racoon2002 | maandag 3 maart 2003 @ 20:29 |
Ik vraag me wel eens af he, en ja er zullen vast heel veel topics hierover zijn maar goed, Wat is nu echte vriendschap? stel: Iemand heeft een pistool in de hand, en je mag kiezen, of je wordt zelf doodgeschoten, of degene naast je(je vriend/vriendin dus} wordt doodgeschoten. Wie kies je dan? Kies je voor jezelf, of voor de ander? Moeilijke keuze, ik denk dat de meeste mensen zullen zeggen, nou schiet mij maar dood, maar zou je je dierbare zoiets aan doen? die moet er maar mee leven dat jij voor zn ogen doodgeschoten bent, anderzijds, zou je kiezen voor de ander, kun je zelf met die pijn leven? | |
Wolkje | maandag 3 maart 2003 @ 20:30 |
Ik zou niet met die pijn kunnen leven.. Dan maar ikzelf dood.. ![]() | |
racoon2002 | maandag 3 maart 2003 @ 20:30 |
quote:maar zou je die ander zoveel pijn aan kunnen doen? je zegt zelf ik kan niet met die pijn leven schiet mij maar dood, en die ander dan? | |
ArmaniMania | maandag 3 maart 2003 @ 20:32 |
Ik zou degene met dat pistool, het pistool uit handen trekken en eens effe een babbeletje mee maken.. | |
twiFight | maandag 3 maart 2003 @ 20:32 |
mja mensen denken dat ze lef hebben en zullen zeggen 'schiet mij maar dood' totdat het echt gebeurd, ze in de broek pissen en ze het lef niet hebben. overlevingsdrang enzo.. | |
Bluescreen | maandag 3 maart 2003 @ 20:32 |
Ik heb nooit een keuze hoeven te maken. Maar als je op dat moment daadwerkelijk een keuze kan maken dan had ik gezegd schiet mij maar dood. Wat ik in het verleden wel heb meegemaakt is het volgende: Een vriend van mij had een spierziekte (A.L.S.) Puur omdat hij meer had als mij. | |
Wolkje | maandag 3 maart 2003 @ 20:33 |
quote:Ja.. allebei is het pijnlijk.. maar het ligt aan de levens die we hebben.. *Nog even diep gaat nadenken* | |
racoon2002 | maandag 3 maart 2003 @ 20:35 |
quote:natuurlijk ervan uitgaande dat dat dus niet kan natuurlijk... en je dus een keus moet maken, ontopic: Maar wat vind je nou een echte vriend, stel je voor dat de ander mag kiezen, wanneer vind je hem nou een echte vriend? Als hij zichzelf doodmaakt, en dus zijn leven voor jou geeft, maar anderzijds je ook met gigantisch veel pijn laat leven, of als hij voor zichzelf kiest, maar tevens voor jou, om je niet met die pijn te laten leven? | |
H3Li0S | maandag 3 maart 2003 @ 20:35 |
mooi dilemma.... even over nadenken. ik zou kiezen voor mezelf, want ik zou er niet mee kunnen leven dat ik verantwoordelijk zou zijn voor de dood van m'n beste vriend. maar zou hij kunnen leven met het feit dat ik die keuze heb gemaakt? als hem de vraag was gesteld, had ik dan geleeft? en hoe had ik me dan gevoeld? moeilijk.... | |
Poogie | maandag 3 maart 2003 @ 20:36 |
Sowww dat zou echt wel een heel moeilijke keuze zijn....ik zou echt niet weten wat ik zou kiezen... | |
Mo6 | maandag 3 maart 2003 @ 20:40 |
ik denk dat ik zou zeggen: schiet mij maar dood. ik kan toch niet leven met het idee dat mijn dood iemand anders leven had kunnen redden. dus dan maar dood heh? | |
Northpole | maandag 3 maart 2003 @ 20:43 |
twee tegen één ... beetje teamwork en degene met het pistool ligt dood. ![]() | |
