Op vrijdag 30 augustus 2024 11:18 schreef Aardmannetje44 het volgende:Dag mensen,
Ik snap dat e.e.a. wat uitleg behoeft en jullie met nogal wat vragen zitten over hoe ik deze leugen zo lang heb kunnen volhouden. Zelf snap ik soms ook niet helemaal hoe het zolang goed heeft kunnen gaan. Soms kijk ik mezelf aan in de spiegel en dan zie ik de leugens op mijn eigen gezicht en dan denk ik dat mijn partners dat ook zouden moeten zien als ze me aankijken. Soms word ik paranoïde en denk ik dat ze het allang weten maar gewoon niets hebben gezegd omdat ze me niet kwijt willen. Maar als ik er rationeel over nadenk, denk ik dat ze echt niks door hebben.
Toen mijn broer en ik onze ouders verloren, hebben we een deel van het geld geïnvesteerd in twee appartementen die bestemd waren voor de verhuur. Eén voor mij en één voor mijn broer. Toen ik een paar maanden met Anne was, ging mijn huurder weg en heb ik besloten het appartement niet opnieuw te verhuren. Zowel Marieke als Anne weten van het appartement, maar Marieke denkt dat het al jaren in de verhuur is en dat ik er weinig omkijken naar heb. Anne denkt dat ik in dat appartement woon, hoewel ze er niet vaak komt; bijna altijd zijn we bij haar, zeker sinds we de kinderen hebben.
Anne heeft wel geprobeerd mij zo ver te krijgen dat ik met haar ga samenwonen en zelfs trouwen, maar ik heb dit altijd afgehouden. Trouwen is uiteraard ook niet mogelijk omdat ik al getrouwd ben. Ik heb een vorm van autisme en heb Anne altijd gezegd dat ik daarom veel tijd voor mezelf nodig heb en ook graag een eigen appartement houd zodat ik daar tot rust kan komen. Ze heeft daar altijd begrip voor getoond. Het gebeurt dus vaak dat ik zogenaamd tot laat doorwerk voor Marieke en de dag en een deel van de avond met Anne doorbreng. Dan zeg ik Anne dat ik terug naar huis ga of dat ik 's nachts moet werken ivm werk met andere tijdzones en landen. Dan ga ik vervolgens naar Marieke en doe ik alsof ik van mijn werk kom. Dat is meestal op maandag, dinsdag en donderdag. Tegen Anne zeg ik dat ik veel in de weekenden moet werken, dus dan zie ik haar weinig en ben ik meestal bij Marieke. Soms doe ik uiteraard alsof ik op reis moet voor mijn werk, waardoor ik meerdere dagen met een van mijn vrouwen kan doorbrengen. Zo kan ik soms ook meerdere dagen bij Anne slapen. Dus meestal ben ik maandag, dinsdag en donderdag de hele dag van in de ochtend tot de vroege avond bij Anne en slaap ik bij Marieke. Op woensdag en vrijdag besteed ik vaak wat tijd aan mijn werk maar ben ik ook vaak een paar uur bij Anne, alleen ga ik dan 's avonds eerder naar Marieke toe. In de weekenden ben ik ook vaak bij Marieke, maar ik ga wel eens in de zoveel weken op "zakenreis", zodat ik het weekend of een lang weekend bij Anne kan doorbrengen.
Ik heb een paar goede vrienden en de meesten weten niet van Anne. Eén goede vriend weet het wel en dekt mij. Hij heeft Anne ook ontmoet. Maar over het algemeen loop ik niet zo met mijn vrienden te koop. Ik houd dingen graag voor mezelf en beide vrouwen weten dat ook.
Al dat gelieg is zeker niet goedkoop. Mijn eigen appartement is gelukkig jaren geleden met de erfenis betaald en heeft ook flink wat overwaarde. Met Marieke woon ik in een huis dat we van haar ouders huren, voor een heel schappelijk bedrag. Anne woont al jaren in een ruime socialehuurwoning en heeft mij ook nooit gevraagd om iets bij te dragen aan de huur. Wel betaal ik natuurlijk voor spulletjes voor de kinderen. Anne werkt zelf ook, vooral op de momenten dat ik niet bij haar ben.
De auto's vallen qua kosten wel mee. Met Marieke heb ik een grotere gezinsauto terwijl ik voor Anne een kleinere auto heb die maandelijks niet veel kost. Met de nieuwe baby erbij moet ik wel gaan denken aan een grotere auto.
