Ja, er is hulp. Ik heb wel het gevoel dat het alleen goed gaat zolang ik mijn grenzen laat overschrijden. Voor de lieve vrede, zeg maar. Zo woont het vriendje van dochter ook al 80% van de tijd in mijn huis, daar zijn afspraken over.. echter lukt het moeilijk om bijvoorbeeld eigen ruimte voor mijzelf te vragen.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:49 schreef Droopie het volgende:
Zulke dingen gebeuren TS, heb je er al eens met een professional over gesproken en heb je nog meer kinderen?
Heb je misschien een "sterke" vriend of vriendin waar ze een tijdje kan verblijven.
Mijn zusje is vroeger ook weggestuurd naar een vriendin van mijn ouders in een andere omgeving , om te gaan werken (werkte niet echt).
Maar de enige andere optie was om haar weg te sturen zonder plan.
Klinkt heel hard, en ik heb geen kinderen, maar aan alles zit een grens.
Eens, en dan zeggen we heel netjes.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:51 schreef Alloch87 het volgende:
Waar is de vader in dit verhaal? Kan die iets betekenen?
Verder, wachten tot ze 18 is en dan het huis uit trappen.
Die is niet in beeld. Heeft inmiddels vrouw en kinderen nummer 3 ingeruild voor nummer 4.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:51 schreef Alloch87 het volgende:
Waar is de vader in dit verhaal? Kan die iets betekenen?
Verder, wachten tot ze 18 is en dan het huis uit trappen.
En ik wil een villa op een onbewoond eiland.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:55 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
Ik wil wel een oplossing en haar medewerking.
Die zijn er ook en worden door mij absoluut erkend. Dat is ook de reden dat ik bijv vrijstelling van de leerplicht heb geprobeerd.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:53 schreef Borrelnootje00 het volgende:
Ik denk dat je als je haar zo op straat gooit geen oplossing is. Voelt ze zich nog meer in de steek gelaten. Niet naar school willen, vaak ziek melden kan ook een uiting zijn van diepere gevoelens of dingen waarmee ze zit.
Dus je dochter wilt met haar vriendje thuiszitten en hoeft eigenlijk van jou niet meer naar school?quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:53 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
[..]
Ja, er is hulp. Ik heb wel het gevoel dat het alleen goed gaat zolang ik mijn grenzen laat overschrijden. Voor de lieve vrede, zeg maar. Zo woont het vriendje van dochter ook al 80% van de tijd in mijn huis, daar zijn afspraken over.. echter lukt het moeilijk om bijvoorbeeld eigen ruimte voor mijzelf te vragen.
Ik weet niet of “zulke dingen gebeuren” vind het gewoon kut en voel mij een gefaalde ouder.
Het kan ook soms verhelderend werken om wat afstand te creeeren.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:00 schreef Cupfighter het volgende:
Heftig hoor maar als je je dochter niet meer in huis wilt dan raak je nog verder verwijderd van elkaar
Ja dat ben ik met je eensquote:Op donderdag 30 januari 2025 10:03 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Het kan ook soms verhelderend werken om wat afstand te creeeren.
Niet dat TS dan haar dochter maar op straat moet zetten, maar wellicht kan er met hulp gekeken worden naar een begeleid wonen traject zodat moeder en dochter even wat adempauze van elkaar hebben.
Inderdaad, en daarom kunnen de gebeurtenissen van gisteren misschien wel zaken in een stroomversnelling zetten.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:03 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Het kan ook soms verhelderend werken om wat afstand te creeeren.
Niet dat TS dan haar dochter maar op straat moet zetten, maar wellicht kan er met hulp gekeken worden naar een begeleid wonen traject zodat moeder en dochter even wat adempauze van elkaar hebben.
Lastige situatie waar je weinig grip op hebt en op haar.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:58 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
[..]
Die zijn er ook en worden door mij absoluut erkend. Dat is ook de reden dat ik bijv vrijstelling van de leerplicht heb geprobeerd.
Ze komt mij echter op geen millimeter tegemoet in mijn behoeften of haar plichten.
Klopt. Ik geef niet op, het wordt wel steeds moeilijker om liefdevol te blijven kijken. En rustig te blijven terwijl ze zich zo naar gedraagt.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:07 schreef Borrelnootje00 het volgende:
[..]
Lastige situatie waar je weinig grip op hebt en op haar.