racoon2002 | maandag 3 maart 2003 @ 20:45 |
Anderzijds.. Over elk verlies is natuurlijk over heen te komen, en hiermee probeer ik absoluut geen mensen voor de borst te stoten natuurlijk... absoluut niet.. Maar elk verlies is te dragen naar eigen draagkracht..... overleef je zelf, of laat je de ander overleven? en zit het egoisme dan niet in de mens, en kies je niet altijd voor overleven? nou ja meestal dan he | |
Potter | maandag 3 maart 2003 @ 20:46 |
Ik zou zijn pistool uit zijn hand rukken en die persoon zelf doodschieten zodat ik nooit hoef te kiezen tussen mijn leven en die van een ander. | |
racoon2002 | maandag 3 maart 2003 @ 20:46 |
quote:mee eens... dat lijkt me ook niet, omdat mensen niet voorspelbaar zijn, en niemand kan natuurlijk weten wat te doen in zon situatie als je er niet in hebt gezeten.. maar vind het wel een mooie discussie waard dacht ik zo.. | |
_MaximuS_ | maandag 3 maart 2003 @ 20:46 |
Ik zou ook voor mezelf kiezen, noujah eigenlijk niet dus... Er is nog nooit echt een heel dierbaar iemand van me overleden, mn oma was de dierbaarste, maar ook die zag ik niet heel vaak, ik was meer verdrietig omdat mn vader er zo verdrietig om was zeg maar, maar ik denk dat ik er niet mee zou kunnen leven als ik een vriend of nabij familielid dood zou zien gaan... ![]() | |
PietF | maandag 3 maart 2003 @ 21:02 |
ik kies geen van beide en probeer het pistool te ontfutselen, als ie me dan neerknalt heb ik het in ieder geval geprobeerd. Er staat een vriend van me naast me dus 100% kans dat ie weet wat ik wil ga doen en zal waarschijnlijk helpen. ![]() | |
DrNizeGuy | dinsdag 4 maart 2003 @ 10:08 |
knal ons dan maar alle 2 neer. hebben we er allebei geen last van | |
EggsTC | dinsdag 4 maart 2003 @ 10:21 |
Ik zou hem neer proberen te schoppen... als dat niet lukt, allebei dood. Beter dat... als 1, dan heeft niemand pijn ![]() | |
Frenkie | dinsdag 4 maart 2003 @ 10:23 |
hier wil ik geen eens over nadenken.. | |
Juup© | dinsdag 4 maart 2003 @ 10:26 |
quote:Lastig. Maar als ik moet kiezen ik of mijn vrouw dan ik. Is in zeker zin egoistisch, maar ook weer niet vind ik. Je offert jezelf op zodat je partner verder kan leven zei het met een mogelijk schuldgevoel (da's het nadeel) maar daar komt zij wel overheen dnek ik dan. | |
Faithy | dinsdag 4 maart 2003 @ 10:33 |
Ik zou niet weten wat ik op zo'n moment zou doen... Ik kan wel zeggen: ik zou mezelf neer schieten, maar zo'n moment sta je zo onder druk, gaat er zoveel door je heen, dat je uiteindelijke actie onvoorspelbaar is. Kunnen we het niet gewoon over "wat is vriendschap" in het algemeen hebben: dus wat doe je voor je vrienden, hoe ver ga je, wat is voor jou een echte vriend... bla bla bla, omdat ik denk dat voor veel mensen de oorspronkelijke vraag niet tot nauwelijks te beantwoorden is... | |
ArmaniMania | dinsdag 4 maart 2003 @ 12:29 |
