R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Inmiddels heb ik besloten dat ik mijn broer niet ga informeren. Ik ga er niet tussen staan
Alvast bedankt voor de reacties! Super waardevol
Sorry voor de topicdiarree, maar hier zit ik echt mee en hoop wat advies
Mijn familie bestaat uit mijn moeder en mijn broer (en zijn gezin) en ikzelf
De verhoudingen rondom mijn broer zijn erg complex. Broer en moeder praten al jaren niet meer met elkaar (zelfs een verjaardags-appje kan er niet vanaf) en dan heb je mij die er tussen hangt. Met mijn moeder ben ik heel erg close. Met mijn broer heb ik contact op een heel oppervlakkig niveau (een like op social media en een appje wanneer nodig. Extra complex door misbruikgeschiedens e.d. veel trauma rondom mijn broer)
Nu mag ik van mijn moeder niks tegen mijn broer zeggen omtrent haar toestand. Als het aan haar ligt krijgt hij pas bericht na de crematie. Dat gaat mij te ver... haar reactie op de vraag of ik broer mag vertellen was :
"Hij krijgt vanzelf een briefje van de notaris "
Echter zouden jullie je mond houden? En wat zouden jullie communiceren als er sprake is van euthanasie (waar ik in dat geval bij ben)? Ik sta tussen twee kampen in en heb nul idee wat ik moet doen. Wat fair is
Beetje story of my life. Sta tot het einde als de VN tussen hen in en ik weet in dit geval niet wat te doen...
[ Bericht 1% gewijzigd door ChildoftheStars op 11-11-2024 17:40:11 ]
Alvast bedankt voor de reacties! Super waardevol
Sorry voor de topicdiarree, maar hier zit ik echt mee en hoop wat advies
Mijn familie bestaat uit mijn moeder en mijn broer (en zijn gezin) en ikzelf
De verhoudingen rondom mijn broer zijn erg complex. Broer en moeder praten al jaren niet meer met elkaar (zelfs een verjaardags-appje kan er niet vanaf) en dan heb je mij die er tussen hangt. Met mijn moeder ben ik heel erg close. Met mijn broer heb ik contact op een heel oppervlakkig niveau (een like op social media en een appje wanneer nodig. Extra complex door misbruikgeschiedens e.d. veel trauma rondom mijn broer)
Nu mag ik van mijn moeder niks tegen mijn broer zeggen omtrent haar toestand. Als het aan haar ligt krijgt hij pas bericht na de crematie. Dat gaat mij te ver... haar reactie op de vraag of ik broer mag vertellen was :
"Hij krijgt vanzelf een briefje van de notaris "
Echter zouden jullie je mond houden? En wat zouden jullie communiceren als er sprake is van euthanasie (waar ik in dat geval bij ben)? Ik sta tussen twee kampen in en heb nul idee wat ik moet doen. Wat fair is
Beetje story of my life. Sta tot het einde als de VN tussen hen in en ik weet in dit geval niet wat te doen...
[ Bericht 1% gewijzigd door ChildoftheStars op 11-11-2024 17:40:11 ]
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dit.quote:
Kutsituatie wel
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Oh... dit advies had ik niet verwacht 
Het is zo'n loyaliteitsconflict
Het is zo'n loyaliteitsconflict
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dat is erg naar, dat je er tussen hangt. Het vereist ook dat je af en toe aangeeft wat jóuw grens is. En je zegt zelf: niets vertellen gaat me te ver. Duidelijk!
Zeg tegen je moeder dat je je broer gaat inlichten.
Zeg tegen je moeder dat je je broer gaat inlichten.
Een ding weet ik wel... dit geeft me slapeloze nachten
Hoe weet je waar een grens ligt en wiens grens het belangrijkste is?
Voor mij is het gemakkelijker als broer het weet, voor moeder is het gemakkelijker als hij het niet weet... de situatie draait om haar...
Ik snap wat jullie zeggen en dat ga ik haar vertellen.
Alleen zoals ik zei; kan er niet van slapen...
Hoe weet je waar een grens ligt en wiens grens het belangrijkste is?
Voor mij is het gemakkelijker als broer het weet, voor moeder is het gemakkelijker als hij het niet weet... de situatie draait om haar...
Ik snap wat jullie zeggen en dat ga ik haar vertellen.
Alleen zoals ik zei; kan er niet van slapen...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is niet dwars bedoelt trouwens... zit oprecht enorm in de knoop en ben extreem bang door de situati3
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Lieve meid, dit is ook even moeilijk want je wordt denk ik heen en weer geslingerd tussen wat je moeder en je broer willen. Maar… jij bent er ook nog.quote:Op zondag 10 november 2024 03:28 schreef ChildoftheStars het volgende:
Een ding weet ik wel... dit geeft me slapeloze nachten
Hoe weet je waar een grens ligt en wiens grens het belangrijkste is?
Voor mij is het gemakkelijker als broer het weet, voor moeder is het gemakkelijker als hij het niet weet... de situatie draait om haar...
Ik snap wat jullie zeggen en dat ga ik haar vertellen.
Alleen zoals ik zei; kan er niet van slapen...
Zelf zei je in je eerste post: “dit gaat mij te ver.” Een briefje van de notaris. Hier geef jij je grens aan. En heel begrijpelijk.
“Hoe weet je waar een grens ligt en wiens grens het belangrijkste is?”
Daar worstel ik zelf ook mee. Maar er komen vast mooie reacties morgen.
Waar ben je bang voor? Vertel!
Het allerlaatste wat ik wil is een conflict met mijn moeder. Dat wil ik absoluut niet. Ik ben nu de enige steun en toeverlaat die ze heeft en dat is heilig voor mij
Natuurlijk wil ik ook geen conflict met mijn broer. Alleen zoals ik zei; met hem heb ik amper contact en een hele geschiedenis
Echter bestaat er ook nog ethiek. En ik sta precies in het midden. Mijn moeders wensen zijn belangrijk. Echter de gevoelens van mijn broer ook
Ook zijn zulke dingen niet bespreekbaar met mijn broer. Als het een beetje naar wordt gaat zijn kop in het zand en komen er harde, domme grappen
Voorbeeld; ik wilde met hem bespreken dat ik geen uitvaartverzekering kan aanvragen. Zijn reactie was dat hij me liet opzetten. Terwijl ik hem serieus wilde uitleggen hoe hij dat in dat geval moet regelen
De laatste keer dat er contact tussen broer en moeder was, was toen ik een suïcidepoging deed. Ze willen niet vertellen wat er plaatsgevonden heeft, maar toen was het stuk tussen hen (mijn schuld dus).
Daarnaast ben ik vanaf heel klein dat ik letterlijk en figuurlijk tussen hen insta en de lieve vrede bewaard. Tot ik wat deed
Sowieso licht ik hem direct in na overlijden... notaris is te lomp
Dit rakelt ook gewoon veel trauma op... en veel conflict
Natuurlijk wil ik ook geen conflict met mijn broer. Alleen zoals ik zei; met hem heb ik amper contact en een hele geschiedenis
Echter bestaat er ook nog ethiek. En ik sta precies in het midden. Mijn moeders wensen zijn belangrijk. Echter de gevoelens van mijn broer ook
Ook zijn zulke dingen niet bespreekbaar met mijn broer. Als het een beetje naar wordt gaat zijn kop in het zand en komen er harde, domme grappen
Voorbeeld; ik wilde met hem bespreken dat ik geen uitvaartverzekering kan aanvragen. Zijn reactie was dat hij me liet opzetten. Terwijl ik hem serieus wilde uitleggen hoe hij dat in dat geval moet regelen
De laatste keer dat er contact tussen broer en moeder was, was toen ik een suïcidepoging deed. Ze willen niet vertellen wat er plaatsgevonden heeft, maar toen was het stuk tussen hen (mijn schuld dus).
Daarnaast ben ik vanaf heel klein dat ik letterlijk en figuurlijk tussen hen insta en de lieve vrede bewaard. Tot ik wat deed
Sowieso licht ik hem direct in na overlijden... notaris is te lomp
Dit rakelt ook gewoon veel trauma op... en veel conflict
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik lees nergens wat haar broer wil. Wat moeder wil, is duidelijk. Kan het zijn dat broer ook geen contact wil (correct me if I'm wrong)?quote:Op zondag 10 november 2024 03:55 schreef Boca_Raton het volgende:
Lieve meid, dit is ook even moeilijk want je wordt denk ik heen en weer geslingerd tussen wat je moeder en je broer willen. Maar… jij bent er ook nog.
Dan zou het voor TS al wat makkelijker worden.
Zoals ik begrijp zijn het meer haar eigen normen en waarden dat ze nu in dubio staat, niet zozeer de wens van haar broer.
Ik neig er trouwens naar de wens van moeder te respecteren: het is háár gezondheid, háár medische doopceel. Als zij beslist niet wil dat broer daarover geïnformeerd wordt, is dat 100% de keuze van moeder.
Tenslotte: waarom moet TS "secretaris/generaal van de VN" zijn? Als er iemand de broer moet informeren, is het moeder zelf. Zij is volgens mij niet dement en die druk hoeft niet op de schouders van TS te liggen (hoewel ik denk dat TS dat intrinsiek zelf zo op zich neemt).
@cos: Bewonderenswaardig dat je je zo voor je moeder opwerpt maar ik zou op dit punt toch wat afstand nemen van deze 'mantelzorgtaak'. Het is jouw verantwoordelijkheid niet, máák het dat dan ook niet!
Ik denk aan je manier van schrijven te zien dat de positie die je nu hebt, zo tussen je broer en je moeder, dingen losmaakt uit het verleden. Dat is altijd heel moeilijk. Vroeger zat je in hetzelfde schuitje: de vrede tussen hen bewaren. Misschien is de paniek die je voelt wel van vroeger.quote:
Het allerlaatste wat ik wil is een conflict met mijn moeder. Dat wil ik absoluut niet. Ik ben nu de enige steun en toeverlaat die ze heeft en dat is heilig voor mij
Natuurlijk wil ik ook geen conflict met mijn broer. Alleen zoals ik zei; met hem heb ik amper contact en een hele geschiedenis
Echter bestaat er ook nog ethiek. En ik sta precies in het midden. Mijn moeders wensen zijn belangrijk. Echter de gevoelens van mijn broer ook
Ook zijn zulke dingen niet bespreekbaar met mijn broer. Als het een beetje naar wordt gaat zijn kop in het zand en komen er harde, domme grappen
Voorbeeld; ik wilde met hem bespreken dat ik geen uitvaartverzekering kan aanvragen. Zijn reactie was dat hij me liet opzetten. Terwijl ik hem serieus wilde uitleggen hoe hij dat in dat geval moet regelen
De laatste keer dat er contact tussen broer en moeder was, was toen ik een suïcidepoging deed. Ze willen niet vertellen wat er plaatsgevonden heeft, maar toen was het stuk tussen hen (mijn schuld dus).
Daarnaast ben ik vanaf heel klein dat ik letterlijk en figuurlijk tussen hen insta en de lieve vrede bewaard. Tot ik wat deed
Sowieso licht ik hem direct in na overlijden... notaris is te lomp
Dit rakelt ook gewoon veel trauma op... en veel conflict
Probeer je rust te bewaren, te slapen of zoek afleiding en vertrouw erop dat jou duidelijk gaat worden wat te doen. En overdag zijn er weer lieve mensen die ook met je kunnen meedenken.
DUS NIET!quote:
De laatste keer dat er contact tussen broer en moeder was, was toen ik een suïcidepoging deed. Ze willen niet vertellen wat er plaatsgevonden heeft, maar toen was het stuk tussen hen (mijn schuld dus).
Je kunt wel overal de schuld van op je nemen maar aan die breuk heb jij geen enkele schuld! Het zijn 2 volwassen mensen met hun eigen keuzes en verantwoordelijkheden.
@r_one heel erg bedankt! Reageer er later even op. Op mijn telefoon is dat even lastig en even overdenken (en misschien wat slapen)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Zo zou ik ook redeneren. Je kunt het dan met moeder eens zijn of niet, maar zou de wens wel respecteren. Wellicht nog proberen met haar te praten zodat haar mening eventueel nog verandert, maar that's it.quote:
[..]
Ik neig er trouwens naar de wens van moeder te respecteren: het is háár gezondheid, háár medische doopceel. Als zij beslist niet wil dat broer daarover geïnformeerd wordt, is dat 100% de keuze van moeder.
Ik zou 3 dingen meewegen:
1. Je broer ga je nog het langste meemaken, ik zou er daarom voor kiezen de relatie met de broer niet verder te vernielen door zo'n belangrijk en onomkeerbaar nieuws achter te houden.
2. Misschien kun je hinten richting je broer zonder het daadwerkelijk te zeggen. Kijken wat dat opleverd voor akties van zijn kant die weer leiden tot contact of dat hij het wel van haar te horen krijgt .
3. Ze lijkt boos maar is er tussenuit gaan op zo'n manier nu echt het goede?
Voor jezelf, daar moet je zoals nu de nachten mee doorbrengen dus zorg ervoor dat jij in ieder geval wel tevreden en trots kunt zijn op je keuzes.
Dat anderen onbegrijpelijke beslissingen nemen of jouw keuze niet respecteren is hun probleem.
Zolang jouw geweten maar schoon is, en je weet dat je de beste beslissing hebt geprobeerd te nemen voor anderen..
Succes met deze situatie.
Overdenk het goed maar wacht niet te lang. Ook jij verdiend je nachtrust.
[ Bericht 3% gewijzigd door Invisibli op 10-11-2024 07:25:03 ]
1. Je broer ga je nog het langste meemaken, ik zou er daarom voor kiezen de relatie met de broer niet verder te vernielen door zo'n belangrijk en onomkeerbaar nieuws achter te houden.
2. Misschien kun je hinten richting je broer zonder het daadwerkelijk te zeggen. Kijken wat dat opleverd voor akties van zijn kant die weer leiden tot contact of dat hij het wel van haar te horen krijgt .
3. Ze lijkt boos maar is er tussenuit gaan op zo'n manier nu echt het goede?
Voor jezelf, daar moet je zoals nu de nachten mee doorbrengen dus zorg ervoor dat jij in ieder geval wel tevreden en trots kunt zijn op je keuzes.
Dat anderen onbegrijpelijke beslissingen nemen of jouw keuze niet respecteren is hun probleem.
Zolang jouw geweten maar schoon is, en je weet dat je de beste beslissing hebt geprobeerd te nemen voor anderen..
Succes met deze situatie.
Overdenk het goed maar wacht niet te lang. Ook jij verdiend je nachtrust.
[ Bericht 3% gewijzigd door Invisibli op 10-11-2024 07:25:03 ]
Hier ben ik het 100% mee eens. Het gaat hier niet om kleuters maar om volwassenen.quote:
[..]
DUS NIET!
Je kunt wel overal de schuld van op je nemen maar aan die breuk heb jij geen enkele schuld! Het zijn 2 volwassen mensen met hun eigen keuzes en verantwoordelijkheden.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Zelf zou ik de wensen van de stervende hoger achten dan de wensen van hen die achterblijven. Het zijn tenslotte toch de laatste wensen. Daarnaast is het prettig voor zowel jou als je moeder wanneer jullie in deze laatste fase nog wat steun aan elkaar hebben en er niet nu nog allerlei onzekere factoren worden toegevoegd aan de situatie.
Wachten tot de notaris hem een berichtje doet zou ik dan ook weer niet doen, maar inderdaad wel gewoon netjes inlichten na overlijden.
Wachten tot de notaris hem een berichtje doet zou ik dan ook weer niet doen, maar inderdaad wel gewoon netjes inlichten na overlijden.
And the druids turn to stone...
Gewoon vertellen. Jij doet wat je juist vindt. Als je moeder dat niet wilde, dan had ze het niet moeten vertellen in plaats van je opzadelen met een gewetenskwestie.
Echte elektriciëns gebruiken geen jokari.
Niet twijfelen, je bek houden.quote:
Als ze duidelijk aangeeft dit niet te willen en je doet het toch komt dat bovenop haar ziekte.
Het is jouw zaak niet, gewoon de hele rit uitzitten en laat de bal rollen zoals ie rolt.
Ook als je broer je daarna geen contact meer wil.
(Wat er toch al amper is.)
Ik zou tegen mijn moeder zeggen dat ze dit niet van me mag vragen of anders aangeven dat ze bij de notaris ook vast laat leggen dat het haar wens was dat haar zoon het niet mocht horen. Ik heb zelf in de familie van mijn man meegemaakt dat iemand zei dat bepaalde mensen niet welkom waren bij de begrafenis en dat dat de wens was van de overledene. Hele vreemde wens en de verdenking was heel groot dat dat meer de wens was van degene die de boodschap overbracht.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik zou het toch aan je broer vertellen. Dit soort levensupdates achter houden, waarom? Verwacht je dat hij contact zoekt met je moeder als hij dat nieuws hoort?
Kun je wat je in de OP schrijft niet met je moeder bespreken? Jij moet hierna wel verder met je broer. Zij niet (cru gesteld).
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
'Mam, ik weet dat jij het niet wil, maar ik kan niet met mezelf leven als ik het hem niet laat weten. Als jij er niet meer bent, moet ik nog met hem verder. Dus ik ga dat wel doen.'
Sterkte
.
Sterkte
.
Resistance is futile.
De stervende in kwestie zou ook even na kunnen denken over de wensen van degenen die ze achterlaat, maar blijkbaar mag je dat dan niet meer van een verantwoordelijke volwassene verwachten.quote:
Zelf zou ik de wensen van de stervende hoger achten dan de wensen van hen die achterblijven. Het zijn tenslotte toch de laatste wensen. Daarnaast is het prettig voor zowel jou als je moeder wanneer jullie in deze laatste fase nog wat steun aan elkaar hebben en er niet nu nog allerlei onzekere factoren worden toegevoegd aan de situatie.
Wachten tot de notaris hem een berichtje doet zou ik dan ook weer niet doen, maar inderdaad wel gewoon netjes inlichten na overlijden.
Resistance is futile.
Hoe oud zijn jullie.
Het is lastig, maar ik zou het vertellen als de laatste periode echt is aangebroken.
Ik zou alleen niet weten hoe ik het zou doen als ik zo'n situatie zou zitten.
Misschien is je moeder apart, misschien is je broer een rare.
Maar jij moet straks nog verder met je broer als zij er niet meer is
En de belangerijkste reden die ik heb om het te vertellen, misschien heeft je broer nog behoefte om ergens excuus voor aan te bieden, te bedanken dat zij hem het leven heeft geschonken.
Iedereen hier zal zijn ervaringen hebben met een laatste afscheid van een naaste, alleen jouw moeder mag niet van jouw verwachten dat jij straks de boeman bent.
Zodra de dood dicht voor de deur staat, komen heel wat conflicten in de categorie "waar gaat het in vredesnaam over".
Mijn moeder wilde ook niet dat haar broer zou komem de uitvaart, terwijl mijn vader en ik dachten, nou die ruzie die ze hadden staat niet in de verhouding met de kans om afscheid te nemen. Dus die hebben we toch netjes een kaartje gestuurd en die hadden we niet bij de deur geweigerd als het erop aan was gekomen.
Het is lastig, maar ik zou het vertellen als de laatste periode echt is aangebroken.
Ik zou alleen niet weten hoe ik het zou doen als ik zo'n situatie zou zitten.
Misschien is je moeder apart, misschien is je broer een rare.
Maar jij moet straks nog verder met je broer als zij er niet meer is
En de belangerijkste reden die ik heb om het te vertellen, misschien heeft je broer nog behoefte om ergens excuus voor aan te bieden, te bedanken dat zij hem het leven heeft geschonken.
Iedereen hier zal zijn ervaringen hebben met een laatste afscheid van een naaste, alleen jouw moeder mag niet van jouw verwachten dat jij straks de boeman bent.
Zodra de dood dicht voor de deur staat, komen heel wat conflicten in de categorie "waar gaat het in vredesnaam over".
Mijn moeder wilde ook niet dat haar broer zou komem de uitvaart, terwijl mijn vader en ik dachten, nou die ruzie die ze hadden staat niet in de verhouding met de kans om afscheid te nemen. Dus die hebben we toch netjes een kaartje gestuurd en die hadden we niet bij de deur geweigerd als het erop aan was gekomen.
Hell To The Liars
Misschien is dit wel een reden dat niet alle adviezen op Fok! een goed idee zijn. Als dat zo is, kan ik mij er niets bij voorstellen, omdat ik zoiets nooit ervaren heb.quote:
Is je broer degene die je misbruikt heeft en is dat de reden dat je moeder geen contact meer met hem heeft?
Maar dan heb je kans dat moeder niet wilt dat een oude wond keihard opgereten wordt in de laatste dagen en dat er geen enkel woord aanbesteed mag worden.
En dat snap ik dan ook.
Pas als het plaatje voor iemand compleet is. Kan die persoon zelf daar zijn conclusies aan trekken.
Hell To The Liars
Jij leeft straks verder en dan heb jij nog wel je broer in je leven zoals je die nu hebt, wil je die status quo van nu verslechteren dan vertel je niks en laat je het er op aan komen.quote:
Sorry voor de topicdiarree, maar hier zit ik echt mee en hoop wat advies
Mijn familie bestaat uit mijn moeder en mijn broer (en zijn gezin) en ikzelf
De verhoudingen rondom mijn broer zijn erg complex. Broer en moeder praten al jaren niet meer met elkaar (zelfs een verjaardags-appje kan er niet vanaf) en dan heb je mij die er tussen hangt. Met mijn moeder ben ik heel erg close. Met mijn broer heb ik contact op een heel oppervlakkig niveau (een like op social media en een appje wanneer nodig. Extra complex door misbruikgeschiedens e.d. veel trauma rondom mijn broer)
Nu mag ik van mijn moeder niks tegen mijn broer zeggen omtrent haar toestand. Als het aan haar ligt krijgt hij pas bericht na de crematie. Dat gaat mij te ver... haar reactie op de vraag of ik broer mag vertellen was :
"Hij krijgt vanzelf een briefje van de notaris "
Echter zouden jullie je mond houden? En wat zouden jullie communiceren als er sprake is van euthanasie (waar ik in dat geval bij ben)? Ik sta tussen twee kampen in en heb nul idee wat ik moet doen. Wat fair is
Beetje story of my life. Sta tot het einde als de VN tussen hen in en ik weet in dit geval niet wat te doen...
Wil je het (iets) verbeteren dan breng je hem op de hoogte, persoonlijk ben ik zelf daar meer voor, en druk je hem op het hart dit zo te laten en na het overlijden geef je hem alsnog de rol met en/of tijdens de uitvaart die jullie beiden als comfortabel ervaren.
Persoonlijke noot;
Mijn moeder kon op zijn zachts gezegd lange periodes niet door één deur met haar jongste zus, ik weet wat er tussen hun gespeeld heeft en ik zou in het eind altijd partij hebben gekozen voor mijn moeder omdat ze mijn moeder was.
Zelf altijd contact gehouden met mijn tante, mijn moeder wist dat wel, alleen had ik het er niet over en toen ze ziek werd sprak ik er ook met mijn tante over en nadat ze was overleden heb ik mijn tante op de hoogte gebracht.
Omdat ze ook niet lekker lag met de nog twee in leven zijnde broers van mijn moeder is ze niet op de uitvaart gekomen, ik heb dit met haar besproken en dat was het beste op dat ogenblik, haar kinderen kwamen wel want zij hadden geen probleem met mijn moeder.
Als de kinderen van onder elkaar hadden we geen problemen, je moet het tenslotte met elkaar doen want de overledene maakt het allemaal niet meer mee...
Het belangrijkste om te bedenken is wat jij zelf zou willen en wat laat je twijfelen om je gevoel te volgen beste ChildoftheStars?
Je moeder hoeft het niet te weten, als dit haar pijn doet dan kan je dit misschien maar beter zo laten, wat je wel van te voren moet bedenken is hoe je broer er mee om zal gaan en dat hij niet onverwachts opeens naast haar bed staat want dat zou dan een hele schok kunnen zijn.quote:
Een ding weet ik wel... dit geeft me slapeloze nachten
Hoe weet je waar een grens ligt en wiens grens het belangrijkste is?
Voor mij is het gemakkelijker als broer het weet, voor moeder is het gemakkelijker als hij het niet weet... de situatie draait om haar...
Ik snap wat jullie zeggen en dat ga ik haar vertellen.
Alleen zoals ik zei; kan er niet van slapen...
[ Bericht 14% gewijzigd door PieterCornelis op 10-11-2024 10:47:08 ]
Ik vind het nogal wat, een moeder en kind die helemaal geen contact meer hebben.
Dan moet er echt behoorlijk wat gaande zijn.
Ik zie hier een hoop "geen contact meer met broer of zus" verhalen langskomen, maar dat is echt een andere kwestie dan een ouder en kind die geen contact meer met elkaar hebben.
Ik vind dat erg zorgwekkend, zeker gezien het feit dat er in het verleden iets gebeurd is en @ChildoftheStars min of meer van die broer afhankelijk wordt met betrekking tot haar laatste wensen.
Dan moet er echt behoorlijk wat gaande zijn.
Ik zie hier een hoop "geen contact meer met broer of zus" verhalen langskomen, maar dat is echt een andere kwestie dan een ouder en kind die geen contact meer met elkaar hebben.
Ik vind dat erg zorgwekkend, zeker gezien het feit dat er in het verleden iets gebeurd is en @ChildoftheStars min of meer van die broer afhankelijk wordt met betrekking tot haar laatste wensen.
Dan moet je maar hopen dat broer daarin mee gaat.quote:
Ik zou het wel aan je broer vertellen en dat hij dan zgn. nergens van weet.
Zo is hij op de hoogte.
Ik zou moeder respecteren en het direct na overlijden als eerste aan broer vertellen.
De laatste dagen close met moeder wil je niet weggooien lijkt mij
Dank jullie wel voor alle reacties, ik heb ze met zorg gelezen. Sorry voor de late reactie. Eerst wilde ik niet via de telefoon reageren (zo op de laptop is fijner) en ik heb even drie uurtjes geslapen
Ik ben het met jullie eens. De laatste wensen van mijn moeder vind ik belangrijker dan mijn broer. Het is haar proces en zij maakt daarin de keuzes. Broer en moeder hebben een heel moeilijke geschiedenis, die speelt vanaf zijn tiende (en hij is nu negenendertig). Die twee zijn elkaars bloedgroep niet.
Ik heb er altijd tussenin gestaan, en zo sluiten we het ook maar af.
Contact met mijn moeder is zoveel meer belangrijk dat mijn broer voor mij. Sorry, maar er is zoveel gebeurd dat ik daar nu zo over denk. Hoe dat uitpakt zie ik wel later...
Ik heb wel met haar besproken of ik het met hem moet bespreken, dat was een duidelijke NEE. Dus ik doe het niet
En het is uiteindelijk haar keus...
Even een dikke knuffel voor iedereen hier, ik waardeer het enorm!
Ik ben het met jullie eens. De laatste wensen van mijn moeder vind ik belangrijker dan mijn broer. Het is haar proces en zij maakt daarin de keuzes. Broer en moeder hebben een heel moeilijke geschiedenis, die speelt vanaf zijn tiende (en hij is nu negenendertig). Die twee zijn elkaars bloedgroep niet.
Ik heb er altijd tussenin gestaan, en zo sluiten we het ook maar af.
Contact met mijn moeder is zoveel meer belangrijk dat mijn broer voor mij. Sorry, maar er is zoveel gebeurd dat ik daar nu zo over denk. Hoe dat uitpakt zie ik wel later...
Ik heb wel met haar besproken of ik het met hem moet bespreken, dat was een duidelijke NEE. Dus ik doe het niet
En het is uiteindelijk haar keus...
Even een dikke knuffel voor iedereen hier, ik waardeer het enorm!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dat is een zin die je moet onthouden en bij discussies kan je die makkelijk gebruiken.quote:
Ik heb er altijd tussenin gestaan, en zo sluiten we het ook maar af.
Hell To The Liars
Wat mooi en respectvol (en assertiefquote:
Ik ben het met jullie eens. De laatste wensen van mijn moeder vind ik belangrijker dan mijn broer. Het is haar proces en zij maakt daarin de keuzes. Broer en moeder hebben een heel moeilijke geschiedenis, die speelt vanaf zijn tiende (en hij is nu negenendertig). Die twee zijn elkaars bloedgroep niet.
Ik heb er altijd tussenin gestaan, en zo sluiten we het ook maar af.
Contact met mijn moeder is zoveel meer belangrijk dat mijn broer voor mij. Sorry, maar er is zoveel gebeurd dat ik daar nu zo over denk. Hoe dat uitpakt zie ik wel later...
Ik heb wel met haar besproken of ik het met hem moet bespreken, dat was een duidelijke NEE. Dus ik doe het niet
En het is uiteindelijk haar keus...
) besloten en omschreven. En geweldig beargumenteerd (broer, lees je mee?) 
Als jouw band met je broer nou goed en hecht was, zou ik aan het twijfelen komen. Maar dat is die niet (en dat ligt niet aan jou!) dus dan is de band met je moeder 1000x belangrijker. Die ging ik ook niet op het spel zetten voor een 'horkerige' broer.
"Maar je moet met hem verder" .... mwoa .... op dezelfde voet (of als hij jou iets kwalijk wil nemen nog afstandelijker), die band is al niet best dus zoveel heb je niet te verliezen.
GOEDE KEUZE!!!
Wachten op een bericht van de notaris gaat me dan weer te ver, maar zo sta je er zelf ook al in. Stuur hem t.z.t. een overlijdenskaart, of bel hem voor mij part even (zakelijk houden!). Dan is het zijn keuze of (en hoe) hij op de uitvaart wil komen. Of niet.
[ Bericht 2% gewijzigd door r_one op 10-11-2024 13:12:37 ]
Wie weet als je ooit nog eens in zo’n nare situatie komt als gister, dat je je kunt herinneren dat even afstand nemen kan helpen. Goed gedaan
Nou ja het ligt vooral aan de houding van je broer richting je moeder, als in, zijn er redenen voor dat hij niet praat met jullie moeder?
Ik heb zelf zo’n situatie maar dan tussen zus en moeder.
Zus laat al ruim 20 jaar niks meer horen richting moeder of mijzelf, wij hebben beide nooit iets misdaan maar ze kiest al jaren puur voor haarzelf.
Vorig jaar vader overleden, politie had mij gebeld in plaats van “oudste”, weet niet waarom maar enfin.
Ik heb wel contact gezocht met zus, situatie uitlegt dat hij op dat moment dan, in het ziekenhuis ligt etc.
Tijdens afwikkeling erfenis, wat een behoorlijke rompslomp is, wel contact tussen zus en mijzelf.
Dat leek eindelijk normaal te gaan.
We zijn nu op het einde van het verhaal qua erfenis afwikkeling wat eraan zat te komen zo in september, restant zal worden uitgekeerd deze week gok ik, ik ben dan zo iemand die zo open is als een boek en zeg gewoon van goh, wil je graag nog contact houden of hoe kijk je er tegen aan? Omdat we elkaar 20+ jaar links hebben laten liggen en dat is toch zonde. (Nou ja zij heeft mij links laten liggen maar hey diplomatiek zijn)
Geen enkele reactie meer, berichten worden niet eens gelezen, reageert wel op appjes van notaris dus aan haar telefoon ligt het niet.
Dan ben je geen zus meer van mij, als moeder overlijd of wat anders, ze krijgt niks te horen.
Ik heb zelf zo’n situatie maar dan tussen zus en moeder.
Zus laat al ruim 20 jaar niks meer horen richting moeder of mijzelf, wij hebben beide nooit iets misdaan maar ze kiest al jaren puur voor haarzelf.
Vorig jaar vader overleden, politie had mij gebeld in plaats van “oudste”, weet niet waarom maar enfin.
Ik heb wel contact gezocht met zus, situatie uitlegt dat hij op dat moment dan, in het ziekenhuis ligt etc.
Tijdens afwikkeling erfenis, wat een behoorlijke rompslomp is, wel contact tussen zus en mijzelf.
Dat leek eindelijk normaal te gaan.
We zijn nu op het einde van het verhaal qua erfenis afwikkeling wat eraan zat te komen zo in september, restant zal worden uitgekeerd deze week gok ik, ik ben dan zo iemand die zo open is als een boek en zeg gewoon van goh, wil je graag nog contact houden of hoe kijk je er tegen aan? Omdat we elkaar 20+ jaar links hebben laten liggen en dat is toch zonde. (Nou ja zij heeft mij links laten liggen maar hey diplomatiek zijn)
Geen enkele reactie meer, berichten worden niet eens gelezen, reageert wel op appjes van notaris dus aan haar telefoon ligt het niet.
Dan ben je geen zus meer van mij, als moeder overlijd of wat anders, ze krijgt niks te horen.
Oef wat een pittige situatie! Kan je keuze goed voorstellen.quote:
Nou ja het ligt vooral aan de houding van je broer richting je moeder, als in, zijn er redenen voor dat hij niet praat met jullie moeder?
Ik heb zelf zo’n situatie maar dan tussen zus en moeder.
Zus laat al ruim 20 jaar niks meer horen richting moeder of mijzelf, wij hebben beide nooit iets misdaan maar ze kiest al jaren puur voor haarzelf.
Vorig jaar vader overleden, politie had mij gebeld in plaats van “oudste”, weet niet waarom maar enfin.
Ik heb wel contact gezocht met zus, situatie uitlegt dat hij op dat moment dan, in het ziekenhuis ligt etc.
Tijdens afwikkeling erfenis, wat een behoorlijke rompslomp is, wel contact tussen zus en mijzelf.
Dat leek eindelijk normaal te gaan.
We zijn nu op het einde van het verhaal qua erfenis afwikkeling wat eraan zat te komen zo in september, restant zal worden uitgekeerd deze week gok ik, ik ben dan zo iemand die zo open is als een boek en zeg gewoon van goh, wil je graag nog contact houden of hoe kijk je er tegen aan? Omdat we elkaar 20+ jaar links hebben laten liggen en dat is toch zonde. (Nou ja zij heeft mij links laten liggen maar hey diplomatiek zijn)
Geen enkele reactie meer, berichten worden niet eens gelezen, reageert wel op appjes van notaris dus aan haar telefoon ligt het niet.
Dan ben je geen zus meer van mij, als moeder overlijd of wat anders, ze krijgt niks te horen.
Dat is echt heel erg heftig. Vervelend dat jullie zo botsen
Hier is de afwikkeling gemakkelijk geregeld; notaris regelt alles. Ieder de helft, heel simpel...
Begrijp je houding naar je zus heel goed... sterkte
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dank je welquote:
[..]
Wat mooi en respectvol (en assertief
Als jouw band met je broer nou goed en hecht was, zou ik aan het twijfelen komen. Maar dat is die niet (en dat ligt niet aan jou!) dus dan is de band met je moeder 1000x belangrijker. Die ging ik ook niet op het spel zetten voor een 'horkerige' broer.
"Maar je moet met hem verder" .... mwoa .... op dezelfde voet (of als hij jou iets kwalijk wil nemen nog afstandelijker), die band is al niet best dus zoveel heb je niet te verliezen.
GOEDE KEUZE!!!
Wachten op een bericht van de notaris gaat me dan weer te ver, maar zo sta je er zelf ook al in. Stuur hem t.z.t. een overlijdenskaart, of bel hem voor mij part even (zakelijk houden!). Dan is het zijn keuze of (en hoe) hij op de uitvaart wil komen. Of niet.
Merk wel dat ik er meer vrede mee heb. Hopelijk slaap ik nu ook wat beter (ben deze week al drie nachten wakker geweest). Je vat het heel goed samen. Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
En dát is het allerbelangrijkste!quote:
Merk wel dat ik er meer vrede mee heb.
Knuffel voor jou, je moet doen wat voor jou goed voelt.quote:
Dank jullie wel voor alle reacties, ik heb ze met zorg gelezen. Sorry voor de late reactie. Eerst wilde ik niet via de telefoon reageren (zo op de laptop is fijner) en ik heb even drie uurtjes geslapen
Ik ben het met jullie eens. De laatste wensen van mijn moeder vind ik belangrijker dan mijn broer. Het is haar proces en zij maakt daarin de keuzes. Broer en moeder hebben een heel moeilijke geschiedenis, die speelt vanaf zijn tiende (en hij is nu negenendertig). Die twee zijn elkaars bloedgroep niet.
Ik heb er altijd tussenin gestaan, en zo sluiten we het ook maar af.
Contact met mijn moeder is zoveel meer belangrijk dat mijn broer voor mij. Sorry, maar er is zoveel gebeurd dat ik daar nu zo over denk. Hoe dat uitpakt zie ik wel later...
Ik heb wel met haar besproken of ik het met hem moet bespreken, dat was een duidelijke NEE. Dus ik doe het niet
En het is uiteindelijk haar keus...
Even een dikke knuffel voor iedereen hier, ik waardeer het enorm!
Resistance is futile.
Stop met jezelf overal de schuld van te gevenquote:
Het allerlaatste wat ik wil is een conflict met mijn moeder. Dat wil ik absoluut niet. Ik ben nu de enige steun en toeverlaat die ze heeft en dat is heilig voor mij
Natuurlijk wil ik ook geen conflict met mijn broer. Alleen zoals ik zei; met hem heb ik amper contact en een hele geschiedenis
Echter bestaat er ook nog ethiek. En ik sta precies in het midden. Mijn moeders wensen zijn belangrijk. Echter de gevoelens van mijn broer ook
Ook zijn zulke dingen niet bespreekbaar met mijn broer. Als het een beetje naar wordt gaat zijn kop in het zand en komen er harde, domme grappen
Voorbeeld; ik wilde met hem bespreken dat ik geen uitvaartverzekering kan aanvragen. Zijn reactie was dat hij me liet opzetten. Terwijl ik hem serieus wilde uitleggen hoe hij dat in dat geval moet regelen
De laatste keer dat er contact tussen broer en moeder was, was toen ik een suïcidepoging deed. Ze willen niet vertellen wat er plaatsgevonden heeft, maar toen was het stuk tussen hen (mijn schuld dus).
Daarnaast ben ik vanaf heel klein dat ik letterlijk en figuurlijk tussen hen insta en de lieve vrede bewaard. Tot ik wat deed
Sowieso licht ik hem direct in na overlijden... notaris is te lomp
Dit rakelt ook gewoon veel trauma op... en veel conflict
Potverdorie Cots
Mensen zijn volwassen en maken eigen keuzes die eigen consequenties hebben
Niet alles is jouw schuld.
De keuze die je moeder je laat is niet heel fair
Al begrijp ik haar wel deels, maar jij bent degene die achterblijft en verder moet met die keus die zij maakt .. niet helemaal eerlijk dus
Geef aan wat je wilt bij je moeder
En geef je broer minimale informatie
Wat een kaksituatie!!!!
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
quote:Op zondag 10 november 2024 14:31 schreef greysbones het volgende:
[..]
Stop met jezelf overal de schuld van te geven
Potverdorie Cots
Mensen zijn volwassen en maken eigen keuzes die eigen consequenties hebben
Niet alles is jouw schuld.
De keuze die je moeder je laat is niet heel fair
Al begrijp ik haar wel deels, maar jij bent degene die achterblijft en verder moet met die keus die zij maakt .. niet helemaal eerlijk dus
Geef aan wat je wilt bij je moeder
En geef je broer minimale informatie
Wat een kaksituatie!!!!
je hebt gelijk... in alles in je bericht. Het is niet fair, maar wel begrijpelijk. Al van kinds af aan kunnen die twee niet samen functioneren. Ik weet niet precies was het is. De laatste keer dat we samen waren met z'n allen (zeker vijftien jaar geleden) liep ik letterlijk van de één naar de ander om ze kalm te praten "hij/zij bedoelt het niet zo" en uitleggen hoe ermee om te gaan, op zo'n manier dat ze niet door hadden dat ik de boel stuurde.
Het is geen verrassing dat ze hem niet op de hoogte wil hebben.
En die twee waren zo heftig dat mijn schoonzus huilend wegliep van schrik (en om eerlijk te zijn, ik ging erachteraan, begreep ik amper haar reactie. Onder het mom van zo werken gezinnen toch). Om even een indicatie te geven van de band. Of het gebrek eraan eerder
En dan zeggen ze beiden dat ik me niet zo druk moet maken
(niet alleen over hen, maar in het algemeen. Samen met mijn broer een cadeau voor de verjaardag van zijn vrouw kopen, kon niet 50% betalen, te duur. En dan krijg ik al een "relax ze is blij dat je mee doet" en dergelijke). En hetzelfde met kleine (en grote) dingen met mijn ma. Ik moet me altijd "niet zo druk maken", vraag me alleen af hoe Sorry voor het dagboekverhaal , kwam er ineens uit. Zal wel gefrustreerd zijn of zo
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik zou het eerlijk gezegd te gek voor woorden vinden als ik samen met mijn zusje een cadeau voor mijn man zou kopen en we de kosten dan 50/50 zouden delen, het zou niet eens in me op komen.
En dan te bedenken dat mijn zusje tijdelijk wel heel veel bij ons in huis is
Maar nee, je niet druk maken omdat je niet de helft van het cadeau voor je schoonzus kunt betalen terwijl je broer de rest betaalt lijkt me niet meer dan logisch, dat je überhaupt meebetaalt aan een cadeau wat je broer aan zijn vrouw geeft vind ik al vrij ehm... bijzonder.
En dan te bedenken dat mijn zusje tijdelijk wel heel veel bij ons in huis is
Maar nee, je niet druk maken omdat je niet de helft van het cadeau voor je schoonzus kunt betalen terwijl je broer de rest betaalt lijkt me niet meer dan logisch, dat je überhaupt meebetaalt aan een cadeau wat je broer aan zijn vrouw geeft vind ik al vrij ehm... bijzonder.
Oh dat vind ik helemaal prima, misschien ben ik raar meequote:
Ik zou het eerlijk gezegd te gek voor woorden vinden als ik samen met mijn zusje een cadeau voor mijn man zou kopen en we de kosten dan 50/50 zouden delen, het zou niet eens in me op komen.
En dan te bedenken dat mijn zusje tijdelijk wel heel veel bij ons in huis is
Maar nee, je niet druk maken omdat je niet de helft van het cadeau voor je schoonzus kunt betalen terwijl je broer de rest betaalt lijkt me niet meer dan logisch, dat je überhaupt meebetaalt aan een cadeau wat je broer aan zijn vrouw geeft vind ik al vrij ehm... bijzonder.
maar het was een serie e-books die ze wilde hebben, dus een paar delen van mij en de rest van mijn broer
maar misschien is dat ook raar?
(sowieso is mijn familie raar met cadeaus hoor...).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Niks mis met een dagboekverhaalquote:
[..]
Al van kinds af aan kunnen die twee niet samen functioneren. Ik weet niet precies was het is. De laatste keer dat we samen waren met z'n allen (zeker vijftien jaar geleden) liep ik letterlijk van de één naar de ander om ze kalm te praten "hij/zij bedoelt het niet zo" en uitleggen hoe ermee om te gaan, op zo'n manier dat ze niet door hadden dat ik de boel stuurde.
Het is geen verrassing dat ze hem niet op de hoogte wil hebben.
En die twee waren zo heftig dat mijn schoonzus huilend wegliep van schrik (en om eerlijk te zijn, ik ging erachteraan, begreep ik amper haar reactie. Onder het mom van zo werken gezinnen toch). Om even een indicatie te geven van de band. Of het gebrek eraan eerder
En dan zeggen ze beiden dat ik me niet zo druk moet maken
Sorry voor het dagboekverhaal , kwam er ineens uit. Zal wel gefrustreerd zijn of zo
Soms zijn dingen zoals ze zijn
Dat jij altijd als bemiddelaar hebt opgetreden kan niet anders dan slopend zijn geweest. Jezelf waarschijnlijk vaak op de derde plek gezet.
Ik hoop vooral dat je op 1 of andere manier de weg vindt om de laatste tijd met je moeder op een manier kunt vullen die prettig is voor je.
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Dank je welquote:
[..]
Niks mis met een dagboekverhaal
Soms zijn dingen zoals ze zijn
Dat jij altijd als bemiddelaar hebt opgetreden kan niet anders dan slopend zijn geweest. Jezelf waarschijnlijk vaak op de derde plek gezet.
Ik hoop vooral dat je op 1 of andere manier de weg vindt om de laatste tijd met je moeder op een manier kunt vullen die prettig is voor je.
Het is fijn tussen mijn moeder en mijzelf
Er altijd tussenstaan sloopte mij
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is wel een periode van moeilijke keuzes en gesprekken
Euthanasie; als dat gebeurt --> wil ik erbij zijn (ja)
Notaris regelt gelukkig alles.
Bij de crematie aanwezig zijn --> mijn moeder wil zonder poespas zonder iemand erbij gecremeerd worden --> wel of niet gaan en kan ik mijn beste vriendin meenemen --> wil het niet alleen doen. Alleen haar wensen, echter denk ik dat ik erbij wil zijn voor een laatste groet
Gedonder rondom broer
Als het geen euthanasie is dan ben ik degene die haar vindt --> ik haat het woord trauma, echter denk ik daar wel last van te krijgen --> olifantenhuid kweken of even weer wat emdr
En dan die vriendin die zo ziek is waar ik niks voor kan doen
Wat ook heel heftig is
Als ik zo een globale samenvatting maak begrijp ik de doorwaakte nachten wel
En op hetzelfde moment is er niks aan de hand... iedereen leeft nog... dus nait soezen moar broezen
Euthanasie; als dat gebeurt --> wil ik erbij zijn (ja)
Notaris regelt gelukkig alles.
Bij de crematie aanwezig zijn --> mijn moeder wil zonder poespas zonder iemand erbij gecremeerd worden --> wel of niet gaan en kan ik mijn beste vriendin meenemen --> wil het niet alleen doen. Alleen haar wensen, echter denk ik dat ik erbij wil zijn voor een laatste groet
Gedonder rondom broer
Als het geen euthanasie is dan ben ik degene die haar vindt --> ik haat het woord trauma, echter denk ik daar wel last van te krijgen --> olifantenhuid kweken of even weer wat emdr
En dan die vriendin die zo ziek is waar ik niks voor kan doen
Wat ook heel heftig is
Als ik zo een globale samenvatting maak begrijp ik de doorwaakte nachten wel
En op hetzelfde moment is er niks aan de hand... iedereen leeft nog... dus nait soezen moar broezen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Als ze ruzie hebben of er zit zeer. Niet vertellen. Ik heb vaak meegemaakt dat boze kinderen nog even vlak voor het sterven hun ouder kwamen uitschelden omdat iemand in de familie het gezegd had, en het kind toch nog even zijn zeggetje wou doen. Maar je kan je broer beter inschatten dan ik, of dit gevaar aanwezig is.
Russell-supporter (LET'S GO GEORGE!)
quote:
Als ze ruzie hebben of er zit zeer. Niet vertellen. Ik heb vaak meegemaakt dat boze kinderen nog even vlak voor het sterven hun ouder kwamen uitschelden omdat iemand in de familie het gezegd had, en het kind toch nog even zijn zeggetje wou doen. Maar je kan je broer beter inschatten dan ik, of dit gevaar aanwezig is.
En dat is idd de reden. Het gaat enkel conflict en problemen geven....
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
|
|
