Okay hij was dan wel complex meervoudig gehandicapt en had continue adem en hart stilstanden, toch is het een raar gevoel dat hij er nu gewoon niet meer is! Zijn ouders waren nog wel op tijd terug gereisd, gelukkig maar.. zo hebben ze afscheid kunnen nemen.
Het gekke is dat ik rond zijn tijdstip van overlijden, wakker ben geworden en op de klok keek. Had een zeer onaangenaam gevoel maar wuifde dat weg.. er was immers niks met mij en mijn slaapkamer aan de hand...
Nouja, waarschijnlijk geen boeiend verhaal voor de meeste fokkers hier..
heb het ook weleens, of ik droom over een bepaald iemand, en daar gebeurd wat mee, of wordt op een bepaald tijdstip wakker en dan blijkt de volgende dag dat er ergens iets gebeurd is... geen idee wat het is, maar nogmaals...sterkte....
quote:Das naar
Op donderdag 27 februari 2003 19:51 schreef BlackOrchid het volgende:
Het gekke is dat ik rond zijn tijdstip van overlijden, wakker ben geworden en op de klok keek. Had een zeer onaangenaam gevoel maar wuifde dat weg.. er was immers niks met mij en mijn slaapkamer aan de hand...
Dat hierboven heb ik welles vaker gehoord
je kende hem toch al een lange tijd...en ik denk dat je dan wel om zo iemand gaat geven!! ik had het zelfs in mijn stage week in het ziekenhuis...er was iemand heel erg ziek en ze hadden het idee dat ze elk moment kon overlijden, ik kende haar niet, maar t deed me toch wel wat toen ik het in de krant las....
heel erg veel sterkte!!
verhaal komt me bijzonder bekend voor (maar daar heb jij niets aan natuurlijk)...
Het is helemaal niet vreemd als je een band hebt met clienten, zelfs niet als ze zo laag van niveau zijn dat je er geen enkele affectie van terugkrijgt, maar het zijn en blijven mensen, die je kunt mogen of waar je een antipathie voor hebt. Je leert ze zo goed kennen, als er een overlijdt laat dat je zeker niet koud...
Neem dus toch maar even de tijd om uit te huilen, en kaart het ook eens aan bij je collega's. Grote kans dat die het er ook moeilijk mee hebben. Alleen lijkt er soms een soort taboe te hangen waar het gaat om het bespreken van dit soort dingen, want het zou niet professioneel zijn enzo, KUL! Je zult zien dat je niet de enige bent...
weet trouwens uit ervaring dat familie een persoonlijk kaartje waardeert, waarin je ze bedankt dat ze hun kind aan je hebben toevertrouwd en dat ook jij het heel erg vindt
sterkte!
Ik moest het ook mijn groep gaan vertellen, iedereen was superstil toen ze het hoorden. Plotseling zegt een jongen van mijn groep al glimlachend; Het is wel goed dat hij dood is, dan kan hij tenminste naar de hemel toe en dan is hij normaal want in de hemel is iedereen normaal!
Lief he!
Als steunbetuiging aan de ouders zijn de 2 sectordirecteuren in het ziekenhuis op bezoek geweest bij de ouders en het overleden jochie. Vandaag gaat het gehele team op bezoek bij de ouders, er is een rouwadvertentie opgemaakt en een kaart verstuurd namens iedereen.
*sterkte wenst*
quote:Ja.. mooi gedacht..
Op vrijdag 28 februari 2003 09:07 schreef BlackOrchid het volgende:
Plotseling zegt een jongen van mijn groep al glimlachend; Het is wel goed dat hij dood is, dan kan hij tenminste naar de hemel toe en dan is hij normaal want in de hemel is iedereen normaal!Lief he!
quote:Jeetje.. wat lijkt me dat moeilijk voor jullie en voor de ouders..
Als steunbetuiging aan de ouders zijn de 2 sectordirecteuren in het ziekenhuis op bezoek geweest bij de ouders en het overleden jochie. Vandaag gaat het gehele team op bezoek bij de ouders, er is een rouwadvertentie opgemaakt en een kaart verstuurd namens iedereen.
Sterkte ermee..
Hoe raar het ook klinkt is dit misschien wel een 'opluchting' voor vele partijen waaronder hijzelf..
die ga ik heel erg onthouden...
sterkte...
quote:Uhm nee, alleen de groep waar hij woonde!
Op vrijdag 28 februari 2003 12:12 schreef Kingske het volgende:
ga je met alle clienten naar de uitvaart?
De laatste keer dat we er met een groep waren was er een client stellig van overtuigd dat er een schat in de kist zat. Dus die riep keihard.. een schatkist... kijk een schat in de kist! En de begeleiding maar.. sssttttt, dat is geen schatkist! Jawel, een schatkist... kijk dan! Toen zakte de kist in de grond... zie je nou wel, het is een schatkist het gaat de grond in! Hmmzz dat was niet zo netjes voor de omstanders maar wij konden er na afloop wel om lachen. Voortaan denken we 10x na voor we een hele groep meenemen naar een begrafenis!
quote:Dat is het ook!
Op vrijdag 28 februari 2003 09:23 schreef Eightball het volgende:
Afschuwelijk.. Sterkte.Hoe raar het ook klinkt is dit misschien wel een 'opluchting' voor vele partijen waaronder hijzelf..
quote:Je moet er voor zorgen dat je juist daar de humor van in ziet. Ik heb 4 jaar met autistische verstandelijk gehandicapten gewerkt. Een van de bewoners overleed vrij plotseling. We hebben het de groep vertelt ( ja dat was een drama, waren bewoners van middel niveau, dus die zijn niet helemaal gek). Bij de begrafenis hebben we elke bewoner, een voor een, naar het graf gebracht om afscheid te nemen. De allerlaatste bewoner is een vrouw die nooit wat zegt. Ze begrijpt je, ze kan ook terug praten, maar doet dat niet. Ik sta met haar voor het graf, ouders staan er ook bij, evenals de rest van de familie. Zegt miepje in eens: " allemachtig, wat een lelijke steen zeg!". En hard ook.........
Op vrijdag 28 februari 2003 13:04 schreef BlackOrchid het volgende:[..]
Uhm nee, alleen de groep waar hij woonde!
De laatste keer dat we er met een groep waren was er een client stellig van overtuigd dat er een schat in de kist zat. Dus die riep keihard.. een schatkist... kijk een schat in de kist! En de begeleiding maar.. sssttttt, dat is geen schatkist! Jawel, een schatkist... kijk dan! Toen zakte de kist in de grond... zie je nou wel, het is een schatkist het gaat de grond in! Hmmzz dat was niet zo netjes voor de omstanders maar wij konden er na afloop wel om lachen. Voortaan denken we 10x na voor we een hele groep meenemen naar een begrafenis!
Ik schaamde me dood, maar achteraf konden we er hard om lachen. Bewaar je humor, dat heb je nu hard nodig. Sterkte!
quote:Heeft wellicht ook wat aan de voorbereiding gelegen?
Op vrijdag 28 februari 2003 13:04 schreef BlackOrchid het volgende:[..]
Uhm nee, alleen de groep waar hij woonde!
De laatste keer dat we er met een groep waren was er een client stellig van overtuigd dat er een schat in de kist zat. Dus die riep keihard.. een schatkist... kijk een schat in de kist! En de begeleiding maar.. sssttttt, dat is geen schatkist! Jawel, een schatkist... kijk dan! Toen zakte de kist in de grond... zie je nou wel, het is een schatkist het gaat de grond in! Hmmzz dat was niet zo netjes voor de omstanders maar wij konden er na afloop wel om lachen. Voortaan denken we 10x na voor we een hele groep meenemen naar een begrafenis!
Als je met die clienten was gaan kijken, naar de medebwoner die in ene kist lag (dood) was er ws meer begrip geweest.
Foto op de kist doet ook wonderen.
quote:Ja, dat herken ik...
Op donderdag 27 februari 2003 19:54 schreef The-1 het volgende:
boeiend of niet...sterkte...heb het ook weleens, of ik droom over een bepaald iemand, en daar gebeurd wat mee, of wordt op een bepaald tijdstip wakker en dan blijkt de volgende dag dat er ergens iets gebeurd is... geen idee wat het is, maar nogmaals...sterkte....
Mijn vader overleed in december 2000. Hij kreeg een longontsteking begin november. Ik was op vakantie en was, achteraf gezien, precies op die dag ook beroerd en ziek.
En sterkte!
quote:Ze waren goed voorbereidt, hebben ook gekeken en er was een foto aanwezig maar desondanks werd de kist gezien als 1 grote schatkist! Het was gewoon een kind met veel fantasie die gek was op piraten, schepen en schatkisten!
Op vrijdag 28 februari 2003 14:36 schreef Kingske het volgende:[..]
Heeft wellicht ook wat aan de voorbereiding gelegen?
Als je met die clienten was gaan kijken, naar de medebwoner die in ene kist lag (dood) was er ws meer begrip geweest.
Foto op de kist doet ook wonderen.