat.
Gisteravond waren we bij een vriendin van de buurvrouw. Die zou wel wat handige spulletjes voor ons hebben van haar eigen kinderen.
Eenmaal op zolder aangekomen stond daar een prachtige commode en een baby bedje.
Hardstikke mooi nog, alleen niet helemaal onze kleur ( spierwit met roze bloemetjes).
Clark gaat het binnenkort schilderen en dan hebben we zo'n beetje de babykamer kompleet.
Na de echo zaterdag gaan we ook de kinderwagen bestellen, al dat soort dingen heeft een levertijd van ruim 12 weken dus daar word het onderhand wel tijd voor.
Ik voel me nog steeds fantastisch, wel wat moeier dan normaal maar dat is wel logisch denk ik. Het is gelukkig allemaal een stuk beter dan de eerste 3 maanden. Vlees en koffie zijn geen dingen meer die me vreselijk misselijk maken. Ik eet weer met smaak en veel ook
Ik "waggel" volgens Clark bijzonder komisch.
Het is een bepaald soort loopje dat je bij alle zwangere vrouwen herkent.
Affijn, zaterdag de pret echo en dan vertel ik verder.
Hardstikke leuk trouwens die belangstelling, ik geniet er echt van 
Want het is toch het mooiste vindt ik personelijk wat er op de wereld bestaat ZWANGER zijn.
Ik had nog even een tipje erg leuk tenminste dat vonden wij toen ik zwanger was:
Dan maak je je buik bloot en leg er iets kleins op bv een heel klein speelgoedbeestje of een plastic beker,dan pas zie je het heel goed als de kleine beweegt.
Groetjes van mij weer en nogmaals heel veel zwangerschap plezier.
Ingrid.
Knuffel van mij voor jullie drieën!
Een mooie video?
Mooie foto's?
VERTEL...
We zitten hier vol spanning te wachten hoor!
quote:Welnee Kleintje, we hebben dit topic met foto's allang ontdekt hoor.
Op 21 januari 2001 21:16 schreef Kleintje het volgende:
En.. hoe was de pretecho?
Een mooie video?
Mooie foto's?
VERTEL...
We zitten hier vol spanning te wachten hoor!
Wordt er helemaal blij van
Heerlijke tijd he Lois en Clark!
Geniet ervan
Ik ga het nu volgen we zijn gelijk allemaal een beetje zwanger