R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mijn oudste zus is ziek, al lang, en het gaat de laatste tijd niet geweldig. Zal ook niet meer beter worden. Ze heeft 3 minderjarige kinderen (11,14,17). Contact met vader is er niet, en zij heeft het volledig gezag over haar kinderen. Dat is wel al een jaar of 10 zo. Die van 17 doet veel om de andere op te vangen en helpt mee met de zorg van de anderen samen met mijn zus. Dat is bewonderenswaardig.
Ouders zijn er niet meer, en ze vroeg mij om de kinderen op te vangen mocht zij het tijdelijke gaan verlaten voor het eeuwige. Op zo'n moment zeg je natuurlijk geen nee, maar heel erg blij ben ik er ook niet mee, al hou ik veel van ze. Ik ben er eigenlijk helemaal niet blij mee.
Mijn eigen kinderen kunnen eindelijk goed op eigen benen staan, en ben oprecht blij dat ik van kleine kinderen af ben, ik heb dat altijd verschrikkelijk gevonden. Dat mag je best zeggen vind ik.
Het enige dat overblijft is een pleeggezin vermoed ik, maar dat kan ik ze ook niet aan doen. Wat zouden jullie doen in een situatie als deze? Ik ga mijn zus natuurlijk niet lastig vallen met deze zorgen van mij.
Ouders zijn er niet meer, en ze vroeg mij om de kinderen op te vangen mocht zij het tijdelijke gaan verlaten voor het eeuwige. Op zo'n moment zeg je natuurlijk geen nee, maar heel erg blij ben ik er ook niet mee, al hou ik veel van ze. Ik ben er eigenlijk helemaal niet blij mee.
Mijn eigen kinderen kunnen eindelijk goed op eigen benen staan, en ben oprecht blij dat ik van kleine kinderen af ben, ik heb dat altijd verschrikkelijk gevonden. Dat mag je best zeggen vind ik.
Het enige dat overblijft is een pleeggezin vermoed ik, maar dat kan ik ze ook niet aan doen. Wat zouden jullie doen in een situatie als deze? Ik ga mijn zus natuurlijk niet lastig vallen met deze zorgen van mij.
Oh wat heftig, en dat is nogal wat, wat ze van je vraagt. Ik heb geen nuttige bijdrage verder behalve veel sterkte.
Looked so alive, turns out I'm not real
Just something you paid for
Just something you paid for
Ik zou de bittere pil slikken, denk ik. Een pleeggezin zou ik te moeilijk vinden.
Ik denk dat je het zo snel mogelijk met je zus moet bespreken, dat het je eigenlijk beklemmend vind voelen.
Ik denk dat je het zo snel mogelijk met je zus moet bespreken, dat het je eigenlijk beklemmend vind voelen.
-nee-
Waarom heb je ze dan, meerdere zelfs?quote:Op woensdag 26 maart 2025 18:34 schreef dolpo1 het volgende:
Mijn eigen kinderen kunnen eindelijk goed op eigen benen staan, en ben oprecht blij dat ik van kleine kinderen af ben
En het gaat niet eens meer om kleine kinderen, de jongste is 11.
pindazakje
Je hebt dus nog meer zussen?
Misschien eens samen met hen, en/of evt. broers praten
Sterkte, en vooral erg kut voor de kinderen van je zus
Misschien eens samen met hen, en/of evt. broers praten
Sterkte, en vooral erg kut voor de kinderen van je zus
Weet de vader van de kinderen wel wat er aan de hand is?
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ten eerste: overleggen met je partner uiteraard.quote:
Mijn oudste zus is ziek, al lang, en het gaat de laatste tijd niet geweldig. Zal ook niet meer beter worden. Ze heeft 3 minderjarige kinderen (11,14,17). Contact met vader is er niet, en zij heeft het volledig gezag over haar kinderen. Dat is wel al een jaar of 10 zo. Die van 17 doet veel om de andere op te vangen en helpt mee met de zorg van de anderen samen met mijn zus. Dat is bewonderenswaardig.
Ouders zijn er niet meer, en ze vroeg mij om de kinderen op te vangen mocht zij het tijdelijke gaan verlaten voor het eeuwige. Op zo'n moment zeg je natuurlijk geen nee, maar heel erg blij ben ik er ook niet mee, al hou ik veel van ze. Ik ben er eigenlijk helemaal niet blij mee.
Mijn eigen kinderen kunnen eindelijk goed op eigen benen staan, en ben oprecht blij dat ik van kleine kinderen af ben, ik heb dat altijd verschrikkelijk gevonden. Dat mag je best zeggen vind ik.
Het enige dat overblijft is een pleeggezin vermoed ik, maar dat kan ik ze ook niet aan doen. Wat zouden jullie doen in een situatie als deze? Ik ga mijn zus natuurlijk niet lastig vallen met deze zorgen van mij.
Ten tweede: het zijn niet jouw kinderen.
Ten derde: haar kinderen in jouw gezin opnemen kan in de toekomst leiden tot enorme juridische problemen.
Je kunt dan beter haar 12 katten opnemen.
Ten vierde: als je er echt geen zin in hebt en je vrouw ook niet; niet doen.
Ten vijfde; je zus is dood. Haar kinderen zijn ook jouw bloed.
Het zijn de neefjes en nichtjes van jouw kinderen.
Ik zou zeggen; als je het financieel kunt bolwerken, gewoon doen.
Kortom; ik weet het niet, je zult het zelf moeten uitzoeken.
Wat een onzin, 3 kinderen in huis nemen is nogal wat.quote:
Eerlijk zijn naar je zus, weet ze gelijk wat voor misbaksel je bent.
Ik zou het nog eens met je zus bespreken, misschien zijn er nog andere opties? Of dit samen oplossen met andere familieleden zodat het niet alleen op jouw schouders terecht komt? Een pleeggezin is niet leuk, maar ja ergens terecht komen waar je je ongewenst voelt ook niet natuurlijk.
Oef heftige situatie
Als je het niet wil of kan dan is het zo. Het gaat om een liefdevolle opvang na zoiets traumatisch. Als jij dat niet kan bieden zou ik het niet doen
En dat bedoel ik niet als kritiek. Het is niet een keuze van een paar maanden, maar voor jaren en dat moet je financieel, emotioneel en praktisch kunnen.
Als je nee zegt maakt het jou niet een slecht mens. Volg je hart. Bespreek het mensen, draag deze last niet alleen en neem geen overhaaste beslissingen
Heel erg veel sterkte voor jullie allemaal
Als je het niet wil of kan dan is het zo. Het gaat om een liefdevolle opvang na zoiets traumatisch. Als jij dat niet kan bieden zou ik het niet doen
En dat bedoel ik niet als kritiek. Het is niet een keuze van een paar maanden, maar voor jaren en dat moet je financieel, emotioneel en praktisch kunnen.
Als je nee zegt maakt het jou niet een slecht mens. Volg je hart. Bespreek het mensen, draag deze last niet alleen en neem geen overhaaste beslissingen
Heel erg veel sterkte voor jullie allemaal
Het zijn drie kinderen. Wezens die ontzettend kwetsbaar zijn en heel veel hulp en begeleiding nodig hebbe.
Het zijn ook nog eens bloedverwanten. Wat als je vrouw binnenkort van een drieling zou bevallen? Zou je dan ook twee van de drie uitbesteden?
Het zijn ook nog eens bloedverwanten. Wat als je vrouw binnenkort van een drieling zou bevallen? Zou je dan ook twee van de drie uitbesteden?
Ik ga er niets van vinden maar ben wel blij dat ik niet in jouw schoenen sta.
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
Ik zou het zeker doen die kinderen hebben het al erg genoeg.
Alhoewel ik best begrijp dat het geen pretje is. Maar helaas is het leven niet altijd een pretje.
Plus na een jaar of 6/7 zijn ze toch allemaal wel behoorlijk zelfstandig.
Alhoewel ik best begrijp dat het geen pretje is. Maar helaas is het leven niet altijd een pretje.
Plus na een jaar of 6/7 zijn ze toch allemaal wel behoorlijk zelfstandig.
No bitch to me
When it rains it poursquote:Op woensdag 26 maart 2025 19:48 schreef maily het volgende:
Zware tijden @:dolpo1
Ook met je zieke vriend.
Sterkte!
Wat triest dat deze situatie niet eerder bespreekbaar is gemaakt. Zeker gezien dat zus al langer ziek is.
Ik zou even goed en diep gaan nadenken hierover.
Het is goed te begrijpen dat je blij bent dat jouw kinderen al wat groter zijn en de meeste zorg ontgroeid zijn.
Hoe voel je je naar de kids van je zus? Je vertelde dat je van ze houdt.
