[spoiler: let op, wordt een wat langer verhaal dit
]
Ok, nou met Floef gaat het eigenlijk vrij goed. We zien haar niet meer kwijlen momenteel, ze heeft gewoon normale eetlust en haar stoelgang etc is ook gewoon normaal. Ze smakt wel nu en dan nog wat met haar bekkie. Even vinger aan de pols houden komende dagen maar het ziet er iig positief uit nog steeds.
We hebben dit gister ook telefonisch aan de vet allemaal doorgegeven en die zei ook dat het dan zeer waarschijnlijk gewoon een virus infectie was of mogelijke stressreactie die nu o.a. door haar eigen immuunsysteem i.c.m. het antibiotica prikje wordt opgelost. Wel zei ze dat als het terug kwam binnen korte tijd dat we contact moesten opnemen.
Waarom zei ik hier trouwens ook ' mogelijke stressreactie' ... ? Hmmm....
Ohja, ik had nog nieuws he?!
Alright, nou geloof het of niet, maar onze Spaanse casa hier is sinds 2 weken geleden uitgebreid met een nieuwe bewoner!
Meet:
Kapitein Koek!Of, gewoon Koek of Koekie, zoals we het afgekort nu noemen.
Huh! Waarom opeens een kitten in huis zullen jullie misschien denken? Nou het was absoluut niet zo snel al gepland, geloof me
Hoe het gegaan is: Mijn vrouw en ik waren niet afgelopen weekend maar het weekend daarvoor op bezoek bij een kennis hier en we waren aan het vertellen o.a. ook over hoe we hier bezig waren met de straatkatten. En toen zei die kennis van 'Nou, een vriendin van mij helpt ook regelmatig straatkatten en zij heeft sinds deze week een kitten in huis die letterlijk alleen is gevonden op straat, waarschijnlijk door iemand gedumpt... Maar zij kan er niet voor blijven zorgen want ze heeft zelf al 3 katten in huis en ze wil er geen meer bij want klein appartementje bla bla..."
Nu hadden mijn vrouw en ik in het afgelopen half jaar wel al eens de convo gehad van; zou het niet leuk zijn om ooit een kitten erbij te nemen zodat Floef ook niet altijd alleen is als wij de deur uitgaan etc? Dus we stonden wel al soort van open voor het idee. Anyway, die kennis van ons gaf ons het nummer van die dame, dus ik heb gewoon ff gebeld en gevraagd wat de situatie is. Afijn, hele aardige Britse dame, legde me alles uit etc en ze woonde letterlijk 10 minuten bij ons vandaan, dus we zijn diezelfde middag nog daarheen gereden om Koek te gaan ontmoeten.
Koek werd geschat op 3 maanden door die mevrouw en was uiteraard nog niet gevaccineerd want ja, als iemand een kitten op straat dumpt, kan je er vanuit gaan dat ie er verder niks voor gedaan heeft (wat zijn sommige mensen toch KUT > maar dat terzijde).
Overigens de reden dat zij er bijna 100% vanuit ging dat ie gedumpt was door iemand, was omdat ie al vrij gesocialiseerd overkwam. Hij liep letterlijk luid miauwend en bang over straat en totaal gedesoriënteerd om zich heen te kijken, vertelde ze. Zij zei ook van, als een kitten feral is (in het wild geboren) en dus nooit in de buurt van mensen heeft gewoond vertoont ie dit gedrag niet, dan zit ie ergens stilletjes in de bosjes overdag verstopt en hoor en zie je hem niet.
Goed, we hebben denk ik een uurtje bij die mevrouw gehangen, beetje met Koek gespeeld, hem meerdere keren opgepakt, vastgehouden etc. Beessie was natuurlijk mega druk en nog steeds wel wat schichtig, maar we hadden wel beide zoiets van, wat een dropje. Dus lang verhaal, dat niet echt meer kort is
> We hakten de knoop door en zeiden dat we Koek wel wilden adopteren!
Omdat ie nog niet gevaccineerd was had die mevrouw hem bij haar ook in een aparte kamer gehouden en ze zei tegen ons ook dat we asap met hem naar de vet moesten om hem te registreren en het vaccinatieproces in gang te zetten.
Dit was allemaal op zaterdag 2 weken geleden. We zijn toen direct met hem naar de dichtstbijzijnde vet gegaan, want onze eigen had geen plek meer die dag.
Dus, diezelfde dag heeft Koek zijn eerste prikje en ontworming gehad. Hij moet twee weken later terug voor de booster (2e prikje), dat gaat dus as zaterdag gebeuren. Daarna moeten er weer minimaal twee weken tussen zitten en dan krijgt ie zijn laatste cocktail, onder andere tegen kattenaids en rabies. En uiteraard, als hij rond de 6 maanden is, mogen zijn balletjes eraf, want het is dus een mannetje
Bueno, weer even terug naar Floefel. Omdat een nieuwe kat/kitten introduceren natuurlijk altijd een spannend en langzaam proces is wat je niet moet overhaasten, hadden we ons hierover ook al ingelezen en besloten om Koek en Floef sowieso de eerste dagen volledig gescheiden te houden. Koek zat dus achter een dichte deur maar ja, Falafel (Floef is trouwens verbastering van haar naam Falafel
) rook en hoorde hem en zat vrijwel vanaf het eerste moment met grote ogen en zelfs dikke staart voor de deur. Dit hebben we een dag of vier zo volgehouden en op de 5e dag (vorige week donderdag) hebben we de eerste keer de deur open gedaan en hebben ze elkaar gezien. Nog steeds op een afstandje. Ik zat zeg maar als menselijke barrière tussen hun in, in de deuropening
Afijn, Koek was vooral een en al nieuwsgierigheid en speelsheid en Falafel had direct een mega dikke staart en blazen en grommen en alles
Goed, deze reactie was te verwachten, dus no worries. Dit hebben we zo herhaald tot aan afgelopen zaterdag, dus elke dag elkaar een poosje zien en snuffelen op afstand zeg maar..... maar toen opeens in de avond merkten we dat Floef aan het kwijlen was en rare smak/slik geluidjes met haar bekkie aan het maken was.
Vanaf dat moment Koek weer zoveel mogelijk bij Floef uit de buurt gehouden.
(FYI: Falafel is volledig gevaccineerd, ook tegen FelV en kattenaids en daarnaast ook gesteriliseerd, dus nee zwanger kan ze nooit meer worden haha)
En ja uiteraard toen we met Floef bij de vet aankwamen hebben we uitgebreid de situatie uitgelegd, ook over Koek dat die sinds een ruime week in ons huis was en wel zijn 1e prikje al heeft gehad en ontworming, maar verder nog niets.
Dus onze vet is/was van alles op de hoogte. Die zei toen ook al dat stress en mogelijk ook iets van een asymptomatische besmetting van Koek (want Koek vertoont tot nu toe geen enkele symptomen als niezen/kwijlen of wat dan ook) op de een of andere manier toch op Floef kan zijn overgeslagen, ondanks dat ze gevaccineerd is. Maar dat dit niet heel zorgelijk hoeft te zijn zolang Floef nog steeds normaal at etc. Vergelijk het met een keelontsteking bij de mens, zei de vet ook. Soms heb je gewoon een vorm van een virus te pakken en heeft dat even tijd nodig om uit je systeem te gaan.
Goed, sinds afgelopen weekend hebben we Koek toch ook wat meer door het huis laten lopen waar Floef bij was. Ze moeten toch aan elkaar wennen, dus deze fase moeten we hoe dan ook een keer door... Maar het valt ons relatief mee tot nu toe. De eerste twee dagen was Floef nogal van "Blijf gvd uit mijn buurt!" als Koek te dichtbij kwam. Meteen hard blazen, oren plat en grommen. Koek had dan ook wel meteen zoiets van, wow... jij bent eng! En deinsde dan meteen terug en ging wat anders doen.
Maar eigenlijk sinds het bezoek aan de vet, nadat Floef haar antibiotica prikje en pijnstiller had gehad, merkten we direct al dat ze ook iets relaxter op Koek begon te reageren. Minder grommen en blazen en meer gewoon beetje naar hem kijken op een afstandje zonder al te veel reactie. En eergisteren zagen we zelfs dat Floef een paar keer echt aan Koek snuffelde zonder grommen en blazen, dus dat was echt al een mooie doorbraak. Ze zijn sinds gister ook eigenlijk de hele dag beiden (s'nachts scheiden we ze wel nog) zonder restricties in het huis geweest met alle deuren open.
Al met al gaat het nog wel even duren voordat ze echt helemaal oke is met de situatie, maar als ik nu in een kleine week zie hoe het is gegaan van volle bak blazen en grommen als ie ook maar in de buurt kwam, naar nu gewoon in de woonkamer samen zitten/rondlopen met bijna geen geblaas/gegrom, dan ben ik daar wel heel optimistisch over.
En dan Koek zelf? Ja, het is echt een kitten! Mijn hemel wat kan zo'n beestje een energie hebben hahaha! Spelen met een simpel iets als een schoenveter touwtje werkt nog het beste met hem. Dat kan ik zo een kwartier met hem doen en hij blijft er maar achteraan rennen en springen en halve salto's maken als ie het te pakken heeft haha, het is allemaal heel schattig. Tevens is het ook kei vermoeiend want ja, hij vraagt natuurlijk enorm veel aandacht en hij zit ook vol in de "bondings-fase" dus je moet ook echt veel met hem bezig zijn, aaien en op schoot pakken etc om hem zo sociaal mogelijk te krijgen voor later. Hij is al een aantal keer inmiddels na een speelsessie als ik hem op schoot pakte direct op mijn schoot in slaap gevallen, zo aandoenlijk.
Tegelijkertijd (hebben we ook gelezen) moet je je volwassen kat absoluut niet negeren want die heeft het al moeilijk zat met de nieuwkomer en als ie dan ook nog het gevoel krijgt dat ie nu soort van vervangen is, dan raakt ie al helemaal in een depressie. Dus we aaien Floef ook zoveel mogelijk, gaan actief even bij haar zitten als ze zich afzondert in de slaapkamer (wat ze nu wel meer doet omdat Koek vaak enorm hyperactief is en ze dat denk ik niet trekt haha, kan ik haar ook niet kwalijk nemen
).Maar gelukkig als we Floef een poosje aaien gaat ze ook gewoon weer spinnen en draait ze zich soms op haar rug, al genietend van het gekriebel. Zo verdelen we echt zoveel mogelijk onze aandacht over beide klojo's
Goed, lang verhaal dit. Hoop dat jullie het boeiend genoeg vonden om allemaal te lezen haha. Ik wilde Koek al eerder introduceren maar toen kwam het gezondheid-issue van Floef tussendoor en was ik daar uiteraard bezorgd over...
Ter afsluiting nog een paar foto's van de kleine klojo die hopelijk een lange en fijne toekomst bij ons gaat krijgen:
Welcome to the family Kapitein Koek!
De eerste dagen, afgezonderd in de werkkamer, samen charmant op de grond liggend na een speel-sessie
De overgang naar de woonkamer
En uiteindelijk ook daar in slaap vallend op schoot na meerdere zoomie-aanvallen