R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Heb je kinderen?quote:Op vrijdag 30 augustus 2024 18:27 schreef Kip_Frites_Appelmoes het volgende:
[..]
Zolang die kinderen nog klein zijn, willen ze allemaal kip met frites en appelmoes en kun je het wat betreft hun lievelingseten niet echt fout doen.
Aan je stelling te zien niet
Een losse opmerking
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
Ik heb geen kinderen. En ik weet niet of ik dat moet betreuren of dat ik daar blij mee moet zijn.quote:Op vrijdag 30 augustus 2024 18:29 schreef greysbones het volgende:
Heb je kinderen?
Aan je stelling te zien niet
Wel een relatie?quote:
[..]
Ik heb geen kinderen. En ik weet niet of ik dat moet betreuren of dat ik daar blij mee moet zijn.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik denk dat die kinderen er blij mee zijnquote:
[..]
Ik heb geen kinderen. En ik weet niet of ik dat moet betreuren of dat ik daar blij mee moet zijn.
Een losse opmerking
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
In jouw verhaal is het hooguit een lastig verhaal dat ook de nieuwe vriendin kennelijk nooit geweten heeft van de andere situatie, en je dus altijd met die leugen bent blijven leven; je na die drie jaar beide relaties vaarwel hebt kunnen zeggen.quote:Op vrijdag 30 augustus 2024 17:55 schreef fokexpert het volgende:
Ik heb iets vergelijkbaars gehad. Geen kinderen dat wel. Maar getrouwd 12 jaar en heb 3 jaar andere vriendin ernaast gehad. Sliep om en om. Daarna gescheiden. Ze hebben het nooit van elkaar geweten.
Iig lijkt het me eerder een groter probleem als je na de scheiding bij die nieuwe bent gebleven maar haar bent blijven beliegen en dat verleden altijd als een 'geheim' moet bewaren...
Lijkt me sowieso vooral een erg domme situatie, veel moeite doen om uiteindelijk met lege handen te staan.
Volgens mij werkt dat alleen onder de premisse dat je relatie met beide partners heel weinig diepgang heeft, het hooguit een beetje 'slapen bij' is.. Het bestaande huwelijk vermoedelijk al praktisch als een nachtkaars uitgegaan is, en de relatie met de nieuwe ook een tijdelijke fling is, zonder enige toekomst, waarvan een duur van drie jaar al best lang is.
Het verschil met TS is juist dat hij wel wil suggereren dat hij beide relaties ontzettend fijn vind en beide wil behouden, en de schijn wekt dat alles daarin goed zou lopen (of iig helemaal niks vermeld over waar het moeilijk blijkt te zijn, behalve dan dat hij veel moeite zou doen, maar met de suggestie dat hij dat ook qua uitvoeren altijd perfect aflevert).
Verhaalstechnisch is dat als een soort van 'Marvel' verhaal van een Held met Superkrachten: "Vreemdgaan-Man",
tenzij je er een humoristische komisch verhaal van wil maken, is het om wat realistisch te zijn juist belangrijk om het verhaal wel op de beperkingen die gewone mensen juist wel ervaren.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Die heeft hij niet , dat scheeltquote:
[..]
Ik denk dat die kinderen er blij mee zijn
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Op 
Dit is hoe mensen op Reddit schrijven, en het is ook gewoon bij uitstek een absurdistisch (lees: Amerikaans en/of nep) verhaal zoals ik gewend ben van dat forum.quote:Ik (M44) lees al een tijdje mee op dit forum
Ik zal uitleggen hoe het begon. Ik had al een vrouw, laten we haar Marieke noemen.
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
Maar als je nou liegt dat bijna iedere week paar nachten in een hotel zit ergens, hoe doe je dat met kleding dan. Die moet toch vies worden en gewassen door de vrouw?
.
2024 callingquote:
Maar als je nou liegt dat bijna iedere week paar nachten in een hotel zit ergens, hoe doe je dat met kleding dan. Die moet toch vies worden en gewassen door de vrouw?
Sinds wanneer kan een man niet zijn eigen was doen
Een losse opmerking
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
Omdat wel of niet kinderen en daar blij om moet zijn of niet iets is waar een partner heel anders in kan staan. Daarom.quote:
[..]
Nee, ook geen relatie.
Waarom wil je dat zo graag weten?
Breitling - Instruments for Professionals
Hij heeft een boel dezelfde kledingstukken aangeschaft.quote:
Maar als je nou liegt dat bijna iedere week paar nachten in een hotel zit ergens, hoe doe je dat met kleding dan. Die moet toch vies worden en gewassen door de vrouw?
Ik ben helemaal niet polygaam mensen. Ik heb nooit twee vrouwen gewild. Ik ben ook alleen met Marieke getrouwd. Je kunt in NL toch ook helemaal niet met twee personen trouwen?! Wat een onzin lees ik hier allemaal over polygamie en meerdere huwelijken.
Anne vraagt me wel soms of ik niet meer wil, samenwonen of eventueel trouwen, maar ik heb haar altijd gezegd dat ik A graag mijn eigen ruimte heb en B niet per se hoef te trouwen. Dat het voor mij niks toevoegt. En dat is ook helemaal geen leugen, want met Marieke wilde ik ook niet per se trouwen. Dat was eigenlijk meer omdat zij dat zo graag wilde en toen ik mijn eerste kind kreeg dacht ik ook dat het er een beetje bij hoorde.
Dit is me op een bepaalde manier echt overkomen. Natuurlijk, ik weet dat dat excuses zijn. Ik wilde er eigenlijk nooit een hele affaire van maken met Anne. Na de geboorte van mijn laatste kind met Marieke had Marieke een jaar lang totaal geen zin in seks. Echt 0,0. In het jaar daarna hebben we het misschien 2 keer gedaan, maar met tegenzin van haar uit, alleen om mij te pleasen. Ik was seksueel gefrustreerd. Ik ging steeds meer fantaseren over een avontuurtje. Porno kijken. Eens stiekem rondkijken op datingapps. Erover praten met Marieke hielp niet zo. Ze zat in een soort van depressie. In therapie wilde ze niet. Ze was al te veel in therapie geweest, zei ze. Ze heeft een achtergrond van lichte psychische problemen, wat ook een van de redenen is dat ze niet werkt en graag thuis is. Haar liefde voor de kinderen heeft haar wel over die problemen heen geholpen, maar na de derde ging het toch weer mis denk ik.
De liefde voor Marieke bleef wel, maar ik twijfelde wel of we zo nog verder konden. Er was echt veel stress in huis, het was druk met de kinderen, ik probeerde veel weg te gaan en buitenshuis te blijven. Soms zei ik toen al dat ik op zakenreis moest en dan ging ik gewoon een weekend ergens alleen heen om tot rust te komen.
Uiteindelijk kwam ik Anne tegen. Eerst was het vooral onschuldig flirten en een beetje om de hete brei heen draaien. Uiteindelijk werd ik thuis weer een keer seksueel afgewezen door Marieke en heb ik besloten om met Anne naar bed te gaan. 's Avonds heb ik bij haar aangebeld en hebben we 3 uur geneukt, daarna ben ik terug naar Marieke gegaan en ik voelde eigenlijk totaal geen spijt. Ik vond dat ik het verdiend had. Ik wilde eigenlijk alleen maar even "mijn ding doen" bij Anne. Vooral van die frustratie afkomen en me weer eens man voelen. En of ik me weer man voelde. Maar ik merkte dat ze me eigenlijk op seksueel vlak iets kon geven wat ik nog nooit bij een vrouw ervaren had. Dat ik teruggetrokken werd naar Anne toe. Ik ging steeds vaker bij haar langs en voor ik het wist werden we allebei verliefd en hadden we echt een relatie. En daarna werd ze al vrij snel zwanger. We gebruikten geen condoom ... ja ik weet het dom, maar ik was zo geil, en ik had al jaren geen condooms meer gebruikt.
