Ik moet haar loslaten

FOK!forum / Relaties & Psychologie / Ik moet haar loslaten

Nilis	donderdag 6 maart 2003 @ 04:34
	2 jaar geleden kreeg ik iets met een meisje waar ik al jaren een zwak voor had. Omdat ze 4 jaar jonger was manifesteerde zich dat anders, maar toen ze 16 was werd ik verliefd op haar. Toen we iets kregen (ze was inmiddels 17, ik 21) was ik de gelukkigste jongen op aarde, maar ook bezorgd...Ik was namelijk haar eerste serieuze vriendje en ik wist dat er een moment ging komen dat ze nieuwsgierig zou worden hoe het met iemand anders is (ook seks enzo). Zij zei altijd dat ze zich dat niet kon voorstellen en dat ze mij nooit meer kwijt wilde... Ik heb de angst dat dit zou gebeuren maar weggestopt, ze zei immers bijna iedere dag dat ze van me hield. Maar helaas is dat moment nu wel gekomen. 3 weken geleden om precies te zijn. als donderslag bij heldere hemel. Ik snap haar heel goed, en ik weet dat het goed is zo, maar ik heb zoveel moeite met het loslaten...ik hou écht van haar. Ze zegt ook nog van mij te houden en dat als ik de ware ben het uiteindelijk toch allemaal wel goed komt...ooit. Maar ik wil niet wachten op ooit, want wie weet komt ze wel een andere 'ware' tegen... Ik moet haar loslaten, ik weet het, maar het is zo moeilijk...Iemand een goed advies over hoe hiermee om te gaan??
Suncross	donderdag 6 maart 2003 @ 04:42
	Heb je toevallig ook vrienden? zo ja, ga met hun praten. En dan zullen zij je in je (mits het goede vrienden zijn) standpunten (vrijlaten ed) steunen. je bent, statistisch gezien op 1/5 van je leven. Nooit vergeten. En dan komen de oh zo vertrouwde en voor bullshit aangeziene adviezen van je moeder weer boven. er komt wel een ander. wacht maar.
thetruth	donderdag 6 maart 2003 @ 05:02
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 04:42 schreef Suncross het volgende: Heb je toevallig ook vrienden? zo ja, ga met hun praten. En dan zullen zij je in je (mits het goede vrienden zijn) standpunten (vrijlaten ed) steunen. je bent, statistisch gezien op 1/5 van je leven. Nooit vergeten. En dan komen de oh zo vertrouwde en voor bullshit aangeziene adviezen van je moeder weer boven. er komt wel een ander. wacht maar. ga slapen
MrCaBLeGuY	donderdag 6 maart 2003 @ 05:13
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 05:02 schreef thetruth het volgende: ga slapen blijf ontopic, quote geen 20 regels als jouw reactie 1 regel is, zeker niet als die ook nog onder het bericht zelf staat. Tsja op zich is dat meisje natuurlijk een beetje verwarrend bezig. Enerzijds zeggen van je te houden er te zeggen dat je de ware bent anderzijds niet met jou door willen gaan (zij heeft het uitgemaakt ga ik voor het gemak even van uit). Niet alleen zij kan iemand anders tegen komen maar ook jij, en welicht wordt dat voor jou dan de ware en heeft dit meisje als ze dan terug komt dikke pech. Als ik jou was zou ik er gewoon met haar over praten, en kijken wat jullie nou zelf allebei willen. Als het haar nou louter gaat om sex-ervaringen met andere jongens kunnen jullie hier wellicht afspraken over maken en toch bij elkaar blijven (als het heeel erg de ware voor je is) want je zegt in je post al dat je daar opzich begrip voor heb. En tsja, als je open kunt staan voor een iets minder monogame relatie zou dat een optie zijn. Kort samengevat, vraag/verlang van haar duidelijkheid. Gaan we wel verder of gaan we niet verder. Want leven in hoop is ook geen doen, je kan moeilijk thuis af zitten wachten of haar volgende relatie wel of niet slaagt lijkt me. Suc6
Lopat	donderdag 6 maart 2003 @ 06:07
	Ja dat is lastig zeg... maar dat maakt het leven ook leuk, ik bedoel als jij nu al vast zou zitten aan een meisje.. en de rest van je leven vast stond... niet echt spannend... Gelukkig heb je je dit allemaal al beseft. zoals suncross al zei... er komt echt weer een ander in je leven..
bolivian	donderdag 6 maart 2003 @ 06:18
	Dat valt niet mee, de "vrouw van je dromen" loslaten. Natuurlijk ben je er van overtuigd dat zij de enige is. Maar nee, dat is ze waarschijnlijk niet. Er is namelijk een groot aantal "waren". Het probleem is om de eerste te vergeten. Elke volgende modelleer je naar de eerste en vaak is zelfs die eerste niet meer karakteristiek voor zichzelf... Waar blijf je dan... Ik denk dat het nu ongetwijfeld nog erg moeilijk is [trust me, het is voor mij 9 jaar geleden!], maar de zekerheid komt nog. Met een beetje geluk is zij het zelf, maar het kan ook maar zo een andere "ware" zijn. Er zijn genoeg "waren", of "fish in the sea", zoek en gij zult vinden. So will she... [Dit bericht is gewijzigd door bolivian op 06-03-2003 06:22]
bolivian	donderdag 6 maart 2003 @ 06:20
	[edit: dubbel]
ratpack	donderdag 6 maart 2003 @ 08:31
	Pasklare adviezen? Nee, daarvoor verschillen mensen te veel. Praten erover helpt. En als zij overtuigd is van haar keuze, dan moet je dat niet teveel of zelfs helemaal niet met/tegen haar doen. Dat leidt meestal tot een beetje teveel zelfkastijding. Voor de rest is het een beetje gaan met de "flow", als je je klote voelt, laat dat dan ook gewoon toe. Daartegenover, als je je lekker voelt, laat dat dan ook gewoon toe en sla dat niet gelijk kapot met depressieve gedachten (ik spreek uit ervaring ) En heel cliché, probeer dingen te doen waar je veel plezier uithaalt. Plan leuke dingen voor de komende tijd om naar uit te kijken. Ga niet actief op zoek naar iemand anders, want daar raak je alleen maar opgefokt van. Maar goed, zoals gezegd iedereen verschilt. Everything Happens For A Reason (ook een dooddoener maar wel fijn om in te geloven. Cheer Up )
EggsTC	donderdag 6 maart 2003 @ 08:41
	Niet aant lijntje laten houden,.. gewoon zeggen dat ze het kan vergeten als ze terug komt.
mandy24	donderdag 6 maart 2003 @ 10:06
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 08:41 schreef EggsTC het volgende: Niet aant lijntje laten houden,.. gewoon zeggen dat ze het kan vergeten als ze terug komt. Mee eens, zonde van de tijd. Kan je beter investeren in andere dingen.