Als ze niet bij je komen wonen dan gaan ze naar pleegzorg waarschijnlijk. Hoe zou je je daar bij voelen? Ook op de langere termijn?
Ik zou even goed en diep gaan nadenken hierover.
Het is goed te begrijpen dat je blij bent dat jouw kinderen al wat groter zijn en de meeste zorg ontgroeid zijn.
Hoe voel je je naar de kids van je zus? Je vertelde dat je van ze houdt.
Als ze niet bij je komen wonen dan gaan ze naar pleegzorg waarschijnlijk. Hoe zou je je daar bij voelen? Ook op de langere termijn?
Als jij al tegen de 50 aanloopt en er niet 100% zin in hebt, niet doen.
Die kinderen komen straks in de moeilijkste fase van hun leven (puber en hun moeder verloren) en dan hebben ze goede begeleiding en liefde nodig. Ze prikken er zo doorheen als jij/jullie het doen omdat 'het zo hoort' 'het nou eenmaal beloofd is' etc.
Wees ook transparant naar die zus en haar kinderen. Want als je nu ja zegt en daar bij blijft moeten alle partijen nu al beginnen om te kijken of het werkt.
En wat is je huidige band met die kinderen? Komen ze regelmatig bij je/jullie over de vloer? Vaak blijven logeren? Etc. Of ben je gewoon de broer van je zus voor ze?
Die kinderen komen straks in de moeilijkste fase van hun leven (puber en hun moeder verloren) en dan hebben ze goede begeleiding en liefde nodig. Ze prikken er zo doorheen als jij/jullie het doen omdat 'het zo hoort' 'het nou eenmaal beloofd is' etc.
Wees ook transparant naar die zus en haar kinderen. Want als je nu ja zegt en daar bij blijft moeten alle partijen nu al beginnen om te kijken of het werkt.
En wat is je huidige band met die kinderen? Komen ze regelmatig bij je/jullie over de vloer? Vaak blijven logeren? Etc. Of ben je gewoon de broer van je zus voor ze?
Dat doet het gros van dit land al. Die krijgen kinderen om ze na een aantal jaren 5 dagen in de week bij de kinderopvang of BSO te dumpen.quote:
Het zijn drie kinderen. Wezens die ontzettend kwetsbaar zijn en heel veel hulp en begeleiding nodig hebbe.
Het zijn ook nog eens bloedverwanten. Wat als je vrouw binnenkort van een drieling zou bevallen? Zou je dan ook twee van de drie uitbesteden?
Ō mon citoyens vous serez unis.
Yepquote:
[..]
Dat zulke rampscenario's geschetst worden en door de TS niet meer gereageerd wordt
Opmerkelijk wel.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Misschien ook niet toevallig dat TS de kwestie betitelt als een groots dilemma, in plaats van als een groot dilemma.
The love you take is equal to the love you make.
Er wordt sowieso veel te weinig context gegeven om te kunnen spreken van een dilemma. Allereerst is mij niet duidelijk waarom TS de enige zou zijn die hierin een rol van betekenis zou kunnen spelen
- Hoe zit het met de vader van de kinderen, want ondanks dat er geen contact is betekent dat niet dat hij geen enkele (financiėle) verantwoordelijkheid meer heeft. De oudste is 17, wie weet kan er iets geregeld worden waardoor zij straks zelfstandig in het ouderlijk huis kan blijven wonen.
- TS spreekt van 'oudste zus' en dat impliceert dat er nog meer broers/zussen in het spel zijn
- TS heeft zelf al volwassen kinderen en dit gaat over hun neefjes/nichtjes
Ik zie niet waarom er per definitie geen ruimte zou zijn voor creatievere oplossingen dan dat TS alle drie de kinderen in huis neemt. Anderzijds, als zelfs een beetje creatief trollen al teveel gevraagd is gaat dat hem ook niet worden natuurlijk.
- Hoe zit het met de vader van de kinderen, want ondanks dat er geen contact is betekent dat niet dat hij geen enkele (financiėle) verantwoordelijkheid meer heeft. De oudste is 17, wie weet kan er iets geregeld worden waardoor zij straks zelfstandig in het ouderlijk huis kan blijven wonen.
- TS spreekt van 'oudste zus' en dat impliceert dat er nog meer broers/zussen in het spel zijn
- TS heeft zelf al volwassen kinderen en dit gaat over hun neefjes/nichtjes
Ik zie niet waarom er per definitie geen ruimte zou zijn voor creatievere oplossingen dan dat TS alle drie de kinderen in huis neemt. Anderzijds, als zelfs een beetje creatief trollen al teveel gevraagd is gaat dat hem ook niet worden natuurlijk.