Dat ik een vrouw en kinderen had heb ik gewoon niet gezegd. Ook omdat ik dan wist dat er een goede kans zou zijn dat Anne me niet meer zou willen. Dat ze geen avontuurtje met me zou willen. Of dat ze iets tegen mijn vrouw zou zeggen. Het leek me beter als ze er niets van wist als ik alleen maar één keer met haar naar bed zou gaan. Het leek me ook niet zo relevant voor een one night stand, zoals het eigenlijk bedoeld was. En later durfde ik het natuurlijk niet meer te zeggen. Ze heeft er ook nooit naar gevraagd. Ergens dacht ik dat ze het wel wist maar ja, ik denk het toch van niet.
Anne is iemand die mijn grenzen heel erg respecteert. Ze weet van mijn autisme en heeft wel meer mensen die ergens op het spectrum zitten in de familie, dus ze weet dat ze soms niet veel van me kan verwachten en dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dus ze respecteert ook dat ik alleen wil blijven wonen en gewoon zo vaak mogelijk bij haar en de kinderen ben.
Naast dat ik bang ben om allebei te verliezen ben ik ook bang voor de psychische gevolgen, vooral voor Marieke. Psychisch zit ze nu beter in haar vel, maar ik weet dat dat ook zomaar kan veranderen. Haar gezin is haar zekerheid. Ik weet echt niet wat ze doet als ze er achterkomt. Of ze psychisch nog wel in staat zal zijn om voor de kinderen te zorgen of dat ze helemaal instort. Soms twijfel ik of het niet egoïstischer is om het wél te vertellen, want dan maak ik beide vrouwen kapot en misschien mijn kinderen ook. Maar ik trek dit inmiddels zelf ook niet meer.
Anne vraagt me wel soms of ik niet meer wil, samenwonen of eventueel trouwen, maar ik heb haar altijd gezegd dat ik A graag mijn eigen ruimte heb en B niet per se hoef te trouwen. Dat het voor mij niks toevoegt. En dat is ook helemaal geen leugen, want met Marieke wilde ik ook niet per se trouwen. Dat was eigenlijk meer omdat zij dat zo graag wilde en toen ik mijn eerste kind kreeg dacht ik ook dat het er een beetje bij hoorde.
Dit is me op een bepaalde manier echt overkomen. Natuurlijk, ik weet dat dat excuses zijn. Ik wilde er eigenlijk nooit een hele affaire van maken met Anne. Na de geboorte van mijn laatste kind met Marieke had Marieke een jaar lang totaal geen zin in seks. Echt 0,0. In het jaar daarna hebben we het misschien 2 keer gedaan, maar met tegenzin van haar uit, alleen om mij te pleasen. Ik was seksueel gefrustreerd. Ik ging steeds meer fantaseren over een avontuurtje. Porno kijken. Eens stiekem rondkijken op datingapps. Erover praten met Marieke hielp niet zo. Ze zat in een soort van depressie. In therapie wilde ze niet. Ze was al te veel in therapie geweest, zei ze. Ze heeft een achtergrond van lichte psychische problemen, wat ook een van de redenen is dat ze niet werkt en graag thuis is. Haar liefde voor de kinderen heeft haar wel over die problemen heen geholpen, maar na de derde ging het toch weer mis denk ik.
De liefde voor Marieke bleef wel, maar ik twijfelde wel of we zo nog verder konden. Er was echt veel stress in huis, het was druk met de kinderen, ik probeerde veel weg te gaan en buitenshuis te blijven. Soms zei ik toen al dat ik op zakenreis moest en dan ging ik gewoon een weekend ergens alleen heen om tot rust te komen.
