Het belang van nuance in gevoelige discus, modorator. (Machtmisbruik)

Ik wil graag iets onder de aandacht brengen dat me al langer bezighoudt. In een recente discussie over vermiste kinderen valt het mij op dat de vader stelselmatig wordt neergezet als de schuldige partij, terwijl de moeder volledig buiten schot blijft. Ik vind dat we uiterst voorzichtig moeten zijn met zulke eenzijdige beeldvorming – zeker wanneer de persoon in kwestie, in dit geval de vader, overleden is en zichzelf niet meer kan verdedigen.

Als man weet ik uit persoonlijke ervaring hoe snel je in een hokje geplaatst wordt. Ik heb zelf te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag door een vrouw. Wanneer ik dit in gesprekken aanhaal, merk ik vaak dat het óf wordt genegeerd, óf wordt weggezet alsof het niet ter zake doet. Alsof grensoverschrijdend gedrag alleen bij mannen vandaan komt, en vrouwen per definitie slachtoffer zijn. Die benadering is niet alleen onjuist, maar doet ook geen recht aan de werkelijkheid.

Toen ik op het forum, op een respectvolle en inhoudelijke manier, aangaf dat het schadelijk is om haat en schuld eenzijdig bij mannen neer te leggen, en dat ook mannen slachtoffer kunnen zijn, werd ik geband. De moderator vroeg mij te stoppen, en vervolgens kreeg ik een ban van 24 uur, zónder inhoudelijke uitleg of dialoog. Dit terwijl ik geen enkele regel heb overtreden en mijn standpunt beleefd heb geuit.

Natuurlijk begrijp ik dat fora gemodereerd moeten worden, en dat discussies binnen de perken moeten blijven. Maar juist daarom is het essentieel dat ook minder populaire meningen een plek krijgen, zolang ze op respectvolle wijze worden gebracht. Het uitsluiten van perspectieven enkel omdat ze niet overeenkomen met het persoonlijke gevoel van een moderator, ondermijnt de vrijheid van gesprek en het doel van een open forum.

Ik spreek me niet uit tegen vrouwen, maar vóór rechtvaardigheid en evenwicht. In volwassen discussies zou het niet moeten gaan over ‘de schuldige aanwijzen’, maar over het zoeken naar de waarheid, naar inzicht, naar balans.

De vraag rondom de rol van de vader in deze zaak zou niet moeten zijn: “Was hij goed of fout?” maar: Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Welke factoren speelden mee? Wat kunnen we hiervan leren? En vooral: hoe zorgen we dat we ook over overleden personen met respect spreken, zéker als hij zichzelf niet meer kunnen verdedigen?

Wat ik betreur is dat de moderator in kwestie, in dit geval een vrouw, mijn ervaring en mening leek te negeren en vervolgens haar machtspositie gebruikte om mij het zwijgen op te leggen. Wanneer iemand die het oneens is met een bepaalde visie wordt buitengesloten, is er geen sprake meer van moderatie, maar van sturing. En dat voelt grensoverschrijdend.

In mijn optiek hoort iemand die op deze manier met een machtspositie omgaat, niet langer de rol van moderator te dragen. Modereren betekent niet: "het gesprek in een gewenste richting duwen", maar juist: "het gesprek bewaken en alle kanten de ruimte geven, mits binnen de gedragsregels".

Dit is dus mijn klacht. Niet alleen over deze specifieke situatie, maar ook over de bredere tendens dat stemmen die niet in het ‘gewenste straatje’ passen, worden gesmoord. Ook mannen hebben recht op een stem in gesprekken over grensoverschrijdend gedrag. Dat zou juist nu besproken moeten kunnen worden, op een open en respectvolle manier. Zonder dat er machtsmisbruik plaatsvindt onder het mom van ‘moraal’.

Ik hoop dat deze melding serieus genomen wordt en meegenomen wordt in het verdere beleid van FOK!forum.