De aflevering heet:
Jarenlang depressief, dan toch maar elektroshock?
Wellicht interessant. Ik ben wel benieuwd, het klinkt me zo Middeleeuws in de oren...
Ook al hadden ze toen nog geen electriciteit 
.
Ik kijk iig.
quote:Het gebeurt tegenwoordig onder narcose als ik me niet vergis.
Op dinsdag 25 februari 2003 20:54 schreef MaartenGrendel het volgende:
Hmmz, doet me denken aan die scene uit "Requim for a dream"...lijkt me niet echt prettig.
quote:Hoe kom jij aan die mooie roze kleur ???? krijgen alle vrouwelijke moderator's een roze kleur tegenwoordig
Op dinsdag 25 februari 2003 20:55 schreef shmoopy het volgende:
Na jaren van negatieve publiciteit hierover schijnt het weer vaker toegepast te worden.Ik kijk iig.
Ik werk in een psychiatrische inrichting, en heb een aantal mensen begeleid die de zogenaamde ECT kregen (Electroshock Therapie).
In eerste instantie denk je inderdaad dat is uit de tijd, maar het werkt. Het is niet meer zoals in die oude films. Mensen worden onder narcose gebracht, en als het ware word er een kunstmatige epilepsie aanval gesuggereerd.
Door deze aanval komt er een bepaalde stof in de hersenen vrij die mensen die depressief zijn missen.
Al met al heb ik er wonderbaarlijke dingen mee gezien !! 
quote:Joh, let dan ook op!
Op dinsdag 25 februari 2003 21:00 schreef yingyang het volgende:[..]
Hoe kom jij aan die mooie roze kleur ???? krijgen alle vrouwelijke moderator's een roze kleur tegenwoordig
Shmoopy bedankt !!
True????
quote:Yeah, right.
Op dinsdag 25 februari 2003 21:03 schreef MOD het volgende:
eehhh kwee nie waar dat over gaat, maar het klinkt als of depri's dmv electrische schokken om het leven worden gebracht...True????
Ten eerste zijn het geen 'depri's' maar mensen met een ernstige depressie, wat beslist geen geintje is,
en ten tweede ben ik ook gek dat ik hier nog antwoord op ga geven ook. 
(Dat wist ik zelf ook niet precies namelijk)
Bij elektroshock moet ik denken aan de film Requiem for a Dream. (niet prettig)
Het veranderd gewoon je persoonlijkheid / karakter..
Veel mensen wouden zon shock niet omdat het pijn deed etc...
Kwam er een leuk zustertje en werden ze afgeleid... En voilà van de achterkant stonden ze met de elektroshock....
Begint bijna 
.
quote:Ik heb het al gezien
Op dinsdag 25 februari 2003 21:03 schreef shmoopy het volgende:[..]
Joh, let dan ook op!
Shmoopy bedankt !!
Ik hoop dat je toch op fok nog blijft, ondanks dat je geen modje meer zal zijn op R&P.Vond je wel lief namelijk 
Ik heb er geen enkele moeite mee. Het ziet er niet zo leuk uit als je harses onder stroom staat maar so what? Ze letten echt wel op wat ze doen, en het gaat onder narcose dus je merkt er niks van.
Behalve na de tijd hopelijk.
Het enige wat ik er niet aan snap is, wie heeft dit uitgevonden? Hoe komt iemand op het idee dat dit kan helpen? En dat al in de jaren vijftig ofzo. Het wordt toch al decennialang toegepast.
straks wordt je nog lichtelijk hersendood. oid
Door een electroshock wordt een epileptische aanval opgewekt. En misschien worden daardoor bepaalde chemische stoffen in de hersenen afgebroken, of opgebouwd, of worden bepaalde processen weer 'gereset', opgestart. En helpt dat om de depressie te bestrijden. Net zoals ook chemische medicijnen inwerken op de hersenen.
Als bijwerking was er kans op licht tot matig geheugenverlies. Maargoed, als je de rest van je leven chemische pillen moet slikken, dan hebben die ook flinke bijwerkingen, denk ik.
't Werkt volgens de arts trouwens 'maar' in 60-70% van de gevallen.
P.S. Moonah bedankt voor het posten van dit topic
quote:ALS je hersenen als zodanig beschouwd en ALS depressies het gevolg zijn van een chemische onbalans. Deze methode is bruut, ondoordacht en bewijst dat ook de Westerse beschaving nog lang niet zo beschaafd is als we denken dat ze is.