Uiteindelijk kwam ik Anne tegen. Eerst was het vooral onschuldig flirten en een beetje om de hete brei heen draaien. Uiteindelijk werd ik thuis weer een keer seksueel afgewezen door Marieke en heb ik besloten om met Anne naar bed te gaan. 's Avonds heb ik bij haar aangebeld en hebben we 3 uur geneukt, daarna ben ik terug naar Marieke gegaan en ik voelde eigenlijk totaal geen spijt. Ik vond dat ik het verdiend had. Ik wilde eigenlijk alleen maar even "mijn ding doen" bij Anne. Vooral van die frustratie afkomen en me weer eens man voelen. En of ik me weer man voelde. Maar ik merkte dat ze me eigenlijk op seksueel vlak iets kon geven wat ik nog nooit bij een vrouw ervaren had. Dat ik teruggetrokken werd naar Anne toe. Ik ging steeds vaker bij haar langs en voor ik het wist werden we allebei verliefd en hadden we echt een relatie. En daarna werd ze al vrij snel zwanger. We gebruikten geen condoom ... ja ik weet het dom, maar ik was zo geil, en ik had al jaren geen condooms meer gebruikt.
Dat ik een vrouw en kinderen had heb ik gewoon niet gezegd. Ook omdat ik dan wist dat er een goede kans zou zijn dat Anne me niet meer zou willen. Dat ze geen avontuurtje met me zou willen. Of dat ze iets tegen mijn vrouw zou zeggen. Het leek me beter als ze er niets van wist als ik alleen maar één keer met haar naar bed zou gaan. Het leek me ook niet zo relevant voor een one night stand, zoals het eigenlijk bedoeld was. En later durfde ik het natuurlijk niet meer te zeggen. Ze heeft er ook nooit naar gevraagd. Ergens dacht ik dat ze het wel wist maar ja, ik denk het toch van niet.
Anne is iemand die mijn grenzen heel erg respecteert. Ze weet van mijn autisme en heeft wel meer mensen die ergens op het spectrum zitten in de familie, dus ze weet dat ze soms niet veel van me kan verwachten en dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dus ze respecteert ook dat ik alleen wil blijven wonen en gewoon zo vaak mogelijk bij haar en de kinderen ben.
Naast dat ik bang ben om allebei te verliezen ben ik ook bang voor de psychische gevolgen, vooral voor Marieke. Psychisch zit ze nu beter in haar vel, maar ik weet dat dat ook zomaar kan veranderen. Haar gezin is haar zekerheid. Ik weet echt niet wat ze doet als ze er achterkomt. Of ze psychisch nog wel in staat zal zijn om voor de kinderen te zorgen of dat ze helemaal instort. Soms twijfel ik of het niet egoïstischer is om het wél te vertellen, want dan maak ik beide vrouwen kapot en misschien mijn kinderen ook. Maar ik trek dit inmiddels zelf ook niet meer.
Oh ja, iemand vroeg naar de kerstdagen. Dat soort dagen (ook verjaardagen en andere feestdagen zoals Koningsdag ofzo) zijn natuurlijk wel lastig. Nu ben ik totaal geen mens voor feestdagen. Nooit geweest. Tegen Anne heb ik dit misschien nog wel iets verder aangedikt. Gezegd dat ik een gigantische hekel heb aan de kerst enzo. Ik heb het geluk dat Anne op eerste kerstdag vaak bij familie van haar is. Dan kan ik bij Marieke en de kinderen zijn. Anne heeft me wel eens meegevraagd maar ik zeg dan altijd dat ik liever alleen ben, omdat er te veel mensen zijn en ik niet van de kerstsfeer houd. Op tweede kerstdag was ik de laatste keer wel bij Anne, in elk geval overdag. Ik heb toen tegenover Marieke gedaan alsof ik met die vriend van mij iets ging ondernemen. 's Avonds ben ik wel weer bij Marieke gaan slapen.
Omdat mijn BV bepaalde diensten ontwikkelt die 24 uur 365 dagen per jaar draaiende moeten worden gehouden, is het wel eenvoudig om een uitvlucht te bedenken dat ik op een feestdag ergens met spoed naartoe moet om iets te fixen. Overigens treden die problemen ook echt heel regelmatig op, alleen huur ik mensen in die dat voor mij doen en heb ik zelfs iemand ingehuurd die het allemaal voor mij coördineert en managet, zodat ik zelf eigenlijk vrijwel niets hoef te doen. Slapend rijk noemen ze dat geloof ik, al valt rijk heel erg mee, maar ik kan er goed van rondkomen.
