zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 10:15 |
Ik sta tot jullie dienst! | |
Luigi | woensdag 5 maart 2003 @ 10:16 |
Weet iemand eigenlijk hoe hoog het is in Rotterdam? Jij, zodiakk? | |
Pridemeid | woensdag 5 maart 2003 @ 10:16 |
Zeg, zodiakk? Hoe hoog is het in Rotterdam? prrrr | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 10:17 |
quote:Heel toevallig weet ik dat, Luigi! Het is hier op dit moment 11 meter en 94 centimeter. | |
David Letterman | woensdag 5 maart 2003 @ 10:18 |
ben eik benieuwd hoe hoog het in R'dam is... vertel eens zodiakk... edit: geen 11m 95cm??? | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 10:21 |
quote:Hoogtes kunnen snel verwisselen in Rotterdam, het minste geringste kan voor een verandering zorgen. Het is daarom op dit moment: 12 meter 3 centimer. Dit verschil komt door een niet of moeilijk waar te nemen verschijnsel - misschien wel het gefladder van een vlinder aan de andere kant van de stad. | |
Pridemeid | woensdag 5 maart 2003 @ 10:21 |
quote:Hoe meet je dat? prrrrr | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 10:22 |
quote:De hoogte is op dit moment nog steeds 12 meter en 3 centimeter. [Dit bericht is gewijzigd door zodiakk op 05-03-2003 10:22] | |
nossio | woensdag 5 maart 2003 @ 10:22 |
quote:dan moet je vlakbij zijn ik zit net iest hoger vandaag maar de zon schijnt niet,dus je weet het niet ![]() | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 10:22 |
quote:Dat is off-topic, meid. | |
David Letterman | woensdag 5 maart 2003 @ 10:23 |
quote:meetlat? ![]() | |
Pridemeid | woensdag 5 maart 2003 @ 10:28 |
quote:Ik dacht, ik toon even interesse in de achterliggende diepgang van de hoogte van Rotterdam ![]() prrrrrrr | |
Mirage | woensdag 5 maart 2003 @ 10:35 |
4 hoog... | |
snerd | woensdag 5 maart 2003 @ 11:34 |
zodiakk, Hoe hoog is het in Rotterdam? ![]() [Dit bericht is gewijzigd door snerd op 05-03-2003 11:35] | |
MasterWouter | woensdag 5 maart 2003 @ 11:35 |
Hoog????? | |
LangeJan | woensdag 5 maart 2003 @ 11:46 |
Je hebt het wel hoog in je bol daar? | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 12:20 |
quote:Snerd, wat leuk dat je nieuwsgierig bent naar de hoogte in Rotterdam, want zojuist is er een zeldzame gebeurtenis voorgevallen! Echt, dit is toch zeker wel een unicum te noemen. De hoogte, zo nét na het middaguur, is gezakt naar een schamele, een miezerige, en toch zeker ook verontrustende 6 meter! Maar geen nood! Zoals ik al eerder heb medegedeeld, is de hoogte in Rotterdam afhankelijk van haast niet waar te nemen complexe samenlopen van omstandigheden. Dat betekent, ondanks de extreem lage hoogte van dit eerste middaguur, dat het snel weer zou kunnen stijgen. En in deze onzekere tijden is dat toch zeker wel een troost te noemen, want een fatsoenlijke hoogte in Rotterdam is erg van belang voor een goed functioneren van dit topic! | |
Kratje_Bier | woensdag 5 maart 2003 @ 12:22 |
zeg, zodiakk, Ik ben hier een tekst over rotterdam aan het schrijven en nu wil ik graag even weten hoe hoog het daar is. Weet jij dat toevallig? | |
extreme | woensdag 5 maart 2003 @ 12:26 |
![]() respectabele 150 meter hoog, | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 12:29 |
quote:Een tekst over Rotterdam kan inderdaad niet zonder een actuele kennis over de hoogte in Rotterdam. Helaas heb ik mijn Rotterdaltometer laten liggen bij een gevaarlijke hoogtemeting aan de rand van Parkhaven, ja daar vlakbij de Maas. Dus ik kan je op het moment niet van dienst zijn, want niet alleen het gemis van mijn Rotterdaltometer is funest, maar ook de onzekerheid over de hoogteverschillen (die in Rotterdam zeker onstuimig kunnen zijn) belet mij om je kordaat van dienst te zijn met de de oh zo belangrijke informatie over de hoogte. Heb geduld! | |
Berserker | woensdag 5 maart 2003 @ 12:44 |
Zeg, zodiakk. Weet jij misschien hoe het tegenwoordig is gesteld met de alom geroemde, oerdegelijke... Rotterdamse keukenzeilen? Daar hoor ik namelijk veel goeds van altijd, en vooral op hoogtes tussen 10 en 14 meter schijnen ze uit te blinken. | |
OllieA | woensdag 5 maart 2003 @ 13:22 |
Tis mschien nbeetje off-topic maarin vband met n stukje meningsvomming van mijn kant in tkader van dagehele veloedering in dit land met daarin hut sjaap bleid in Rotdam in t bzonder zou ik bzonder graag willn wetn als hut niet tveel gevraagd is hoe laag tis in Rotdam in talgmeen en op dit mment. Voor nstukje bleidsvorming dus. | |
zodiakk | woensdag 5 maart 2003 @ 14:06 |
quote:Een béétje, off-topic? Zelfs Puntloos zou deze overschrijding van off-topic niet kunnen (en willen!) tolereren! Wat een godsgeklaagd schandaal vind hier plaats! Zelfs de allergrootste concentratie pseudofilosofen in de overbekende wijk Spangen zou met een collectief hoofdschudden jouw schunnige, laag-bij-de-grondse, goddeloze en oneerbare verzoek afwijzen. Zelfs de schuinte van mijn vloer zou haar schuinheid staken als zij kennis zou nemen van deze Anti-vraag. Zij zou zich, taai als ze is, proberen te ontworstelen aan de knechtende ketenen van de geometrie. Men heeft het dus nooit -nóóit- over Rotterdamse laagte, OllieA! Als men voldoende fatsoen heeft, ook vóór de theetijd, om zich eerbaar en beschaafd op te stellen naar De Vraag, pas dán, en alleen dán, mag je het hebben over de hoogte in Rotterdam. Knoop dit maar goed in je oren. Vort, hier heb je je bal terug m'n jong en ga lekker buiten ravotten. De hoogte in Rotterdam is trouwens op het moment 13 meter en 2 centimeter. [Dit bericht is gewijzigd door zodiakk op 05-03-2003 14:17] | |
Gellius | woensdag 5 maart 2003 @ 14:58 |
Zodiakk. Het wordt nu toch echt tijd dat je eens opbiecht hoe hoog het vandaag in Rotterdam is. Dit spelletje heeft nu wel lang genoeg geduurd. | |
sizzler | woensdag 5 maart 2003 @ 23:15 |
De laatste geruchten die rond gaan vertellen dat het morgen weleens 22 meter zou kunnen worden. Kan jij daar iets zinnigs over zeggen? | |
zodiakk | donderdag 6 maart 2003 @ 10:15 |
quote:Dat zijn dan betrouwbare geruchten, want het ziet er inderdaad naar uit dat het vandaag weleens 22 meter kan worden! Als het juiste sentiment aanwezig is en als de atmosferische toestanden het toelaten dan is het zelfs mogelijk dat een hoogte van 23 meter bereikt kan worden! Het is nog even wachten, dat wel. Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte (hehe). Het is op dit moment: 16 meter en 53 centimeter. | |
Luigi | donderdag 6 maart 2003 @ 10:16 |
Is er al een update? | |
Swetsenegger | donderdag 6 maart 2003 @ 10:21 |
quote:Kijk je tegen de Erasmusbrug of tegen de WIllemsbrug aan? | |
Luigi | donderdag 6 maart 2003 @ 12:01 |
zodiakk, ik ga zo naar buiten dus ik zou nog even dringend willen verzoeken om te melden hoe hoog het is! Dan kan ik daar rekening mee houden, indien nodig! | |
zodiakk | donderdag 6 maart 2003 @ 12:11 |
quote:Het is 19 meter, Luigi. Ik zou maar een bolhoedje meenemen als ik jou was! | |
Luigi | donderdag 6 maart 2003 @ 12:13 |
19 meter! ![]() Misschien blijf ik wel binnen. | |
Troel | donderdag 6 maart 2003 @ 12:14 |
zodiakk hoe hoog het is in Rotterdam? | |
TallMan | donderdag 6 maart 2003 @ 12:18 |
In hoeverre zijn er variaties in de hoogte in Rotterdam, tussen verschillende wijken enzo. Is er nog een verschil tussen noord en zuid ? | |
Gellius | donderdag 6 maart 2003 @ 12:28 |
quote:Het lijkt me voor de hand liggen dat zodiakk ons hier steeds de gemiddelde hoogtes doorgeeft. Anders wordt het weer zo'n paniektoestand. | |
TallMan | donderdag 6 maart 2003 @ 12:36 |
quote:lijkt me voor de hand in geval van grotere verschillen max en min ook door te geven. | |
Gellius | donderdag 6 maart 2003 @ 12:46 |
quote:Ook weer zo. Misschien kan zodiakk naast de trend ook nog de boven- en onderwaarden aangeven. | |
TallMan | donderdag 6 maart 2003 @ 12:49 |
quote:*wacht in spanning af* | |
zodiakk | donderdag 6 maart 2003 @ 12:54 |
![]() Nee, er is alleen de hoogte in Rotterdam. Het lijkt een glibberig begrip om vat op te krijgen, maar het is simpeler dan je denkt. En ik hoor je al denken Gellius, daar komt zodiakk weer met zijn praatjes, maar het is een belangrijk punt van overweging om vast te stellen dat niet alleen de plaats en tijd van de meting er toe doet, maar ook wie de meting heeft uitgevoerd. Zo heb ik een Rotterdaltometer en die heb jij niet Gellius. Overigens heeft geen enkele CDA-stemmer een Rotterdaltometer. Laat ik het nog eens herhalen: de hoogte in Rotterdam is een complexe samenloop van atmosferische, sociale, instrumentele én geografische factoren, die tezamen en in hun onderlinge wisselwerking zorgen voor een harmonisch samenspel wat zijn klankbord vindt in dit topic. Ik hoop dat je het nu snapt, Gellius. Zo niet, dan ga je maar weer lekker irrelevante plaatjes raden met verintellectueelde dertigers met grote baarden en onbestemde beertjes die vergeelde W.G. van der Hulst-boekjes inscannen. Stelletje freako's. De hoogte is trouwens na dit begripsdebacle gezakt naar 12 meter en 83 centimeter. | |
TallMan | donderdag 6 maart 2003 @ 12:57 |
*is er helemaal stil van geworden* Wat een briljante uiteenzetting zodiakk, ik zal nooit meer zulks oerstomme dingen vragen als het gaat over dit soort complexe combinaties | |
Gellius | donderdag 6 maart 2003 @ 13:04 |
quote:Zeg zodiakk, let je er wel een beetje op dat je jezelf niet teveel vereenzelvigd met de hoogte in Rotterdam? Ik bedoel, alsof het ook maar iemand werkelijk iets zou interesseren. ![]() | |
Luigi | donderdag 6 maart 2003 @ 13:34 |
Ach en wee! Wist ik nu maar hoe hoog het was in Rotterdam!
| |
Gellius | donderdag 6 maart 2003 @ 13:36 |
quote:Niet al te hoog, schat ik zo. Lage boel. Heel matigjes. | |
Luigi | donderdag 6 maart 2003 @ 13:39 |
quote:Wat heb ik nu aan schattingen! Hoe moet ik mij straks op straat vertonen, zonder te weten hoe hoog het is? Is er iemand, ik zeg IEMAND die mij binnen aanvaardbare toleranties kan vertellen, hoe hoog het in Rotterdam is? Iemand!? | |
Luigi | vrijdag 7 maart 2003 @ 09:37 |
Iemand? | |
zodiakk | vrijdag 7 maart 2003 @ 12:48 |
quote:psst, het is 9 meter en 13 centimeter | |
OllieA | vrijdag 7 maart 2003 @ 18:17 |
quote:Waar is de relevantie? Daar, in die doos. Vrij naar Monty Python | |
zodiakk | zaterdag 8 maart 2003 @ 18:46 |
Niet geheel onverwacht is het op dit moment: 21 meter en 54 centimeter. | |
speknek | zaterdag 8 maart 2003 @ 18:47 |
Viagra? | |
QyRoZ | zaterdag 8 maart 2003 @ 18:48 |
Mijn waarde heer zodiakk, kunt u ook vooruitblikken op de komende week? Ik ben maandag en dinsdag in Uw mooie stad. Graag zou ik weten wat voor hoogte ik kan verwachten. Uw antwoord afwachtende verblijf ik, | |
FlyingFox | zaterdag 8 maart 2003 @ 18:48 |
hey zodiakk...wanneer doen we weer galgje ! | |
zodiakk | zaterdag 8 maart 2003 @ 22:14 |
quote:Wederom wordt er van mij een bovennatuurlijke prestatie verwacht. Hoewel mijn gaven groot zijn QyRoZ, reiken ze helaas niet tot in de oneindigheid. Zij botsen tegen het blauw van de hemel, en als daar nog wolken tussenzitten, dan botsen zij tegen de wolken aan. Alles is dus zeer afhankelijk, ja tot het ziekelijke af, van allerlei factoren die nét buiten mijn macht voor het grijpen lijken te liggen. En verder weet je natuurlijk, QyRoZ, dat mijn gaven niet voor de poes zijn! Maar dat heb ik al eerder aangegeven, geloof ik. Niettemin kan ik wel een voorspelling doen, maar alleen voor de zondag, hoogtevoorspellingen voor latere data zijn compleet nutteloos. Ik kan je dus niet verder helpen. Ik zou voor de zekerheid toch een bolhoedje meenemen, voor het geval dát.
11 meter en 74 centimeter | |
Gellius | maandag 10 maart 2003 @ 10:34 |
quote:Gelöl. Dat kan nooit, op een zaterdag. Prutser. | |
TallMan | maandag 10 maart 2003 @ 10:47 |
quote:Beetje vertrouwen in zodiakk graag Hoe hoog is het momenteel ? | |
Ype | maandag 10 maart 2003 @ 10:50 |
Rotterdam rotstad In Groningen is het tenminste een standaard 31,23 meter en daar heb je geen Gronometer voor nodig | |
zodiakk | woensdag 12 maart 2003 @ 10:23 |
quote:Hou je mond, vlegel. Moge alle mattenkloppers je bips bont en blauw meppen. Schurk die je bent. Het is op dit moment: 7 meter en 72 centimeter. | |
Luigi | woensdag 12 maart 2003 @ 10:28 |
quote:Dat lijkt mij vrij laag voor de tijd van het jaar, zodiakk! | |
zodiakk | woensdag 12 maart 2003 @ 10:30 |
quote:Ja, dat is het zeker, Luigi. Het ziet er trouwens naar dat het morgen zelfs lager kan uitvallen. Ik heb in ieder geval mijn bolhoedje bij de hand, dan kan mij niets overkomen! | |
Luigi | woensdag 12 maart 2003 @ 10:31 |
Misschien laat ik morgen mijn bolhoedje wel thuis, dan. ![]() Of dekt de verzekering dat niet? | |
OllieA | zondag 16 maart 2003 @ 18:12 |
quote:bron: Rotterdams Nieuwsblad, 14 maart 2003 Zeg, zodiakk, vertel eens gauw, is het nog wat geworden met dat delletje? En hoe staat het met de hoogte? | |
zodiakk | maandag 17 maart 2003 @ 13:58 |
quote:Een bijzonder kiene verslaggever mag ik wel zeggen! Zo is het inderdaad gegaan! En dan te bedenken dat ik mijn bolhoedje vergeten was bij een hoogte van 17 meter! Maar laat ik niet treuzelen, want ik weet gewoon dat iedereen staat te springen om de hoogte in Rotterdam, men wacht op die synthese, dat geconstrueerde geheel, die ultieme vrucht van een geest vol naieve erotiek en zachte wangetjes...ik ben vereerd door de niettemin treffende plaatsing in die prachtige categorie met Hegel. Niettegenstaande het feit dat ik Hegel niet heb gelezen, ben ik toch bijzonder veel over de man te weten gekomen. Zo heb ik niet alleen gegoogled, maar heb ik ook het nèt niet uitgegeven werk van Hegel gelezen (dus ik heb een beetje gesjoemeld met de bewering dat ik hem niet gelezen heb). quote:Het is natuurlijk eeuwig zonde dat dit werk nooit het daglicht van een frisse boekenzaak heeft mogen zien, maar aan de andere kant was het misschien wel, zoals de engelsen zo mooi zeggen, een 'blessing in disguise'. Want naast zijn transseksueel getinte stoeipartijen heeft hij ook zeer zeker veel geschreven over het Gymnasiummeisjes. Meisjes die in die tijd nog daadwerkelijk vreselijk naief waren en zich, zoals het hoorde in die tijd, zonder weerwoord naar hun man voegden. Het is een schat aan informatie, een schat die maar door enkele ogen is bezien, OllieA. Jij zou het ook eens moeten lezen, het zou je goed doen en het zou je ook voorgoed vrijwaren van die kwelgeestjes die drentelen om voze volksmeisjes. als laatste: zonder dit werk had ik nooit het stadium van korstig dekbed met opgedroogd masturbatiezaad kunnen ontstijgen. Maar genoeg! De hoogte in Rotterda is op dit moment: 24 meter en 8 centimeter. Omdat het zulk mooi weer is in de stad. En je weet het: vergeet je bolhoedje niet! | |
Gellius | maandag 17 maart 2003 @ 14:50 |
quote:... is een voorlopig hoogtepunt, lijkt me! Mag ik je er voorzichtig mee feliciteren, zodiakk, of komt er meer? | |
zodiakk | woensdag 19 maart 2003 @ 15:50 |
quote:Leuk dat je het vraagt Berserker, maar tussen 10 en 14 meter zweven er altijd koelkasten rond die schaamteloos aan de grond getrokken worden door bepaalde figuren. Figuren die de simpele natuurwetten van koelkastverplaatsing nog niet helemaal meester zijn. Zonder bolhoedje overigens. Gellius: Jij mag me nooit feliciteren. Maar alleen omdat jij het bent, Het is op dit moment een bijzondere: 32 meter en 23 centimeter. Een absoluut hoogterecord. Maar vanwege de troebele hellingshoek van de horizon ten opzichte van mijn voor de lente gehercalibreerde Rotterdaltometer, is de betrouwbaarheid in geen velden of wegen te bekennen. En gellius ook niet. Maar dat verbaast niemand. Die vlegel. | |
Gellius | woensdag 19 maart 2003 @ 16:24 |
quote:* Gellius meldt. Gefeliciteerd met de hercalibratie, zodiakk. | |
Kratje_Bier | woensdag 19 maart 2003 @ 16:29 |
Zodiakk!!!!!! ik heb al sinds gister niks meer van mijn tante in rotterdam gehoord en ik vrees voor het ergste. nml. ze heeft de hoogte verkeerd ingeschat toen ze de deur uit ging om boodschappen te doen. Zou u mij de hoogte van gisterochten 10:00 willen geven. Hopelijk neemt dit mijn angst ietwat weg. | |
zodiakk | woensdag 19 maart 2003 @ 16:47 |
quote:Ik zal vlug even speuren in mijn logboek. Ja, ja... hier staat het: 15 meter en 89 centimeter. | |
Kratje_Bier | woensdag 19 maart 2003 @ 16:50 |
quote:godzijdank. gelukkig. mijn tante mag niet naar buiten bij hoogtes groter dan 16 meter. Alles moet dus goed met haar zijn. vriendelijk bedankt zodiakk ![]() | |
Luigi | donderdag 20 maart 2003 @ 08:36 |
Zodiakk, ik zag net dat het maar liefst 12 meter 2 was, vanochtend! Lijkt mij sterk voor een donderdag, kun jij dit bevestigen? | |
Batuwu_Griekgriek | donderdag 3 april 2003 @ 12:56 |
Hmpfr. Eh. Ja. Dat ik hier dus ook nog reageren moest. Want dat zodiakk anders ging huilen. Pffft. Alsof het mij een reet interesseert hoe hoog het is in Rotterdam. In Amsterdam hagelt het momenteel en verandert de hoogte hier ook maar één millimeter? Natuurlijk niet. Maar in Rotterdam schijnt dat anders te zijn. Stelletje mietjes. Maar goed, om zodiakk een plezier te doen. Tsjezus. Zeg zodiakk, gottegot, hoe hoog is het nou in Rotterdam? Of zo. Maakt mij het uit. Whatever. | |
Jarno | donderdag 3 april 2003 @ 12:57 |
Stelletje honden! Zodiakk, mij kun je ervoor wakker maken hoor! | |
Gellius | donderdag 3 april 2003 @ 13:20 |
Nu niet zo onaardig doen, Batuwu. De Rotterdammers hebben nu eenmaal zo weinig zelfvertrouwen, dat ze zich maar steeds met hun eigen afmetingen bezighouden. Daar moet je wat begrip voor kunnen opbrengen. | |
zodiakk | donderdag 3 april 2003 @ 14:41 |
quote:Hoi, Batuwuwu! Ik meet voor jou met plezier de hoogte in Rotterdam op hoor, ouwe lobbes! Het is op dit moment een lieflijke: 15 meter en 32 centimeter. Kom vooral nog eens langs, ouwe brompot, | |
snerd | donderdag 3 april 2003 @ 17:27 |
Zeg, zodiakk Ik hoef helemaal niet te weten hoe hoog het is in Rotterdam! Wat heb ik dáár nou aan...? | |
Gellarboy | vrijdag 4 april 2003 @ 17:27 |
Zeg, ehhh... Niet om het een of het ander ofzo, hoor. Maar, zodiakk? Hoe staat het eigenlijk met de lengte in Rotterdam? Mag ik dat even weten? Gewoon tussendoor? Zeg maar? | |
Gellarboy | vrijdag 4 april 2003 @ 17:28 |
Precies 24 uur later! ![]() | |
zodiakk | vrijdag 4 april 2003 @ 18:25 |
quote:Nou snerd, in verband met het ingaan van de zomertijd moest mijn Rotterdaltometer ietwat gecalibreerd worden, daarom kon er afwijking in de meting zitten. Maar dat geeft niks, ik kan een verzoek voor de hoogte in Rotterdam natuurlijk nooit weigeren. Ik ben dus op pad gegaan, snerd. Speciaal voor jou. Ik heb langs de Maaskade zeer precaire metingen moeten verrichten en dat was me een hele klus! Mijn Rotterdaltometer zat door de war en aangezien ik altijd een rode handdoek bij me heb om de nulmeting uit te voeren, moest ik de meter en de rode handdoek opnieuw door elkaar halen en dat heeft heel wat hilariteit opgeleverd! Maar geen nood, met grijze wolken die, met de liniaal in de hand, als stuurse leraren op mij neerkeken, moest het wel goed gaan. Zelfs zonder meegenomen bolhoedje. De hoogte in Rotterdam is nu dus: 23421 meter en 231r5151 centimeter.
quote:Ik heb helaas geen gereedschap om de lengte in Rotterdam op te meten. Maar ik kan je gerust vertellen dat het klokkenspel, een essentieel onderdeel voor de lengte in Rotterdam, nog volledig functioneert, ![]() | |
Jarno | vrijdag 4 april 2003 @ 18:33 |
quote:Zodiakk, ik ben een fanatieke amateur hoogtemeter. Een sport die mij veel jolijt bezorgt! Echter, nu vroeg ik mij af of jij weet waar ik een combinatie-haspeltje voor mijn Rotterdaltometer kan kopen. Degene die erbij zat (het is een oud beestje!) is namelijk compleet versleten. Alvast bedankt! | |
Claudia_x | zondag 6 april 2003 @ 01:11 |
quote: | |
Wolfje | zondag 6 april 2003 @ 02:16 |
Zeg lieve zodiakk, Ik wil graag een keer naar Rotterdam gaan, maar ik heb een probleempje. Ik heb last van hoogtevrees! Daarom mijn vraag aan jou, wanneer kan ik het beste naar Rotterdam gaan? | |
sam_the_man | zondag 6 april 2003 @ 02:24 |
Beste Zodiac ik zit hier met Jules Deelder hij heeft zijn voorstelling achter de rug, kan hij veilig terug naar Rotjeknor? | |
plunk | dinsdag 8 april 2003 @ 23:43 |
quote:Waarheid als een koe. Even wat achtergrondinformatie.
Ik stel me zo het volgende voor. Ergens in Rotterdam banjert op stevige Bob-de-Bouwer-schoenen een zodiakk rond. Luid grmblend zeult hij de veel te zware Rotterdaltometer met zich mee, en af en toe wordt hij meewarig nagestaard door een verbaasde stadsgenoot. In de kontzak van zijn afzakkende spijkerbroek zit veilig zijn notitieboekje, achter één van zijn oren hangt een afgekauwd stukje potlood. In zijn versleten Feijenoordrugzakje: een thermosfles warme zoethoutthee, de inmiddels beroemde rode handdoek, en een gevulde koek voor onderweg. Het is natuurlijk geen geringe klus om de onstuimige hoogte (er is er immers maar één volgens de maestro) in Rotterdam op te meten. Dodelijk vermoeid strompelt hij aan het eind van de dag huiswaarts. In het beduimelde notitieboekje staat slechts één enkel resultaat genoteerd: de daghoogte van Rotterdam. Die hij dan uiteindelijk, meer dood dan levend - op verzoek - in dit topic post. De vraag is hier al een aantal keren eerder gesteld: wat hebben wij nou in godsnaam aan die hoogte in Rotterdam? Antwoord: helemaal niks, noppes, nada!!!! Onze goeie ouwe zodiakk loopt zijn tijd gewoon te verlummelen! Want de hoogte die hij op de Normaal Amsterdams Peil gekalibreerde Rotterdaltometer afleest is helemaal niks anders dan het verschil in hoogte tussen Amsterdam en Rotterdam! En met die informatie spamt hij ons dus al een flink tijdje lastig! Misschien is het enigszins voorstelbaar dat ik dit met grote terughoudendheid post. Want wie verstoort er nou graag de droom van een jonge, enthousiaste en ambitieuze ontdekkingsreiziger? Aanhoudende en dringende verzoeken van zodiakk zelf om toch vooral in dit topic te posten hebben me dan uiteindelijk doen besluiten om die kennelijk knagende vraag te stellen. Dus zodiakk, wat is vandaag het verschil tussen Rotterdam en Amsterdam? Of wacht, laat ik het voor de vorm - ik ben immers de beroerdste niet - toch maar even anders formuleren: hoe hoog is het nu eigenlijk in Rotterdam? Voor de geïnteresseerden: in Amsterdam is het op dit moment 0 meter 0 cm. Niet dat daar iets aan verandert of zo. | |
-Dalai- | woensdag 9 april 2003 @ 00:01 |
Sjoerd vindt het héél stom dat ze in Rotterdam niet eens wat doen aan die hoogtes. | |
zodiakk | woensdag 9 april 2003 @ 11:05 |
quote:"Ja. Fijn." stamelde zodiakk getroffen door de scherpzinnigheid van zijn opponent. Hij begon wat heen en weer te lopen en trok zijn broek omhoog, zodat de bilnaad weer onzichtbaar werd. Hij wreef over zijn ongeschoren gezicht, tuurde naar zijn bolhoedje en veegde wat voorhoofdzweet weg. De smaak van de gevulde koek was bitter. De overwinning voor plunk leek compleet. De aanwezigen werden rumoerig, een onverstaanbare symfonie van gefluister steeg op in de zaal. Was het dan daadwerkelijk gebeurt met de hoogte in Rotterdam? "Ik zou mijn rode handdoek in de ring kunnen gooien... ", sprak zodiakk na een tijdje, "Ware het niet dat er één fatale fout in je betoog zit!", zodiakk pauzeerde voor effect en ademde diep in, om zijn stem nog meer bombastiek te geven en vervolgde met zijn charismatische bariton. "Eén noodlottige inconsistentie, die het geheel in elkaar laat storten, als een slappe pudding op een warme dag!" Hij keek gedreven rond en porde achteloos met de punt van zijn wandelstok in de smeulende open haard. Wat is die malloot van plan, dacht plunk bij zichzelf. Vlug besloot hij om de nonchalance zelve te spelen en wachtte af wat zodiakk te vertellen had. Zodiakk vervolgde: "Dames en heren, zoals u weet ben ik hier de absolute autoriteit als het aankomt op het meten van de hoogte in Rotterdam en ik heb hier veel over geschreven. Zoals u weet zijn onze hoofdstedelijke medemensen vaak niets meer dan opgeblazen ego's die weliswaar vol branie zitten, maar niet verder komen dan slechte Danny de Munk imitaties." De zaal reageerde geschokt en het werd doodstil. Zodiakk draaide zich met een ruk om en wees naar plunk. "U!" , donderde zodiakk, "u heeft heel andere motieven dan u ons wilt laten denken! Uw betoog over het Amsterdams Peil maakte indruk op de aanwezigen hier in de zaal, zó sterk zelfs dat u subtiel de aandacht afleidde van datgene wat u de nek zou kosten en wat nu alsnog uw nek gaat kosten! U, meneer plunk, bent niets meer dan een demagogische charlatan!" Bij elke u schrompelde plunk meer en meer ineen, als mokerslagen sloegen deze woorden op zijn oren en zijn gezicht vertrok. Zodiakk ging verhit verder, steeds sneller sprekend, het ultieme genadeschot naderde sneller en sneller. "Ja, u lijkt gelijk te hebben dat het nulpunt in Nederland vaak wordt afgemeten aan het NAP, en ja, ook lijkt u gelijk te hebben dat het hoogteverschil uit te leggen valt als het hoogteverschil tussen Amsterdam en Rotterdam... Maar!", en juist op dit moment klauterde zodiakk op de tafel en torende op deze manier boven plunk uit, "U heeft de boel omgedraaid: u dacht mij en de zaal te slim af te zijn door te stellen dat het calibratienulpunt voor de Rotterdaltometer al bestaat nog vòòrdat de hoogte in Rotterdam is gemeten. Niets is minder waar, want er kan pas een NAP zijn als de hoogte in Rotterdam is gemeten, en alleen dan! Want als de hoogte in Rotterdam niet is gemeten wat heeft het dan voor nut om een NAP te hebben?" De verpletterende waarheid daalde neer op de menigte. Het rumoer steeg weer op en werd steeds luider. De politieagenten baanden zich door de menigte op weg naar plunk. "Sla deze bedrieger in de boeien!" zei zodiakk vastberaden, maar toch met meelij in zijn melancholieke blik. Plunk leek in paniek te raken. Maar hij schaterde ineens hysterisch, zijn gezicht compleet verwrongen. "Haha-hi," hijgde hij, "Ik krijg je heus nog weleens te pakken!" De agenten waren er nu bijna, en konden plunk bijna grijpen, toen ineens verdween hij in een rookpluim, zijn laatste woorden galmden nog na in de zaal: "I'll get you next time Gadget!" Zodiakk zuchtte en zei het volgende: "De hoogte in Rotterdam is: 11 meter en 23 centimeter." | |
plunk | woensdag 9 april 2003 @ 15:57 |
Hmz. Ik wist het wel, dit was te veel voor de ar-me zodiakk. Maar je ziet het wel vaker hoor, dat mensen zo in de war raken als hun zo zorgvuldig in elkaar getimmerde luchtkasteeltje wordt opgeblazen. Ik had het niet moeten doen. Ik zei het immers al. Op weg naar het Centraal Station liep ik even langs de Gereformeerde Kerk van predikant Nap aan de Bergsingel. De gewezen Amsterdammer had me van te voren gewaarschuwd voor de toorn van zijn hoogmetende stadsgenoot. 'De waarheid zou voor zodiakk als een rode handdoek op een uitspelende Feijenoord-verdediger in de Arena kunnen werken', had hij me voorspeld. Gelaten deed ik verhaal van de briesende, op-hol-geslagen zodiakk, de beukende, kwetsende woorden en natuurlijk mijn nipte ontsnapping. Predikant Nap verzorgde mijn wonden, deukte mijn beschadigde hoed uit, en gaf me een gevulde koek mee voor onderweg. In gedachten verzonken en door schuldgevoel overmand ondernam ik de terugreis naar huis, naar Amsterdam. Op station Muiderpoort besloot ik maar uit te stappen, en met gebogen hoofd slenterde ik door de Dapperstraat richting centrum, richting het koperen 0 meter Normaal Amsterdams Peil-markeerpunt. 'Is de waarheid dan zo hard en confronterend?', vroeg ik me onderweg af. 'Heeft zodiakk dan zoveel moeite met de juiste verhoudingen? Is het dan zo erg dat de Moeder van Alle Hoogtemetingen, zelfs voor de Rotterdamse, uitgerekend in Amsterdam ligt?' De woorden van zodiakk klonken nog na in mijn hoofd, de vertrouwde Amsterdamse beelden deden de rest. 'Slechte Danny de Munk imitatie' had ie geroepen, 'bedrieger', en 'demagogische charlatan'. Ineens voelde ik de adrenaline door mijn getergde lijf stromen. Wat dacht die mislukte dieptepuntmeter wel niet, die Frits Bom kloon, die Rotterdammeling!!! Ik stond voor mijn deur en doorzocht mijn jaszakken naar de huissleutel. En ineens lag het daar zomaar in de palm van mijn hand, te schitteren in de felle voorjaarszon: het messing haspeltje uit de Rotterdaltometer. Ik voelde me ineens intens tevreden. Dus waarde zodiakk: hoe hoog zit het vandaag in Rotterdam? Hier is Amsterdam is het trouwens 0 meter 0 centimeter. Overbodig om te zeggen natuurlijk. | |
sam_the_man | woensdag 9 april 2003 @ 17:26 |
Ook het journaille laat zich niet onbetuigd: Rotterdams Nieuwsblad: quote:Amsterdams Nieuwsblad: quote: | |
plunk | donderdag 10 april 2003 @ 02:54 |
Geachte redactie van het Amsterdams Nieuwsblad, In de eerste plaats wil ik u hierbij hartelijk danken voor het plaatsen van het artikel 'Meten is Zwetsen' in uw editie van eerder vandaag. Puik stukje journalistiek, mag ik wel zeggen! Zo kom je ze tegenwoordig niet vaak meer tegen! Hierbij nog een paar aanvullende details die volgden uit de recente gebeurtenissen van gisteren in Rotterdam. Zoals u in mijn ooggetuigenverslag hebt kunnen lezen ben ik, min of meer per abuis, in het bezit gekomen van het messing haspeltje, een kennelijk essentieel onderdeel van de obscure Rotterdaltometer. Nauwkeurige studie heeft ondermeer opgeleverd dat het hier een met de hand en op maat gemaakt mechanisch onderdeeltje betreft, ontworpen en geproduceerd door een oude ervaren Zwitserse vakman. Navraag heeft helaas opgeleverd dat deze man én zijn werkplaats vorige winter door een lawine zijn bedolven. Daarbij zijn de onmisbare ontwerptekeningen en gereedschappen om het haspeltje te kunnen kopiëren - jammer genoeg - verloren gegaan. Hieronder een afbeelding van het haspeltje.
Inmiddels ben ik benaderd door de heer Sjoerd van Dam (zie ook zijn persoonlijke reactie eerder dit topic) van de afdeling Zonderlinge Mensen van het Amsterdams Historisch Museum. Hij kwam met het verzoek of ik het haspeltje eventueel ter beschikking wil stellen voor de binnenkort te openen expositie: 'Rotterdamse Hoogtemetingsblunders Door De Eeuwen Heen'. Op dit moment heb ik daarover nog geen beslissing genomen, daar ik er vanzelfsprekend de voorkeur aan geef om de reactie van de heer zodiakk af te wachten. Wel overweeg ik het haspeltje in te bouwen in mijn nieuwste uitvinding: de Amsteldammograaf: een modern en revolutionair instrument om mooie plekjes in onze Stad te kunnen detecteren en vastleggen. Natuurlijk ben ik altijd bereid om eventuele onduidelijkheden te verhelderen en openstaande vragen te beantwoorden. En misschien mag ik u het volgende ter overweging meegeven. Dit ten eerste natuurlijk om meer ruchtbaarheid te geven aan het fenomeen Normaal Amsterdams Peil (NAP), maar wellicht is deze slagzin ook bruikbaar om het Amsterdams Nieuwsblad te promoten: 'De hoogte in Amsterdam is vandaag 0 meter 0 centimeter. En daar verandert geen sikkepit aan'. Groet, [Dit bericht is gewijzigd door plunk op 10-04-2003 03:07] | |
sam_the_man | donderdag 10 april 2003 @ 03:56 |
quote: [Dit bericht is gewijzigd door sam_the_man op 10-04-2003 04:24] | |
zodiakk | donderdag 10 april 2003 @ 13:32 |
Ook zodiakk leest kranten en ook hij kwam er met een schok achter dat zijn haspeltje van hem ontvreemd was. In zijn kleine huisje in Rotterdam West wilde hij vervolgens niet meer uit bed komen. Zijn Rotterdaltometer was stuk. Het haspeltje was eruit en men kon niet zomaar naar Zwitserland gaan, daar had hij te weinig centen voor. Het was daarom nog een extra klap voor hem toen hij vernam van de lawine in Zwisterland, waarbij alle onderdelen en tekeningen van de Rotterdaltometer verloren waren gegaan. Een extra motivering om vooral in bed te blijven. Ook zijn stadsgenoten misten hem: de bolhoed, de rode handdoek, het enigmatische mechaniek van de Rotterdaltometer. Het hoorde bij de stad. Het bedrukt hart van de Rotterdamse inwoners incasseerde de tegenslag. Iets wat men altijd gewend was in Rotterdam. Zodiakk, piekerde en piekerde en keek naar zijn Rotterdaltometer in de hoek van de kamer. Het glinsterde nog wel mooi. Het was alsof de Rotterdaltometer uit alle macht toch de hoogte wilde meten. Maar het was tevergeefs. Met betraande ogen zei zodiakk tegen zichzelf: "Rustig maar, je komt hier wel uit", en zijn gedachten zonderden zich af. Ze zonderden zich af naar die fatale voorjaarsdag in 1940. Toen fluitende bommen grote delen van de stad verwoestten, toen het hart van Rotterdam er bruusk werd uitgerukt, toen de wanhoop alomaanwezig was. Men dacht toen ook dat het einde nabij was, maar Rotterdam heeft toch 5 jaar bezetting doorstaan en heeft zichzelf herbouwt met de hulp van vele moedige en noestige arbeiders. Ja, want als er tegenslag is dan komt het beste in de Rotterdammer naar voren. Zodiakk hield zich aan deze gedachtes vast toen hij weer in bed kroop. De foetushouding was toch het veiligst. Toen hij wakker werd, was zijn gezicht gezwollen van de tranen en keek hij tegen een ontstellend fel licht in. Hij drukte zijn ogen dicht en kon met moeite een gedaante ontwarren. Zijn hart vulde zich met hoop en blijdschap. Hij schoof in een zittende houding op zijn bed. De schitterende gedaante gaf hem iets, het leek op iets mechanisch. Zodiakk was te verbaasd en verrukt om te reageren, maar de tedere blik in de ogen van de engel was genoeg om zijn hart op te laten zwellen van geluk. De engel glimlachte zachtjes en verdween met een intens medelevende blik in de ogen. Zodiakk keek naar het dingetje dat achtergelaten was: het was het haspeltje! Vlug monteerde hij het haspeltje en probeerde de boel snel te calibreren. Hij wilde al meteen naar buiten gaan om de hoogte in Rotterdam te meten. Maar iets hield hem tegen. Plunk, dacht hij verbitterd. Die Amsterdamse rekel is de oorzaak van al mijn ellende! Zodiakk trilde van woede en besloot toen, op dat moment, daar in dat kleine huisje in Rotterdam West, om te wachten met het opmeten van de hoogte. Hij zou plunk terugpakken. Met zijn Rotterdaltometer in innige omhelzing begon zodiakk aan een plan.... | |
Jarno | donderdag 10 april 2003 @ 13:42 |
Ik geloof er allemaal niks van. Gewoon. | |
sizzler | donderdag 10 april 2003 @ 13:49 |
quote:Heb je al eens een boek geschreven? Zo nee: DOEN!! Echt waar, wat ik van je lees op FOK is echt heel goed, ik ruik talent hier. Je zit nu al boven het Mulisch-niveau! (okee, niet dat dat een prestatie is, maar je zit er ver boven!). ![]() | |
yakov | donderdag 10 april 2003 @ 14:08 |
Ehm... er staat wel veel mooie proza op dit forum, maar eigenlijk wil ik alleen even weten hoe hoog het is in Rotterdam. Zou dat even tussendoor kunnen zodiakk? | |
sam_the_man | donderdag 10 april 2003 @ 15:51 |
quote: | |
Jarno | donderdag 10 april 2003 @ 16:00 |
Zodiakk! Er is hoop!!quote: ![]()
| |
plunk | donderdag 10 april 2003 @ 19:29 |
Hmz. En de dag begon zo goed. Het was een koude ochtend, en nog nagloeiend van mijn onverwachte overwinning in het Rotterdamse, heb ik mijn gebruikelijke stadswandeling gemaakt. De stad lag er vandaag prachtig bij, en voor de gelegenheid ben ik - natuurlijk - even naar de Amstel gelopen. Op de Jan Vinckbrug stond ik even stil, en mijmerend keek ik over het machtige water, de duwboten gleden in mijn blikveld voorbij. 'Een prachtige plekje om mijn Amsteldammograaf te testen', bedacht ik me. Ik stelde me een feestelijke gebeurtenis voor met vlaggetjes en champagne, en met de fijne jongens van de krant. En natuurlijk zou ik niks dan respect oogsten van alle bekende stadsgenoten. Plunk de ereburger! Eindelijk erkenning! Op de terugweg heb ik nog even een bezoek gebracht aan de gebroeders Staal van de ijzerwinkel aan de Oude Schans; mijn langgeleden bestelde nippels waren inderdaad aangekomen. Vandaag zou ik dan ein-de-lijk mijn Amsteldammograaf kunnen afmaken. Bij terugkomst zag ik tot mijn grote onsteltenis dat het slot van de huisdeur was geforceerd. 'Het zou toch niet.....?' Ik rende en struikelde naar boven. In de deuropening bleef ik staan. Ik kon het niet geloven: mijn boeken, mijn zorgvuldig geprepareerde Afrikaanse Kroonarend-balg, mijn kostbare collectie stenen: alles, alles vernield en overhoop gehaald. En op de zwarte schouw boven de kachel, waar zonet nog het kostbare haspeltje lag, was het leeg: de boeven hadden gevonden waarvoor ze kwamen. Ik zag een modderige afdruk op mijn houten vloer van een - onmiskenbaar - Bob-de-Bouwerschoen. En net op dat moment hoorde ik aan de overkant van de gracht, een langgerekte bulder, zekerweten Rotterdams: 'Zodiakkkkkkk'. Ik weet niet hoe lang ik daar heb gestaan, verbijsterd, gebroken. Onder in de keukenkast vond ik nog een halfvolle fles whisky, een glas was niet eens nodig. Ik zakte neer op de vernielde stoel, midden in de puinhoop, en nam een slok. En nog een, en nog een. Ik wist het. Ik zou er niet meer langer omheen kunnen. Nu moest het maar gebeuren. Langzaam werd het donker en de klauwen van de melancholie sloten zich meedogenloos om mijn keel. Ik kon niet meer ontsnappen. Ik priegelde de voering aan de binnenkant van mijn hoed voorzichtig los en haalde het kleine zilverkleurige sleuteltje tevoorschijn. Ik liep naar die verdoemde notenhouten kist, nog altijd in de hoek van de kamer. Mijn vingers gleden over het zwierig gegrafeerde koperen plaatje, 'plunk - strictly personal and confidential'. Mijn handen trilden, maar uiteindelijk lukte het me dan toch om het roestige slot open te krijgen. Mechanisch trok ik de deksel omhoog, ik wist wat ik aan zou treffen. En daar lagen ze, onverbiddelijk: de dagboeken van langvergeten tijden, de bundels gekreukte brieven, mijn NAP-manuscripten, mijn zo liefdevol gemaakte kaarten. Ik begon te lezen, en tranen vulden mijn ogen. De gebeurtenissen draaiden zich als een film in mijn hoofd af, haarscherp, alsof het allemaal gisteren gebeurd was. Een vergeelde foto gleed op de grond, langzaam pakte ik 'm op. 'Cambridge, mei 1958' las ik op de achterkant. Ik keek naar de foto, en een grote treurigheid overviel me. Twee grote mannen met de armen om elkaars schouder geslagen, een glas in hun handen, vrolijk en zorgeloos lachend. Twee mannen met hoeden, waarvan ze gezworen hadden ze nooit meer af te zetten. En daar rechts op de foto: een blote schouder, van Haar.... Waarom toch, zodiakk, godverdomme, vertel me toch in godsnaam waarom! Mijn kaars flakkert. En ik neem nog een slok. En nog een.... En ik bevind me op een ongekend dieptepunt, namelijk: 0 meter 0 centimeter. Waar anders......? [Dit bericht is gewijzigd door plunk op 11-04-2003 01:16] | |
sam_the_man | donderdag 10 april 2003 @ 19:52 |
quote: | |
OllieA | donderdag 10 april 2003 @ 22:59 |
Op een van mijn vele zwerftochten door Rotterdam belandde ik onlangs per ongeluk in een vervallen wijk waar (naar later bleek) de vervallen behuizing van zodiakk te vinden is. Een verzameling gepeupel was bijeengekomen bij een schamele woning waaruit de penetrante geur van sperma en ongewassen dekbed opsteeg. Ook scheen er een onverklaarbaar helder licht op het vlierinkje van het krot. De relbeluste massa scandeerde onverstaanbare kreten. 'Punk dood, punk dood', zo leken ze te roepen. Ik vond het een wat onwaarschijnlijke plaats van samenkomst voor een groep ontregelde muziekliefhebbers, en besloot dan ook dat ik me snel ik uit de voeten moest maken, tot ik haar zag... Mijn oog viel namelijk op een geheel in het roze gehulde gestalte die zich nerveus heen en weer bewoog in de periferie van de massa. In het fakkellicht van de rellende Rotterdammers, die maar niet uitgeroepen raakten over de nadelen van punkmuziek, was deze roze gestalte als een nachtvlinder, die zich niet kon bevrijden uit de magische aantrekkingskracht van het licht. Nog dichter naderde ik haar, want deze jonge vrouw was zo geobsedeerd - niet door de grauwe menigte, maar door het huisje - dat ze niets anders zag dan het onwelriekende krot. Een grote ontroering maakte zich van mij meester. Ik mòest weten waarom zij zo leed, dus ik sprak haar aan. Ik moet bekennen dat het een niet onaangenaam gevoel was, dit etherische, snikkende wezentje, dat zich zo veilig wist aan mijn borst, maar toch had ik het gevoel dat er hier sprake was van een persoonsverwisseling. Voorzichtig maakte ik me van haar los, nam mijn bolhoed af en zei: 'Mejuffrouw, ik ben vereerd, maar vergist u zich wellicht?' Onder het slaken van een hartverscheurende kreet stiet ze mij van zich af, keerde zich om en rende wankelend weg. En ja, ik beken het, ik heb dat boekje opgeraapt, en ken nu het hele huiveringwekkende verloop van deze diep menselijke tragedie. | |
sam_the_man | vrijdag 11 april 2003 @ 02:17 |
quote: | |
zodiakk | vrijdag 11 april 2003 @ 11:12 |
Het was een prachtig ochtendgloren. Na twee boterhammen met jam en het aantrekken van zijn speciale zondagse bretels, stapte zodiakk naar buiten. Enkele verdwaalden die zich voor zijn huisje bivakkeerden schrokken op. Ze keken met vermoeide, zachte ogen naar zodiakk. zodiakk zei: "Stil maar, mensen, het komt goed, want ik ben vannacht bezocht, ja, een visitatie Gods!" De ogen van de mensen sperden zich wijd open en konden hun oren niet geloven. "Echt waar?" mompelden ze allen hoopvol. "Ja, het is zo!" vertelde zodiakk haast schreeuwend. Hij kon nauwelijks zijn vreugde verbergen, hij was als herboren. De hoogte in Rotterdam zou weer gemeten kunnen worden. Vlug snoof hij de ochtenlucht op en besloot zijn eerste meting te verrichten op het G.W. Burgerplein. Dat was een mooie plaats, vond zodiakk. Met zelfverzekerde tred liep hij zoals weleer met zijn Rotterdaltometer door de straten van Rotterdam. Rotterdam glom weer van allure en vreugde, ja het was een prachtige dag mét de hoogte. De burgers van Rotterdam kwamen naar buiten met vlaggetjes en iedereen juichte hem toe. Zo ook een frêle vrouw, die niet door de menigte heen kon komen en dus maar ergens achteraf tussen de hoofden door probeerde te kijken. Ze nieste nog eens in haar roze zakdoekje, haar neusje was helemaal rood en haar grote, onschuldige kijkers keken vol nederige afwachting naar zodiakk, de gevierde held. Maar zodiakk zag haar niet, hij was nog druk bezig met de uitwerking van zijn plan, hij had het nog niet helemaal in elkaar, maar het zou vast een perfecte oplossing zijn voor zijn rivaliteit met plunk. Eenmaal aangekomen bij het G.W. Burgerplein, begon zodiakk meteen met het voorbereiden van de metingen. Ja, eerst de rode handdoek door het haspeltje halen, dan zijn linkerpink door het meetmechaniek, vervolgens even blazen aan de roodkoperen buis, en als laatste even aandachtig turen naar de hemel. Hij begon met meten, de menigte hield zijn adem in. Behalve een onbekende figuur die op het moment suprème zijn keel schraapte en zei: "Heer Z, ik moet u wat vertellen, iets belangrijks". "Wat is er in godsnaam belangrijker dan de hoogte in Rotterdam?" vroeg zodiakk geergerd. "Meneer, in privé als het u belieft, het betreft een zeer delicate kwestie". Maar zodiakk zag het al: zijn liefje, zijn eeuwige schat, zijn bron van vreugde had zich bangig tegen de onbekende heer aangevleid. Ze had gehuild. "Goed, goed, ik kom al!" antwoordde zodiakk werktuiglijk. En hij trok zijn afgezakte broek omhoog en zette zijn bolhoedje vastberaden op. "Ik trof deze vrouw gisteren in een emotionele wantoestand aan. Zij heeft flink gehuild en voelde zich alleen en verlaten," zei de onbekende heer, "Ik heet trouwens Ollie-Anton van den Schierijcke, aangenaam." Zodiakk roggelde op zijn hand en stak hem uit naar Ollie-Anton. "Aangenaam, ik ben zodiakk, dé hoogtemeter van Rotterdam en nederige minnaar van dit hemelse schepsel." Twee glimmende kijkers, keken hem hoopvol vanachter haar sjaaltje aan. Zodiakk hart maakte een sprongetje, wat was ze toch mooi. "Maar meneer, zei Ollie-Anton, dat is niet de delicate kwestie, het is wat zij mij heeft verteld zonet, over uw visitatie van de Heer, wat mijn hart heeft laten verschrikken." Anton-Ollie keek meewarig naar een punt in de verte. "Er zijn drie gebroeders actief, drie jonge mannen die allen een plan hebben om u, hooggeachte heer zodiakk, in een kwaad daglicht te stellen. Zij zijn bezig met een diabolische plan om voortaan zélf de hoogte in Rotterdam te meten." Het bange meisje werd nu opeens fier en haar ogen schoten vuur, ze balde haar knuistjes:"Ja, mijn liefste, ik heb het allemaal gehoord, toen ik vannacht voor je huis heb gelegen, zij fluisterden in het duister en hadden grote, felle lampen bij zich. Eén ervan had zelfs een wit gewaad meegenomen!" Zodiakk gezicht betrok en kreeg een duistere uitstraling. "Heeft u de kranten al gelezen, heer zodiakk? Het schijnt dat het huis van plunk is leeggeplunderd in Amsterdam. Alles was overhoop gehaald." Zodiakk voelde een steek in zijn hart. Plunk toch, dacht hij in zichzelf, wat haal je allemaal op je hals!"Bedankt, voor deze informatie, heer Ollie-Anton van den Schierijcke" zei zodiakk verbeten en statig. Het bange meisje liet zich in zijn brede armen vallen. "Ik doe wat ik kan, heer zodiakk, ik doe wat ik kan" en even zo snel als de figuur verscheen, verdween hij ook weer. Zodiakk wist wat hem te doen stond. Hij zou Rotterdam even moeten verlaten en naar Amsterdam toe gaan om opheldering te krijgen over de talloze vragen die hij had. Wie zijn deze gebroeders en wat zijn ze van plan? Zijn zij verantwoordelijk voor de plundering van plunks huis? Hebben ze mij in het ootje genomen met wat lampen vannacht? Hij keek terug naar zijn hoogtemeter: 37 meter en 34 centimeter. Hmz. Misschien toch maar eens denken om zo'n japans ding aan te schaffen, met digitale weergave. Hij zou erover nadenken besloot hij. [Dit bericht is gewijzigd door zodiakk op 11-04-2003 11:45] | |
sam_the_man | zaterdag 12 april 2003 @ 03:01 |
quote: | |
plunk | zaterdag 12 april 2003 @ 21:16 |
Het werd net licht toen ik mezelf weer terugvond. De kaars was inmiddels uitgegaan en om me heen verspreid lagen de opengeslagen dagboeken en kaarten. De omgevallen lege whiskyfles. In de verte hoorde ik vaag het avocale geknars van een Zwarte Roodstaart. Het was alsof mijn hoofd zich in een bankschroef bevond, en ik werd me bewust van een logge, dreunende hoofdpijn. Langzaam drong de realiteit tot me door: de verschrikkelijke inbraak, het gestolen haspeltje, de open kist. Naast me lag nog steeds de oude foto en pijnlijk plotseling viel me de gelijkenis op. Die man rechts met de gulle, joviale glimlach, de typische zware wenkbrauwen, de bolhoed: Zodiakks vader. En daar aan de linkerkant, mijn eigen vader: met die twinkelende ogen, die karakteristieke, schalkse grijns, dat rare deukhoedje. Ooit waren ze dikke vrinden, gezworen kameraden, een fameus en onverslaanbaar wetenschappelijk duo. En bedenkers van de legendarische pluzoscoop, het apparaat dat zoveel waardevolle wetenschappelijke informatie had opgeleverd. De oude Zodiakk als meedogeloos en scherp hoogtemeter, en mijn eigen vader die het allemaal zo prachtig in kaart wist te brengen. Na een paar mokken sterke, zwarte koffie en een dubbele bruine boterham met Amsterdamse oude kaas, besloot ik maar eens een begin te maken met de onvermijdelijke klus die me wachtte: Orde in de Chaos. Ik voelde me meteen een stuk beter. Onvast schoof ik de vernielde dingen bij elkaar in een hoek, ondertussen alles netje sorterend. Van buiten sijpelden gesmoorde, murmelende geluiden door, en door een kier in het gordijn zag ik daar onder mijn raam de samengestroomde massa mensen, zorgelijk kijken, wijzen. Er lagen tulpen voor mijn deur. Tegen de oude Iep geleund, stond natuurlijk ook die dekselse journalist van het Amsterdams Nieuwsblad, de patjakker, de nieuwsvervormer, de grachtenrat. Grmbl. Ik hoorde gestommel op de trap. In mijn kamer stonden plotseling vier mannen met witte jassen. Ik had ze niet horen binnenkomen. 'Goeiemorreguh, meneer plunk', zei een van de Jassen, 'we hoorden dat u hier een probleempie had? Gaat het wel helemaal goed met u? Oh, enneh, trouwens, u weet dat uw voordeur compleet naar z'n mallemoer is?'. Snel vertelde ik wat er gebeurd was, en dat ik de situatie nu weer helemaal onder controle had. De Jas liep hoofdschuddend rond, 'een teringzooi is het hier, kank wel zeggen, is er misschien iets wat we voor u doen kennen?'. Ik dacht na, keek rond, keek nog eens door de kier in het gordijn. 'Ik geloof het wel', zei ik, 'heeft u een paar minuutjes?'. Niet veel later zat ik achter in de wegscheurende ambulance, met mijn deukhoedje ver over mijn oren getrokken. 'Zo, meneer plunk, dit leek ons nou wel een fijn plekkie'. De deur zwaaide open, ik stond ineens midden op het drukke Muntplein. Tien minuten later was ik weer thuis. De jongens van de krant waren 'm gelukkig gesmeerd inmiddels, precies wat ik verwacht had. Gnffl. De telefoon ging. Aarzelend nam ik op. 'Hallo'?, zei ik. Aan de andere kant van de lijn hoorde ik een beheerste, geaffecteerde stem, ongetwijfeld die van een heer van stand. 'Misschien wilt u de moeite nemen om even naar me te luisteren, ik weet dat u het druk heeft. Maar ik heb nieuws dat u ongetwijfeld zal interesseren'. Ik werd nieuwsgierig naar deze meneer. 'Wat is uw naam, als ik zo vrij mag zijn?', vroeg ik. 'Ollie-Anton van den Schierijcke, met uw welnemen'. Er viel een korte stilte. 'Bent u er nog?', vroeg de heer. 'Hmz', was alles wat ik kon uitbrengen. 'Ik wilde u even laten weten dat zodiakk haar gezien heeft. Gisteren, in Rotterdam.' Voor een moment was ik met stomheid geslagen, ik voelde een golf van ontroering door mijn lijf stromen. 'Dank voor dit nieuws', stamelde ik, 'is alles goed met haar?'. 'Ja', klonk het zacht, 'alles is goed met haar'. Een beetje beduusd legde ik de hoorn op de haak. 'Ollie-Anton van den Schierijcke', mompelde ik, 'die naam....'. En opeens wist ik het: mijn goeie oude vader had me ooit nog zo voor hem gewaarschuwd. Ollie-Anton van den Schierijcke, alias Tjerk 'Olivier' Vermaning, de beruchte Groningse oplichter, plagiator, patjepeeër. Die kleine meneer in zijn blokjesjas, die het nooit had kunnen verkroppen dat onze vaders zo succesvol waren, die met leugens en achterklap de hechte vriendschapsband heeft kunnen verbreken. Wat zou dat kleine snode mannetje nou weer in zijn schild voeren, en waarom was hij juist nú opgedoken, had hij al niet genoeg kwaad aangericht? Ik móet zodiakk spreken, en wel zo snel mogelijk. Een oorverdovend gerinkel. De deurbel. Volkomen overbodig om te zeggen natuurlijk. Hier is Amsterdam is het 0 meter 0 centimeter. | |
sweek | maandag 14 april 2003 @ 14:25 |
Beste Zodiakk, Zoals u waarschijnlijk weet, bestaan er theorieën over het feit dat er patronen zouden zitten in allerlei, zoniet alle dingen in deze wereld... nu kan ik me dat nog wel voorstellen bij bijvoorbeeld weven, maar ik vraag me af of u misschien ookal zoiets heeft gevonden in de hoogtemetingen... zit er een bepaalde golfbeweing cq. conjuctuur in? Ik weet niet of u uw logboeken (hoe ver terug reiken die trouwens?) er al eens op nageslagen hebt, maar het zou zo maar eens kunnen zijn dat er wel patronen in zitten... Ook vraag ik me af of u het nieuwe materieel, de zogenaamde Heightmatic, al in uw bezit heeft. En wat uw ervaringen er mee zijn. En natuurlijk zou de actuele hoogte een zeer leuk iets zijn om even te weten. Zo maar, voor de gein. | |
OllieA | dinsdag 15 april 2003 @ 01:17 |
Het lijkt me dat ik zodiakk en plunk wel voldoende tijd heb gegeven om een aantal zaken recht te zetten. Ik heb het roze meisje weer in contact met zodiakk gebracht, en hem in niet mis te verstane bewoordingen meegedeeld wat hem te doen staat. Maar hij gaat maar door met zijn zogenaamde hoogtemetingen. En plunk fantaseert wat af, met zijn inbrekers en zijn kwaadsprekerij over mijn persoon. Ja, ik hoor heus wel wat er geroddeld wordt. Er zit voor mij dus niets anders op dan bekend te maken wat mij uit het roze dagboekje ter ore is gekomen. Wie niet horen wil, moet maar voelen, zoals mijn vader altijd zei. Alle te persoonlijke, voor dit verhaal niet relevante details, en alle tè seksueel getinte beschrijvingen heb ik overigens uit overwegingen van discretie uit navolgend verslag verwijderd. Zo gaat het ons bijvoorbeeld niets aan wat zich precies niet heeft afgespeeld tussen zodiakk en het roze meisje. Haar verzuchtingen over gemis aan menselijke warmte en liefde zijn, hoewel ze de machismo zodiakk in een wat realistischer daglicht zouden plaatsen, te persoonlijk om hier te kunnen onthullen. ----- 5 maart. 16 maart. 4 april 5 april En zodiakk stond daar, op een krukje, met alleen zijn bolhoed op, en zijn rode handdoek over zijn lul. En vanaf de wand waardoor ik keek kwam iemand op hem toelopen. Het was een man, een heel lange man. 6 april 7 april 10 april. ------ | |