Op dinsdag 25 februari 2003 23:20 schreef DennisMoore het volgende:
Toch wel interessant als je hersenen als puur chemie ziet, en depressies (deels) als een gevolg van een chemische onbalans in de hersenen.
quote:Iemand lijdt er geen pijn door. Het gebeurt namelijk onder volledige narcose. Ook na het ontwaken uit de narcose is er geen pijn. Zo'n 60-70% van de mensen zegt dat ze er baat bij hebben, dat depressies (deels) verdwijnen.
Op dinsdag 25 februari 2003 23:53 schreef thoth het volgende:ALS je hersenen als zodanig beschouwd en ALS depressies het gevolg zijn van een chemische onbalans. Deze methode is bruut, ondoordacht en bewijst dat ook de Westerse beschaving nog lang niet zo beschaafd is als we denken dat ze is.
Enige mogelijke bijwerkingen: (korte termijn) geheugenverlies.
Wat is er niet-beschaafd hieraan?
't Is alleen nog niet 100% wetenschappelijk verklaarbaar waarom het vaak werkt. Maar dat is met meer geneeswijzen en behandelingen het geval.
quote:Als bewezen is dat sommigen er baat bij hebben kan je er volgens mij weinig op tegen hebben. Misschien dat jij er andere ervaringen mee hebt, anders vind ik dat je het het voordeel van de twijfel moet geven. Het kan barbaars overkomen, maar alles is beter dan jarenlang depressief rond te lopen
Op dinsdag 25 februari 2003 23:53 schreef thoth het volgende:ALS je hersenen als zodanig beschouwd en ALS depressies het gevolg zijn van een chemische onbalans. Deze methode is bruut, ondoordacht en bewijst dat ook de Westerse beschaving nog lang niet zo beschaafd is als we denken dat ze is.
quote:Dat sommigen er baat bij hebben is exact de reden waarom je er iets op tegen zou moeten hebben
Op woensdag 26 februari 2003 00:09 schreef Tony_Montana67 het volgende:[..]
Als bewezen is dat sommigen er baat bij hebben kan je er volgens mij weinig op tegen hebben. Misschien dat jij er andere ervaringen mee hebt, anders vind ik dat je het het voordeel van de twijfel moet geven. Het kan barbaars overkomen, maar alles is beter dan jarenlang depressief rond te lopen
Wat je doet (en vergis je hier absoluut niet in want dit is best belangrijk) je geeft iemand een flinke dreun voor zijn hoofd en wacht af wat de resultaten zijn. Niet meer en niet minder. Het is niet wetenschappelijk vastgesteld wat er precies gebeurd en waarom het kan werken (immers: dan zou het voor iedereen werken, ja?! of zouden we in ieder geval weten waarom het soms niet werkt)
En dat is veel griezeliger: soms werkt het ook niet en dan blijft het niet altijd bij, "nouja niet geschoten altijd mis" maar loop je ook de kans dat je er een paar vervelende problemen bij krijgt. Ben je niet alleen depressief meer maar zie je niets meer met je rechteroog of heb je ineens een rare tik bij waardoor je niet eens fatsoelijk een kop koffie kan drinken zonder het over je heen te gieten of ben je je geheugen kwijt. Dit is geen geintje maar zijn eveneens serieuze resultaten van het toepassen van elektroshock.
De vraag is of je bereid bent dat soort risico's te nemen? En hoe verschrikkelijk depressies ook kunnen zijn: het kan best nog erger.
Ik wou dat er een ruilbeurs bestond voor ziekten. Ik zou met liefde ruilen met iemand die bijvoorbeeld kanker had of MS.
Okee lichamelijk is het een ramp, maar je bent in elk geval nog jezelf. Ik ben geen schaduw meer van wie ik was en had kunnen zijn dankzij de depressie.
quote:Ik denk dat het van persoon tot persoon verschilt. Als je een erg zware depressie hebt wil je alles doen om er uit te komen, want geloof me, het is absoluut geen pretje. Natuurlijk kan het altijd erger, maar ik zelf zou het zeker overwegen mocht ik er deze keer niet goed genoeg uitkomen. Gelukkig kan je er altijd zelf voor kiezen en is het niet verplicht. Of je er nou via elektroshock of via pillen bovenop komt, er kleven altijd wel risico's aan, maar die moet je imo durven nemen om uit een depressie te raken!
Op woensdag 26 februari 2003 00:33 schreef thoth het volgende:Een goed onderbouwd Verhaal
quote:Je klinkt erg wanhopig en dat ben je vast ook.
Op woensdag 26 februari 2003 00:45 schreef sushi-nori het volgende:
Ik wou dat er een ruilbeurs bestond voor ziekten. Ik zou met liefde ruilen met iemand die bijvoorbeeld kanker had of MS.
Wat je hierboven zegt is duidelijk een product van je depressieve psyche.
Verder veel sterkte wie weet wat de wetenschap nog uitvindt.
[Dit bericht is gewijzigd door Snappie op 26-02-2003 12:33]
quote:Ik ken je ziekte-geschiedenis niet, maar meestal is depressie goed behandelbaar.
Op woensdag 26 februari 2003 00:45 schreef sushi-nori het volgende:
toch wil ik het. Leven met depressie is geen leven. Al riskeerde ik dat ik in een rolstoel kwam te zitten zou ik het nog willen. Depressie vernielt je hele leven.
Ik wou dat er een ruilbeurs bestond voor ziekten. Ik zou met liefde ruilen met iemand die bijvoorbeeld kanker had of MS.Okee lichamelijk is het een ramp, maar je bent in elk geval nog jezelf. Ik ben geen schaduw meer van wie ik was en had kunnen zijn dankzij de depressie.
Maar ik begrijp wat je bedoelt, als ik me heel erg depressief voel zou ik graag een lichaamsdeel afstaan om er voorgoed vanaf te komen.
Als ik in een zware depressie zou raken, die maar niet over wil gaan, dan zou ik ook heel graag zo'n electroshockbehandeling willen ondergaan. Ik denk dat heel veel mensen, die weten hoe verschrikkelijk een depressie kan zijn, er hetzelfde over denken.
quote:Ik kan me voorstellen dat als je al jaaaarenlang vreeeeselijk depressief bent, dat je dan bereid bent risico's te nemen. Kennelijk weet jij niet hoe dat voelt. Ikzelf gelukkig ook niet.
Op woensdag 26 februari 2003 00:33 schreef thoth het volgende:
De vraag is of je bereid bent dat soort risico's te nemen? En hoe verschrikkelijk depressies ook kunnen zijn: het kan best nog erger.
Overigens heb ik de uitzending nog niet gezien, er kwam een gezellig telefoontje tussen . Wellicht dat ik later vandaag de video ga bekijken. Ik ben wel benieuwd geworden door de reacties hier.
quote:Het is inderdaad denkbaar dat je risico´s zou willen nemen maar we praten hier over vrij zware risico´s. Het is zozeer een kwestie van werkt het niet dan werkt het niet. Waar ik me best wel zorgen over maak is hoe makkelijk erover dit soort zaken gedacht wordt. Als een risico is dat je bijvoorbeeld invalide raakt dan denk (persoonlijk) dat de prijs te hoog is.
Op woensdag 26 februari 2003 11:39 schreef Moonah het volgende:
Ik kan me voorstellen dat als je al jaaaarenlang vreeeeselijk depressief bent, dat je dan bereid bent risico's te nemen. Kennelijk weet jij niet hoe dat voelt. Ikzelf gelukkig ook niet.
Aan het einde van de dag moet iedereen dit voor zichzelf beslissen. Ik hoop alleen wel dat mensen zich OOK laten inlichten over de extreem negatieve kanten van deze methode en zich niet alleen laten leiden door de positieve verhalen.
quote:We praten hier dan ook over zeer zware depressie's. En dan staan vrij zware risico's imo wel degelijk in verhouding.
Op woensdag 26 februari 2003 11:52 schreef thoth het volgende:[..]
Het is inderdaad denkbaar dat je risico´s zou willen nemen maar we praten hier over vrij zware risico´s.
quote:Wanneer je depressief bent, ben je in principe ook gehandicapt. Je bent niet meer wie je was, kan van niets genieten etc. Ik moet zeggen dat ik dit alleen van horen zeggen heb, ben zelf nooit zwaar depressief geweest.
Op woensdag 26 februari 2003 11:52 schreef thoth het volgende:[..]
Het is inderdaad denkbaar dat je risico´s zou willen nemen maar we praten hier over vrij zware risico´s. Het is zozeer een kwestie van werkt het niet dan werkt het niet. Waar ik me best wel zorgen over maak is hoe makkelijk erover dit soort zaken gedacht wordt. Als een risico is dat je bijvoorbeeld invalide raakt dan denk (persoonlijk) dat de prijs te hoog is.
Aan het einde van de dag moet iedereen dit voor zichzelf beslissen. Ik hoop alleen wel dat mensen zich OOK laten inlichten over de extreem negatieve kanten van deze methode en zich niet alleen laten leiden door de positieve verhalen.
Maar ik kan me goed voorstellen dat wanneer niets helpt en je altijd in zo'n situatie verkeerd waarin het leven geen enkel nut heeft voor je, dat je dit probeert. Zoals iemand al zei, wanneer je in een rolstoel komt kun je nog prima genieten van het leven, tijdens een zware depressie niet...
quote:En bovendien: we moeten niet vergeten dat een zware depressie ook grote risico's met zich meebrengt. Wat dat betreft is een zware depressie goed te vergelijken met een kanker.
Op woensdag 26 februari 2003 12:09 schreef Moonah het volgende:[..]
We praten hier dan ook over zeer zware depressie's. En dan staan vrij zware risico's imo wel degelijk in verhouding.
quote:Behalve dan dat je het niet net zo goed kan vergelijken met kanker omdat het iets totaal anders is. De vraag is en blijft; hoeveel ben je bereid op te offeren voor het genezen van een depressie? Er rekening mee houdend dat er ook andere methoden voorhanden zijn.
Op woensdag 26 februari 2003 15:05 schreef Halinalle het volgende:[..]
En bovendien: we moeten niet vergeten dat een zware depressie ook grote risico's met zich meebrengt. Wat dat betreft is een zware depressie goed te vergelijken met een kanker.
quote:Hoe beschouw jij je hersenen dan? Dennis Moore heeft 100% gelijk, imo. En je kunt het met alles wel in de etherische hoek gaan zoeken, maar zolang als die door sommigen zo verfoeide wetenschap vaak meer resultaat boekt dan de mensen die aanraden om een piramide op je hoofd zetten (bijvoorbeeld), zie ik er voorlopig toch heel wat meer heil in.
Op dinsdag 25 februari 2003 23:53 schreef thoth het volgende:[..]
ALS je hersenen als zodanig beschouwd en ALS depressies het gevolg zijn van een chemische onbalans. Deze methode is bruut, ondoordacht en bewijst dat ook de Westerse beschaving nog lang niet zo beschaafd is als we denken dat ze is.
quote:Onvergelijkbaar. Een dreun voor je hoofd krijgen is gewoon heel iets anders dan een stroomstoot door je hersens krijgen. Jij bent in dit geval dus degene die zich vergist.
Wat je doet (en vergis je hier absoluut niet in want dit is best belangrijk) je geeft iemand een flinke dreun voor zijn hoofd en wacht af wat de resultaten zijn. Niet meer en niet minder.
quote:
En dat is veel griezeliger: soms werkt het ook niet en dan blijft het niet altijd bij, "nouja niet geschoten altijd mis" maar loop je ook de kans dat je er een paar vervelende problemen bij krijgt. Ben je niet alleen depressief meer maar zie je niets meer met je rechteroog of heb je ineens een rare tik bij waardoor je niet eens fatsoelijk een kop koffie kan drinken zonder het over je heen te gieten of ben je je geheugen kwijt. Dit is geen geintje maar zijn eveneens serieuze resultaten van het toepassen van elektroshock.
Bangmakerij. Waar jij het nu over hebt zijn gevallen uit de jaren '50 en '60 toen er nog een veel hoger voltage gebruikt werd, dat is nu dus niet meer het geval.
quote:Zoals?
Op woensdag 26 februari 2003 15:17 schreef thoth het volgende:[..]
Behalve dan dat je het niet net zo goed kan vergelijken met kanker omdat het iets totaal anders is. De vraag is en blijft; hoeveel ben je bereid op te offeren voor het genezen van een depressie? Er rekening mee houdend dat er ook andere methoden voorhanden zijn.
quote:Wat fataliteit betreft is het heel goed te vergelijken. Bovendien hebben we het over elektroshocks als niets anders lijkt te helpen.
Op woensdag 26 februari 2003 15:17 schreef thoth het volgende:[..]
Behalve dan dat je het niet net zo goed kan vergelijken met kanker omdat het iets totaal anders is. De vraag is en blijft; hoeveel ben je bereid op te offeren voor het genezen van een depressie? Er rekening mee houdend dat er ook andere methoden voorhanden zijn.
Ze vertelde dat zij zelf had gevraagd om de electroshock therapie, maar dat ze nog niet alle medicijnen had geprobeerd. Toen ze dat wel had gedaan, kreeg ze zo'n shock, en ging dezelfde middag zonder depressie weer naar huis.
Ik ben dan geneigd te denken dat die mevrouw zo hard geloofde dat een electroshock voor haar de enige oplossing was, dat die andere medicijnen dus niet werkten. En dat de electroshock dus na één keer wél werkte.
Dat kwam op mij over als een placebo-effect, maar in hoeverre kun je daarvan spreken? Het is toch zo dat het in een derde van de situaties wel effectief is. Bovendien lijkt een vier jaar durend placebo-effect mij een beetje lang.
Wat ik trouwens frappant vond, is dat die mevrouw die baat gehad had bij de electroshock, na vier jaar weer is teruggevallen. Ik had juist gedacht dat als je dmv electroshock geneest van je depressies, dat je dan er voor altijd vanaf bent?
Overigens vind ik de integriteit van die psychiater Kho een beetje discutabel. Hij past zelf die therapie toe, en zal dus sneller geneigd zijn om zijn patienten min of meer de richting van die therapie op te sturen. Ook vind ik dat hij nogal losjes met de therapie om ging, onder het motto "baat het niet dan schaadt het niet".
En toch heb ik een naar gevoel erover... dat ze over tien jaar ontdekken dat een electroshock iets in je hersenen voorgoed beschadigt, wat ontzettend gevaarlijk kan zijn. Nee, voor mij hoeft het niet (heb ik gelukkig ook niet nodig).
Ik heb juist een keer gelezen dat electroshock heel effectief kan zijn voor een depressief iemand. Hij of zij knapt er ook aanzienlijk van op, maar het schijnt voor 75 procent van de mensen maar voor korte duur te zijn en niet voor het leven. Misschien is ze daarom na vier jaar weer teruggevallen. Ik heb het programma zelf niet gezien, maar is dat niet uitgelegd?
quote:Ook als het effect maar vier jaar zou duren, dan vind ik het persoonlijk nog zeer de moeite waard.
Op woensdag 26 februari 2003 18:41 schreef Skylar het volgende:
Wat ik trouwens frappant vond, is dat die mevrouw die baat gehad had bij de electroshock, na vier jaar weer is teruggevallen. Ik had juist gedacht dat als je dmv electroshock geneest van je depressies, dat je dan er voor altijd vanaf bent?
Ik heb juist een keer gelezen dat electroshock heel effectief kan zijn voor een depressief iemand. Hij of zij knapt er ook aanzienlijk van op, maar het schijnt voor 75 procent van de mensen maar voor korte duur te zijn en niet voor het leven. Misschien is ze daarom na vier jaar weer teruggevallen. Ik heb het programma zelf niet gezien, maar is dat niet uitgelegd?
Als je bijvoorbeeld een ziekte hebt die voelbaar/tastbaar is dan zie je ook dat je gehandicapt bent. Maar als je depressief bent is het gewoon niet tastbaar, en vaak ook moeilijk om te beschrijven naar buiten toe. Je kunt vaak niets en voelt niets, maar je ziet er vaak niet eens zo ziek uit.
Dus ik ben er ook wel voor eigenlijk om zoiets te proberen.
Vergeet trouwens niet voor diegenen die problemen hebben met deze methode. Er is helemaal nog nooit wetenschappelijk bewezen wat iemand beter zou moeten maken in geval van depressie. Alle dokters doen maar wat vaak uit eigen ervaring. Het zal ook moeilijk worden om ook maar iets te bewijzen denk ik, want een ieder is weer anders en reageert ook anders op medicijnen of andere behandelingen.
quote:Betekent dat niet gewoon dat de diagnose "depressie" te inspecifiek is? Dat "depressie" eigenlijk een verzamelnaam is van allerlei verschillende ziektes, die allemaal gekenmerkt worden door somberheid en neerslachtigheid?
Op donderdag 27 februari 2003 13:34 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Vergeet trouwens niet voor diegenen die problemen hebben met deze methode. Er is helemaal nog nooit wetenschappelijk bewezen wat iemand beter zou moeten maken in geval van depressie. Alle dokters doen maar wat vaak uit eigen ervaring. Het zal ook moeilijk worden om ook maar iets te bewijzen denk ik, want een ieder is weer anders en reageert ook anders op medicijnen of andere behandelingen.
Bij de diagnose "been gebroken" is er één oplossing die altijd werkt: spalken in gips. Je hebt ook benen die minder erg gebroken zijn, of enkel gekneusd. Deze kunnen in tape. En benen die bijna verbrijzeld zijn, moeten eerst dmv een metalen stang worden verstevigd. Kijk, dat is duidelijk. Diagnose is gesteld, en de oplossing werkt voor iedereen.
Is het dan niet zo dat er misschien veel te weinig onderzoek gedaan wordt naar psychische klachten, en met name depressiviteit?
Natuurlijk is het ook moeilijk dat te onderzoeken, want je kunt vaak niet van een specifieke oorzaak-gevolg relatie spreken, zoals bij: kind komt onder auto, kind breekt been.
Ik vraag me ook af hoeveel mensen er aan zo'n onderzoek mee zouden willen werken.
quote:Er wordt, geloof ik, al redelijk wat onderzoek gedaan op dit gebied, maar heel veel is nog onbekend. Zo is bijvoorbeeld heel vaak onbekend waarom iets (bijv. een medicijn) werkt bij bepaalde mensen en bij anderen weer niet. De wetenschap heeft hier nog heel wat werk te doen.
Op donderdag 27 februari 2003 13:44 schreef Christine het volgende:[..]
Betekent dat niet gewoon dat de diagnose "depressie" te inspecifiek is? Dat "depressie" eigenlijk een verzamelnaam is van allerlei verschillende ziektes, die allemaal gekenmerkt worden door somberheid en neerslachtigheid?
Bij de diagnose "been gebroken" is er één oplossing die altijd werkt: spalken in gips. Je hebt ook benen die minder erg gebroken zijn, of enkel gekneusd. Deze kunnen in tape. En benen die bijna verbrijzeld zijn, moeten eerst dmv een metalen stang worden verstevigd. Kijk, dat is duidelijk. Diagnose is gesteld, en de oplossing werkt voor iedereen.
Is het dan niet zo dat er misschien veel te weinig onderzoek gedaan wordt naar psychische klachten, en met name depressiviteit?
Natuurlijk is het ook moeilijk dat te onderzoeken, want je kunt vaak niet van een specifieke oorzaak-gevolg relatie spreken, zoals bij: kind komt onder auto, kind breekt been.
Ik vraag me ook af hoeveel mensen er aan zo'n onderzoek mee zouden willen werken.
quote:ik gelijk. Alles als het maar beter wordt.Voor mij en voor iedereen.
Ik vraag me ook af hoeveel mensen er aan zo'n onderzoek mee zouden willen werken
Twee dingen nav. dit topic:
-60-70% van de ECT's is succesvol (itt wat in dit topic werd beweerd). Bij gebruik van AD heb je dezelfde kans op een goed resultaat, dus zo laag vind ik dat percentage niet.
-De arts die in het programma optrad, sprak imo niet in termen van 'baat het niet, dan schaadt het niet'. Hij besprak wel degelijk vooraf expliciet de risico's en kansen op resultaat met zijn patienten.
Overigens vond ik de beelden niet zo schokkend (haha...) als ik vooraf had verwacht.
Helemaal niets. Ze moeten van me afblijven, alleen medicatie mag...dat slik ik zelf. Geen grote apparaten op mijn hoofd.
Ze proberen ook alles. Stelletje losers dat ze zijn. Die lui moeten zelf een electro shock ondergaan. En dan niet meer wakker worden, nooit meer wakker worden.
Met hun methodes ook 
Dat ze maar dood gaan in de hel, met hun opleiding.
daar twijfel ik dus ook al aan. Het zijn maar mensen met een opleiding. En daar hoor je als "patient" naar te luisteren.
Artsen....hmmmm...ik voel me niets minder dan artsen. En wil het liefst zien dat die artsen eerst eens 10 jaar de medicijnen innemen die ik inneem. En als ze dan niet veranderd zijn in een monster dan geloof ik ze pas. Het liefst over 30 jaar.
Artsen vertrouw ik niet. Het zijn maar normale mensen met een of andere opleiding. Een opleiding die ik ook kan afronden. En als mijn arts pech zou hebben dan was ze mijn patient en was ze afhankelijk van mij.
En wie weet wat ik haar zou voorschrijven.
quote:Die medicatie zijn ook gemaakt door artsen en chemici. Vertrouw je die dan wel? De werking daarvan is net zo goed/slecht begrepen als die "electroshock"-behandeling. Feit is dat "electroconvulsie-therapie" tamelijk succesvol is bij patiënten bij wie niets anders voldoende hielp. Daarom alleen al ben ik blij dat het er is.
Op donderdag 27 februari 2003 21:14 schreef yingyang het volgende:
Niets voor mijZe moeten van me afblijven, alleen medicatie mag...dat slik ik zelf. Geen grote apparaten op mijn hoofd.
Ze proberen ook alles. Stelletje losers dat ze zijn. Die lui moeten zelf een electro shock ondergaan. En dan niet meer wakker worden, nooit meer wakker worden.
Met hun methodes ook
Dat ze maar dood gaan in de hel, met hun opleiding.
quote:Persoonlijk denk ik dat het betekent dat depressies inderdaad een individuele mentale aangelegenheid is. Met andere woorden: er is iets helemaal fout gegaan in het denken van iemand en dat iets is persoons afhankelijk en moet ook als zodanig opgelost worden. Ik vraag me ten zeerste af of het uberhaupt een chemische aandoening is.
Op donderdag 27 februari 2003 13:44 schreef Christine het volgende:
Betekent dat niet gewoon dat de diagnose "depressie" te inspecifiek is? Dat "depressie" eigenlijk een verzamelnaam is van allerlei verschillende ziektes, die allemaal gekenmerkt worden door somberheid en neerslachtigheid?
Het feit dat er nog geen één oplossing is wijst hier ook enigzins op. AD werkt bij sommigen wel, bij sommigen niet, ECT werkt bij sommigen wel, bij sommigen niet, therapie werkt bij sommigen wel, bij sommigen niet (en in geval van AD en therapie worden er dan ook constant nieuwe varianten bedacht die bij sommigen weer wel en bij sommigen weer niet werken......)
Ik ben zelf ECT coordinator, ik coordineer de zorg en voer samen met de psychiater de ECT's uit.
Het is dus niet alleen voor vrijgemaakte depressie's ( die eo presentator is veeeeeeeeeeels te kort door de bocht )
Ook de persheidstoornissen met depressieve kenmerken worden door ons geschockt met zeer goed resultaat. In cijffers is het niet uit te drukken er is een categorie patienten die therapie resistent zijn en die zijn ook met ECT niet te helpen.
Wisten jullie trouwens dat mensen met Parkinson ook sucsesvol behandeld worden?
Al willen jullie meer info dan wil ik die graag geven!
quote:Goh dat wist ik niet? Dus stoornissen als schizofrenie kunnen ook door middel van electroshock behandeld worden?
Op woensdag 5 maart 2003 09:38 schreef Separeertje het volgende:
Ook de persheidstoornissen met depressieve kenmerken worden door ons geschockt met zeer goed resultaat. In cijffers is het niet uit te drukken er is een categorie patienten die therapie resistent zijn en die zijn ook met ECT niet te helpen.
Wisten jullie trouwens dat mensen met Parkinson ook sucsesvol behandeld worden?
Ik vind trouwens niet dat de EO presentator kort door de bocht was, omdat het programma ging over depressies en electroshock. Niet over electroshock in het algemeen (maar dat terzijde).
Wat ik me nog wel afvraag over die electroshocks... aan het begin van dit topic zei iemand dat deze behandeling ook in een bepaalde film wordt toegepast op een patient, en dat het je persoonlijkheid kan veranderen. Is dat waar?
Ja ook schizofrene mensen zijn te helpen, en dan met name de katatone toestandbeelden ( het stijve, het apathische ). Er is een geval bekend van een schizofrene man die 5 jaar niet te helpen was met allerlei echt versch antipsychotica en op een gegeven moment gaven ze het maar op.
Deze jonge man kreeg door zijn gebrekkige zelfzorg een enorme baard en werd dik. Nadat een psychiater met een andere insteek hem liet ECT ging deze man naar de spiegel en schrok zich helemaal rot
"Wie heeft die baard erop geplakt!" was zijn vraag.
Ovigerens ECT heeft niet altijd gelijk effect, bij ons vinden er sessie plaats van 12 x ( 2 x per week dus 6 wken ) en pas na de 4 a 5 e keer zie je wat resultaat.
Over wat betreft die persoonsverandering:
Je moet het zo zien, die depressie onderdrukt je gehele wezen en de omgeving gaat wennen aan zo'n persoon. Zelfs de persoon die het heeft vergeet het gevoel zoals hij-zij vroeger was. Na de ECT komen die gevoelens weer naar boven en is er kans dat bepaalde gevoeldens die altijd ondrukt zijn exta aangetipt worden ja
quote:Interessant!
Op woensdag 5 maart 2003 09:38 schreef Separeertje het volgende:
Hallo allemaalIk ben zelf ECT coordinator, ik coordineer de zorg en voer samen met de psychiater de ECT's uit.
Het is dus niet alleen voor vrijgemaakte depressie's ( die eo presentator is veeeeeeeeeeels te kort door de bocht )
Ook de persheidstoornissen met depressieve kenmerken worden door ons geschockt met zeer goed resultaat. In cijffers is het niet uit te drukken er is een categorie patienten die therapie resistent zijn en die zijn ook met ECT niet te helpen.
Wisten jullie trouwens dat mensen met Parkinson ook sucsesvol behandeld worden?Al willen jullie meer info dan wil ik die graag geven!
Wat is eigenlijk een vrijgemaakte depressie? En hoe vaak gebeurt ECT eigenlijk in Nederland?
(Als ik ooit in een depressie kom, die niet over gaat, dan zou ik zeer zeker ECT overwegen...)
Uhhhhhh de cijfers zijn divers het is maar net het aanbod! In APZ zitten heel veel depressieve patienten maar het moet maar net de psychiater zijn die denkt "Kom laat ik die patient maar eens gaan aanmelden".
Enne een depressieve patient die denken meestal cirkelvormig "Ik ben niets waard en dit leven heeft geen zin "die kunnen dan ook denken over de ECT behandeling "Dat zal wel niets voor mij zijn".
Overigens:
Elke ECT behandeling gaat wel volgens een in nederland geldend protocol en dat is het protocol vertoren. Om een klein idee te geven.
Psychiater Pietje stelt de indicatie maar dan moet er nog een onafhankelijke psychiater zijn die die indicatie onderschrijft
quote:Ik weet dat van het in een cirkeltje denken. Ik heb dan ook tegen mijn naasten gezegd: als ik ooit zo depressief word, dat ik helemaal apathisch ben, probeer mij dan aan de ECT te helpen. Ik hoop natuurlijk dat het nooit zover komt, maar ik ben wel vatbaar voor depressies.
Op woensdag 5 maart 2003 11:55 schreef Separeertje het volgende:
vrijgemaakt is een zuivere depressie zonder iets anders! Om even een voorbeeld te noemen. Een junk die zijn methadon afbouwt zit ook op een gegeven moment in een depressie maar dat is dan weer een ractieve depressie (reactie op )Uhhhhhh de cijfers zijn divers het is maar net het aanbod! In APZ zitten heel veel depressieve patienten maar het moet maar net de psychiater zijn die denkt "Kom laat ik die patient maar eens gaan aanmelden".
Enne een depressieve patient die denken meestal cirkelvormig "Ik ben niets waard en dit leven heeft geen zin "die kunnen dan ook denken over de ECT behandeling "Dat zal wel niets voor mij zijn".Overigens:
Elke ECT behandeling gaat wel volgens een in nederland geldend protocol en dat is het protocol vertoren. Om een klein idee te geven.
Psychiater Pietje stelt de indicatie maar dan moet er nog een onafhankelijke psychiater zijn die die indicatie onderschrijft
quote:Vooral in de winter. Ik gebruik Efexor en heb lichttherapie.
Op woensdag 5 maart 2003 12:04 schreef Separeertje het volgende:
Lijkt mij ook enorme kl*te voor je! Heb je dat al heel lang? Enne gebruik je medicijnen?
Gelukkig komt de lente er weer aan.