Heemskerks stel geniet al 18 jaar van partytent in voortuinVijf plastic klapstoelen, een partytent en het liefst een beetje zon. Meer hebben Diana (54) en Nico (56) niet nodig. Genietend van een tomatensoepje, turen ze naar de voorbijgangers die langslopen. Dat doen ze al achttien jaar. "In mijn achtertuin voel ik me opgesloten."
![558119.b5ec331.webp?width=800&ratio=16:9&quality=70]()
Wie regelmatig door de Maerelaan loopt, kent ze ongetwijfeld: het stel achter het rode houten hekje, onder een partytent die vrijwel de hele voortuin bedekt. Zodra het kan, zitten ze buiten. Achttien graden is voor hen genoeg. "Als het maar niet te veel waait", zegt Diana.
Hun voortuinseizoen begint in het voorjaar, meestal tegelijk met de komst van de strandhuisjes. In april klappen ze de tent uit, en na de Heemskerkse feestweek in september gaat die steevast weer naar binnen. "Dat is wel echt een momentje dat je denkt: bah. Een afsluiter", zegt Diana somber.
Opgesloten in achtertuin
Ze wonen inmiddels 23 jaar in hun woning, waarvan ze al achttien jaar in de voortuin zitten. "Toen de kinderen klein waren vonden we het te gevaarlijk, het is hier soms net een racebaan", vertelt Diana. "Maar toen ze groter werden, zijn we naar de voorkant verhuisd."
De reden is simpel, zegt Diana: "In de achtertuin voel ik me opgesloten. Je zit tussen vier muren en een deur, dat voelt gewoon niet prettig." Nico haalt zijn schouders op. Het geeft hem niet zozeer een beklemd gevoel, maar hij is de moeilijkste niet. Het geluid van de rondscheurende auto's deert ze daarbij niet. "Dat hoor je binnen ook."
Voor sociale mensen zoals Nico en Diana is de voortuin een genot. Een man in een scootmobiel rijdt langs. De handen gaan omhoog. "Hey opa!" roepen ze in koor. Een bewoner van verderop. Inmiddels een bekende, die ze meerder keren per dag toezwaaien. "Je kan gewoon lekker kijken, mensen maken een praatje. Of ze vragen: waar is dat of dat? Dan geven wij antwoord, of we zoeken het voor ze op. Ik ben dan wel een ras-Heemskerker, maar ik weet ook niet alles", zegt Diana.
Het mi-casa-es-su-casa-gehalte is hoog bij de gastvrije familie. Kennissen weten de voortuin blind te vinden voor een bakkie. "Dan drinken we twee kopjes koffie, kletsen wat, of de buurvrouw komt even aanwaaien voor ze boodschappen gaat doen. Verjaardagen vieren we ook voor. Ik vind het heerlijk."
Middelvinger uit het niets
Bovendien vervullen Nico en Diana ook een belangrijke sociale rol in hun buurt. Als oren en ogen van de wijk zien ze alles. "Hier tegenover wonen veel ouderen", vertelt ze. "Als iemand is gevallen, helpen we. Zo kreeg laatst een buurvrouw de parasol niet meer naar binnen. Dan lopen wij gewoon even heen. Maken een praatje."
Toch is het niet altijd gezellig. Door al die jaren buiten zitten, hebben ze de samenleving vanuit de klapstoel zien veranderen. "De maatschappij is verhard", merken ze op. "Een gedag kan er niet meer vanaf. Soms krijgen we zelfs uit het niets een middelvinger."
Ook vandalisme is een terugkerend probleem. Kortgeleden zijn twee van hun parasols kapot gemaakt. En hun vorige oranje, iets verkleurde, partytent is gesloopt. Inmiddels hangen er daarom camera's. "We zijn er klaar mee", zegt Diana. "Er loopt ontzettend veel gespuis."
Campinggevoel naar eigen stoep
Toch verhuizen ze niet naar de achtertuin. Als het even kan, ontbijten, lunchen en dineren ze buiten. "Eén van de kinderen vindt het niks", lacht Diana. "Die zegt dan: iedereen kan zien wat ik op m'n bord heb. Maar ach - dat is een puber."
Hoe meer reuring, hoe beter, is het devies van het echtpaar. Met de weekmarkt voor hen als hoogtepunt. "Heerlijk, al die mensen. We hebben een leuke band met de kaasboer. Maar ook met de aardappelen en het brood."
Het kneuterige campinggevoel brengen ze met een paar simpele ingrepen, naar hun stoep. "We gaan pas in september zelf op vakantie", zegt Diana. "Dus nog even wachten. Hopelijk laat het zonnetje zich nog vaak zien. Rond een uur of half drie staat hij pal op de tent. Dat vind ik heerlijk", zegt ze tevreden, terwijl Nico knikt en rustig een shaggie draait.
https://www.nhnieuws.nl/n(...)artytent-in-voortuin