Ik zou het dan toch over een andere boog gooien (nu is het ook ge-escaleerd) en niet de harde aanpak doen. Maar je doet wat je kan. De omgang weer beter maken/verstandshouding en dat jijzelf ook je grenzen aangeeft van dit kan niet zo.
Sterkte iig, moeilijke situatie.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:22 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
[..]
Klopt. Ik geef niet op, het wordt wel steeds moeilijker om liefdevol te blijven kijken. En rustig te blijven terwijl ze zich zo naar gedraagt.
Woorden doen echt wel pijn.
Je bent geen slechte ouder, ik lees dat je enorm je best doet om het goed te doen, je dochter heeft goede begeleiding nodig gezien haar gedrag, ik hoop dat het jullie luktquote:Op donderdag 30 januari 2025 10:21 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
Ik vind jullie reacties wel verhelderend. Ik voel mij een slechte ouder omdat ik mij heb laten leiden door emoties en haar daarom aan haar staartje pakte. Ze weet precies op de juiste knoppen te drukken, denigrerend en neerbuigend doen. Dat maakt dat ik mijn zelfbeheersing verlies en dat voelt zwak en slecht.
Ik hou veel van mijn dochter. Ik heb dit nooit zo gewild.
Een traject van begeleid wonen heb ik gisteren wel direct bij de hulpverlening neergelegd en ik denk wel dat enige afstand onze redding kan zijn.
En ga met jezelf aan de slag.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:21 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
Ik vind jullie reacties wel verhelderend. Ik voel mij een slechte ouder omdat ik mij heb laten leiden door emoties en haar daarom aan haar staartje pakte. Ze weet precies op de juiste knoppen te drukken, denigrerend en neerbuigend doen. Dat maakt dat ik mijn zelfbeheersing verlies en dat voelt zwak en slecht.
Ik hou veel van mijn dochter. Ik heb dit nooit zo gewild.
Een traject van begeleid wonen heb ik gisteren wel direct bij de hulpverlening neergelegd en ik denk wel dat enige afstand onze redding kan zijn.
Dit is sowieso wel een goede denk ik.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:30 schreef FlyingFish het volgende:
Ik zou onder begeleiding van een externe (iemand van veilig thuis of van de gemeente) het gesprek met haar aangaan en duidelijke regels afspreken en de gevolgen voor als die niet nageleefd worden.
En daarnaast zou ik bepaalde vrijheden alvast enorm inperken. De geldkraan dichtdraaien, wifi elke avond vroeg uitzetten, telefoon abbo stopzetten en vervangen door pre-paid (die ze zelf mag betalen) etc. Als ze zo nodig volwassen wil zijn, mag ze daar vast een beetje aan proeven.
Ze hebben beide hulp en begeleiding nodig. TS bedoelt het vast goed, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat je je zo laat gaan als ouder. Dat maakt haar overigens geen slechte ouder, maar als ouder word je wel geacht de oudere en wijzere te zijn. Dit gedrag is natuurlijk ook al veel langer geleden ontstaan, toen dochter nog veel jonger was.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:32 schreef Cupfighter het volgende:
[..]
Je bent geen slechte ouder, ik lees dat je enorm je best doet om het goed te doen, je dochter heeft goede begeleiding nodig gezien haar gedrag, ik hoop dat het jullie lukt
'even'. Denk dat dat veel te makkelijk gedacht is.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:44 schreef PzKpfw het volgende:
Geen vader in huis die dat kind even kan corrigeren?
Die meid mist een vader figuur, dat heeft bijna iedereen nodig.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:44 schreef PzKpfw het volgende:
Geen vader in huis die dat kind even kan corrigeren?
Dus zowel jij als je dochter hebben verder geen individuele hulp van professionals?quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:40 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
Sinds 2 jaar kampen mijn dochter (nu 17) en ik met problemen. Daarvoor krijgen we hulp vanuit een wijkteam en sociaal team.
Zonder al te veel in detail te treden; zolang ik doe wat dochter wil, is de situatie in huis rustig. Zodra ik iets van haar vraag wat ik nodig heb, breekt de pleuris uit. De hulp is vooral gericht op naar elkaar luisteren, tot 10 tellen en vervolgens constructief reageren en oplossen.
[...]
quote:Op dinsdag 25 april 2023 16:45 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
[..]
Daar ben ik mij volledig van bewust. Dat er echt werk aan mijzelf nodig is.