Omdat mijn BV bepaalde diensten ontwikkelt die 24 uur 365 dagen per jaar draaiende moeten worden gehouden, is het wel eenvoudig om een uitvlucht te bedenken dat ik op een feestdag ergens met spoed naartoe moet om iets te fixen. Overigens treden die problemen ook echt heel regelmatig op, alleen huur ik mensen in die dat voor mij doen en heb ik zelfs iemand ingehuurd die het allemaal voor mij coördineert en managet, zodat ik zelf eigenlijk vrijwel niets hoef te doen. Slapend rijk noemen ze dat geloof ik, al valt rijk heel erg mee, maar ik kan er goed van rondkomen.
Pff dat jij je nooit verspreekt..
Heb je ook met hun beiden een gezamenlijke rekening?
Heb je ook met hun beiden een gezamenlijke rekening?
Kids are like farts in that way. They never seem to bother the owner as much as they bother everyone else.
Er is maar 1 egoïst in dit hele verhaal en dat ben jij zelfquote:
Ik ben helemaal niet polygaam mensen. Ik heb nooit twee vrouwen gewild. Ik ben ook alleen met Marieke getrouwd. Je kunt in NL toch ook helemaal niet met twee personen trouwen?! Wat een onzin lees ik hier allemaal over polygamie en meerdere huwelijken.
Anne vraagt me wel soms of ik niet meer wil, samenwonen of eventueel trouwen, maar ik heb haar altijd gezegd dat ik A graag mijn eigen ruimte heb en B niet per se hoef te trouwen. Dat het voor mij niks toevoegt. En dat is ook helemaal geen leugen, want met Marieke wilde ik ook niet per se trouwen. Dat was eigenlijk meer omdat zij dat zo graag wilde en toen ik mijn eerste kind kreeg dacht ik ook dat het er een beetje bij hoorde.
Dit is me op een bepaalde manier echt overkomen. Natuurlijk, ik weet dat dat excuses zijn. Ik wilde er eigenlijk nooit een hele affaire van maken met Anne. Na de geboorte van mijn laatste kind met Marieke had Marieke een jaar lang totaal geen zin in seks. Echt 0,0. In het jaar daarna hebben we het misschien 2 keer gedaan, maar met tegenzin van haar uit, alleen om mij te pleasen. Ik was seksueel gefrustreerd. Ik ging steeds meer fantaseren over een avontuurtje. Porno kijken. Eens stiekem rondkijken op datingapps. Erover praten met Marieke hielp niet zo. Ze zat in een soort van depressie. In therapie wilde ze niet. Ze was al te veel in therapie geweest, zei ze. Ze heeft een achtergrond van lichte psychische problemen, wat ook een van de redenen is dat ze niet werkt en graag thuis is. Haar liefde voor de kinderen heeft haar wel over die problemen heen geholpen, maar na de derde ging het toch weer mis denk ik.
De liefde voor Marieke bleef wel, maar ik twijfelde wel of we zo nog verder konden. Er was echt veel stress in huis, het was druk met de kinderen, ik probeerde veel weg te gaan en buitenshuis te blijven. Soms zei ik toen al dat ik op zakenreis moest en dan ging ik gewoon een weekend ergens alleen heen om tot rust te komen.
