Momenteel is het WK-voetbal voor clubteams aan de gang. De desinteresse spreekt boekdelen. Alle romantiek en exclusiviteit is verdwenen. Money rules the world. De wereldbeker heeft in Zuid-Amerika altijd meer aangesproken dan in Europa. Daar is de EC1/CL winst het belangrijkste. Toch zijn er legendarische finales geweest. Memorabel en soms minder romantisch.............

Wereldcup finale 1969. Estudiantes-AC Milan. In de heenwedstrijd waren de Italianen superieur. Wonnen met 3-0. De return was een agressieve wedstrijd. Met name van Argentijnse kant. Geschopt en gescholden werd er. Vooral tegen de Fransman Nestor Combin, In Argentinië geboren. Die werd landverrader genoemd. Het was pas het begin. Topscorer Pierino Prati werd na 3 minuten al bewusteloos geslagen. De Argentijnen beseften dat ze kansloos waren. Wat restte was bot geweld.
Toen de Italiaanse sterspeler Gianni Rivera geblesseerd op de grond lag, trapte de doelman van Estudiantes, Poletti, hem nog even tegen het hoofd. Toen dezelfde Rivera scoorde wilde Combin zijn ploeggenoot feliciteren maar zover kwam het niet. Aguirre Suárez stampte hem zo hard onderuit dat hij tien minuten bewusteloos op de grond lag.
Estudiantes won met 2-1 maar de beker ging naar Milaan, echter waren de spelers zo geïntimideerd dat ze de beker niet eens durfden ophalen. De hele situatie werd nog gekker toen de Argentijnse politie Combin in de boeien meenam terwijl artsen hem aan het oplappen waren. Het bleek dat een rechter in Rosario een aanhoudingsbevel uitgevaardigd had omdat Combin aan zijn militaire dienstplicht verzuimd had. Later bleek dat hij zijn dienstplicht wel voldaan had........in Frankrijk. AC Milan zocht steun bij de politieke instanties en de Argentijnse president Juan Carlos Onganía greep in, en zorgde voor de vrijlating van Combin. hij liet zelfs het hele team van Estudiantes arresteren.
Poletti, Aguirre Suárez en Manera vlogen een maand de gevangenis in en Poletti werd levenslang geschorst (al werd dit later herroepen). Aguirre Suárez en Manera werden voor respectievelijk dertig en twintig wedstrijden geschorst en mochten nooit meer internationale wedstrijden spelen. Het jaar er op speelde Feijenoord de Wereldcupfinale. Ook tegen Estudiantes. Weer werden het schoppartijen van Argentijnse kant. Met als ludiek voorbeeld het incident na de winnende goal van Joop van Daele.
De onlangs overleden Joop van Daele speelde met een (ziekenfonds)brilletje. Dat na het gescoorde doelpunt van zijn hoofd werd geplukt, en doorgegeven aan een ploeggenoot, waarna het brilletje doormidden werd gebroken. Feijenoord werd toch wereldkampioen. Het brilletje van van Daele werd een begrip en heeft een prominente plaats in het Feijenoordmuseum. Daarna werd Ajax maar 1 keer wereldkampioen begin jaren 70, terwijl ze 3 keer de EC-1 wonnen. De Amsterdammers weigerden, op 1972 na door het gewelddadige voetbal, tegen de Zuid-Amerikaanse kampioenen te spelen. Wel werden ze in 1972 tegen Independiente wereldkampioen. twee Wedstrijden die relatief correct verliepen. Ajax werd door het Zuid-Amerikaanse voetbalgeweld nooit record-wereldkampioen.
Wel was Danny Blind in de Wereldbeker finale 1995 tegen Gremio zo beleefd in zijn ellenboog te kuchen, vooraleer hij Ajax naar de zege schoot met de beslissende strafschop. Een mooier voorbeeld van goede manieren is er nadien nooit meer geweest op een voetbalveld.
tong80
 |