zodiakk | woensdag 16 april 2003 @ 10:21 |
quote:Natuurlijk ben ik daar van op de hoogte en het intrigeert mij mateloos. Wie weet zitten wij in hetzelfde levenspatroon, of zijn we van elkaar geinverteerd, of ben ik niets meer dan een afgeleide van jouw patroon of vice versa. Wie weet, je snijdt in ieder geval weer een diep, doch zeer interessant, subject aan. quote:Mijn logboeken, gaan terug tot 1940, toen mijn grootvader begon met de hoogtemeter. Ja, zoiets gaat van generatie op generatie. Mijn kind, zoon of dochter, zal later wellicht ook de hoogte gaan meten in Rotterdam. Maar ik zal hem of haar niet pushen om het te doen, niettemin zou ik het wel leuk vinden. Maar 1940 dus, zo net na het bombardement. Mijn vader was heel belangrijk voor de wederopbouw van onze trotse havenstad De hoogte die hij elke dag probeerde te meten was belangrijk voor de aanleg van riolering, voor het bouwen van huizen, voor het afmeten van de nieuwe infrastructuur, enz. In al die 63 jaar valt er niet echt een beweging in te ontdekken, ook al leek de hoogte in het begin structureel lager leek te liggen dan nu, maar dat komt door de uitzonderlijke beginsituatie. Maar misschien is het patroon grootser dan wij tot nu toe hebben kunnen meten, wellicht hebben we het hier over periodes van honderden jaren, wie weet. Ik sluit in ieder geval niets uit. quote:De Heightmatic is nog in bestelling, ik hoop er in een kleine maand meer over te weten. quote: ![]() De hoogte in Rotterdam is een geweldige 39 meter en 21 centimeter | |
Koekepan | donderdag 17 april 2003 @ 14:46 |
Als mensen de hoogte als reëel definiëren, is zij dan reëel in haar gevolgen? | |
zodiakk | donderdag 17 april 2003 @ 15:49 |
Zodiakk stapte in het antieke toeristenboemeltje dat sinds kort tussen Amsterdam en Rotterdam reed. Hij had natuurlijk een hekel aan de toeristen, maar zat graag in de houten treinbanken van weleer, die nog die oude authenticiteit om zich heen hadden hangen. Ja, dat was het helemaal voor zodiakk. Het perronfluitje liet zich intussen befluiten door een dikke conducteur en zodoende kwam het boemeltje langzaam in beweging. Zodiakk ging op reis. Het was warm weer en hij had gelukkig zijn rode zakdoek bij zich om zijn voorhoofd te deppen wanneer dat nodig was. Hij ging eens lekker zitten en trok zijn broek over zijn bilspleet, want anders zouden de Japanse toeristen daar weer fotos van gaan maken. Wat zodiakk natuurlijk niet wist, dat was dat Ollie-Anton van den Schierijcke niets meer was dan een vuige intrigant, een patjakker eerste orde, die snode plannetjes uitkookte en roze dagboekjes stal. Plunk was daar immers achter gekomen en die kneep zijn kleine, verweerde eendenknuffeltje haast al fijn van woede. Zodiakk had ook een eendenknuffeltje; het was weliswaar versleten en men kon maar met moeite zien dat het een eendje was, maar het was niettemin zodiakks eigen eendenknuffeltje. Pinky, noemde zodiakk liefkozend zijn zacht zakje zandkorrels. Zodiakk tuurde door het enkelglas van het boemeltje. In hoek van de coupé hadden zich drie duistere figuren verschanst, die zo nu en dan langs de bankjes naar zodiakk loerden. Het waren drie broers. Ze waren niet al te slim, maar de kleinste van de drie had duidelijk de leiding. De langste van de drie was de domste en had een langwerpig, dun gezicht met een permanent vragende uitdrukking erop. De middelste was ook wel dom, maar deed net alsof hij net zo slim was als zijn kleinste broer. Niettemin waren ze alledrie vrij dom. Zodiakk was intussen al zachtjes aan het snurken, zijn borstkas ging zachtjes op en neer. Zijn rode handdoek hing half over zijn gezicht. Voorzichtig kwamen de drie broers dichterbij. Het boemeltje pufte intussen rustig door. | |
zodiakk | woensdag 23 april 2003 @ 10:48 |
En toen viel er een atoombom die iedereen doodmaakte.
23 meter en 64 centimeter. Slotje! | |
Arma_Angelus | woensdag 23 april 2003 @ 10:50 |
ah, wat toevallig, ik wilde net weten hoe hoog het was in rotterdam. | |
D4V3 | woensdag 23 april 2003 @ 11:06 |
hoe breed is het vandaag in rotterdam eigenlijk? | |
plunk | donderdag 24 april 2003 @ 20:53 |
In gedachten verzonken liep ik de trap af. Het zou wel weer zo'n vervelende collectant zijn; die hebben namelijk vaak de nare gewoonte om veel te hard aan die bel te trekken. Ik vroeg me af welk Goed Doel m'n schaarse centen dit keer nodig had. Vast dat volslagen achterlijke Rotterdam-Amsterdam boemeltje, want welke idioot haalt het in zijn hoofd om daar in te gaan zitten? Een gezonde Amsterdammer in elk geval niet, dat leek me wel duidelijk. Eenmaal beneden zag ik door het matglazen raam van de voordeur de vage contouren van een indrukwekkende gestalte. Met bolhoed. Ik deed de deur open, en daar stond hij: zodiakk. Een lang moment keken we elkaar aan, zwijgend liepen we daarna naar boven. En daar, in het licht van de kamer, zag ik pas het toegetakelde gezicht van de stoere hoogtemeter. 'Wat is er toch allemaal gebeurd, zodiakk?' vroeg ik, 'ze hebben je flink te pakken genomen'. 'Ollie is weer op oorlogspad, plunk', klonk het schor, 'en hij heeft ons stevig in de tang'. 'Hmz. Nee, niet deze keer, niet weer', mompelde ik. Ik pakte mijn verbandtrommel, 2 groene ribbelglazen en een fles whisky. Onder luid ge-grmbl van zodiakk maakte ik voorzichtig zijn schaafwonden schoon, plakte hier en daar een pleister en pakte een ijszak voor die dikke buil op zijn voorhoofd. We begonnen aarzelend aan onze verhalen; eerst zodiakk, toen ik. En af en toe vielen er lange stiltes, en staarden we voor ons uit, nipten we maar aan ons glas. Zonder iets te zeggen gaf ik hem de vergeelde foto's, de brieven en de dagboeken. En zodiakk begon te lezen, gegrepen, zo nu en dan een bladzijde omslaand. Zijn hoofd werd steeds roder. Af en toe klonk er een ingehouden snik, werd er met een bepleisterde knuist een opkomende traan gesmoord. Ik liet hem maar, vulde de glazen bij. 'Potdomme plunk, het wordt hoog tijd voor een Plan!' bulderde zodiakk ineens, 'we lappen dat kleine opdondertje erbij! Het gaat 'm niet nog een keer lukken, wat denkt ie wel, dat opgevoerde heertje, dat geruite onderdeurtje, dat geblokte bijzettafeltje! Als we met hem klaar zijn wil hij alleen nog maar bolletjesonderbroeken aan, wedden?'. Zodiakk was weer helemaal de oude, en met een brede, strijdlustige grijs en grote, glanzende ogen stond hij daar in mijn kamer. 'Wraak!', barste hij en trok zijn afgezakte broek nog eens op. 'Wat jij plunk, we nemen 'm te grazen, die mislukte tuinkabouter, jij en ik! We hebben wat recht te zetten! De stemming was plotsklaps helemaal omgeslagen. Druk pratend bedachten we Het Plan, elkaar steeds maar in de rede vallend en struikelend over onze woorden. We moesten de verslaggevers van de Nieuwsbladen erbij slepen (waar waren die eigenlijk gebleven?), en het roze dagboekje te pakken zien te krijgen. En de dossiers over Ollie-Anton van den Schierijcke openen, onze burgemeesters mobiliseren, en...en.... 'Is ze veilig, zodiakk?', vroeg ik bezorgd. En daar, ergens onderuit een afgezakte broekzak, kwam het verfrommelde eendenknuffeltje tevoorschijn. Ondertussen vouwde ik de ontwerptekening van de pluzoscoop open. De hoogte hier in Amsterdam is natuurlijk met toe- en instemming: 0 meter 0 centimeter. |