quote:Ik begrijp wel waar je naar toe wil. Maar het is een onwaarschijnlijke situatie. Deze situtatie zul je nooit tegenkomen. Als je zoon situatie tegen zou komen, heeft het met een crimineel te maken. In dat geval hoef je niet te kiezen, want dan staat je eigen leven zo al op het spel. Ik bedoel in de tijd van de 2e oorlog kwam dat voor,en dan moest je zelfs kiezen tussen je dochter of je zoon. Tenminste als ik de geschiedenis boeken mag geloven. Maar een antwoord op je vraag en dan echt platonisch. En niet er van uitgaande van de achtergrond van je vriend of ie wel of geen vrouw heeft met kinderen etc. Zelf ga ik door het vuur voor mijn vrienden,maar dan heb ik het wel over echte vrienden,die ook komen als je eens een keer mider geld hebt of als je je eens een keer klote voelt. Maar je leven opofferen voor een vriend zou ik niet doen. Gewoon om de simpele reden dat ik mijn leven op wil offeren voor mijn levenspartner als ik die ooit krijg. En niet voor mijn vrienden,het klinkt qruu en ongevoelig,maar dat is de hele situatie die je schetst ook. Want geloof me maar,als iemand mij en mijn vriend een pistool op me richt, die laat ik echt geen keuze op mij leggen. En iemand die je die keuze oplegt zoals jij zegt,dat dat niet gaat dat je echt een keuze moet maken. Je mag heel ver gaan om voor je vrienden op te komen, maar verlies daarbij jezelf niet uit het oog. | |
Doctor_Bara | dinsdag 4 maart 2003 @ 12:41 |
Dat zijn van die onmogelijke vragen die je niet van tevoren kunt beantwoorden. | |
ArmaniMania | dinsdag 4 maart 2003 @ 12:46 |
quote:Je kunt er toch over nadenken ? ![]() | |
Noayla_ | dinsdag 4 maart 2003 @ 12:52 |
De mens heeft een diepgewortelde en natuurlijke drang tot overleven... Dus eerlijk gezegd denk ik dat als puntje bij paaltje komt; je voor jezelf kiest. De enige uitzonderingen die ik kan verzinnen zijn mijn ouders en broer. Ik dénk dat ik liever zelf zou sterven dan met het idee te moeten leven dat 1 van hen voor mij was gestorven. Maar zeker weten doe je het niet omdat je hoogstwaarschijnlijk nooit met dit dilemma geconfronteerd zult worden... | |
racoon2002 | dinsdag 4 maart 2003 @ 16:35 |
ik zie het al... het is idd een moeilijk vraagstuk natuurlijk, die waarschijnlijk en laten we hopen nooit te beanwoorden valt... Maar wanneer weet je dat je vrienden echte vrienden zijn? Vind goed idee van faithy om daar wat verder op door te gaan... Vind hetzelf namelijk heel moeilijk om iemand toe te laten.. Hou altijd compleet toneelspel voor mensen die op zich wel vrienden zijn... heb eerlijk gezegd maar 1 vriend, die ik en vertrouw, en bij wie ik gewoon mezelf kan zijn zonder toneelspel.. Ik weet pas als iemand een echte vriend is, als ik mezelf zeg maar niet zie zitten, rare omschrijving... voorbeeld, ik heb heel vaak dat ik in het cafe zit en dat ik bij wijze van een afstandje naar mezelf zit te kijken.. ik zie mezelf praten en lachen maar ben er eigenlijk totaal niet bij... Dat heb ik eigenlijk maar bij 1`persoon niet... maar wat is dan definitie van vriendschap? | |
ArmaniMania | dinsdag 4 maart 2003 @ 17:16 |
Vriendschap is vertrouwen,vertrouwen in die zin,dat je ook verwacht dat hij/zij je vriend is als het een keer minder goed gaat met je. Een vriend herken je die je recht in je ogen aan kijkt als ie met je praat. | |
lovegrrl | dinsdag 4 maart 2003 @ 17:37 |
ik kan me niet voorstellen dat je 1 van de 2 gaat vermoorden _vanuit de moordernaars' oogpunt_ want de ander heeft het dan gezien en weet teveel.. dus gaat de 2e daarna. ga ik liever als eerst | |
Faithy | dinsdag 4 maart 2003 @ 17:57 |
Een echte vriend... Ik geloof dat ik 4 echte vrienden heb, dezelfde vrienden tegen wie ik kan zeggen, of het al gezegd heb, ik hou van je. Vrienden zijn vrienden wanneer ze je accepteren zoals je bent... Vrienden zijn vrienden als je ze genoeg vertrouwt, zodat je alles tegen ze kunt zeggen.. Vrienden zijn vrienden, als jij voor ze door het vuur zou gaan... en andersom.. gelukkig heb ik een paar van die vrienden... | |
Gehaktbal | dinsdag 4 maart 2003 @ 18:22 |
Ik denk dat ik wijger te schieten... Als de gene naast mij echt een vriend/vriendin is dan zouden we alletwee niet zonder elkaar kunnen (in mijn geval met mn beste vriendin) En dan zou ik ons alle twee maar neer late knallen ![]() | |
lovegrrl | woensdag 5 maart 2003 @ 19:37 |
ik legde dit aan mn vriendin voor: ze zei meteen oh doe mij maar dan.. ik kan niet zonder jou.. wij lang over napraten.. jah maar wat als... nee geen twijfel ik voor haar en zij voor mij ![]() ![]() | |
ArmaniMania | donderdag 6 maart 2003 @ 01:35 |
Echte vriendschap voel je ook aan... | |
Master_M | donderdag 6 maart 2003 @ 01:36 |
Ik denk ook mezelf zou er niet mee door kunen gaan het idee da ik zijn of haar dood op mijn geweten heb | |
dikkiedik87 | donderdag 6 maart 2003 @ 10:23 |
Als ik echt van diegene houd en ook weet wat hij of zij voor mij betekend dan ikzelf of allebei dood. Geeft diegene geen ene flikker om me, dan hij/zij. Denk ik, als het in het echt zou gebeuren zou ik het niet weten...denk dat ik wel zoiemand ben waarbij het niet uitmaakt wie er staat dat als er naar diegene wordt geschoten ik er toch wel voorspring ![]() | |
Evil_Jur | donderdag 6 maart 2003 @ 10:41 |
Ik zou niet kiezen, ik zou vechten, voor mijn maat en voor mij! | |
Brave_Sir_Robin | donderdag 6 maart 2003 @ 12:20 |
Ik zou dezelfde vraag aan de schutter stellen. Kijken wat hij ervan vind, en wie hij zou kiezen. Daarna hier een hele discussie over voeren, en uiteindelijk een pilsje met hem drinken. ![]() ontopic: Ik zou kiezen om mijzelf maar neer te laten schieten, maar dan moet hij het ook meteen doen voordat ik kan gaan twijfelen. | |
Peregrijn | donderdag 6 maart 2003 @ 12:31 |
Ik zou het eerlijk gezegd echt niet weten. Ik kan nu wel zeggen dat ze mij mogen afschieten, maar in zo'n situatie kies je denk ik toch sneller voor zelfbehoud. Ik hoop dat ik dan ook nooit voor deze drastische keuze wordt gesteld. Op de vraag wanneer je je echte vrienden leert kennen, kan ik alleen maar antwoorden: wanneer het minder in je leven gaat. Ik heb mijn echte vrienden leren herkennen toen mijn wereld plotseling instortte door sterfgevallen en ziektes in mijn familie. Het zijn mijn vrienden voor het leven | |
Stormblast | zaterdag 8 maart 2003 @ 21:56 |
Ik heb een vriendin die op een of andere manier mij gewoon aanvoelt ik hoef echt niks te zeggen of ze merkt zo dat er wat met me is, laatst zei ze nog dat ik veel zelfverzekerder ben dan eerst(ben door omstandigheden soms een beetje onzeker) en andersom. Ik weet dat ik haar blindelings kan vertrouwen en andersom. ik heb het in een eerder topic uitgebreid over haar gehad ![]() |