Waardoor ik twijfel, is de terloopsheid: ze vroeg me haar kinderen op te vangen (niet: de voogdij en verantwoordelijkheid op zich te nemen incl. opnemen in het eigen gezin) en de reactie daarop van TS: dan zeg je natuurlijk geen nee.
Je zegt misschien niet direct nee, maar je vraagt op zijn minst om bedenktijd, om nader bespreken (ook met je eigen vrouw) wat het inhoudt als je die verantwoordelijkheid op je neemt. En als het dan een ja wordt, dan moet er ook nog wel het nodige geregeld worden.
Zoals ik het lees, zou zus het een keer gevraagd hebben, zou TS spontaan ja hebben gezegd en is er verder nooit meer over gesproken.
Je zegt misschien niet direct nee, maar je vraagt op zijn minst om bedenktijd, om nader bespreken (ook met je eigen vrouw) wat het inhoudt als je die verantwoordelijkheid op je neemt. En als het dan een ja wordt, dan moet er ook nog wel het nodige geregeld worden.
Zoals ik het lees, zou zus het een keer gevraagd hebben, zou TS spontaan ja hebben gezegd en is er verder nooit meer over gesproken.
The love you take is equal to the love you make.
Genoeg mensen hier die van alles verzinnenquote:
[..]
Zoiets verzin je toch niet
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ik heb nog een zus, maar deze woont begeleid dus geen optie. De vader is al heel lang uit beeld, drank en drugsgebruiker en heeft aangegeven, zelfs tegen mij dat die kinderen hem niks boeien en hij er niks mee te maken mee wil hebben, dit is ook al lang geleden. Heb hem ook al jaren niet meer gezien.
Ik zou serieus niet weten welke creatieve oplossing er bedacht kan worden. Mijn zus ziet me als de enige logische en goede plek, maar het is even niet niks.
Ik zou serieus niet weten welke creatieve oplossing er bedacht kan worden. Mijn zus ziet me als de enige logische en goede plek, maar het is even niet niks.
Waarom schrijf je dan in je andere topic over ‘mijn broers en zus’?quote:
Ik heb nog een zus, maar deze woont begeleid dus geen optie. De vader is al heel lang uit beeld, drank en drugsgebruiker en heeft aangegeven, zelfs tegen mij dat die kinderen hem niks boeien en hij er niks mee te maken mee wil hebben, dit is ook al lang geleden. Heb hem ook al jaren niet meer gezien.
Ik zou serieus niet weten welke creatieve oplossing er bedacht kan worden. Mijn zus ziet me als de enige logische en goede plek, maar het is even niet niks.
The love you take is equal to the love you make.
Wat wil je dan voor advies? Je zus iets beloven en vervolgens doen wat jou het beste lijkt?quote:
Ik heb nog een zus, maar deze woont begeleid dus geen optie. De vader is al heel lang uit beeld, drank en drugsgebruiker en heeft aangegeven, zelfs tegen mij dat die kinderen hem niks boeien en hij er niks mee te maken mee wil hebben, dit is ook al lang geleden. Heb hem ook al jaren niet meer gezien.
Ik zou serieus niet weten welke creatieve oplossing er bedacht kan worden. Mijn zus ziet me als de enige logische en goede plek, maar het is even niet niks.
Wat vindt je vrouw ervan?
Dit is een no brainer. Je zet de knop om, je stapt over je gevoelens heen en je gaat gewoon voor die kinderen zorgen alsof het je eigen kinderen zijn, tot ze je niet meer nodig hebben. Vooral ook om de puber van 17 te ontlasten en laten genieten van de jonge jaren ondanks het zware verlies. En dat doe je op zo'n manier dat ze echt een fantastisch leven hebben bij je, als eerbetoon naar je zus.
En later als ze de deur uit zijn, is iedereen (inclusief jijzelf) ontzettend blij en dankbaar dat jij het zo geregeld hebt, ondanks dat het van jou een groot offer vroeg.
En later als ze de deur uit zijn, is iedereen (inclusief jijzelf) ontzettend blij en dankbaar dat jij het zo geregeld hebt, ondanks dat het van jou een groot offer vroeg.
Resistance is futile.
|
|