Wat mijn werk betreft: ik heb een eigen BV in de IT. Beide vrouwen weten dit. Eén van mijn auto's staat op naam van mijn BV, zodat deze niet zo opvalt in mijn papieren en ik er thuis geen post over krijg. Met thuis bedoel ik bij Marieke want daar sta ik ingeschreven. De telefoonrekening van mijn telefoon die ik voor Anne gebruik komt ook bij mijn BV. Dankzij de BV en mijn andere appartement kan ik alles vrij goed gescheiden houden. De administratie met mijn vrouw heb ik altijd gedaan, want zij heeft echt een hekel aan dat soort dingen. Met Marieke hebben we altijd een vrij traditionele verdeling gehad: zij deed meer aan het huishouden en de kinderen, ik werkte en regelde de financiële zaken. Zij heeft altijd weinig gewerkt en ik heb haar dus ook altijd financieel gesteund. Maar door mijn appartement als postadres te gebruiken voor bepaalde dingen, houd ik bepaalde dingen ook wel buiten haar zicht.
Overigens werk ik vrij weinig omdat ik het meeste werk gewoon heb uitbesteed en daar nog een redelijke boterham aan verdien, terwijl ik ook nog mijn vermogen heb om op te teren. Ik heb meerdere bankrekeningen, zowel voor mezelf als een gedeelte rekening voor beide partners. Ik heb ook een portemonnee met alle bijbehorende bankpassen in de juiste auto liggen zodat mijn partners geen bankpassen van de gedeelde rekening met de andere vrouw zien.
Wat seks betreft: met Marieke is er vrijwel geen seks meer. Gek genoeg is er wel intimiteit, zoals strelen, kussen etc., bijv. als we samen een film kijken. Er is ook nog wel liefde, maar seksueel gezien zitten we niet zo op één lijn en zij heeft weinig behoefte zeker na de laatste zwangerschap. Ze ziet mijn lichaam dus ook vrij weinig maar ik heb ook niet het idee dat de seks met Anne nu zo zichtbaar is. We zijn niet zo van de zuigzoenen enzo. Een paar nagelsporen zijn nog wel te verklaren eventueel.
Beide vrouwen wonen ongeveer 30 tot 40 minuten rijden van elkaar. Dus dat is dichtbij genoeg om snel van de een naar de ander te gaan maar niet dichtbij genoeg dat ze elkaar ook echt realistisch gezien gaan tegenkomen. Mijn eigen appartement is ergens een beetje in het midden, wat ook heel handig is.
Iemand had het hier over wasmiddelen ... ja dat is wel een dingetje: kleding in het algemeen. Is iets waar ik goed mee moet oppassen. Het is al wel eens gebeurd dat Marieke bepaalde kleding van mij niet kon vinden en zich afvroeg waar die was. Dan had ik die bij Anne laten liggen of in mijn appartement. Inmiddels ben ik er wat bedrevener in geworden en koop ik soms meerdere dezelfde broeken of shirts.
Bij Marieke breng ik de kinderen vaak trouwens wel naar school voor het 'werk' en als er iets op school is, kan ik er vaak ook wel bij zijn. Het gaat misschien lastiger worden als mijn kinderen met Anne ook naar school gaan.
Nou ja, een hoop gelieg dus, een hoop dingen om me zorgen over te maken. Eigenlijk zit ik al jarenlang altijd in de stress dat dit uit gaat komen. Soms ga ik tijdens die zogenaamde zakenreizen daadwerkelijk een weekend in mijn eentje weg om tot rust te komen en beide vrouwen even niet te hoeven zien. Eindelijk eens niet te hoeven liegen. Dat er ooit een noodsituatie ontstaat waarbij een van mijn vrouwen of kinderen in het ziekenhuis belandt, is inderdaad een nachtmerrie van me. Of dat ik zelf in het ziekenhuis kom of een ongeluk krijg en Anne dus niet weet waar ik ben, want dan bellen ze waarschijnlijk Marieke.
Daarom moet ik hier een einde aan maken en de waarheid vertellen. Alleen hoe doe ik dat? Ik heb ook gedacht om de relatie met een van de vrouwen te verbreken en door te gaan met de ander, maar dat kan ik niet, want dan moet ik blijven liegen en ik ben het echt zat. Bovendien heb ik kinderen met beiden, dus tsja, ik kan niet met ze breken, ik heb die verantwoordelijkheid en wil mijn kinderen ook blijven zien. Toch wil ik ze allebei niet kwijt. Maar ik ga er echt aan onderdoor. Mentaal is dit echt zo zwaar en ik durf niet eens te bedenken hoe zwaar het wordt als ik het vertel.