Uiteindelijk kwam ik Anne tegen. Eerst was het vooral onschuldig flirten en een beetje om de hete brei heen draaien. Uiteindelijk werd ik thuis weer een keer seksueel afgewezen door Marieke en heb ik besloten om met Anne naar bed te gaan. 's Avonds heb ik bij haar aangebeld en hebben we 3 uur geneukt, daarna ben ik terug naar Marieke gegaan en ik voelde eigenlijk totaal geen spijt. Ik vond dat ik het verdiend had. Ik wilde eigenlijk alleen maar even "mijn ding doen" bij Anne. Vooral van die frustratie afkomen en me weer eens man voelen. En of ik me weer man voelde. Maar ik merkte dat ze me eigenlijk op seksueel vlak iets kon geven wat ik nog nooit bij een vrouw ervaren had. Dat ik teruggetrokken werd naar Anne toe. Ik ging steeds vaker bij haar langs en voor ik het wist werden we allebei verliefd en hadden we echt een relatie. En daarna werd ze al vrij snel zwanger. We gebruikten geen condoom ... ja ik weet het dom, maar ik was zo geil, en ik had al jaren geen condooms meer gebruikt.
Dat ik een vrouw en kinderen had heb ik gewoon niet gezegd. Ook omdat ik dan wist dat er een goede kans zou zijn dat Anne me niet meer zou willen. Dat ze geen avontuurtje met me zou willen. Of dat ze iets tegen mijn vrouw zou zeggen. Het leek me beter als ze er niets van wist als ik alleen maar één keer met haar naar bed zou gaan. Het leek me ook niet zo relevant voor een one night stand, zoals het eigenlijk bedoeld was. En later durfde ik het natuurlijk niet meer te zeggen. Ze heeft er ook nooit naar gevraagd. Ergens dacht ik dat ze het wel wist maar ja, ik denk het toch van niet.
Anne is iemand die mijn grenzen heel erg respecteert. Ze weet van mijn autisme en heeft wel meer mensen die ergens op het spectrum zitten in de familie, dus ze weet dat ze soms niet veel van me kan verwachten en dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dus ze respecteert ook dat ik alleen wil blijven wonen en gewoon zo vaak mogelijk bij haar en de kinderen ben.
Naast dat ik bang ben om allebei te verliezen ben ik ook bang voor de psychische gevolgen, vooral voor Marieke. Psychisch zit ze nu beter in haar vel, maar ik weet dat dat ook zomaar kan veranderen. Haar gezin is haar zekerheid. Ik weet echt niet wat ze doet als ze er achterkomt. Of ze psychisch nog wel in staat zal zijn om voor de kinderen te zorgen of dat ze helemaal instort. Soms twijfel ik of het niet egoïstischer is om het wél te vertellen, want dan maak ik beide vrouwen kapot en misschien mijn kinderen ook. Maar ik trek dit inmiddels zelf ook niet meer.
Walgelijk hoe je jezelf probeert goed te praten dat het misschien beter is om niks te zeggen
Wat voor een voorbeeld wil jij zijn voor je kinderen
Mocht dit hele verhaal waar zijn
Wat ik ten zeerste betwijfel ben je hard op weg 5 kinderen een enorm trauma te bezorgen
En dat is simpelweg ziekelijk
Een losse opmerking
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
Exact dit. De kinderen doen er niet toe. Zeggen dat ze er wel toe doen in je verhaaltjes hier is allemaal leuk, maar talk is cheap. Wat je doét is wat telt en wat je doét is die kinderen een trauma bezorgen.quote:
[..]
Er is maar 1 egoïst in dit hele verhaal en dat ben jij zelf
Walgelijk hoe je jezelf probeert goed te praten dat het misschien beter is om niks te zeggen
Wat voor een voorbeeld wil jij zijn voor je kinderen
Mocht dit hele verhaal waar zijn
Wat ik ten zeerste betwijfel ben je hard op weg 5 kinderen een enorm trauma te bezorgen
En dat is simpelweg ziekelijk
En toch blijf ik erbij dat dit 1 groot bullshitverhaal is.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik denk het ookquote:
[..]
Exact dit. De kinderen doen er niet toe. Zeggen dat ze er wel toe doen in je verhaaltjes hier is allemaal leuk, maar talk is cheap. Wat je doét is wat telt en wat je doét is die kinderen een trauma bezorgen.
En toch blijf ik erbij dat dit 1 groot bullshitverhaal is.
Al ken ik van dichterbij ( nichtje ) ook een dergelijk verhaal.
Daarom mijn reactie
Dat mocht het wel waar zijn deze user zich echt de ogen uit zijn hoofd moet schamen
Een losse opmerking
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
glijdt als schaduw door het draad —
stilte wordt onrust
Dat is het ook.quote:
[..]
Exact dit. De kinderen doen er niet toe. Zeggen dat ze er wel toe doen in je verhaaltjes hier is allemaal leuk, maar talk is cheap. Wat je doét is wat telt en wat je doét is die kinderen een trauma bezorgen.
En toch blijf ik erbij dat dit 1 groot bullshitverhaal is.
maar goed, dat heb ik met meer verhalen van users in R&P
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Het is je allemaal overkomen. Nou nee, je hebt overal voor gekozen. En die onzin van ‘mijn vrouw wilde geen seks, en toen kwam ik in de armen van die andere vrouw terecht’. Waarschijnlijk zit je straks zonder beide vrouwen en je kinderen.
Ik wacht op de onthulling dat TS eigenlijk Marieke of Anne is.
The love you take is equal to the love you make.
Hmm.
Als iemand dit wil verzinnen kan dat natuurlijk.
Maar ik geloof best dat dit soort situaties (zeer zelden dan) voorkomen.
Vreemdgaan. Vrouw zwanger. Je steeds verder in de nesten werken. Dit niet bedoelt hebben, je partners geen pijn willen doen maar juist niets te doen doe je ze nog meer pijn.
En mensen zijn naïef. Die weten niet beter. Was je vanaf begin relatie druk met je werk, dan vinden ze dat normaal. Er is niets voor hun veranderd. Wellicht dat Marieke dan wat meer doorheeft maar het wel best vindt. Liever dan seks hebben met haar man.
Maar je maakt het jezelf steeds moeilijker en moeilijker.
Als je relatie met 1 van de 2 verbreekt dan ben je alsnog niet verlost omdat je je kinderen nog hebt.
Dus situatie 1 is doorgaan tot het een keer fout gaat (dus uit komt).
Situatie 2 is alles opbiechten. En ze zullen beide zeer pissig zijn. Niet meer dan logisch ook. Pleister eraf trekken. Gigantische drempel om te doen. En pas achteraf, nadat de grootste ruzies hebben plaatsgevonden en er uiteindelijk rust is, dan zal je tevreden zijn.
Wat wil je eigenlijk bereiken met dit topic?
Als iemand dit wil verzinnen kan dat natuurlijk.
Maar ik geloof best dat dit soort situaties (zeer zelden dan) voorkomen.
Vreemdgaan. Vrouw zwanger. Je steeds verder in de nesten werken. Dit niet bedoelt hebben, je partners geen pijn willen doen maar juist niets te doen doe je ze nog meer pijn.
En mensen zijn naïef. Die weten niet beter. Was je vanaf begin relatie druk met je werk, dan vinden ze dat normaal. Er is niets voor hun veranderd. Wellicht dat Marieke dan wat meer doorheeft maar het wel best vindt. Liever dan seks hebben met haar man.
Maar je maakt het jezelf steeds moeilijker en moeilijker.
Als je relatie met 1 van de 2 verbreekt dan ben je alsnog niet verlost omdat je je kinderen nog hebt.
Dus situatie 1 is doorgaan tot het een keer fout gaat (dus uit komt).
Situatie 2 is alles opbiechten. En ze zullen beide zeer pissig zijn. Niet meer dan logisch ook. Pleister eraf trekken. Gigantische drempel om te doen. En pas achteraf, nadat de grootste ruzies hebben plaatsgevonden en er uiteindelijk rust is, dan zal je tevreden zijn.
Wat wil je eigenlijk bereiken met dit topic?
Eerst denken, dan typen
Dat er zoveel mogelijk mensen in een verzonnen verhaal tuinen.quote:
Wat wil je eigenlijk bereiken met dit topic?
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
