Ik zit met een behoorlijk asociale buurman. Met hem valt geen normaal contact te hebben: hij groet niet, doet alsof ik lucht ben en zodra ik hem ergens over aanspreek, schiet hij in de weerstand.
Op de erfgrens staat een houten aanbouw van mij. Die moet echt dringend onderhouden worden — hout vervangen, rot weghalen, schilderwerk doen. Als ik dat niet aanpak, gaat het verder achteruit met alle gevolgen van dien. Het probleem is dat ik er vanaf mijn eigen kant simpelweg niet bij kan; toegang via zijn tuin is de enige optie.
Toen ik hem daarover aansprak, weigerde hij direct. Niet eens een gesprek, gewoon: “nee, je komt mijn tuin niet in”. Geen enkele bereidheid om mee te denken, alsof het een persoonlijk spelletje is om mij dwars te zitten.
Ik heb gezegd dat ik het onderhoud sowieso zal moeten laten doen, desnoods met hulp van familie. Dat bedoelde ik niet als dreigement, maar als signaal dat dit echt niet kan blijven liggen. Hij draaide het meteen zo dat ik hem zou intimideren. Terwijl ik gewoon mijn eigendom wil onderhouden en netjes heb aangegeven wat de bedoeling is.
Mijn vraag: mag een buurman mij op deze manier categorisch de toegang weigeren, terwijl ik zonder die toegang mijn eigen aanbouw niet kan onderhouden? Bestaat er geen wettelijke regeling die verplicht dat je toegang moet dulden voor noodzakelijk onderhoud?
Ik heb geen enkele intentie om zijn tuin te beschadigen of rotzooi achter te laten. Maar ik ben het spuugzat dat hij zich zo asociaal opstelt en elk gesprek blokkeert. Wat zijn mijn rechten om toch toegang te krijgen, ook al werkt hij tegen?
It's nothing, returned Mrs Chick. It's merely change of weather. We must expect change.