De hoofdpersonages uit Ellis boeken zijn doorgaans apatische, afgestompte yuppen of yuppenkinderen die onverschillig staan tegenover verkrachting en extreem fysiek geweld. Ze laven zich met experimentele drugs, anti-depressiva en tranquilizers. De gedrogeerde en onverschillige zombies zijn in het dagelijks leven zo succesvol, zo rijk en zo verwend dat niets ze meer gelukkig stemt. Uit verveling gaan ze uit moorden, verkrachten of verdoen ze hun tijd met eindeloze discussies over dure gadgets en de laatste mode. De telkens terugkomende vraag is ook: wie heeft welk merk aan en waarom. Niemand is ooit gelukkig in het werk van Ellis, sterker nog: dikwijls zetten de verveelde zombies het, geheel zonder reden, op een huilen of denken ze aan zelfmoord.
Over die leegte van het moderne leven, het doorgeslagen egocentrisme, die verveling die ontspoort in extremiteiten en de epaterende ongelukkigheid van personen die alles al hebben, daar kan een aardig boek in zitten. Naar mijn idee heeft Ellis twee interessante romans geschreven: zijn debuut Less than zero en The rules of attraction. De eerste is interessant omdat het verhaal wordt bezien vanuit de ogen van een jonge student, die voor kerst terugvliegt van zijn studieplaats aan de oostkust naar zijn ouderlijk huis in Los Angeles. Je ziet hoe inwisselbaar de plek is voor dit apathische yuppenkind, nergens voelt hij zich op zijn gemak, overal verveelt hij zich te pletter. The rules of attraction is interessant omdat het per verhaal handelt over een ander personage. We zien dat niet alleen de jongeren diep te lijden hebben onder de decadentie maar ook hun ouders.
In zijn latere werk stelt Ellis (naar mijn idee) teleur. American Psycho bevat zoveel expliciet geweld dat het plezier van het lezen je ontgaat. Het nog dikkere Glamorama is een schaamteloze herhaling: weer die leegte, weer die apathie en weer die ongelukkigheid.
Genoeg gedraald. Wat ik wilde weten: wie kent het werk van Ellis en heeft er een mening over? Zijn er mensen die zijn boeken waarderen, of die er een (eventueel) geringe belangstelling voor hebben?
American Psycho heb ik me doorheen geworsteld, maar de extreem gruwelijke passages gingen mij wat te ver. Evenals de eindeloze opsomming van het ene designermerk na het andere. Snap aan de ene kant wel wat hij er mee wil zeggen, maar het kon mij niet lang boeien.
Glamorama vond ik al iets beter, hoewel ik het plot erg vergezocht vond. Interessante schrijver, dat wel. Komt er binnenkort nog iets nieuws uit van hem?
'Cause it don't matter what I'm drinkin', Lord, as long as it drowns this sorrow I'm in.
'Cause it don't matter what I'm drinkin', Lord, as long as it drowns this sorrow I'm in.
quote:Ik heb ze allemaal gelezen en ik vind ze alleen maar beter worden en ik erger me aan mensen die vinden dat het maar weer meer van hetzelfde is. Wtf wil je dan? álle goede schrijvers die ik ken handelen in al hun boeken maar over één thema.
Op donderdag 27 februari 2003 17:46 schreef ELPablo het volgende:
..
In zijn latere werk stelt Ellis (naar mijn idee) teleur. American Psycho bevat zoveel expliciet geweld dat het plezier van het lezen je ontgaat. Het nog dikkere Glamorama is een schaamteloze herhaling: weer die leegte, weer die apathie en weer die ongelukkigheid.Genoeg gedraald. Wat ik wilde weten: wie kent het werk van Ellis en heeft er een mening over? Zijn er mensen die zijn boeken waarderen, of die er een (eventueel) geringe belangstelling voor hebben?
Het wachten is nu op Gellius die Bret Easton Ellis er ongelofelijk van langs komt geven 
.
quote:Helemaal mee eens! Ik zie Less than Zero en The Rules of Attraction nog nét niet als veelbelovende vingeroefeningen (begrijp me goed, ik heb er erg van genoten). Alleen The Informers vond ik niet interessant, is me ook niks van bijgebleven. Ik vind de humor in American Psycho en vooral Glamorama een teken van volwassenheid, BEE is geen verbolgen 'angry young man' meer. Kort gezegd vind ik Glamorama één van de grappigste boeken ooit (vooral het eerste deel waarin we Victor Ward in zijn volle glorie meemaken), en American Psycho zijn beste. En nee, niet vanwege het geweld.
Op donderdag 27 februari 2003 22:15 schreef _Maria_ het volgende:[..]
Ik heb ze allemaal gelezen en ik vind ze alleen maar beter worden en ik erger me aan mensen die vinden dat het maar weer meer van hetzelfde is. Wtf wil je dan? álle goede schrijvers die ik ken handelen in al hun boeken maar over één thema.
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
quote:Achnee. Ik heb overigens eerder een afkeer van bepaalde lezers (of lezing) van Ellis dan van zijn boeken zelf.
Op donderdag 27 februari 2003 23:33 schreef 4br4x4s het volgende:
Het wachten is nu op Gellius die Bret Easton Ellis er ongelofelijk van langs komt geven
quote:Blaten is 1 ding, onderbouwen weer iets heel anders...
Op woensdag 5 maart 2003 15:27 schreef Gellius het volgende:[..]
Achnee. Ik heb overigens eerder een afkeer van bepaalde lezers (of lezing) van Ellis dan van zijn boeken zelf.
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
quote:Leg eens uit dan
Op woensdag 5 maart 2003 15:27 schreef Gellius het volgende:[..]
Achnee. Ik heb overigens eerder een afkeer van bepaalde lezers (of lezing) van Ellis dan van zijn boeken zelf.
. Ik ben benieuwd wat je precies bedoelt.Ik verwachtte overigens een reactie van jou, omdat je ooit bijzonder verbaasd reageerde toen ik Ellis in één adem noemde met o.a. Hesse als mijn favoriete schrijvers. Toen kwam Ellis er niet zo goed vanaf.
quote:ik ben ook wel benieuwd, Ellis wordt heel vaak afgedaan als een minderwaardig schrijver maar dat is toch wel een beetje te gemakkelijk.
Op woensdag 5 maart 2003 23:03 schreef 4br4x4s het volgende:[..]
Leg eens uit dan
Ik verwachtte overigens een reactie van jou, omdat je ooit bijzonder verbaasd reageerde toen ik Ellis in één adem noemde met o.a. Hesse als mijn favoriete schrijvers. Toen kwam Ellis er niet zo goed vanaf.
Hesse en Ellis mogen trouwens ook best samen in mijn lijstje, en daar mogen Emants, Brouwers en Houellebecq ook meteen bij
De film van American Psycho vond ik op zich nog wel aardig getrouw aan het boek en best een goede film, maar de film van Less Than Zero vond ik echt een draak (in tegenstelling tot het boek, wat wel weer heel goed is).
Kijk wel uit naar de film van The Rules Of The Attraction. Op American Psycho na vond ik dat zijn beste boek, dus ben benieuwd wat ze daarvan gemaakt hebben.
Jammer trouwens dat de verfilming van Glamorama is op geschort .....
Ik heb er 3 gelezen :
American Psycho
Briljant ! Heb m 2 keer gelezen. (tot nu toe 
)
Geweldscenes vond ik juist ERG goed beschreven, toen ik het stukje met de uitgehongerde rat en de buis gelezen had ben ik gaan douchen, en dat zegt een hoop...
Glamorama
Een teleurstelling IMO, het plot was echt te ver gezocht, en de 600 blz. voor het echte plot vond ik niet interessant genoeg.
(En het trio-hoofdstuk heb ik na ong. 6 zinnetjes maar overgeslagen 
)
Rules of Attraction
Wederom briljant ! Vond het fantastisch om dezelfde situaties steeds vanuit iemand anders oogpunt te lezen, ben erg benieuwd naar de film...!
Al met al vind ik BEE niet de beste schrijver, maar wel 1 van de besten !
quote:de mijne valt op die pagina open
Op dinsdag 10 juni 2003 15:54 schreef PBateman1978 het volgende:
Hoe heb ik deze topic kunnen missen...Ik heb er 3 gelezen :
Glamorama
Een teleurstelling IMO, het plot was echt te ver gezocht, en de 600 blz. voor het echte plot vond ik niet interessant genoeg.
(En het trio-hoofdstuk heb ik na ong. 6 zinnetjes maar overgeslagen
Ik heb 'm wel (gesigneerd en al - aardige gast die Brett) maar moet van mezelf eerst nog The Little Friend uitlezen.
- aardige gast die Brett) maar moet van mezelf eerst nog The Little Friend uitlezen. Rest van 'm ook gelezen. Alle verfilmingen oog gezien trouwens.
AP beschouw ik als het beste boek dat ik nooit iemand zou aanraden om te lezen. Het was een van de weinige boeken die me in een ander bewustzijn bracht. Heb het ook in een noodtempo uitgelezen en heb gedurende de periode dat ik het las als een dope-out junkie (zonder gebruik van welke drugs dan ook) rond gelopen.
Less than zero was het eerste boek dat ik ooit van m'n eigen geld kocht en is alleen daarom al een favoriet van me.
Uit Rules of Attracttion heb ik het Sean Batemans stoplemma "Rock N Roll" overgenomen dat ik in het dagelijks gebruik werkelijk voor van alles gebruik.
Eerste deel van Glamorama werkelijk dubbel omgelegen - tweede deel las als een David Lynch filmscript.
The Informers is niet echt blijven hangen. Misschien moet ik die nog eens lezen.
Liverpool - JFT 96 - Never forgotten
Nee, binnenkort maar eens aanschaffen.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 16:10 schreef Doc het volgende:
Is iemand hier al begonnen aan Lunar Park?
Eerste deel van Glamorama werkelijk dubbel omgelegen - tweede deel las als een David Lynch filmscript.
Ik heb ook (bijna) alles van hem gelezen, hoogtepunten vond ik (uiteraard) American Psycho en The Informers (jawel!).
Less than zero vond ik bij vlagen wat langdradig, dat gevoel heb ik trouwens bij al z'n boeken een beetje (behalve bij AP waar het functioneel is).
Glamorama hoor ik veel negatieve verhalen over, heb hem wel liggen dus toch maar eens aan beginnen dan.
Hoort zeker in mijn persoonlijke top 10 thuis... Al moet ik zeggen dat ik Lunar Park te veel vond neigen naar een kruising tussen Am. Psycho en een willekeurig King boek.. Heb 'm gisteren uitgelezen, was een bron van vermaak voor een paar dagen.
De verfilming van Am. Psycho op zich vond ik trouwens wel geinig, maar ja.. zoals bij (bijna) elke verfilming; 'k vond het boek nog steeds beter...
Het leukste van Am. Psycho vind ik nog steeds de aandacht welke het kreeg, door met name feministische organisaties... heerlijk... American Psycho lezen terwijl je in New York verblijft is en blijft een absolute aanrader
Disappear Here...
|
|
