Ik heb de laatste tijd nogal last van hysterische buien, desinteresse, concentratiestoornissen en noem maar op, al die troep. Altijd gedacht dat dat typisch pubergedrag was (is het waarschijnlijk ook, maar goed) maar ik moest volgens de huisarts toch maar eens met jeugdzorg gaan praten (gaat ook gebeuren, dus).
Maar vanmiddag was ik bezig met mn warming-up voor trainen en het werd allemaal 1 heel groot diep zwart gat en ik werd me toch een partij hysterisch... Ik ben uiteindelijk weggerend en letterlijk tegen de muren van de kleedkamer aangevlogen, en ik ben heel erg blij dat er twee ploeggenootjes waren om me terug te krijgen want het was gewoon echt heel eng.
Ik snap er niks van. Ik was altijd zo'n vrolijk lief naief dom blondje (blond van binnen) en altijd happy en melig en de laatste tijd heb ik nergens meer zin in. En wat erger is, ik ben continu bang voor van alles. Vooral dat ik zelf niet goed genoeg ben, dat niemand me aardig vind en dat ik andere mensen in de weg ga lopen en kwaad omdat niemand me aardig vindt. Dat beeld ik me ook weer in, want ze vinden me wel aardig, maar zo vreemd de laatste tijd, etc, etc, etc en ik zeg niks, want ik hoor het lieve vrolijke meisje te zijn dat iedereen altijd loopt te troosten. En bovendien heb ik er totaal geen zin in om zielig te lopen doen.
Maar ik ben de laatste tijd toch wel een beetje bang van mezelf. Vooral als ik een brugger in puin wil slaan (of mezelf).
Nouja, tis wel een lekker onsamenhangend verhaal, maar het moest er echt even uit.
Ik wil alleen nog maar als een bolletje in een hoekje zitten, en de Grote Mensen bekijken, en slapen. 
En vervolgens word je daarom helemaal gek van jezelf?
Even kort samengevat, klopt dat?
Hoewel ik nu eraan twijfel, op dit moment heb ik eigenlijk ook niet heel erg veel zin (zegmaar niet) in dingen doen. (ook mijn verjaardag niet)
Iig sterkte
quote:Ehm, ja. Dat klopt wel zo ongeveer, denk ik ja ze weten het ook atijd beter te zeggen dan jijzelf. Damn.
je bent dus bang dat je niet de rol vervult die je graag zou willen vervullen, waardoor je denkt dat anderen jou niet mogen?
En vervolgens word je daarom helemaal gek van jezelf?
Even kort samengevat, klopt dat?
quote:Ik slaap juist belachelijk veel. Ik sport ook veel (6 dagen per week, flink intensief) maar dat slapen is het dus niet. Ik lig jammer genoeg altijd na nnegenen met mn pootjes omhoog
Op woensdag 5 maart 2003 20:23 schreef Howlin_Mad het volgende:
Deze is serieus bedoeld: slaap je weinig? Ik heb ook een tijdje weinig geslapen, toen ik meer sliep, was ik ineens weer beter gehumeurd.
Hoewel ik nu eraan twijfel, op dit moment heb ik eigenlijk ook niet heel erg veel zin (zegmaar niet) in dingen doen. (ook mijn verjaardag niet)Iig sterkte
Nu na de laatste carnavals dag zit ik ook een beetje in een depressie, maar das morgen weer over, als ik een beetje down ben, wat overigens bijna nooit voorkomt raad ik je aan om gewoon wat vrienden op te zoeken dat doet altijd goed
en nog proficiat 
Maar nu is dat eigenlijk veel minder.
Heb je vrienden/mensen op wie je altijd kunt vertrouwen, die bijna altijd wel in de buurt zijn?
quote:Dat is dus het rottige: die heb ik niet, of ik denk iig niet dat ik ze heb. Ik bedoel ze zitten denk ik niet echt te wachten op een jankende Marjo over de vloer.... (en ik kan er ook heel moeilijk over praten, er blijft maar een stemmetje rondzingen dat ik me aanstel.) Ik heb gewoon het gevoel dat ik ze er alleen maar mee lastig val. Wat waarschijnlijk niet zo is, maar ik kan me er (nog) niet overheen zetten.
Op woensdag 5 maart 2003 20:27 schreef akkien het volgende:
heb ik ook een tijdje last van gehad, ik was daardoor heel erg onzeker, en had er veel moeite mee om op iemand af te stappen en zomaar ene gesprek te beginnen omdat ik het idee had dat mensen me toch niet wilden.
Maar nu is dat eigenlijk veel minder.Heb je vrienden/mensen op wie je altijd kunt vertrouwen, die bijna altijd wel in de buurt zijn?
Ohja en M_a_T : Dankjewel
En de rest ook, voor de reacties
quote:Niet alleen een beetje. Als iemand daar nog tips tegen heeft...
Op woensdag 5 maart 2003 20:31 schreef Tha.Gnome het volgende:
Misschien is het ff allemaal teveel voor je geweest?
Beetje gestressed?
ik zou zeggen probeer gewoon jezelf te zijn en niet meer je uitsloven voor anderen, maar vooral andere mensen niet boos maken. mensen vinden iemands aanwezigheid eigenlijk nooit erg zolang je ze maar niet irriteerd.
in wat voor gezins situatie zit je eigenlijk? het zou heel goed kunnen zijn dat je je onzeker voelt doordat je op een bepaalde manier deel uitmaakt van het gezin (mijn moeder heeft ook altijd het gevoel dat ze dingen voor anderen moet doen om er bij te horen. zij zat in een gezin van 12 mensen waar haar ouders eigenlijk nooit persoonlijke interesse hadden ik zeg niet dat het daar vandaan moet komen hoor maar zoiets in die richting zou het kunnen zijn)
veel sterkte ermee, en goed ook dat je naar jeugdzorg gaat. hopelijk krijg je iemand die je een beetje ligt anders (uit ervaring met psychologen) heb je er waarschijnlijk weinig aan omdat je gewoon bij sommige mensen gewoon niet lekker je verhaal kwijt kan. vraag eventueel om iemand anders dan
quote:Hmm, gewoon kak hebben aan dat gevoel, en je emotie's laten gaan.
Op woensdag 5 maart 2003 20:32 schreef Baka_neko het volgende:[..]
Dat is dus het rottige: die heb ik niet, of ik denk iig niet dat ik ze heb. Ik bedoel ze zitten denk ik niet echt te wachten op een jankende Marjo over de vloer.... (en ik kan er ook heel moeilijk over praten, er blijft maar een stemmetje rondzingen dat ik me aanstel.) Ik heb gewoon het gevoel dat ik ze er alleen maar mee lastig val. Wat waarschijnlijk niet zo is, maar ik kan me er (nog) niet overheen zetten.
Ohja en M_a_T : Dankjewel
Geloof me, als je er niet over praat kan het nog wel eens flink mis gaan.
En daarvoor zijn vrienden: om elkaar te steunen.
quote:Als je goed voor jezelf kan zijn kun je ook goed voor andere zijn.
Op woensdag 5 maart 2003 20:34 schreef dennislaan het volgende:
ik zou zeggen probeer gewoon jezelf te zijn en niet meer je uitsloven voor anderen, maar vooral andere mensen niet boos maken. mensen vinden iemands aanwezigheid eigenlijk nooit erg zolang je ze maar niet irriteerd.
quote:ja maar je hebt goed en slaafje, goed voor anderen zijn is natuurlijk goed maar als je altijd degene bent die als eerste hulp geeft gaat er echt iets fout
Op woensdag 5 maart 2003 20:37 schreef Tha.Gnome het volgende:[..]
Als je goed voor jezelf kan zijn kun je ook goed voor andere zijn.
quote:Ik heb me inderdaad altijd nogal aangepast aan 'de rest' (ik had vroeger ook een aantal terroriserende vriendinnetjes, die wilden dat ik me op een bepaalde manier gedroeg en ik moest me heel erg aan ze aanpassen, wat ik ook blind deed en dat heeft denk ik nogal met een en ander te maken) en dat lukt me nu gewoon niet meer. Het spontane is er gewoon af.