dikkiedik87	donderdag 6 maart 2003 @ 10:09
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 08:41 schreef EggsTC het volgende: Niet aant lijntje laten houden,.. gewoon zeggen dat ze het kan vergeten als ze terug komt. idd, ex hield mij ook aan het lijntje. Zo van we blijven vrienden en het kan goed komen want ik hou van je blablabla En nu? Ik weet pas sinds het uit is hoeveel ik voor hem beteken!! NIX Als ze nog steeds van je houdt zal ze reageren als je zegt dat ze het kan vergeten, zo niet dan weet je dus genoeg
fairy01	donderdag 6 maart 2003 @ 10:17
	geloof me er komt weer een moment dat je je goed voelt en je niet meer voor kunt stellen dat je je zo klote hebt gevoeld. Een advies probeer zo veel mogelijk bij haar uit de buurt te blijven want in het begin blijft het trekken en kan het gebeuren dat als er eventueel in de toekomst nog een kans zou zijn dat je die gaat verzieken door haar niet de ruimte te geven. Als het voor haar echt over is heeft dat dan toch verder geen zin en zou jij het prettig vinden dat ze bij je terug komt omdat jij "zielig" bent? want als ze echt nog van je houd maar geen relatie meer met je wil heb je daar ook nog een grote kans op en een ding heb ik wel geleerd in de relaties die ik gehad heb, ik wil op de eerste plaats staan en het belangrijkst zijn voor mijn relatie en zeker niet een blok aan iemands been zijn dus veizel je ego op en go for it! Leef het leven en geniet van iedere seconde met of zonder haar want geloof me je bent het jezelf verplicht
fairy01	donderdag 6 maart 2003 @ 10:21
	en dan nog iets.... als zij niet net zoveel van jou houd als jij van haar ga je jezelf wegcijferen en tekort doen. Zij zal dat op een gegeven moment in gaan zien en zich erdoor ongelukkig voelen, je uiteindelijk toch loslaten omdat je meer verdient. Keep that in mind.....
RemCOW	donderdag 6 maart 2003 @ 11:24
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 04:34 schreef Nilis het volgende: Ik moet haar loslaten, ik weet het, maar het is zo moeilijk...Iemand een goed advies over hoe hiermee om te gaan?? Laat haar dan ECHT los. Ga niet van binnen denken 'misschien komt ze wel terug.' Nee, ze komt niet terug!! Zoek afleiding, ga met vrienden rondhangen, doe dingen die je anders niet kon omdat je tijd kwijt was aan je vriendin. Weet ik veel, maar 't belangrijkste is wel dat je voor jezelf ook duidelijk maakt dat 't gewoon over is.
Moodymen	donderdag 6 maart 2003 @ 11:51
	Heb een beetje hetzelfde meegemaakt... Tis erg lastig en heb het er nu nog steeds een beetje moeite mee. Het is moeilijk iemand los te laten waar je 24 uur per dag aan denkt, waar je ieder moment van de dag samen mee wilt zijn en dan opeens is dat over... In het begin kon ik het ook niet, ben zoveel mogelijk andere dingen gaan doen maar iedere keer werd ik wel weer door iets herinnerd aan haar waardoor ik toch weer een beetje wegzakte.... Nu ben ik een beetje zover dat ik het los kan laten en me op andere dingen kan focussen en dat is het beste wat je kan doen... andere dingen, in het begin zal het je wel niet boeien maar beetje bij beetje leer je de plezier van dingen weer inzien waardoor het stapje voor stapje gaat... Forceer het niet een laat de pijn over je heen komen, je moet er niet voor weglopen maar het onder ogen zien... Sterkte iniedergeval
graspoeper	donderdag 6 maart 2003 @ 12:30
	love hurts ik denk dat het inderdaad het belangrijkste is dat je je realiseerd dat je een keuze gaat maken. ik geef geen advies welke keuze je moet maken, want dat moet je voor jezelf bepalen. maar ik denk wel dat als je een keuze maakt, dat je daar dan ook naar moet leven, dus als je kiest om haar los te laten, laat haar dan ook écht los. ga leuke dingen doen met vrienden, zoek afleiding in sport enz enz.
Ludwig	donderdag 6 maart 2003 @ 12:40
	Let her go. You're only hurting yourself...
EggsTC	donderdag 6 maart 2003 @ 12:53
	If you love something, let it go If it comes back to you, its yours... If it doesn´t.... -it never was
SadKingBilly	donderdag 6 maart 2003 @ 13:08
	Gewoon laten gaan. Ze zegt wel dat ze nog van je houdt, (en misschien doet een deel van haar dat ook nog wel; hoewel het waarschijnlijk meer te maken heeft met gewenning) maar ze is al over je heen - anders kon ze het niet uitmaken - en kijkt nu verder. De kans dat dit ooit nog weer goed gaat komen is kleiner dan nihil, en het verstandigste advies is dan nu ook: denk terug aan een mooie tijd in je leven samen met haar, en hou het daarbij. Mocht ze ooit nog beslissen,dat ze beter bij jou past dan bij iemand anders, dan is dat 100% haar beslissing; daarop zul je nooit enige invloed kunnen uitoefenen. Bovendien moet je dan nog steeds leven met de gedachte dat ze, nu ze vrij is, ook kan slapen met anderen, en dezelfde dingen die ze ooit tegen jou zei (ik hou van je en wil je nooit meer kwijt blabla) dan waarschijnlijk ook tegen hem / hen zegt. Zo werkt dat nu eenmaal in de liefde, en als je over haar heen bent en weer een nieuwe vriendin krijgt zul jij die dingen ook tegen haar zeggen... Wacht maar af. Natuurlijk blijft het klote om iemand te verliezen waar je gek op bent, dat zal iedereen hier beamen.
Snoetje	donderdag 6 maart 2003 @ 13:10
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 12:53 schreef EggsTC het volgende: If you love something, let it go If it comes back to you, its yours... If it doesn´t.... -it never was dat is em.. (ik was even kwijt hoe ie psies in elkaar zat) this says it all... heeft voor mij wel geholpen, hoe gek het misschien ook klinkt. komt er op neer dat je niet moet blijven hopen, maar gewoon door moet gaan..als ze echt voor je kiest komt ze zelf naar je terug.
Brave_Sir_Robin	donderdag 6 maart 2003 @ 13:13
	Ga gewoon eens een potje lekker lopen janken. Alles eruit gooien, het helpt echt. En schrijf al je gedachten, gevoelens op papier. Dan hoef je niet steeds hetzelfde steeds opnieuw te gaan denken, dan weet je dat het op papier staat. Het is even lastig op gang komen maar het heeft mij in ieder geval wel geholpen. Heel veel sterkte!
