Ik mis hem echter. 15 jaar van mijn opgroeiende leven heb ik met hem gedeeld. Het uitlaten, het vele lopen, het in je bed slapen met hem, lachen, huilen, bang zijn, alles heb ik met hem meegemaakt. Hij is er nu gewoon niet meer. We hebben hem moeten begraven. Ik ben een volwassen man, maar ik ben kapot van binnen. Ik kan niet goed huilen, terwijl ik normaal redelijk makkelijk kan huilen, het is pijnlijk. Ik mis hem, ik word gek, ik wil dit niet!! WHY IS THIS LIFE?
het lijkt me een heel raar idee om iemand (hond of mens) te verliezen terwijl je er een heel groot deel van je leven mee gedeelt hebt!
Ik weet hoe klote het kan zijn om je huisdier te verliezen 
Denk vooral aan de leuke momenten die jullie samen hebben beleefd en koester die momenten.
Het is heel zwaar, maar het hoort helaas bij het leven
veel sterkte........
sterkte ermee...
[Dit bericht is gewijzigd door Tiezzz op 26-02-2003 22:31]
24 november jl is onze vogel overleden.
ik ben zelf 17,5 en dat beestje was ruim 18 jaar geworden, dus ik was niet anders gewend.
Elke dag at ie mee, s ochtends brood, s avonds warm, en tussendoor ook eigen voer, dat mis ik echt.
Dat lieve diertje heeft zelfs op me wieg gezeten (vloog altijd vrij in de huiskamer) 
[Dit bericht is gewijzigd door mh_rijder op 26-02-2003 22:29]
Klinkt raar maar misschien moet je zo snel mogelijk een ander beestje halen waar je je verdriet kwijt kunt...
sterkte kerel!
Ik moet er niet aan denken.. het is toch een gezinslid van je.. en 15 jaar, is toch een hele lange tijd.. dan ga je je zo ontzettend hechten aan zo een beestje..
Sterkte met dit verlies....
[Dit bericht is gewijzigd door GreatWhiteSilence op 26-02-2003 22:35]
Sterkte ermee.
Ik kan het me heel goed voorstellen.. We hebben zelf een kat gehad die we kregen toen ik 4 was. Ze stierf toen ik 26 was. Ben ik toen dagen kapot van geweest.
Veel sterkte ermee.. Kan niet anders zeggen.
SterkteIk voel me niet goed
quote:Dat hondje kan je niet vervangen...
Op woensdag 26 februari 2003 22:33 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Een ander beestje is geen goed idee, voorlopig nog niet. Verwerk eerst maar eens dat je hond overleden is. Als je echt afleiding nodig hebt, kun je beter een nieuwe hobby kiezen, zodat je niet op ieder moment aan je overleden hond hoeft te denken. Tenminste, dat heb ik gedaan...
*knuffel*Sterkte ermee
Het hoort bij het leven jammergenoeg... Sterkte!
Knuffel...
Mischien heb je iets aan mijn topic van toen...
12 jaar trouwe dienst...
Ik kan me helemaal voorstellen wat je voelt! Ik heb zelf ook een hondje al 9 jaar lang nu. Ik kan (en wil) me geen leven voorstellen zonder haar! Wat moet dit moeilijk voor je zijn zeg! Ik hoop dat het een troost voor je is dat je hondje toch zo'n mooie leeftijd heeft mogen bereiken en dat ze zo rustig is overleden. Maar toch is het een groot verdriet.. Ontzettend veel sterkte!
Nog voor het laatste spuitje gegeven was lag ik al met onze andere hond ergens op het erf uit te huilen. Ik was twee ofzo toen die hond kwam, dus ik wist niet beter dan dat Roy over het erf scharrelde.
Vijftien is trouwens een hele mooie leeftijd voor een hond. Is 'ie gezond gestorven? Zelf hebben we nog nooit een hond van >13 jaar gehad zonder gezondheidsklachten. 
Ehm, sterkte in ieder geval.
is moeilijk...
't is alleen maar een goed teken dat je hem zo mist
kan me niet voorstellen dat ik zonder mijn pluizige stuiterbal nog vrolijk word.
En ik weet dat het niet veel verzacht maar 15 is een hele mooie leeftijd voor een hond. Ik weet zeker dat ie een mooi gelukkig leven heeft gehad.
*arm om schouder en klop op rug*
heel veel sterkte.
Weet precies hoe t voelt om een hond waar je al zo lang mee opgroeit te verliezen
Wij zeiden thuis ook : we nemen voorlopig geen andere hond, maar t is zo stil en 'leeg' in huis als er geen huisdier rondloopt ,dat we halfjaartje later alweer een andere hond genomen hebben.
Maar dat is natuurlijk je eigen keuze.
die is dus 3 weken geleden overleden (spuitje laten zetten, haar laatste uren/minuten waren niet om aan te zien)
ze was nu dus ook 20 net als mijzelf............toch mis ik nu niks eigenlijk
dit komt waarschijnlijk omdat ze de laatste maanden al echt nix meer waard was, ik had onbewust al afscheid genomen ofzo......ik ben nu zelfs opgelucht dat ze dood is, was echt een ellende de laatste weken
maarja als zoiets gebeurt met een supergezond beest wat je al jaren kent is toch moeilijker........ het is niet heel veel anders dan dat een familielid sterft ofzo....
oja zelf hadden we een hond die op zn 17e aan ouderdom is overleden, toen ik een jaar of 10 was....daar heb het ik toen wel wat moeilijker mee gehad...
[Dit bericht is gewijzigd door Bolderbast op 28-02-2003 11:26]
En vroeger is onze kat doodgereden, echt vreselijk was dat. Alleen dierenliefhebbers kunnen zich dat voorstellen.
quote:Je hebt mijn medeleven. Ik kan je gevoel goed begrijpen.
Op woensdag 26 februari 2003 22:13 schreef Scheefbek het volgende:
Ik ben een man van 23. Ik ben opgegroeid met mijn hondje vanaf mijn 7e jaar. Hij is maandag in zijn slaap een natuurlijke dood gestorven van ouderdom!! Het was heel vredig en mooi.Ik mis hem echter. 15 jaar van mijn opgroeiende leven heb ik met hem gedeeld. Het uitlaten, het vele lopen, het in je bed slapen met hem, lachen, huilen, bang zijn, alles heb ik met hem meegemaakt. Hij is er nu gewoon niet meer. We hebben hem moeten begraven. Ik ben een volwassen man, maar ik ben kapot van binnen. Ik kan niet goed huilen, terwijl ik normaal redelijk makkelijk kan huilen, het is pijnlijk. Ik mis hem, ik word gek, ik wil dit niet!! WHY IS THIS LIFE?
Toen ik in de wieg lag, bewaakte onze Newfoundlander mij, niemand kwam in de buurt.......toen ik een jaar of 14 was overleed hij aan kanker
Na een jaar een nieuwe hond gekregen, deze werd echter maar 5 jaar. Leverziekte.......
2x heb ik deze ellende al mee moeten maken. Als je enigs kind bent is je hond je beste maatje. Als je verdrietig bent, komt ie bij je liggen en geeft ie je een knuffel . Als je vrolijk bent, kwispelt hij met z'n staart.
Ik woon nu op mezelf maar heb geen hond (m'n vriendin en ik werken beide fulltime dus vinden het zielig). Echter staat buiten kijf dat er binnen een aantal jaren 1 rondloopt.
Vooralsnog moet ik het doen met de hond die nu nog steeds bij m'n ouders woont.....
nogmaals, heel veel sterkte.
Zeker als je ze al zo lang hebt. Enne, huilen mag gewoon hoor wij hebben 4 weken geleden een puppie gehad die we na 8 dagen alweer in moesten laten slapen Ze had parvo
moet je nagaan. Na 8 dagen was ik er al helemaal kapot van en heb ik zitten janken. dan is het dus echt niet raar dat je na 15 jaar een hond gehad te hebben dat je dan gaat huilen ofzo. Het is gewoon je beste vriend geworden
nogmaals veel sterkte
quote:Ja doei!
Op vrijdag 28 februari 2003 17:46 schreef armageddon1981 het volgende:
sterkte er mee, zou een nieuw hondje kopen, helpt het beste.
Fijne opmerking als het beestje net overleden is.
quote:milagro je hebt gelijk. ik zou die hond door een prepareur laten opzetten, in je huiskamer neer zetten en elke dag 4 uur gaan staan janken bij je hond en compleet gestoord worden....
Op vrijdag 28 februari 2003 17:55 schreef milagro het volgende:[..]
Ja doei!
Fijne opmerking als het beestje net overleden is.
omg weet jij iets beters dan als je hond net dood is? nieuwe hond neemt verdriet toch weg??
quote:ja precies je hebt gelijk hoor
Op vrijdag 28 februari 2003 17:59 schreef armageddon1981 het volgende:[..]
milagro je hebt gelijk. ik zou die hond door een prepareur laten opzetten, in je huiskamer neer zetten en elke dag 4 uur gaan staan janken bij je hond en compleet gestoord worden....
omg weet jij iets beters dan als je hond net dood is? nieuwe hond neemt verdriet toch weg??