Op woensdag 5 maart 2003 20:34 schreef dennislaan het volgende:
-snip-
Wat betreft thuis: Ik heb een hele lieve vader en moeder, en een broer die eigenlijk ook wel lief is, maar hij sluit zich al een jaar of 6 totaal voor iedereen af (vooral voor mij heb ik het idee) en de laatste keer dat ik daar een normaal gesprek mee heb gehad (hee, was het leuk op school? etc) is echt al jaren geleden (Yo jeroen als je dit leest: ik hou wel van je hoor).
En verder ben ik een beetje bezig ezelf buiten te sluiten van mn vrienden, omdat ik nergens meer over wil praten en met een maskertje voor loop.
quote:Nou laat ik het zo zeggen: Ik vind andermans problemen een stuk belangrijker dan die van mezelf. Ik ben niet iemand die overal loopt te neuzen op zoek naar rottigheid maar iedereen mag bij me komen uithuilen als ze willen.
Op woensdag 5 maart 2003 20:39 schreef dennislaan het volgende:ja maar je hebt goed en slaafje, goed voor anderen zijn is natuurlijk goed maar als je altijd degene bent die als eerste hulp geeft gaat er echt iets fout
quote:Dan zou ik daar snel verandering in brengen als ik jou was.
Op woensdag 5 maart 2003 20:45 schreef Baka_neko het volgende:[..]
Nou laat ik het zo zeggen: Ik vind andermans problemen een stuk belangrijker dan die van mezelf. Ik ben niet iemand die overal loopt te neuzen op zoek naar rottigheid maar iedereen mag bij me komen uithuilen als ze willen.
Kijk eerst naar jezelf, en dan pas naar andere.
quote:heb je ook vriendinnen waarbij jij bepaald wat je gaat doen of laat je je altijd leiden en vind je dat wel best? als ik zo je verhaal lees heb ik het idee dat je liever niet zelf bepaald wat je doet en anderen (zoals die terroriserende vriendinnetjes) dan voor je besluiten. dat is op zich niet erg alleen je kan er wel onzeker door gaan voelen omdat je zelf niks in de hand hebt.
Op woensdag 5 maart 2003 20:43 schreef Baka_neko het volgende:[..]
knip
en ik zou zeggen analiseer je broer eens goed, veel kans dat hij dezelfde problemen heeft als jij, misschien doordat hij een ander persoon is en daardoor op een andere manier naar hem kijkt je weer op een andere manier naar jezelf gaat kijken.
quote:dat zal dan ook wel meespelen, want door vrienden kun je je opeens een stuk zekerder voelen.
Op woensdag 5 maart 2003 20:32 schreef Baka_neko het volgende:[..]
Dat is dus het rottige: die heb ik niet, of ik denk iig niet dat ik ze heb. Ik bedoel ze zitten denk ik niet echt te wachten op een jankende Marjo over de vloer.... (en ik kan er ook heel moeilijk over praten, er blijft maar een stemmetje rondzingen dat ik me aanstel.) Ik heb gewoon het gevoel dat ik ze er alleen maar mee lastig val. Wat waarschijnlijk niet zo is, maar ik kan me er (nog) niet overheen zetten.
Ohja en M_a_T : Dankjewel
quote:schijnbaar heb je dan ook al veel ervaring met problemen oplossen ontwikkeld, kan je die mooi voor jezelf gebruiken. en idd zoals iemand anders al zei, concentreer je nu maar op jezelf is altijd veel belangrijker
Op woensdag 5 maart 2003 20:45 schreef Baka_neko het volgende:[..]
Nou laat ik het zo zeggen: Ik vind andermans problemen een stuk belangrijker dan die van mezelf. Ik ben niet iemand die overal loopt te neuzen op zoek naar rottigheid maar iedereen mag bij me komen uithuilen als ze willen.
quote:Daar heb je helemaal gelijk in!!