Nilis	donderdag 6 maart 2003 @ 15:42
	Bedankt voor alle adviezen, doet me zeker goed! Ik weet ook dat ik haar los moet laten, dat is het beste voor allebei. Als we namelijk echt bij elkaar zouden horen is het niet goed om zo jong en onervaren al in een vaste relatie te zitten (ze was ook mijn eerste echte vriendin). Dat zou zich op den duur gaan wreken (want beiden zouden op den duur nieuwsgierig worden naar anderen). Anyway: bijkomend probleem is dat ze een goede vriendin van m'n zusje is, en dat ik op 'zakelijk' gebied nog met haar stiefvader te maken heb. We worden dus nog regelmatig met elkaar geconfronteerd. Dat maakt de zaak wel wat lastig. Ze heeft overigens ook al laten weten dat ze al spijt heeft gehad van haar beslissing, maar dat ze toch door wil zetten omdat ze weet dat dit gevoel toch weer terug zou komen...ooit. Door dit soort uitspraken ga je jezelf onbewust toch hoop geven, en dat is niet goed. Waarom rijmen gevoel en ratio nou nooit met elkaar?!?!?!
daNpy	donderdag 6 maart 2003 @ 15:49
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 15:42 schreef Nilis het volgende: Waarom rijmen gevoel en ratio nou nooit met elkaar?!?!?! Gevoel en verstand rijmen ook nooit
Hellracer	donderdag 6 maart 2003 @ 15:56
	Ik heb ruim twee maanden geleden de "vrouw van mijn leven" verloren (zij maakte het uit, zei time out afijn). Zit er ook erg mee maar het leven gaat verder ik ga zondag naar het theater met een hele lieve knappe meid waar ik verliefd op geworden ben. Misschien iets te vroeg maar ja soms lopen die dingen zo. ik dacht ook ik kom er nooit meer eentje tegen. Zo zie je maar het leven heeft altijd een verrassing voor ons in petto. Ook voor jou, sterkte.
Brave_Sir_Robin	donderdag 6 maart 2003 @ 16:26
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 15:42 schreef Nilis het volgende: Ze heeft overigens ook al laten weten dat ze al spijt heeft gehad van haar beslissing, maar dat ze toch door wil zetten omdat ze weet dat dit gevoel toch weer terug zou komen...ooit. Door dit soort uitspraken ga je jezelf onbewust toch hoop geven, en dat is niet goed. Mijn ex zei ook heel vaakdat ze spijt had van dingen die ze had gedaan. Lekker makkelijk is dat, eerst vanalles doen en dan jezelf er vanaf maken met zeggen dat je spijt hebt. Niets van aantrekken en je eigen plan trekken, hoe moeilijk dat nu ook is. Je moet nu eerst aan jezelf denken, het is haar keuze geweest, respecteer dat.
Nilis	donderdag 6 maart 2003 @ 18:40
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 13:08 schreef SadKingBilly het volgende: Gewoon laten gaan. Ze zegt wel dat ze nog van je houdt, (en misschien doet een deel van haar dat ook nog wel; hoewel het waarschijnlijk meer te maken heeft met gewenning) maar ze is al over je heen - anders kon ze het niet uitmaken. Dat laatste vraag ik me dus af. Naar haar eigen zeggen kwam het idee ineens in haar opzetten. De avond daarvoor hadden we het in bed nog over de namen van onze toekomstige kinderen gehad Maar goed, ik heb in meerdere 'uitmaak topics' gelezen dat dat bij vrouwen gebruikelijk is.... Maar goed, ik ga nu lekker m'n eigen dingen proberen te doen, en zal geen contact met haar zoeken (dat ik haar tegen ga komen is onvermijdelijk, maar goed, ik zie wel hoe dat gaat)...Kprobeer gewoon te kijken naar wat het leven mij nog meer te bieden heeft.. Pfff, ik wist niet dat liefde zo mooi, maar ook zo medogenloos kan zijn... quote: Op donderdag 6 maart 2003 16:26 schreef Brave_Sir_Robin het volgende: [..] Mijn ex zei ook heel vaakdat ze spijt had van dingen die ze had gedaan. Lekker makkelijk is dat, eerst vanalles doen en dan jezelf er vanaf maken met zeggen dat je spijt hebt. Niets van aantrekken en je eigen plan trekken, hoe moeilijk dat nu ook is. Je moet nu eerst aan jezelf denken, het is haar keuze geweest, respecteer dat. You are sooo right!
Brave_Sir_Robin	donderdag 6 maart 2003 @ 18:46
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 18:40 schreef Nilis het volgende: [..] Dat laatste vraag ik me dus af. Naar haar eigen zeggen kwam het idee ineens in haar opzetten. Dat lijkt me stug. Met zoiets loop je echt al wel een tijdje in je maag voordat je de stap neemt om het echt uit te maken. Als het een opwelling was geweest, en ze het dus eigenlijk niet meende, dan was ze al wel weer bij je terug geweest. (hoe zo'n relatie er dan ook uit zal zien) Laat je niet aan het lijntje houden jongen. Da's zo makkelijk.
Nilis	donderdag 6 maart 2003 @ 18:50
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 18:46 schreef Brave_Sir_Robin het volgende: [..] Dat lijkt me stug. Met zoiets loop je echt al wel een tijdje in je maag voordat je de stap neemt om het echt uit te maken. Als het een opwelling was geweest, en ze het dus eigenlijk niet meende, dan was ze al wel weer bij je terug geweest. (hoe zo'n relatie er dan ook uit zal zien) Laat je niet aan het lijntje houden jongen. Da's zo makkelijk. Ik doe m'n best om me niet aan t lijntje te houden. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat ze me als een vangnet ziet. Ik ken haar als een heel eerlijk persoon, die niet lang met zoiets kan rondlopen zonder dat ik het weet. Maar goed, misschien heb ik me wel verschrikkelijk in haar vergist. Wat overigens ook meespeelt (niet onbelangerijk) is een collega van haar die haar meer dan leuk vindt. Ze zei geschrokken te zijn van het feit dat ze inging op zijn geflirt. Op de vraag of ze verliefd op hem was kon ze geen antwoord geven. Ik heb honderd keer gevraagd of ze me alsjeblieft niet wilde sparen door het te ontkennen, want dan zou de klap later nog eens keihard terugkomen als het wel zo blijkt te zijn. Maar ze kon me dus echt geen antwoord geven. [Dit bericht is gewijzigd door Nilis op 06-03-2003 18:55]
Brave_Sir_Robin	donderdag 6 maart 2003 @ 18:54
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 18:50 schreef Nilis het volgende: [..] Ik doe m'n best om me niet aan t lijntje te houden. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat ze me als een vangnet ziet. Ik ken haar als een heel eerlijk persoon, die niet lang met zoiets kan rondlopen zonder dat ik het weet. Maar goed, misschien heb ik me wel verschrikkelijk in haar vergist. Vangnet verhaal, ja daar moet je zeker niet aan mee gaan werken, daar ben je veel te goed voor. Mijn ex was ook heeeeeel eerlijk, zou noooooooooooit iets kunnen beginnen met een jongen die haar met smsjes bestookde (heel ander verhaal), maar... ach je raadt het al. Ze kan wel eerlijk zijn over feiten, maar is ze ook oprecht over gevoelens?