Heel veel sterkte, joh.
Ik weet hoe het voelt
Schrale troost, maar bedenk dat hij een mooi leven gehad heeft, zoals jij van zijn gezelschap hebt genoten en hij jou vreugde bracht, zo geldt dat ook voor hem..
Hij rust nu zacht.
Toch raar, ik stond in de supermarkt en pakte automatisch eten voor 'm mee. Het is heel rustig eten zonder gepiep en gedraai om je heen. En film kijken zonder dat je handen opzij worden geduwd.
Geen rotzooi, geen plasdruppels op te ruimen, geen gezeur om bakjes water of om het kwartier naar buiten moeten. Geen zwiepende staart in de morgen en niet meer omver worden gegooid als je thuiskomt.
Ontzettend rustig
Een hond is ook niet zomaar een huis dier, maar een echte vriend/broer. Dat zie ik gewoon niet terug bij katten. Om er goed overheen te komen, moet je gewoon een nieuwe hond aanschaffen. Wij hebben hebben een jaar lang al weer een andere hond, en het wendt heel erg snel Maarja, ons huidige hondje kan ook nooit de plek van onze vorige vervangen. he bah wordt er al helemaal weer droevig van
Dieren zijn trouw ook.
Mijn hond is pas 2 jaar en ik denk dat ik me ook zwaar klote ga voelen als hij dood gaat. Dan ga ik zijn aanwezigheid missen en mis ik de tijd dat ik met hem ben gaan wezen lopen en met hem gespeeld heb. Zijn begroeting 's morgens als ik opsta en nog meer.
Er is niets mis mee als je een traantje laat. Het is immers een heel mooi levend wezen waar niets slechts inzit.
Dieren zijn hele goede en trouwe wezens. Zonder kwaad in zich.
quote:Daar ben ik het volkomen mee eens. Maar dit gevoel wat jij beschrijft heb ik meer bij een hond dan welk ander dier ook. Op 1 of andere manier is de hond het enigste dier dat je echt begrijpt en is altijd zichzelf idd. Mooi gesproken
Op vrijdag 28 februari 2003 19:07 schreef yingyang het volgende:
Dieren hebben zeker een karakter. Dieren laten een indruk achter. Dieren zijn zichzelf en laten je nooit in de steek. Met dieren kun je ook een goede band opbouwen.Dieren zijn trouw ook.
Mijn hond is pas 2 jaar en ik denk dat ik me ook zwaar klote ga voelen als hij dood gaat. Dan ga ik zijn aanwezigheid missen en mis ik de tijd dat ik met hem ben gaan wezen lopen en met hem gespeeld heb. Zijn begroeting 's morgens als ik opsta en nog meer.
Er is niets mis mee als je een traantje laat. Het is immers een heel mooi levend wezen waar niets slechts inzit.
Dieren zijn hele goede en trouwe wezens. Zonder kwaad in zich.
quote:Honden zijn echt okey
Op vrijdag 28 februari 2003 19:34 schreef This_World_Is_Lost het volgende:[..]
Daar ben ik het volkomen mee eens. Maar dit gevoel wat jij beschrijft heb ik meer bij een hond dan welk ander dier ook. Op 1 of andere manier is de hond het enigste dier dat je echt begrijpt en is altijd zichzelf idd. Mooi gesproken
Katten zijn agressiever vind ik. Mijn hond is echt wel okey Die kan zo genieten van een wandeling en is zo dankbaar als je met hem gaat lopen. Zodra ik tegen hem zeg :" Wil je lopen" begint hij heel grappig te blaffen en te kwispelen. Dan doet hij altijd een hele blije waf woef.
En mijn hond heeft ook zijn buien dat hij down is. Net als een mens.
Kan hem niet missen en als hij dood gaat dan word ik denk ik gek.
Je bouwt best een hechte band op met zo'n beest. Je leert zo'n dier goed kennen. Klinkt best raar maar toch is het zo.
Mijn hond heeft zijn eigen willetje. Een eigen karakter ook.
quote:Wat voor soort hond heb je en hoe heet ie? Wij hebben thuis een Shi Tzu. Echt volkomen anders dan onze vorige. (dat was een stabei en heette toby). Ze zijn namelijk heel eigenwijs en komen alleen naar je toe als ze willen. Ook kan je zien als ie blij of down is. Deze hondjes zijn heel erg gevoelig. En als het hondje zich niet goed voelt, dan leeft ons hele gezin mee en is iedereen depresief. Maarja dat heb je met alle honden.