Op woensdag 5 maart 2003 20:51 schreef Tha.Gnome het volgende:[..]
Dan zou ik daar snel verandering in brengen als ik jou was.
Kijk eerst naar jezelf, en dan pas naar andere.
Maar ik vind het zó moeilijk om uit mezelf naar iemand toe te gaan met de mededeling "ik voel me kut" en dan óók nog eens antwoord te geven op de vraag waarom ik me kut voel. Ik weet het gewoon niet. Ja, ik ben wat enthousiast bezig met aanpassen en niet-vervelend zijn, maar.... nouja... Voor de meeste mensen is dat sowiezo geen reden genoeg, geloof ik.
sugt- iederen heeft gelijk hier, maar.... ik weet het gewoon niet meer
quote:Men spreekt van een depressie wanneer men aan de volgende criteria voldoet:
Op woensdag 5 maart 2003 20:27 schreef M_a_T het volgende:
Sorry maar kan me er echt gee voorstelling van maken.
Nu na de laatste carnavals dag zit ik ook een beetje in een depressie, maar das morgen weer over, als ik een beetje down ben, wat overigens bijna nooit voorkomt raad ik je aan om gewoon wat vrienden op te zoeken dat doet altijd goeden nog proficiat
" Five or more of the following symptoms have been present during the same two-week period nearly every day, and this represents a change from previous functioning. At least one of the symptoms is either (1) depressed mood or (2) loss of interest or pleasure. Symptoms my be reported or observed:
- depressed mood
- markedly diminished interest or pleasure in almost all daily activities
- significant weight loss or gain (of 5 per cent per month) or decrease increase in appetite
- insomnia or hypersomnia
- psyhomotor agitation or retardation
- fatigue or loss of energy
- feelings of worthlessness, excessive guilt
- poor concentration and indecisiveness
- recurrent thought of death, suicidal ideation or suicide attempt
Symptomms do not meet criteria for mixed episode of mania and depression.
Symptoms cause clinically significant distress or impairment in social, occupational, educational or other important areas of functioning.
Symptoms not due to the direct effects of a drug or a general medical condition such as hypothyriodism.
The symptoms are not better accounted for by uncomplicated bereavement. "
(Uit: The hand book of child and adolescent clinical psychology by Alan Carr)
In jou geval, kun je dus beter spreken van teleurstelling, verdriet, tegenslag, etc.. In ieder geval geen depressie.
quote:Ik ben niet heel passief, en ik sta nogal bekend om mn eigenzinnige acties (trek rustig een blauwe pruik aan en loop hele winters op klompn rond) maar ik 'leid' niet extreem veel. Ook niet heel weinig, maar ik voel me er niet altijd prettig bij (vooral met veel mensen in de buurt haat ik dat).
[b] als ik zo je verhaal lees heb ik het idee dat je liever niet zelf bepaald wat je doet en anderen (zoals die terroriserende vriendinnetjes) dan voor je besluiten.
En wat mn broer betreft: Daar snap ik echt helemaal niets meer van. Hij sluit zich zo af, maar het zou best wel een soortgelijk iets kunnen zijn. We lijken wel veel op elkaar.
quote:Oi, IK heb het niet over depressies (ik heb het alleen even helemaal gehad).
Op woensdag 5 maart 2003 21:01 schreef Dymphy het volgende:[..]
In jou geval, kun je dus beter spreken van teleurstelling, verdriet, tegenslag, etc.. In ieder geval geen depressie.
Overigens heb ik wel meer dan 5 punten van je lijstje, maar ik ga zelf niet concluderen over depressies of verregaande staat van gestoordheid (
) , ik wilde alleen even mn eitje kwijt Ik maak me eigenlijk vooral zorgen over die bui van vanmiddag. Als je ineens helemaal hysterisch tegen de muur op knalt enzo, dan doe je toch iets goed fout. Denk ik. (maar: wel bedankt voor je lijstje )
|
|