Heb jij hier nog professionele hulp voor gezocht? Ik snap dat hulp zoeken en de juiste hulp krijgen twee verschillende dingen zijn.quote:Op dinsdag 25 april 2023 19:10 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
[..]
Hard, maar waar. Fijn dat je deze vragen ook stelt.
Hmmja en soms breek je. Dat is vrij menselijk hoor.quote:Op donderdag 30 januari 2025 09:40 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
Ik weet niet goed wat ik wil. Misschien even mijn ei kwijt. Ik weet dat ik fout zit als ouder, ik weet dat ik mij niet boos moet maken. Dat ik de volwassene ben.
Ik heb geen tips. Behalve loslaten. En de Geweldloze podcast, daar heb ik soms ook wat aan.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:22 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
[..]
Klopt. Ik geef niet op, het wordt wel steeds moeilijker om liefdevol te blijven kijken. En rustig te blijven terwijl ze zich zo naar gedraagt.
Woorden doen echt wel pijn.
Nou misschien wel vaker dan even inderdaad. Als ik dat zo lees moet dat kind eens stevig worden aangepakt. Wie niet horen wil die moet maar voelen.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:59 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
'even'. Denk dat dat veel te makkelijk gedacht is.
je bent zeker geen slechte ouder!quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:21 schreef KataTonDemonaEyatoy het volgende:
Ik vind jullie reacties wel verhelderend. Ik voel mij een slechte ouder omdat ik mij heb laten leiden door emoties en haar daarom aan haar staartje pakte. Ze weet precies op de juiste knoppen te drukken, denigrerend en neerbuigend doen. Dat maakt dat ik mijn zelfbeheersing verlies en dat voelt zwak en slecht.
Ik hou veel van mijn dochter. Ik heb dit nooit zo gewild.
Een traject van begeleid wonen heb ik gisteren wel direct bij de hulpverlening neergelegd en ik denk wel dat enige afstand onze redding kan zijn.
Helemaal eens.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:30 schreef FlyingFish het volgende:
Ik zou onder begeleiding van een externe (iemand van veilig thuis of van de gemeente) het gesprek met haar aangaan en duidelijke regels afspreken en de gevolgen voor als die niet nageleefd worden.
En daarnaast zou ik bepaalde vrijheden alvast enorm inperken. De geldkraan dichtdraaien, wifi elke avond vroeg uitzetten, telefoon abbo stopzetten en vervangen door pre-paid (die ze zelf mag betalen) etc. Als ze zo nodig volwassen wil zijn, mag ze daar vast een beetje aan proeven.
Je bent financieel verantwoordelijk tot haar 21equote:Op donderdag 30 januari 2025 09:54 schreef Droopie het volgende:
[..]
Eens, en dan zeggen we heel netjes.
Je bent nu volwassen, tijd om je eigen verantwoordelijk op je te nemen.
Klopt, gaat ze lekker naar d'r vriendje toe of haar vader.quote:Op donderdag 30 januari 2025 17:50 schreef halfway het volgende:
[..]
Je bent financieel verantwoordelijk tot haar 21e
En als ze schulden maakt?quote:Op donderdag 30 januari 2025 18:11 schreef Droopie het volgende:
[..]
Klopt, gaat ze lekker naar d'r vriendje toe of haar vader.
50 euro kledinggeld, geen telefoonabbo nement, ziektekostenverzekering betalen en doei.
Mag ze daarna maar kijken hoe ze met de leerinspectie omgaat en dochterlief de boetes zelf betaald.
Kan in principe niet, als minderjarige is ze niet tekenbevoegd.quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Waar het mij voornamelijk omgaat, de jongedame kan heel veel willen en moeder lijkt daar moeite mee te hebben om dat te handelen.
Laat er maar even sober haar verantwoordelijkheid nemen, het liefst onder toezicht van de juiste hulpverlener.
Zo'n eentje die dr jankend naar school brengt ipv een moeder die dr van de leerplicht probeert te helpen ontduiken.Hell To The Liars
Pleeggezin. Dan leert ze wel luisteren.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:03 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Het kan ook soms verhelderend werken om wat afstand te creeeren.
Niet dat TS dan haar dochter maar op straat moet zetten, maar wellicht kan er met hulp gekeken worden naar een begeleid wonen traject zodat moeder en dochter even wat adempauze van elkaar hebben.
DIT inderdaad. Een kind wat haar moeder zo toetakelt kan van mij toch echt wel een paar flinke meppen krijgen. Ze begon zelf tenslotte. En laat ze maar lekker 112 bellen, dan leg ik het wel even haarfijn uit. blauwe ogen? Meneer agent, kijkt u even? Dat heeft mijn dochter gedaan. Ze is zelf begonnen.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:44 schreef PzKpfw het volgende:
Geen vader in huis die dat kind even kan corrigeren?
DIT. om mee te beginnen, ja. ga maar lekker werken voor je geld. Geen verbetering? Dan ook zelf kleding wassen, zelf koken, op tijd naar bed, enz. Ze zal nooit het laatste woord hebben, hoe dan ook. Als ouder dien je daar voor te zorgen.quote:Op donderdag 30 januari 2025 10:30 schreef FlyingFish het volgende:
Ik zou onder begeleiding van een externe (iemand van veilig thuis of van de gemeente) het gesprek met haar aangaan en duidelijke regels afspreken en de gevolgen voor als die niet nageleefd worden.
En daarnaast zou ik bepaalde vrijheden alvast enorm inperken. De geldkraan dichtdraaien, wifi elke avond vroeg uitzetten, telefoon abbo stopzetten en vervangen door pre-paid (die ze zelf mag betalen) etc. Als ze zo nodig volwassen wil zijn, mag ze daar vast een beetje aan proeven.
quote:Op donderdag 30 januari 2025 18:47 schreef Ghost_Buster het volgende:
[..]
DIT. om mee te beginnen, ja. ga maar lekker werken voor je geld. Geen verbetering? Dan ook zelf kleding wassen, zelf koken, op tijd naar bed, enz. Ze zal nooit het laatste woord hebben, hoe dan ook. Als ouder dien je daar voor te zorgen. Ze is 17, dan kan ze mooi vakkenvullen bij de supermarkt.
Oh absoluut! Wij hebben er twee die allebei in de eerste vier jaar van hun leven een enorme lactose allergie hadden. Tig onderzoeken gehad voordat we daar achter waren. En ondertussen maar janken en maar janken elke nacht. Je gaat daar op een gegeven moment helemaal kapot aan als je geen hulp kan krijgen. En dan nog mensen in je familie hebben die lactose allergie niet erkennen en vonden dat ze gewoon een tik moesten krijgen. Dan moet je heel goed oppassen dat je niet heel erg getriggerd wordt door zo'n walgelijke opmerking.quote:Op donderdag 30 januari 2025 23:45 schreef Filosoofert het volgende:
Ik lees hier veel reacties van mensen die goede adviezen geven op basis van rationeel menselijk (puberaal) gedrag. Geloof me, dingen veranderen als dit gedrag langer aanhoudt. Zeker als er als oorzaak een mentale beperking o.i.d. is.
Arme meid (en arme jullie).quote:Op donderdag 30 januari 2025 23:45 schreef Filosoofert het volgende:
Wij hebben iets soortgelijks meegemaakt met onze dochter, echter was het op veel jongere leeftijd. Woedeaanvallen zodra ze ook maar een centimeter beperkt werd.
's Avonds (na eten, toetje, iets drinken) snoep eisen en helemaal losgaan als we nee zeiden. Dit is één voorbeeld van de tientallen dagelijks repeterende conflicten. Ik kan met trots zeggen dat we nooit hebben toegegeven, het hielp alleen geen kut.
Dat losgaan hield in: slaan, schoppen, dingen omgooien, hard op deuren slaan, schreeuwen etc. Wij hielden haar dan met zijn tweeën in de houdgreep (wat je echt de meest verschrikkelijke ouder laat voelen), voor haar en onze veiligheid. Dit begon meestal rond 19:00 en in de ergste gevallen konden we haar om 02:30 pas loslaten. Ze was toen 5. Overigens heeft ze nog nooit een woedeaanval gehad waar anderen van buiten het gezin bij waren, wat het geheel voor ons nog eenzamer maakte, naar buiten toe altijd de allerliefste engel, het "echte" kind achter al die woede.
Dit is dagelijkse kost geweest voor een jaar of 2, waarin we van wachtlijst in wachtlijst vielen en doorverwijzing op doorverwijzing kregen. Uiteindelijk is ze opgenomen in een kliniek als 7 jarig meisje. Wederom voel je je de slechtste ouders ter wereld. Wie krijgt immers zijn kind van 7 niet onder controle? Na 3/4 jaar weer thuis, tsja, gaat met ups en downs nu.
Ik lees hier veel reacties van mensen die goede adviezen geven op basis van rationeel menselijk (puberaal) gedrag. Geloof me, dingen veranderen als dit gedrag langer aanhoudt. Zeker als er als oorzaak een mentale beperking o.i.d. is.
Bedenk ff wat zoiets met een mens doet, met je advies "je moet gewoon strenger zijn" of "ik had het er wel uitgeslagen". Dat heeft geen zin, want je gaat de oorzaak van het probleem er niet uitslaan en hoewel consequent zijn en duidelijke grenzen hebben altijd en voor iedere relatie nuttig is, wil het niet zeggen dat dat problemen oplost, zeker als die grenzen zonder blikken of blozen overschreden worden.
TS, blijf aan de bel trekken bij instanties en de huisarts, blijf roepen dat het zo niet langer kan. Benoem dat de situatie schadelijk en onveilig is voor de 8-jarige en dat je daar hulp voor wil. Je zit immers al op de radar bij instanties, gebruik hen voor het te laat is en zij naar jou komen. Trek alle handvatten naar je toe want je kunt dit niet alleen. Zoek ook hulp voor jezelf. Heel veel sterkte,
Poeh, wat een verhaal. Dank voor het delen. Ik heb inmiddels kort wat lijntjes en contact met het al aanwezige wijkteam en de hulp gehad, komende week in ieder geval een gesprek zonder dochter.quote:Op donderdag 30 januari 2025 23:45 schreef Filosoofert het volgende:
Wij hebben iets soortgelijks meegemaakt met onze dochter, echter was het op veel jongere leeftijd. Woedeaanvallen zodra ze ook maar een centimeter beperkt werd.
's Avonds (na eten, toetje, iets drinken) snoep eisen en helemaal losgaan als we nee zeiden. Dit is één voorbeeld van de tientallen dagelijks repeterende conflicten. Ik kan met trots zeggen dat we nooit hebben toegegeven, het hielp alleen geen kut.
Dat losgaan hield in: slaan, schoppen, dingen omgooien, hard op deuren slaan, schreeuwen etc. Wij hielden haar dan met zijn tweeën in de houdgreep (wat je echt de meest verschrikkelijke ouder laat voelen), voor haar en onze veiligheid. Dit begon meestal rond 19:00 en in de ergste gevallen konden we haar om 02:30 pas loslaten. Ze was toen 5. Overigens heeft ze nog nooit een woedeaanval gehad waar anderen van buiten het gezin bij waren, wat het geheel voor ons nog eenzamer maakte, naar buiten toe altijd de allerliefste engel, het "echte" kind achter al die woede.
Dit is dagelijkse kost geweest voor een jaar of 2, waarin we van wachtlijst in wachtlijst vielen en doorverwijzing op doorverwijzing kregen. Uiteindelijk is ze opgenomen in een kliniek als 7 jarig meisje. Wederom voel je je de slechtste ouders ter wereld. Wie krijgt immers zijn kind van 7 niet onder controle? Na 3/4 jaar weer thuis, tsja, gaat met ups en downs nu.
Ik lees hier veel reacties van mensen die goede adviezen geven op basis van rationeel menselijk (puberaal) gedrag. Geloof me, dingen veranderen als dit gedrag langer aanhoudt. Zeker als er als oorzaak een mentale beperking o.i.d. is.
Bedenk ff wat zoiets met een mens doet, met je advies "je moet gewoon strenger zijn" of "ik had het er wel uitgeslagen". Dat heeft geen zin, want je gaat de oorzaak van het probleem er niet uitslaan en hoewel consequent zijn en duidelijke grenzen hebben altijd en voor iedere relatie nuttig is, wil het niet zeggen dat dat problemen oplost, zeker als die grenzen zonder blikken of blozen overschreden worden.
TS, blijf aan de bel trekken bij instanties en de huisarts, blijf roepen dat het zo niet langer kan. Benoem dat de situatie schadelijk en onveilig is voor de 8-jarige en dat je daar hulp voor wil. Je zit immers al op de radar bij instanties, gebruik hen voor het te laat is en zij naar jou komen. Trek alle handvatten naar je toe want je kunt dit niet alleen. Zoek ook hulp voor jezelf. Heel veel sterkte,
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |