Rik laat zijn piemel zien bij de golfbaan, het busstation, de parkeerp

quote:

Rik laat zijn piemel zien bij de golfbaan, het busstation, de parkeerplaats en het recreatiestrandje



Een 42-jarige man verschijnt keer op keer met ontbloot onderlijf voor de neus van nietsvermoedende vrouwen. Die schrikken zich rot en doen aangifte. In de rechtbank vertelt de man waarom hij dat deed.

Rik* is gekleed in een blauwe trui met oranje sportschoenen. Zijn handen liggen rustig in elkaar gevouwen op het tafeltje voor hem. Hij kijkt aandachtig naar de officier van justitie. Achter het glas zitten meerdere familieleden om Rik te steunen.

“Meneer wordt verweten dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan schennis van de eerbaarheid. Dit door zich met ontbloot geslachtsdeel op een parkeerplaats langs de snelweg te bevinden. Dit doet hij ook bij een busstation, ook maakt hij zich schuldig aan masturberen”, zegt de officier.

Dan zijn er nog de golfbaan en de recreatieplas waar Rik zichzelf openlijk bevredigt. “Heb ik het nou zo begrepen dat u van alle feiten zegt: dat heb ik gedaan?”, vraagt de rechter. Rik knikt en is even stil. “Ja, dat heb ik allemaal gedaan.”

“Op 15 juni is een mevrouw op leeftijd, een jaar of 70, met twee andere dames aan het golfen”, zegt de rechter. “Dan ziet ze een man staan. Die staat zich af te trekken en kijkt ook echt die mensen aan. Hij heeft zijn broek open, die hangt half op zijn heupen.”

De golfende dames proberen er heel dapper geen aandacht aan te besteden en spelen gewoon door. "De vrouw zegt tegen haar vriendinnen: ik denk dat hij nu wel weg is. Maar dat is niet zo. U bent de hele baan met haar meegelopen. Op een afstand van 20 meter stond u te masturberen, kijkend naar die dames.”

De golfspeelsters krijgen later van de politie foto’s te zien en herkennen Rik. “Als de politie een maand later bij u aanbelt, dan zegt u: nee, dat ben ik niet geweest.”

'Oh my God!'
De rechter schetst nog een situatie. “Op een parkeerplaats langs de snelweg staat een vrouw met een lekke band. Dan komt er een bestelbusje recht voor haar staan. Hij blokkeert haar, zodat ze niet weg kan rijden. Er stapt een man uit om te plassen. Dat duurt erg lang en u blijft voor haar staan. Dan ziet ze dat u aan het masturberen bent. De vrouw heeft u gefotografeerd en zo seint ze de politie in.”

Op een strandje valt Rik twee vrouwen lastig die de hond uitlaten. Bij een busstation zit een vrouw eenzaam te wachten. “Uw geslachtsdeel is zichtbaar”, zegt de rechter. “De vrouw maakt een filmpje. 'Oh my God!', roept ze uit in de video.

Geen van de vrouwen is deze ochtend aanwezig in de rechtbank in Dordrecht. Rik bekent niet meteen bij de politie, maar later pas. “Ik was bang voor de gevolgen”, zegt hij.

“Heeft u al eens gesprekken gevoerd met iemand over hoe dit allemaal zou kunnen komen?”, vraagt de rechter. Rik heeft al maanden op eigen initiatief en eigen kosten therapie. "Ik heb ADD (een vorm van ADHD, red.). Daar heb ik nooit goed aandacht aan besteed. Daar heeft dit ook mee te maken. Dat gaan we nu aanpakken.”

“Op momenten waarop u stress heeft, of u onmachtig voelt, dan gaat u op zoek naar spanning", zegt de rechter over het rapport dat is gemaakt. "Het gaat niet zozeer om opwinding, maar meer om spanning van al dan niet gepakt worden. Dit zou zijn om uw stress te dempen.” Rik voegt toe: “En het gaat om ontlading. Dat klopt.”

Geldzorgen zouden hier een rol spelen. “U bent opgelicht bij een date. Een poging om een relatie te beginnen mislukte”, zegt de rechter. “Uw werk vond u ook niet spannend, daar haalde u ook geen prikkel uit. Via het kijken naar porno kwam u op het idee van masturberen in het openbaar.”

“U raakt niemand aan, maar dat neemt niet weg dat vrouwen zich echt niet prettig voelen als u daar staat op een verlaten busstation, zich aftrekt en hen indringend blijft aankijken”, zegt de rechter. “Hoe vindt u dat zelf nou?” Rik sluit zijn ogen voor hij antwoord geeft. “Dat heb ik op dat moment niet door.”

Dochter
De arrestatie van Rik is niet zonder gevolgen. “Mijn dochter zie ik niet meer. De moeder houdt het tegen. Ze is niet bang dat ik mijn dochter iets aan doe, maar wel dat ze iets meekrijgt van wat er is gebeurd.”

Ondanks de opmerkelijke beschuldiging verloopt de zitting kalm en niet in een rare sfeer. Rik is open, neemt verantwoordelijkheid en maakt het allemaal niet mooier dan het is. Dat wordt doorgaans gewaardeerd door rechter en officieren. “Straf is op z’n plek, maar hulp ook”, zegt de officier van justitie.

Rik slikt lustremmers en overweegt medicatie voor de ADD, al wil hij dat liever niet. “Als het helpt om niet in de problemen te komen of problemen te veroorzaken dan doe ik het”, zegt hij.

De rechter vraagt naar de optie van verplichte behandeling als straf. “Dat vind ik prima als extra stok achter de deur. Dat scheelt ook in de kosten. Dat wil ik heel graag", zegt Rik.

“De dames schrikken zich een hoedje en doen aangifte”, begint de officier zijn eis. “U heeft dat buiten gedaan, maar u had het binnenskamers moeten houden. Ik zie dat u het niet wil doen, maar u doet het wel.” Rik heeft zijn handen nog altijd in elkaar. Hij kijkt geslagen.

“Meneer wil geholpen worden en dat vind ik mooi om te zien.” De officier eist tachtig uur taakstraf, waarvan de helft voorwaardelijk. Ook zou Rik aan een lijst met voorwaarden moeten voldoen zoals verplichte begeleiding, therapie en een meldplicht bij de reclassering.

Dan is de advocaat van Rik aan de beurt. “De vrouwen zijn behoorlijk geschrokken van dat gedrag en dat is goed voor te stellen”, zegt ze. “Cliënt vindt dat heel erg. Dat ze zich door hem onveilig voelen. Hij zegt: ik stond er op dat moment helemaal niet bij stil.”

“Cliënt is al behoorlijk gestraft. Dan bedoel ik dat hij zijn dochter niet mag zien. Dat is nu al vier maanden. Dat doet veel pijn.” Ze vindt alleen een voorwaardelijke taakstraf en een vorm van behandeling een prima straf in deze situatie.

Het laatste woord is aan Rik. Hij zit kaarsrecht overeind als hij het woord neemt. “Ik heb heel veel spijt van wat ik gedaan heb. Het spijt me dat ik pijn en angst heb veroorzaakt. Met behandeling wil ik dit in de toekomst nooit meer doen.”

https://www.rijnmond.nl/n(...)et-recreatiestrandje