Op vrijdag 28 februari 2003 19:56 schreef yingyang het volgende:[..]
Honden zijn echt okey
Mijn hond is echt wel okey
En mijn hond heeft ook zijn buien dat hij down is. Net als een mens.
Kan hem niet missen en als hij dood gaat dan word ik denk ik gek.
Je bouwt best een hechte band op met zo'n beest. Je leert zo'n dier goed kennen. Klinkt best raar maar toch is het zo.
Mijn hond heeft zijn eigen willetje. Een eigen karakter ook.
oja en ze heet Puck. Haar roep naam is Puckkie Ze is nog maar een jaar oud en nu ben ik er al gehecht aan, ik zou het ook aardig moeilijk vinden als ie overlijd.
quote:Mijn hond heet Bob en is een boomer. Hij is nu beledigd dat ik vanavond niet ben gaan lopen met hem. Hij ligt er beledigd bij nu. Alsof hij het niet meer ziet zitten allemaal
Op vrijdag 28 februari 2003 20:31 schreef This_World_Is_Lost het volgende:[..]
Wat voor soort hond heb je en hoe heet ie? Wij hebben thuis een Shi Tzu. Echt volkomen anders dan onze vorige. (dat was een stabei en heette toby). Ze zijn namelijk heel eigenwijs en komen alleen naar je toe als ze willen. Ook kan je zien als ie blij of down is. Deze hondjes zijn heel erg gevoelig. En als het hondje zich niet goed voelt, dan leeft ons hele gezin mee en is iedereen depresief. Maarja dat heb je met alle honden.
oja en ze heet Puck. Haar roep naam is Puckkie
Als ik nu heel zacht: " Lopen" zeg dan is ie ineens spring levend weer. Maar dat doe ik niet omdat ik geen zin heb om te lopen omdat ik dan carnavals vierders tegen kom. En daar heb ik geen zin in.
Mijn hond ligt somber op de grond nu dus
Als ik dat zie word ik zelf ook depressief.
Ik zit nu ook in zak en as en ik weet hoe je je zal voelen, mijn ouwe dibbes van 14 is ook ingeslapen vanavond. Ik ben bang dat er voor jou en mij een moeilijke tijd aan zit te komen.
Dingen in het dagelijks leven die je met hem deed of hem zag doen, dat zie je of doe je helaas niet meer. Alleen in je herinneringen en in je gedachtes.
Ik wens jou en ook Knut veel sterkte met het verwerken van het verlies.
Is het nou puur toeval dat er 3 topics over het overlijden van drie (12,15 en 14 jaar) oude beestjes?? Ik vind het heel apart, maar ook heel triest.
quote:het topic van knut was van vorig jaar en ik moest hem ff omhoogkicken want een verhaal daarin greep me best wel
Op zaterdag 1 maart 2003 01:09 schreef LangeJan het volgende:
Veel sterkte, ik weet dat je dat kan gebruiken..Ik zit nu ook in zak en as en ik weet hoe je je zal voelen, mijn ouwe dibbes van 14 is ook ingeslapen vanavond. Ik ben bang dat er voor jou en mij een moeilijke tijd aan zit te komen.
Dingen in het dagelijks leven die je met hem deed of hem zag doen, dat zie je of doe je helaas niet meer. Alleen in je herinneringen en in je gedachtes.
Ik wens jou en ook Knut veel sterkte met het verwerken van het verlies.
Is het nou puur toeval dat er 3 topics over het overlijden van drie (12,15 en 14 jaar) oude beestjes?? Ik vind het heel apart, maar ook heel triest.
quote:Ok, maar het is allemaal erg genoeg. Mij raakte ook het een en ander uit dat topic. Het is allemaal zo bekend he.. helaas...
Op zaterdag 1 maart 2003 10:05 schreef oldenzaaltjuh het volgende:[..]
het topic van knut was van vorig jaar en ik moest hem ff omhoogkicken want een verhaal daarin greep me best wel
quote:het komt me nu akelig bekend voor ja
Op zaterdag 1 maart 2003 13:30 schreef LangeJan het volgende:[..]
Ok, maar het is allemaal erg genoeg. Mij raakte ook het een en ander uit dat topic. Het is allemaal zo bekend he.. helaas...
heb me puppie van 9 weken oud 3 weken geleden in moeten laten slapen
we hadden haar maar 8 dagen en ik heb onmeunig zitten janken
jij ook nog veel sterkte. Ik heb je topic ook gelezen