Ut hef un teedie duurt, moar hier is than eindelieks weder DEEL 4 van de serie "Tinus gaait onderkoffer", noar ut greudde sukzes van ONZ / Tinus gaait onderkoffer DEEL 3
Joa, wie hem mit mien broierie Berend beslootn om misstaanden on koake te stelln, as un soort Kees van der Speklap of terwijl priveditektief, duhusss.
Na mien laatste Autobahn-incident dacht ik da’k even rustig kin blijven, moar niks is minder waor. Bin deze keer mit mien nieuwe vlet op pad west, un soort fluisterboot, noar de Vechtse Plas. Joa, alles leek goet, zon, water en miezelf als kapitein.
Duhuss, niet lang veur het misgiep, want daar kwam un zwemmende eend, maar niet zomaar eend — neen, deze eend had un mini parasol en un zonnebril. Zie meed’n direct op mien vlet, pffrrr! Veurecht!
Ik probeerde de eend te ontwijken, moar zie bleef maar rondzeilen en ain skoon plons op mien stuur. Kon ik niet anders, moest ut vlet op de kant trekken, moar juist op dat moment kwam mien broierie Berend anlopen, skreeuwend:
“Tinus, de moraal zit in een crisis, niemand weet meer wat van wie is!”
En juus, precies toen viel mien parasol in ut water en de eend leek te lachen. Kon niks doen, moest ik trug met un sloep terug, water overal, klei in mien haren, en nog steeds un eend die me uitlacht…
Tot volgende keder,
Moi van Tinus
Bijna krekquote:
Op