Nilis	donderdag 6 maart 2003 @ 18:59
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 18:54 schreef Brave_Sir_Robin het volgende: [..] Vangnet verhaal, ja daar moet je zeker niet aan mee gaan werken, daar ben je veel te goed voor. Mijn ex was ook heeeeeel eerlijk, zou noooooooooooit iets kunnen beginnen met een jongen die haar met smsjes bestookde (heel ander verhaal), maar... ach je raadt het al. Ze kan wel eerlijk zijn over feiten, maar is ze ook oprecht over gevoelens? Kijk daar heb je 't al. Volgens mij hebben we een vrij identieke situatie meegemaakt... quote: Op donderdag 6 maart 2003 18:55 schreef Nilis het volgende: Wat overigens ook meespeelt (niet onbelangerijk) is een collega van haar die haar meer dan leuk vindt. Ze zei geschrokken te zijn van het feit dat ze inging op zijn geflirt. Op de vraag of ze verliefd op hem was kon ze geen antwoord geven. Ik heb honderd keer gevraagd of ze me alsjeblieft niet wilde sparen door het te ontkennen, want dan zou de klap later nog eens keihard terugkomen als het wel zo blijkt te zijn. Maar ze kon me dus echt geen antwoord geven.
Brave_Sir_Robin	donderdag 6 maart 2003 @ 19:10
	Laat haar voor wat het is. Iedereen zei dat ook steeds tegen mij, en ik steeds weer van, 'ja maar...' met mijn eigenwijze kop, maar ze hadden/hebben gelijk. Ik begin er nu zelf ook eindelijk achter te komen. Probeer je liefde aan iemand anders te geven, die het wel waard is.
ratpack	donderdag 6 maart 2003 @ 20:14
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 19:10 schreef Brave_Sir_Robin het volgende: Laat haar voor wat het is. Iedereen zei dat ook steeds tegen mij, en ik steeds weer van, 'ja maar...' met mijn eigenwijze kop, maar ze hadden/hebben gelijk. Ik begin er nu zelf ook eindelijk achter te komen. Probeer je liefde aan iemand anders te geven, die het wel waard is. Aaahhh...kijk nu wordt het interessant. Hoe lang heeft dat geduurd bij u voordat u dat zelf ging inzien? Wacht er zelf ook nog steeds met smacht op dat ik geen "ja, maar" meer zeg, al dan niet voel...
Jbiertje	donderdag 6 maart 2003 @ 20:29
	Ik herken een heel groot deel van jouw verhaal in mijn eigen situatie.... Mijn ex heeft het denk ik 6-7 weken geleden uitgemaakt, en had na 2 dagen al een ander. We woonden samen, en moesten dinsdag de flat opleveren aan de nieuwe bewoners. Ik had het echt heel zwaar, zij was een beetje onverschillig (ze zegt wel dat ze het moeilijk heeft, maar op de een of andere manier, denk ik dat ze het eerder moeilijk heeft met de materieele troep, dan met de breuk tussen ons) Ik vind het dan ook echt supermoeilijk om haar los te laten (ook omdat ik nog steeds gevoelens voor haar heb, die ik eigenlijk niet meer wil hebben...) Als toppunt, ze heeft een spelpunt VIP pagina, daar staat in haar fotoboek nu een hartstikke leuke foto van haar met nieuwe vriend....en ze weet dat ik op die site kijk af en toe...leuk van die mensen die rekening met je houden...maja...(daar stonden wij eerst samen....die heeft ze snel weggehaald...maar "haar" katten (die bij mij wonen ) staan er nog wel....) Ik wilde eigenlijk alleen maar tegen je zeggen dat je haar echt los moet proberen te laten (net zoals ik dus...) Suc6 en sterkte in deze kl*te tijd!!
Nilis	donderdag 6 maart 2003 @ 20:41
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 20:29 schreef Jbiertje het volgende: Suc6 en sterkte in deze kl*te tijd!! tnx mate!! I'll survive (hoop ik)
BlackOrchid	donderdag 6 maart 2003 @ 20:57
	Dit meisje zoekt inderdaad een vangnet, ze is niet vast niet helemaal zeker van haar gevoelens voor jou. Ze voelt wel iets voor je maar vindt anderen ook erg intressant. Het heeft vast lang geduurt eer ze die gevoelens een plaats heeft weten te geven en vandaar nu ook die plotselinge beslissing. Denk ik..
XimeniaX	donderdag 6 maart 2003 @ 21:12
	Heyz, nu k je verhaal hier zo lees wens ik je ten eerste heel veel sterkte! Daarnaast komt t wel een beetje bekend voor, maar dan alleen vanaf de andere kant . Ruim een jaar gelee zat ik in een klote tijd en daar was een vriend van mn broer die me dr doorheen hielp. Was mn eerste echte vriend en pas na een maand verkering had ie me ontgroend. Maar het ging toen ineens allemaal wel heel errug snel. School verkloot dat kwartaal, vriendinnen vergeten en het ging snel verder dan zoenen. Ik (met mijn preutse geest ) liet eest alles toe maar bedacht later ineens dat het toch niet was wat ik had ged8. Toen ie ook nog es 'Ik hou van je' in mn gezicht ging zeggen was voor mij de maat vol en een week later was het uit. De nasleep was ontzettend. het is nu bijna een jaar geleden en nadat ik op valentijnsdag weer een kaartje kreeg met 'Ik hou van je' is het (vraag niet hoe) toch goed gekomen. Op het moment zijn we echt goede vrienden, terwijl het nog wel steeds moeilijk loopt tussen hem en mn broer (mijn schuld ). Hiermee wil ik maar vertellen dat ik hoop dat het ooit wel weer goed zal gaan met haar in normale omgang. (ik heb hem ook vaak genoeg de ergste dingen toegewenst) Probeer je lekker te focussen op je vrienden, die slepen je er doorheen! Suc6!
Tiereliertje	donderdag 6 maart 2003 @ 22:38
	Je moet haar inderdaad loslaten... in de zin van niet tegen beter weten in steeds maar blijven hopen en je krampachtig aan haar vastklampen. Je moet gewoon lekker met vrienden weggaan enzo... Gewoon leuke dingen doen die je ook deed voor je haar kende. 't Is moeilijk, maar het is wel het beste. Maar ik zou niet meteen voor eeuwig alle contact verbreken. Dat is ook zonde. Gewoon beetje contact blijven houden en kijken hoe het gaat. Pas als je echt denkt dat het niet meer goed kan komen, als je jezelf er alleen maar veel rotter door gaat voelen, of als zij je lastig begint te vinden, zou ik helemaal het contact verbreken.
toutunique	donderdag 6 maart 2003 @ 22:57
	Als je er echt in gelooft dan moet je er ook in geloven, ik denk dat dat de enige manier is. Maar misschien weet je zelf nog een betere?
ratpack	donderdag 6 maart 2003 @ 23:25
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 22:57 schreef toutunique het volgende: Als je er echt in gelooft dan moet je er ook in geloven, ik denk dat dat de enige manier is. Maar misschien weet je zelf nog een betere? Je kunt dat niet uitzetten. Dat geloof. Tenminste ik niet. Hoe hard mijn verstand ook schreeuwt "nee", mijn gevoel neemt het niet over. Maar, ik weet het, dat is vrij standaard. Het wordt wel handelbaar, en op een dag, vraag je je af....So they Say Ik heb het nog niet gezegd geloof ik tegen de oorspronkelijke poster maar succes. Het slijt allemaal, soms lijkt het langzaam te gaan (as far as I'm concerned), maar het slijt wel.
fairy01	vrijdag 7 maart 2003 @ 10:09
	nilis, ik heb denk ik in de schoenen gestaan van jou vriendin en dat van die collega is denk ik niet de aanleiding maar meer de doorslag voor haar. Ik denk dat ze altijd wel eerlijk tegen je is geweest en dat ongemakkelijke kriebeltje onbewust heeft weggedrukt en door de verbasende interesse van haar voor die collega de doorslag is geweest. Maak de mooie tijd die je met haar hebt meegemaakt niet lelijk door je allerlei dingen in je hoofd te halen. Door het sterke gevoel wat je voor haar hebt en het onbegrijpelijke gaat dat heel snel en het is makkelijker om haar te vergeten als je een hekel aan haar hebt dan als je haar nog steeds als een fantastische meid ziet. Vergeet niet dat het voor haar ook een grote onzekere stap is die ze gemaakt heeft want voor haar blijft de toekomst voorlopig ook onzeker en natuurlijk heeft ze haar twijfels, want wat nou als ze daadwerkelijk de vent van haar leven heeft laten lopen? Ik denk dat je blij kunt zijn dat ze die gevoelens op tijd naar jou heeft duidelijk gemaakt en niet pas als het al te laat was geweest als ze bijvoorbeeld al iets met een ander geprobeerd had. Ze is sterk door te breken want vergeet niet voor haar is het ook moeilijk. Jij hebt waarschijnlijk een hoop mensen om op terug te vallen en die het met je te doen hebben en er alles aan doen om je er bovenop te helpen maar zij word gezien als de slechterik want zij heeft het tenslotte uitgemaakt maar heeft ook een hoop hersenspinsels die eigenlijk niemand begrijpt want "jullie waren zo'n leuk stel". Niet dat je daar nu medelijden mee moet hebben, wees alleen gelukkig dat ze zo eerlijk is geweest en het op tijd met je gedeeld heeft want haar de volgende dag met een ander zien lopen doet nog veel meer pijn. Zoals een van de jongens hierboven al zei als ze voor jou bestemd is komt het weer zonder dat je daar wat voor hoeft te doen en zo niet is ze nooit voor jou bestemd geweest en loopt die ware dus nog ergens rond. Groetjes
Jbiertje	vrijdag 7 maart 2003 @ 11:32
	quote: Op donderdag 6 maart 2003 20:41 schreef Nilis het volgende: [..] tnx mate!! I'll survive (hoop ik) Steun is wat je nu niet genoeg kan krijgen ! (spreek uit ervaring!!)
Nilis	vrijdag 7 maart 2003 @ 11:55
	quote: Op vrijdag 7 maart 2003 10:09 schreef fairy01 het volgende: nilis, ik heb denk ik in de schoenen gestaan van jou vriendin en dat van die collega is denk ik niet de aanleiding maar meer de doorslag voor haar. Ik denk dat ze altijd wel eerlijk tegen je is geweest en dat ongemakkelijke kriebeltje onbewust heeft weggedrukt en door de verbasende interesse van haar voor die collega de doorslag is geweest. Maak de mooie tijd die je met haar hebt meegemaakt niet lelijk door je allerlei dingen in je hoofd te halen. Door het sterke gevoel wat je voor haar hebt en het onbegrijpelijke gaat dat heel snel en het is makkelijker om haar te vergeten als je een hekel aan haar hebt dan als je haar nog steeds als een fantastische meid ziet. Vergeet niet dat het voor haar ook een grote onzekere stap is die ze gemaakt heeft want voor haar blijft de toekomst voorlopig ook onzeker en natuurlijk heeft ze haar twijfels, want wat nou als ze daadwerkelijk de vent van haar leven heeft laten lopen? Ik denk dat je blij kunt zijn dat ze die gevoelens op tijd naar jou heeft duidelijk gemaakt en niet pas als het al te laat was geweest als ze bijvoorbeeld al iets met een ander geprobeerd had. Ze is sterk door te breken want vergeet niet voor haar is het ook moeilijk. Jij hebt waarschijnlijk een hoop mensen om op terug te vallen en die het met je te doen hebben en er alles aan doen om je er bovenop te helpen maar zij word gezien als de slechterik want zij heeft het tenslotte uitgemaakt maar heeft ook een hoop hersenspinsels die eigenlijk niemand begrijpt want "jullie waren zo'n leuk stel". Niet dat je daar nu medelijden mee moet hebben, wees alleen gelukkig dat ze zo eerlijk is geweest en het op tijd met je gedeeld heeft want haar de volgende dag met een ander zien lopen doet nog veel meer pijn. Zoals een van de jongens hierboven al zei als ze voor jou bestemd is komt het weer zonder dat je daar wat voor hoeft te doen en zo niet is ze nooit voor jou bestemd geweest en loopt die ware dus nog ergens rond. Groetjes Als ik er rationeel naar kijk, is dit precies hoe ik er over denk. Ik ben ook blij dat ze zo eerlijk is geweest...Ik snap haar ook precies. Maar ja, dat gevoel he, dat is zo moeilijk te onderdrukken...Ik blijf mezelf daardoor afragen waarom ze dit heeft gedaan als haar gevoel voor mij niet weg is (zoals ze zelf zegt) Ik merk wel dat het langzaamaan steeds beter gaat, en dat het verstand het wint van het gevoel....Ik sta alleen nog iedere morgen op met de gedachte: "Kut, ze is er niet!"
fairy01	vrijdag 7 maart 2003 @ 12:27
	hoi nilis, Zag toevallig dat je gepost had.... Waarom ze het heeft gedaan als ze zegt dat het gevoel niet weg is? Met 100% zekerheid kan ik daar natuurlijk geen antwoord op geven want ik ben haar niet. Wat ik je wel kan vertellen is wat ik voelde toen ik in een soortgelijke situatie stond (haar kant dan). Diezelfde vraag heb ik honderden keren van mijn ex gehoord en er was bij mij geen antwoord, het was gewoon zo gegroeid. We hadden dezelfde interesses ik kon alles met hem delen en vertellen, als er ook maar iets was leuk of niet hij was de eerste die het wist alleen veranderde dat gevoel in de jaren.... op een gegeven moment was hij meer mijn lievelings broer dan mijn vriend en met je broer slaap of zoen je niet! Je gaat voor je broer door het vuur en verdedigd hem ten alle tijden, je kunt met hem lachen en huilen maar trouwen doe je niet met je broer! Maar ik hield nog wel heel veel van hem. Het deed ook heel veel pijn om er een punt achter te zetten maar ik zag op een gegeven moment dat hij veel meer van mij hield dan ik van hem, ik wilde meer, spannende dingen beleven een one night stand (alhoewel ik er intussen achter ben dat dat helemaal niet zo spannend is) gekke dingen doen en dat was niet eerlijk voor hem en ook niet voor mij. Het was ook super moeilijk om te zien dat iemand waar je zo veel van houd pijn heeft om iets wat jij gedaan hebt maar je gevoel kun je simpelweg niet veranderen. Ik wilde hem zo graag troosten maar als ik dat deed kreeg hij weer hoop en dat wilde ik ook niet. We zijn nog heel lang hele goeie vrienden gebleven totdat hij een nieuwe vriendin kreeg en mij niet kon luchten. Waarschijnlijk omdat zij meekreeg dat hij mij niet los kon laten..... nu spreek ik hem een keer in het half jaar en die vertrouwde band blijft en ik ben blij dat het goed met hem gaat en dat ie gelukkig is met zijn nieuwe vriendin. Ik heb nl intussen ook de vent van mijn dromen en weet ik dat ik toen toch de goeie beslissing heb genomen alhoewel ik me soms wel eens heb afgevraagd hoe het zou zijn gelopen als we toen allebij 10 jaar ouder waren geweest. Je ziet duidelijke hapklare antwoorden zijn er nooit als er veel gevoel om de hoek komt kijken. groetjes
JoeBlack2k2	zaterdag 8 maart 2003 @ 11:36
	uhm ja ik weet niet hoe ik dit moet beginnen ik wil niet echt zielig klinken ofzo ook al heb ik nu zoiets van geef me een mes en ik steek mezelf neer.. vorige week heeft mijn vriendin het uit gemaakt zij is 17 en ik ben 19 ze was nog niet echt klaar voor een hele relatie en wilde weer vrijheid. daarbij zei ze dat het gevoel wegwas maar nog wel vanme hield. nu ik de laatste reactie heb gelezen krijg ik een raar gevoel in me buik. mischien is dat gevoel wel zo dat ik het stiekem wel weet dat het niet goedkomt en dat ik het gewoon niet wil horen. ik vind haar zo mooi en uniek en ik houd echt veel van d'r. ik weet nu gewoon niet hoe ik moet reageren want ik ben een beetje de kluts kwijt. gisteren had ik haar aan de telefoon en was ik gewoon koel en was ik meer kwaad enzo zij weer huilen.. je kent het wel.. maar eergisteren was ik weer super lief tegen d'r omdat ze niet kon slapen.. ik weet gewoon niet wat ik nu moet doen wat als dit nou de liefde van me leven was ? tis ook allemaal zo moeilijk en je wordt er zo moe van ik zou het liefst naar d'r toe rennen. en d'r in me armen sluiten maar denk niet dat dat ooit gaat gebeuren. het enige verschil van de verhalen hierboven is dat ze zegt dat het niet meer goedkomt en dat ze rust wil ik wil d'r best rust geven maar het idee datze zich afsluit voor gevoelens en dat ze zichzelf probeert te overtuigen dat het nooit goed komt (hoe kan je nou iets zeggen als je de toekomst niet weet!!) het doet gewoon pijn...Ik weet nu wel dat bacardi in ieder geval niet de oplossing is ookal was het wel prettig.. pff ik tis nu al een week en ik heb gewoon een klote gevoel het gaat gewoon niet weg ik wil me diaantje gewoon terug . om het verhaal een beetje kort te maken.. moet ik juist lief tegen d'r zijn of cold turkey nix meer van me laten horen ?
thoth	zaterdag 8 maart 2003 @ 12:27
	quote: Op zaterdag 8 maart 2003 11:36 schreef JoeBlack2k2 het volgende: om het verhaal een beetje kort te maken.. moet ik juist lief tegen d'r zijn of cold turkey nix meer van me laten horen ? Als je het echt achter je wilt laten dan ga je cold turkey en anders dan blijf je nog wel een tijdje met dit soort gevoelens worstelen.
fairy01	zaterdag 8 maart 2003 @ 13:22
	joeblack... wat je moet doen is aan jezelf denken dat probeert zij ook. Als je het aankan hou je contact maar volgens mij kan jij dat nog niet echt aan dus laat het los probeer je te focussen op iets anders waar je je verdriet, kwaadheid en je ei in kwijt kan. Vergeet niet jij staat nu voor jezelf op nummer een alleen moet je daar nog even achterkomen... Wat ik nu ga zeggen klinkt waarschijnlijk erg cliche maar er zijn ergere dingen in het leven, je bent 19 en het wordt voorjaar, de zon schijnt (bij mij in ieder geval) probeer vrolijk door het leven te wandelen want iedere tegenslag is een ervaring rijper probeer de simpele dingen te waarderen zodat je ellende meer naar de achtergrond verdwijnt. Ik heb ook zo mijn dagen dat ik liever met een deken onder mijn bed kruip zodat niemand me kan zien horen of vinden en ben ik het even zat om die vervelende pokkewereld het hoofd te bieden maar het is vervelend maar waar er komt een moment dat je verder moet, hoe eerder je dat beseft hoe beter.... en door te gaan zitten drinken of verdrietig te gaan zitten zijn zorgt er toch niet voor dat het wordt zoals het was want gebeurt is gebeurt. Bekijk het ook eens van een andere kant.... als ze ineens op je stoep zou staan zou het toch niet hetzelfde zijn en zou er toch iets aan je knagen......
Nilis	zaterdag 8 maart 2003 @ 13:27
	quote: Op zaterdag 8 maart 2003 13:22 schreef fairy01 het volgende: Bekijk het ook eens van een andere kant.... als ze ineens op je stoep zou staan zou het toch niet hetzelfde zijn en zou er toch iets aan je knagen...... En zo is het maar net! Als mijn ex nu ineens bij me terug zou willen komen, zou ik dat niet doen...hoe ik ook terug verlang naar onze tijd samen, het zou toch niet meer hetzelfde zijn...Nu nog niet in ieder geval, daar moet eerst een flinke tijd overheen gaan. Dus voor nu kun je het maar het beste loslaten, ik weet hoe moeilijk het is, ik worstel er iedere dag mee. Maar loslaten werkt echt het beste...het gaat iedere dag een stukje beter met me.
Nymphaea	zaterdag 8 maart 2003 @ 19:57
	STEL JE NIET AAN LAFFE KOE, verman jezelf jezus dat jou soort nog rond mag lopen zeg.
Nilis	zondag 9 maart 2003 @ 17:12
	quote: Op zaterdag 8 maart 2003 19:57 schreef Nymphaea het volgende: STEL JE NIET AAN LAFFE KOE, verman jezelf jezus dat jou soort nog rond mag lopen zeg. euhm....ja...nuttige bijdrage!
metalbazzz	maandag 10 maart 2003 @ 00:14
	quote: Op zaterdag 8 maart 2003 19:57 schreef Nymphaea het volgende: STEL JE NIET AAN LAFFE KOE, verman jezelf jezus dat jou soort nog rond mag lopen zeg. ga buiten spelen, triest figuur. quote: Op zaterdag 8 maart 2003 13:27 schreef Nilis het volgende: [..] En zo is het maar net! Als mijn ex nu ineens bij me terug zou willen komen, zou ik dat niet doen...hoe ik ook terug verlang naar onze tijd samen, het zou toch niet meer hetzelfde zijn...Nu nog niet in ieder geval, daar moet eerst een flinke tijd overheen gaan. Dus voor nu kun je het maar het beste loslaten, ik weet hoe moeilijk het is, ik worstel er iedere dag mee. Maar loslaten werkt echt het beste...het gaat iedere dag een stukje beter met me. Ik herken de situatie ook wel, en ook wat je hier precies zo zegt. Ik denk dat het pas volledig over is als je hart klopt voor iemand anders. Niet dat je er tot die tijd constant last van hebt ofzo.
Nilis	woensdag 12 maart 2003 @ 00:34
	quote: Op maandag 10 maart 2003 00:14 schreef metalbazzz het volgende: (..) Niet dat je er tot die tijd constant last van hebt ofzo. Dat hoop ik dan maar..nah ja, zal ook wel inderdaad Ik kwam m'n ex afgelopen zaterdag nog tegen in de kroeg waar ze anders nooit komt (met een beetje slap excuus dat ze een andere tent niet meer in kwam omdat het te laat was). Ze wist dat ik daar was. Ze probeerde een vrolijk verhaal op te hangen over haar werk, alsof er verder nix aan de hand was. Ik heb haar een beetje op botte wijze duidelijk gemaakt dat ik daar niet op zat te w88 (had er achteraf veel spijt van, omdat ik haar geen pijn wil doen) Toen ik om een uurtje of 4 naar huis liep kreeg ik haar huilend aan de telefoon en kon ik haar uitleggen dat ik gewoon tijd en ruimte nodig heb om er overheen te komen. Dat begreep ze wel gelukkig. Tijdens dat telefoongesprek werd me ook duidelijk dat ze al met een andere jongen had gezoend (inderdaad, die van haar werk, waar ik al bang voor was) Ik weet dat het mijn zaak niet is, maar toch doet dat pijn. Gelukkig heeft ze hem wel gezegd dat ze niks met 'm wil, dat zou helemaal pijnlijk worden... Sinds dat gesprek heb ik haar niet meer gesproken, en ik merk dat dat werkt! Volgende maand is ze jarig, ik denk dat ik daar wel naar toe ga, al is er een kans dat ik dan die jongen van haar werk een handje moet geven Maar goed, misschien kan ik er tegen die tijd wat beter tegen.
Ener-G	woensdag 12 maart 2003 @ 03:50
	tja ik ken het gevoel een week voor valentijn was het ook afgelopen tussen mij en mijn toenmalige vriendin, we hebben het 2 jaar en 3 maanden met elkaar gehad.. vakantie v/d zomer was al geboekt en we hadden plannen om na de zomer samen te gaan wonen.. ze is toen vreemd gegaan met een jongen die ik ook redelijk vaak zag (kende hem via haar). Dat is zo'n beetje de druppel geweest voor haar om het uit te maken (het ging al langer iets minder tussen ons), en 3 weken daarna had ze wat met hem.. die gozer kan ik wel schieten dus, en die ex wil ik niet meer zien omdat ze nu met die gast heeft... terwijl ze echt voor mijn gevoel niet alleen mijn vriendin maar gewoon een maatje voor het leven was... en ja dat doet focking veel pijn als dat zo even kapot gesmeten word... ik hou me nu wel groot dat ik zeg dat ik 'r helemaal nooit meer wil zien en dat het me niet meer interesseert hoe het met haar is maar diep in m'n hart zou ik gewoon nog met haar om willen gaan, al was het maar als gewone vrienden... maarja om haar dan met een andere gozer te zien doet zooo veel pijn en aan de andere kant heb ik ook naderhand vrij weinig contact meer van haar kant gehad (lees: zo goed als niets) dat ze voorzover ik kan nagaan gewoon al over me heen was nog voordat ze vreemd ging, ze al lang een oogje had op die wederzijdse 'vriend' en het inmiddels geen lor meer kan schelen met hoe het mij vergaat... op zo'n moment bedenk je je gewoon dat ze je niet waard is en dat al die tijd van de relatie gewoon wel misschien een mooie tijd is geweest, maar dat het echt een grote vergissing is geweest als je kijkt hoe ze nu zo doet... want voor mij was ze echt de liefde van m'n leven en naast haar ben ik ook nog een boel vrienden kwijt geraakt die ik daar gemaakt heb, want kwam regelmatig in ons 'stamcafe' over de vloer en tja zij woont in Alkmaar ik vlak onder Amsterdam dus daar kom je dan niet zo vaak meer en dat is soms even harder dan ik hebben kan in mijn geval heb ik het dus maar noodgedwongen op een cold turkey gehouden, gaan zitten hopen op dat het goed komt heeft toch geen nut, zak je alleen maar dieper weg in de ellende en ben nog steeds klimmende uit het diepe gat waarin ik gesodemieterd ben de zomer komt er weer aan, maar het is wel een ontzettende klote tijd momenteel het verneukeratieve van zoiets is gewoon dat je zelf niet zo snel meer in een relatie stapt omdat je zo'n ontzettende klap hebt gekregen dat je dat niet meer aan durft de eerstkomende tijd.. terwijl je wel die liefde gewoon mist laat staan dat je nog een leuk iemand tegenkomt.. veel afleiding zoeken en je voorlopig vooral niet met liefde/vrouwen bezig houden dus, anders ga je alleen maar harder op je bek
Jbiertje	woensdag 12 maart 2003 @ 08:19
	quote: Op woensdag 12 maart 2003 03:50 schreef Ener-G het volgende: tja ik ken het gevoel een week voor valentijn was het ook afgelopen tussen mij en mijn toenmalige vriendin, we hebben het 2 jaar en 3 maanden met elkaar gehad.. vakantie v/d zomer was al geboekt en we hadden plannen om na de zomer samen te gaan wonen.. ze is toen vreemd gegaan met een jongen die ik ook redelijk vaak zag (kende hem via haar). Dat is zo'n beetje de druppel geweest voor haar om het uit te maken (het ging al langer iets minder tussen ons), en 3 weken daarna had ze wat met hem.. die gozer kan ik wel schieten dus, en die ex wil ik niet meer zien omdat ze nu met die gast heeft... terwijl ze echt voor mijn gevoel niet alleen mijn vriendin maar gewoon een maatje voor het leven was... en ja dat doet focking veel pijn als dat zo even kapot gesmeten word... ik hou me nu wel groot dat ik zeg dat ik 'r helemaal nooit meer wil zien en dat het me niet meer interesseert hoe het met haar is maar diep in m'n hart zou ik gewoon nog met haar om willen gaan, al was het maar als gewone vrienden... maarja om haar dan met een andere gozer te zien doet zooo veel pijn en aan de andere kant heb ik ook naderhand vrij weinig contact meer van haar kant gehad (lees: zo goed als niets) dat ze voorzover ik kan nagaan gewoon al over me heen was nog voordat ze vreemd ging, ze al lang een oogje had op die wederzijdse 'vriend' en het inmiddels geen lor meer kan schelen met hoe het mij vergaat... op zo'n moment bedenk je je gewoon dat ze je niet waard is en dat al die tijd van de relatie gewoon wel misschien een mooie tijd is geweest, maar dat het echt een grote vergissing is geweest als je kijkt hoe ze nu zo doet... want voor mij was ze echt de liefde van m'n leven en naast haar ben ik ook nog een boel vrienden kwijt geraakt die ik daar gemaakt heb, want kwam regelmatig in ons 'stamcafe' over de vloer en tja zij woont in Alkmaar ik vlak onder Amsterdam dus daar kom je dan niet zo vaak meer en dat is soms even harder dan ik hebben kan in mijn geval heb ik het dus maar noodgedwongen op een cold turkey gehouden, gaan zitten hopen op dat het goed komt heeft toch geen nut, zak je alleen maar dieper weg in de ellende en ben nog steeds klimmende uit het diepe gat waarin ik gesodemieterd ben de zomer komt er weer aan, maar het is wel een ontzettende klote tijd momenteel het verneukeratieve van zoiets is gewoon dat je zelf niet zo snel meer in een relatie stapt omdat je zo'n ontzettende klap hebt gekregen dat je dat niet meer aan durft de eerstkomende tijd.. terwijl je wel die liefde gewoon mist laat staan dat je nog een leuk iemand tegenkomt.. veel afleiding zoeken en je voorlopig vooral niet met liefde/vrouwen bezig houden dus, anders ga je alleen maar harder op je bek Damn, wat lijkt dat gruwelijk op mijn verhaal....alleen had mijn ex al na 2 dagen een ander.. :S (na een relatie van 7 jaar...en we woonden net samen) Maar ik ben het helemaal met je eens, je verstand zegt dat ze gewoon in de stront kan zakken, maar je gevoel zegt iets heel anders.....Je moet gewoon proberen vol te houden om haar niet te zien, en ik zou het advies ook opvolgen, even geen meisjes/liefde (tenzij ik nu ineens verliefd zou worden natuurlijk, en het is wederzijds...!!)
Ener-G	woensdag 12 maart 2003 @ 12:11
	ja nou ja na 3 weken... ik ken 'r goed genoeg om te weten dat het weekend nadat alles gebeurd was dat ze weer met hem ging, dus feitelijk is ze gewoon vreemdgegaan met hem, is gelijk wat begonnen met hem en heeft mij aan de kant gezet en het gekke/idiote is dat ik 'r nog steeds mis ik zou er alles voor overhebben om haar nog een keer te zien, maar ik weet dat dat er gewoon niet in zit en dat hoewel ze ook liet weten de laatste keer dat ik haar sprak dat ze het er erg moeilijk mee had ze er allang overheen is mede dankzij die 'vriend'.. dus wat dat betreft... hoef ik haar nooit meer te zien
bolton_akira	woensdag 12 maart 2003 @ 12:11
	na een tijdje gaat dat gevoel van dat je haar mist wel weg... helaas duurt dat best lang... (bij mij nog steeds niet! nu bijna 4,5maanden) maaruh je vergeet haar beetje bij beetje... en als je er eenmaal anders over na gaat denken kun je wel weer vrienden met haar worden denk ik... (hoop ik iig wel ) enne dat houden van gaat helaas niet weg... nooit helemaal! als je echt van iemand hebt gehouden niet iig! enne als dat wederzijds is hoeft het niet te betekenen dat het wel weer goed zal komen! gewoon accepteren dat het uit is en het zo goed als zeker niet meer een relatie word! iets anders kun je niet doen.. is dit heel moeilijk om haar te vergeten... ga een tijdje niet meer met hem/haar om, wel zeggen dat je dat daarom doet en niet omdat je haar niet meer moet ofzo! en dan is het maar afwachten en hopen dat ze nog vrienden wil zijn... maaruh ja liefdesverdriet is kut! soms denk ik ook dat ik liever geen liefde had willen kennen zodat ik dat verdriet niet meer heb! maaruh achteraf ben je wel blij dat je lief en leed hebt kunnen delen met hem/haar! geloof me! dat is al dat verdriet meer dan waard! in mijn geval iig!
ratpack	woensdag 12 maart 2003 @ 15:09
	quote: Op woensdag 12 maart 2003 12:11 schreef bolton_akira het volgende: na een tijdje gaat dat gevoel van dat je haar mist wel weg... helaas duurt dat best lang... (bij mij nog steeds niet! nu bijna 4,5maanden) soms denk ik ook dat ik liever geen liefde had willen kennen zodat ik dat verdriet niet meer heb! Het is een wond en die moet helen. Bij mij is die nu pas na 7 maanden eindelijk dicht aan het gaan. Ik kan me nu weer beroerd voelen over andere dingen, en dat betekent dat het "vergeet-proces" goed op gang is gekomen Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat bovenstaande opmerking wel erg op een tekst van Beth Orton vind lijken en hij bevat inderdaad een bepaalde waarheid: "And if I never saw the sunshine baby, then maybe I wouldn't mind the rain" (I wish I never saw the sunshine van het album Trailer Park)
Nilis	vrijdag 14 maart 2003 @ 18:44
	quote: Op woensdag 12 maart 2003 15:09 schreef ratpack het volgende: [..] Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat bovenstaande opmerking wel erg op een tekst van Beth Orton vind lijken en hij bevat inderdaad een bepaalde waarheid: "And if I never saw the sunshine baby, then maybe I wouldn't mind the rain" (I wish I never saw the sunshine van het album Trailer Park) Mooi zinnetje is dat. Sluit ik me volledig bij aan
Nilis	maandag 24 maart 2003 @ 17:39
	Eventjes een update: Ondanks alle waarschuwingen uit mijn omgeving en in dit topic heb ik haar gezegd dat ik graag wil proberen om vrienden te blijven...Dan krijg ik nog maar een paar klapjes, ze is het meer dan waard... Maar soms twijfel ik of ik daar goed aan doe..Zo kreeg ik gister een mailtje met de tekst: Ik vond het heel leuk dat ik je vandaag twee keer tegen ben gekomen. Je zag er heel goed uit moet ik zeggen (jammer dat je niet eerder een beetje je best hebt gedaan....hihi). Ik vind het eigenlijk ook wel een beetje raar om je zo tegen te komen. Het liefst geef ik je eigenlijk een zoen dan, maarja dat is niemeer. Door dit soort uitspraken ga ik mezelf hoop geven dat ze op termijn spijt gaat krijgen...Ik vraag me dus echt af of ik het wel moet doen (overstappen van liefde naar vriendschappelijke band) Damn...this is tough!
Brave_Sir_Robin	maandag 24 maart 2003 @ 18:31
	quote: Op maandag 24 maart 2003 17:39 schreef Nilis het volgende: Zo kreeg ik gister een mailtje met de tekst: Ik vond het heel leuk dat ik je vandaag twee keer tegen ben gekomen. Je zag er heel goed uit moet ik zeggen (jammer dat je niet eerder een beetje je best hebt gedaan....hihi). Ik vind het eigenlijk ook wel een beetje raar om je zo tegen te komen. Het liefst geef ik je eigenlijk een zoen dan, maarja dat is niemeer. Door dit soort uitspraken ga ik mezelf hoop geven dat ze op termijn spijt gaat krijgen...Ik vraag me dus echt af of ik het wel moet doen (overstappen van liefde naar vriendschappelijke band) Damn...this is tough! Ik ben bang dat je een verkeerde beslissing hebt genomen door proberen weer vrienden met haar te worden. Zeker als ze dit soort mailtjes gaat sturen. Je moet dit echt weer afkappen, want op deze manier blijft het een zich voortslepende zaak die alleen maar heel veel pijn gaat doen. En dat heb je dan aan jezelf te wijten. Maar je moet er zelf achter komen dat dit niet is wat je wilt...