eerst vond ze het ook verschrikkelijk, maar nu,
nu zit ze er helemaal niet meer mee.
ze ziet me nu gewoon als een vriend.
ik vind het zo lastig dat dat bij haar weg is.
ik wil zo graag met haar knuffelen, bij haar zijn, weer zoals eerst.
maar inplaats van dat het beter gaat gaat het alleen maar slechter.
ik "zie" dingen die er niet zijn. dat zal ook wel een reden geweest zijn voor haar om het uit te maken.
Bijvoorbeeld:
we gingen zowiezo al niet meer met elkaar uit. dat ging niet.
ik vond dat onwijs kut, maarja tis niet anders.
maar ze gaat wel uit met een goede vriend van me.
niet dat ze daar wat mee doet ofzo, hij heeft een vriendin.
Maar toch kan ik me er dagen druk om maken. terwijl ik weet dat het allemaal niet zo is.
en dat vertel ik dan ook. maar ik "zie" nu zoveel, ik drijf haar alleen maar
verder weg. ze heeft er geen zin meer in om met mij om te gaan als ik dit blijf hebben.
dat snap ik wel, ik doe alsof ze helemaal van mij is en van niemand anders.
Maar ik vind het zo kut. Ik durf al heel veel niet meer te zeggen, bang omdat we dan weer ruzie
krijgen. en ze heeft gelijk, ik haal me teveel in m'n kop, alles is onzin.
maar ik krijg het er niet uit. ik hou nog zoveel van haar. en zij niet meer van mij.
Andere dingen doen zoals uitgaan met vrienden vind ik ook leuk,
maar ik heb er geen zin meer in. ik wil alleen nog bij haar zijn.
erover praten schiet ook niet op, want met haar krijg ik er ruzie over
en andere weten niet wat ze moeten zeggen.
ik weet het ff niet meer..
Je bent achterdochtig, bezitterig, lichtelijk paranoia, ziekelijk jaloers.
Ik zou zeggen, ga praten met een psycholoog, want dit is gedrag wat je naarmate je ouder word steeds meer parten gaat spelen en je uiteindelijk sociaal kan isoleren.
Succes ermee
maar ik ga wel proberen nog meer te schrijven, ook op de momenten zelf, vaak schrijf ik een dag erna.
mischien helpt het.
Ik heb het net een maandje geleden uitgemaakt met dr en zij
praat hetzelfde als dat jij nu doet..
Je vind het oké om vrienden te blijven en je hebt ook het idee dat goed gaat nu. Maar heb je er niet bij nagedacht dat je zo het verwerkingsproces alleen maar moeilijker maakt?? (ok, ik weet niet hoe lang dat jullie verkering hebben gehad, maar toch..)
Bij mijn ex schijnt het nu aardig te helpen dat we juist weinig contact hebben, om die manier kunnen we allebei ons normale leventje weer oppakken zoals het was.
Zij wil me wel zien, maar ik heb haar erop gewezen dat dat niet slim is om te doen...
Nahja, ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar goed .. heel veel suc6 ermee!!
maar we willen gewoon verder gaan als goede vrienden, maar ik vind dat nu zo moeilijk..
quote:ehhhhh ben ik ook, maar in een goeie relatie hoeft dit geen probleem te zijn! Ik heb alleen steeds als ik iemand net vertrouw, dat het dan weer misgaat, en mijn vertrouwen een soort deuk heeft opgelopen waardoor ik weer jaloers etc. word....
Op donderdag 20 februari 2003 18:34 schreef ODF het volgende:
Ja, je weet gelukkig zelf waar de schoen wringd.Je bent achterdochtig, bezitterig, lichtelijk paranoia, ziekelijk jaloers.
Ik zou zeggen, ga praten met een psycholoog, want dit is gedrag wat je naarmate je ouder word steeds meer parten gaat spelen en je uiteindelijk sociaal kan isoleren.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |